666

[Fundamenteel]

Als het een archetype is, dan heb je er niet zoveel aan als het om je geloof gaat. En ook niet als het om een verklaring gaat. Ook op psychologisch gebied heb er niet zoveel aan, omdat het geen dieptepsychologisch archetype is. Het is dan alleen een manier om een bepaald verschijnsel een naam te geven. Ik zie Lucifer toch meer als de brenger van licht, dat wil zeggen van het denkvermogen, wat een bewust egocentrisch gedrag mogelijk heeft gemaakt. En uiteraard de techniek. Ik zou er niet iets magisch aan willen verbinden. Of je moet het zien in het licht van een ontwikkeling zoals de theosofie die beschrijft.
Ik begrijp niet precies wat je bedoelt met "Karma bijt hen in het gat en er was een exodus van een groepje mensen die van deze magiebedrijvers en dergelijke weg trok." Wie trokken weg van wie? Heb ik iets gemist?

Mijn excuses, ik was impulsief in mijn vorige post. Ik mis de nuance inderdaad.

Er was ooit een andere wereldbeschaving op de aarde. Deze bedreven "magie" en de wereldreligie was een polytheïstisch. Vrouwen werden meer geëerd in deze culturen. In sommige stammen waren het geen medicijnmannen maar -vrouwen. Vrouwen hadden veel invloed op deze beschaving. Maar mannen zijn systematisch die macht beginnen overnemen en hebben het vrouwelijke verketterd. Lucifer is inderdaad de lichtbrenger, Lucifer en God in relatie kan je zien als man en vrouw in balans. Maar het monotheïsme is dat beginnen afdoen als het kwaad en heeft de vrouw achteruit gedrukt. Haar gaves/magie als duivelse werken afgedaan, terwijl het verder vloeide vanuit een archetype dat wij nu verloren zijn.

Denk jij dat jouw astraal reizen dan geen magie bedrijven is? Kijkt, ieder heeft zo zijn/haar gaves. De ene ontwikkelt die, de andere gooit ze overboord. Duidelijk is, via het monotheïsme worden wij bang gemaakt door hier een duivel aan te verbinden. Volgens mij is dat de erfzonde. Ons geloof in het kwade. Terwijl het kwade gewoon ingebakken is in de mens en ook tot iets goed herleid kan worden. Als de toekomst voorspellen het werk van kwade geesten zouden zijn, maar je kan hiermee dingen voorkomen. Hoe kwaad zijn die kwade geesten dan? Misschien is de wereld er maar zo erg aan toe omdat we die dialoog al duizenden jaren negeren, door het in haar kern te demoniseren. Het archetype is gedemoniseerd, daarvoor is de wereld wat ze is. Eerder, draai dat om, en wij kunnen voorwaarts in het licht richting wereldvrede marcheren.

[peda]

Als het een archetype is, dan heb je er niet zoveel aan als het om je geloof gaat. En ook niet als het om een verklaring gaat. Ook op psychologisch gebied heb er niet zoveel aan, omdat het geen dieptepsychologisch archetype is. Het is dan alleen een manier om een bepaald verschijnsel een naam te geven. Ik zie Lucifer toch meer als de brenger van licht, dat wil zeggen van het denkvermogen, wat een bewust egocentrisch gedrag mogelijk heeft gemaakt. En uiteraard de techniek. Ik zou er niet iets magisch aan willen verbinden. Of je moet het zien in het licht van een ontwikkeling zoals de theosofie die beschrijft.
Ik begrijp niet precies wat je bedoelt met "Karma bijt hen in het gat en er was een exodus van een groepje mensen die van deze magiebedrijvers en dergelijke weg trok." Wie trokken weg van wie? Heb ik iets gemist?

Mijn excuses, ik was impulsief in mijn vorige post. Ik mis de nuance inderdaad.

Er was ooit een andere wereldbeschaving op de aarde. Deze bedreven "magie" en de wereldreligie was een polytheïstisch. Vrouwen werden meer geëerd in deze culturen. In sommige stammen waren het geen medicijnmannen maar -vrouwen. Vrouwen hadden veel invloed op deze beschaving. Maar mannen zijn systematisch die macht beginnen overnemen en hebben het vrouwelijke verketterd. Lucifer is inderdaad de lichtbrenger, Lucifer en God in relatie kan je zien als man en vrouw in balans. Maar het monotheïsme is dat beginnen afdoen als het kwaad en heeft de vrouw achteruit gedrukt. Haar gaves/magie als duivelse werken afgedaan, terwijl het verder vloeide vanuit een archetype dat wij nu verloren zijn.

Denk jij dat jouw astraal reizen dan geen magie bedrijven is? Kijkt, ieder heeft zo zijn/haar gaves. De ene ontwikkelt die, de andere gooit ze overboord. Duidelijk is, via het monotheïsme worden wij bang gemaakt door hier een duivel aan te verbinden. Volgens mij is dat de erfzonde. Ons geloof in het kwade. Terwijl het kwade gewoon ingebakken is in de mens en ook tot iets goed herleid kan worden. Als de toekomst voorspellen het werk van kwade geesten zouden zijn, maar je kan hiermee dingen voorkomen. Hoe kwaad zijn die kwade geesten dan? Misschien is de wereld er maar zo erg aan toe omdat we die dialoog al duizenden jaren negeren door het in haar kern te demoniseren. Het archetype is gedemoniseerd, daarvoor is de wereld wat ze is. Eerder, draai dat om, en wij kunnen voorwaarts in het licht richting wereldvrede marcheren.

Hallo Fundamenteel,

Jouw bijdrage over een oude wereldbeschaving hier op aarde heeft voor mij een groot Atlantisgehalte. Het probleem met zulke veronderstellingen is dat nergens concrete sporen zijn aangetroffen van een mondiale oude beschaving. Het op detail niveau kunnen beschrijven van de geleefde inhoud van zo'n oude cultuur, staat voor mij gelijk aan speculatie. Dat in het theïsme er bangmakerij in is verweven, is voor mij compleet duidelijk. Doe zoals de God van de specifieke godsdienst het beveelt, of het loopt na de dood enorm slecht met je af. Dat heeft zeker in het verleden voor volle kerken en grote verzuiling gezorgd. Nu er ander weten bij is gekomen, is de angst cultuur sterk afgenomen. Op een juiste wijze de toekomst voorspellen, daaraan geloof ik niet. Para normale verschijnselen hebben nog nooit onder laboratorium omstandigheden hun geldigheid bewezen. Als de innerlijke intuitie zich tot zulke verschijnselen aangetrokken voelt, dan wordt dat pad gevolgd en hebben andere redelijke gedachten geen kans meer. Ik ben het met @ Zolderworm wel eens, houdt de arena zo simpel mogelijk en trek geen conclusies waaraan geen duidelijke ook voor anderen waarneembare feiten/sporen aan zijn voorafgegaan. Of er ooit een grote en blijvende wereldvrede zal worden gerealiseerd, onttrekt zich ook aan een werkelijke voorspelling. Het lijkt mij dat het zonder een transfiguratie ( hoe dat ook moge worden ingevuld ), niet mogelijk zal zijn. Hoe die transfiguratie dan zal verlopen is naar het weten per heden een mysterie.

