[Bijbelgesprek] Bestaat de hel?

[Anja (oud account)]

[bericht afgesplitst van het gelijknamige topic in CoF - mod pyro]

Ter informatie, 1e bericht uit een stuk of 3 of 4 (vanwege de omvang)

De Schrift laat het voortschrijdend inzicht zien van de Bijbelse mens:

Het Oude Testament zegt helemaal niets over de hel. Het enige waar het O.T. over sprak is dat wat aangeduid wordt met het begrip sheol. En sheol betekent gewoon dodenrijk. Soms is het in de Bijbel wel eens vertaald met “hel”, dat is een buitengewoon ongelukkige vertaling, maar sheol betekent gewoon dat gebied waar de doden heengaan.
De Bijbelse mens dacht dat sheol onder de aarde was, want daar gingen de doden heen, want daar werden ze begraven. Dus vandaar dat je in het O.T. ziet dat mensen dachten “als je dood gaat, dan ga je naar sheol onder de aarde”, want tja, daar laat je het lichaam, daar werd je begraven, dus onder de aarde.
Men had nauwelijks een voorstelling van het leven na de dood. Het was helemaal niet zo ver ontwikkeld. Ook een Godsman als David was gewoon bang om dood te gaan. David gilt het uit in de Psalmen “laat me niet sterven, want als ik sterf dan ben ik niks meer.” Dat ging niet zoals wij nu sterven. “Als ik sterf, dan ga ik erop vooruit”, zegt Paulus, dat is winst. Maar David en de Bijbelse mens, wilde zo lang mogelijk de dood uitstellen omdat ze dachten dat er daarna het dodenrijk was en dat was niets. Maar iets als hel waarin mensen gestraft werden voor hun kwade daden, dat kom je in het O.T. niet tegen! Iedereen overkwam hetzelfde lot, namelijk de stoffelijke dood.

Pred.9:1-10
Voorzeker, dit alles nam ik ter harte en dit alles onderzocht ik: dat de rechtvaardigen en de wijzen met hun werken in Gods hand zijn, zowel liefde als haat’; de mens weet niets van wat voor hem ligt. Alles is gelijk voor allen, eenzelfde lot treft de rechtvaardige en de goddeloze, de goede en de reine, alsook de onreine; hem die offert en hem die niet offert; het gaat de goede evenals de zondaar, hem die zweert als hem die de eed schuwt. Dit is het ergste dat onder de zon geschiedt: dat allen eenzelfde lot treft; daarom het hart der mensenkinderen vol boosheid, en is er verdwaasdheid in hun hart hun leven lang; en daarna gaat het naar de doden. Want voor al die tot de levenden behoort, is er hoop, immers een levende hond is beter dan een dode leeuw. De levenden weten tenminste dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets; zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten. Zowel hun liefde als hun haat en hun naijver zijn reeds langs vergaan; en zij hebben nimmer deel aan iets dat onder de zon geschiedt. Welaan dan, eet uw brood met vreugde en drink uw wijn met een vrolijk hart, want als gij dit doet dan heeft God dit reeds lang zo gewild. Laten uw klederen te allen tijde wit zijn en olie ontbreke niet op uw hoofd. Geniet van het leven met de vrouw die gij liefhebt, al de dagen des ijdelen levens, die Hij u geeft onder de zon, al uw ijdele dagen, want dat is uw deel onder de levenden en bij het zwoegen, waarmee gij u aftobt onder de zon.

Dit is het beeld dat Prediker had van het leven na de dood. Dit is dus het beeld dat Prediker had in die tijd. En het Woord van God komt in het beeld van wat iemand in die tijd hééft.

Spreuken 15:24
Het pad des levens gaat voor de verstandige opwaarts, opdat hij ontwijke het dodenrijk beneden.

Alle teksten in het O.T. spreken negatief over de dood. Het beeld dat men had over de dood was eigenlijk min of meer zoals dat van atheisten van nu: “dan is het afgelopen”. Je moet het nu doen. En het verklaart ook dat de oudtestamentische mens meer tegen de dood vocht dan wij. Hij zag er helemaal niet naar uit en was ook niet bang voor straf, want nergens lees je iets van straf na de dood in het O.T. Prediker zegt: er is geen beloning en er is geen straf. Dat is géén Woord van God, dat is het BEELD waarin het Woord van God kómt.
Dit dodenrijk in het O.T. is gewoon de plaats waar de doden zijn en in het O.T. dacht de Bijbelse mens dat dat dús onder de grond was, onder de aarde. “Heer doe mij niet nederdalen in sheol”, bidt David. Maar dat betekent gewoon: Heer, laat me niet sterven! En NIET: “Heer, laat me niet naar de hel gaan”.

Volgens het O.T. gaat iedereen na dit leven naar het dodenrijk, naar sheol dus. Goede en slechte mensen. De ziel, en dat heette in het O.T. de nefesh (en in het N.T. heet het psychē), werd toen door veel mensen (behalve een deel van de joden die later ook om Jezus heen stonden, die wisten wel dat de ziel gewoon voortbestaat) nog helemaal niet als eeuwig gezien. Ze dachten dat de ziel in het bloed zat, en dat de ziel dus onderdeel was van het stoffelijk lichaam. En dus dacht men in het O.T. dat de ziel met het lichaam sterft.
Het idee dat wij van de ziel hebben, ook in het seculiere gebruik, namelijk dat die eeuwig is en voortbestaat, dat komt uit de Griekse en Romeinse wereld. Dat vind je terug in het Nieuwe Testament, want die schrijvers nemen gewoon de beelden van de tijd over.
David, de psalmist, heeft gewoon doodsangst gehad. Niet angst voor de hel: er was geen hel!

Psalm 116:3-4
Banden van de dood hadden mij omvangen,
angsten van het dodenrijk hebben mij aangegrepen,
ik ondervond benauwdheid en smart.
Maar ik roep de naam des Heren aan:
Ach Here, red mijn leven.

In het O.T. is geen kennis van wat wij – overigens volkomen verkeerde vertaling- “hel” noemen.

Gen.37: 35 (…) rouwdragend zal ik tot mijn zoon in het dodenrijk neerdalen

Allemaal sheol: dodenrijk!

Job 17:13-16
Wanneer ik het dodenrijk verwacht als mijn tehuis,
in de duisternis mijn leger spreid,
tot de groeve zeg: Gij zijt mijn vader,
tot de wormen: Mijn moeder en mijn zuster,
waar ergens is dan mijn hoop?

Het beeld dat de mensen hadden van de dood in het O.T. is duister maar niet hel: dan lig je onder de aarde.

Het Woord van God komt, zoals eerder opgemerkt, IN het beeld van de mens die hij in zijn tijd hád. Die beelden zijn niet het woord van God, het Woord van God komt IN die beelden. Een duidelijk voorbeeld vind je bijvoorbeeld in Psalm 139:8

Psalm 139:8
Steeg ik ten hemel – Gij zijt daar,
of maakte ik het dodenrijk tot mijn sponde – Gij zijt er,
nam ik vleugelen van de dageraad,
ging ik wonen aan het uiterste der zee,
ook daar zou uw hand mij geleiden,
uw rechterhand mij vastgrijpen.

In de Psalmen overstijgt de Psalmdichter dat wat hij weet. Namelijk dat God tóch ook in het dodenrijk is. Op zeker moment wordt duidelijk dat de psalmist over Jezus spreekt. Een profetie. Duidelijk bewijs dat die Psalmen geïnspireerd zijn. Maar die psalmen komen in de leefwereld van David.

Men dacht in die tijd ook dat je lichaam gemaakt was onder de aarde in het dodenrijk (“gewrocht uit de aarde); dan werd het gestopt in de baarmoeder en dán werd je geboren. Dan was je een tijdje hier en daarna stierf je en verdween je weer in het aardrijk. Met de kennis van die tijd was dat logisch.

Psalm 139:15
Mijn gebeente was voor u niet verholen,
toen ik in het verborgene gemaakt werd,
gewrocht in de diepten van het aardrijk

Dat was de gedachte, een mythe, van de Foeniciërs, die ook zelfs nog door Plato werd geciteerd. Want in die tijd van Plato geloofden de mensen dat de lichamen van de mensen gemaakt werden in het aardrijk onder de oppervlakte, in het dodenrijk (dus waar mensen begraven worden). Dat zie je dus hier ook: dat is geen Woord van God, dat is gewoon het beeld van die tijd. Zo was David opgevoed: zo zág men het! En IN zoals hij het zag, kómt Gods Woord. Maar zoáls hij het zag, is Gods Woord niet. Niemand van ons gelooft dat wij “gewrocht zijn in de diepte van het aardrijk”. En terecht niet: dat is een beeld van die tijd.
David wist niet beter dan als je dood bent, dan ga je onder de aarde. Het is bijzonder dat hij zegt “toch is God ook in het dodenrijk”. Dat is het Woord van God dat kómt in het beeld van die tijd.

