Christiaan schreef: ↑29 feb 2020, 09:40
Petra schreef: ↑29 feb 2020, 08:47
In de klassieke logica (waar Christiaan steeds naar verwijst) heb je de keuze uit Waar of ONWAAR op een stelling, met bijbehorende wetten.
Het probleem is dat als iemand een propositie maakt waar God in voorkomt dat je zelfs als je ONWAAR zegt al daarmee het begrip God erkent.
Wat is er mis mee om een begrip te erkennen? Daarmee erken je nog niet dat het ding, waaraan het begrip refereert, bestaat.
En volgens mij heeft het pas zin om pas iets te accepteren als het gedefinieerd is. Anders weet je niet wat je accepteert en dat lijkt me onredelijk. Zolang het ‘Undefined’ is, niet accepteren (-p)
Dat is dus het hele eiereten Christiaan. Je erkent het door het te benoemen. U(ndefined) is wat anders als -p.
En er hangen consequenties aan -p. Een stelling niet accepteren/niet weten etc. is wat anders als -p. Met -p doe je een uitspraak waar conclusies aan verbonden zitten.
Zie ook peda (hieronder) en lees
dit epistel wat ik linkte. Legt het denk ik best goed uit.
En let wel hè, verschil van mening hierover is een welles/niets. Voor mij van dezelfde orde als "de gewoon-omdat-ik-dat-vind-jes" dogma's.
Wat die paaseitjes betreft.. ik schreef al.. "Misschien is B je conclusie. Ook die conclusie zou een prima conclusie zijn".
Punt was uiteraard dat je propositie; premisses en conclusie niet duidelijk was/goed in elkaar zat.
Als je er dieper op in wil gaan, zul je een goeie propositie moeten maken en aangeven met welk axioma schema je wilt werken. Afhankelijk daarvan kun je tot verschillende conclusies komen. (Een geloof schema heeft andere afleidingsregels dan een weet of noodzakelijkheid etc en dat is nodig omdat "noodzakelijk", "geloof" en "weet" hetzelfde symbool ◻︎ hebben maar niet dezelfde afleidingen).
En daarin lag eigenlijk het punt van mijn reacties op je paasteitjes verhaal. Dat 1 van de twee NOODZAKELIJK waar is, en de ander dus ONMOGELIJK is een onbetwistbaar feit. (Tenzij je met tijdsfactoren werkt maar daar heb je variabelen voor).
Ik stel voor dat we nu een olifant met een grote snuit toevoegen aan het hele paaseitje verhaal.. en die..
peda schreef: ↑29 feb 2020, 09:49
Petra schreef: ↑29 feb 2020, 08:47
In de klassieke logica (waar Christiaan steeds naar verwijst) heb je de keuze uit Waar of ONWAAR op een stelling, met bijbehorende wetten.
Het probleem is dat als iemand een propositie maakt waar God in voorkomt dat je zelfs als je ONWAAR zegt al daarmee het begrip God erkent.
Je kunt het niet logisch redenerend afwijzen zonder het te benoemen.
Petra,
In mijn verkeerde veronderstelling aangaande de bedoeling van de Christiaan argumentatie, stond ik voor hetzelfde probleem. Kun je een logische God- ( niet ) bewezen uitspraak doen, zonder in de premissen God ergens te verwerken. Ik denk het niet anders zou het reeds lang bewezen zijn dat God Onmogelijk kan bestaan, of dat God logisch Moet bestaan. Je bent dus van twee kanten voortdurend bezig te proberen om op logische wijze het Onmogelijke te bewijzen. Niet voor niets zegt ook Rutten dat hij aan de gelovige kant niet verder komt als leveren van een argumentatie en geeft hij ook geen filosofisch bewijs voor het Noodzakelijke bestaan van God. Ik heb het hier over God en niet over de God zoals beschreven in de bijbel, dit ter verduidelijking.
Klopt. Daarom hamerde
ik steeds bij Christiaan zo op geloofsuitspraken.
En vandaar dat ik KS3 heb opgeworpen.
Ja, dat is de kern van de premisse van Rutten. Het is onmogelijk om het niet bestaan te bewijzen. Wat onmogelijk is is onwaar. Daarom bestaat ie.
Rutte heeft het verdomd aardig beargumenteerd, met zijn 2.0 zelfs met een verzwakte premisse.
Wat ik nou zo geinig vind is dat 'God weet zelf dat Ze bestaat' de bodem van de hele redenatie is.