Krishnamurti

[hopper]

Volgens mij is dit het punt waar peda over struikelt. K. heeft het over een realisme waarin de natuur, kosmos etc. een realiteit zijn die bestaan onafhankelijk van ons denken en gewaarzijn.

Je kunt (na)denken over natuur, kosmos enz. én je kunt natuur en kosmos gewaarzijn en daarmee direct je eigen gewaarzijn vast stellen.

(Na)denken is niet onmiddelijk, gewaarzijn is on-mid-de-lijk.

Denken kunnen mensen als de beste. (Zelfs onzin bedenken).
Gewaarzijn is wat lastiger ondanks dat het al van nature bij iedereen aanwezig is.

Wat het onderwerp natuurlijk erg grappig maakt. Nadenken over het niet-denken.

[peda]

K dacht trouwens dat je je overtuigingen helemaal niet los hoefde laten. Hij was van mening dat een diep inzicht in de aard van je overtuigingen volstond om eruit te komen.

Eerder merkte een forummer op dat Kr. onderdak zou kunnen vinden bij de agnosten. Dat sprak mij wel aan. Kr. "' filosofeerde "' ook met Bohm, een respectabel geleerde. Dan sluit je de "' denkwereld "' het denken met de linker-hersenhelft toch niet 100 % uit bij de zoektocht naar "' Waarheid "".

[peda]

Vul voor permanent "" Waar "' in en je bent inderdaad bezig met datgene te vinden "' waar "' wij de gehele tijd mee bezig zijn.
Mijzelf begrijp ik met mijn vaagheden beter als dat ik Kr. met zijn voor mij vaagheden begrijp; er is dus nog enige hoop.

Dat waar we het over hebben is geen 'waar' (dat is locatie) maar 'wat'.

Nou wil ik niet voor een ander invullen..
Oh ja.. toch wel.

Volgens mij bedoelde peda "waar" in de zin van waarheid.

P.S.
Tevens snapt ie het volgens mij beter dan wat ie je laat geloven.

Ik doe niet aan geloven.

P.S. Peda heeft mij niet gecorrigeerd, wat betekent dat?

Petra heeft gelijk. Ik doelde inderdaad niet op ruimtelijke dimensies.

[peda]

Wat het onderwerp natuurlijk erg grappig maakt. Nadenken over het niet-denken.

Inderdaad. Bij leegte stopt het denken volledig. Zodra er gedacht wordt, is er geen sprake van leegte. Ook gebeuren, beweging, is niet mogelijk bij leegte. Kr. dacht, sprak, filosofeerde etc en maakte daarmede voor 100 % deel uit van de ons bekende werkelijkheid. Dat hij met de werkelijkheid op eigen wijze omging, plaatste hem niet buiten de werkelijkheid. Als er een Werkelijkheid "" ligt "' naast/boven/buiten onze werkelijkheid, dan wist Kr. in mijn optiek Daarover ook niets te vertellen. Of de Werkelijkheid overeenkomt met Leegte, het zou kunnen, maar het valt buiten het menselijk weten.

[Zolderworm]

Wat het onderwerp natuurlijk erg grappig maakt. Nadenken over het niet-denken.

Inderdaad. Bij leegte stopt het denken volledig. Zodra er gedacht wordt, is er geen sprake van leegte. Ook gebeuren, beweging, is niet mogelijk bij leegte. Kr. dacht, sprak, filosofeerde etc en maakte daarmede voor 100 % deel uit van de ons bekende werkelijkheid. Dat hij met de werkelijkheid op eigen wijze omging, plaatste hem niet buiten de werkelijkheid. Als er een Werkelijkheid "" ligt "' naast/boven/buiten onze werkelijkheid, dan wist Kr. in mijn optiek Daarover ook niets te vertellen. Of de Werkelijkheid overeenkomt met Leegte, het zou kunnen, maar het valt buiten het menselijk weten.

