Barmhartige Samaritaan - Afgesplitst van "Jezus komt spoedig"

[Anidro]

#edit: ik ga het deel over de barmhartige samaritaan binnenkort afsplitsen. Mooi voor een eigen topic in Bijbelgesprek.

Goed plan

Prima.

[ericjan]

Dit gaat me dus veel te snel. Hoe ligt de link met Jezus? Is Jezus een Samaritaan omdat Hij uit Noord-Israël komt? Is het dan een scheldwoord dat voor Hem gebruikt wordt (want feitelijk komt Jezus niet uit het Samaritaanse land). Of ligt het in de verachtelijkheid van de Samaritaan, die overeenkomt met de verachtelijkheid van "kan uit Nazareth iets goeds komen?"?
Wat zie ik over het hoofd?

Dat Jezus met de Samaritaan op zichzelf doelt, geldt volgens mij voor iedere interpretatie van deze tekst (ik heb wat dit betreft althans geen andere uitleg gehoord). Dus vandaar dat ik dat 'snel' schreef.

Het lijkt mij ook terecht om aan te nemen dat Jezus met de Samaritaan zichzelf bedoelt.
De Samaritaan was de outcast, verworpen door de geestelijke leiders Joden. Inderdaad in de toon zoals jij schrijft "Kan uit Nazareth iets goed komen?".
Denk ook aan deze tekst:
Joh 8:48 De Joden dan antwoordden en zeiden tegen Hem: Zeggen wij niet terecht dat U een Samaritaan bent en door een demon bezeten bent?

De geestelijk leiders van de Joden bekommerden zich niet om het volk, zij gingen aan de overkant voorbij.
Degene die zij verachten (symbool de Samaritaan), Jezus, is degene die zich er wel om bekommerd. (en ook het slot van de gelijkenis wijst daarop, Hij is degene die verzorgt, naar veiligheid brengt, de prijs betaald etc).

Maar Jezus zegt tegen de schriftgeleerde: doe dan voortaan net als [de Samaritaan]. Dus niet als de priester en niet als de leviet, die bang waren zichzelf te verontreinigen. Er is geen enkel excuus om een ander de liefde te onthouden. Doe dan voortaan net als Jezus - ja dat ligt in het verlengde, want Hij heeft zichzelf bij uitstek gegeven voor de mensen.

Nu schiet je automatisch terug in de uitleg die je kent.
Waarom vul je "[de Samaritaan] in? Bedenk eens: Is dat op basis van de tekst, of omdat het gewoon zo in je hoofd zit?

Let wel: De vraag waarom het draait is: "Wie is de naaste?".

Om dit te beantwoorden vroeg Jezus "wie is de naaste van hem die in handen van de rovers gevallen was?"
Deze vraag goed lezen is essentieel! Jezus vraagt niet wie de Samaritaan als zijn naaste ziet.
Hij vraagt: Die man die overvallen is, wie ziet hij als zijn naaste?

Wel, zegt de schriftgeleerde: "dat is de Samaritaan" (de Samaritaan is nl. degene die barmhartigheid bewezen heeft)

Jezus antwoordt: "Doe gij evenzo".
Met andere woorden: doe jij ook zoals die man die overvallen was, en zie die Samaritaan als je naaste.

Om het heel kort nog eens samen te vatten:
Vraagstelling: Wie moet ik liefhebben als mezelf? Wie is dan die naaste?

Jezus antwoord door te vragen: "wie is de naaste van hem die in handen van de rovers gevallen was?"
Onvermijdelijk antwoord daarop: "de Samaritaan".
De Samaritaan = Jezus.
Antwoord op de vraag "Wie is de naaste?" is daarom: Jezus.
Ergo: De naaste liefhebben is dus gelijk aan Jezus liefhebben.
(feitelijk komt dat er op neer dat de Joodse leiders hun Messias moesten aannemen)

Het kwartje moet even vallen. Zodra je het ziet, vermoed ik echt dat je zegt: "verrek, dat las ik altijd anders dan het er feitelijk staat".

