De gave van profetie

[Wim Nusselder]

Wat is een mysticus?

Volgens Wikipedia iemand die "hartstochtelijk [streeft] naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God".
Ik heb persoonlijk wat twijfels bij nut en noodzaak van al te hard streven daarnaar.
Ook iemand die als van nature leeft vanuit dergelijke ervaring van alomvattende verbondenheid (cq. verbondenheid met het Alomvattende) zou ik een mysticus noemen.
Tussen streven en leven vanuit wat je toevalt zitten veel gradaties en dat (besef van of streven naar) vereniging/verbondenheid met wat je overstijgt lijkt mij de essentie.

[Wim Nusselder]

Hoe weet je dan welke gemeente de correcte profetie verkondigt? De jouwe of de andersdenkende gemeenten?

Misschien kunnen verschillende profetieën voor verschillende gemeenten Bedoeld zijn?
Misschien is Gods Woord primair bedoeld voor wie het hoort en doorgeeft én voor wie het daarin herkent?

Een aanbeveling die in mijn geloofstraditie wordt doorgegeven is (in één van de varianten): "Let all, in their spoken testimonies, be cautious of using unnecessary preambles, and of asserting too positively a Divine impulse--the baptizing power of Truth accompanying their words being the true evidence."
Mijn vrije vertaling: 'Laat ieder die zich Geroepen voelt om een gesproken getuigenis door te geven er voor waken om geen onnodige inleidingen toe te voegen en om te stellig te claimen dat die van God afkomstig is, zodat de 'dopende' kracht van de Waarheid van de woorden zelf zijn werk kan doen.'

[Mart]

Misschien kunnen verschillende profetieën voor verschillende gemeenten Bedoeld zijn?
Misschien is Gods Woord primair bedoeld voor wie het hoort en doorgeeft én voor wie het daarin herkent?

Een aanbeveling die in mijn geloofstraditie wordt doorgegeven is (in één van de varianten): "Let all, in their spoken testimonies, be cautious of using unnecessary preambles, and of asserting too positively a Divine impulse--the baptizing power of Truth accompanying their words being the true evidence."
Mijn vrije vertaling: 'Laat ieder die zich Geroepen voelt om een gesproken getuigenis door te geven er voor waken om geen onnodige inleidingen toe te voegen en om te stellig te claimen dat die van God afkomstig is, zodat de 'dopende' kracht van de Waarheid van de woorden zelf zijn werk kan doen.'

Hoe onderscheid je dan gezamelijk en op betrouwbare wijze valse profetie van daadwerkelijke profetie?

[Vertrokken user 5]

In de inleiding bij het boek van Pater Winfried Ellerhorst in zijn boek "Profetieën over het lot van Europa, visioenen van beroemde zieners uit 12 eeuwen", staat over de katholieke omgang met katholieke profetieèn het volgende. Ik haal er een paar stukjes uit. Ik heb het zelf vroeger uit het Duits vertaald. Hij zegt over private profetieën:

De kerkelijke stellingname daartoe is, dat openbaringen van een dergelijk karakter geen grondslag vormen tot geloofsplicht en slechts tot een dieper begrip en een completere beschouwing van het evangelie kunnen bijdragen. Dat zulke openbaringen überhaupt mogelijk zijn, is door de kerk nooit bestreden. Zo'n stellingname zou ook in tegenspraak zijn met haar diepste innerlijke wezen. De theologen van de Rota Romana, het hoogste gerechtshof van de katholieke kerk, hebben zich desbetreffend in het heiligverklaringsproces van de Heilige Theresia von Avila geuit in de zin van dat " het noch nieuw noch ongewoon is, dat God door schouwingen en openbaringen zo vertrouwd met zijn vrienden praat en hun zijn geheimen openbaart." Bovendien voert pater Ellerhorst nog een andere plaats aan uit de Summa Theologica van de Heilige Thomas van Aquino (2,2/174,6): "te allen tijden waren er mensen die de geest van de profetie bezaten, weliswaar niet om een nieuwe geloofsleer te verkondigen, maar om instructies voor het menselijk handelen te geven" Bijna alle grote heiligen en oprichters van kerkelijke orden zijn door openbaringen en visioenen gekarakteriseerd; veelvuldig werden kerkelijke feesten en gebeden onder de directe aanleiding van zulke gebeurtenissen ingevoerd. De kerk beschouwt het zelfs als een wezenlijk voorrecht van de in haar levende en werkzame Pneuma, doorlopend zulke openbaringen verwaardigd te worden.