[Fundamenteel]

Hallo Fundamenteel,

Jouw bijdrage over een oude wereldbeschaving hier op aarde heeft voor mij een groot Atlantisgehalte. Het probleem met zulke veronderstellingen is dat nergens concrete sporen zijn aangetroffen van een mondiale oude beschaving. Het op detail niveau kunnen beschrijven van de geleefde inhoud van zo'n oude cultuur, staat voor mij gelijk aan speculatie. Dat in het theïsme er bangmakerij in is verweven, is voor mij compleet duidelijk. Doe zoals de God van de specifieke godsdienst het beveelt, of het loopt na de dood enorm slecht met je af. Dat heeft zeker in het verleden voor volle kerken en grote verzuiling gezorgd. Nu er ander weten bij is gekomen, is de angst cultuur sterk afgenomen. Op een juiste wijze de toekomst voorspellen, daaraan geloof ik niet. Para normale verschijnselen hebben nog nooit onder laboratorium omstandigheden hun geldigheid bewezen. Als de innerlijke intuitie zich tot zulke verschijnselen aangetrokken voelt, dan wordt dat pad gevolgd en hebben andere redelijke gedachten geen kans meer. Ik ben het met @ Zolderworm wel eens, houdt de arena zo simpel mogelijk en trek geen conclusies waaraan geen duidelijke ook voor anderen waarneembare feiten/sporen aan zijn voorafgegaan. Of er ooit een grote en blijvende wereldvrede zal worden gerealiseerd, onttrekt zich ook aan een werkelijke voorspelling. Het lijkt mij dat het zonder een transfiguratie ( hoe dat ook moge worden ingevuld ), niet mogelijk zal zijn. Hoe die transfiguratie dan zal verlopen is naar het weten per heden een mysterie.

Maar ik leg het net simpel uit. Ik kan dit evengoed gecompliceerd benaderen, maar dan zouden we nog meer verdwalen. Ik probeer nu al met man en macht mijn ware intentie over te brengen. Ik bedoelde zeker niet Atlantisch. Maar over de wereld heerste een ander religie dan het monotheïsme. Mensen waren polytheïstisch en onderhielden daarmee relaties om zichzelf te verrijken.
Later is het monotheïsme dat beginnen beperken en is het ware beest pas echt ontstaan. De zuiverste vorm van het patriarchaat en het monotheïsme heeft één naam en één naam alleen. Het is geen toeval dat 666 daar een heilig nummer is en dat Jezus gewaarschuwd heeft voor deze valse profeet.

Veel simpeler dan dit kan ik het niet verwoorden.

Het is allemaal geen mysterie, het leven is wel een mysterie, maar de weg is ons getoond, echter weigeren mensen te aanvaarden en lopen ze aan zichzelf voorbij. Zoeken ze heil in religie en andere ideologie.
Als we al blind geworden zijn voor onze consumptie, onszelf, en dwalen in valse religies. Vraag ik mij af wie hier de duivel nu daadwerkelijk is. It ain't me.

[Zolderworm]

Als het een archetype is, dan heb je er niet zoveel aan als het om je geloof gaat. En ook niet als het om een verklaring gaat. Ook op psychologisch gebied heb er niet zoveel aan, omdat het geen dieptepsychologisch archetype is. Het is dan alleen een manier om een bepaald verschijnsel een naam te geven. Ik zie Lucifer toch meer als de brenger van licht, dat wil zeggen van het denkvermogen, wat een bewust egocentrisch gedrag mogelijk heeft gemaakt. En uiteraard de techniek. Ik zou er niet iets magisch aan willen verbinden. Of je moet het zien in het licht van een ontwikkeling zoals de theosofie die beschrijft.
Ik begrijp niet precies wat je bedoelt met "Karma bijt hen in het gat en er was een exodus van een groepje mensen die van deze magiebedrijvers en dergelijke weg trok." Wie trokken weg van wie? Heb ik iets gemist?

Mijn excuses, ik was impulsief in mijn vorige post. Ik mis de nuance inderdaad.

Er was ooit een andere wereldbeschaving op de aarde. Deze bedreven "magie" en de wereldreligie was een polytheïstisch. Vrouwen werden meer geëerd in deze culturen. In sommige stammen waren het geen medicijnmannen maar -vrouwen. Vrouwen hadden veel invloed op deze beschaving. Maar mannen zijn systematisch die macht beginnen overnemen en hebben het vrouwelijke verketterd. Lucifer is inderdaad de lichtbrenger, Lucifer en God in relatie kan je zien als man en vrouw in balans. Maar het monotheïsme is dat beginnen afdoen als het kwaad en heeft de vrouw achteruit gedrukt. Haar gaves/magie als duivelse werken afgedaan, terwijl het verder vloeide vanuit een archetype dat wij nu verloren zijn.

Staat dat niet allemaal in de "Geheime leer"? Het is alweer zo lang geleden dat ik dat gelezen heb. J. Krishnamurti vond de Geheime leer helemaal niets. Ik moet ook wel zeggen dat ik het meeste wat daarin beschreven is, niet geloof.

Denk jij dat jouw astraal reizen dan geen magie bedrijven is?

Het is iets wat de meeste andere mensen niet ervaren. Maar het is gewoon een stukje realiteit, denk ik. Daarom beschouw ik het niet als zoiets eng-mythisch als "magie bedrijven". Monroe had ook uittredingen, maar hield zich met magie of godsdienst totaal niet bezig. Uittredingen hebben is gewoon uittredingen hebben.

Kijk, ieder heeft zo zijn/haar gaves. De ene ontwikkelt die, de andere gooit ze overboord. Duidelijk is, via het monotheïsme worden wij bang gemaakt door hier een duivel aan te verbinden. Volgens mij is dat de erfzonde. Ons geloof in het kwade. Terwijl het kwade gewoon ingebakken is in de mens en ook tot iets goed herleid kan worden. Als de toekomst voorspellen het werk van kwade geesten zouden zijn, maar je kan hiermee dingen voorkomen. Hoe kwaad zijn die kwade geesten dan? Misschien is de wereld er maar zo erg aan toe omdat we die dialoog al duizenden jaren negeren, door het in haar kern te demoniseren. Het archetype is gedemoniseerd, daarvoor is de wereld wat ze is. Eerder, draai dat om, en wij kunnen voorwaarts in het licht richting wereldvrede marcheren.

Sommige christenen zijn bang voor deze dingen die ze niet kennen. Misschien staat er ook iets in de Bijbel over tovenarij en kwade geesten en zo.
Maar het is allemaal gewoon een deel van de werkelijkheid. Als iedereen uittredingen had, dan was het heel normaal en werd het niet als iets kwaadaardigs beschouwd.

