Mediteren

[hopper]

Ik denk dat dat 'zeer diepe meditatie' wel mee valt. Leger dan leeg kun je niet zijn. Met mystiek heeft meditatie niet zo veel van doen.
Meditatie kan wel een opmaat zijn naar mystiek. De geest kan afkicken van het reflecteren middels meditatie.

Pas liever op voor leeg.
In de Bijbel is hierover ook een waarschuwing te vinden; zie Mat. 12:43-45
Het creëren van een leeg huis -- een huis dat "leegstaat, schoongemaakt is en op orde gebracht", zou weleens een aantrekkelijke plek voor wat de Bijbel een "onreine geest" noemt kunnen wezen.

NBV Mat 12:
43 Wanneer een ​onreine geest​ iemand verlaat, trekt hij door dorre oorden op zoek naar een rustplaats. Maar als hij die niet vindt,
44 zegt hij: “Ik zal terugkeren naar mijn huis, dat ik verlaten heb.” En wanneer hij terugkeert, merkt hij dat het leegstaat, schoongemaakt is en op orde gebracht.
45 Dan gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen bij, die slechter zijn dan hijzelf, en zij allen nemen daar blijvend hun intrek. En zo is de mens bij wie de ​demon​ intrekt er ten slotte veel slechter aan toe dan voorheen. Zo zal het ook gaan met deze verdorven generatie.’

Het geestelijke zelf (ik) zie ik als zijnde leeg. Dit geestelijk zelf bevindt zich in rust. Daarmee bedoel ik de stilte van het ware zelf.
Ik ervaar dat als een -steeds voltrekkend- zichzelf reinigend zelf. Dat is wat ik noem: het niet ik, maar de Christus in mij. Mijn geest is ingeschaald (omgeven) door dat wat ik liefde noem, wat niet van mij is, maar wat toch tot mijn wezen behoort.

Mochten er ergens demonen zijn, dan neem ik ze waar. Het Al-omvattende omvat ook het Kwaad (eventuele demonen). Het Kwaad is in mijn optiek niks anders dan de afwezigheid van Liefde. Het Kwaad is het van oorspronkelijk Goede wat bezweken is voor zucht naar zichzelf.

[hopper]

Gedachteloos bestaat niet, maar wel het "verstillen" van de geest.

I.m.o. is verstillen van de geest juist gedachteloosheid.

Of zoals Eckhart Tolle zegt: “Op het moment waarop je realiseert dat je niet met je hoofd erbij bent, ben je er weer met je hoofd bij.”

Het bewustzijn wat zichzelf waarneemt is gedachteloosheid. Als je het 'trucje' door hebt is het gratis relaxen in bus, trein, wachtkamer of waar dan ook als je even niks om handen hebt. Dat is de sunyata/leegte.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sunyata

Het verkrijgen van inzicht in leegte staat centraal in het Zen-boeddhisme:

"Leerling: mijn geest is onrustig, hoe breng ik hem tot rust? Meester: Breng mij je geest. Leerling: Ik kan hem niet vinden [geen essentie beetgrijpen]. Meester: Zie, ik heb je geest tot rust gebracht.

Leegte is de natuurlijke staat van de geest.

Mensen verwoorden dingen zoals ze het het eerst geleerd hebben.
Heb je ervaringen en er nooit eerder van gehoord, dan zijn de bewoordingen het meest puur.

Van alles wat je eerst hebt gehoord, geleerd en daarna pas ben gaan toepassen, ervaren en het dan gaat verwoorden, zijn de woorden altijd tweedehands en had het al een eigen taal.
Probeer datgene te ontwarren, wat er het eerste was.
Dan vind je begrip voor elkaars pure belevenissen en ervaringen.
Doe je dat niet, dan zal men elkaar niet begrijpen, als je het hebt over Bijbelse, taoïstische, zenn, Veda, indiaanse, gnostische, platonische of Wicca mystiek en ervaringen.

Verstillen is mi. slechts een gradatie aanduiding tussen een vol zijn van en een meer leegte in gedachten. Zo gebruik ik het ook.
Wat Eckhart Tolle zegt klopt wel.

Ik ben je even kwijt, Maria. Leegte in gedachten is toch synoniem aan 'gedachteloos'?

Beiden zijn toch de afwezigheid van gedachten? In die leegte kan de geest terugkeren naar zichzelf.

[Maria K]

Gedachteloos bestaat niet, maar wel het "verstillen" van de geest.

I.m.o. is verstillen van de geest juist gedachteloosheid.

Of zoals Eckhart Tolle zegt: “Op het moment waarop je realiseert dat je niet met je hoofd erbij bent, ben je er weer met je hoofd bij.”

Het bewustzijn wat zichzelf waarneemt is gedachteloosheid. Als je het 'trucje' door hebt is het gratis relaxen in bus, trein, wachtkamer of waar dan ook als je even niks om handen hebt. Dat is de sunyata/leegte.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sunyata

Het verkrijgen van inzicht in leegte staat centraal in het Zen-boeddhisme:

"Leerling: mijn geest is onrustig, hoe breng ik hem tot rust? Meester: Breng mij je geest. Leerling: Ik kan hem niet vinden [geen essentie beetgrijpen]. Meester: Zie, ik heb je geest tot rust gebracht.

Leegte is de natuurlijke staat van de geest.

Mensen verwoorden dingen zoals ze het het eerst geleerd hebben.
Heb je ervaringen en er nooit eerder van gehoord, dan zijn de bewoordingen het meest puur.