Ter afgrenzing dient men zich echter steeds het aan het begin beschreven standpunt voor ogen te houden, dat zulke mededelingen nooit de plaats kunnen innemen van de oereigenste goddelijke openbaringen, zoals die door de profeten en evangelisten of door de Godmens Jezus Christus zelf, de mensgeworden goddelijke waarheid in persoon, verkondigd zijn.

Ten opzichte van zulke privé-openbaringen wordt de strengste maatstaf gehanteerd die überhaupt mogelijk is, en de Rota Romana is zich van de zware verantwoordelijkheid van haar ambt degelijk bewust. De religieuze en daarmee morele en ethische kwaliteit van de profeet is het aanknopingspunt, van waaruit de toetsing dient te beginnen, die dan verder haar bijzondere aandacht daarop richt, dat het geschouwde en gehoorde niet in tegenspraak mag staan met de goddelijke openbaring, dus met de Heilige Schrift en de kerkelijke overlevering. Welke ongelooflijke hoeveelheid van gezichtspunten, moeilijkheden en hindernissen zich bij zo'n begin aandient, kan alleen diegene bevatten, die ooit een keer toegestaan werd een blik in zulke dingen te werpen.

Verder dient men zich voor ogen te houden dat de uit de sfeer van het absolute stammende fenomenen door de begrensdheid van de menselijke zintuigen en het verstand beperkt worden, dat dus het instrument, het menselijke intellect en de menselijke taal, die de fenomenen begrijpelijk moeten maken en moeten uitdrukken, nauwelijks toereikend zijn om de kracht en de grootsheid van de beleefde openbaringen zichtbaar te maken. Zeer vaak komt bij deze hindernis nog een verdere moeilijkheid kijken, namelijk het feit dat een groot aantal van zulke fenomenen door derden schriftelijk werden vastgelegd, daar de betrokken helderziende persoon niet in staat was zelf het ervarene op het moment van het visioen zelf mede te delen.

Pater Ellerhorst zegt hierover: "Zelfs wanneer wij ons een volledig oordeel over de persoonlijke heiligheid en de geloofwaardigheid van een begenadigd ziener mogen vormen, is het niet uitgesloten dat de visioenen bij hun doorkomst door het geestelijk vermogen van hun ontvanger vertroebeld werden of bij de mededeling aan derden door die derden werden vervormd, nog afgezien van satanische verstoringen en vervalsingen door mensen. Slechts in zeldzame gevallen wordt aan de ziener door God tegelijk met de visioenen ook de gave van een onfeilbaar en helder mededelen verleend. De toetsende theoloog zal dit altijd voor ogen houden en vermeende private openbaringen steeds met een "pia et modesta intelligentia", met een zachtaardig en bezonnen (bedachtzaam) begrip bekritiseren."

[Vertrokken user 5]

Het stuk gaat verder:

Deze problematiek van de situatie wordt treffend gekenmerkt door een opmerking van Anna Katharina Emmerich, die de visioenen van de haar bekende heiligen vergelijkt met datgene, wat schriftelijk van hen of over hen bekend was. Zij zegt: "Ik heb nog nooit iets over het leven en de innerlijke toestanden van de heiligen gelezen of gehoord, wat niet volledig dood, arm en plomp is geweest, zelfs daar, waar men het mooi en geestrijk wilde voorstellen, tegenover dat, wat ik van hen zie. Zelfs wat Theresia over zichzelf geschreven heeft, komt niet overeen met wat ik van haar zie. Alles is als een zon van troebele gele aarde tegenover die levendige zon.

Het geheimzinnige zienersleven dat de begenadigde van God ten deel valt, is nu eenmaal uiteindelijk onuitspreekbaar en bewijst het tussenstadium tussen aardse en hogere ervaring, die zich hier reeds aan de uitverkorene mededeelt. Dat de taal - net zoals dat reeds bij de evangelisten te zien is - aan het niveau en de geestelijke originaliteit van de ziener is aangepast, hoeft niemand te verwonderen. Nu eens is de taal van de profetieën donker en ondoorgrondelijk, dan weer kernachtig en van een zakelijke kortheid.