[Zolderworm]

Hallo Fundamenteel,

Jouw bijdrage over een oude wereldbeschaving hier op aarde heeft voor mij een groot Atlantisgehalte. Het probleem met zulke veronderstellingen is dat nergens concrete sporen zijn aangetroffen van een mondiale oude beschaving. Het op detail niveau kunnen beschrijven van de geleefde inhoud van zo'n oude cultuur, staat voor mij gelijk aan speculatie. Dat in het theïsme er bangmakerij in is verweven, is voor mij compleet duidelijk. Doe zoals de God van de specifieke godsdienst het beveelt, of het loopt na de dood enorm slecht met je af. Dat heeft zeker in het verleden voor volle kerken en grote verzuiling gezorgd. Nu er ander weten bij is gekomen, is de angst cultuur sterk afgenomen. Op een juiste wijze de toekomst voorspellen, daaraan geloof ik niet. Para normale verschijnselen hebben nog nooit onder laboratorium omstandigheden hun geldigheid bewezen. Als de innerlijke intuitie zich tot zulke verschijnselen aangetrokken voelt, dan wordt dat pad gevolgd en hebben andere redelijke gedachten geen kans meer. Ik ben het met @ Zolderworm wel eens, houdt de arena zo simpel mogelijk en trek geen conclusies waaraan geen duidelijke ook voor anderen waarneembare feiten/sporen aan zijn voorafgegaan. Of er ooit een grote en blijvende wereldvrede zal worden gerealiseerd, onttrekt zich ook aan een werkelijke voorspelling. Het lijkt mij dat het zonder een transfiguratie ( hoe dat ook moge worden ingevuld ), niet mogelijk zal zijn. Hoe die transfiguratie dan zal verlopen is naar het weten per heden een mysterie.

Maar ik leg het net simpel uit. Ik kan dit evengoed gecompliceerd benaderen, maar dan zouden we nog meer verdwalen. Ik probeer nu al met man en macht mijn ware intentie over te brengen. Ik bedoelde zeker niet Atlantisch. Maar over de wereld heerste een ander religie dan het monotheïsme. Mensen waren polytheïstisch en onderhielden daarmee relaties om zichzelf te verrijken.
Later is het monotheïsme dat beginnen beperken en is het ware beest pas echt ontstaan. De zuiverste vorm van het patriarchaat en het monotheïsme heeft één naam en één naam alleen. Het is geen toeval dat 666 daar een heilig nummer is en dat Jezus gewaarschuwd heeft voor deze valse profeet.
Veel simpeler dan dit kan ik het niet verwoorden.

In een polytheïsme is er beslist minder dualiteit. De dualiteit is pas ontstaan in het monotheïsme. Dat ben ik beslist met je eens. Voor mij is de vraag: hoe kom je aan je gegevens over een oude beschaving?

Het is allemaal geen mysterie, het leven is wel een mysterie, maar de weg is ons getoond, echter weigeren mensen te aanvaarden en lopen ze aan zichzelf voorbij. Zoeken ze heil in religie en andere ideologie.

Hoe is ons de weg getoond, als dat niets met een of andere religie te maken heeft?

Als we al blind geworden zijn voor onze consumptie, onszelf, en dwalen in valse religies. Vraag ik mij af wie hier de duivel nu daadwerkelijk is. It ain't me.

Wat is volgens jou dan de ware religie, als je het over valse religies hebt?

[Fundamenteel]

In een polytheïsme is er beslist minder dualiteit. De dualiteit is pas ontstaan in het monotheïsme. Dat ben ik beslist met je eens. Voor mij is de vraag: hoe kom je aan je gegevens over een oude beschaving?

Een wereldbeschaving als in, er ging voor iedereen dezelfde wijsheid op . Zoals wij vandaag ook onderworpen zijn aan wetenschap, was dat toen het polytheïsme en werd er "magie" bedreven.

Hoe is ons de weg getoond, als dat niets met een of andere religie te maken heeft?

Deze is individueel getoond aan één ieder en zal voor één ieder persoonlijk zijn. De mijne is getoond door te vragen.

Wat is volgens jou dan de ware religie, als je het over valse religies hebt?

Jezelf kennen, jezelf dienen, anderen helpen.

[Zolderworm]

In een polytheïsme is er beslist minder dualiteit. De dualiteit is pas ontstaan in het monotheïsme. Dat ben ik beslist met je eens. Voor mij is de vraag: hoe kom je aan je gegevens over een oude beschaving?

Een wereldbeschaving als in, er ging voor iedereen dezelfde wijsheid op . Zoals wij vandaag ook onderworpen zijn aan wetenschap, was dat toen het polytheïsme en werd er "magie" bedreven.

Ja oké. Maar hoe kom je aan die wijsheid? Heb je erover gelezen of het zelf geschouwd?

Hoe is ons de weg getoond, als dat niets met een of andere religie te maken heeft?

Deze is individueel getoond aan één ieder en zal voor één ieder persoonlijk zijn. De mijne is getoond door te vragen.

Ja, okido. Maar hoe is die getoond? Heb je dan innerlijke ervaringen gehad? Of hoorde je stemmen? Ik noem maar iets. Je hebt daar al het een en ander over verteld. Maar hoort het tonen van de weg daar ook bij?

Wat is volgens jou dan de ware religie, als je het over valse religies hebt?

Jezelf kennen, jezelf dienen, anderen helpen.

Nou voor mij is het vooral jezelf kennen en daarmee het universum als je maar diep genoeg kijkt. Of anderen helpen er dan ook bij hoort hangt af van de inhoud van die religie. Dat is een afgeleide.

[Fundamenteel]

Ja oké. Maar hoe kom je aan die wijsheid? Heb je erover gelezen of het zelf geschouwd?

Door te lezen en intuïtief en instinctief aan te voelen waar de waarheid in verborgen zat. Ook door dialoog met mensen, maar het machtigste gesprek met het Hogere (het intelligente andere) is de synchroniciteit.

Ja, okido. Maar hoe is die getoond? Heb je dan innerlijke ervaringen gehad? Of hoorde je stemmen? Ik noem maar iets. Je hebt daar al het een en ander over verteld. Maar hoort het tonen van de weg daar ook bij?

Ik heb innerlijke ervaringen gehad die ik niet in perspectief kon brengen. Door te bidden ontving ik later via de synchroniciteit mijn antwoorden. Al zijn deze even vaag als mijn ervaringen, maar helpen ze mij wel naar de volgende stap. Voor mij is het geen geloof, voor mij is het een weten dat er meer is dan louter het fysieke leven alleen.

Nou voor mij is het vooral jezelf kennen en daarmee het universum als je maar diep genoeg kijkt. Of anderen helpen er dan ook bij hoort hangt af van de inhoud van die religie. Dat is een afgeleide.

Jezelf kennen is cruciaal, wie zichzelf leert kennen kan pas anderen helpen of aanmoedigen. Dat is eigenlijk wat ik bedoelde, eerst jezelf kunnen helpen, dan pas anderen. Het is geen must, maar het wordt wel een roeping eens je spirituele wortel fundamenteel aarde schiet.
Zo was ik laatst heel negatief over vluchtelingen, ik heb daar nu berouw van. Ik besef dat ik eigenlijk mezelf loochen door anderen hulp te ontzeggen. Daar kom ik dus hedendaags op terug. Waar bidden toe kan leiden...

[Zolderworm]

Ja oké. Maar hoe kom je aan die wijsheid? Heb je erover gelezen of het zelf geschouwd?