Met jou uitleg Anidro, ga je volledig voorbij dat deze twee wetten ALin de Joodse Wet van G'd stonden, in de 10 geboden zelfs.
Dan zou volgens jou theorie al in de Joodse Wet hebben gestaan dat de Joden Yeshua lief moeten hebben? Dat lijkt me wat vergezocht,

[Anidro]

Met jou uitleg Anidro, ga je volledig voorbij dat deze twee wetten ALin de Joodse Wet van G'd stonden, in de 10 geboden zelfs.
Dan zou volgens jou theorie al in de Joodse Wet hebben gestaan dat de Joden Yeshua lief moeten hebben? Dat lijkt me wat vergezocht,

Waarom is dat zo vergezocht?
Genesis staat al bol van de verwijzingen naar Christus.
En de wet en de profeten getuigen toch van Christus.

Toen God mens werd, werd Hij in zijn menswording toch de naaste?
Ik kan daar zelf iig. geen speld tussen krijgen.

Het mooie aan het antwoord in de gelijkenis van de barmharige Samaritaan is dat Jezus dit gebod op zichzelf betrekt als DE Naaste.
Wat vind je van Mat 22:37-40 ? Net zoals in Luk 10 hier ook weer "een wetgeleerde, vroeg om Hem te verzoeken".
Ik vind het niet vergezocht hoor.

[Jerommel]

Wat jij wilt.
Ik zie God boven mij staan, niet naast mij.

Was het niet Jezus die een ieder de voeten waste?
Hij zei ook: "wie het grootste wil zijn in het koninkrijk der hemelen, zal een ander moeten dienen."

Twee zielen, één gedachte

Ja, inderdaad

Jongens, dat neemt toch geenszins weg dat Christus = God boven ons staat?
Daarnaast is het een Gebod die de vergelijking toe licht, dus iets wat van ons verwacht wordt: dat wij naasten zijn voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Die conclusie kan je ook trekken zonder de vergelijking van de barmhartige Samaritaan.
Het is de Wet van Christus, van het Nieuwe Verbond.

[ericjan]

Met jou uitleg Anidro, ga je volledig voorbij dat deze twee wetten ALin de Joodse Wet van G'd stonden, in de 10 geboden zelfs.
Dan zou volgens jou theorie al in de Joodse Wet hebben gestaan dat de Joden Yeshua lief moeten hebben? Dat lijkt me wat vergezocht,

Waarom is dat zo vergezocht?
Genesis staat al bol van de verwijzingen naar Christus.
En de wet en de profeten getuigen toch van Christus.

Toen God mens werd, werd Hij in zijn menswording toch de naaste?
Ik kan daar zelf iig. geen speld tussen krijgen.

Voor jou van Yeshua G'd zijn, maar voor mij is Yeshua ALS G'd en dat is wat anders.

Het mooie aan het antwoord in de gelijkenis van de barmharige Samaritaan is dat Jezus dit gebod op zichzelf betrekt als DE Naaste.
Wat vind je van Mat 22:37-40 ? Net zoals in Luk 10 hier ook weer "een wetgeleerde, vroeg om Hem te verzoeken".
Ik vind het niet vergezocht hoor.

34 Toen de Farizeeën gehoord hadden dat Hij de Sadduceeën de mond gesnoerd had, kwamen zij bijeen.
35 En een van hen, een wetgeleerde, vroeg om Hem te verzoeken:
36 Meester, wat is het grote gebod in de wet?
37 Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand.
38 Dit is het eerste en het grote gebod.
39 En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf.
40 Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten.

Precies, hier staat toch dat aan deze twee geboden DE HELE Joodse Wet van G'd is opgehangen? Het is dus niets nieuws waar Yeshua mee komt.
En in die context zie ik Yeshua absoluut niet als naaste bedoeld. Ik vind dat veel christenen in het algemeen te snel menen Yeshua terug te zien in het OT, ook waar het niet het geval is.

[Anidro]

Deze post had ik gemist.

Ik zeg toch zeker niet dat we onze naaste medemens niet moeten helpen of liefhebben.

Hier beperk je het ook meteen, want je bedoelt niet iedereen met "je naasten", maar een eigen selectie.
Het Gebod is in wezen: Wees een naaste voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Maar dat is dikwijls te hoog gegrepen.
Maar dat is onze beperking, en niet de beperking van het Gebod !

Je legt er meer in dan ik bedoelde, ik had geen afbakening in de zin.
Hooguit zou ik denken dat er voor christenen nog een schepje extra op mag.
Doet wat goed is voor allen, inzonderheid voor onze geloofsgenoten.

