Hoeveel mensen gaan naar de hel

[HJW]

Maar goed, ik besef dat het geklets in de ruimte is.

In ieder geval interessant geklets in de ruimte.....
En dat doen we allemaal, want niemand weet hoe het in elkaar steekt.

Persoonlijk kan ik me niet indenken dat ik weer zou verlangen naar het indalen op deze aarde. Daarvoor voelt het te veel ontheemd.
Verder kan ik een heel eind meegaan in je gedachten.

[Nic]

Mensen naar de hel, ja daar gaan we wat mij betreft niet verder mee.
Mag ik als TS de moderator vragen dit item eens en voor altijd op slot zetten.

[Bonjour]

Na de start van een topic door de topicstarter wordt een topic gemeengoed. Allerlei mensen hebben eraan meegedaan. Nu kan een topic ontsporen en totaal niet in de richting gaan die oorspronkelijk bedoelt was, maar dat is hier niet het geval. Het kan om een persoonlijk inzicht van de TS gaan die hierop bevraagd is, maar dat is ook niet van toepassing.
In dit geval zie ik geen reden dit topic op slot te gooien. Er kunnen nog steeds mensen een nieuw inzicht krijgen en dat hier toe willen voegen. Dit overwegende laat ik het topic open.

[Peter79]

Mensen naar de hel, ja daar gaan we wat mij betreft niet verder mee.
Mag ik als TS de moderator vragen dit item eens en voor altijd op slot zetten.

Dat is een mooi statement, maar was het niet Petrus die die sleutels had?

[peda]

Mensen naar de hel, ja daar gaan we wat mij betreft niet verder mee.
Mag ik als TS de moderator vragen dit item eens en voor altijd op slot zetten.

Dat is een mooi statement, maar was het niet Petrus die die sleutels had?

Dat is voor mij nieuw. De sleutel van de "'hemelpoort"' in handen van Petrus is mij bekend, maar dat ook de toegang tot de hel verloopt via een sleutelprocedure wist ik niet. De goede man zal het wel druk hebben, per seconde sterven op de wereld gemiddeld meerdere personen

[Peter79]

Ik wist het ook niet, maar er zijn ook poorten van het dodenrijk. Jezus heeft daar de sleutels van ( openbaring 1: 18 en 3:7). Wie weet heeft ook de hel poorten en sleutels.

Als Petrus de hemelpoort toesluit, waar laat hij de uitgeslotenen dan?

[peda]

Ik wist het ook niet, maar er zijn ook poorten van het dodenrijk. Jezus heeft daar de sleutels van ( openbaring 1: 18 en 3:7). Wie weet heeft ook de hel poorten en sleutels.

Als Petrus de hemelpoort toesluit, waar laat hij de uitgeslotenen dan?

Wil de mens niet op alle vragen een antwoord.

[Zolderworm]

De totale mensheid, 144.000 personen, gaat naar de hemel. Immers 1+4+4 = 9. En 9 is het getal van de mens. Maal 1000 = een grote getale = de totale mensheid. Dus gaat iedereen naar de hemel en niemand gaat naar de hel.

[Nic]

De totale mensheid, 144.000 personen, gaat naar de hemel. Immers 1+4+4 = 9. En 9 is het getal van de mens. Maal 1000 = een grote getale = de totale mensheid. Dus gaat iedereen naar de hemel en niemand gaat naar de hel.

Getal van de mens is toch 6.
144 = 12x12. Lijkt mij een verwijzing naar Israël en de leerlingen van Jezus die in hun kielzog de hele mensheid (1000) meenemen. Hier zijn we het dus eens.

[Zolderworm]

De totale mensheid, 144.000 personen, gaat naar de hemel. Immers 1+4+4 = 9. En 9 is het getal van de mens. Maal 1000 = een grote getale = de totale mensheid. Dus gaat iedereen naar de hemel en niemand gaat naar de hel.