K. vertelde er niet over. Maar dat wil niet zeggen dat hij er niets over wist te vertellen.
K. vertelde voornamelijk hoe je tot leegte kunt komen, hij sprak niet zozeer over de theorie van de leegte. Hij was dus geen theoreticus en ook geen filosoof. Filosoferen deed hij niet zozeer. Althans niet tegenover het publiek. Alleen soms met anderen.

[Zolderworm]

K dacht trouwens dat je je overtuigingen helemaal niet los hoefde laten. Hij was van mening dat een diep inzicht in de aard van je overtuigingen volstond om eruit te komen.

Eerder merkte een forummer op dat Kr. onderdak zou kunnen vinden bij de agnosten. Dat sprak mij wel aan. Kr. "' filosofeerde "' ook met Bohm, een respectabel geleerde. Dan sluit je de "' denkwereld "' het denken met de linker-hersenhelft toch niet 100 % uit bij de zoektocht naar "' Waarheid "".

Je moet de gesprekken met Bohm duidelijk onderscheiden van zijn toespraken tot het publiek. De gesprekken met Bohm hadden een zekere theoretische inhoud. De toespraken tot het publiek veel minder.

[Zolderworm]

Volgens mij is dit het punt waar peda over struikelt. K. heeft het over een realisme waarin de natuur, kosmos etc. een realiteit zijn die bestaan onafhankelijk van ons denken en gewaarzijn.

Je kunt (na)denken over natuur, kosmos enz. én je kunt natuur en kosmos gewaarzijn en daarmee direct je eigen gewaarzijn vast stellen.

(Na)denken is niet onmiddelijk, gewaarzijn is on-mid-de-lijk.

Denken kunnen mensen als de beste. (Zelfs onzin bedenken).
Gewaarzijn is wat lastiger ondanks dat het al van nature bij iedereen aanwezig is.

Wat het onderwerp natuurlijk erg grappig maakt. Nadenken over het niet-denken.

Je kunt niet nadenken over het niet nadenken. Want bewustzijn voorbij aan het denken is voor ons denkende mensen volkomen ongrijpbaar. (Alhoewel ook dat een gedachte is natuurlijk.)

[Zolderworm]

Het andere verschil is uiteraard K's stelling -wees je eigen autoriteit-, versus advaite vendanta's goeroes.

K. had geen overtuiging, maar nam onbevooroordeeld waar wat-is. Het waren juist de overtuigingen die daarbij het obstakel vormden.

Sja... vandaar mijn 'beauty" en "joy" vraagstuk.
Ik vind het dat echt een hamvraag.. als ik al mijn overtuigingen loslaat... wat is dat dan die "beauty'?
Kan ik dan die 'beauty' nog wel (h)erkennen?
Zoals hier heb geprobeerd uit te leggen: viewtopic.php?p=274231#p274231

Heb jij enig idee?

Maar dat is dus zeer de vraag, of K geen overtuiging zou hebben gehad. Hij was bijvoorbeeld overtuigd van het typisch boeddhistische idee om alles zelf te onderzoeken, onafhankelijk van externe autoriteit (ik kan het citaat van boeddha er zo bij pakken indien gewenst). Die lama's waar ik het eerder over had hadden ook wel gelijk, *al* K's ideëen waren terug te voeren op boeddhistische principes. K bracht ze alleen op een nogal originele manier in de praktijk.
Het geeft allemaal niks overigens.
K dacht trouwens dat je je overtuigingen helemaal niet los hoefde laten. Hij was van mening dat een diep inzicht in de aard van je overtuigingen volstond om eruit te komen.

De gedachte is toch wel dat K. zich niet baseerde op principes, maar volledig sprak vanuit eigen ervaring. Dat dat soms overeenkwam met de boeddhistisch principes is dan niet zo verwonderlijk als die principes gewoon blijken te kloppen.