[Anidro]

Voor jou van Yeshua G'd zijn, maar voor mij is Yeshua ALS G'd en dat is wat anders.

Ah, ik kende je uiteraard niet. Maar dan snap ik je wat beter.

Op zich wijzigt dat niets aan de betekenis van de barmhartige Samaritaan en de conclusies die ik trek.
Je zal dan toch moeten verduidelijken waarom mijn eerdere uitleg volgens jou niet klopt. (alleen zeggen "het past niet in mijn visie, dus kan niet" vind ik niet zo'n goed argument).

Precies, hier staat toch dat aan deze twee geboden DE HELE Joodse Wet van G'd is opgehangen? Het is dus niets nieuws waar Yeshua mee komt.

Het is geen nieuwe wet. Christus geeft er verklaring aan, Hij beschrijft wat die wet eigenlijk betekent.
(En daarmee waarom het eerste en tweede gebod ook werkelijk en feitelijk gelijk zijn).

En in die context zie ik Yeshua absoluut niet als naaste bedoeld. Ik vind dat veel christenen in het algemeen te snel menen Yeshua terug te zien in het OT, ook waar het niet het geval is.

Hmm, ik zie dat inderdaad ook anders dan jij. Ik zou bijna zeggen dat er geen hoofdstuk in het OT vinden waarin niet naar Christus verwezen wordt. Maar dat gaat helemaal off topic.

[ericjan]

Voor jou van Yeshua G'd zijn, maar voor mij is Yeshua ALS G'd en dat is wat anders.

Ah, ik kende je uiteraard niet. Maar dan snap ik je wat beter.

Op zich wijzigt dat niets aan de betekenis van de barmhartige Samaritaan en de conclusies die ik trek.
Je zal dan toch moeten verduidelijken waarom mijn eerdere uitleg volgens jou niet klopt. (alleen zeggen "het past niet in mijn visie, dus kan niet" vind ik niet zo'n goed argument).

Sorry, ik meende dat het al duiddelijkwas.
Omdat voor mij Yeshua NIET G'd Ze;f is, maar de Zoon van G'd en ALS G'd, kunnen voor mij de 2 hoofdwetten uit de Joodse Wet van G'd NOOIT al op Yeshua slaan. Want ik geloof dus niet dat de Joden in de Torah/Tenach al worden opgeroepen om Yeshua lief te hebben als zichzelf, zonder Yeshua te kennen.
Daarbij geloof ik dat wie zijn naaste werkelijk lief heeft in daad (en woord) OOK vanzelfsprekend Yeshua lief heeft, omdat Hij wil dat wij dat doen.
In principe kunnen we als mens G'd en Yeshua niets geven, dan alleen maar Vader G'd lief te hebben meer dan onszelf (iets wat al heel moetlijk is) en onze naaste ALS onszelf (OOK heel moeilijk in de praktijk). Met name de stukjes meer dan onszelf en net zoveel als onszelf maken het moeilijk. Want G'd liefhebben en onze naasten liefhebben is een koud kunstje uiteindelijk.

[Jerommel]

Deze post had ik gemist.

Ik zeg toch zeker niet dat we onze naaste medemens niet moeten helpen of liefhebben.

Hier beperk je het ook meteen, want je bedoelt niet iedereen met "je naasten", maar een eigen selectie.
Het Gebod is in wezen: Wees een naaste voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Maar dat is dikwijls te hoog gegrepen.
Maar dat is onze beperking, en niet de beperking van het Gebod !

Je legt er meer in dan ik bedoelde, ik had geen afbakening in de zin.

Welles.
Je houdt het bij de naaste medemens, dus niet al je medemensen zie je als naaste, en je zal jezelf dan ook niet als naaste zien van al je medemensen.

Hooguit zou ik denken dat er voor christenen nog een schepje extra op mag.
Doet wat goed is voor allen, inzonderheid voor onze geloofsgenoten.

Het is gewoon: Wees een naaste voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Dat is een Heilig Concept.
Dat wij daar tekort schieten, want dat doen we, doet niet af aan een Heilig Concept.

Zodoende mijn ergernis als mensen het Heilige Concept menen te moeten kunnen afbakenen / beperken tot waar ze zichzelf toe in staat achten.

[Anidro]

Welles.
Je houdt het bij de naaste medemens, dus niet al je medemensen zie je als naaste, en je zal jezelf dan ook niet als naaste zien van al je medemensen.