Je zou dus denken: “aan het O.T. hebben we dus niks”. Af en toe komt er een hint dat God toch in het dodenrijk is. Maar de hel kom je niet tegen in het O.T.

[Anja (oud account)]

Wat zegt de Schrift wel over dood en hiernamaals. Als we kijken naar de mensen die in het OT geloofden in Jezus’dagen, dan zien we onder andere het volgende:

Joh.9:1-2
En voorbijgaande zag Hij een man, die sedert zijn geboorte blind was. En zijn discipelen vroegen Hem en zeiden: Rabbi, wie heeft gezondigd, deze of zijn ouders, dat hij blind geboren is?

Hier zien we Joodse gelovigen in de dagen van Jezus, dus daar horen wij wat ze geloofden.
Wij weten dat de Joden geloofden dat door de zonden van de ouders een kind een ziekte kon meekrijgen. En heden ten dage weten wij dat dat soms ook gebeurt. Bijvoorbeeld: een heroïneverslaafde moeder krijgt een heroïneverslaafd kind. Daar kan het kind niets aan doen, maar dat is deze werkelijkheid. Het gedrag van de moeder kan terechtkomen in haar kind. (en dan hebben we het nog niet eens over de opvoeding want daar loopt iedereen tegenaan).
De Joden geven Jezus dus twee opties. Hier was de gedachte, dat kinderen gestraft werden voor de zonden van de ouders. Want zo dachten de Joden in die tijd. Maar dit was niet de enige optie die ze Jezus gaven. Ze legden Jezus 2 opties voor. De andere optie was dat de blindgeborene zou hebben gezondigd voor hij geboren werd.

Met andere woorden: de Joden geloofden in reïncarnatie. Althans, een groot deel van hen. Alle kabbalisten (kabbalisten waren Joodse gnostici) geloofden in reïncarnatie. En dit is dus een van de bewijzen dat in ieder geval deze Joden in reïncarnatie geloofden. Want hoe zou je anders gezondigd moeten hebben voor je geboren bent? In een vorig leven dus, of althans in een eerder bestaan, in een pre-existentie. De Joden geloofden dat er een leven is voor de geboorte en dat er een leven is na de dood. De Joden geloofden , ondanks wat we lezen in het Oude Testament, in de contintuïteit van het leven. Het leven gaat door en is er altijd geweest. Met andere woorden: het jodendom gelooft in de eeuwigheid van de mens. Maar in het O.T. is het niet zo direct te vinden. Behalve dan dus daar waar het Woord van God door de denkbeelden van de Bijbelschrijvers zoals de Psalmist, heen komt.

Jacobus 3:6 Ook de tong is een vuur, zij is de wereld der ongerechtigheid; de tong neemt haar plaats in onder onze leden, als iets, dat het gehele lichaam bezoedelt en het rad der geboorte in vlam zet, terwijl zij zelf in vlam gezet wordt door de hel (hier staat in werkelijkheid Hadès! Kom ik zo op terug)

Jacobus 3:6 noemt hier het rad der wedergeboorte. Dit is een typisch Oosterse term die gebruikt wordt voor karma en reïncarnatie. De hele term “rad der geboorte” is een karmische term en komt onder andere uit het hindoeïsme. Dat betekent dat Jacobus op zijn minst ervanaf wist en hij zegt er niet veel over, maar hij zegt dat de zonden van de tong je hele incarnatie in de war gooien. Je hele karma wordt erdoor besmet. Dit betekent niet dat Jacobus in reïncarnatie geloofde, maar dat zegt wel dat Jacobus er op zijn minst mee bekend was en het benut. De zonde van de tong is zo ernstig dat het je eigen karma schaadt. De gevolgen van de zonde van de tong gaan verder dan het aardse leven.

In Mattheus 16: 13-14 wordt vermeld:

Mattheus 16:13-14
Toen Jezus in de omgeving van Caesarea Filippi gekomen was, vroeg Hij zijn discipelen en zeide: Wie zeggen de mensen, dat de Zoon des mensen is? En zij zeiden: Sommigen: Johannes de Doper; anderen: Elia; weer anderen: Jeremia, of één der profeten.

Met andere woorden: de overleden profeten zijn teruggekomen; dát is wat ze zeggen! Op zijn minst een belangrijk deel van de joden in Jezus’ dagen geloofde in reïncarnatie.

Ook Jezus Zelf wijst daarop in Mattheus 11:13-14

Mattheus 11:13-14
Want al de profeten en de wet hebben geprofeteerd tot Johannes toe, en indien gij het wilt aanvaarden: Hij is Elia, die komen zou. Wie oren heeft, die hore!

In Mattheus 17:2-4 , bij de transfiguratie van Jezus op de berg in Zijn hemelse gestalte, verschijnen Mozes en Elia.

En zijn gedaante veranderde voor hun ogen en zijn gelaat straalde gelijk de zon en zijn klederen werden wit als het licht. En zie, hun verschenen Mozes en Elia, die met Hem spraken.

Ook hier is het duidelijk een teken dat de joden wel degelijk geloofden in een leven na de dood, dat het leven dóórging na de dood. Maar ze hadden geen enkel inzicht erin. Ze hadden géén leer van de hel. Ze werden niet gestraft voor hun leven en je werd ook niet beloond na de dood. Er was geen theorie over de hel in het Oude Testament. Waarom niet? Omdat het denkbeeld van de hel nog niet bestond.

Pas als we in een omgeving komen met een Grieks-Romeinse cultuur, dán bestaat opeens het denkbeeld van de hel. Want waar komt de hel vandaan? Uit de Grieks-Romeinse cultuur.

Even terug naar een volgend voorbeeld waarin duidelijk blijkt dat men in het Oude Testament wist dat er leven na de dood was. In 1 Samuel 28:6-8 gaat Saul naar een medium toe, omdat ie de geest van Samuël wil oproepen. God had uitdrukkelijk verboden dat er contact werd gezocht, en Samuël ging er helemaal door de mist in, MAAR: het was écht Samuël!!! Het was géén demonische macht! Dat zeggen sommige mensen van tegenwoordig wel, maar dat maak je nergens uit de tekst op. Je maakt nergens uit de tekst op dat er een soort demon in vermomming kwam die deed alsof, néén: Samuël verschijnt echt en die is ook hevig verontwaardigd dat Saul dit gedaan heeft. Wéér het bewijs dat het echt Samuël was. Een demon zou gezegd hebben “welkom” en die zou hem in de maling hebben genomen. Dat deed Samuël niet.

Ook hier zien we dus een hint dat Israël toch wist dat een mens niet sterft en in het dodenrijk blijft, als in slapend onder de aarde. Maar er was geen leer van, geen uitleg erover. Men was gewoon bang voor de dood. En ja, als je niet weet wat er gebeurt, dan ben je altijd bang voor de dood.

In het Nieuwe Testament is het Griekse beeld van de ziel niet nefesh maar psychē , zoals Plato daarover spreekt, en psychē is onsterfelijk. In het Griekse denken is de ziel onsterfelijk, in het bijbels-Hebreeuwse denken is de ziel sterfelijk. Maar zoals we gezien hebben wisten de Joden in het O.T. wel degelijk dat het leven doorgaat na de dood en dat God ook in het dodenrijk is.

Er zijn officiële christelijke groeperingen die geloven niet dat wij na de dood sowieso voortbestaan, maar die geloven dat we wachten tot we zullen opstaan uit de doden. Dat is een legitiem christelijk standpunt. Maar als je dat vreemd vindt en je vraagt, “waarop baseer je dat”, dan komen ze alleen met teksten uit het Oude Testament en die alleen selectief. Als je nou deze dingen niet weet, niet op een rijtje hebt gezet, dan sta je even met je mond vol tanden. Maar uit het Nieuwe Testament haal je heel andere teksten. Paulus zegt dat ie meteen bij de Heer verwacht te zullen zijn. Het hele N.T. suggerereert dat de ziel eeuwig is en dat sterven ogenblikkelijk winst betekent. Dus het materiaal van het O.T. en het N.T. staat ten dele haaks op elkaar.

Je kunt een kerk bouwen op dit denkbeeld van het leven na de dood in het O.T. Die zijn er; de zevende dag adventisten is er een van en zo zijn er nog een paar groepen. En je kunt dus ook geloven dat de ziel eeuwig voortbestaat; dat het leven na de dood overgaat naar de multidimensionele werkelijkheid. Evenwel: je kunt geen teksten elimineren en dan vervolgens zeggen dat je bijbelgetrouw bent.

Dan nu over de specifieke begrippen in het N.T. die helaas met “hel” zijn vertaald, terwijl dat niet had gemoeten. Die begrippen zijn afkomstig uit de Griekse mythologie aan de ene kant (Tartarus en Hades) en een fysiek bestaande plaats waar een afschuwelijke religie werd bedreven anderzijds (Gehenna).

