Petra schreef: 22 mar 2020, 05:36
Sorry hoor, maar Ik zie het niet Messenger. Ik snap dat jij ermee weg loopt met die God, en dat die van jou iedereen lief vindt en het heus goed bedoelt.
Wat ik zie is de eigen schuld dikke bult voor alle narigheid, had je God of het universum maar wat beters moeten vragen.
Wat in de filmpjes niet zo goed wordt uitgelegd, is het systeem achter het gebed en achter de aantrekking.
Ik probeer dit hieronder uit te leggen.
De keuze van iets dat je in je werkelijkheid wilt manifesteren, wordt vergezeld van onderliggende gedachten/woorden/daden. Deze 3 zijn je scheppingsinstrumenten. De onderliggende gedachten/woorden/daden kunnen de keuze ondersteunen of ondermijnen.
Heel veel mensen die in God geloven denken dat God oordeelt, wikt en beschikt. Dat God JA zegt tegen de ene en NEE zegt tegen de andere. De beslissing komt vervolgens voort uit de ondoorgrondelijkheid van God. Hiermee gaat het gelijk mis.
God oordeelt niet en wikt en beschikt derhalve niet. God heeft voorzien in het NU in alle mogelijke keuzes en de uitkomsten daarvan.
Alles dat je kiest wordt gemanifesteerd in jouw werkelijkheid, er is slechts 1 antwoord en dat is JA.
Als je nu werkelijk gelooft dat in alles is voorzien en dat alles mogelijk is, is dat direct een ander vertrekpunt.
God die zegt : "Voordat je de vraag gesteld hebt, heb Ik reeds geantwoord/voorzien."
Een voorbeeld uit mijn eigen ervaring:
Ik wilde jarenlang stoppen met roken. Mensen om me heen gaven mij het idee dat ik dan over wilskracht en doorzettingsvermogen moest beschikken en kracht moest hebben om het stoppen vol te houden. Hulpmiddeltjes zoals nicotinekauwgom, pleisters en acupunctuur zouden dan helpen.
Een barman die ik kende werkte in een kroeg waar volop gerookt werd. Hij was zonder hulpmiddeltje gestopt, had geen ontwenningsverschijnselen en nooit meer verlangen naar het roken. Hij zei : "Het zit puur tussen je oren."
Ik kon dat niet geloven en had enorme bewondering voor de barman.
Mijn probleem was dat ik wel wilde stoppen met roken maar tegelijk twijfelde over mijn slagen daarin.
Mijn onderliggende gedachten waren twijfel : was ik wel sterk genoeg, zou ik het wel volhouden, wat nu als ik zonder rookwaren kwam te zitten, had ik hulpmiddeltjes nodig, het was toch erg sociaal en gezellig dat roken... Ik had het altijd over een stop
poging. Daarmee maakte ik me wijs dat mijn voornemen kon mislukken. Ook durfde ik mijn rookgerei en asbakken niet weg te gooien.
In gedachte/woord/daad had ik ondermijning mogelijk gemaakt van mijn hoogste keuze. Die zou door de twijfel en halfhartigheid mislukken.
Uiteindelijk deed ik een dankgebed, ervan overtuigd dat God me zou laten stoppen. Ik dankte voor het feit dat na de laatste sigaret die ik ging uitdrukken nooit meer een sigaret zou vasthouden (laat staan roken), dat ik geen ontwenningsverschijnselen zou krijgen en dat ik nooit meer enig verlangen naar een sigaret zou krijgen.
Dit werkte! De keuze werd 15 jaar geleden gemaakt.
Dit is een keuze op microniveau. Op macroniveau maken we als mensen gezamenlijk ook keuzes en hebben we wensen.
Kun je nagaan hoe dat op grote schaal uitpakt met al die onderliggende gedachten/woorden/daden.
Zie het resultaat in de wereld om je heen.
Wat de mensheid nodig heeft is een andere mindset.
Mijn boodschap is als een gedachte waarmee je kunt spelen zonder deze te accepteren.