Eerder te simpel. Zo simpel kan het niet zijn.Alpha schreef:Ik schreeuw niet en de gebruikte "leuzen" zijn kennelijk voor jou te moeilijk.Zolderworm schreef:Leuk, om dit telkens weer op te dreunen. Maar waarom ga je nooit eens in op de tegenargumenten? Jerommel heeft gelijk. We zien alleen het zogenaamde resultaat, maar nergens zien we de veroorzaker ervan. Sommigen, zoals jij, concluderen dat die veroorzaker er moet zijn, en beweren vervolgens dat ze die veroorzaker zien. Je kunt evenzogoed beweren dat evolutie de veroorzaker is.Alpha schreef:De maker kan worden waargenomen aan de hand van het gemaakte.Jerommel schreef:Het schilderij kan worden waargenomen, niet de schilder.
De antieke potscherf kan worden waargenomen, niet de pottenbakker.
Het oude boek kan worden waargenomen, niet de schrijver.
Een oude drol kan worden waargenomen, niet de poeper.
De inmiddels oude schepping kan worden waargenomen, niet de schepper.
Geen van deze zaken ontstond vanzelf.
Dus graag tegenargumenten, en niet alleen maar je simpele leuzen schreeuwen.
Wat jij niet echt begrijpt dat het alleen maar een gevolgtrekking is als je besluit dat de Aarde en leven daarop geschapen is, omdat je orde ziet op de Aarde. Het is geen bewijs.Een blinde kan een beeldhouwer niet zien, maar kan zijn product wel voelen en daar zijn conclusies uit trekken.
Het is een feit dat aan de schepping de schepper is waar te nemen.
Je moet alleen bereid zijn daar objectief naar te willen kijken en te voelen.
Alle praktische voorbeelden die ik gegeven heb, negeer je.
Het is niet uitgesloten dat deze analogie voor God helemaal niet opgaat, omdat God, indien Hij bestaat, wellicht heel anders van aard is, dan onze tijd-ruimtelijke wereld (een wereld met een driedimensionale ruimte, waarin de tijd verloopt). Het is zelfs niet gezegd dat er ooit een begin is geweest, omdat het verloop van de tijd mogelijk alleen maar een illusie is, die ons door onze hersenen wordt opgelegd. Dus in dat geval is alles er vanuit ons perspectief beschouwd altijd al geweest is, maar treden delen van die totale werkelijkheid op een moment X ons waarnemingsveld binnen, zoals bijvoorbeeld het geval is als je naar een film kijkt. De totale film is er al, maar je ziet telkens alleen maar een deel. In dit geval dus een eeuwigdurende film. Of feitelijk een vierdimensionaal ruimtetijd-continuüm.
Het punt is: jij staat totaal niet open voor alternatieve verklaringen. Sterker nog: je verdiept je er niet eens in. En het is beslist niet uitgesloten dat het leven toch via kleine stapjes is ontstaan, zoals binnen de evolutietheorie wordt gedacht. Maar dat aan de huidige evolutietheorie nog een element ontbreekt, zoals een telekinetische beïnvloeding van de mutatie-werkzaamheid op basis van het behaalde resultaat.
Dat bedoel ik met: dat je telkens alleen maar je standpunten herhaalt, zonder je werkelijk te verdiepen in wat anderen erover denken.