In het N.T. komen we dus 2 begrippen tegen (eigenlijk drie maar twee daarvan zijn synoniemen van elkaar) die vertaald zijn met hel. Het zijn er dus eigenlijk drie, maar een daarvan betekent hetzelfde maar dan met een ander woord. Het gaat dan om Hades en Tartarus als synoniem daarvan aan de ene kant, en Gehenna aan de andere kant.
Er zijn dus 2 begrippen in het Grieks. Deze begrippen zijn niet verzonnen door de apostelen. Deze begrippen hebben niets christelijks. Deze begrippen waren er al honderden jaren voordat het christendom verscheen. Het begrip Hades komt uit de Griekse mythologie. Bij Parga ligt “de rivier naar Hades” (ga maar googlen op Parga Hades). Daar kun je vanaf de zee zo op varen en dan kun je het land in varen en dan wordt die rivier steeds smaller en uiteindelijk eindigt die in een donkere spelonk. Volgens de legende is dat de rivier de Stix, die gaat naar het dodenrijk. Daar ligt ook een stadje bij en dat heet het “dodenstadje”. Dat is een oude ruïne bij Parga. Ook de Grieken zaten niet op “Hades” te wachten. Het gaat bij Hades gewoon om het dodenrijk uit het Oude Testament. Hades was gewoon het Griekse woord voor sheol. In het OT ging iedereen naar sheol en in het Griekse denken ging iedereen naar Hades.

Hades is dus gewoon het rijk na de dood, daar waar je heen gaat als je dood bent. En ook de Grieken vonden dat niet leuk, want volgens hen piepen daar de doden, want praten konden ze niet meer. Als je de Griekse mythologie een beetje kent dan weet je dat niemand naar Hades wilde. Doodgaan was niet leuk. Maar het is niet door Jezus Christus bedacht, niet door God, het is geen geïnspireerd begrip, het komt uit de Griekse mythologie. En het is helaas in de Bijbel vertaald met “hel”.

[Anja (oud account)]

De gruwelijke werkelijkheid van het bestaande Gehenna net buiten Jeruzalem, was een echt bestaande plaats . Daar offerden de aanhangers van de Moloch hun kinderen en daar werden eveneens lijken verbrand. Jezus heeft die bestaande plaats, “Gehenna” gebruikt ter bemoediging en niet als dreigement, en dat had helemaal niet vertaald moeten worden met hel, en überhaupt niet vertaald had moeten worden , want geen enkele Bijbelse plaats wordt vertaald. Dat hoort niet.

In het Nieuwe Testament blijken de schrijvers met Hades (soms Tartarus genoemd) hetzelfde te bedoelen als met sheol in het Oude Testament. Gewoon het dodenrijk; dat waar je heen gaat als je dood bent.

Mattheus 11:23
En gij, Kafarnaüm, zult gij tot de hemel verheven worden? Tot het dodenrijk zult gij nederdalen

In de grondtekst staat Hades. Het is hier vertaald met hetzelfde woord als waar sheol in het Oude Testament mee werd vertaald: het dodenrijk. Daar blijft inderdaad niets meer van je lichaam over. Het wordt vernietigd. Ook Sodom is gewoon vernietigd met materiële krachten.
Dan nu een belangrijk stukje, dat ook veel begrijpelijker wordt als je de Griekse mythologie een beetje kent, waar Jezus en de apostelen dus ook gebruik van hebben gemaakt, omdat het denkbeelden waren uit die tijd. Het Woord van God komt altijd in de denkbeelden van de tijd.

Mattheus 16:18
En ik zeg u dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal ik mijn gemeente bouwen, en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen. Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen,

Hades, het dodenrijk, was in de Griekse mythologie (denk maar aan Heracles, Hercules) een plek waar je wel in kunt maar niet eruit. Maar…..(zie citaat) nú kon je er wel uit, want iemand had de sleutels. Dus het beeld van iemand, Petrus, die de sleutels krijgt, past helemaal in de Griekse mythologie, waar ook letterlijk de begrippen Hades (een spelonk aan het eind van de rivier de Styx bij Parga) en Tartarus vandaan komen. Hij krijgt de sleutels van Hades. Ons zegt dat niks, want wij geloven niet in Hades. Dus ons zou Jezus die woorden nooit zo zeggen, aan ons zou Hij waarschijnlijk 'dodenrijk' zeggen, of 'hiernamaals'. Want niemand van ons is bang voor Hades en voor de sleutels en dat je er niet meer uit zou kunnen. Maar toen dachten de mensen wel zo.

En nu zie je dan ook meteen de schoonheid en de enorme rijkdom van de verlossingsboodschap komen. Dit is zo’n eerste aanzet waarin je ziet dat de eerste christenen door het geloof in Jezus Christus óver de angst voor Hades héén kwamen! Jezus nam het weg! En het verklaart waarom de christenen daarna iets deden wat voor die tijd ongekend was: vrijwillig sterven in martelaarschap! Want de kerk zou worden vervolgd. Zij waren niet meer bang voor de dood. In het Oude Testament moest je nog de dood zo lang mogelijk uitstellen, maar de christenen ondergingen het. Want ze wisten zeker dat wat er ook kwam na de dood: het was goed. Jezus Christus had het verteld. Het was nog niet uitgewerkt tot een bepaalde filosofie. Jezus had gezegd: ik zal de sleutels van het dodenrijk geven. De poorten van het dodenrijk zullen de kerk niet overweldigen. Er staat in werkelijkheid: de poorten van Hades. En dát hadden ze moeten laten staan! Jammer dat het woordje vertaald is. Dat is met geen enkele andere plaatsnaam in de Bijbel gedaan. En dat moet ook niet.

Lucas 16:23 (de rijke man en de arme Lazarus) Ook de rijke stierf en hij werd begraven. En toen hij in het dodenrijk zijn ogen opsloeg onder de pijnigingen, zag hij Abraham van verre en Lazarus in zijn schoot.

Nou zijn er christenen die gaan allerlei theorieën uit deze gelijkenis halen. Dan ga je heel slecht met gelijkenissen om, want een gelijkenis heeft altijd maar 1 boodschap en wat is hier de boodschap? De boodschap is de opstanding van Christus. Aan het eind van het verhaal zegt Jezus: ook als iemand uit de dood terugkomt zullen ze hem niet geloven. Het is een opstandingsverhaal. De details van het verhaal zijn geen woord van God, maar een bekende parabel uit die tijd! De opstanding, dát is het Woord van God.

Iedereen weet dat als we doodgaan, dan vallen we niet in de schoot van Abraham. Dat weten we allemaal, maar dat was tóen een zegswijze. En we zien ook de andere kant niet, we zien de hemel niet. Dat maakt meteen de rest van het beeld heel anders. In Hades was hij onder pijnigingen, staat er over de rijke man. Als je nu kijkt waarom die rijke “gestraft” werd, dan was het niet omdat ie niet in Jezus Christus geloofde en dat Jezus voor zijn zonden gestorven was, zoals wij zeggen. Waarom werd die rijke in het verhaal gestraft? Het is geen gelijkenis die de rijke wil straffen, maar het omgekeerde: om de arme te bemoedigen! Jezus benut dit om de arme mensen die toen onderdrukt werden door de rijken te zeggen: jullie deel komt nog en dat van hun ook! Maar er is geen woord hier dat iemand naar de hel zou gaan, omdat ie niet in Jezus Christus geloofde. Het is ook weer gewoon een beeld, om de armen te bemoedigen. En heel veel bemoedigende dingen in het Nieuwe Testament van Jezus en de apostelen klinken ons bikkelhard in de oren omdat je niet weet tot wie Jezus spreekt en wat ie doet.

In Handelingen 2 vers 31 wordt nog weer eens duidelijk wat er met Hades wordt bedoeld, wat daar gebeurt, dus wat het voor plaats was (gewoon de dood van het lichaam). In dat vers wordt verteld dat David in de toekomst heeft gezien en over de opstanding van de Christus heeft gesproken, en over Jezus wordt gezegd:

Handelingen 2:31
(…) heeft hij (David dus) in de toekomst gezien en gesproken van de opstanding van de Christus, dat Hij niet aan het dodenrijk is overgelaten, noch Zijn vlees ontbinding heeft gezien.

Dus wat gebeurt er in Hades? Ontbinding van het vlees! Hades is gewoon het graf. Dus er wordt gezegd dat Christus niet aan Hades, het dodenrijk, is overgelaten, noch zijn vlees ontbinding heeft gezien, want dát is er in Hades. Daar vreten de wurmen aan je lichaam. Niet bij Christus, want die is teruggeroepen. Maar in de ogen van de gewone mensen ging Christus naar Hades. Maar Hades is een verzinsel uit de Griekse mythologie. En de boodschap die je hier leest is geschreven aan Grieks-Romeinse mensen! Niet aan Hollanders anno 2015.