Van alles wat je eerst hebt gehoord, geleerd en daarna pas ben gaan toepassen, ervaren en het dan gaat verwoorden, zijn de woorden altijd tweedehands en had het al een eigen taal.
Probeer datgene te ontwarren, wat er het eerste was.
Dan vind je begrip voor elkaars pure belevenissen en ervaringen.
Doe je dat niet, dan zal men elkaar niet begrijpen, als je het hebt over Bijbelse, taoïstische, zenn, Veda, indiaanse, gnostische, platonische of Wicca mystiek en ervaringen.

Verstillen is mi. slechts een gradatie aanduiding tussen een vol zijn van en een meer leegte in gedachten. Zo gebruik ik het ook.
Wat Eckhart Tolle zegt klopt wel.

Ik ben je even kwijt, Maria. Leegte in gedachten is toch synoniem aan 'gedachteloos'?

Beiden zijn toch de afwezigheid van gedachten? In die leegte kan de geest terugkeren naar zichzelf.

Verstillen en tot rust komen van de gedachten zijn mijn woorden.
Ik ben niet degene die het over gedachteloos heeft en over leegte.

[Zolderworm]

Helaas leidde mijn meditatie tot uittredingen uit het lichaam. In het begin waren die geweldig. Maar de confrontie met emotionele velden geschapen door allerlei ellende in de wereld en ook een enkele keer aangevallen worden door astrale entiteiten, deden me besluiten te stoppen met uittreden en met meditatie.

Deed je dat toen uit jezelf of onder begeleiding?
Wat het ook was, wat je ervoer, heel verstandig te stoppen met de techniek, die je op dat moment beoefende.

In de eerste weken van mijn meditatie training, 2x per dag een kwartier was bij mij het effect ook heel bijzonder voor mij.
Van een flegmatiek altijd verstandelijk persoontje veranderde ik in een hoopje vlooien.
Plotselinge emotionele uitvallen, die ik niet kende van mezelf.
Er is toen een planning gemaakt.
Een tijdje alleen 1x per dag 10 minuten en later weer opbouwend.
Dat ging prima.

Nee, ik deed het alleen, aan de hand van boeken.

[Zolderworm]

Helaas leidde mijn meditatie tot uittredingen uit het lichaam. In het begin waren die geweldig. Maar de confrontie met emotionele velden geschapen door allerlei ellende in de wereld en ook een enkele keer aangevallen worden door astrale entiteiten, deden me besluiten te stoppen met uittreden en met meditatie.

Maar wat voor meditatie is dat dan? Bij mij is meditatie altijd naar binnen gericht geweest. Aandacht voor wat er zich binnen in mij afspeelt. Letterlijk waar nemen wat er gebeurd in mij zelf. Emotionele velden door ellende in de wereld bevinden zich buiten mij.

Ik ervoer niet tijdens de meditatie zelf dit soort dingen. Maar door de meditatie werd de verbinding tussen het stoffelijk en het astrale lichaam losser. De uittredingen kwamen meestal ' s morgens vroeg tussen slapen en waken in of 's avonds bij het in slaap vallen. Maar ik deed ook ontspanningsoefeningen en ademhalingsoefeningen. Dus dat kan er ook mee te maken hebben.

[Zolderworm]

wat Zolderworm beschrijft herken ik ook bij mezelf, ik noem het zelf trance-reizen, een benaming vanuit het Sjamanisme, die trance-reizen omschrijft als reizen naar andere dimensies. Een beschrijving die het meest overeenkomt met mijn ervaring
De meditatie leidt tot een andere manier van zijn, wat je meeneemt op een reis, vergelijkbaar met een droom, dat geen droom is.

Trancereizen volgens het shamanisme zijn iets anders dan uittredingen. Dat heb ik ook ooit gedaan. Bij een uittreding ga je uit je stoffelijk lichaam, dat je vanaf een afstandje kunt zien liggen, en zwerf je als een soort geest door je huis, waarbij je door deuren en muren heen kunt. Enzovoort enzovoort. Het is allemaal net zo echt als wanneer je wakker bent.

[Maria K]

Ik ervoer niet tijdens de meditatie zelf dit soort dingen. Maar door de meditatie werd de verbinding tussen het stoffelijk en het astrale lichaam losser. De uittredingen kwamen meestal ' s morgens vroeg tussen slapen en waken in of 's avonds bij het in slaap vallen. Maar ik deed ook ontspanningsoefeningen en ademhalingsoefeningen. Dus dat kan er ook mee te maken hebben.

Dus meditatie ging daaraan vooraf.
Wat was voor jou de motivatie of reden waarom je wilde gaan mediteren en hoe kwam je op de methode die je gebruikte?
Dor een boek schrijf je.
Wat was dat voor boek en wat werd daarin beschreven?
En wat is die meditatie methode?
Want daarvan zijn er diversen.

[hopper]

Helaas leidde mijn meditatie tot uittredingen uit het lichaam. In het begin waren die geweldig. Maar de confrontie met emotionele velden geschapen door allerlei ellende in de wereld en ook een enkele keer aangevallen worden door astrale entiteiten, deden me besluiten te stoppen met uittreden en met meditatie.

Maar wat voor meditatie is dat dan? Bij mij is meditatie altijd naar binnen gericht geweest. Aandacht voor wat er zich binnen in mij afspeelt. Letterlijk waar nemen wat er gebeurd in mij zelf. Emotionele velden door ellende in de wereld bevinden zich buiten mij.

Ik ervoer niet tijdens de meditatie zelf dit soort dingen. Maar door de meditatie werd de verbinding tussen het stoffelijk en het astrale lichaam losser. De uittredingen kwamen meestal ' s morgens vroeg tussen slapen en waken in of 's avonds bij het in slaap vallen. Maar ik deed ook ontspanningsoefeningen en ademhalingsoefeningen. Dus dat kan er ook mee te maken hebben.