Door te lezen en intuïtief en instinctief aan te voelen waar de waarheid in verborgen zat. Ook door dialoog met mensen, maar het machtigste gesprek met het Hogere (het intelligente andere) is de synchroniciteit.

Oké. Duidelijk. Ik denk wel dat intuïtief aanvoelen, en met name instinctief aanvoelen, erg bedrieglijk kunnen zijn. Ik zie ook niet het verband met synchroniciteit. Maar ik denk daarbij natuurlijk aan synchroniciteit volgen Carl Jung. Dat vertelt zeker iets over de diepere structuur van het universum, maar levert ons op zich geen inzicht op over de wetmatigheden ervan, behalve dat alle gebeurtenissen met elkaar verbonden zijn op een manier die wij niet kennen.

Ja, okido. Maar hoe is die getoond? Heb je dan innerlijke ervaringen gehad? Of hoorde je stemmen? Ik noem maar iets. Je hebt daar al het een en ander over verteld. Maar hoort het tonen van de weg daar ook bij?

Ik heb innerlijke ervaringen gehad die ik niet in perspectief kon brengen. Door te bidden ontving ik later via de synchroniciteit mijn antwoorden. Al zijn deze even vaag als mijn ervaringen, maar helpen ze mij wel naar de volgende stap. Voor mij is het geen geloof, voor mij is het een weten dat er meer is dan louter het fysieke leven alleen.

Ik vind het heel interessant hoe synchroniciteit hierin een rol kan spelen. Ik ervaar synchroniciteit wel als een teken van een diepere structuur van het universum, maar ontleen er niet een bepaalde weg aan. Maar misschien heb jij het over iets anders dan ik, wat het begrip synchroniciteit betreft.

Nou voor mij is het vooral jezelf kennen en daarmee het universum als je maar diep genoeg kijkt. Of anderen helpen er dan ook bij hoort hangt af van de inhoud van die religie. Dat is een afgeleide.

Jezelf kennen is cruciaal, wie zichzelf leert kennen kan pas anderen helpen of aanmoedigen. Dat is eigenlijk wat ik bedoelde, eerst jezelf kunnen helpen, dan pas anderen. Het is geen must, maar het wordt wel een roeping eens je spirituele wortel fundamenteel aarde schiet.
Zo was ik laatst heel negatief over vluchtelingen, ik heb daar nu berouw van. Ik besef dat ik eigenlijk mezelf loochen door anderen hulp te ontzeggen. Daar kom ik dus hedendaags op terug. Waar bidden toe kan leiden...

Nou ja, voor mij is jezelf kennen het universum kennen en je medemensen. Maar dan meer op theosofische manier, dus via in jezelf kijken en je bewust worden van diepere innerlijke werkelijkheden in jezelf.

[Fundamenteel]

Oké. Duidelijk. Ik denk wel dat intuïtief aanvoelen, en met name instinctief aanvoelen, erg bedrieglijk kunnen zijn. Ik zie ook niet het verband met synchroniciteit. Maar ik denk daarbij natuurlijk aan synchroniciteit volgen Carl Jung. Dat vertelt zeker iets over de diepere structuur van het universum, maar levert ons op zich geen inzicht op over de wetmatigheden ervan, behalve dat alle gebeurtenissen met elkaar verbonden zijn op een manier die wij niet kennen.

Wel dat is ook zo. Want ik heb me al meermaals vergist. Maar hoe rijper ik word, hoe meer betekenis/bedoeling/doel het krijgt. Ik bedoelde met de synchroniciteit hoe dingen bij elkaar kunnen samenvallen. Hoe ik bijvoorbeeld met een vraag loop en het dan gewoon uit een kindermond kan stromen. Laatst was ik met twijfel in mijn hoofd. Ik zet zelden de radio op, maar ik zette hem toch op. Een liedje speelde en de tekst was: Be patient, He's working behind the scenes, and while you're waiting, praise Him, He's giving you the victory! Now show Him that you believe!" Terwijl ik dit typ komen mijn haren rechtop en op dat eigenste moment toen ook; dat is hoe het spreekt tegen mij.

Ik vind het heel interessant hoe synchroniciteit hierin een rol kan spelen. Ik ervaar synchroniciteit wel als een teken van een diepere structuur van het universum, maar ontleen er niet een bepaalde weg aan. Maar misschien heb jij het over iets anders dan ik, wat het begrip synchroniciteit betreft.

Zie mijn bovenstaande uitleg. Toen ik heel intens met mijn ervaringen bezig was ervoer ik ook een versnelde synchroniciteit. Maar misschien is dit altijd zo geweest, was ik me er alleen nu bewuster van omdat ik open stond voor dialoog. Ik heb het ook evenzeer afgesloten omdat die verhoogde synchroniciteit mij angst mij begon te baren.

Nou ja, voor mij is jezelf kennen het universum kennen en je medemensen. Maar dan meer op theosofische manier, dus via in jezelf kijken en je bewust worden van diepere innerlijke werkelijkheden in jezelf.

Wat is dan de kennis van het universum? Ik heb lang in de kosmos gezweefd. Toen ik met mijn neus op het hier en nu gedrukt werd zag ik pas hoeveel werk er nog voor de boeg is. Maar die taak loochen ik omdat ik misschien liever lui dan moe ben. Of misschien is dat ook een excuus om te camoufleren dat ik gewoon bang ben? Ja ik ben bang geworden van de ervaring dus ben hedendaags zo rationeel mogelijk.

[Anja (oud account)]

De mens is inmiddels in staat om technologie in te brengen in de hersenen via een injectie in de aderen. Middels deze technologie kan, zo wordt gesteld, de mens zijn intelligentie uitbreiden met kunstmatige intelligentie: https://youtu.be/Dd6XYmff2co

Wat zegt de Heilige Schrift over het teken van het beest? O.a. dat het niet iets is wat buiten je wil gebeurt, maar een bewuste keuze. Een korte samenvatting: http://www.rpmnet.nl/getal.htm

[Zolderworm]

De mens is inmiddels in staat om technologie in te brengen in de hersenen via een injectie in de aderen. Middels deze technologie kan, zo wordt gesteld, de mens zijn intelligentie uitbreiden met kunstmatige intelligentie: https://youtu.be/Dd6XYmff2co

Wat zegt de Heilige Schrift over het teken van het beest? O.a. dat het niet iets is wat buiten je wil gebeurt, maar een bewuste keuze. Een korte samenvatting: http://www.rpmnet.nl/getal.htm

Het enige teken waar ik bang voor ben is het teken van de boze wolf. De rest is flauwekul, volgens mij.

[Zolderworm]

Wel dat is ook zo. Want ik heb me al meermaals vergist. Maar hoe rijper ik word, hoe meer betekenis/bedoeling/doel het krijgt. Ik bedoelde met de synchroniciteit hoe dingen bij elkaar kunnen samenvallen. Hoe ik bijvoorbeeld met een vraag loop en het dan gewoon uit een kindermond kan stromen. Laatst was ik met twijfel in mijn hoofd. Ik zet zelden de radio op, maar ik zette hem toch op. Een liedje speelde en de tekst was: Be patient, He's working behind the scenes, and while you're waiting, praise Him, He's giving you the victory! Now show Him that you believe!" Terwijl ik dit typ komen mijn haren rechtop en op dat eigenste moment toen ook; dat is hoe het spreekt tegen mij.