Jij schijnt overtuigt te zijn beter te weten wat ik bedoel dan ik zelf, dat is wel bijzonder.
Met 'naaste medemens' bedoel ik toch echt gewoon iedereen.

Het is gewoon: Wees een naaste voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Dat is een Heilig Concept.
Dat wij daar tekort schieten, want dat doen we, doet niet af aan een Heilig Concept.

Klopt. En ik denk ook dat ik daarin tekort schiet.
Blijft evengoed dat we extra alert kunnen zijn voor onze geloofsgenoten.

Zodoende mijn ergernis als mensen het Heilige Concept menen te moeten kunnen afbakenen / beperken tot waar ze zichzelf toe in staat achten.

Het was iig niet mijn bedoeling om zo over te komen. De praktijk zal zich echter wel beperken tot waartoe we in staat zijn en wat er op onze weg komt.

[Gaitema]

Was het niet Jezus die een ieder de voeten waste?
Hij zei ook: "wie het grootste wil zijn in het koninkrijk der hemelen, zal een ander moeten dienen."

Twee zielen, één gedachte

Ja, inderdaad

Jongens, dat neemt toch geenszins weg dat Christus = God boven ons staat?
Daarnaast is het een Gebod die de vergelijking toe licht, dus iets wat van ons verwacht wordt: dat wij naasten zijn voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Die conclusie kan je ook trekken zonder de vergelijking van de barmhartige Samaritaan.
Het is de Wet van Christus, van het Nieuwe Verbond.

Wij geloven dat God boven ons staat en dat Hij barmhartig voor ons is.
Toen wij gewond waren, heeft Hij ons genezen. Je schept een valse tegenstelling.
Bovendien daalde Jezus af van de troon en kwam als een Mens heel gewoon.
Dat is het unieke van ons geloof. God daalde af van de troon en leefde onder ons.
Hij waste onze voeten.
Als wij door satan en de demonen tot een slachtoffer zijn gemaakt, wie anders dan alleen Jezus kan ons helpen?
De priester en de Leviet die kwamen en het slachtoffer lieten liggen staat symbool voor de wet en de profeten dat ons niet kon redden. Enkel door Jezus kan er genezing komen. De Leviet deed de offers in de tempel had ik begrepen, wat met de wet te maken heeft en de priester profeteerde dat wat van God komt. Zowel de offers als wat de profeten brachten konden de slachtoffers van satan niet redden.

[Jerommel]

Twee zielen, één gedachte

Ja, inderdaad

Jongens, dat neemt toch geenszins weg dat Christus = God boven ons staat?
Daarnaast is het een Gebod die de vergelijking toe licht, dus iets wat van ons verwacht wordt: dat wij naasten zijn voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Die conclusie kan je ook trekken zonder de vergelijking van de barmhartige Samaritaan.
Het is de Wet van Christus, van het Nieuwe Verbond.

Wij geloven dat God boven ons staat en dat Hij barmhartig voor ons is.
Toen wij gewond waren, heeft Hij ons genezen. Je schept een valse tegenstelling.

Nee, dat doen jullie met de voetwassing.

[Anidro]

Omdat voor mij Yeshua NIET G'd Ze;f is, maar de Zoon van G'd en ALS G'd, kunnen voor mij de 2 hoofdwetten uit de Joodse Wet van G'd NOOIT al op Yeshua slaan. Want ik geloof dus niet dat de Joden in de Torah/Tenach al worden opgeroepen om Yeshua lief te hebben als zichzelf, zonder Yeshua te kennen.

Ik begrijp dat dit als een dogma voor je is. Dat respecteer ik, maar daar kan ik dan uiteraard weinig mee.
Mag ik vragen: is het op basis van alleen de bijbel dat je deze mening bent toegedaan of spelen (ook) andere geschriften een rol?

Daarbij geloof ik dat wie zijn naaste werkelijk lief heeft in daad (en woord) OOK vanzelfsprekend Yeshua lief heeft, omdat Hij wil dat wij dat doen.

Toch betwijfel ik dat we de naaste werkelijk lief kunnen hebben, we schieten te kort. Als dat de weg zou zijn, zou niemand tot Christus kunnen komen. Dan betekent het wellicht dat we eerst volmaakt de wet kunnen houden, om dan pas tot Christus te kunnen komen.
Christus is toch gekomen omdat we het zelf niet kunnen, al willen en proberen we het nog zo hard.

