Bravo, heel goed. Ik heb die punten ook allemaal genoemd (zie de 15 punten). Om die redenen kan Israël inderdaad nooit en te nimmer de lijdende dienaar zijn.Raymond B schreef: ↑15 okt 2018, 19:47 Mart,
Nog even een herhaling van de open punten voordat ik punt 6 weergeef
1) Hoe kan het zijn dat Israel die niet rechtvaardig was en is als een vervangend zondoffer voor haar eigen zonden zijn?
2) Hoe kan het zijn dat het zondoffer dood moet gaan terwijl volgens mijn laatste keer dat ik keek, Israel leeft?
opm:wat voor waarde heeft het offer als je daarvoor Israel invult => op deze hoef ik geen antwoord want dat antwoord is NUL
Terwijl ik zo bezig ben met de leidende dienaar kom je van het een op het ander dus;
punt6. De lijdende dienaar heeft eigenschappen die nooit waar waren voor Israël ik noem er hier 3
1). De lijdende dienaar wordt afgeschilderd als zijnde onschuldig. Hij deed geen geweld en er was geen bedrog in zijn mond (Jesaja 53: 4-6, 8b, 9b). Israël heeft nooit gezegd dat ze zou lijden omdat ze onschuldig was. (Zie bijvoorbeeld Leviticus 26 en Deuteronomium 28.) Bovendien wordt Israël nooit afgebeeld als zijnde onschuldig. Een vluchtige lezing door Richt, I en II Sam, I en II Kon, I en II Kron., en alle profeten maken dit overduidelijk.
(Zie, bijvoorbeeld, Jes. 59: 1-15, in het bijzonder 4-7 en Psalm 14: 3.) Dit zijn slechts twee van de honderden voorbeelden die kunnen worden aangehaald.) Dat was de reden waarom zoveel offers nodig waren. Israël was nooit rechtvaardig, of zelfs dicht bij rechtvaardig zijn.
Door de Hebreeuwse Geschriften wordt Israël afgebeeld als voortdurend God afwijzende en herhaaldelijk veroordeeld worden voor haar zonden.
Dit staat in schril contrast met de lijdende dienaar van Jesaja 53, die wordt afgeschilderd als een onschuldige lijder.
2). De lijdende dienaar is de meest rechtvaardige persoon die in de Schrift wordt beschreven. In Jesaja 53:11 wordt hij "Tsadeek ahvdee" of "Mijn rechtvaardige dienaar" genoemd. Dit is de enige plaats in de hele Hebreeuwse Bijbel waar deze uitdrukking wordt gebruikt.
Het wordt zeker nooit gebruikt door Israël. Bovendien werd Abraham, Mozes, David, of een andere profeet of heerser in de Hebreeuwse Bijbel nooit "Tsadeek ahvdee" of "Mijn rechtvaardige dienaar" genoemd, behalve de lijdende dienaar van Jesaja 53. Slechts één rechtvaardig of zonder enige smetten zou kunnen sterven als een offer voor de zonde. Nochtans, werd geen normale mens ooit als rechtvaardig beschouwd op zijn of haar. (Zie, bijvoorbeeld, Psalm 14: 2-3 en Psalm 53: 2-3.) Deze lijdende dienaar moet daarom iemand zijn die groter is dan Abraham, Mozes of David.
Het is geen wonder dat de grote meerderheid van rabbijnen door de eeuwen heen concludeerde dat deze rechtmatige dienaar niemand minder was dan de Messias van Israël.
3). De lijdende dienaar wordt afgebeeld als een stille lijder, omdat hij, net als een lam, niet heeft geprotesteerd tegen zijn executie en zich evenmin heeft verdedigd.
In plaats daarvan heeft hij vrijwillig en vrijwillig geleden.
Terwijl Israël onmetelijke vervolging heeft ondergaan, heeft ze dit nooit vrijwillig of vrijwillig gedaan. Israël heeft altijd geroepen tegen de onmenselijkheid van mensen tegen haar.
Bij vraag 1 en 2 komt dus bij
3)Hoe is Israel een onschuldig lijder?
4) Hoe en of wanneer is israel groter dan Abraham, Mozes of David?
5) Hoe of wanneer is Israel zonder protest als een lam geslacht?
Mvg Raymond
viewtopic.php?f=9&t=3535&start=176