Getal van de mens is toch 6.
144 = 12x12. Lijkt mij een verwijzing naar Israël en de leerlingen van Jezus die in hun kielzog de hele mensheid (1000) meenemen. Hier zijn we het dus eens.

Ik weet niet precies meer waar ik deze verklaring (vele jaren geleden) heb gelezen. Maar ik denk in "Kabbala" van André Peters. In de numerologie tel je letterwaarden bij elkaar op en komt zo tot het getal van het woord.

[HJW]

Getal van de mens is toch 6.
144 = 12x12. Lijkt mij een verwijzing naar Israël en de leerlingen van Jezus die in hun kielzog de hele mensheid (1000) meenemen. Hier zijn we het dus eens.

12 wijst naar volledigheid. Alle joodse stammen worden genoemd. Het betreft dus alle joden, en daarnaast de ontelbare schare, oftewel: alle anderen.
De hele mensheid dus.

[Snelheid]

De hele mensheid is dat de Kerk het nieuwe Israel is buiten de Kerk en haar Hoofd Jezus de Christus geen zaligheid. In het Levendschenkend Kruis en daardoor zal hen die de Verlosser aan nemen zalig worden en de hel voorbij gaan naar de Hemel.

[Zolderworm]

De hele mensheid is dat de Kerk het nieuwe Israel is buiten de Kerk en haar Hoofd Jezus de Christus geen zaligheid. In het Levendschenkend Kruis en daardoor zal hen die de Verlosser aan nemen zalig worden en de hel voorbij gaan naar de Hemel.

Jij schijnt het te weten. Je moet wel een alziende blik hebben. Ben je soms God zelf?

[Nic]

De hele mensheid is dat de Kerk het nieuwe Israel is buiten de Kerk en haar Hoofd Jezus de Christus geen zaligheid. In het Levendschenkend Kruis en daardoor zal hen die de Verlosser aan nemen zalig worden en de hel voorbij gaan naar de Hemel.

Snelheid,
Ik begrijp dat je lid bent van de RK-kerk. Deze kerk heeft m.i. afstand genomen van de ‘vervangingstheologie’ die jij nu benoemt (nieuwe Israël).
Wat denk je, dat de joodse Johannes zijn volksgenoten zo maar had afgeschreven. Paulus schrijft daar ook over.
Wij (vaak aangeduid als Gojim) mogen meedoen met Israël. De kerk is niet het nieuwe Israël.
Wat Israël dan precies is, dat kan een hele discussie worden. Het zijn in ieder geval de schrijvers van de bijbelse verhalen.

[Nic]

En als we het over zaligheid hebben, is dat het plekje straks in de hemel?
Jezus wordt als redder benoemd. Hij gaat rond en trekt mensen uit hun vaak armzalige geestelijke of lichamelijke positie.
Daartoe worden we opgeroepen, om met hem mee te doen.
Niet religieus maar zoals de samaritaan met zijn verkeerde komaf.

Het geloof is dat dit uiteindelijk stand houdt, ondanks dat het je bij de handen afbreekt.
Sommige mensen gaat het goed, zij hebben geen ‘heelmeester’ nodig, maar vaak staan we in onze goede positie (rijkdom) toch aan de verkeerde kant.
Wie gaat het hen (ons?) vertellen, dicht Huub Oosterhuis in (volgens mij) de tafel der armen. Wie zal hen naar gerechtigheid doen verlangen.

Ja en die hemel, dat zien we dan wel weer.

[Peter79]

De kerk zijn diegenen die het getuigenis van de apostelen bewaren. Kerk komt waarschijnlijk van kyriake- dat wat van de Heer is. Als het Israël naar het vlees wedergeboren wordt, maakt zij automatisch deel uit van de kerk.

Een ander woord voor kerk is ecclesia. Degenen die geroepen zijn om samen te komen. Evenals het oudtestamentische Israël is de kerk een gemeenschap van uitverkorenen, mensen die apart gezet zijn. Het belangrijkste principe waarop deze mensen vergaderd zijn, is de belijdenis van Jezus Christus en die gekruisigd. Jezus is de weg. Als het vleselijk Israël tot die erkenning komt, dan is er geen onderscheid meer.