Vaak vindt die eigenaardige overgang van verschijningen plaats, die typerend is voor visioenen. Er lopen bijvoorbeeld perioden van de eerste, tweede en derde wereldoorlog door elkaar heen. Dat hangt samen met een soort overvloeien van de beelden tijdens het visioen. Denken wij bijvoorbeeld aan de voorspelling van de Heiland aangaande de ondergang van Jeruzalem: er wordt aangenomen dat deze gebeurtenis in zijn visionaire schouwing tegelijkertijd verbonden is met de dramatiek van het Laatste Oordeel. De duiding en ontcijfering van zulke visionaire schouwingen is niet altijd eenvoudig, soms echt moeilijk, deels zelfs onmogelijk.

Verder moet men rekening houden met het feit dat het innerlijk blikveld van de zieners en zieneressen zich binnen de polariteit tussen God en Satan beweegt. Het voor de rationalist onverdraaglijke bestaan van Satan, die sinds het tijdperk van de Verlichting met luide propaganda weggediscussierd en uit het voorstellingsvermogen van de moderne mens verbannen was, is onder de vreselijke uitbraken van onmenselijkheid in de laatste jaren opnieuw ter discussie gesteld. Zeker, het Satanische openbaart zich vandaag de dag niet meer in de huiveringwekkende gestaltes van laatmiddeleeuwse demonen, maar het treedt ons des te indringender tegemoet in de koude technische systematiek, waarmee men impopulaire (onbeminde) mensenmassa's doodt of in de manier waarop men de tot nu toe erkende grondprincipes en begrippen vervalst of ongeldig verklaart. Juist de demonie van het geestelijke speelt in de profetieèn een zeer wezenlijke rol.

Voor diegene, die in de duizendvoudige "ja maar-en" van liberale halve waarheden gevangen is en die niet de moed tot een duidelijk Ja noch Nee bezit, lijkt dat, wat voor de zieners een op de oergrond van het bestaan, namelijk God, betrokken wereld is, een "terrible simplification", een primitieve vereenvoudiging te zijn.

Hier zowel als overal elders treffen we de christelijke paradox aan: wat in de wereld als overgecompliceerd en moeilijk geldt, blijkt in het licht van het geloof eenvoudig; wat voor het gespecialiseerde verstand van een a-religieuze rationalist onoplosbaar lijkt te zijn lost zich op voor het eenvoudige religieuze gemoed.

[....]

Afsluitend willen wij pater Ellerhorst citeren: "Als privé-openbaringen door de heilige kerk getoetst worden, wil dat niet zeggen dat alles daarin werkelijk van God afkomstig is en dat niets daarin van een andere geest afkomstig kan zijn. De kerkelijke erkenning stelt slechts als zekerheid vast, dat na een verstandige en gematigde toetsing gebleken is dat de inhoud van de privé-openbaringen het katholieke geloof en de goede moraal niet tegenspreekt of niet gevaarlijk is, dat hun inhoud niets immoreels of ongelofelijks bevat, maar juist de lezer godsdienstige verheffing en nut kan brengen en uiteindelijk, dat men om verstandelijke redenen aan mag nemen dat de vermeende openbaringen werkelijk van God zijn en minstens in de hoofdzaak waar. Men mag ze lezen als de boeken van Godgeleerden en de levens van heiligen, die men ook een menselijke geloofwaardigheid en een menselijke goedkeuring geeft. Men mag hen dus ook die goedkeuring toedragen, maar slechts in gematigde wijze en op verstandelijke gronden en zonder ze te verachten."

Bron: Winfried Ellerhorst, Prophezeiungen über das Schicksal Europas

[Wim Nusselder]

Hoe onderscheid je dan gezamelijk en op betrouwbare wijze valse profetie van daadwerkelijke profetie?

Ik betwijfel of ik dat ooit zeker zal weten.
Met hoe meer mensen (met verschillende perspectieven) je samen zoekt en gezamenlijke Leiding ervaart, des te zekerden en algemeen geldiger je gezamenlijke bevinding van Gods Woord zal zijn.
Het is niet handig (gebleken) om te zoeken naar Gods Woord voor anderen dan de groep die daarnaar voor zichzelf zoekt.
Zoeken naar Gods Woord en Leiding voor jezelf, waar nodig met hulp van anderen om je heen in een voldoende vergelijkbare situatie en met een enigszins vergelijkbaar perspectief, is al lastig genoeg.
Hoe meer mensen buiten je eigen kring (of hoe verder daarbuiten ze) zich door jou aangesproken voelen en je profetie herkennen, des te groter je gave.
Dat blijkt in zekere zin vanzelf in de praktijk.
De kans op vergissingen en misleiding kun je dus beperken (maar niet helemaal voorkomen) door het gewoon in/met een grotere -voldoende diverse- groep te toetsen aan elkaars bevindingen.