[peda]

Hallo Zolderworm,

Ik kan Sri Aurobindo veel beter begrijpen als Kr. en ook de Tao weg van Hopper.
Ik probeer het bij Kr. ook maar lees ik dan de commentaren die ik op dit topic weer binnenkrijg op mijn uitwerkingen, dan blijkt keer op keer dat ik er niets van begrepen heb. Je zou er moedeloos van worden, anderzijds getuigt het ook van Kr. grootte , dus ik blijf aan de gang.

[hopper]

Wat het onderwerp natuurlijk erg grappig maakt. Nadenken over het niet-denken.

Inderdaad. Bij leegte stopt het denken volledig. Zodra er gedacht wordt, is er geen sprake van leegte. Ook gebeuren, beweging, is niet mogelijk bij leegte. Kr. dacht, sprak, filosofeerde etc en maakte daarmede voor 100 % deel uit van de ons bekende werkelijkheid. Dat hij met de werkelijkheid op eigen wijze omging, plaatste hem niet buiten de werkelijkheid. Als er een Werkelijkheid "" ligt "' naast/boven/buiten onze werkelijkheid, dan wist Kr. in mijn optiek Daarover ook niets te vertellen. Of de Werkelijkheid overeenkomt met Leegte, het zou kunnen, maar het valt buiten het menselijk weten.

Ja en nee. Weten wat de leegte is betekent ook weten dat de leegte niet oordeelt, niet de maat neemt, werkelijk niks anders doet dan waarnemen.
Vervolgens neem je dat weer mee terug in het denken. Waarop er het weten (als in niet-weten) ontstaat dat 'degene die denkt' geen werkelijkheid is.

Wat er veranderd is dus niet de leegte zelf (die is in iedereen aanwezig), niet de waargenomen werkelijkheid en ook niet het denken.
Wat er veranderd is de werkelijkheid van de onderzoeker.

Daarom drong K. ook aan op zelfonderzoek. Waar K. het over heeft dient niet mentaal tot zich genomen te worden. (Overdacht te worden) Maar toegepast te worden. Dat wat ik de 'stille getuige' noem is een wijze van toepassen waarbij de mens zichzelf leert met 'iets' wat al in zichzelf aanwezig is. (iets wat in werkelijkheid niets is)

K.'s waarnemingen in het land zonder paden zijn voor niemand anders van belang dan alleen voor K.
Hij had er mss over kunnen vertellen, maar dan wekt dat alleen maar illusionaire voorstellingen bij de toehoorders. Of nog erger: begeerte.

[pyro]

Maar dat is dus zeer de vraag, of K geen overtuiging zou hebben gehad. Hij was bijvoorbeeld overtuigd van het typisch boeddhistische idee om alles zelf te onderzoeken, onafhankelijk van externe autoriteit (ik kan het citaat van boeddha er zo bij pakken indien gewenst). Die lama's waar ik het eerder over had hadden ook wel gelijk, *al* K's ideëen waren terug te voeren op boeddhistische principes. K bracht ze alleen op een nogal originele manier in de praktijk.
Het geeft allemaal niks overigens.
K dacht trouwens dat je je overtuigingen helemaal niet los hoefde laten. Hij was van mening dat een diep inzicht in de aard van je overtuigingen volstond om eruit te komen.

De gedachte is toch wel dat K. zich niet baseerde op principes, maar volledig sprak vanuit eigen ervaring. Dat dat soms overeenkwam met de boeddhistisch principes is dan niet zo verwonderlijk als die principes gewoon blijken te kloppen.

K kende natuurlijk de vedanta en het boeddhisme, dus die heeft hij gewoon in de praktijk gebracht. En waarom ook niet? Wat je in de praktijk brengt daar heb je dus ervaring mee. 'Gewoon blijken te kloppen' zegt dan niet anders dan dat je de bevestiging van je overtuiging meemaakt door hem toe te passen.
K hield zich zelf trouwens niet altijd aan wat hij anderen vertelde, een voorbeeld is zijn langdurige relatie met Rosalind Rajagopal.