Het Woord van God is dus niet de angst voor Hades, want dan zouden we nergens bang voor moeten zijn, want Hades bestaat niet (behalve dan als een spelonk bij Parga dat in de Griekse mythologie is gebruikt). Het Woord van God is dat je goed moet nadenken over wat je met je leven doet. Dat is wat anders. En als je het nu moeilijk hebt, dat je steun mag krijgen uit het feit dat je een keer je gerechtigheid daarvoor krijgt. (nl. Verlossing, niet door werken maar wel door geloof).

Het tweede woordje dat gebruikt wordt in het Nieuwe Testament is het woordje Gehenna, genoemd naar het dal van Hinnom in het Hebreeuws. Dat was dus een werkelijk bestaande plaats. Als archeologen gaan graven buiten Jeruzalem dan is er een grote kans dat ze “de hel” vinden, dan vinden ze Gehenna. Gehenna is namelijk een plaats buiten Jeruzalem, waar Moloch aanbeden werd. De god Moloch was een enorme demonische god van vuur en daar werden de kinderen van de Moloch-aanbidders, met name de eerstgeborenen, in het vuur geworpen. Dat zat in die religie! Dat mocht ook van de Romeinen! Zo waren die dagen, dus dat hoorde bij de godsdienst. En die offerplaats, die hebben ze niet gemaakt, die aanbidders van Moloch, die was er al, want het was de afvalstortplaats van Jeruzalem, waar met name zieke, dode mensen in het vuur werden geworpen, want men wist in ieder geval: dan waren de ziektekiemen dood. De lijken werden er verbrand. Dus buiten Jeruzalem was een enorme vuurput, die constant brandde en daar werden de lijken van zieke mensen en dieren in gegooid. En ’s nachts op een bepaalde tijd kwamen dan de aanbidders van Moloch bij elkaar en die brachten hun kinderoffers. Dát was Gehenna, vertaald in de moderne bijbel met hel. Het is verschrikkelijk dat het zo vertaald is, men had het gewoon moeten laten staan en laat de bijbellezers zelf maar opzoeken wat Gehenna dan betekent, dan vind je een eerlijk beeld. Maar vertaal het niet met hel. Dat is écht afschuwelijk fout. Gehenna had er moeten blijven staan: het is écht een plaats. Andere bijbelse plaatsen vertalen we toch ook niet in Nederlandse termen? Gewóón Gehenna. Dat is een plaats daar.

De offerplaats zelf, die werd dus later als een mesthoop gebruikt. Er is haast geen sterker bewijs te vinden van het feit dat de bijbelschrijvers en onze Heer dus bekende beelden en begrippen van hun dagen gebruikten om hun boodschap in te verpakken, als dit gebruik van Gehenna. Je moet je voorstellen dat Jezus daar een preek gaf, en Palestina (Israël, door de Romeinen uit treiterij Palestina genoemd) was maar klein. Iedereen wist daar van die vuurpot daar en dat Jezus daar spreekt over de hel, over Gehenna, dat was voor die mensen een flitsend beeld, dat kènden ze! “Oh die vreselijke plaats waar die Molochaanbidders hun kinderen offeren en waar het verschrikkelijk stinkt en waar het vuur is en waar dode mensen in gegooid worden!” Dat beeld wordt door Jezus en de apostelen gebruikt. Zoals elke prediker als ie goed kan prediken de beelden van déze tijd gebruikt om hetzelfde te zeggen als wat Jezus zei. Maar daar gaan wij geen beelden voor gebruiken van 2000 jaar geleden, want dan zeg je niks en ook echt helemaal niks.

[Anja (oud account)]

Laatste stukje over de hel, want hier gaat het om en juist dit laatste kon ik niet meer plaatsen, topic dicht:

2Koningen 23:10
En hij verontreinigde Tofet, dat in het dal Ben-Hinnom (= Gehenna) lag, opdat niemand meer zijn zoon of zijn dochter voor de Moloch door het vuur zou doen gaan.

Als initiatie moesten ook de aanbidders van Moloch op een bepaalde leeftijd door het vuur heen lopen. Alles was vuur bij Moloch; een verschrikkelijke religie.

Jeremia 7:32
Daarom zie, de dagen komen, luidt het woord des Heren, dat niet meer gezegd zal worden: Tofet en dal Ben-Hinnom, maar: Moorddal

Hier zie je de oorsprong van de hel, van Gehenna, de Moloch-aanbiddingsplaats.

Mattheus 5:22
Maar ik zeg u: een ieder die in toorn leeft tegen zijn broeder, zal vervallen aan het gerecht. Wie tot zijn broeder zegt: Leeghoofd, zal vervallen aan de Hoge Raad, en wie zegt: Dwaas, zal vervallen aan het hellevuur

Het vuur van Gehenna. Gehenna was een plaats van absurditeit: de mens in zijn grootste idioterie die zijn kinderen offert aan de goden uit angst voor de goden, en die lijken moet verbranden omdat ze niet meer te genezen zijn. Een plaats van ellende, rottigheid en rotzooi. Jezus zégt hier: “Ben je er niet achter dat je niet in toorn kunt blijven leven?! Het maakt je tot een onmens! En dát dóet het! Woede, haat en bitterheid ontmenselijken je. Zó erg, dat als je daarmee doorgaat, moet je eens kijken daar, wat ze bij Moloch bij Jeruzalem doen, wil je dan zó eindigen?”

Dus Jezus laat ze schrikken, om mensen te dwingen niet te blijven haten, om mensen te dwingen niet 35 jaar lang in onmin met hun vader, moeder, broer of zus te blijven leven. Want dat doen ze. Ondertussen lopen ze met allerlei vreemde vage klachten bij de dokter, de psycholoog moet ze oplappen en niemand weet waar het door komt. Het hele menselijk systeem lijdt onder dit soort dingen. “Het ontmenselijkt je”, dát is wat Jezus ermee wil zeggen, maar geen woord over het eeuwig leven! Het hellevuur is het vuur van Gehenna: letterlijk vuur!

Mattheus 18:9
En indien uw oog u tot zonde verleidt, ruk het uit en werp het van u.Het is beter voor u met één oog ten leven in te gaan, dan met twee ogen in het hellevuur geworpen te worden.

Jezus zegt hier: “Kijk nou wat je dóet met je leven!!” Wie worden er in Gehenna gesmeten, daar buiten Jeruzalem op die vuurpot? De mensen die zó ziek zijn dat ze een gevaar opleveren voor rest van de stad. Geen woord over het leven ná de dood en geen woord over hellevuur ná de dood. Gewoon Gehenna-vuur. Zonder offers lukt het niet. Wanneer kapt een mens met een ongezonde levensstijl? Alleen maar als ie schrikt. En ze gebruiken dat beeld dat iedereen voor ogen had: dat beeld van Gehenna.

Mattheus 10:28
En weest niet bevreesd voor hen, die wèl het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven in de hel.

Hier zie je Jezus’ gebruik van de psychē (ziel, eeuwig) als een Grieks beeld. Dus wie het nog steeds niet wil geloven: in Gehenna gaat je lichaam eraan! Jezus gebruikt dit als een schrikbeeld, iedere keer weer. Dit was een bemoediging, want dit zei Jezus met het oog op vervolging. Dus Jezus probeerde de christenen die vervolgd zouden worden – dat wist-ie al – moed te geven, die vervolging te doorstaan, want je overwint de ene angst soms door een andere angst. (bijvoorbeeld de angst voor een kunstgebit kan iemand iedere keer weer bij de tandarts brengen, waar ie ook bang voor is). De ene angst kan je moed geven om de andere te overwinnen. Jezus zegt eigenlijk “ik weet dat jullie bang zijn voor de vervolgingen, maar weet dat er nog iets anders is. Laat dit je moed geven om door te gaan. Zie op God.”

Dat wat de Bijbel zegt over de hel is dus duidelijk onderhevig aan de heersende gedachten en beelden van de tijd waarin de bijbelschrijver schrijft en spreekt. Deze beelden worden als een voertuig gebruikt, als een verpakking voor de échte boodschap die ze kwijt willen, en die best ernstig is.

In menig pastoraal gesprek moet men oppassen voor zijn of haar eigen wanhoop, bijvoorbeeld als iemand niet wil luisteren en men weet dat als ie zo doorgaat, dan is het afgelopen. Iemand kan zo in wanhoop zijn dat hij de andere persoon niet op het rechte pad kan krijgen, terwijl ie zijn leven aan het vernietigen is en misschien zelfs dat van anderen erbij, dat men in zijn wanhoop naar het machtsmiddel van de dreiging met de hel grijpt. Zo lopen er ook nog mensen rond met een regelrecht Sinterklaastrauma. Volwassen kerels die het onwillekeurig benauwd krijgen als ze Sinterklaas zien.

Dreigen met de hel is een krachtig wapen voor de kerk. Maar iemand die anderen bang maakt met de hel is in zijn eigen vlees geschoten in zijn wanhoop!

In sommige gevallen wordt ook door de apostelen wel eens het beeld van de afschrikking benut en consequent klinkt daar doorheen wel de boodschap van een oordeel . De apostel Paulus spreekt bijvoorbeeld van het oordeel als onderdeel van zijn evangelie (“het grote oordeel als onderdeel van mijn evangelie”). Dus het grote oordeel was onderdeel van een blijmakende boodschap.

