BdO schreef:Dat is zo als je god ziet als immanent. Maar als je god niet zo ziet is het op een bepaalde schaal van verklaren misschien ook de enige uitweg om determinisme mee te voorkomen. In ieder geval is de immanente causaliteit elk ander determinisme niet meer behulpzaam.peda schreef: Hallo BdO,
Het voorgaande verwijst naar de gedachte : "' Alles wat er gebeurt, Is de Wil en Bedoeling van God''. God veroorzaakt alle gebeurtenissen zelve.
M.i. een vorm van deterministisch denken.
Hallo BdO,
Ik zie eigenlijk de mens met een werkelijke vrije wil, als de enige mogelijkheid om determinisme, althans gedeeltelijk, te voorkomen. Maar dan volgt een Transcendente God met een Variabel Immanent Handelen in de wereld het gedrag van mensen. Dan is Hij als ( gedeeltelijk ) Variabele niet meer Alwetend ( aangaande het aspect toekomst in de schepping). De proces theologie kent deze gedachten ook, God is aldaar wel zeer Machtig, maar niet Almachtig, God is wel Wetend aangaande het verleden en heden, maar niet Alwetend aangaande de toekomst. In de procestheologie kan het Goddelijk projekt schepping derhalve mislukken, tenminste wanneer de mensheid uiteindelijk de roepstem van God niet volgt. Geen garantie dat God uiteindelijk Alles in Allen wordt ( naar Paulus ). Ik stel mijn visie aangaande de God van de Bijbel in combinatie met determinisme gaarne ter discussie. Zelf spreekt een soort van Matrix achtige wereld, mij ook niet aan. Maar hoe daar middels het concept God van de Bijbel uit te komen? De God van Al Ghazali kan m.i. gedacht worden als de God die seconde na seconde de schepping steeds opnieuw ( kant en klaar ) schept. Er is dan wel sprake van een immens Wonder, maar heeft in die gedachtewereld de mens nog een werkelijk vrije wil ?