Dit zie je ook in Luk 10 terug. Het was een Schriftgeleerde die met de vraag kwam "Wie is mijn naaste" om zichzelf te rechtvaardigen. Die Schriftgeleerde wist ook dondersgoed dat hij dat gebod niet zomaar kon houden.

In principe kunnen we als mens G'd en Yeshua niets geven, dan alleen maar Vader G'd lief te hebben meer dan onszelf (iets wat al heel moetlijk is) en onze naaste ALS onszelf (OOK heel moeilijk in de praktijk).

Ja, de wet naar volmaaktheid houden is niet mogelijk voor de mens.

Met name de stukjes meer dan onszelf en net zoveel als onszelf maken het moeilijk. Want G'd liefhebben en onze naasten liefhebben is een koud kunstje uiteindelijk.

Hier begrijp ik niet goed wat je bedoelt.

[Gaitema]

Ja, inderdaad

Jongens, dat neemt toch geenszins weg dat Christus = God boven ons staat?
Daarnaast is het een Gebod die de vergelijking toe licht, dus iets wat van ons verwacht wordt: dat wij naasten zijn voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Die conclusie kan je ook trekken zonder de vergelijking van de barmhartige Samaritaan.
Het is de Wet van Christus, van het Nieuwe Verbond.

Wij geloven dat God boven ons staat en dat Hij barmhartig voor ons is.
Toen wij gewond waren, heeft Hij ons genezen. Je schept een valse tegenstelling.

Nee, dat doen jullie met de voetwassing.

Te gelijkertijd dachten wij aan het zelfde. Wie de grootste wil zijn moet de ander dienen.
Zie je niet dat Jezus als koning het tegenovergestelde deed dan de aardse machthebbers?
De voeten wassen staat daar symbool van.

Mensen denken dat ze voor een machthebber van alles uit dienstbaarheid moeten doen.
Deze Schriftgeleerde wilde ook van alles doen om God te behagen. Als hij maar genoeg naasten had geholpen, dan kwam hij er wel. Het was een belastende idee.. Hoeveel naasten moet je nu helpen om door God aangenomen te worden?
Het antwoord is dat het niet kan. Je bent een slachtoffer. Gewond. Je moet zelf geholpen worden door God zelf.
Daarbij, Jezus deed niets van zichzelf, maar ontving alles van Zijn Vader.
Hij cijferde zichzelf ook helemaal weg tot aan het kruis toe. Hij zocht nooit zijn eigen eer.
Hij deed in alles de wil van Zijn Vader.

De volken van toen offerden wel eens hun eigen kinderen, maar God offerde Zijn eigen Kind voor ons.
Wij kunnen niets doen om Hem te behagen, omdat we als slachtoffers van satan daar niet toe in staat zijn.
We moeten door Jezus zelf gered worden.

Daarbij, zei Jezus niet in Matt 25 waar gesproken wordt over de schapen en bokken oordeel: "toen u dit deed voor één van Mijn broeders, al is hij de minst aanzienlijke ervan af, toen deed u dit voor Mij."?
Dat betekend dan dus ook dat Jezus ons Zijn broeders noemt.
Hij kiest bewust voor een vorm waarbij Hij ondanks Zijn grootheid toch als een (weliswaar oudere grotere) broer naar ons toe komt. We hebben de zelfde Vader. Een God die ons Zijn kinderen noemt.
Dat is nogal wat.. Welke koning noemt jou zijn kind en geeft jou zijn erfdeel?
God noemt ons als Koning Zijn kinderen en geeft ons Zijn erfdeel. Zoals ook zichtbaar in de gelijkenis van de verloren zoon.

God overheerst ons dus niet, zoals de mensen zouden doen. God wast in Jezus onze voeten.
Hij kwam niet om te veroordelen, maar om te dienen.

Hij komt dus ook in de vorm van de barmhartige mens naar ons toe.
Immers is een mensengedaante geen Goddelijke gedaante, maar een gedaante van een schepsel.
Toch kwam God in de gedaante van een eigen schepsel naar ons toe..
Zie je het unieke van onze God?
Hij gedraagd zich volstrekt tegenstrijdig met wat je van een god zou verwachten.

