Ultieme liefde

[Zolderworm]

Die is er waarschijnlijk niet. Almacht en absolute liefde zijn hem waarschijnlijk door mensen toegekend, zoals al zijn eigenschappen. Persoonlijk denk ik, dat als er een God bestaat, wij mensen voor hem evenzogoed simpele dieren zijn als destijds de dinosauriërs.

Het christelijke godsbeeld acht ik ook zeer onwaarschijnlijk.
In navolging van Kuitert: alles wat over boven geroepen wordt, komt van beneden. Ook de stelling dat iets van boven komt.

Dat ben ik niet geheel met hem eens. Ik denk wel dat mensen bijzondere ervaringen kunnen hebben ten aanzien van iets wat "boven" is.

Je tweede zin: neem je nu niet teveel het christelijke godsbeeld als uitgangspunt ?

Ik denk dat de meeste, zo niet alle religies de mens een uitzonderingspositie toekennen.

[Storm]

Ultieme liefde,
Ik heb hier al heel wat gelezen in dit topic en soms is het goed later te reageren. Mijn eerste reactie was; mijn kinderen en man dat zijn de mensen die ik onvoorwaardelijk liefheb. Oh ik voel voor velen compassie, empathie maar dat is voor mij niet een onvoorwaardelijke liefde meer het intens meeleven met mensen.
Maar zou wanneer mijn man mij constant bedroog en daar niet eerlijk over was -dus geen gezamenlijke afspraak- mijn liefde niet gaan doven omdat er geen wederkerigheid is? Ik weet het niet maar mijzelf kennend vermoed ik van wel, het stiekeme zou ik ondraaglijk vinden. De liefde voor je kinderen lijkt vaak onvoorwaardelijk en tot nu toe ervaar ik dat ook zo, maar kan dat veranderen, ik weet het niet. Ooit waren we gastgezin voor een man die twintig jaar zware drugsverslaving en een zwervend bestaan had geleidt. Zijn moeder ging naar allerlei praatgroepen waar men haar vertelde dat ze afstand moest nemen -hij stal ook van haar- maar toch sprak ze 1x p week af met haar zoon in de HEMA waar ze samen koffie en een broodje namen, ze drukte hem wat geld in de hand. Oh ze was een nuchter mens en wist dat dit misschien niet goed was, vele mensen gaven haar adviezen, haar man mocht het niet weten maar ze kon niet anders. Ze haatte haar zoon's gedrag maar hield ook van hem (on)voorwaardelijk.
Onvoorwaardelijke liefde tot nu toe mijn gezin......tot nu toe.

[HJW]

Dat ben ik niet geheel met hem eens. Ik denk wel dat mensen bijzondere ervaringen kunnen hebben ten aanzien van iets wat "boven" is.

Dat klopt. Ik probeerde te refereren aan gedachten, niet aan ervaringen.

Ik denk dat de meeste, zo niet alle religies de mens een uitzonderingspositie toekennen.

Dat is wel waar.

[Petra]

Ultieme liefde,
Ik heb hier al heel wat gelezen in dit topic en soms is het goed later te reageren. Mijn eerste reactie was; mijn kinderen en man dat zijn de mensen die ik onvoorwaardelijk liefheb. Oh ik voel voor velen compassie, empathie maar dat is voor mij niet een onvoorwaardelijke liefde meer het intens meeleven met mensen.
Maar zou wanneer mijn man mij constant bedroog en daar niet eerlijk over was -dus geen gezamenlijke afspraak- mijn liefde niet gaan doven omdat er geen wederkerigheid is? Ik weet het niet maar mijzelf kennend vermoed ik van wel, het stiekeme zou ik ondraaglijk vinden. De liefde voor je kinderen lijkt vaak onvoorwaardelijk en tot nu toe ervaar ik dat ook zo, maar kan dat veranderen, ik weet het niet. Ooit waren we gastgezin voor een man die twintig jaar zware drugsverslaving en een zwervend bestaan had geleidt. Zijn moeder ging naar allerlei praatgroepen waar men haar vertelde dat ze afstand moest nemen -hij stal ook van haar- maar toch sprak ze 1x p week af met haar zoon in de HEMA waar ze samen koffie en een broodje namen, ze drukte hem wat geld in de hand. Oh ze was een nuchter mens en wist dat dit misschien niet goed was, vele mensen gaven haar adviezen, haar man mocht het niet weten maar ze kon niet anders. Ze haatte haar zoon's gedrag maar hield ook van hem (on)voorwaardelijk.
Onvoorwaardelijke liefde tot nu toe mijn gezin......tot nu toe.