Dat door meditatie de verbinding tussen het stoffelijk en het astrale lichaam losser wordt is normaal.
In de sunyata-leegte is er zuiver bewustzijn: je bent er met je hoofd niet bij. Dat is tijdloos bewust-zijn.
Dan is er reeds geen bewust-zijn van het lichaam meer. Maar je bent nog wel gewoon in je lichaam.
(Je voelt dat je op een locatie zit.)
Je draagt a.h.w. je zelf over aan dit bewustzijn. In deze vorm van meditatie kun je 'bewustzijn' beschouwen zoals water: water is overal ter wereld nat, bewustzijn is bij iedereen bewust. Lege kennendheid wat in zichzelf is gekeert.

Er is een nog diepere meditatieve toestand mogelijk waarin het bewustzijn niet alleen zichzelf waarneemt maar in de oorspronkelijke niet-oordelende toestand verkeert. In die toestand in het bewustzijn zich ook bewust van het licht waarmee bewustzijn gepaard gaat. Ter vergelijking: in waakbewustzijn hebben we zon of kunstlicht nodig om te kunnen zien, in de oorspronkelijke toestand is dat niet het geval. In de oorspronkelijke toestand is er geen mogelijkheid meer (middels voelen) om het lichaam waar te nemen. En is er de mogelijkheid om gedachten te formuleren, maar niet in harde concepten omdat het oordelend vermogen er niet is. Het persoonlijke (identificerende) bewustzijn is daar niet.

Ademhalingsoefeningen zoals ik die ken zijn er op gericht om de deelnemer uit zijn gedachtenwereld te halen. Door gerichtheid op de ademhaling -ademhaling geschiedt autonoom- komt de geest in gedachteloosheid en beweegt zodoende naar sunyata. Dat lijkt mij een vrij onschuldige bezigheid als er geen trauma's aanwezig zijn. Sunyata kan zich bij mij spontaan voordoen bij het in slaap vallen of het ontwaken. De gerichtheid van het bewustzijn veranderd volgens mij bij het in slaap vallen en vice versa. Anders zou onze droomwereld niet mogelijk zijn.

[Petra]

...Op speur..

[Petra]

Mediteren er hier mensen wel eens ?

Zo ja, hoe vaak en hoe doe je dat ?
Ik ben weer bezig het op te pakken.
Opvallende bij mij is, dat ik niet kan mediteren als ik onrustig of opgejaagd ben. Dan werkt het zeer averechts.
Eerst eens een beetje rustig worden en dan werkt het nog wel eens als een speer.
Koptelefoon op, juiste meditatie proberen te pakken en even tijd voor jezelf.

Benieuwd naar jullie gedachten en ervaringen.

Het was jouw verlangen naar "rustig worden" wat mij triggerde om dit artikel weer op te zoeken.
En je "juiste meditatie" alsof er een juiste is. Terwijl het er nou juist om gaat dat er geen juiste is. Als je op zoek gaat naar de juiste meditatie heb je een doel. Een verlangen/verwachting. Het gaat er nou juist om om dat niet te hebben maar jezelf te observeren in al wat je doormaakt.

Ik moest ff speuren.. maar gevonden!
Vond dit een erg goed artikel.
Heb wat gecopy/paste, maar het hele artikel is imo interessant leesvoer.
https://www.vn.nl/de-donkere-kant-van-d ... ness-hype/

Miguel Farias was zelf een meditatiejunkie tot hij tijdens zijn onderzoek naar de effecten van meditatie en mindfulness stuitte op de donkere kanten ervan. ‘Onze veronderstelling dat het alleen maar goed kan zijn, is simpelweg niet juist.’


Zoveel mensen zullen toch niet mediteren als ze er geen baat bij hebben?
‘Zeker. Als je jarenlang mediteert, doe je dat vermoedelijk omdat je er meer voordelen dan nadelen uit haalt. Maar laten we hier niet vergeten dat meditatie in de oosterse spirituele traditie nooit is bedoeld om mensen kalmer en meer ontspannen te maken. Meditatie was bedoeld om mensen op te schudden en uit te dagen te zijn wie ze werkelijk zijn. Dan mag het niet verbazen dat deze techniek vandaag – zelfs wanneer die wordt toegepast in een seculiere context – zorgt voor ongebruikelijke, ongemakkelijke ervaringen.’

Wat viel u op bij de bestudering van de wetenschappelijke literatuur over de effecten van meditatie?
‘Het viel me vooral op dat er heel veel van wordt verwacht. Meditatie, mindfulness en yoga zouden niet alleen angsten en depressies bestrijden, ze zouden je ook minder angstig en depressief maken. Ze maken je rustiger en meer ontspannen, gelukkiger ook, en creatiever en barmhartiger. Je wordt er een beter mens van en je kunt er zelfs de wereld mee veranderen.’

Dat is niet zo?
‘Nee, vrijwel alles wat we erover lezen in de media is zwaar overdreven.’



Ervaringen waar je beter mee kunt omgaan dankzij meditatie?
‘Hmm, niet noodzakelijkerwijs… Laat ik over mezelf spreken. Ik mediteer al vele jaren. Ik gebruik meditatie niet zelden om even verlost te zijn van alledaagse problemen waar ik mee te maken heb. Ik heb doorgaans helemaal geen zin in een confrontatie met mezelf; ik ben gewoon op zoek naar wat wel het rode-ballon-effect heet, vernoemd naar Le ballon rouge, een Franse film over een jongen die wordt gepest en met een rode ballon wegvliegt van al zijn problemen.’

Een mooie metafoor.
‘Ja, heel mooi, maar helpt het echt om hoog in de lucht aan zo’n ballon te zweven? Het is zeker prettig om even te ontsnappen aan alle onrust en een rustig plekje op te zoeken, maar je zult op een goed moment toch weer op de grond moeten komen. Als je meditatie op deze manier gebruikt, leer je helemaal niet om beter om te gaan met ongemakkelijke ervaringen en gedachten.