Zie mijn bovenstaande uitleg. Toen ik heel intens met mijn ervaringen bezig was ervoer ik ook een versnelde synchroniciteit. Maar misschien is dit altijd zo geweest, was ik me er alleen nu bewuster van omdat ik open stond voor dialoog. Ik heb het ook evenzeer afgesloten omdat die verhoogde synchroniciteit mij angst mij begon te baren.

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komt, een versnelde synchroniciteit ervaart of dat het je meer opvalt. Maar ik denk het eerste. Het is een soort invloed van de geest op de werkelijkheid.
Afstand tot de werkelijkheid houden kan een veilig gevoel geven, en dichter bij de werkelijkheid komen kan beangstigend zijn. Als je versnelde synchroniciteit ervaart, dan is het duidelijk dat het echt serieus begint te worden. Je komt op een dieper niveau van de werkelijkheid, waarin immers alles met alles is verbonden, wat zich uit in de gebeurtenissen, omdat de realiteit feitelijk een web van gebeurtenissen is, en niet zozeer een stoffelijke wereld waarin er het een en ander gebeurt.

Wat is dan de kennis van het universum? Ik heb lang in de kosmos gezweefd. Toen ik met mijn neus op het hier en nu gedrukt werd zag ik pas hoeveel werk er nog voor de boeg is. Maar die taak loochen ik omdat ik misschien liever lui dan moe ben. Of misschien is dat ook een excuus om te camoufleren dat ik gewoon bang ben? Ja ik ben bang geworden van de ervaring dus ben hedendaags zo rationeel mogelijk.

Nou ja, het is ook beangstigend, zeker omdat je hier jezelf verliest in een soort magische wereld, die feitelijk gewoon de realiteit is. Daar ben je nog niet aan toe. Het is te groot. Ook ik heb dergelijke stappen van afstand nemen genomen.

[peda]

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komt, een versnelde synchroniciteit ervaart of dat het je meer opvalt. Maar ik denk het eerste. Het is een soort invloed van de geest op de werkelijkheid.
Afstand tot de werkelijkheid houden kan een veilig gevoel geven, en dichter bij de werkelijkheid komen kan beangstigend zijn. Als je versnelde synchroniciteit ervaart, dan is het duidelijk dat het echt serieus begint te worden. Je komt op een dieper niveau van de werkelijkheid, waarin immers alles met alles is verbonden, wat zich uit in de gebeurtenissen, omdat de realiteit feitelijk een web van gebeurtenissen is, en niet zozeer een stoffelijke wereld waarin er het een en ander gebeurt

Dit lijkt op de basis-gedachten in de procestheologie/filosofie, het web van gebeurtenissen, waarbij het web het grote knooppunt vormt.
Alleen wordt in de procestheologie een zelfstandige en belangrijke rol ingeruimd voor God die daar het web beïnvloedt.
Maar in de procestheologie is God niet Almachtig en Alwetend en kan de gebeurtenissen niet tegen de zin van de mens in naar zijn hand zetten.
Christus, als Goddelijke Entiteit die de misere definitief ten goede oplost, is in de procestheologie buiten beeld. Zonder medewerking van de mens,
mislukt in de procestheologie de huidige wereld. De mens als noodzakelijke co-schepper, zo is de idee.
Toch geloof ik wel dat er ook in de stoffelijke wereld zelfstandig gebeurtenissen optreden, een "'bewustzijn"' op uiterst laag niveau cq onder de waarnemingsdrempel ( Teilhard de Chardin ). Deze gebeurtenissen zijn evenwel deterministisch bepaalt althans bij grotere structuren de kwantum-wereld te boven gaand.

[Piebe Paulusma]

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komt, een versnelde synchroniciteit ervaart of dat het je meer opvalt. Maar ik denk het eerste. Het is een soort invloed van de geest op de werkelijkheid.
Afstand tot de werkelijkheid houden kan een veilig gevoel geven, en dichter bij de werkelijkheid komen kan beangstigend zijn. Als je versnelde synchroniciteit ervaart, dan is het duidelijk dat het echt serieus begint te worden. Je komt op een dieper niveau van de werkelijkheid, waarin immers alles met alles is verbonden, wat zich uit in de gebeurtenissen, omdat de realiteit feitelijk een web van gebeurtenissen is, en niet zozeer een stoffelijke wereld waarin er het een en ander gebeurt

Dit lijkt op de basis-gedachten in de procestheologie/filosofie, het web van gebeurtenissen, waarbij het web het grote knooppunt vormt.
Alleen wordt in de procestheologie een zelfstandige en belangrijke rol ingeruimd voor God die daar het web beïnvloedt.
Maar in de procestheologie is God niet Almachtig en Alwetend en kan de gebeurtenissen niet tegen de zin van de mens in naar zijn hand zetten.
Christus, als Goddelijke Entiteit die de misere definitief ten goede oplost, is in de procestheologie buiten beeld. Zonder medewerking van de mens,
mislukt in de procestheologie de huidige wereld. De mens als noodzakelijke co-schepper, zo is de idee.
Toch geloof ik wel dat er ook in de stoffelijke wereld zelfstandig gebeurtenissen optreden, een "'bewustzijn"' op uiterst laag niveau cq onder de waarnemingsdrempel ( Teilhard de Chardin ). Deze gebeurtenissen zijn evenwel deterministisch bepaalt althans bij grotere structuren de kwantum-wereld te boven gaand.

Paulus onderscheidt de mensen uit zijn tijd -die veelal joods waren - in twee groepen: de bedenkers van het vlees en de bedenkers van de geest. In moderne termen onderscheidt hij de materiële mens en de mens die gericht is op het geestelijke. Beide groepen kunnen op spiritueel niveau redeneren, maar elkaar volledig begrijpen doen ze niet. Denk hierbij aan het gesprek tussen Jezus en Nicodemus in Johannes 3. Voor de volledigheid citeer ik een gedeelte.

1 EN er was een mens uit de farizeeën, wiens naam was Nicodémus, een overste der Joden.
2 Deze kwam des nachts tot Jezus, en zeide tot Hem: Rabbi, wij weten dat Gij zijt een Leraar van God gekomen; want niemand kan deze tekenen doen die Gij doet, zo God met hem niet is.
3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.
4 Nicodémus zeide tot Hem: Hoe kan een mens geboren worden, nu oud zijnde? Kan hij ook andermaal in zijner moeders buik ingaan en geboren worden?
5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan.
6 Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.
7 Verwonder u niet dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden.
8 De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet vanwaar hij komt en waar hij heengaat; alzo is een iegelijk die uit den Geest geboren is.
9 Nicodémus antwoordde en zeide tot Hem: Hoe kunnen deze dingen geschieden?
10 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zijt gij een leraar Israëls, en weet gij deze dingen niet?
11 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Wij spreken wat Wij weten, en getuigen wat Wij gezien hebben; en gijlieden neemt Onze getuigenis niet aan.
12 Indien Ik ulieden de aardse dingen gezegd heb en gij niet gelooft, hoe zult gij geloven indien Ik ulieden de hemelse zou zeggen?