Mooie overdenkingen Storm!
Ik zit zo'n beetje in dezelfde denkrichting... (jouw alles overdenkende naar je totnutoe en ik weet het niet).. zegt zo'n beetje wat ik al eerder schreef.. je kunt het denken te voelen zolang je nog in de gelegenheid bent om dat te denken te voelen.

En dan denk ik vervolgens.. als ik twijfel of ik dat waar kan maken, kan ik dat niet beweren.

En dan denk ik.. als onvoorwaardelijke liefde überhaupt mogelijk is... dan zouden er geen voorwaarden aan verbonden zitten. Zodra er een voorwaarde is verandert het in voorwaardelijke liefde.
Aangezien ik denk dat onvoorwaardelijke liefde niet bestaat en voorwaardelijke liefde niet ultieme liefde kan zijn.. vroeg ik me af wat dan wel een mogelijke ultieme liefde zou zijn.

[Petra]

Als onvoorwaardelijke liefde bestaat.. dan zou dat liefde zijn waar geen voorwaarden aan gebonden zitten. Zodra er sprake is van voorwaarden is de liefde volgens mij niet onvoorwaardelijk.
Als je het voor de ene wel voelt maar voor de ander niet.. zitten er blijkbaar al voorwaarden aan verbonden. Voorwaarden waar de ene mens wel aan voldoet maar andere mensen niet.

Voor de één voel ik een andere liefde dan voor de ander.
Bij de één is het onvoorwaardelijk, bij de ander niet.

Ja maar dat is toch omdat die ene al aan bepaalde basisvoorwaarden voldeed to begin with.

Als er geen voorwaarden aan verbonden zouden zijn..dan voel je datzelfde voor iedereen.

[HJW]

Ja maar dat is toch omdat die ene al aan bepaalde basisvoorwaarden voldeed to begin with.

Als er geen voorwaarden aan verbonden zouden zijn..dan voel je datzelfde voor iedereen.

Daarom is mijn Liefde ook bij lange na nog niet volmaakt. Dat besef ik.
Maar het zou mooi zijn als mijn Liefde wel verder die kant op zou gaan.
Goede nieuws: er is ruimte voor verbetering.

[peda]

En dan denk ik.. als onvoorwaardelijke liefde überhaupt mogelijk is... dan zouden er geen voorwaarden aan verbonden zitten. Zodra er een voorwaarde is verandert het in voorwaardelijke liefde.
Aangezien ik denk dat onvoorwaardelijke liefde niet bestaat en voorwaardelijke liefde niet ultieme liefde kan zijn.. vroeg ik me af wat dan wel een mogelijke ultieme liefde zou zijn.

In de mensenwereld, versta ik onder "' ultiem "' het voor een individueel mens maximaal haalbare. Dit maximum is niet voor een ieder gelijk, net zo min als ieder in staat is in de sport dezelfde maximale prestatie te leveren als een sport-topper. Maximale liefde voor een medemens moet je in mijn optiek dan ook individueel zien. Het ideaal kan nog wel beschreven worden, maar wie voldoet aan het ideaal. In de christelijke Godsdienst wordt aan God in de regel wel Ultieme Liefde voor de mens verbonden. Maar zodra je theologisch dan "' Ultiem "' gaat invullen, loop je ook weer aan tegen het feit dat de Liefde van God ook weer verbonden is aan voorwaarden, wanneer je althans de Alverzoening niet bereid bent een plaats in het geloofsdenken te geven. De Alverzoenende God kan ik theologisch nog het beste inpassen bij "' Ultiem "" in verbinding met God. Bij blijvende tweedeling lukt mij dat niet.

[Tin]

En dan denk ik.. als onvoorwaardelijke liefde überhaupt mogelijk is... dan zouden er geen voorwaarden aan verbonden zitten. Zodra er een voorwaarde is verandert het in voorwaardelijke liefde.
Aangezien ik denk dat onvoorwaardelijke liefde niet bestaat en voorwaardelijke liefde niet ultieme liefde kan zijn.. vroeg ik me af wat dan wel een mogelijke ultieme liefde zou zijn.

In de mensenwereld, versta ik onder "' ultiem "' het voor een individueel mens maximaal haalbare. Dit maximum is niet voor een ieder gelijk, net zo min als ieder in staat is in de sport dezelfde maximale prestatie te leveren als een sport-topper. Maximale liefde voor een medemens moet je in mijn optiek dan ook individueel zien. Het ideaal kan nog wel beschreven worden, maar wie voldoet aan het ideaal. In de christelijke Godsdienst wordt aan God in de regel wel Ultieme Liefde voor de mens verbonden. Maar zodra je theologisch dan "' Ultiem "' gaat invullen, loop je ook weer aan tegen het feit dat de Liefde van God ook weer verbonden is aan voorwaarden, wanneer je althans de Alverzoening niet bereid bent een plaats in het geloofsdenken te geven. De Alverzoenende God kan ik theologisch nog het beste inpassen bij "' Ultiem "" in verbinding met God. Bij blijvende tweedeling lukt mij dat niet.