Wat zegt die studie ons?
‘Het zegt ons vermoedelijk dat we heel graag wíllen dat meditatie werkt. Er spelen ontzettend veel verwachtingen mee. Ik denk dat veel van de effecten eerder zijn toe te schrijven aan het geloof van de mensen in de techniek dan aan de techniek zelf. Een onderzoeker toonde aan dat de mensen die aan mindfulness deden op het subjectieve enquêteformulier invulden dat ze minder stress ervoeren, maar hij keek ook naar een objectieve maatstaf van stress: het cortisolgehalte. Dat bleek bij de groep die mediteerde juist hóger te zijn dan bij de controlegroep die níet had gemediteerd. De onderzoeker weet dat aan de verwachtingen vooraf; hij toonde aan dat de groep die ging mediteren hoge verwachtingen koesterde over een afname van stress. Ik verwacht dat we in de komende tijd vaker studies zullen aantreffen in de media die de effecten van meditatie wat afzwakken.’

Maar ik verwacht ook dat steeds meer mensen zich zullen realiseren dat meditatie niet de ultieme weg is naar volmaakte mentale gezondheid. Ze zullen beseffen dat veel van hun verwachtingen over de effecten niet waargemaakt kunnen worden.’



Raadt u anderen aan om te mediteren?
‘Hmm, het ligt eraan waarom je het wilt doen en wat je eruit wilt halen. Ik geloof nog steeds dat meditatie kan helpen op weg naar persoonlijke transformatie, maar meditatie is niet voor iedereen en het is niet geschikt voor alle doeleinden. Als het voor ontspanning is, dan zijn er ook genoeg andere, betere manieren, van sport tot ademhalingsoefeningen. Als het is om meer inzicht in jezelf te krijgen, eh, nou, dan zijn er eigenlijk óók genoeg andere, betere manieren, zoals psychoanalyse. Als je het wilt gebruiken als proces van zelftransformatie, dan raad ik dringend aan om begeleiding te zoeken. Mensen reageren nu eenmaal anders en er is een minderheid bij wie het verkeerd kan uitpakken… We moeten simpelweg beseffen dat meditatie geen oplossing voor alles is. Het leven is nu eenmaal gecompliceerder dan we het graag zouden zien.’

[Petra]

Is meditatie niet mede het proberen te beschrijven wat je tijdens die "' reis "" ervaart. Kennelijk zijn die ervaringen voor de verschillende ervarenden inhoudelijk anders. Betekent dat nu dat de ene wel "' goed "' mediteert en de ander "' niet goed "' mediteert, of is het zo dat de ervaringen altijd persoonlijke ervaringen zijn en dus afhankelijk van de persoon gekleurd. Zelf mediteer ik nooit, ben dus geen ervaringsdeskundige en moet het dus hebben van de ervaringen van anderen.

Heb nog wat gecopy/paste, maar het hele artikel is imo interessant leesvoer.

https://www.vn.nl/de-donkere-kant-van-d ... ness-hype/



We hebben allerlei exotische ideeën bij meditatie. We denken maar al te snel dat het boeddhisme uiterst vreedzaam is en dat boeddhisten nooit geweld gebruiken, maar in landen als Thailand, Sri Lanka en Myanmar weten ze wel beter. Dat is ook niet iets van vandaag; in de geschiedenis zijn mensen net zo gewelddadig bekeerd tot het boeddhisme als elders tot het christendom. We lijken hier in het Westen collectief te denken dat het boeddhisme heel rationeel is en vergeten graag de uitgesproken ideeën over bovennatuurlijke krachten.



Het Westen kent inmiddels een hele mindfulnessindustrie.
‘Ja, “McMindfulness” wordt het wel eens genoemd. Toen ineens allerlei managers en directeuren gingen mediteren, merkte een commentator eens cynisch op dat het westerse kapitalisme meer heeft gedaan om de oosterse spiritualiteit te veranderen dan andersom. Daar zit wel wat in.’

Heeft het de betekenis van meditatie veranderd?
‘Die betekenis is zeker veranderd, ja. In de boeddhistische traditie werd meditatie niet op zichzelf gebruikt. Als je zocht naar persoonlijke transformatie in een spirituele context werd meditatie hooguit gezien als een middel, maar niet eens het beste middel. De beste manier naar transformatie was de bestudering van de geschriften. Meditatie deed je erbij, maar het was vooral bedoeld voor mensen die niet geletterd waren of niet intelligent genoeg om de geschriften fatsoenlijk te bestuderen.

Ook is de mindfulnessbeweging van vandaag sterk geïndividualiseerd, terwijl de boeddhistische oefeningen juist draaiden rondom de gemeenschap en een nadruk hadden op goede daden. Daaraan gerelateerd is dat elk psychologisch probleem tegenwoordig wordt gezien als een individueel probleem dat je zelf moet oplossen, waarbij geen enkele aandacht is voor eventuele maatschappelijke oorzaken, zoals armoede, werkloosheid of racisme.

De moderne beweging rondom mindfulness is feitelijk een sterk verwaterde afsplitsing van het boeddhisme, waarbij een weinig boeiende techniek voor de spirituele leek is verheven tot het allerhoogste goed. Het oorspronkelijke doel voor de boeddhist was het nirwana, waarna je nooit meer zou terugkeren in dit aardse leven vol lijden, slechts bereikbaar als je, zoals de Boeddha, in staat was om al je bezittingen en al je seculiere overtuigingen op te geven en je volledig te wijden aan een ascetisch leven als monnik, volledig gewijd aan goede daden, in het volle besef dat er in essentie niet zoiets is als een zelf… Tja, u begrijpt vast waarom die traditionele, centrale boodschap vandaag niet veel weerklank vindt.’


