Snelheid schreef: 05 jun 2020, 12:26
Gaitema schreef: 09 mei 2019, 10:05
Anja schreef: 08 mei 2019, 20:59
De afdeling die jij hemel noemt, noemen wij het dodenrijk. Ook al is die nog zo liefdevol.
De RKK geloofd niet in reïncarnatie. En het dodenrijk gaat niet iedereen naar toe en is ook niet liefdevol.
De Ware Kerk leert het volgende.................. iedereen kan in de Hemel komen die Hem de Verrezen Heer en Verlosser hebben aan genomen en zich tot Hem Jezus de Christus bekeerd hebben; Genade wordt totaal kosteloos aan geboden.
De vraag is alleen hoe weet je dat het de ware kerk is? Of is dat iets wat jij alleen maar gelooft? Ik herhaal het nog maar eens: Mensen die hun geloof als zekerheid beschouwen zijn zich niet bewust van de relativiteit van hun denken, en begrijpen niet dat het alleen maar hun eigen denkbeelden zijn, en dat een mens door de beperking van de menselijke zintuiglijkheid en het menselijk denkvermogen niet in staat is om de werkelijkheid te ervaren, zoals deze werkelijk ("an sich") is, en dat daarom je uitspraken nooit definitief kunnen zijn. Het is maar een geloof, geen zekerheid.
De werkelijkheid nemen we niet waar. Wat we waarnemen is het resultaat van de werkzaamheid van ons zintuiglijk apparaat, de berekeningen die de hersenen op deze input toepassen. En eventueel wordt door de bewustwording op zich daar nog iets aan veranderd. Kunnen wij dus zeggen hoe de werkelijkheid op zichzelf is? Nee, dat kan niet.
Elk wereldbeeld is gebaseerd op onze waarnemingen. Waarbij ik ook dat wat we bijvoorbeeld in de bijbel lezen, reken onder de waarnemingen. Bijbellezing geeft ons een beeld van een werkelijkheid die eruit ziet zoals we denken dat de werkelijkheid is op basis van zintuiglijkheid en hersenwerkzaamheid. Dus die werkelijkheid komt (hoogstwaarschijnlijk) nooit overeen met de werkelijke werkelijkheid.
Als we het over innerlijk weten hebben, dan hebben we het feitelijk over waarneming. Alleen niet waarneming van de wereld, maar waarneming van innerlijke beelden. Of, zo je wilt, een innerlijke werkelijkheid.
Alles wat bestaat moet zich op een bepaalde wijze aan ons openbaren. Onze zintuiglijkheid en onze hersenen maken dat het zich op deze wijze aan ons openbaart. Hoe het in zichzelf is, weten we niet, want dat ervaren we niet.
Wel weten we iets via de meetinstrumenten. Maar dan openbaart het zich op een andere wijze. Maar openbaring is nooit het ding zelf.
Sommige mensen kunnen een bepaalde stap in hun bewustzijn niet maken, namelijk het besef dat de mens, door zijn beperkte zintuiglijkheid en zijn beperkte verstandelijkheid, niet in staat is met zekerheid vast te stellen wat de waarheid is.
Door de beperking van de vermogens van onze hersenen kunnen we bepaalde dingen niet begrijpen, en dus ook niet met zekerheid stellen dat ze waar zijn. Dat geldt voor elk mens, niemand uitgezonderd. Dus ook voor gelovigen. Men ziet dan blijkbaar niet in dat we, door de beperktheid van de vermogens van onze hersenen, nooit van zaken kunnen stellen dat ze in absolute zin met zekerheid waar zijn. Wetenschappelijke inzichten, die als bewezen worden beschouwd, zijn alleen waar in het kader van de structuur van onze waarneming en denken, of bij de fysica binnen de structuur van de wiskunde. Maar nooit in absolute zin. Het absolute namelijk kunnen wij niet bereiken. Dat geldt voor iedereen. Dus geloofsstellingen zijn altijd relatief van aard binnen de structuur van het geloofskader. Het zijn persoonlijke denkbeelden, die in absolute zin niet per se waar behoeven te zijn. Geen mens kan met zekerheid weten dat ze waar zijn. Daartoe zijn onze kenvermogens te beperkt. Dat geldt voor iedereen, niemand uitgezonderd. Denken dat ze in absolute zin waar zijn, is derhalve naïef.