Een kerk die haar roeping verstaat, laat zich niet uitspelen tegen Israël.

[Zolderworm]

En als we het over zaligheid hebben, is dat het plekje straks in de hemel?
Jezus wordt als redder benoemd. Hij gaat rond en trekt mensen uit hun vaak armzalige geestelijke of lichamelijke positie.
Daartoe worden we opgeroepen, om met hem mee te doen.
Niet religieus maar zoals de samaritaan met zijn verkeerde komaf.

Het geloof is dat dit uiteindelijk stand houdt, ondanks dat het je bij de handen afbreekt.
Sommige mensen gaat het goed, zij hebben geen ‘heelmeester’ nodig, maar vaak staan we in onze goede positie (rijkdom) toch aan de verkeerde kant.
Wie gaat het hen (ons?) vertellen, dicht Huub Oosterhuis in (volgens mij) de tafel der armen. Wie zal hen naar gerechtigheid doen verlangen.

Ja en die hemel, dat zien we dan wel weer.

Een deel van de christenen is toch wel erg bezig met de vraag of ze wel "aan de goede kant" staan. En sommigen zelfs of ze wel uitgered zijn. Een dergelijke strikte dualiteit lijkt me zeer benauwend. Afgezien van het feit dat deze mensen, zo te zien, vooral bezig zijn met zichzelf en hun eigen heil.
Gelukkig zien we het steeds minder onder christenen. Wat dat betreft gaat men ook wel inzien dat het zo niet werkt.
Het lijkt mij overigens dat je niet andersmans redder kunt zijn in dit geval. Voor het geval er iets te redden is, wat ik niet geloof. Misschien alleen maatschappelijk beschouwd.

[Nic]

En als we het over zaligheid hebben, is dat het plekje straks in de hemel?
Jezus wordt als redder benoemd. Hij gaat rond en trekt mensen uit hun vaak armzalige geestelijke of lichamelijke positie.
Daartoe worden we opgeroepen, om met hem mee te doen.
Niet religieus maar zoals de samaritaan met zijn verkeerde komaf.

Het geloof is dat dit uiteindelijk stand houdt, ondanks dat het je bij de handen afbreekt.
Sommige mensen gaat het goed, zij hebben geen ‘heelmeester’ nodig, maar vaak staan we in onze goede positie (rijkdom) toch aan de verkeerde kant.
Wie gaat het hen (ons?) vertellen, dicht Huub Oosterhuis in (volgens mij) de tafel der armen. Wie zal hen naar gerechtigheid doen verlangen.

Ja en die hemel, dat zien we dan wel weer.

Een deel van de christenen is toch wel erg bezig met de vraag of ze wel "aan de goede kant" staan. En sommigen zelfs of ze wel uitgered zijn. Een dergelijke strikte dualiteit lijkt me zeer benauwend. Afgezien van het feit dat deze mensen, zo te zien, vooral bezig zijn met zichzelf en hun eigen heil.
Gelukkig zien we het steeds minder onder christenen. Wat dat betreft gaat men ook wel inzien dat het zo niet werkt.
Het lijkt mij overigens dat je niet andersmans redder kunt zijn in dit geval. Voor het geval er iets te redden is, wat ik niet geloof. Misschien alleen maatschappelijk beschouwd.

Redding is m.i. niet religieus bedoeld (in de hemel komen) , maar redden uit een niet humane positie.
In het christendom gaat het m.i. dus vooral om humaniteit (even afgezien van de natuur die ook wat aandacht nodig heeft).

[Nic]

De kerk zijn diegenen die het getuigenis van de apostelen bewaren. Kerk komt waarschijnlijk van kyriake- dat wat van de Heer is. Als het Israël naar het vlees wedergeboren wordt, maakt zij automatisch deel uit van de kerk.