Is dat ook de kritiek van traditionele boeddhisten op de Westerse adaptatie van hun overtuigingen?
‘Zij gruwelen er niet alleen van dat hun eeuwenoude spirituele oefening in transformatie wordt toegepast in een seculiere context, maar ook dat het voor iets heel anders wordt gebruikt. Het wordt vandaag ingezet als middel tegen stress, of om je je lekkerder te laten voelen of je beter te laten concentreren op je werk. Meditatie wordt zelfs in het leger ingezet om betere soldaten op te leiden. Het heeft niets meer te maken met een beweging naar transcendentie, maar het bevestigt je eigen egoïsme.’



P.S.
Als je het mij vraag is dat gruwelen enkel bij de traditionele adepten maar heeft de meerderheid het omgetoverd naar een verdienmodel.

[HJW]

Het was jouw verlangen naar "rustig worden" wat mij triggerde om dit artikel weer op te zoeken.
En je "juiste meditatie" alsof er een juiste is. Terwijl het er nou juist om gaat dat er geen juiste is. Als je op zoek gaat naar de juiste meditatie heb je een doel. Een verlangen/verwachting. Het gaat er nou juist om om dat niet te hebben maar jezelf te observeren in al wat je doormaakt.

De openingspost was te summier, dat besef ik mij nu.
Mediteren helpt om de rust uit te bouwen. De "juiste" meditatie is voor mij de meditatie die helpt om het pad te gaan, waarbij ik niet weet wat dat pad mij brengt.

https://www.vn.nl/de-donkere-kant-van-d ... ness-hype/

Beetje een sensatiekop is het natuurlijk wel, dat trekt mensen. Een kritische noot kan ik echter altijd wel waarderen.
In het artikel komt met name naar voren: het effect is minder diepgaand, is ook op andere manieren te bereiken.
Een voorbeeld wordt gegeven van iemand die mediteerde en doordraaide en dat pikt VN er dan uit voor een smeuiige kop.
Ja, uiteraard zijn er andere manieren om hetzelfde te bereiken.

Meditatie is voor mij ook een methode om open te staan voor het meerdere dat er volgens mij is. Meer inzichten, noem het transformatie. Alhoewel ik mij meer thuisvoel bij de het concept van herinneren.
Transformatie suggereert dat je iets moet worden, herinneren suggereert dat je het altijd al was.
Dat je daar minder leuke kanten tegenkomt, dat merk ik wel.

[HJW]

De meeste technieken, waarbij het mediteren alleen steunt op gedachten sturing, werken niet echt efficiënt, als je gedachten steeds al alle kanten opvliegen of dwangmatig steeds om hetzelfde draaien.

Ja, dat is nog wel eens een lastige, het willen sturen van gedachten. Dan ga ik in de verkramping bij een meditatie.
Iets heel graag willen leidt tot weerstand. Ik heb de oplossing daarvoor nog niet gevonden.

Hetzelfde effect, maar zonder dat mediteren te noemen, bereikt je door gedachten op iets anders te richten.
Ieder kan dan voor zichzelf kiezen, wat hem het meeste boeit.
Muziek luisteren, lezen, creatief bezig zijn, naar een aquarium of fontein kijken.
Als het maar iets is wat afleidt van dwangmatige gedachten.

Dat klopt als het gaat om rust vinden.
Als het verder gaat (transformatie ?), zou het dan nog werken door naar een fontein te kijken ?
Wie weet.....

Maar absolute topper bij dit laatste is het gebruik van je lichaam in actie.
Ben maar eens hoteldebotel van je eigen gedachten.
Vooral een fysieke actie, die de volle aandacht en energie vereist is het meest efficiënt.
Maakt niet uit wat
Ga eens een half uurtje wandelen en merk hoe anders je gedachten zijn daarna.

Tja, helaas werkt dat bij mij niet. Lichamelijke inspanningen zijn aan mij niet besteed, daar reageer ik heel slecht op.

[HJW]

Helaas leidde mijn meditatie tot uittredingen uit het lichaam. In het begin waren die geweldig. Maar de confrontie met emotionele velden geschapen door allerlei ellende in de wereld en ook een enkele keer aangevallen worden door astrale entiteiten, deden me besluiten te stoppen met uittreden en met meditatie.

Ik ervaar geen aanvallen van andere entiteiten, merk wel dat negatieve energieen mee willen liften en dat kan belastend zijn.
Het is je niet gelukt om voorbij de emotionele velden te komen ?

[hopper]

Miguel Farias was zelf een meditatiejunkie tot hij tijdens zijn onderzoek naar de effecten van meditatie en mindfulness stuitte op de donkere kanten ervan. ‘Onze veronderstelling dat het alleen maar goed kan zijn, is simpelweg niet juist.’

Ik ben het met Farias eens. Meditatie zonder zelfkennis is als in een auto rijden in Parijs zonder rijbewijs of rij-ervaring.
Als middel tegen stress, of om je je lekkerder te laten voelen brengt het je even in een gelukzalige staat, maar als je daarna weer tegen alles en iedereen staat op te reflecteren breng je je geest in een staat van polariteit. Dan kan je mss maar beter gestrest en ongelukkig door het leven gaan.

[Zolderworm]

Helaas leidde mijn meditatie tot uittredingen uit het lichaam. In het begin waren die geweldig. Maar de confrontie met emotionele velden geschapen door allerlei ellende in de wereld en ook een enkele keer aangevallen worden door astrale entiteiten, deden me besluiten te stoppen met uittreden en met meditatie.

