"God is Geest", zeggen we dus.zoals Riemer 13 december in 'Godsbewijzen' schreef:Als je een blad aan de boom ziet bewegen dan zeg je "kijk, de wind".
...
Zo zie ik het ook met God...
Je ziet hem niet en hij is niet gebonden aan enigerlei vorm, tijd en plaats, maar hij is er wel.
Zie maar: hij werkt in je leven.
Wat meer kunnen en moeten we van hem weten, dan dat hij er zal zijn als wij hem nodig hebben?
Geloven is vertrouwen.
Wat meer kunnen we daarover zeggen, dan hoe hij ons tot nu toe bewogen heeft?
Bekeerd, als een blad in de wind.
Wat meer, dan hoezeer we bereid zijn ons door hem te laten leiden?
In het besef vast te zitten aan onze tak, onze levenspatronen, onze dogma's...
Ieder op onze eigen plek, in onze eigen tijd, in de vorm die ons gegeven is.
We kennen de richting.
Waarheen zal hij ons meevoeren?
Zodra de herfst komt en wij onze dogma's loslaten.
Zelfs dan: het landschap bepaalt de weg van de wind.
Hij zal ons op verschillende plekken verzamelen.
Mede afhankelijk van boomsoort en bladvorm.
Te meer zo voor de vrucht die we dragen.
De appel valt niet ver van de boom.
De linde zaait zich verder uit.
Wat meer kunnen we doen dan delen wat ons beweegt en ons verheugen in onze verscheidenheid?
Eén in Geest.
Een eindeloze verscheidenheid aan vormen.
Ieder Geroepen een eigen weg te gaan.
Slechts ruwweg in dezelfde richting.
Als je wilt reageren, laat e.e.a. dan bezinken en reageer in de Geest waarin dit geschreven is, s.v.p..
Met v&Vriendengroet,
Wim