Een ander woord voor kerk is ecclesia. Degenen die geroepen zijn om samen te komen. Evenals het oudtestamentische Israël is de kerk een gemeenschap van uitverkorenen, mensen die apart gezet zijn. Het belangrijkste principe waarop deze mensen vergaderd zijn, is de belijdenis van Jezus Christus en die gekruisigd. Jezus is de weg. Als het vleselijk Israël tot die erkenning komt, dan is er geen onderscheid meer.

Een kerk die haar roeping verstaat, laat zich niet uitspelen tegen Israël.

De leerlingen van Jezus (net zoals Israël) worden in de NT verhalen zo afgeschilderd dat ze het (vaak) niet begrijpen of zelfs als verrader.
Dit is m.i. als belangrijke waarschuwing gegeven door de jonge kerk.
Overigens ben ik zelf ook onderdeel van die kerk.

[Zolderworm]

En als we het over zaligheid hebben, is dat het plekje straks in de hemel?
Jezus wordt als redder benoemd. Hij gaat rond en trekt mensen uit hun vaak armzalige geestelijke of lichamelijke positie.
Daartoe worden we opgeroepen, om met hem mee te doen.
Niet religieus maar zoals de samaritaan met zijn verkeerde komaf.

Het geloof is dat dit uiteindelijk stand houdt, ondanks dat het je bij de handen afbreekt.
Sommige mensen gaat het goed, zij hebben geen ‘heelmeester’ nodig, maar vaak staan we in onze goede positie (rijkdom) toch aan de verkeerde kant.
Wie gaat het hen (ons?) vertellen, dicht Huub Oosterhuis in (volgens mij) de tafel der armen. Wie zal hen naar gerechtigheid doen verlangen.

Ja en die hemel, dat zien we dan wel weer.

Een deel van de christenen is toch wel erg bezig met de vraag of ze wel "aan de goede kant" staan. En sommigen zelfs of ze wel uitgered zijn. Een dergelijke strikte dualiteit lijkt me zeer benauwend. Afgezien van het feit dat deze mensen, zo te zien, vooral bezig zijn met zichzelf en hun eigen heil.
Gelukkig zien we het steeds minder onder christenen. Wat dat betreft gaat men ook wel inzien dat het zo niet werkt.
Het lijkt mij overigens dat je niet andersmans redder kunt zijn in dit geval. Voor het geval er iets te redden is, wat ik niet geloof. Misschien alleen maatschappelijk beschouwd.

Redding is m.i. niet religieus bedoeld (in de hemel komen) , maar redden uit een niet humane positie.
In het christendom gaat het m.i. dus vooral om humaniteit (even afgezien van de natuur die ook wat aandacht nodig heeft).

In het NT ligt toch wel sterk de nadruk op het ingaan in het Koninkrijk der Hemelen. Ik vraag me af wat ik me moet voorstellen bij het redden uit een niet-humane positie, dat wil zeggen waar je dan terecht komt als je gered bent. Ik denk toch niet dat een betere positie op Aarde wordt bedoeld. Dan kun je net zo goed streven naar een communistische heilstaat.

[Peter79]

De kerk zijn diegenen die het getuigenis van de apostelen bewaren. Kerk komt waarschijnlijk van kyriake- dat wat van de Heer is. Als het Israël naar het vlees wedergeboren wordt, maakt zij automatisch deel uit van de kerk.

Een ander woord voor kerk is ecclesia. Degenen die geroepen zijn om samen te komen. Evenals het oudtestamentische Israël is de kerk een gemeenschap van uitverkorenen, mensen die apart gezet zijn. Het belangrijkste principe waarop deze mensen vergaderd zijn, is de belijdenis van Jezus Christus en die gekruisigd. Jezus is de weg. Als het vleselijk Israël tot die erkenning komt, dan is er geen onderscheid meer.

Een kerk die haar roeping verstaat, laat zich niet uitspelen tegen Israël.

De leerlingen van Jezus (net zoals Israël) worden in de NT verhalen zo afgeschilderd dat ze het (vaak) niet begrijpen of zelfs als verrader.
Dit is m.i. als belangrijke waarschuwing gegeven door de jonge kerk.
Overigens ben ik zelf ook onderdeel van die kerk.