Ok, ja, altijd goed te weten waar we het eigenlijk over hebben bij een woord. Tot nu toe niet geschreven of gelezen in dit liefdevolle topic. Maar hier een kleine bijdrage.
Voor mij staat ultieme liefde eigenlijk voor de liefde die onvoorwaardelijk is. En dus niet de 'maximaal haalbare ( ) liefde van het individu.
Liefde zoals wij die kennen is doorgaans het fijne gevoel dat iets lekkers (al of niet letterlijk eetbaar) oproept.
Dat is dus heel wat anders dan de Liefde, die ik meer zie als een onbaatzuchtige, verbindende staat van zijn zijn.
God is liefde, staat er op een boekenlegger in een oude bijbel van mij.
En al staan er in dat boek zelf veel (menselijke) uitingen die niet bepaald van dié liefde getuigen, op zich kan ik me in die boekenleggerwijsheid wel vinden: geef je een inhoud aan het woord 'God', laat het dan 'Liefde' zijn.

[callista]

Het blijft veelal moeilijk.
Menigeen heeft te maken met bindingsangst, verlatingsangst, ervaringen in het verleden, trauma's etc... en dan ook nog eens vanwege een kwetsbare opstelling..als [mede]oorzaak..
Tja.....dan verandert er wel iets....

[Tin]

Het blijft veelal moeilijk.
Menigeen heeft te maken met bindingsangst, verlatingsangst, ervaringen in het verleden, trauma's etc... en dan ook nog eens vanwege een kwetsbare opstelling..als [mede]oorzaak..
Tja.....dan verandert er wel iets....

Ja,
Stress, onzekerheid, onveiligheid, er passen er nog wel meer in het rijtje dat er voor zorgt dat 'liefde' niet zo'n dominante plaats inneemt in onze staat van zijn.

[callista]

Zeker en dan meer wat betreft de overgave daaraan...je kunt je dan gaan afsluiten b.v.
Want iedereen heeft er toch behoefte aan denk ik....

[Petra]

En dan denk ik.. als onvoorwaardelijke liefde überhaupt mogelijk is... dan zouden er geen voorwaarden aan verbonden zitten. Zodra er een voorwaarde is verandert het in voorwaardelijke liefde.
Aangezien ik denk dat onvoorwaardelijke liefde niet bestaat en voorwaardelijke liefde niet ultieme liefde kan zijn.. vroeg ik me af wat dan wel een mogelijke ultieme liefde zou zijn.

In de mensenwereld, versta ik onder "' ultiem "' het voor een individueel mens maximaal haalbare.

Ikke ook.

Dit maximum is niet voor een ieder gelijk, net zo min als ieder in staat is in de sport dezelfde maximale prestatie te leveren als een sport-topper.

Natuurlijk! (Pun intended )

Maximale liefde voor een medemens moet je in mijn optiek dan ook individueel zien. Het ideaal kan nog wel beschreven worden, maar wie voldoet aan het ideaal.

Natuurlijk! Maar volgens mij zijn we het er wel over eens dat die onvoorwaardelijke liefde hét ideaal zou zijn.
Ik zoek dus denk ik naar het maximaal haalbare ideaal ..voor de gewone mens. (Als ik later groot ben en godin ga ik me wel met het vervolg bezig houden )

Ik kwam uit op empathisch begrip. (TS) Maar dan heb ik het over het maximaal haalbare ideaal m.b.t. al je medemensen. En dan idd. zoals Tin schreef.. als een staat van zijn. (En zo worden al die dwarrelende gedachten van mij steeds genuanceerder ).
Ben wel benieuwd wat er nog meer voor mogelijkheden zijn.

In de christelijke Godsdienst wordt aan God in de regel wel Ultieme Liefde voor de mens verbonden. Maar zodra je theologisch dan "' Ultiem "' gaat invullen, loop je ook weer aan tegen het feit dat de Liefde van God ook weer verbonden is aan voorwaarden, wanneer je althans de Alverzoening niet bereid bent een plaats in het geloofsdenken te geven. De Alverzoenende God kan ik theologisch nog het beste inpassen bij "' Ultiem "" in verbinding met God. Bij blijvende tweedeling lukt mij dat niet.

Als de bijbelse god onvoorwaardelijke liefde zou voelen was er geen hel geweest, denk ik.
Maar goed, daar had ik niet zo ver over nagedacht. Ik dacht meer vanuit menselijk perspectief.