peda schreef: 15 jul 2020, 15:48
Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat een 100% naturalist zich als religieus beschouwt. Religieus zijn, betekent in mijn optiek open staan voor een Overstijgend Mysterie, wat dat Mysterie of Overstijging inhoudelijk ook moge zijn. Wie de gehele natuur en alles wat is, ziet als bijvoorbeeld de expressie van kwantum velden, kan ik niet goed plaatsen in een religieus domein. Het domein is dan het natuurlijk kwantumveld. Of iemand die bewustzijn ziet, als 100% emergente werking van de stoffelijke hersenen. Verklaar het kwantumveld, verklaar de hersenwerking, verklaar de stoffelijke wereld en alles is verklaard. Maar ik leer gaarne bij. Het behoeft geen betoog dat ik een atheist zeker niet laat samenvallen met een 100% naturalist.
Jij maakt van mijn atheïst een naturalist.
Met je laatste opmerking ontkracht je meteen de waarde van deze eerste zin.
Maar waarom dan dit verhaal?
Dan gebruik je de term overstijgend als aanduiding voor een bepaald soort mysterie?
Maar neemt dat eigenlijk ook weer direct terug door de betekenis van je eigen uitleg en verklaring te betwijfelen.
Ik denk dat het dan heel moeilijk gaat worden om elkaar te begrijpen.
Maar dan nog;
Waarom zou een naturalist niet vol verbazing kunnen staan en ook zich vervreemd voelen van zijn eigen materiële bestaan, als hij iets voelt en ervaart wat zijn verstand overstijgt en hij het dus ervaart als een mysterie?
Misschien wel juist daarom.
Omdat hij overal verklaringen wil zoeken.
Van kwantumvelden weet ik te weinig af om daar iets over te zeggen.
Ik denk ook, dat je dat slechts als voorbeeld neemt. Of niet?
Het is mi. ook totaal niet relevant als je het wil hebben over religieus voelen of denken in het algemeen.
Maar ik zal je mijn voorbeeld geven.
Ik denk dan eerder aan het gevoel, wat ik ooit had boven 3000 meter in een witte wereld en het mezelf op het dak van de wereld waande en die gevoelens alleen kon ervaren.
Zonder gedachten.
Elke gedachte erover, later dan dat moment, misplaatst leek.
Zodanig dat ik het niet eens een naam kon geven.
Nu nog niet.
Een atheïst kan net als iedereen geboeid zijn door een/het mysterie.
De verbazing en bewondering van iets en hoe dat het verstand ver te boven kan gaan.
Wat niet rationeel uit te leggen is, maar alleen te voelen en beleven.
Is dat misschien wat je zou kunnen bedoelen met overstijgend mysterie?
Ik zeg dan: Het verstand overstijgend is, wat ik een mysterie noem.
Het geheel van ervaren en gevoelens noem ik dan mystiek.
De specifieke invulling ervan doet er dan niet toe.
De meeste mensen zullen aan deze term een spirituele of theïstische invulling aan geven.
Dat is wat het meeste beschreven, dus als eerste in de gedachten komt.
Het ervaren van dit soort gevoelens heeft mi. in de grond helemaal niets met God of een god van doen.
Dat is slechts één bepaalde invulling en verklaring.
Dat is wat mensen vaak willen.
Het mysterie verklaren.
Een nieuwe lente een nieuw geluid.
Gorter.
).