Wie meent te staan, zie toe dat hij niet vallen. Maar dat is geen oproep om steeds twijfel te hebben bij je redding.

In de gelijkenis van het feestmaal gaan de mensen van de straat, diegenen die verfoeide worden , of het nu hoeren, tollenaars of heidenen zijn, de feestzaal binnen, nadat de eerstgenodigden, de onberispelijke Joden, het hadden laten afweten. In de gelijkenis van de wijngaard krijgen de laatsten, die het kortst gewerkt hebben, hetzelfde loon als de eersten die de hele dag gewerkt hebben. In het hele NT kan je lezen dat je je niet moet laten voorstaan op je positie.

De redding van de heidenen is dat zij geënt zijn op de weggebroken takken. Ook daar staat direct een waarschuwing tegen hoogmoed achter: een geënte tak kan ook weer weggebroken worden. Ontken je deze enting, dan is er geen heil voor de heidenen. Door de kerk af te scheiden van het nieuwe, het ware, Israël zaag je de tak waar je op zit af. Daarom vind ik Israël theologie gevaarlijk.

De oorzaak ligt volgens mij in de westerse theologie, met name vanaf Anselmus die redding heeft versmald tot een betaling. Psalm 68 die vooral bij Hemelvaart gelezen wordt, is echter een overwinningspsalm. Het is niet Golgotha -Lam en wederkomst - Leeuw. Jezus is de leeuw uit de stam van Juda die overwonnen heeft. Jezus offer is ook overwinning waarin Hij de Messias blijkt te zijn. Golgotha wordt getekend met beelden die bij de dag van God horen ( drie uur duister, aardbeving). Er zijn geen onvervulde profetieën in het christendom over.

De laatste arbeiders in de wijngaard kregen evenveel als de eersten. Was dat onrechtvaardig? God is trouw aan het Israël naar het vlees, maar doet het volk geen onrecht als Hij aan de heidenen hetzelfde burgerrecht geeft. Er is 1 voorwaarde volgens de Bijbel en dat is bekering/ geloof. Een kerk die trouw is aan haar roeping zal dat altijd uitdragen. Hoewel de kerk in navolging van de Heer altijd dienend zal zijn, ligt de basis van dat dienen niet in schuldgevoel of minderwaardigheid.

[Nic]

@Zolderworm
Ik vind vooral Mattheus 8-9 een mooie uitleg van de daden die Jezus doet na de woorden (Mattheus 5-7).
Humaniteit is dat de aarde leefbaar en rechtvaardig is.

Ik zou dat niet in een politieke richting sturen.
Het is een individuele oproep om deze weg (van Jezus) te gaan.

@Peter79
Het geloof na de reformatie (Luther, Calvijn) wordt vaak vertaald naar, het belangrijkste is je geloof (je denken) en daarbij je belijdenis (Jezus is Heer).
Het gaat zelfs zo ver dat er gezegd wordt, dat je niet moet denken dat goede werken je gaan helpen.
Dit is m.i. een complete ontsporing van het bijbelse geloof.
Bonhoeffer zegt de gehoorzame gelooft en de gelovige gehoorzaamt (de geboden van God).

Ik denk dat je wel twijfel moet hebben bij je redding, niet omdat er geen plekje voor je is, maar we bidden ‘leid ons niet in verzoeking’. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.
Kijk om je heen hoeveel er te ‘redden’ valt. Zo wordt het christelijk geloof niet iets statisch (mijn status=ik ben gered), maar iets dynamisch (Christus leeft in mij).

[Peter79]

@Peter79
Het geloof na de reformatie (Luther, Calvijn) wordt vaak vertaald naar, het belangrijkste is je geloof (je denken) en daarbij je belijdenis (Jezus is Heer).
Het gaat zelfs zo ver dat er gezegd wordt, dat je niet moet denken dat goede werken je gaan helpen.
Dit is m.i. een complete ontsporing van het bijbelse geloof.
Bonhoeffer zegt de gehoorzame gelooft en de gelovige gehoorzaamt (de geboden van God).

