Riemer schreef:Anja schreef:Riemer schreef:vrolijke schreef:De studie heeft niet gezegd, dat homeopathie niet werkt.
Homeopathie werkt net zoveel als een placebo.
Alle omgang met ziekte is gebaseerd op het placebo effect.
Voorbeeld: als jij bij hoofdpijn een paracetamol inneemt dan heb je vooraf de verwachting dat het gaat werken
Dat is niet helemaal waar, want aan die verwachting wordt maar al te vaak niet voldaan. Paracetamol werkt bijvoorbeeld wel bij hoofdpijn, maar niet - en bij ( en met mij velen) mij zelfs averechts - op migraine. Bovendien is met laboratoriumproeven een werking aan te tonen, zoals met de reageerbuizen. En het gegeven dat het ook werkt bij babies en dieren spreekt het placebo-effect tegen.
Nog een argument wat het placebo-effect tegenspreekt zijn de bijwerkingen. Die verwacht en wenst niemand en toch treden ze op. Ook paracetamol is niet altijd zo onschuldig als waar het lange tijd voor aangezien werd. En bijvoorbeeld het phytotherapeuticum Sint Janskruid (in de homeopathische verdunningen aangeduid met hypericum), dat soms ingezet wordt bij lichte tot matige vormen van depressie, heeft als bijwerking
onder andere dat het de werking van de anticonceptiepil tegengaat. Daar zit niemand op te wachten en niemand verwacht het.
Wij, de mensheid, kennen gewoon nog niet alle natuurwetten.
Ik heb ooit meegewerkt aan een onderzoek inzake Paracetamol en placebo bij mensen met een verstandelijke beperking.
In 90% van de gevallen war de hoofdpijnklachten ook weg na inname van een kalktablet.
Hiermee toonde ik (intern) aan dat het verstrekken van Paracetamol bij hoofdpijn niet noodzakelijk was.
Goed dat je bij mensen met een verstandelijke beperking niet meteen bij elk pijntje overgaat tot het erin stoppen van Paracetamol en eerst even uitzoekt of er misschien iets anders aan de hand is. Hieruit kun je natuurlijk geen overall conclusies trekken. Dergelijk 'onderzoek' is natuurlijk (dat weet jij ook wel denk ik) niet valide. Een paar belangrijke punten:
a) 'hoofdpijn' is een symptoom en geen ziekte. En hoofdpijn kan dus van alles en nog wat als oorzaak hebben. Bovendien zeggen mensen met een verstandelijke beperking soms dat ze hoofdpijn hebben, terwijl er iets anders aan de hand is. Voorbeeld:
sommige mensen met autisme herkennen bepaalde signalen van hun lichaam niet en kunnen ze niet adequaat identificeren. Dat moeten ze eerst leren, en dat kan alleen als de omgeving door heeft/ ontdekt dat ze hun lichaamssignalen niet kunnen thuisbrengen. Zo had ik een cliëntje vroeger die als kind altijd buikpijn had. Totdat zijn moeder ontdekte dat hij honger identificeerde als buikpijn. Zijn moeder moest hem
leren wat honger was en wanneer je moet eten. Overigens kan relatieve uitdroging ook hoofdpijn opleveren. In zulke gevallen kan een glas water al genoeg zijn.
b) een groepje mensen is geen onderzoeksgroep van de juiste omvang.
c) een groepje mensen met een verstandelijke beperking heeft niet alleen niet de juiste omvang maar zeker ook niet de juist samenstelling.
Voor praktische doeleinden, zoals jij beschrijft met "intern", als je de zorg hebt voor een groepje mensen die verstandelijk beperkt zijn, die dingen niet altijd even goed kunnen aangeven, kan het natuurlijk nuttig zijn om zo'n klein testje uit te voeren zoals jij beschrijft. De conclusie dat "dus" "het verstrekken van paracetamol bij hoofdpijn niet noodzakelijk was", zou ik hier niet zomaar uit durven trekken. Op zijn minst - als eerdergenoemde factoren zijn uitgesloten - blijft er dan namelijk nog 10 procent over die pijn heeft die te bestrijden valt met Paracetamol en die jij hen
in het geval dat je letterlijk meent wat je zegt onthoudt. Mensen die misschien al genoeg te lijden hebben, waar jij geen weet van hebt. Bovendien kan de ene keer het symptoom "hoofdpijn" natuurlijk duiden op een andere onderliggende oorzaak dan de andere keer.
Riemer schreef:Ook het volgende onderzoek (vitamine C ipv paracetamol) toonde hetzelfde aan.
Bijwerkingen zijn een vak apart.
Ik ben overgevoelig voor bepaalde bijstoffen in medicatie. vooraf kan de apotheek al zeggen wat er gaat gebeuren.
Onlangs heb ik een medicijn gekregen waarbij de naam van het middel en de samenstelling niet bekend waren bij mij.
Als test.
En ziedaar: bijwerkingen die bij een zeer kleine groep voorkomen.
Bijwerkingen kunnen ook als placebo optreden.
Dat is in de complementaire geneeskunde al eeuwen bekend
Bijwerkingen treden natuurlijk nooit als placebo op. Wat je bedoelt , denk ik, is dat als iemand een placebo krijgt, ook de bijwerking kan optreden die bij het medicijn behoort, waarvoor een placebo is gegeven. En dat is juist.
Maar hier ging het natuurlijk niet over in mijn voorbeeld van een van de bijwerkingen van Sint Janskruid. Het is nogal een beroerde zaak als men een mild tot matig depressieve vrouw die de anticonceptiepil gebruikt, Sint Janskruid voorschrijft, waardoor deze depressieve vrouw opgezadeld wordt met een ongewenste zwangerschap.
Dat zit niet tussen de oren, dat is gewoon een somatische, dus fysieke bijwerking van het biochemische middel Sint Janskruid. En het is belangrijk om dit te weten. De meeste synthetische medicijnen zijn ontwikkeld aan de hand van biochemische medicijnen. Biochemische stoffen zijn synthetisch nagemaakt. Biochemische stoffen kunnen dus ook gewoon echt bijwerkingen hebben.