[Wim Nusselder]

In de inleiding bij het boek van Pater Winfried Ellerhorst in zijn boek "Profetieën over het lot van Europa, visioenen van beroemde zieners uit 12 eeuwen" […]:

"De toetsende theoloog zal dit altijd voor ogen houden en vermeende private openbaringen steeds met een "pia et modesta intelligentia", met een zachtaardig en bezonnen (bedachtzaam) begrip bekritiseren."

Dat lijkt me een hele zinnige manier van omgang met elke vermeende openbaring.

[Vertrokken user 5]

In de inleiding bij het boek van Pater Winfried Ellerhorst in zijn boek "Profetieën over het lot van Europa, visioenen van beroemde zieners uit 12 eeuwen" […]:

"De toetsende theoloog zal dit altijd voor ogen houden en vermeende private openbaringen steeds met een "pia et modesta intelligentia", met een zachtaardig en bezonnen (bedachtzaam) begrip bekritiseren."

Dat lijkt me een hele zinnige manier van omgang met elke vermeende openbaring.

Mee eens. Zij het dat ik persoonlijk deze opmerking zelf toch zeker niet los zou trekken van de overige scherpe criteria. Zodra iemand bijvoorbeeld aanhoudend geloofsplicht ten aanzien van een vermeende openbaring door de strot tracht te dringen mag ie indien indien het niet anders kan best ferm worden toegesproken.

[Wim Nusselder]

Zodra iemand […] aanhoudend geloofsplicht ten aanzien van een vermeende openbaring door de strot tracht te dringen mag ie indien indien het niet anders kan best ferm worden toegesproken.

Ja, kerken dienen bij tijd en wijle ferm te worden toegesproken.
Daar zijn profeten voor.

[Gaitema]

Wat is een mysticus?

Volgens Wikipedia iemand die "hartstochtelijk [streeft] naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God".
Ik heb persoonlijk wat twijfels bij nut en noodzaak van al te hard streven daarnaar.
Ook iemand die als van nature leeft vanuit dergelijke ervaring van alomvattende verbondenheid (cq. verbondenheid met het Alomvattende) zou ik een mysticus noemen.
Tussen streven en leven vanuit wat je toevalt zitten veel gradaties en dat (besef van of streven naar) vereniging/verbondenheid met wat je overstijgt lijkt mij de essentie.

Ach zo
Nu snap ik wat het is.
Ja, dan heeft de mysticus wel de toekomst.

[peda]

Wat is een mysticus?

Volgens Wikipedia iemand die "hartstochtelijk [streeft] naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God".
Ik heb persoonlijk wat twijfels bij nut en noodzaak van al te hard streven daarnaar.
Ook iemand die als van nature leeft vanuit dergelijke ervaring van alomvattende verbondenheid (cq. verbondenheid met het Alomvattende) zou ik een mysticus noemen.
Tussen streven en leven vanuit wat je toevalt zitten veel gradaties en dat (besef van of streven naar) vereniging/verbondenheid met wat je overstijgt lijkt mij de essentie.

Ach zo
Nu snap ik wat het is.
Ja, dan heeft de mysticus wel de toekomst.

Dat zei Rahner ook reeds. De toekomstige gelovige zal een mysticus zijn. Het ratio geloof zal onder invloed van steeds meer wetenschappelijke bevindingen, die door scholing, bij nagenoeg iedereen bekend zullen zijn, aan betekenis gaan inleveren. God uitsluitend met de ratio omarmen heeft niet de toekomst, zo leert de praktijk van het leven. De mysticus kijkt niet naar het begrip "' God "' met zijn/haar ratio. Of er in de toekomst heel veel mystici zullen zijn, waag ik te betwijfelen. Een somber perspectief voor de beroepsgelovigen.

[Gaitema]

Wat is een mysticus?