Dat klopt, vandaar ook dat ik de versmalling vanaf de katholiek Anselmus noem als oorzaak. Het gaat Jezus om de hele mens - vergeving en genezing gaan hand in hand. De belijdenis Jezus Christus en die gekruisigd is bij uitstek iets lichamelijks - iedere geest die belijdt dat Jezus Christus in het vlees is gekomen, is uit God. Nu met Kerst in het vooruitzicht haal ik Bram van de Beek aan: de redding is dat God mens werd. Daar begon het mee. Daar werd de kloof overbrugd.

Geloven is heel aards, het gaat inderdaad om de humaniteit. Als God ons de moeite waard vindt, laten we dan niet rechtvaardiger zijn dan God en onszelf blijven veroordelen. Daarentegen laten we als Hem doen - liefhebben met de daad.

Ik denk dat je wel twijfel moet hebben bij je redding, niet omdat er geen plekje voor je is, maar we bidden ‘leid ons niet in verzoeking’. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.
Kijk om je heen hoeveel er te ‘redden’ valt. Zo wordt het christelijk geloof niet iets statisch (mijn status=ik ben gered), maar iets dynamisch (Christus leeft in mij).

Mijn ervaring is dat je voor twijfel niet veel hoeft te doen; die komt vanzelf. Maar aansporing in het NT om aan je redding te werken is er ook genoeg (Filippenzen 2:12,13 HSV): Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven, want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

Voor mij zit het dynamische niet in de eerste plaats in mijn relatie met God (dynamisch in de zin van twijfel aan gered zijn), maar in mijn handel en wandel in deze wereld. Het is juist de waarde van mijn geloof dat ik steeds meer op Hem vertrouw ook als het in mijn leven niet goed gaat, etc. In plaats van dat mijn relatie met God getekend wordt door verantwoording (de gereformeerde stuip wat mij betreft), gaat het meer om "samen met mijn God spring ik over een muur". Ik kan van Hem op aan. Dat kan ook niet anders als je gelooft dat de Heilige Geest in je woont en werkt. Natuurlijk vrijwaart dat niet van gearriveerdheid, maar juist deze andere orientatie maakt volgens mij volledige toewijding aan zijn wil mogelijk.

Uw wil geschiede in de hemel zo ook op de aarde. De stroom aan wat er gered kan worden is inderdaad oneindig alsook de stroom van te ontvangen zaken. Al die zaken stellen mij op de proef om meer op Hem te vertrouwen. Het leven met Hem is dan ook in het geheel niet statisch.

[peda]

In mijn optiek is christendom niet gelijk aan humanisme, maar volgt ook andere accenten. Onder die accenten zie ik Godsbeelden opdoemen. Wie er geen Godsbeeld meer op na houdt, is in mijn beleving eerder Jezus-volger ( waardevol mens ) als Christus-volger ( waardevol mens door Goddelijke Invloed ).

[Peter79]

In mijn optiek is christendom niet gelijk aan humanisme, maar volgt ook andere accenten. Onder die accenten zie ik Godsbeelden opdoemen. Wie er geen Godsbeeld meer op na houdt, is in mijn beleving eerder Jezus-volger ( waardevol mens ) als Christus-volger ( waardevol mens door Goddelijke Invloed ).

Secularisatie is vaak gegaan via een christelijk leven waarin God verdween. Andersom werkt het ook: begin maar met Jezus te volgen vanwege de humaniteit en in die weg kan er meer ontstaan. Daarom ben ik voor een brede rafelrand van de kerk, waarin veel grensverkeer plaatsvindt. De kern moet wel bewaakt worden; ik vind dat de volkskerken daarin tekort geschoten zijn. Wie Christus niet belijdt, zou van mij niet een kerkleider kunnen zijn, want navolging van Christus is wat de kerk tot kerk maakt.