[Zolderworm]

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komt, een versnelde synchroniciteit ervaart of dat het je meer opvalt. Maar ik denk het eerste. Het is een soort invloed van de geest op de werkelijkheid.
Afstand tot de werkelijkheid houden kan een veilig gevoel geven, en dichter bij de werkelijkheid komen kan beangstigend zijn. Als je versnelde synchroniciteit ervaart, dan is het duidelijk dat het echt serieus begint te worden. Je komt op een dieper niveau van de werkelijkheid, waarin immers alles met alles is verbonden, wat zich uit in de gebeurtenissen, omdat de realiteit feitelijk een web van gebeurtenissen is, en niet zozeer een stoffelijke wereld waarin er het een en ander gebeurt

Dit lijkt op de basis-gedachten in de procestheologie/filosofie, het web van gebeurtenissen, waarbij het web het grote knooppunt vormt.
Alleen wordt in de procestheologie een zelfstandige en belangrijke rol ingeruimd voor God die daar het web beïnvloedt.
Maar in de procestheologie is God niet Almachtig en Alwetend en kan de gebeurtenissen niet tegen de zin van de mens in naar zijn hand zetten.
Christus, als Goddelijke Entiteit die de misère definitief ten goede oplost, is in de procestheologie buiten beeld. Zonder medewerking van de mens,
mislukt in de procestheologie de huidige wereld. De mens als noodzakelijke co-schepper, zo is de idee.

Ik denk niet dat dit iets met mijn ideeën te maken heeft. De procestheologie gaat naar mijn smaak nog te veel uit van de werkelijkheid zoals wij die ervaren, en beschrijft het wereldbeeld van daaruit. Ik wil liever gaan naar een werkelijkheid zoals wij die niet kunnen ervaren, als gevolg van de beperking van ons denken. De synchroniciteit is dan voor ons het uiterlijke kleed. Zo ervaren wij de wereld, die wij een geheel van gebeurtenissen noemen. Maar in werkelijkheid zijn er geen gebeurtenissen. Wij ervaren het alleen maar als gebeurtenissen.

Toch geloof ik wel dat er ook in de stoffelijke wereld zelfstandig gebeurtenissen optreden, een "'bewustzijn"' op uiterst laag niveau cq onder de waarnemingsdrempel (Teilhard de Chardin). Deze gebeurtenissen zijn evenwel deterministisch bepaalt althans bij grotere structuren de kwantum-wereld te boven gaand.

Oei, dit is een moeilijk verhaal. Ik geloof niet zozeer aan een bewustzijn onder waarnemingsdrempel, maar dat onze waarneming een vals beeld geeft van de werkelijkheid. Dat wil zeggen: filosofisch beschouwd, niet psychologisch beschouwd (d.w.z. met betrekking tot het onbewuste). De kwantumwereld is evenzogoed een beeld van de werkelijkheid, beschreven in de taal van de wiskunde. Zolang je iets aan de hand van een taal beschrijft, heb je de werkelijkheid op zich nog niet te pakken.
Ik ben niet van het determinisme overtuigd, omdat ook causaliteit valt onder de manier waarop we de werkelijkheid waarnemen, althans de conclusies die we op basis daarvan trekken over de werkelijkheid.

[Fundamenteel]

De heilige teksten zijn net het beest Anja.
God heeft geen doctrine ingefluisterd, dat was het beest.
God heeft ons perfect geschapen, het beest wil ons domesticeren om andere belangen te dienen.
Het beest is zich beginnen voordoen voor een god en mensen zijn beginnen dwalen in het monotheïsme van dit beest.

Zowel Jezus vanuit het NT als de Mozes uit het OT zijn gecensureerd opdat de mens nooit de waarheid zou weten.
Wat is de waarheid Anja? Overstijgt deze niet de waan?
Jezus deelde zijn vlees en bloed niet door brood en wijn, hij deed dit door somatische rituelen.
Mohammed kon nergens zijn ei kwijt en ging dus over naar plunderen en overvallen.
Mozes was geen slaaf. De joden zijn zelf die rol gaan vragen bij de Egyptenaren. Mozes was een wees opgenomen door Egyptenaren en overzag de waan die Joden voor zichzelf uitgeroepen hadden.

Religie draait alles om. Wie is hier de ware duivel?

[Anja (oud account)]

De mens is inmiddels in staat om technologie in te brengen in de hersenen via een injectie in de aderen. Middels deze technologie kan, zo wordt gesteld, de mens zijn intelligentie uitbreiden met kunstmatige intelligentie: https://youtu.be/Dd6XYmff2co

Wat zegt de Heilige Schrift over het teken van het beest? O.a. dat het niet iets is wat buiten je wil gebeurt, maar een bewuste keuze. Een korte samenvatting: http://www.rpmnet.nl/getal.htm

Het enige teken waar ik bang voor ben is het teken van de boze wolf. De rest is flauwekul, volgens mij.

Och, niet alleen de Bijbel, ook wereldleiders voor en achter de schermen zeggen het je gewoon in het gezicht hoor Zolderworm. En ik heb je al heel vaak aan het verstand geprobeerd te peuteren, dat de gruwelijke waarheid over wat zij gaan doen meestal - zo niet altijd (Hitler deed het ook en toch heeft zogezegd niemand het geweten) gewoon door de (aanstaande) daders hardop in het gezicht wordt gezegd, want "Biedermann", (zie Max Frisch' bekende hoorspel en later toneelstuk "Biedermann und die Brandstifter") - door mij nog wel eens de "goedmens" genoemd, maar Biedermann betekent zoiets als "brave burgerman" - gelooft het toch niet: https://youtu.be/FERUnylfbdw

De volgens velen meest kwaadaardige mens ter wereld, David Rockefeller, legde afgelopen 20 maart op 101-jarige leeftijd het loodje. Het is nog even de vraag welk gastlichaam zijn demonen nu zullen betrekken, maar dat wordt vast gauw genoeg duidelijk. Die zijn namelijk te herkennen en daarmee te onderscheiden.

[Fundamenteel]

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komt, een versnelde synchroniciteit ervaart of dat het je meer opvalt. Maar ik denk het eerste. Het is een soort invloed van de geest op de werkelijkheid.
Afstand tot de werkelijkheid houden kan een veilig gevoel geven, en dichter bij de werkelijkheid komen kan beangstigend zijn. Als je versnelde synchroniciteit ervaart, dan is het duidelijk dat het echt serieus begint te worden. Je komt op een dieper niveau van de werkelijkheid, waarin immers alles met alles is verbonden, wat zich uit in de gebeurtenissen, omdat de realiteit feitelijk een web van gebeurtenissen is, en niet zozeer een stoffelijke wereld waarin er het een en ander gebeurt.

Volgens mij was die versnelde synchroniciteit meer een teken van: kijkt het is echt. Ik speel er niet rondom heen, hier is een waarheid die je niet kan ontkennen.
Mijn vraag nu: wat doe ik ermee?

Nou ja, het is ook beangstigend, zeker omdat je hier jezelf verliest in een soort magische wereld, die feitelijk gewoon de realiteit is. Daar ben je nog niet aan toe. Het is te groot. Ook ik heb dergelijke stappen van afstand nemen genomen.