Volgens Wikipedia iemand die "hartstochtelijk [streeft] naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God".
Ik heb persoonlijk wat twijfels bij nut en noodzaak van al te hard streven daarnaar.
Ook iemand die als van nature leeft vanuit dergelijke ervaring van alomvattende verbondenheid (cq. verbondenheid met het Alomvattende) zou ik een mysticus noemen.
Tussen streven en leven vanuit wat je toevalt zitten veel gradaties en dat (besef van of streven naar) vereniging/verbondenheid met wat je overstijgt lijkt mij de essentie.

Ach zo
Nu snap ik wat het is.
Ja, dan heeft de mysticus wel de toekomst.

Dat zei Rahner ook reeds. De toekomstige gelovige zal een mysticus zijn. Het ratio geloof zal onder invloed van steeds meer wetenschappelijke bevindingen, die door scholing, bij nagenoeg iedereen bekend zullen zijn, aan betekenis gaan inleveren. God uitsluitend met de ratio omarmen heeft niet de toekomst, zo leert de praktijk van het leven. De mysticus kijkt niet naar het begrip "' God "' met zijn/haar ratio. Of er in de toekomst heel veel mystici zullen zijn, waag ik te betwijfelen. Een somber perspectief voor de beroepsgelovigen.

Het hangt een beetje van het kerkverband af. Vooral de PKN en de RKK zijn enorm aan het inleveren. Maar sommige kerkverbanden blijven het goed doen.

[peda]

Wat is een mysticus?

Volgens Wikipedia iemand die "hartstochtelijk [streeft] naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God".
Ik heb persoonlijk wat twijfels bij nut en noodzaak van al te hard streven daarnaar.
Ook iemand die als van nature leeft vanuit dergelijke ervaring van alomvattende verbondenheid (cq. verbondenheid met het Alomvattende) zou ik een mysticus noemen.
Tussen streven en leven vanuit wat je toevalt zitten veel gradaties en dat (besef van of streven naar) vereniging/verbondenheid met wat je overstijgt lijkt mij de essentie.

Ach zo
Nu snap ik wat het is.
Ja, dan heeft de mysticus wel de toekomst.

Dat zei Rahner ook reeds. De toekomstige gelovige zal een mysticus zijn. Het ratio geloof zal onder invloed van steeds meer wetenschappelijke bevindingen, die door scholing, bij nagenoeg iedereen bekend zullen zijn, aan betekenis gaan inleveren. God uitsluitend met de ratio omarmen heeft niet de toekomst, zo leert de praktijk van het leven. De mysticus kijkt niet naar het begrip "' God "' met zijn/haar ratio. Of er in de toekomst heel veel mystici zullen zijn, waag ik te betwijfelen. Een somber perspectief voor de beroepsgelovigen.

Het hangt een beetje van het kerkverband af. Vooral de PKN en de RKK zijn enorm aan het inleveren. Maar sommige kerkverbanden blijven het goed doen.

Het zijn volgens mij die kerkverbanden die een verbinding van mens en God als een echte mogelijkheid zien, die goed scoren. Ver uitgaand boven het ritueel bidden. in wezen is dat ook wat de mysticus beoogt. De volledige eenwording met God. Volgens Zolderworm is dat volstrekt onmogelijk en daarom reken ik Zolderworm niet tot de ware mystici. Maar ook in mystici land geldt dat velen geroepen en slechts weinigen uitverkoren zijn. Wanneer de gelovigen van kerkverbanden die de verbinding als mogelijk zien, ontdekken dat zij helemaal geen verbinding hebben met God Zelve, maar slechts met de lokale groepsgeest, dan blijft het sociale contact over en dat is zoals bekend geen sterk argument voor blijvende binding. Kortom of de stromingen die jij aanspreekt over honderd jaren nog steeds meedoen, het is afwachten.

[Gaitema]

Volgens Wikipedia iemand die "hartstochtelijk [streeft] naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God".
Ik heb persoonlijk wat twijfels bij nut en noodzaak van al te hard streven daarnaar.
Ook iemand die als van nature leeft vanuit dergelijke ervaring van alomvattende verbondenheid (cq. verbondenheid met het Alomvattende) zou ik een mysticus noemen.
Tussen streven en leven vanuit wat je toevalt zitten veel gradaties en dat (besef van of streven naar) vereniging/verbondenheid met wat je overstijgt lijkt mij de essentie.