Maar wat voor meditatie is dat dan? Bij mij is meditatie altijd naar binnen gericht geweest. Aandacht voor wat er zich binnen in mij afspeelt. Letterlijk waar nemen wat er gebeurd in mij zelf. Emotionele velden door ellende in de wereld bevinden zich buiten mij.

Ik ervoer niet tijdens de meditatie zelf dit soort dingen. Maar door de meditatie werd de verbinding tussen het stoffelijk en het astrale lichaam losser. De uittredingen kwamen meestal ' s morgens vroeg tussen slapen en waken in of 's avonds bij het in slaap vallen. Maar ik deed ook ontspanningsoefeningen en ademhalingsoefeningen. Dus dat kan er ook mee te maken hebben.

Dat door meditatie de verbinding tussen het stoffelijk en het astrale lichaam losser wordt is normaal.
In de sunyata-leegte is er zuiver bewustzijn: je bent er met je hoofd niet bij. Dat is tijdloos bewust-zijn.
Dan is er reeds geen bewust-zijn van het lichaam meer. Maar je bent nog wel gewoon in je lichaam.
(Je voelt dat je op een locatie zit.)
Je draagt a.h.w. je zelf over aan dit bewustzijn. In deze vorm van meditatie kun je 'bewustzijn' beschouwen zoals water: water is overal ter wereld nat, bewustzijn is bij iedereen bewust. Lege kennendheid wat in zichzelf is gekeert.

Er is een nog diepere meditatieve toestand mogelijk waarin het bewustzijn niet alleen zichzelf waarneemt maar in de oorspronkelijke niet-oordelende toestand verkeert. In die toestand in het bewustzijn zich ook bewust van het licht waarmee bewustzijn gepaard gaat. Ter vergelijking: in waakbewustzijn hebben we zon of kunstlicht nodig om te kunnen zien, in de oorspronkelijke toestand is dat niet het geval. In de oorspronkelijke toestand is er geen mogelijkheid meer (middels voelen) om het lichaam waar te nemen. En is er de mogelijkheid om gedachten te formuleren, maar niet in harde concepten omdat het oordelend vermogen er niet is. Het persoonlijke (identificerende) bewustzijn is daar niet.

Ademhalingsoefeningen zoals ik die ken zijn er op gericht om de deelnemer uit zijn gedachtenwereld te halen. Door gerichtheid op de ademhaling -ademhaling geschiedt autonoom- komt de geest in gedachteloosheid en beweegt zodoende naar sunyata. Dat lijkt mij een vrij onschuldige bezigheid als er geen trauma's aanwezig zijn. Sunyata kan zich bij mij spontaan voordoen bij het in slaap vallen of het ontwaken. De gerichtheid van het bewustzijn veranderd volgens mij bij het in slaap vallen en vice versa. Anders zou onze droomwereld niet mogelijk zijn.

Er zijn ook ademhalingsoefeningen, waarbij je energie door je stelsel stuurt. Die raad ik niemand aan.

[Zolderworm]

Helaas leidde mijn meditatie tot uittredingen uit het lichaam. In het begin waren die geweldig. Maar de confrontie met emotionele velden geschapen door allerlei ellende in de wereld en ook een enkele keer aangevallen worden door astrale entiteiten, deden me besluiten te stoppen met uittreden en met meditatie.

Ik ervaar geen aanvallen van andere entiteiten, merk wel dat negatieve energieen mee willen liften en dat kan belastend zijn.
Het is je niet gelukt om voorbij de emotionele velden te komen ?

Nee. Een enkele keer had ik de ervaring een soort kwikzilverachtig lichaam te zijn, dat elke denkbare vorm kan aannemen. Ik was het, maar zag het ook in z'n totaliteit. Ik denk dat dat het mentale lichaam was.

[peda]

Miguel Farias was zelf een meditatiejunkie tot hij tijdens zijn onderzoek naar de effecten van meditatie en mindfulness stuitte op de donkere kanten ervan. ‘Onze veronderstelling dat het alleen maar goed kan zijn, is simpelweg niet juist.’

Ik ben het met Farias eens. Meditatie zonder zelfkennis is als in een auto rijden in Parijs zonder rijbewijs of rij-ervaring.
Als middel tegen stress, of om je je lekkerder te laten voelen brengt het je even in een gelukzalige staat, maar als je daarna weer tegen alles en iedereen staat op te reflecteren breng je je geest in een staat van polariteit. Dan kan je mss maar beter gestrest en ongelukkig door het leven gaan.

Meditatie is dus weer de lange liniaal. Met aan het ene einde de goedbedoelde ontspanningstechnieken voor beginners, maar waar eindigt de liniaal aan de andere kant, wanneer mystiek niet voorkomt op de meditatie liniaal??

[hopper]

Miguel Farias was zelf een meditatiejunkie tot hij tijdens zijn onderzoek naar de effecten van meditatie en mindfulness stuitte op de donkere kanten ervan. ‘Onze veronderstelling dat het alleen maar goed kan zijn, is simpelweg niet juist.’

Ik ben het met Farias eens. Meditatie zonder zelfkennis is als in een auto rijden in Parijs zonder rijbewijs of rij-ervaring.
Als middel tegen stress, of om je je lekkerder te laten voelen brengt het je even in een gelukzalige staat, maar als je daarna weer tegen alles en iedereen staat op te reflecteren breng je je geest in een staat van polariteit. Dan kan je mss maar beter gestrest en ongelukkig door het leven gaan.

Meditatie is dus weer de lange liniaal. Met aan het ene einde de goedbedoelde ontspanningstechnieken voor beginners, maar waar eindigt de liniaal aan de andere kant, wanneer mystiek niet voorkomt op de meditatie liniaal??