Maar wij nemen afstand omdat we vrezen en het onbekende niet kunnen plaatsen. What the bleep do we know?
Ik heb onlangs iets doorgekregen van: "Laat je er volledig door opnemen".
Maar de angst weerhoudt en misvormt de ervaring.

De magische wereld heeft mij diensten geleverd die boven het "humane" reiken. Daar had ik nooit om gevraagd, maar het is toch gebeurd. Snap je enigszins wat ik bedoel? Ik wist niet goed waar ik om vroeg, tot ik het resultaat zag.

[peda]

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komt, een versnelde synchroniciteit ervaart of dat het je meer opvalt. Maar ik denk het eerste. Het is een soort invloed van de geest op de werkelijkheid.
Afstand tot de werkelijkheid houden kan een veilig gevoel geven, en dichter bij de werkelijkheid komen kan beangstigend zijn. Als je versnelde synchroniciteit ervaart, dan is het duidelijk dat het echt serieus begint te worden. Je komt op een dieper niveau van de werkelijkheid, waarin immers alles met alles is verbonden, wat zich uit in de gebeurtenissen, omdat de realiteit feitelijk een web van gebeurtenissen is, en niet zozeer een stoffelijke wereld waarin er het een en ander gebeurt

Dit lijkt op de basis-gedachten in de procestheologie/filosofie, het web van gebeurtenissen, waarbij het web het grote knooppunt vormt.
Alleen wordt in de procestheologie een zelfstandige en belangrijke rol ingeruimd voor God die daar het web beïnvloedt.
Maar in de procestheologie is God niet Almachtig en Alwetend en kan de gebeurtenissen niet tegen de zin van de mens in naar zijn hand zetten.
Christus, als Goddelijke Entiteit die de misère definitief ten goede oplost, is in de procestheologie buiten beeld. Zonder medewerking van de mens,
mislukt in de procestheologie de huidige wereld. De mens als noodzakelijke co-schepper, zo is de idee.

Ik denk niet dat dit iets met mijn ideeën te maken heeft. De procestheologie gaat naar mijn smaak nog te veel uit van de werkelijkheid zoals wij die ervaren, en beschrijft het wereldbeeld van daaruit. Ik wil liever gaan naar een werkelijkheid zoals wij die niet kunnen ervaren, als gevolg van de beperking van ons denken. De synchroniciteit is dan voor ons het uiterlijke kleed. Zo ervaren wij de wereld, die wij een geheel van gebeurtenissen noemen. Maar in werkelijkheid zijn er geen gebeurtenissen. Wij ervaren het alleen maar als gebeurtenissen.

Hallo Zolderworm,

Jij hebt het over een Werkelijkheid die wij niet kunnen ervaren. Ik heb met die Werkelijkheid persoonlijk grote moeite. Wat voor de ( ervaringen ) van de mens ontoegankelijk is, is en blijft ontoegankelijk en buiten het menselijke voorstellingsvermogen. De mens kan onmogelijk ontsnappen aan zijn beperktheid, ook al stel je dat sommige personen voorbij die grenzen van beperktheid kunnen gaan. Ik heb bij die grenspassage mijn grote twijfels. Hetzelfde zeg ik ook van door de gelovigen aangehouden Godsbeelden. Het is daarbij spreken Over God naar menselijke maat en het zegt dus in mijn ogen nul komma fles, Over de Goddelijke Wereld. Ten diepste is dus mijn vermoeden dat al het spreken Over God of Over Andere Werkelijkheden veredelde menselijke voorstelling is en niets van doen heeft met een Feitelijkheid. Openbaring komt uit het verheven menselijke hoofd en heeft in mijn vermoeden niets te maken met God Zelve of met Goddelijkheid. Of de werkelijkheid gebeurtenisvrij is of toch niet, is ook het geven van een antwoord op niet te beantwoorden vraag. Zo is ook het grasduinen in de bijbel je bezig houden met menselijke geschriften en niet met het speuren naar de Bedoelingen van God Zelve.

[peda]

Je hebt het in ieder geval over de zelfde synchroniciteit als ik. Ik vraag me af of het zo is dat je, wanneer je dichter bij de werkelijkheid komToch geloof ik wel dat er ook in de stoffelijke wereld zelfstandig gebeurtenissen optreden, een "'bewustzijn"' op uiterst laag niveau cq onder de waarnemingsdrempel (Teilhard de Chardin). Deze gebeurtenissen zijn evenwel deterministisch bepaalt althans bij grotere structuren de kwantum-wereld te boven gaand.

Oei, dit is een moeilijk verhaal. Ik geloof niet zozeer aan een bewustzijn onder waarnemingsdrempel, maar dat onze waarneming een vals beeld geeft van de werkelijkheid. Dat wil zeggen: filosofisch beschouwd, niet psychologisch beschouwd (d.w.z. met betrekking tot het onbewuste). De kwantumwereld is evenzogoed een beeld van de werkelijkheid, beschreven in de taal van de wiskunde. Zolang je iets aan de hand van een taal beschrijft, heb je de werkelijkheid op zich nog niet te pakken.
Ik ben niet van het determinisme overtuigd, omdat ook causaliteit valt onder de manier waarop we de werkelijkheid waarnemen, althans de conclusies die we op basis daarvan trekken over de werkelijkheid.

Hallo Zolderworm,


Dat de menselijke waarneming geen betrouwbaar beeld geeft van de Werkelijkheid, dat ben ik met jou eens. Of onze wereld of de Wereld deterministisch bepaald zijn, gaat de beantwoording in mijn ogen te boven. Het is volkomen onbekend. Hetzelfde geldt ook voor de vraag of de Werkelijkheid een logische structuur kent ( w.o. causaliteit ), ook die vraag is niet te beantwoorden. Dat de mens deze wereld als logisch gestructureerd ervaart, zegt nog niets Over de Werkelijkheid. In deze wereld nemen wij geen fundamentele tegenstrijdigheden waar, dat wil zeggen dat wonderen uitgesloten zijn. Maar of dat ook doorgetrokken mag worden naar een Wereld achter deze wereld, is niet te beantwoorden.

[Zolderworm]

Hallo Zolderworm,

Jij hebt het over een Werkelijkheid die wij niet kunnen ervaren. Ik heb met die Werkelijkheid persoonlijk grote moeite. Wat voor de ( ervaringen ) van de mens ontoegankelijk is, is en blijft ontoegankelijk en buiten het menselijke voorstellingsvermogen. De mens kan onmogelijk ontsnappen aan zijn beperktheid, ook al stel je dat sommige personen voorbij die grenzen van beperktheid kunnen gaan. Ik heb bij die grenspassage mijn grote twijfels. Hetzelfde zeg ik ook van door de gelovigen aangehouden Godsbeelden. Het is daarbij spreken Over God naar menselijke maat en het zegt dus in mijn ogen nul komma fles, Over de Goddelijke Wereld. Ten diepste is dus mijn vermoeden dat al het spreken Over God of Over Andere Werkelijkheden veredelde menselijke voorstelling is en niets van doen heeft met een Feitelijkheid. Openbaring komt uit het verheven menselijke hoofd en heeft in mijn vermoeden niets te maken met God Zelve of met Goddelijkheid. Of de werkelijkheid gebeurtenisvrij is of toch niet, is ook het geven van een antwoord op niet te beantwoorden vraag. Zo is ook het grasduinen in de bijbel je bezig houden met menselijke geschriften en niet met het speuren naar de Bedoelingen van God Zelve.