Ach zo
Nu snap ik wat het is.
Ja, dan heeft de mysticus wel de toekomst.

Dat zei Rahner ook reeds. De toekomstige gelovige zal een mysticus zijn. Het ratio geloof zal onder invloed van steeds meer wetenschappelijke bevindingen, die door scholing, bij nagenoeg iedereen bekend zullen zijn, aan betekenis gaan inleveren. God uitsluitend met de ratio omarmen heeft niet de toekomst, zo leert de praktijk van het leven. De mysticus kijkt niet naar het begrip "' God "' met zijn/haar ratio. Of er in de toekomst heel veel mystici zullen zijn, waag ik te betwijfelen. Een somber perspectief voor de beroepsgelovigen.

Het hangt een beetje van het kerkverband af. Vooral de PKN en de RKK zijn enorm aan het inleveren. Maar sommige kerkverbanden blijven het goed doen.

Het zijn volgens mij die kerkverbanden die een verbinding van mens en God als een echte mogelijkheid zien, die goed scoren. Ver uitgaand boven het ritueel bidden. in wezen is dat ook wat de mysticus beoogt. De volledige eenwording met God. Volgens Zolderworm is dat volstrekt onmogelijk en daarom reken ik Zolderworm niet tot de ware mystici. Maar ook in mystici land geldt dat velen geroepen en slechts weinigen uitverkoren zijn. Wanneer de gelovigen van kerkverbanden die de verbinding als mogelijk zien, ontdekken dat zij helemaal geen verbinding hebben met God Zelve, maar slechts met de lokale groepsgeest, dan blijft het sociale contact over en dat is zoals bekend geen sterk argument voor blijvende binding. Kortom of de stromingen die jij aanspreekt over honderd jaren nog steeds meedoen, het is afwachten.

"Als", dat zo is.
Ik verwacht trouwens concurrentie door de zelfde PKN, en de kleine orthodox gereformeerde kerkverbanden, omdat ze ook het mystieke herontdekken.

[Vertrokken user 5]

Zodra iemand […] aanhoudend geloofsplicht ten aanzien van een vermeende openbaring door de strot tracht te dringen mag ie indien indien het niet anders kan best ferm worden toegesproken.

Ja, kerken dienen bij tijd en wijle ferm te worden toegesproken.
Daar zijn profeten voor.

Daar heb ik even lang over moeten nadenken, maar daar heb je ook eigenlijk wel gelijk in. De gedachte dat dat ouweltje letterlijk het lichaam van Christus zou zijn en dat je dus als ze je dat niet voeren, niets van Christus in je kunt hebben en de leiding van de Heilige Geest niet kunt hebben, is in wezen ook iets wat je door de strot geduwd wordt. Nou ja, niet letterlijk dan, dat dan weer niet, integendeel zelfs. De mens en zijn hang naar macht en bezit. "Hij is ónze Bruidegom!" zeiden de katteklieken. En als je dan zegt, inderdaad onze Bruidegom, oei oei, dan is het ineens niet van jou maar alleen "Van mij". Wat een schouwspel.

Ik vond het ook zo hilarisch toen ze een keer volgens de berichtgeving te weinig ouweltjes hadden en dat er dan niemand op het idee komt om die dingen te breken (ze zijn eenvoudig in stukjes te knippen) en te delen. Welnee, op is op, wie het eerst komt het eerst maalt en de rest van nota bene toch zelfs het "eigen volk" mag met lege handen naar de bankjes terug. Waow, that's the spirit. Brak Hij het brood niet dan, vraag je je dan af.

[Gaitema]

Ouweltjes zijn hosties?

[Gaitema]

Wat is er nodig om Gods stem te horen?

Levensheiliging. Dat wil zeggen, dat je er ernst van maakt om heilig te leven, naar Gods wil

De Naastenliefde. Je bent gericht op het belang van de ander.

Liefde voor God. God liefhebben met jouw hele hart, ziel en verstand.

Koester geen wrok. Vergeef anderen. Zodat het gif van de haat je niet ontwricht.

Verdiep je in Gods Woord. Door Zijn Woorden te lezen, leer je Hem kennen. Je leest zo Zijn brieven aan de mensheid.

Zoek de rust op. Als het stil is om je heen, kan je op Hem gefocust zijn.

Gebed. Zoek contact met Jezus.