Wie was nu helemaal de samaritaanse vrouw bij de waterput?
God daalde neer van de troon, werd geboren in een kribbe, in een grot die als stal diende. Groeide op in een gewone Timmermans gezin. Leefde onder ons en ontmoete de vrouw bij de waterput. Ook voor haar ging deze God tot in de dood aan wet kruis, dwars door de hel, die diepste diepten heen.
Wie is die God toch en wie die vrouw, dat Hij dit voor haar deed?

Wie is die God die ons Zijn bruid noemt en wie Jezus, dat Hij ons als deel van zich eigen lichaam ziet en onze voeten wast?

[Jerommel]

Jongens, dat neemt toch geenszins weg dat Christus = God boven ons staat?
Daarnaast is het een Gebod die de vergelijking toe licht, dus iets wat van ons verwacht wordt: dat wij naasten zijn voor een ander, zonder aanziens des persoons.
Die conclusie kan je ook trekken zonder de vergelijking van de barmhartige Samaritaan.
Het is de Wet van Christus, van het Nieuwe Verbond.

Wij geloven dat God boven ons staat en dat Hij barmhartig voor ons is.
Toen wij gewond waren, heeft Hij ons genezen. Je schept een valse tegenstelling.

Nee, dat doen jullie met de voetwassing.

Te gelijkertijd dachten wij aan het zelfde. Wie de grootste wil zijn moet de ander dienen.
Zie je niet dat Jezus als koning het tegenovergestelde deed dan de aardse machthebbers?
De voeten wassen staat daar symbool van.

Ja, dat weten we allemaal.
Dit was mijn punt:
"Jongens, dat neemt toch geenszins weg dat Christus = God boven ons staat?"
je reageert:
"Wij geloven dat God boven ons staat en dat Hij barmhartig voor ons is".
Boven dus, dus niet naast, als in 'medemens'.
Ook al zou hij ons de bips afvegen.

[Peter79]

Dat Jezus met de Samaritaan op zichzelf doelt, geldt volgens mij voor iedere interpretatie van deze tekst (ik heb wat dit betreft althans geen andere uitleg gehoord). Dus vandaar dat ik dat 'snel' schreef.

Het lijkt mij ook terecht om aan te nemen dat Jezus met de Samaritaan zichzelf bedoelt.
De Samaritaan was de outcast, verworpen door de geestelijke leiders Joden. Inderdaad in de toon zoals jij schrijft "Kan uit Nazareth iets goed komen?".
Denk ook aan deze tekst:
Joh 8:48 De Joden dan antwoordden en zeiden tegen Hem: Zeggen wij niet terecht dat U een Samaritaan bent en door een demon bezeten bent?

Dit duidt er inderdaad op dat Jezus ook de naam had een Samaritaan te zijn. Maar je hebt er dus een wijde context voor nodig (of een grote achtergrondkennis) om deze link te leggen.

Maar Jezus zegt tegen de schriftgeleerde: doe dan voortaan net als [de Samaritaan]. Dus niet als de priester en niet als de leviet, die bang waren zichzelf te verontreinigen. Er is geen enkel excuus om een ander de liefde te onthouden. Doe dan voortaan net als Jezus - ja dat ligt in het verlengde, want Hij heeft zichzelf bij uitstek gegeven voor de mensen.

Nu schiet je automatisch terug in de uitleg die je kent.
Waarom vul je "[de Samaritaan] in? Bedenk eens: Is dat op basis van de tekst, of omdat het gewoon zo in je hoofd zit?

De vraag is waar "doet gij evenzo" naar verwijst.
Ik heb het antwoord altijd dichtbij gezocht, namelijk in hetzelfde vers:

Hij zei: ‘Hij die hem barmhartigheid heeft bewezen.’ Jezus zei tegen hem: ‘Doe dan voortaan net als hij.’

Dus ik denk dat hij terugslaat op hij. Maar jij denkt dat hij terugslaat op hem. Begrijp ik dat goed?

Let wel: De vraag waarom het draait is: "Wie is de naaste?".

Om dit te beantwoorden vroeg Jezus "wie is de naaste van hem die in handen van de rovers gevallen was?"
Deze vraag goed lezen is essentieel! Jezus vraagt niet wie de Samaritaan als zijn naaste ziet.
Hij vraagt: Die man die overvallen is, wie ziet hij als zijn naaste?