Ik ben wat minder pessimistisch. Ik ben zeker overtuigd van de mogelijkheden om buiten de dagelijkse ervaring te treden. Als ik bijvoorbeeld de boeken van Sri Aurobindo lees, dan ben ik er zeker van overtuigd dat hij dat heeft gedaan.
J. Krishnamurti geeft, volgens mij, ook beslist richtlijnen hoe je je bewustzijn zo kunt instellen dat je de werkelijke werkelijkheid gaat ervaren, in plaats van een afspiegeling ervan. Het gaat om een omschakeling in je geest.

[Zolderworm]

Hallo Zolderworm,

Dat de menselijke waarneming geen betrouwbaar beeld geeft van de Werkelijkheid, dat ben ik met jou eens. Of onze wereld of de Wereld deterministisch bepaald zijn, gaat de beantwoording in mijn ogen te boven. Het is volkomen onbekend. Hetzelfde geldt ook voor de vraag of de Werkelijkheid een logische structuur kent ( w.o. causaliteit ), ook die vraag is niet te beantwoorden. Dat de mens deze wereld als logisch gestructureerd ervaart, zegt nog niets Over de Werkelijkheid. In deze wereld nemen wij geen fundamentele tegenstrijdigheden waar, dat wil zeggen dat wonderen uitgesloten zijn. Maar of dat ook doorgetrokken mag worden naar een Wereld achter deze wereld, is niet te beantwoorden.

Voor ons niet te beantwoorden. Maar ik ben er zeker van overtuigd dat er mystici zijn, die deze vragen wel kunnen beantwoorden. Zij ervaren de wereld echter op een zodanig andere manier dat ze er geen beschrijving van kunnen geven in de dagelijkse taal. Daarom kunnen ze het niet overbrengen op de "blinden".
Mijns inziens zijn er soorten bewustzijn waarbij de waarnemer de werkelijkheid op een totaal anders wijze waarneemt en meer van de realiteit waarneemt dan wij mensen, en waarbij de waarnemer tot de conclusie komt dat onze soort van waarnemen (driedimensionale ruimte en tijd) een illusoir waarnemen is. Omdat onze taal gebaseerd is op ons waarnemen, zou dan de taal onvolledig zijn om de werkelijkheid te kunnen beschreven, en zou de wetenschap die in de taal beschreven is, nooit de werkelijkheid zoals die is, kunnen beschrijven.
De taal van de wiskunde gaat natuurlijk een stapje verder en kan een werkelijkheid beschrijven die wij anders waarnemen, zoals een vierdimensionaal ruimtetijd-continuüm, of zelfs een werkelijkheid met meer dan vier dimensies, of een werkelijkheid waarin er geen causaliteit is, waarin dingen zomaar ontstaan, of waarin deeltjes op twee plaatsen tegelijk kunnen zijn, enzovoort enzovoort. Toch is een werkelijkheid die beschreven is in de taal van de wiskunde nooit de werkelijkheid zelf. Dus het kan zijn dat zelfs de fysica (gedeeltelijk) de plank misslaat.

[peda]

Hallo Zolderworm,

Jij hebt het over een Werkelijkheid die wij niet kunnen ervaren. Ik heb met die Werkelijkheid persoonlijk grote moeite. Wat voor de ( ervaringen ) van de mens ontoegankelijk is, is en blijft ontoegankelijk en buiten het menselijke voorstellingsvermogen. De mens kan onmogelijk ontsnappen aan zijn beperktheid, ook al stel je dat sommige personen voorbij die grenzen van beperktheid kunnen gaan. Ik heb bij die grenspassage mijn grote twijfels. Hetzelfde zeg ik ook van door de gelovigen aangehouden Godsbeelden. Het is daarbij spreken Over God naar menselijke maat en het zegt dus in mijn ogen nul komma fles, Over de Goddelijke Wereld. Ten diepste is dus mijn vermoeden dat al het spreken Over God of Over Andere Werkelijkheden veredelde menselijke voorstelling is en niets van doen heeft met een Feitelijkheid. Openbaring komt uit het verheven menselijke hoofd en heeft in mijn vermoeden niets te maken met God Zelve of met Goddelijkheid. Of de werkelijkheid gebeurtenisvrij is of toch niet, is ook het geven van een antwoord op niet te beantwoorden vraag. Zo is ook het grasduinen in de bijbel je bezig houden met menselijke geschriften en niet met het speuren naar de Bedoelingen van God Zelve.

Ik ben wat minder pessimistisch. Ik ben zeker overtuigd van de mogelijkheden om buiten de dagelijkse ervaring te treden. Als ik bijvoorbeeld de boeken van Sri Aurobindo lees, dan ben ik er zeker van overtuigd dat hij dat heeft gedaan.
J. Krishnamurti geeft, volgens mij, ook beslist richtlijnen hoe je je bewustzijn zo kunt instellen dat je de werkelijke werkelijkheid gaat ervaren, in plaats van een afspiegeling ervan. Het gaat om een omschakeling in je geest.

Ik noem dat "'grensverleggend"' ervaren , maar het hoeft in mijn optiek in het geheel niet samen te vallen met het hebben van een verbinding met een Overstijgende Werkelijkheid. De mens ziet zo'n Overstijging graag binnen bereik omdat je dan concreet wat kunt vertellen Over die andere Werkelijkheid. Ik leef met een uiterst vaag beeld, een minimaal vermoeden dat zeker niet spoort met de Realiteit, maar beter "" Iets "' dan "" niets "'. Daarom ook mijn belangstelling voor vele richtingen in spiritueel denken en geen vastlegging op een "' waarheid "'.

[Zolderworm]

Ik noem dat "'grensverleggend"' ervaren , maar het hoeft in mijn optiek in het geheel niet samen te vallen met het hebben van een verbinding met een Overstijgende Werkelijkheid. De mens ziet zo'n Overstijging graag binnen bereik omdat je dan concreet wat kunt vertellen Over die andere Werkelijkheid. Ik leef met een uiterst vaag beeld, een minimaal vermoeden dat zeker niet spoort met de Realiteit, maar beter "" Iets "' dan "" niets "'. Daarom ook mijn belangstelling voor vele richtingen in spiritueel denken en geen vastlegging op een "' waarheid "'.

Het grote misverstand is hier dat het, volgens mij, niet gaat om een verbinding met een overstijgende werkelijkheid. Dat beeld moet je, volgens mij, uit je hoofd zetten. Het gaat ook niet om een "andere" werkelijkheid. Het gaat om de werkelijkheid zoals die werkelijk (an Sich) is. Dus ook de werkelijkheid van je nietapparaat. Door onze beperkte waarnemings- en begripsvermogens nemen we de werkelijkheid niet waar zoals deze werkelijk is. Dus niet een hogere of andere werkelijkheid.