[hopper]

Je kunt niet nadenken over het niet nadenken. Want bewustzijn voorbij aan het denken is voor ons denkende mensen volkomen ongrijpbaar. (Alhoewel ook dat een gedachte is natuurlijk.)

Volkomen eens. Het is volkomen ongrijpbaar. En dat is precies wat het denken wilt doen: (be)grijpen. Het vraagt dus een niet-(be)grijpen om het toch te kunnen begrijpen.

Daarom biedt het christendom best aangrijpingspunten om deze materie tóch te begrijpen. Het Christus-mysterie.
Niet dat ik hier geloof wil gaan propageren, dat raad ik niemand aan.
Maar het lijkt mij een ingang die ook kan leiden tot dat waar we het hier over hebben.

Ik ben zelf echter die weg niet gegaan.

[hopper]

Hallo Zolderworm,

Ik kan Sri Aurobindo veel beter begrijpen als Kr. en ook de Tao weg van Hopper.
Ik probeer het bij Kr. ook maar lees ik dan de commentaren die ik op dit topic weer binnenkrijg op mijn uitwerkingen, dan blijkt keer op keer dat ik er niets van begrepen heb. Je zou er moedeloos van worden, anderzijds getuigt het ook van Kr. grootte , dus ik blijf aan de gang.

Peda, als Sri Aurobindo voor jou beter aan voelt dan K of mijn gezwam, dan is dat beter voor jou.
(Ik ken overigens Sri Aurobindo niet.)

Persoonlijk hou ik meer van het Platoonse gedachtengoed, taoïsme, hermetiek, Christus en nog heel veel meer.
Uiteindelijk gaat het toch allemaal over hetzelfde. De mens heeft altijd al gezocht naar de wereld in hem.

Tao betekent voor mij alleen 'de weg', maar datzelfde zei Jezus ook. Waarmee die laatste dus niks nieuws zei.
En K. zei ook helemaal niks nieuws. Die had ook vast wel gehoord van de veda's, de bezoedelingen van Boeddha enz.

[Tin]

Maar dat is dus zeer de vraag, of K geen overtuiging zou hebben gehad. Hij was bijvoorbeeld overtuigd van het typisch boeddhistische idee om alles zelf te onderzoeken, onafhankelijk van externe autoriteit (ik kan het citaat van boeddha er zo bij pakken indien gewenst). Die lama's waar ik het eerder over had hadden ook wel gelijk, *al* K's ideëen waren terug te voeren op boeddhistische principes. K bracht ze alleen op een nogal originele manier in de praktijk.
Het geeft allemaal niks overigens.
K dacht trouwens dat je je overtuigingen helemaal niet los hoefde laten. Hij was van mening dat een diep inzicht in de aard van je overtuigingen volstond om eruit te komen.

De gedachte is toch wel dat K. zich niet baseerde op principes, maar volledig sprak vanuit eigen ervaring. Dat dat soms overeenkwam met de boeddhistisch principes is dan niet zo verwonderlijk als die principes gewoon blijken te kloppen.

K kende natuurlijk de vedanta en het boeddhisme, dus die heeft hij gewoon in de praktijk gebracht. En waarom ook niet? Wat je in de praktijk brengt daar heb je dus ervaring mee. 'Gewoon blijken te kloppen' zegt dan niet anders dan dat je de bevestiging van je overtuiging meemaakt door hem toe te passen.
K hield zich zelf trouwens niet altijd aan wat hij anderen vertelde, een voorbeeld is zijn langdurige relatie met Rosalind Rajagopal.

Als we het dan hebben over 'what is', dan zien we een Pyro iets denken over en een Zolderworm antwoorden op de vraag of een zekere K. uit de vorige eeuw dat wat hij uitsprak 'leefde' en of hij het 'van horen zeggen'; vanuit een traditie had, of vanuit 'eigen ervaring'.
Een interessante vraag natuurlijk, maar het is niet het bezig zijn met 'inzicht' zelf.