Wel, zegt de schriftgeleerde: "dat is de Samaritaan" (de Samaritaan is nl. degene die barmhartigheid bewezen heeft)

Jezus antwoordt: "Doe gij evenzo".
Met andere woorden: doe jij ook zoals die man die overvallen was, en zie die Samaritaan als je naaste.

De man die overvallen was, wordt in de hele tekst in de lijdende vorm aangeduid. Jij voegt een actieve vorm in - zien als.
Dat overtuigt mij niet.
Dan zou je verder terug moeten, naar vers 28 (doe dat en u zult leven). In combinatie met vers 27 kan je dan tot de conclusie komen dat je de Samaritaan moet liefhebben. Dat lees ik ook in wat je hier schrijft:

Om het heel kort nog eens samen te vatten:
Vraagstelling: Wie moet ik liefhebben als mezelf? Wie is dan die naaste?

Jezus antwoord door te vragen: "wie is de naaste van hem die in handen van de rovers gevallen was?"
Onvermijdelijk antwoord daarop: "de Samaritaan".
De Samaritaan = Jezus.
Antwoord op de vraag "Wie is de naaste?" is daarom: Jezus.
Ergo: De naaste liefhebben is dus gelijk aan Jezus liefhebben.
(feitelijk komt dat er op neer dat de Joodse leiders hun Messias moesten aannemen)

Het kwartje moet even vallen. Zodra je het ziet, vermoed ik echt dat je zegt: "verrek, dat las ik altijd anders dan het er feitelijk staat".

Zoals gezegd, ik vind het een mooie uitleg. Maar het moet bij mij bezinken, want het laatste zinnetje confronteert mij met een stuk weerbarstigheid en je geeft me onvoldoende om me daar over de streep te krijgen.

[Peter79]

De uitlegging van de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan komt van de kerkvader Augustinus, zoals hij het beschreef:

De uitlegging die je hier neerzet van Augustinus is volgens mij van de allegorische methode. Het probleem daarmee is dat je eigenlijk het verhaal gebruikt als kapstok om iets anders te vertellen. Als ik het zo lees, dan heeft Augustinus het hele evangelie in het verhaal gepropt, van Adam tot aan de wederkomst.
De kritiek daarop is, dat je het verhaal zelf eigenlijk niet meer laat spreken. Je gebruikt het als voorbeeld van iets anders. Voor een keer kan dat, maar je moet je er wel van bewust zijn.

[Anidro]

Boven dus, dus niet naast, als in 'medemens'.

Het lijkt me dat je nu onderscheid kunt maken tussen de mens Jezus:

Die, hoewel Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. En in gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood.

En de verhoogde Christus:

Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn, en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader.

[Jerommel]

Hoe vernedering verhoging bewerkt.

Maar het is m.i. wel duidelijk waar ik moeite mee heb, dat heb ik uitgelegd.

[Peter79]

Hier worden Yeshua en G'd zomaar op Een Hoop gegooid?
Jerommel geeft aan dat Hij G'd Boven Zich ziet staan en daarin geef ik hem volledig gelijk overigens.
Het feit dat Yeshua de voeten van Zijn discipelen wast (hoezo van iedereen?) maakt nog niet dat Hij niet boven ons mensen zou staan, toch?

Als God voor zijn volk uitgaat, het volk Israël op adelaarsvleugels gedragen heeft (Ex 19:4) - dus Hij was onder hen, wat is dan het probleem dat Hij ook naast je kan zijn?

En als je niet gelooft dat Jezus God is, dan moet je het voetwassingsvoorbeeld maar vergeten, dat snijdt dan inderdaad geen hout.

[Jerommel]

Het gaat niet om een plaatsbepaling, Peter, het gaat om de status.

[Peter79]

Het gaat niet om een plaatsbepaling, Peter, het gaat om de status.

Is dat zo?
Wie gaat het om status?

#edit: in het Engels taalgebied lees ik neighbour (o.a. King James vertaling).
Oftewel je buren, hen die naast je zijn.

In een woordenboek lees ik dat naast, behalve een voorzetsel, ook een overtreffende trap is van na - dichtbij
Hen die je het meest na zijn - het dichtste bij.

