Ik denk niet dat er zoiets is als een hogere werkelijkheid en een lagere werkelijk. Ik denk dat er alleen maar is: de werkelijkheid en een illusie. Wij leven in de illusie. Je zou kunnen zeggen dat de werkelijkheid op zich een hologram is. Wij zijn verbonden met dit hologram en ervaren iets dat voor ons de werkelijkheid is. Echter alles wat wij waarnemen is slechts een illusie. Het bestaat niet echt in de vorm waarin wij het waarnemen. En het is gebaseerd op de schijnbare wetmatigheden, zoals wij die vanaf onze geboorte ervaren. Elke theologie of ander religieuze beelden vallen binnen die wetmatigheden en zijn dus alle een illusie. Zij hebben geen betrekking op de werkelijke werkelijkheid. Die zeldzame keren dat wij de werkelijke werkelijkheid ervaren ontdekken we dat de inhoud van onze ervaring niet in ons geheugen blijft hangen. Zij voldoet namelijk niet aan de wetmatigheden zoals wij die gewend zijn. Zo bestaat er geen ruimte en tijd. De fysica is inmiddels zover dat zij spreekt van een ruimtetijdcontinuüm. Doch zij kunnen dit alleen maar beschrijven in de taal van de wiskunde. Dat wil zeggen een algoritmische beschrijving. De werkelijke werkelijkheid is echter niet-algoritmisch van aard. Zo slaat ook de fysica de plank mis.peda schreef: ↑22 jun 2019, 13:00Vanuit jouw beleving is dat een heel plausibele verklaring. Jij doet ook geen uitspraken over God in die zin dat God hoewel Hij Algoed en Almachtig is , toch het kwaad in de wereld toelaat en maar blijft toelaten. Theodicee verbindt het vraagstuk van het lijden direct met God. Jij laat God volledig buiten spel, de mens moet zijn "' onvolwassenheid "' uit eigen kracht afleggen door naar een hoger geestelijk niveau te groeien in welk "' domein "' het kwaad vermoedelijk niet meer voorkomt. Ontsnappen aan het lijden is in jouw beleving slechts mogelijk door ""Zelf"" aan die geestelijk primitieve kringloop te ontsnappen. Hoe noem jij eigenlijk Het Ultieme/Hoogste Bewustzijn( niveau) ? Voor het moeilijke verhaal van goed en kwaad in de theosofie, hier een bijdrage van de voor mij moeilijk te begrijpen G de Purucker www.theosofie.net/onlineliteratuur/bron ... kwaad.htmlZolderworm schreef: ↑22 jun 2019, 12:39
Het lijden zie als een gevolg van ons bestaan in de natuur. De natuur kan niet bestaan zonder dat er lijden is bij dieren en de mens. Zo lijdt het dier waarop gejaagd wordt. Hoe we dit moeten zien in relatie met God, daar kan ik niets over zeggen. Wel geloof ik dat wij op een bepaald moment een zodanige transformatie ondergaan dat we boven de natuur uitstijgen. Daarmee zal, naar ik aanneem, het lijden voorbij zijn.
J. Krishnamurti heeft beschreven hoe wij dan wel de werkelijke werkelijkheid kunnen ervaren. Namelijk door afstand te nemen van al onze denkbeelden over de werkelijkheid. Anders blijven wij voortdurend hangen in de illusie.
Goed is volgens mij alles dat ons brengt tot eenheid, kwaad is alles wat ons scheidt. Uiteindelijk zal blijken dat afzonderlijke entiteiten niet bestaan. Het afzonderlijke bestaan is evenzogoed een illusie. En als wij egocentrisch handelen dan streven wij een illusie na.