Hier een leuke link over het onderwerp 'inzicht' , K. en boedhisme:

https://youtu.be/Pg7AJn0FstE

Het verschil tussen een 'idee' en 'de werkelijkheid' kwam ook ter sprake tijdens K. zijn toespraak van 19 juli 1979 in Saanen.
De eerste toespraak die ik destijds bezocht heb.
En voor mij nog steeds één van de mooiste.
Feitelijk was in die toespraak in één keer alles gezegd....


So are we together aware of our fragmentation - actually aware of it? Not imagine that you are fragmented and then think that you are. You follow? Either the idea of fragmentation is so strong, and that idea shapes our thinking, then you think that I am fragmented, or one observes the actual state of the mind which is fragmented, broken up, shrivelled. Can such a mind observe this extraordinary complex movement, with its great beauty, subtlety, can one observe this totally? You understand my question?

[Zolderworm]

Maar dat is dus zeer de vraag, of K geen overtuiging zou hebben gehad. Hij was bijvoorbeeld overtuigd van het typisch boeddhistische idee om alles zelf te onderzoeken, onafhankelijk van externe autoriteit (ik kan het citaat van boeddha er zo bij pakken indien gewenst). Die lama's waar ik het eerder over had hadden ook wel gelijk, *al* K's ideëen waren terug te voeren op boeddhistische principes. K bracht ze alleen op een nogal originele manier in de praktijk.
Het geeft allemaal niks overigens.
K dacht trouwens dat je je overtuigingen helemaal niet los hoefde laten. Hij was van mening dat een diep inzicht in de aard van je overtuigingen volstond om eruit te komen.

De gedachte is toch wel dat K. zich niet baseerde op principes, maar volledig sprak vanuit eigen ervaring. Dat dat soms overeenkwam met de boeddhistisch principes is dan niet zo verwonderlijk als die principes gewoon blijken te kloppen.

K kende natuurlijk de vedanta en het boeddhisme, dus die heeft hij gewoon in de praktijk gebracht. En waarom ook niet? Wat je in de praktijk brengt daar heb je dus ervaring mee. 'Gewoon blijken te kloppen' zegt dan niet anders dan dat je de bevestiging van je overtuiging meemaakt door hem toe te passen.
K hield zich zelf trouwens niet altijd aan wat hij anderen vertelde, een voorbeeld is zijn langdurige relatie met Rosalind Rajagopal.

Nee, dat verhaal kennen we. Daarom wordt soms ook verondersteld dat K. een soort medium was.
Maar wat jij schrijft is zo in tegenspraak met de "boodschap" van K., dat het haast niet kan kloppen. Ten minste dat vindt de liefhebber van K. Bovendien was K. vooral geïnteresseerd in detectives en knutselen aan z'n motorfiets. Boeken over esoterie, daar had hij absoluut geen zin in en hij kon er ook niet doorkomen. Die las hij niet. Alhoewel hij zeker in het begin wel min of verplicht was om het een en ander te lezen. Dat werd van hem verwacht.
De gedachte is dat K. een transformatieproces heeft ondergaan, waarbij hij een "hogere"" vorm van bewustzijn verkreeg en vervolgens alles zelf waarnam en geen boeken of leer meer nodig had. De liefhebbers van K. gaan ervan uit dat dat klopt.

[hopper]

Als K degene is die wij denken dat hij is kan hij geen hogere vorm van bewustzijn hebben gekregen.
(ook een ander mens kan geen hogere vorm van bewustzijn krijgen)

Wat wel tot de mogelijkheden behoort (maar ik ga geen uitspraken over K. doen) is dat zijn bewustzijn een grotere waarnemingshorizon heeft gekregen.