Ik kan er ook niet veel meer van maken. Zolderworm heeft hier zijn bedenkingen geplaatst tegen meditatie en zelf heb ik ook mensen zien crashen door (in aanleg goede) meditatie. Voor alle mensen echter staat de weg naar zelfkennis open. Het punt met zelfkennis is dat men het letterlijk zelf moet doen. Voor velen is de verleiding groot om op te gaan in de geziene wereld met de daar aanwezige zaken zoals voetbal, politiek, seks, geld e.d. Zelfs als daar geestelijke schade uit voortvloeit.

Wie bijvoorbeeld het leven beschouwt als een gelegenheid om er het meeste genot uit te halen, voor zo iemand is meditatie niet aan te bevelen.
Ook in het spirituele gebeuren liggen verleidingen. Sunyata is onbeschrijfelijk als je dat ervaart. Tantra seks kent ook haar bekoringen. Doch het heeft ook zijn schaduwkant, namelijk verslaving. Er zal dus ook een weg gevonden moeten worden om het begeren te beheersen.

[peda]

Er zal dus ook een weg gevonden moeten worden om het begeren te beheersen.

Dat is het Hoofdthema in alle Godsdiensten/ religies. In mijn simpelheid haal ik dan het verhaal van Stevenson boven tafel t.w. Dr Jekyll en Mr Hide.
Mr Hide als boegbeeld van het kwade/ het begeren. Jouw ego-ik personage. En de ideale Dr Jekyll het toonbeeld van het Goede. Jij spreekt dan van het christen-ik. De christen over de direct door God God geschapen ziel ( voor afdaling in de bevruchte eicel ) . De gnosticus spreekt over de Godsvonk en Walsch ook. Bijna alle inbreng op dit G G forum gaan in mijn beeldtaal over beschrijvingen van deze beide personages. Alleen Krishnamurti en een aantal andere Verre-Oosten beschouwingen krijg ik niet in deze beeldvorming geplaatst. Voor mij is dat zeer onbevredigend omdat ik graag alles wil herleiden tot slechts weinige basis-uitgangspunten. Dat maakt de discussie voor mij dan zeer overzichtelijk en daarmede heel helder voor de positionering.

[hopper]

Er zal dus ook een weg gevonden moeten worden om het begeren te beheersen.

Dat is het Hoofdthema in alle Godsdiensten/ religies. In mijn simpelheid haal ik dan het verhaal van Stevenson boven tafel t.w. Dr Jekyll en Mr Hide.
Mr Hide als boegbeeld van het kwade/ het begeren. Jouw ego-ik personage. En de ideale Dr Jekyll het toonbeeld van het Goede. Jij spreekt dan van het christen-ik. De christen over de direct door God God geschapen ziel ( voor afdaling in de bevruchte eicel ) . De gnosticus spreekt over de Godsvonk en Walsch ook. Bijna alle inbreng op dit G G forum gaan in mijn beeldtaal over beschrijvingen van deze beide personages. Alleen Krishnamurti en een aantal andere Verre-Oosten beschouwingen krijg ik niet in deze beeldvorming geplaatst. Voor mij is dat zeer onbevredigend omdat ik graag alles wil herleiden tot slechts weinige basis-uitgangspunten. Dat maakt de discussie voor mij dan zeer overzichtelijk en daarmede heel helder voor de positionering.

Dat wat onder het kopje "meditatie/religie/spiritualiteit/mystiek/filosofie/zelfkennis" valt is niet te vatten in een beknopt overzicht.
Met iedere deur die je opent verschijnt er een nieuwe deur. En als je er over spreekt is het gemakkelijk als men (ongeveer) begrijpt wat je met een term bedoelt. Maar termen als sunyata, reflectie, de Ene, liefde, tweede subject/object enz enz past niet in beeldvorming.

In het verre oosten is men 'technischer' in uitdrukken. Het boeddhisme begrijp ik in intellectuele zin ook maar beperkt. Maar het boeddhisme nodigt weer wel uit tot introspectie. Het christendom vind ik op zich mooier omdat er veel allegorie in zit. Maar de valkuil van het christendom is weer dat men zich beperkt tot geloven alleen.

In mijn optiek zal een deelnemer aan "meditatie/religie/spiritualiteit/mystiek/filosofie/zelfkennis" ook de praktische kant moeten doen.
Autorijden leer je ook niet door alleen theorie lessen te nemen. Heeft men geen trek in de praktische kant dan is het beter om zich te beperken tot voetbal en SBS6 kijken.

[Mcmadtasty]

wat Zolderworm beschrijft herken ik ook bij mezelf, ik noem het zelf trance-reizen, een benaming vanuit het Sjamanisme, die trance-reizen omschrijft als reizen naar andere dimensies. Een beschrijving die het meest overeenkomt met mijn ervaring
De meditatie leidt tot een andere manier van zijn, wat je meeneemt op een reis, vergelijkbaar met een droom, dat geen droom is.

Trancereizen volgens het shamanisme zijn iets anders dan uittredingen. Dat heb ik ook ooit gedaan. Bij een uittreding ga je uit je stoffelijk lichaam, dat je vanaf een afstandje kunt zien liggen, en zwerf je als een soort geest door je huis, waarbij je door deuren en muren heen kunt. Enzovoort enzovoort. Het is allemaal net zo echt als wanneer je wakker bent.

Is dat geen andere dimensie dan?
probeer eens door een muur te lopen terwijl je in je lichaam zit? Het is niet waar te nemen dat je ook maar door die muur heen kunt, behalve door hem af te breken. De fysieke wetten gelden niet meer. Het is dus niet deze dimensie.
Het uittreden is m.i. slechts het begin van die reis.