[Biker]

Hier worden Yeshua en G'd zomaar op Een Hoop gegooid?
Jerommel geeft aan dat Hij G'd Boven Zich ziet staan en daarin geef ik hem volledig gelijk overigens.
Het feit dat Yeshua de voeten van Zijn discipelen wast (hoezo van iedereen?) maakt nog niet dat Hij niet boven ons mensen zou staan, toch?

Als God voor zijn volk uitgaat, het volk Israël op adelaarsvleugels gedragen heeft (Ex 19:4) - dus Hij was onder hen, wat is dan het probleem dat Hij ook naast je kan zijn?

En als je niet gelooft dat Jezus God is, dan moet je het voetwassingsvoorbeeld maar vergeten, dat snijdt dan inderdaad geen hout.

Het voetenwassen is een gebaar van dienstbaarheid, en diende als voorbeeld voor ons, volgens mij.
Dienen, en niet heersen.

[Jerommel]

Het gaat niet om een plaatsbepaling, Peter, het gaat om de status.

Is dat zo?
Wie gaat het om status?

Zie de eerste Geboden van de 10
Maargoed, ik ben over het punt heen gewalst van Anidro, dat Jezus Christus ook de naaste was van zijn gevolg, een medemens.
Maar Hij zit wel aan de rechterhand van de Vader, en dat is een andere status dan die van de Apostelen, laat staan de gemiddelde gelovige.
Dus in die zin zie ik Christus niet als een naaste, laat staan dat Hij mijn hulp behoeft.

#edit: in het Engels taalgebied lees ik neighbour (o.a. King James vertaling).
Oftewel je buren, hen die naast je zijn.

O, dus de Samaritaan was de buurman van de gewonde man?

In een woordenboek lees ik dat naast, behalve een voorzetsel, ook een overtreffende trap is van na - dichtbij
Hen die je het meest na zijn - het dichtste bij.

Ja, en het Gebod is zo te zijn voor de ander.
Want ik geloof niet dat de Samaritaan en de gewonde Jood elkaar kenden.
Maar zijn daad voor een onbekende, laat zien wat naastenliefde is.
Het is het belangeloos naaste zijn voor een ander, zonder aanzien des persoons.
Puur altruïsme, Agape.
Als Gebod!
Als de 2 grote gelijke Geboden.
En zelfs je vijand!
Dat is het Heilige Concept.
De Essentie wellicht.
Het Doel ook.
de Wet van Christus.

Ja, natuurlijk is dat te hoog gegrepen voor ons.
Als iemand me af snijdt in het verkeer wens ik hem / haar de dood toe,
hier ben ik ook weleens giftig, dus ik maak me geen illusies ofzo.

Maar ik snap niet dat mensen daar dan aan af willen doen, en het relativeren, terwijl het m.i. juist een absolute Wet is.
Misschien is dat het punt, dat ik het als een absolute Wet zie maar niet iedereen ziet het blijkbaar zo.
Misschien omdat we er in de werkelijkheid zo weinig van terug zien, of omdat we het gewoon niet kunnen 'invoelen' of voorstellen.
Ik weet het verder ook niet...

[ericjan]

Hier worden Yeshua en G'd zomaar op Een Hoop gegooid?
Jerommel geeft aan dat Hij G'd Boven Zich ziet staan en daarin geef ik hem volledig gelijk overigens.
Het feit dat Yeshua de voeten van Zijn discipelen wast (hoezo van iedereen?) maakt nog niet dat Hij niet boven ons mensen zou staan, toch?

Als God voor zijn volk uitgaat, het volk Israël op adelaarsvleugels gedragen heeft (Ex 19:4) - dus Hij was onder hen, wat is dan het probleem dat Hij ook naast je kan zijn?

En als je niet gelooft dat Jezus God is, dan moet je het voetwassingsvoorbeeld maar vergeten, dat snijdt dan inderdaad geen hout.

Ik zit hier denk ik meer in de lijn van Jerommel, we dienen Godsvrezend te zijn.
Uiteindelijk woont G'd middels de Heilige Geest in ons, G'd is ook onder ons, maar DAT maakt Hem noch Christus onze gelijke.

Laat ik het met een praktijkvoorbeeld verduidelijken:
Neem een arts die een patient behandeld, de patient is afhankelijk van de arts en betaalt de arts. Toch moet die arts mogelijk een aantal handelingen verrichten bij de patient die wanneer we het geval isoleren als smerig zou kunnen worden beschreven. Het maakt de arts niet minder noch gelijk aan de patient.