Immers: het dénken en daarmee het door het denken geschapen ego is zelf de beperking, de begrenzing, de lijntjes.

[peda]

De gedachte is dat K. een transformatieproces heeft ondergaan, waarbij hij een "hogere"" vorm van bewustzijn verkreeg en vervolgens alles zelf waarnam en geen boeken of leer meer nodig had. De liefhebbers van K. gaan ervan uit dat dat klopt.

Als de gedachte juist is, ben ik een eerlijk mens. Ik beschik niet over een "' hogere "' vorm van bewustzijn, daarom kan ik Kr. ook niet echt volgen, maar ik ben eerlijk in het toegeven van dit manco. Anderen die hem wel zeggen te begrijpen beschikken wel over het "' hogere "" bewustzijn en dan past een PROFICIAT of zij doen alsof zij begrijpen waar Kr. het over heeft, maar snappen het evenmin. Het kan ook zijn dat Kr. niet beschikte over een "" hoger "" bewustzijn, maar dat het hem ontbrak aan het kunnen spreken in Jip en Janneke taal. Daarin staat hij dan niet alleen in de wereld.

[hopper]

Als de gedachte juist is, ben ik een eerlijk mens. Ik beschik niet over een "' hogere "' vorm van bewustzijn, daarom kan ik Kr. ook niet echt volgen, maar ik ben eerlijk in het toegeven van dit manco. Anderen die hem wel zeggen te begrijpen beschikken wel over het "' hogere "" bewustzijn en dan past een PROFICIAT of zij doen alsof zij begrijpen waar Kr. het over heeft, maar snappen het evenmin. Het kan ook zijn dat Kr. niet beschikte over een "" hoger "" bewustzijn, maar dat het hem ontbrak aan het kunnen spreken in Jip en Janneke taal. Daarin staat hij dan niet alleen in de wereld.

Gezegend ben jij met je eerlijkheid. Een hogere vorm van bewustzijn bestaat niet en kan ook niet bestaan.

Ego heeft een ego-bewustzijn en is daarmee zichzelf tot grens.
Alleen absolute eerlijkheid kan een mens verlossen van zichzelf.

[peda]

Als de gedachte juist is, ben ik een eerlijk mens. Ik beschik niet over een "' hogere "' vorm van bewustzijn, daarom kan ik Kr. ook niet echt volgen, maar ik ben eerlijk in het toegeven van dit manco. Anderen die hem wel zeggen te begrijpen beschikken wel over het "' hogere "" bewustzijn en dan past een PROFICIAT of zij doen alsof zij begrijpen waar Kr. het over heeft, maar snappen het evenmin. Het kan ook zijn dat Kr. niet beschikte over een "" hoger "" bewustzijn, maar dat het hem ontbrak aan het kunnen spreken in Jip en Janneke taal. Daarin staat hij dan niet alleen in de wereld.

Gezegend ben jij met je eerlijkheid. Een hogere vorm van bewustzijn bestaat niet en kan ook niet bestaan.

Ego heeft een ego-bewustzijn en is daarmee zichzelf tot grens.
Alleen absolute eerlijkheid kan een mens verlossen van zichzelf.

Ik voel mij gestreeld. Dank Kr. stijg ik toch door eerlijkheid boven mijzelf uit.

[Zolderworm]

Als K degene is die wij denken dat hij is kan hij geen hogere vorm van bewustzijn hebben gekregen.
(ook een ander mens kan geen hogere vorm van bewustzijn krijgen)

Wat wel tot de mogelijkheden behoort (maar ik ga geen uitspraken over K. doen) is dat zijn bewustzijn een grotere waarnemingshorizon heeft gekregen.

Immers: het dénken en daarmee het door het denken geschapen ego is zelf de beperking, de begrenzing, de lijntjes.

Dat vind ik een beter begrip dan hoger bewustzijn. Die schrijf ik op in m'n agenda. Die term kan ik nog eens gebruiken.
Het is wel zo dat men het onder meer in de theosofie heeft over verschillende soorten bewustzijn, zoals mentaal bewustzijn, buddisch bewustzijn en atmisch bewustzijn.