Wat wil het oordeel dan zeggen? Alle religies, alle mythes, alle legendes van de mensheid, voor zover we kunnen traceren tot en met de oudste religie van de Sumeriërs zeggen dat na de dood het leven van de mens door een oordelende fase gaat. Veel religies suggereren dat het een zelf-oordelende fase is. Vanuit je hogere, goddelijke zelf, wat je dan bent na de dood, oordeel je je lagere aardse leven. Zoals zo mooi uitgebeeld door de Egyptenaren in hun religie,: voordat je naar het “eeuwige rijk” ging - want daar geloofden ze in - moest je naar de “doeat”. En in de doeat, daar werd je hart gewogen op een weegschaal en als je hart te zwaar was met zonden, dan was je de klos en dan ging je naar het dodenrijk, waar het niet goed toeven was. Aan de ene kant van de weegschaal lag je hart en aan de andere kant lag een veertje. Daarmee zeiden de Egyptenaren precies hetzelfde als wat de apostel Paulus zegt: Niemand zal zichzelf rechtvaardig oordelen. Dat is het slechte nieuws.

Het goede nieuws is: één is voor allen als rechtvaardig geoordeeld! En dáár komt dan het Evangelie van Jezus Christus binnen, die ook alle mensen over één kam gooit. Er zijn geen goede mensen en er zijn ook geen slechte mensen, iedereen is een mix en bij sommige mensen is de mix ernstig aan de kant van het goede en bij sommige mensen is de mix ernstig aan de kant van het kwade. Maar voor God maakt de mix niet uit; God verdraagt geen kwaad.

Dat betekent dus dat die Egyptenaren gelijk hebben. Ze zeggen hetzelfde als Paulus. Niemand van ons redt het. Er is iemand voor ons gekomen die ons meeneemt met al die angst voor wat er na de dood gebeurt. Elke mens in elke godsdienst of filosofie, die geloven wil, ieder mens die de hand van Jezus pakt, wordt over de angst voor Gehenna en Hades heen getild, over de angst voor het oordeel en thuisgebracht bij God in de hemel. Dát is het Evangelie en dat kwam in die angst voor Gehenna en Hades. Maar toen was het bemoediging.

Johannes 12:44-48
Jezus riep en zeide: Wie in Mij gelooft, gelooft niet in Mij maar in Hem die Mij gezonden heeft; en wie Mij aanschouwt, aanschouwt Hem die Mij gezonden heeft. Ik ben als een licht in de wereld gekomen, opdat een ieder die in Mij gelooft, niet in de duisternis blijve. En indien iemand naar mijn woorden hoort, maar ze niet bewaart, Ik oordeel hem niet, want Ik ben niet gekomen om de wereld te oordelen, doch om de wereld te behouden. Wie Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft een die hem oordeelt: het woord dat Ik heb gesproken, dat zal hem oordelen ten jongsten dage.

Jezus wil bereiken dat je (nu al, maar ook:)na de dood het licht in rent. Waarom rennen bepaalde mensen het licht niet in, nu al niet? Licht laat stof en rotzooi zien! Als jij weet dat God van je houdt , mèt die rotzooi, ga je gewoon het licht in en je zegt: laat maar komen, want ik ben niet veroordeeld. Er is namelijk geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. Maar als je dat niet gelooft, hou je je eigen zelfveroordeling over. Zijn eigen goddelijk systeem zal zichzelf veroordelen.

Voor de verwoording van beide berichten heb ik voor belangrijk deel(doch niet alleen) gebruik gemaakt van een lezing van de Kerk van de Nazarener: http://media.streampartner.nl/?url=kvdnond3428&id=123

[Gaitema]

Bijzonder interessante bijdrage.

Je schrijft ook dat we beelden van deze tijd mogen gebruiken om die toestand van na de dood "zonder Jezus aangenomen te hebben" te beschrijven. Ik probeerde dat te beelden, als door een crematorium vergaan of in het zoutzuur opgelost te worden.. moeilijk om een beeld te vormen. Ik snap daaruit ook het beeld van de hel wel. Het geeft per definitie aan dat je zonder God in het "niets" en "leegte" uitkomt. Het licht mist, de duisternis als vulling kent.

Ik heb het wel eens omschreven aan de hand van lampen in je kamer. Met geloof in Jezus zet je de schakelaar om, de Heilige Geest komt over je net binnenstromen als stroom en het Licht in je leven gaat dan aan. Je ziet waar je dan in de kamer lopen moet en zijn moet. Zonder dat licht struikel je overal over en raak je gevloerd.

Nou het beeld van Mattheüs 25: 32-46. Daar komt het beeld van de brandende poel van vuur voor. Wat is hier de brontekst van?

Het beeld van Gehenna als bemoediging is me inmiddels helder

[Gaitema]

Het beeld van God de Vader. Jezus de Zoon en de Heilige Geest.

God de Vader zie ik als het uranium in een kerncentrale. Het is bijzonder krachtig en zal ons vernietigen, als we ermee in contact komen. Het stroom op het net is dan de uitstroom van de Heilige Geest/ Adem van God/Levende Water uit God, dat verdeeld wordt over de gelovigen in hun binnenkamers, via Gods net (ons bidden en contact met God). Jezus is als de Elektriciteitscentrale met het net. Wij moeten de schakelaar omzetten in onze binnenkamers om Gods Liefde binnen te laten.

[Vertrokken user 5]

Bijzonder interessante bijdrage.

Dankje. Ik heb het ook van een ander (zie bronvermelding), maar vond het na bestudering wel juist.

Je schrijft ook dat we beelden van deze tijd mogen gebruiken om die toestand van na de dood "zonder Jezus aangenomen te hebben" te beschrijven. Ik probeerde dat te beelden, als door een crematorium vergaan of in het zoutzuur opgelost te worden.. moeilijk om een beeld te vormen. Ik snap daaruit ook het beeld van de hel wel. Het geeft per definitie aan dat je zonder God in het "niets" en "leegte" uitkomt. Het licht mist, de duisternis als vulling kent.

Mooi beschreven. Ik begrijp je beeld wel. Zelf geloof ik echter niet in de "hel". Ik geloof in de uiteindelijke Alverzoening, omdat Gods Liefde alle kennis overstijgt. Maar ook vanwege dit: de mensen in voorchristelijke tijden offerden zelfs hun bloedeigen kinderen aan de Moloch. Dat is denk ik wel de gruwelijkste moord die een mens kan begaan, zijn eigen kind door een gruwelijk pijnlijke dood laten gaan. Maar God had en heeft de mensen zó lief dat Hij in alles de mensen gelijk werd, opdat zij zouden kunnen beseffen dat ze op voorhand al vergeven zijn. God vermoordde Zijn Eigen Zoon aan het Kruis, zodat zelfs die kindermoordenaars zich vergeven zouden kunnen gaan voelen. Dat is wat er in mijn optiek bedoeld wordt met "Hij stierf voor onze zonden".

Ik heb het wel eens omschreven aan de hand van lampen in je kamer. Met geloof in Jezus zet je de schakelaar om, de Heilige Geest komt over je net binnenstromen als stroom en het Licht in je leven gaat dan aan. Je ziet waar je dan in de kamer lopen moet en zijn moet. Zonder dat licht struikel je overal over en raak je gevloerd.

Helder beeld. Bedankt voor het delen. Hier ben ik het wel mee eens trouwens.

Nou het beeld van Mattheüs 25: 32-46. Daar komt het beeld van de brandende poel van vuur voor. Wat is hier de brontekst van?

Geen idee. Ik beheers de klassieke talen niet.

Het beeld van Gehenna als bemoediging is me inmiddels helder

Okay. Bedankt, dan hoef ik dat niet meer samen te vatten.

[Gaitema]

Bijzonder interessante bijdrage.

Dankje. Ik heb het ook van een ander (zie bronvermelding), maar vond het na bestudering wel juist.

Je schrijft ook dat we beelden van deze tijd mogen gebruiken om die toestand van na de dood "zonder Jezus aangenomen te hebben" te beschrijven. Ik probeerde dat te beelden, als door een crematorium vergaan of in het zoutzuur opgelost te worden.. moeilijk om een beeld te vormen. Ik snap daaruit ook het beeld van de hel wel. Het geeft per definitie aan dat je zonder God in het "niets" en "leegte" uitkomt. Het licht mist, de duisternis als vulling kent.