We leven in een tijd dat iedereen Sjamaan kan worden en waar trance-reizen datgene is waarin iedereen zich Sjamaan kan noemen na het volgen van een cursus sjamanisme.
Wat de meeste van deze mensen beschrijven van hun trance reis komt inderdaad niet overeen met wat jij beschrijft als uittreding. totdat je iemand tegenkomt die zichzelf sjamaan noemt, zichzelf van andere sjamanen onderscheidt waarbij je zoiets hebt van "oh, dus dat is Sjamanisme". En wanneer deze dan zijn trance-reis uitlegt en je ziet dat hij dezelfde reis heeft gemaakt, weet je wat met trancereis wordt bedoeld.
Met sjamanisme is het als op een zangschool waarvan je denkt dat iedereen goed kan zingen en talent heeft, totdat je in aanraking komt met talent.
Met het begrip trance-reizen is het net als met de bijbel. Het is in veelzijdigheid te begrijpen.

[peda]

In het verre oosten is men 'technischer' in uitdrukken. Het boeddhisme begrijp ik in intellectuele zin ook maar beperkt. Maar het boeddhisme nodigt weer wel uit tot introspectie. Het christendom vind ik op zich mooier omdat er veel allegorie in zit. Maar de valkuil van het christendom is weer dat men zich beperkt tot geloven alleen.

Ik vind het heel lastig om mee te doen in een monistische beschouwing. Christendom is dualistisch, God is niet het schepsel en beide worden als concreet existerend gezien. Ook in de esoterie kom je veel dualisme tegen. Stof en bewustzijn is een dualisme, beiden bestaand, is ook makkelijk te begrijpen. Maar bewustzijn en stof als een soort van vorm/ tijd "' illusie "' van bewustzijn ( monisme ) vind ik weer lastig. Krishnamurti kan ik prima citeren, uitspraken van hem genoeg, maar echt begrijpen doe ik hem niet en ik zie ook niet wat ik met zijn uitspraken in het concrete leven aan moet. Dat zelfde geldt ook bij jouw christus-ik. Jouw invulling van Dr Jekyll. Ik zie mijn opgave in het onder controle houden van Mr Hide en als mij dat lukt is mijn leven geslaagd. Dr Jekyll ligt buiten mijn bereik, een mooi ideaal voorbeeld in christendom en esoterie, maar bij Kr. zie ik Dr Jekyll nergens meer. Verdampt, gewoon helemaal verdwenen van het toneel, wat dan vermoedelijk "" leegte "" voorstelt en "" leegte "" wil ik als peda helemaal niet zijn, niet eens in de richting er van (mij quasi) bewegen.

[Mart]

Meditatie is dus weer de lange liniaal. Met aan het ene einde de goedbedoelde ontspanningstechnieken voor beginners, maar waar eindigt de liniaal aan de andere kant, wanneer mystiek niet voorkomt op de meditatie liniaal??

Krishnamurti legt het beter uit dan ik kan: klik. Overigens beschouwde hij die ontspanningstechnieken niet als meditatie, maar zei vaak dat het woord ''meditatie'' - net als het woord ''liefde'' - verkracht was, ondermeer voor commercieel gewin.

[Zolderworm]

wat Zolderworm beschrijft herken ik ook bij mezelf, ik noem het zelf trance-reizen, een benaming vanuit het Sjamanisme, die trance-reizen omschrijft als reizen naar andere dimensies. Een beschrijving die het meest overeenkomt met mijn ervaring
De meditatie leidt tot een andere manier van zijn, wat je meeneemt op een reis, vergelijkbaar met een droom, dat geen droom is.

Trancereizen volgens het shamanisme zijn iets anders dan uittredingen. Dat heb ik ook ooit gedaan. Bij een uittreding ga je uit je stoffelijk lichaam, dat je vanaf een afstandje kunt zien liggen, en zwerf je als een soort geest door je huis, waarbij je door deuren en muren heen kunt. Enzovoort enzovoort. Het is allemaal net zo echt als wanneer je wakker bent.

Is dat geen andere dimensie dan?
probeer eens door een muur te lopen terwijl je in je lichaam zit? Het is niet waar te nemen dat je ook maar door die muur heen kunt, behalve door hem af te breken. De fysieke wetten gelden niet meer. Het is dus niet deze dimensie.
Het uittreden is m.i. slechts het begin van die reis.

We leven in een tijd dat iedereen Sjamaan kan worden en waar trance-reizen datgene is waarin iedereen zich Sjamaan kan noemen na het volgen van een cursus sjamanisme.
Wat de meeste van deze mensen beschrijven van hun trance reis komt inderdaad niet overeen met wat jij beschrijft als uittreding. totdat je iemand tegenkomt die zichzelf sjamaan noemt, zichzelf van andere sjamanen onderscheidt waarbij je zoiets hebt van "oh, dus dat is Sjamanisme". En wanneer deze dan zijn trance-reis uitlegt en je ziet dat hij dezelfde reis heeft gemaakt, weet je wat met trancereis wordt bedoeld.
Met sjamanisme is het als op een zangschool waarvan je denkt dat iedereen goed kan zingen en talent heeft, totdat je in aanraking komt met talent.
Met het begrip trance-reizen is het net als met de bijbel. Het is in veelzijdigheid te begrijpen.

Het spijt me, maar uittredingen zijn iets anders dan trancereizen. Ik heb het beide meegemaakt. Dus ik denk dat ik het wel kan weten. De muur hoef je niet af te breken. Je kunt er gewoon doorheen. Net als het dak, toen ik daarboven zweefde. Ik dacht toen: hoe kom ik weer bij m'n lichaam, dat onder dat dak lag, waar ik boven zweefde. Gewoon door in dat dak te duiken, zoals een zwemmer in het zwembad duikt Een grote zwaai en ik was weer terug in m'n lijf. Bij shamanistische reizen gebeurt zoiets niet.