Zie daar de reactie van iemand die niet goed leest. Ik schreef "Ik begrijp niet hoe mensen vervulling kunnen vinden in zoveel oppervlakkigheid". Laat ik het dan anders zeggen: persoonlijk heb ik van kleins af aan de exclusieve gerichtheid op profane en vergankelijke dingen als zeer deprimerend ondervonden. Altijd achter de laatste mode aan, het jachten en jagen, altijd weer de stad in, mensen die alleen maar op vertier en genot uit waren in disco's en andere gelegenheden, of boeken die allemaal over de menselijke kortstondige pleziertjes of ellende gaan, of altijd maar gericht op carrière en meer geld . Pas sinds ik door de levende relatie met God vervulling vond op een veel dieper existentiëler niveau, kan ik ook van dergelijke profane zaken genieten, maar dat genieten heeft een andere dimensie dan het profane genieten van vroeger, het is meer een duurzame vorm van waarderen dan genieten. Dit kon ik pas gaan ervaren/ ontdekken in de beperking,dwz het weggeven en wegdoen van alle overbodige zaken in mijn leven, men zou dat nu ontspullen noemen, wat overigens geen doel op zich was maar een middel om mij die genoemde vervulling op een existentiëler niveau gewaar te kunnen worden.Christiaan schreef: ↑15 mei 2019, 12:01Zie hier de denkwijze van een theïst. Alsof niet geloven in het bovennatuurlijke gelijk staat aan oppervlakkigheid. Is dat misschien de angst van sommige gelovigen die hun ervan weerhoudt kritisch onderzoek te doen naar hun eigen geloof? Voor mij zijn er geen grenzen in het exploreren van het leven en alles wat daarbij hoort. Blijft het niet heel oppervlakkig wanneer men zich daarin beperkt?Anja schreef: ↑04 mei 2019, 21:52Ja. Ik begrijp nooit hoe mensen vervulling kunnen vinden in zoveel oppervlakkigheid. Ik las net een paar scherpzinnige stukjes in een boek van Bodar, waar ik het erg mee eens ben.Piebe Paulusma schreef: ↑04 mei 2019, 16:33 De atheïst is gericht op het aardse, dit is vanuit diens visie zelfs logisch omdat men niet gelooft in een hiernamaals. Een atheïst die niet gericht is op het aardse houdt zichzelf voor de gek, want tijd is beperkt.
Een atheïst is dus aards en in die uit de aarde. Adam was ook uit de aarde, hij werd immers geschapen uit het stof. En ook was hij atheïst, want hij keerde zich tegen God, dus tegen religie.
Mijn familie had een familie-café, en wel eentje waar echt alle rangen en standen kwamen, prostituees van het naburige bordeel die kwamen lunchen (hele aardige mensen trouwens), maar ook politici, journalisten, zwervers, migranten, junks, en beroemdheden, dus ik heb volop rondgekeken en rondgelopen in de profaniteit. Ik vond er niks aan en deprimerend.