Mooi beschreven. Ik begrijp je beeld wel. Zelf geloof ik echter niet in de "hel". Ik geloof in de uiteindelijke Alverzoening, omdat Gods Liefde alle kennis overstijgt. Maar ook vanwege dit: de mensen in voorchristelijke tijden offerden zelfs hun bloedeigen kinderen aan de Moloch. Dat is denk ik wel de gruwelijkste moord die een mens kan begaan, zijn eigen kind door een gruwelijk pijnlijke dood laten gaan. Maar God had en heeft de mensen zó lief dat Hij in alles de mensen gelijk werd, opdat zij zouden kunnen beseffen dat ze op voorhand al vergeven zijn. God vermoordde Zijn Eigen Zoon aan het Kruis, zodat zelfs die kindermoordenaars zich vergeven zouden kunnen gaan voelen. Dat is wat er in mijn optiek bedoeld wordt met "Hij stierf voor onze zonden".

Ik heb het wel eens omschreven aan de hand van lampen in je kamer. Met geloof in Jezus zet je de schakelaar om, de Heilige Geest komt over je net binnenstromen als stroom en het Licht in je leven gaat dan aan. Je ziet waar je dan in de kamer lopen moet en zijn moet. Zonder dat licht struikel je overal over en raak je gevloerd.

Helder beeld. Bedankt voor het delen. Hier ben ik het wel mee eens trouwens.

Nou het beeld van Mattheüs 25: 32-46. Daar komt het beeld van de brandende poel van vuur voor. Wat is hier de brontekst van?

Geen idee. Ik beheers de klassieke taal niet.

Mattheüs 25:46 beschrijft letterlijk dat de bokken een eeuwige straf zullen krijgen en de schapen (rechtvaardigen) het eeuwige leven.
Een man schreef mij persoonlijk naar aanleiding van iets wat ik ooit naar de EO voor het ingezonden brievenrubriek in de Visie had gezonden. Hij legde uit wat de brontekst van eeuwig is. In het Latijn "Aeôn tôn Aeôn" voor alle eeuwigheden en Aeôn voor eeuwig. Echter is een Aeôn niet goed vertaald. Het is namelijk niet eindeloos, hoe kan je anders spreken van meer eeuwigheden? Een Aeôn is een eeuwse tijd met een begin en een eind. Aeôn tôn Aeôn is het meervoudsvorm er van (eeuwse tijd maal eeuwse tijd), een Era.
De bestraffing duurt een Era lang op zijn langst. Daarna komen de mensen die er in zaten terug op aarde. Dat is het einde van het 1000 jarige vredesrijk... Vandaar dat satan dan weer wordt los gelaten met zijn gevolg. De ciclussen herhaalt zich (Reïncarnatie?), Totdat ze uiteindelijk voor de komst van het paradijs zich allen laten buigen voor Jezus, en dan kan God hen ook aannemen als Zijn kinderen. Het vuur staat symbool voor lautering. In de bijbel staat ook: laat de vuurgloed dat ter beproeving dient je niet bevreemden, alsof je iets vreemds overkomt. Het zelfde vuur is dit..

[Gaitema]

Wat ook zo is, wat ik zowel van Zolderworm als van anderen hoor en over lees (getuigenissen en bijna dood ervaringen), dat er geesten van overledenen zijn die rond de aarde blijven hangen en de weg naar de hemel niet afleggen. Van een bijna dood ervaring las ik dat dit komt door geen geloof hebben of door bezig (overheersend) te zijn met pornografie, dat als gevolg heeft dat ze de liefde niet hebben.. De duisternis waar zij in zitten is ook een dodenrijk.

[Vertrokken user 5]

Wat ook zo is, wat ik zowel van Zolderworm als van anderen hoor en over lees (getuigenissen en bijna dood ervaringen), dat er geesten van overledenen zijn die rond de aarde blijven hangen en de weg naar de hemel niet afleggen. Van een bijna dood ervaring las ik dat dit komt door geen geloof hebben of door bezig (overheersend) te zijn met pornografie, dat als gevolg heeft dat ze de liefde niet hebben.. De duisternis waar zij in zitten is ook een dodenrijk.

Uit de tijd dat ik nog paranormale consults gaf kan ik je vertellen dat menig overledene nog loopt te emmeren over materiële zaken. Bijvoorbeeld dat bepaalde sieraden bij het (naar hun mening) verkeerde familielid (vaak een schoondochter) terecht is gekomen. Maar ook mensen die veel spijt hebben dat ze bij leven niet liefdevoller en waarderender met hun directe naasten zijn omgegaan. Bijvoorbeeld een overleden vader van vier of vijf kinderen, die een van zijn kinderen zeer heeft achtergesteld bij zijn andere kinderen. Ik kan me nog goed herinneren dat zo'n overleden vader enorme spijt had dat hij en de rest van zijn gezin zijn zoon (die op consult kwam) zo hadden achtergesteld en zo weinig hadden gekend, dat ze hem zelfs op het plotselinge sterfbed van zijn vader in het ziekenhuis niet hadden gebeld, vergeten. Zo was deze zoon als enige niet bij het sterven van zijn vader aanwezig en zijn overleden vader was diep bedroefd over zijn achterstelling. Daarom weet ik gewoon zeker hoe belangrijk het onderwijs van Jezus is. Houdt of maakt zo goed mogelijk vrede met je directe naasten. Stel geen van je kinderen achter, ook al leeft het kind misschien niet zoals jij het graag zou willen. Spreek geen kwaad over je schoondochters of schoonzoons, want zij vormen één lichaam met elkaar, maar probeer ook in hen het goede te zien, ook al zijn ze misschien niet hoe jij graag zou willen dat ze zijn. Kortom ontwikkel je in liefde. Eens komt de dag dat men definitief uit het lichaam is en de zaken, of men nu wil of niet, ineens wél vanuit hoger en breder perspectief ziet en dan slaat de spijt toe, maar kan men de geliefden niet meer bereiken. Nog belangrijker is Jezus kennen als je persoonlijke verlosser. Die mensen kenden Hem niet. Ikzelf in die tijd ook nog niet. Door Jezus als je persoonlijke Verlosser te hebben aanvaard, transcendeer je boven spijt en andermans rancunes uit, omdat Hij dan in je is en jij in Hem. Ik geloof niet dat dat zonder Hem ooit lukt. Voor mij staat dat op basis van al mijn ervaringen buiten kijf. Het geweten van de mensen blijft henzelf aanklagen en veroordelen en ze blijven elkaar aanklagen en veroordelen, zolang zij de Verlosser niet aanvaard hebben. Persoonlijk zou ik dat hel noemen. De toestand van voortdurende (zelf)aanklaging en branden van spijtgevoelens. Bijna niets is innerlijk destructiever dan dat volgens mij.

[Gaitema]

Daar kan ik me wel in vinden. Ook daar las ik eens over. On andere hier: https://www.berthadudde.net/Register/ ... .2401.html en dit: https://www.berthadudde.net/Register/R ... 6194.html
Over Reïncarnatie vond ik ook een hoofdstuk: https://www.berthadudde.net/Boekjes/TB19/INH.19.html

[Gaitema]

https://www.berthadudde.net/Register/R ... 5062.html Dit las ik net. Reïncarnatie bestaat, voor de mensen met een herkansing.

[Gaitema]

Mijn vrouw en ik waren een keer bij een vlaaien zaakje en dronken daar koffie met gebak. De eigenaar is van huis uit niks, zijn Indonesische vrouw katholiek. Hun dochtertje beweerd geesten te zien. Toen is hij met haar in de auto gestapt om twee geesten te bezoeken, die ze meende hun adres van doorgekregen te hebben. Ze reden van huis en zij kon precies de weg wijzen. Ze kwamen bij een huis dat voldeed aan haar beschrijvingen. Het was een plek waar ze beiden nog nooit geweest waren. Het bleek een plaatselijke mortuarium te zijn. 

Ook had ze er met haar vader over dat ze opnieuw geboren moest worden. Ze gingen daarom een gesprek aan met een katholieke pastoor, want vader wist niet waar over het ging en kennelijk wist moeder het ook niet. De pastoor vertelde hen dat zij gedoopt wilde worden, waarop ze een afspraak maakten om haar te dopen in een mis. Ook is de pastoor thuis geweest om haar kamer te besprenkelen geloof ik en een klein exorcisme uit te voeren. Ze kreeg ook Lourdeswater mee, waar ze wat mee moest doen, meende ik.

Verder heeft mijn vrouw een overtuigd christelijk gereformeerde vriendin die geesten ziet en er bang voor is. Inderdaad, die rondhangen in de bijaardenhuis, waar ze werkt.

[coby]

https://www.berthadudde.net/Register/R ... 5062.html Dit las ik net. Reïncarnatie bestaat, voor de mensen met een herkansing.

Reincarnatie. Dat doet me denken aan Harold Hill die als kind het bos in ging en in het drijfzand terecht kwam en er was niemand. Dat vertaalde ie dan naar hoe al die religies die hij had aangehangen hem niet hielpen.
Terwijl hij zonk kwam weet ik wat voor goeroe en die zei: Ach kop op, in je volgende leven kom je terug als een mier.

[Gaitema]

https://www.berthadudde.net/Register/R ... 5062.html Dit las ik net. Reïncarnatie bestaat, voor de mensen met een herkansing.