[hopper]

Ik voel mij gestreeld. Dank Kr. stijg ik toch door eerlijkheid boven mijzelf uit.

*kuch* Foute boel. Het is juist het ego wat zich gestreeld voelt!
Daarom zijn ook veel van die 'leraren' van die [zelf-censuur].
Ze trachten het ego te prikkelen zodat die zichzelf op geeft.

(Dat werkt niet denk ik)

Ook een leuke anekdote: een of andere leraar gaf certificaten ten bewijze van verlichting uit waarmee het ego kon gaan pronken.
Er waren nog mensen die er in trapten ook.

[hopper]

Als K degene is die wij denken dat hij is kan hij geen hogere vorm van bewustzijn hebben gekregen.
(ook een ander mens kan geen hogere vorm van bewustzijn krijgen)

Wat wel tot de mogelijkheden behoort (maar ik ga geen uitspraken over K. doen) is dat zijn bewustzijn een grotere waarnemingshorizon heeft gekregen.

Immers: het dénken en daarmee het door het denken geschapen ego is zelf de beperking, de begrenzing, de lijntjes.

Dat vind ik een beter begrip dan hoger bewustzijn. Die schrijf ik op in m'n agenda. Die term kan ik nog eens gebruiken.
Het is wel zo dat men het onder meer in de theosofie heeft over verschillende soorten bewustzijn, zoals mentaal bewustzijn, buddisch bewustzijn en atmisch bewustzijn.

Graag gedaan! En om de verwarring compleet te maken: ik gebruik ook verschillende soorten bewustzijn: gewaarzijn, aandacht, egobewustzijn, liefdebewustzijn, ongericht bewustzijn, gericht bewustzijn, Nirwana en nog wat varianten waar ik geen naam voor heb en liever niet over spreek. (Wittgenstein)

En tóch bestaat er geen hoger of lager bewustzijn. Hoger of lager bewustzijn is al een contradictie op zich.

[hopper]

Oeps, vergeet ik het Christusbewustzijn. En dat op dit forum.

[Zolderworm]

Als K degene is die wij denken dat hij is kan hij geen hogere vorm van bewustzijn hebben gekregen.
(ook een ander mens kan geen hogere vorm van bewustzijn krijgen)

Wat wel tot de mogelijkheden behoort (maar ik ga geen uitspraken over K. doen) is dat zijn bewustzijn een grotere waarnemingshorizon heeft gekregen.

Immers: het dénken en daarmee het door het denken geschapen ego is zelf de beperking, de begrenzing, de lijntjes.

Dat vind ik een beter begrip dan hoger bewustzijn. Die schrijf ik op in m'n agenda. Die term kan ik nog eens gebruiken.
Het is wel zo dat men het onder meer in de theosofie heeft over verschillende soorten bewustzijn, zoals mentaal bewustzijn, buddisch bewustzijn en atmisch bewustzijn.

Graag gedaan! En om de verwarring compleet te maken: ik gebruik ook verschillende soorten bewustzijn: gewaarzijn, aandacht, egobewustzijn, liefdebewustzijn, ongericht bewustzijn, gericht bewustzijn, Nirwana en nog wat varianten waar ik geen naam voor heb en liever niet over spreek. (Wittgenstein)

En tóch bestaat er geen hoger of lager bewustzijn. Hoger of lager bewustzijn is al een contradictie op zich.

Daarom plaatste ik het ook tussen aanhalingstekens. Maar wat jij schrijft vind ik een openbaring.

[Tin]

Oeps, vergeet ik het Christusbewustzijn. En dat op dit forum.

Krishna consciousness?

Oeps, oh nee, dat is wéér wat anders
Maar die beweging hebben we ook nog niet langs zien komen in dit topic.