Yours,
Godsdienstwaanzinnigen zijn er nu al in alle soorten en smaken. Daar doen mijn bijdragen niks aan af of bij. Iedereen die in een God, Allah of whatever gelooft, gelooft in iets buiten hem of haar. Gecombineerd met voorstellingsbeelden over hemel en hiernamaals zijn zij per definitie onbereikbaar voor Waarheid. De mens wil zich
iets 'mijn' maken, dat is zijn natuur voortkomende uit evolutie.
Voor het goede begrip: ik tracht niemand te overtuigen. Om de eenvoudige reden dat Waarheid (de Ene) buiten overtuigingen ligt. De Ene laat zich alleen kennen in negatie van wat de Ene niet is. Oftewel: tweeheid is uitstekend kenbaar, eenheid is onkenbaar. De Ene is aanwezig in ieder mens, maar omdat mensen op elkaar reflecteren blijft de Ene verborgen. En is er gemis in de vorm van eenzaamheid en afgescheidenheid. Eenzaamheid is de mens die de
ander mist. In de werkelijke werkelijkheid was de ene mens altijd al in de andere verscholen. Er zijn geen twee mensen.
1 En hij zei: Wie de betekenis van deze woorden vindt, zal de dood niet smaken.
2 Jezus zei: Laat hij die zoekt niet ophouden te zoeken totdat hij vindt. En als hij vindt, zal hij verward zijn en als hij verward is, zal hij zich verwonderen. En als hij zich verwonderd heeft, zal hij overal boven staan en tot rust komen.
Zie het Thomas evangelie. De stilte (rust) in mij gaat niet meer weg. Een focus op de Ene is een gerichtheid. Het essentiële van de Ene is nu juist de
ongerichtheid. Zolang de mens zoekt zal hij niet vinden, de mens die niet zoekt díe zal vinden. Ik kan geen enkel mens hier laten zoeken naar het 'niets' , ze zullen me uitlachen.