Reincarnatie. Dat doet me denken aan Harold Hill die als kind het bos in ging en in het drijfzand terecht kwam en er was niemand. Dat vertaalde ie dan naar hoe al die religies die hij had aangehangen hem niet hielpen.
Terwijl hij zonk kwam weet ik wat voor goeroe en die zei: Ach kop op, in je volgende leven kom je terug als een mier.

Ja, nou dat hindoeversie geloof ik dan ook niet . Maar er zijn van die zaken die op elkaar lijken. Jij gaat als het goed is straks naar de hemel, dan naar het duizendjarige vredesrijk en vervolgens naar het paradijs. Dat lijkt een beetje er op.

[Vertrokken user 5]

Bijzonder interessante bijdrage.

Dankje. Ik heb het ook van een ander (zie bronvermelding), maar vond het na bestudering wel juist.

Je schrijft ook dat we beelden van deze tijd mogen gebruiken om die toestand van na de dood "zonder Jezus aangenomen te hebben" te beschrijven. Ik probeerde dat te beelden, als door een crematorium vergaan of in het zoutzuur opgelost te worden.. moeilijk om een beeld te vormen. Ik snap daaruit ook het beeld van de hel wel. Het geeft per definitie aan dat je zonder God in het "niets" en "leegte" uitkomt. Het licht mist, de duisternis als vulling kent.

Mooi beschreven. Ik begrijp je beeld wel. Zelf geloof ik echter niet in de "hel". Ik geloof in de uiteindelijke Alverzoening, omdat Gods Liefde alle kennis overstijgt. Maar ook vanwege dit: de mensen in voorchristelijke tijden offerden zelfs hun bloedeigen kinderen aan de Moloch. Dat is denk ik wel de gruwelijkste moord die een mens kan begaan, zijn eigen kind door een gruwelijk pijnlijke dood laten gaan. Maar God had en heeft de mensen zó lief dat Hij in alles de mensen gelijk werd, opdat zij zouden kunnen beseffen dat ze op voorhand al vergeven zijn. God vermoordde Zijn Eigen Zoon aan het Kruis, zodat zelfs die kindermoordenaars zich vergeven zouden kunnen gaan voelen. Dat is wat er in mijn optiek bedoeld wordt met "Hij stierf voor onze zonden".

Ik heb het wel eens omschreven aan de hand van lampen in je kamer. Met geloof in Jezus zet je de schakelaar om, de Heilige Geest komt over je net binnenstromen als stroom en het Licht in je leven gaat dan aan. Je ziet waar je dan in de kamer lopen moet en zijn moet. Zonder dat licht struikel je overal over en raak je gevloerd.

Helder beeld. Bedankt voor het delen. Hier ben ik het wel mee eens trouwens.

Nou het beeld van Mattheüs 25: 32-46. Daar komt het beeld van de brandende poel van vuur voor. Wat is hier de brontekst van?

Geen idee. Ik beheers de klassieke taal niet.

Mattheüs 25:46 beschrijft letterlijk dat de bokken een eeuwige straf zullen krijgen en de schapen (rechtvaardigen) het eeuwige leven.
Een man schreef mij persoonlijk naar aanleiding van iets wat ik ooit naar de EO voor het ingezonden brievenrubriek in de Visie had gezonden. Hij legde uit wat de brontekst van eeuwig is. In het Latijn "Aeôn tôn Aeôn" voor alle eeuwigheden en Aeôn voor eeuwig. Echter is een Aeôn niet goed vertaald. Het is namelijk niet eindeloos, hoe kan je anders spreken van meer eeuwigheden? Een Aeôn is een eeuwse tijd met een begin en een eind. Aeôn tôn Aeôn is het meervoudsvorm er van (eeuwse tijd maal eeuwse tijd), een Era.
De bestraffing duurt een Era lang op zijn langst. Daarna komen de mensen die er in zaten terug op aarde. Dat is het einde van het 1000 jarige vredesrijk... Vandaar dat satan dan weer wordt los gelaten met zijn gevolg. De ciclussen herhaalt zich (Reïncarnatie?), Totdat ze uiteindelijk voor de komst van het paradijs zich allen laten buigen voor Jezus, en dan kan God hen ook aannemen als Zijn kinderen. Het vuur staat symbool voor lautering. In de bijbel staat ook: laat de vuurgloed dat ter beproeving dient je niet bevreemden, alsof je iets vreemds overkomt. Het zelfde vuur is dit..

Bedankt voor de samenvatting en verhelderende informatie, die dicht een gaatje in mijn visie . In het duizendjarig vredesrijk krijgen de mensen langer de kans om te leren, omdat ze dan zelf ook weer een paar honderd jaar oud kunnen worden. Als iemand dan op zijn honderdste sterft, zal men zeggen dat die persoon jong gestorven is, staat er in de Schrift.

[Vertrokken user 5]

https://www.berthadudde.net/Register/R ... 5062.html Dit las ik net. Reïncarnatie bestaat, voor de mensen met een herkansing.

Reincarnatie. Dat doet me denken aan Harold Hill die als kind het bos in ging en in het drijfzand terecht kwam en er was niemand. Dat vertaalde ie dan naar hoe al die religies die hij had aangehangen hem niet hielpen.
Terwijl hij zonk kwam weet ik wat voor goeroe en die zei: Ach kop op, in je volgende leven kom je terug als een mier.

Ja, nou dat hindoeversie geloof ik dan ook niet . Maar er zijn van die zaken die op elkaar lijken. Jij gaat als het goed is straks naar de hemel, dan naar het duizendjarige vredesrijk en vervolgens naar het paradijs. Dat lijkt een beetje er op.

Persoonlijk geloof ik niet dat een mens een dier wordt. Een eenmaal verworven bewustzijnsniveau behoudt men. Daar zakt men niet meer onder.

[Gaitema]

.

[Gaitema]

Bijzonder interessante bijdrage.

Dankje. Ik heb het ook van een ander (zie bronvermelding), maar vond het na bestudering wel juist.

Je schrijft ook dat we beelden van deze tijd mogen gebruiken om die toestand van na de dood "zonder Jezus aangenomen te hebben" te beschrijven. Ik probeerde dat te beelden, als door een crematorium vergaan of in het zoutzuur opgelost te worden.. moeilijk om een beeld te vormen. Ik snap daaruit ook het beeld van de hel wel. Het geeft per definitie aan dat je zonder God in het "niets" en "leegte" uitkomt. Het licht mist, de duisternis als vulling kent.

Mooi beschreven. Ik begrijp je beeld wel. Zelf geloof ik echter niet in de "hel". Ik geloof in de uiteindelijke Alverzoening, omdat Gods Liefde alle kennis overstijgt. Maar ook vanwege dit: de mensen in voorchristelijke tijden offerden zelfs hun bloedeigen kinderen aan de Moloch. Dat is denk ik wel de gruwelijkste moord die een mens kan begaan, zijn eigen kind door een gruwelijk pijnlijke dood laten gaan. Maar God had en heeft de mensen zó lief dat Hij in alles de mensen gelijk werd, opdat zij zouden kunnen beseffen dat ze op voorhand al vergeven zijn. God vermoordde Zijn Eigen Zoon aan het Kruis, zodat zelfs die kindermoordenaars zich vergeven zouden kunnen gaan voelen. Dat is wat er in mijn optiek bedoeld wordt met "Hij stierf voor onze zonden".

Ik heb het wel eens omschreven aan de hand van lampen in je kamer. Met geloof in Jezus zet je de schakelaar om, de Heilige Geest komt over je net binnenstromen als stroom en het Licht in je leven gaat dan aan. Je ziet waar je dan in de kamer lopen moet en zijn moet. Zonder dat licht struikel je overal over en raak je gevloerd.

Helder beeld. Bedankt voor het delen. Hier ben ik het wel mee eens trouwens.

Nou het beeld van Mattheüs 25: 32-46. Daar komt het beeld van de brandende poel van vuur voor. Wat is hier de brontekst van?

Geen idee. Ik beheers de klassieke taal niet.

Mattheüs 25:46 beschrijft letterlijk dat de bokken een eeuwige straf zullen krijgen en de schapen (rechtvaardigen) het eeuwige leven.
Een man schreef mij persoonlijk naar aanleiding van iets wat ik ooit naar de EO voor het ingezonden brievenrubriek in de Visie had gezonden. Hij legde uit wat de brontekst van eeuwig is. In het Latijn "Aeôn tôn Aeôn" voor alle eeuwigheden en Aeôn voor eeuwig. Echter is een Aeôn niet goed vertaald. Het is namelijk niet eindeloos, hoe kan je anders spreken van meer eeuwigheden? Een Aeôn is een eeuwse tijd met een begin en een eind. Aeôn tôn Aeôn is het meervoudsvorm er van (eeuwse tijd maal eeuwse tijd), een Era.
De bestraffing duurt een Era lang op zijn langst. Daarna komen de mensen die er in zaten terug op aarde. Dat is het einde van het 1000 jarige vredesrijk... Vandaar dat satan dan weer wordt los gelaten met zijn gevolg. De ciclussen herhaalt zich (Reïncarnatie?), Totdat ze uiteindelijk voor de komst van het paradijs zich allen laten buigen voor Jezus, en dan kan God hen ook aannemen als Zijn kinderen. Het vuur staat symbool voor lautering. In de bijbel staat ook: laat de vuurgloed dat ter beproeving dient je niet bevreemden, alsof je iets vreemds overkomt. Het zelfde vuur is dit..

Bedankt voor de samenvatting en verhelderende informatie, die dicht een gaatje in mijn visie . In het duizendjarig vredesrijk krijgen de mensen langer de kans om te leren, omdat ze dan zelf ook weer een paar honderd jaar oud kunnen worden. Als iemand dan op zijn honderdste sterft, zal men zeggen dat die persoon jong gestorven is, staat er in de Schrift.

Dat klopt. Dat niet alleen. De kudde dat Jezus gaat volgen zal veel groter zijn en een enorme diepgang kennen. Duizend jaar rust

[Gaitema]

https://www.berthadudde.net/Register/R ... 5062.html Dit las ik net. Reïncarnatie bestaat, voor de mensen met een herkansing.

Reincarnatie. Dat doet me denken aan Harold Hill die als kind het bos in ging en in het drijfzand terecht kwam en er was niemand. Dat vertaalde ie dan naar hoe al die religies die hij had aangehangen hem niet hielpen.
Terwijl hij zonk kwam weet ik wat voor goeroe en die zei: Ach kop op, in je volgende leven kom je terug als een mier.

Ja, nou dat hindoeversie geloof ik dan ook niet . Maar er zijn van die zaken die op elkaar lijken. Jij gaat als het goed is straks naar de hemel, dan naar het duizendjarige vredesrijk en vervolgens naar het paradijs. Dat lijkt een beetje er op.

Persoonlijk geloof ik niet dat een mens een dier wordt. Een eenmaal verworven bewustzijnsniveau behoudt men. Daar zakt men niet meer onder.

Dat geldt voor wie Jezus aangenomen heeft.

[Vertrokken user 5]

https://www.berthadudde.net/Register/R ... 5062.html Dit las ik net. Reïncarnatie bestaat, voor de mensen met een herkansing.

Reincarnatie. Dat doet me denken aan Harold Hill die als kind het bos in ging en in het drijfzand terecht kwam en er was niemand. Dat vertaalde ie dan naar hoe al die religies die hij had aangehangen hem niet hielpen.
Terwijl hij zonk kwam weet ik wat voor goeroe en die zei: Ach kop op, in je volgende leven kom je terug als een mier.

Ja, nou dat hindoeversie geloof ik dan ook niet . Maar er zijn van die zaken die op elkaar lijken. Jij gaat als het goed is straks naar de hemel, dan naar het duizendjarige vredesrijk en vervolgens naar het paradijs. Dat lijkt een beetje er op.

Persoonlijk geloof ik niet dat een mens een dier wordt. Een eenmaal verworven bewustzijnsniveau behoudt men. Daar zakt men niet meer onder.

Dat geldt voor wie Jezus aangenomen heeft.

Zelf geloof ik absoluut niet dat welk mens ook in een volgend leven een dier zou worden. De hindoes geloven dat wel. Zelf geloof ik dat niet. Het gaat m.i. tegen elke logica en rechtvaardigheid in. Verder vind ik het ook niet belangrijk. Uit het BDE onderzoek blijkt dat goede mensen naar de hemel gaan cq in een zeer liefdevolle omgeving terechtkomen en dat mensen die verkeerde dingen hebben gedaan inzicht krijgen en bij terugkeer hun inzichten gaan delen. En ook mensen, die een hel-achtige ervaring hebben gehad, bijvoorbeeld na een zelfmoordpoging, zijn zich daarna intens bewust van zonde, maar ze zijn niet meer bang voor de dood. Maar aangezien al die mensen zijn teruggekeerd, kan niemand vertellen hoe het later daarna zou zijn verlopen als ze wel definitief gestorven waren. Om het met de woorden van Peda te zeggen: hemeltoerisme is niet mogelijk. Het blijft uiteindelijk een mysterie. Persoonlijk geloof ik dat dat ook zo moet blijven. Geen mens kan zich het Licht helemaal toeëigenen. Gelukkig maar, vind ik, want dan zouden we verder van huis zijn.

[Gaitema]

Reincarnatie. Dat doet me denken aan Harold Hill die als kind het bos in ging en in het drijfzand terecht kwam en er was niemand. Dat vertaalde ie dan naar hoe al die religies die hij had aangehangen hem niet hielpen.
Terwijl hij zonk kwam weet ik wat voor goeroe en die zei: Ach kop op, in je volgende leven kom je terug als een mier.

Ja, nou dat hindoeversie geloof ik dan ook niet . Maar er zijn van die zaken die op elkaar lijken. Jij gaat als het goed is straks naar de hemel, dan naar het duizendjarige vredesrijk en vervolgens naar het paradijs. Dat lijkt een beetje er op.

Persoonlijk geloof ik niet dat een mens een dier wordt. Een eenmaal verworven bewustzijnsniveau behoudt men. Daar zakt men niet meer onder.

Dat geldt voor wie Jezus aangenomen heeft.

Zelf geloof ik absoluut niet dat welk mens ook in een volgend leven een dier zou worden. De hindoes geloven dat wel. Zelf geloof ik dat niet. Het gaat m.i. tegen elke logica en rechtvaardigheid in. Verder vind ik het ook niet belangrijk. Uit het BDE onderzoek blijkt dat goede mensen naar de hemel gaan cq in een zeer liefdevolle omgeving terechtkomen en dat mensen die verkeerde dingen hebben gedaan inzicht krijgen en bij terugkeer hun inzichten gaan delen. En ook mensen, die een hel-achtige ervaring hebben gehad, bijvoorbeeld na een zelfmoordpoging, zijn zich daarna intens bewust van zonde, maar ze zijn niet meer bang voor de dood. Maar aangezien al die mensen zijn teruggekeerd, kan niemand vertellen hoe het later daarna zou zijn verlopen als ze wel definitief gestorven waren. Om het met de woorden van Peda te zeggen: hemeltoerisme is niet mogelijk. Het blijft uiteindelijk een mysterie. Persoonlijk geloof ik dat dat ook zo moet blijven. Geen mens kan zich het Licht helemaal toeëigenen. Gelukkig maar, vind ik, want dan zouden we verder van huis zijn.

Ten eerste geloof ik dat ik pas in het duizendjarige vredesrijk terug kom en ik heb jou het schapen en bokken oordeel laten zien. Die is in Matteüs 25:46 glas helder. Een Aeôn tôn Aeôn gaan ze door een zuiverend vuur. Geen letterlijk vuur. Het staat voor Gods manier om mensen die wederom in totale egoïsme gevangen zitten en van liefde afgesneden zijn, weer in het duizendjarige vredesrijk als mens een nieuwe kans te geven. Echter dat 1000 jarige vredesrijk is een veel hogere ontwikkeling. Daarvoor moet je ook geestelijk rijper zijn om daar te komen. Het lauterend vuur is op de één of andere manier geen achteruitgang. Het is een weg wat bij de nieuwe wereld hoort. Deze huidige aarde is er dan niet meer. Het is niet voor niets dat aan het einde van het 1000 jarige vredesrijk weer een opstand tegen Jezus zal ontstaan. Het eerste 1000 jaar komen allemaal mensen op de aarde die wel Jezus volgen. De genen die met het grote oordeel als bokken met satan en de leugenprofeet in het symbolische vuur komen, zullen als laatsten na een Aeôn tôn Aeôn op de nieuwe aarde komen en weer in materialisme vervallen. Ze hebben wat processen nodig voor ze echt Jezus gaan volgen. Omdat een Aeôn tôn Aeôn meer is dan 1000 jaar, is dat vredesrijk ook meer dan 1000 jaar. 1000 jaar is ook maar een symbolisch getal.
Er licht dus een Aeôn tôn Aeôn lang een vredesrijk voor de deur. Deze wereld waar we nu in zitten nadert zijn einde..

Jezus zei ook: de weg naar het leven is smal en de weg naar de vernietiging is breed en o, wat gaan daar veel mensen over.

Anja: ik zeg dit niet om jou te plagen. Ik kan ook de weg van de minste weerstand kiezen en de parels bij mijzelf houden. Maar omdat ik hier geen zwijnen zie, heb ik dit keer de parels voor je neer gelegd

[Vertrokken user 5]

.

[Gaitema]

Maak er nou geen punt van Anja!

[Vertrokken user 5]

Maak er nou geen punt van Anja!

Daarom zette ik de punt maar, omdat ik geen punt ervan maak,

Je visie deel ik op onderdelen. En op enkele onderdelen niet. Ik vind het niet zo belangrijk allemaal.
Maar ik heb geen energie voor veel discussie. Easy does it. Go with the flow.