'God was in den beginne vrouw'

[Piebe Paulusma]

Interessant! In welke passage staat dat?

Wat? Dat God geen mens is, staat in Numeri 23:19 en dat S'jlomo de godin Asjerah had aanbeden, blijkt uit het feit dat de T'NaCH in 1 Koningen 11:4 zegt dat Sj'lomo niet volledig toegwijd was aan JHWH en dat z'n hart uitging naar andere goden, plus uit het woord רק (slechts, behalve) en de term במות (hooggelegen plaatsen) bij Giv'on, waar hij offers bracht (1 Koningen 3:3). De במות van Giv'on lagen op de heuvel boven de stad; daar waren altaren voor vreemde goden (מזבחות) en stèles (מצבות) die vervolgens door koning Asa werden weggehaald (2 Kronieken 14:2-3) en samen met de במות (de hooggelegen plaatsen) zelf vernietigd werden. Asjerah (אשרה) was één van de godheden die daar werd aanbeden; blijkbaar zelfs door koning Asa's eigen moeder, in verband met wie de bewuste godin zelfs letterlijk genoemd werd (1 Koningen 15:13).

Dank voor je reactie. Wel apart dan dat Jahweh jaloers was op zijn eigen echtgenote.

[peda]

Interessant! In welke passage staat dat?

Wat? Dat God geen mens is, staat in Numeri 23:19 en dat S'jlomo de godin Asjerah had aanbeden, blijkt uit het feit dat de T'NaCH in 1 Koningen 11:4 zegt dat Sj'lomo niet volledig toegwijd was aan JHWH en dat z'n hart uitging naar andere goden, plus uit het woord רק (slechts, behalve) en de term במות (hooggelegen plaatsen) bij Giv'on, waar hij offers bracht (1 Koningen 3:3). De במות van Giv'on lagen op de heuvel boven de stad; daar waren altaren voor vreemde goden (מזבחות) en stèles (מצבות) die vervolgens door koning Asa werden weggehaald (2 Kronieken 14:2-3) en samen met de במות (de hooggelegen plaatsen) zelf vernietigd werden. Asjerah (אשרה) was één van de godheden die daar werd aanbeden; blijkbaar zelfs door koning Asa's eigen moeder, in verband met wie de bewuste godin zelfs letterlijk genoemd werd (1 Koningen 15:13).

Dank voor je reactie. Wel apart dan dat Jahweh jaloers was op zijn eigen echtgenote.

Niet verbazingwekkend. In de Griekse Godenwereld was jaloezie in de Godenwereld ook reden voor veel onheil. De Goden is niets menselijks vreemd. De antropomorfe God. Het maakt de Goden wel menselijker, herkenbaar, dichtbij. Voor een Onkenbare, Ver weg, niet-jaloerse God lopen gelovigen niet zo direct warm, dat zie je al bij de Ene van Hopper. Nauwelijks belangstelling.

[Piebe Paulusma]

Interessant! In welke passage staat dat?

Wat? Dat God geen mens is, staat in Numeri 23:19 en dat S'jlomo de godin Asjerah had aanbeden, blijkt uit het feit dat de T'NaCH in 1 Koningen 11:4 zegt dat Sj'lomo niet volledig toegwijd was aan JHWH en dat z'n hart uitging naar andere goden, plus uit het woord רק (slechts, behalve) en de term במות (hooggelegen plaatsen) bij Giv'on, waar hij offers bracht (1 Koningen 3:3). De במות van Giv'on lagen op de heuvel boven de stad; daar waren altaren voor vreemde goden (מזבחות) en stèles (מצבות) die vervolgens door koning Asa werden weggehaald (2 Kronieken 14:2-3) en samen met de במות (de hooggelegen plaatsen) zelf vernietigd werden. Asjerah (אשרה) was één van de godheden die daar werd aanbeden; blijkbaar zelfs door koning Asa's eigen moeder, in verband met wie de bewuste godin zelfs letterlijk genoemd werd (1 Koningen 15:13).

Dank voor je reactie. Wel apart dan dat Jahweh jaloers was op zijn eigen echtgenote.

Niet verbazingwekkend. In de Griekse Godenwereld was jaloezie in de Godenwereld ook reden voor veel onheil. De Goden is niets menselijks vreemd. De antropomorfe God. Het maakt de Goden wel menselijker, herkenbaar, dichtbij. Voor een Onkenbare, Ver weg, niet-jaloerse God lopen gelovigen niet zo direct warm, dat zie je al bij de Ene van Hopper. Nauwelijks belangstelling.

[peda]

Volgens mij is er iemand die zijn kennis van andere goden eens moet bijspijkeren, of erover moet zwijgen. Brahma is wel de schepper.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brahma_(hindoe%C3%AFsme)

Kijk dan maar onder Para Brahman.

Brahma (ब्रह्म) is een mannelijk zelfstandig naamwoord in het Sanskriet. Het woord verwijst naar "vorm", "schepping", etc., en wordt onder andere gebruikt om de Schepper te duiden in de hindoemythologie. Brahman/Brahma (ब्रह्मन् - een onzijdig zelfstandig naamwoord) is een ander woord dat wordt gebruikt om naar de ultieme waarheid te verwijzen. Zo komt het eveneens voor in de Veda's, maar is prominenter aanwezig in Oepanisjaden en in de latere filosofische scholen. Dan is er nog Brahmin/Brahmana (ब्राह्मण - een mannelijk zelfstandig naamwoord) refererend aan degene die het Brahman volgt uit de hoogste kaste, zoals een priester.

Para betekent de "' allerhoogste "'. Para Brahman is derhalve de Allerhoogste Brahma. Boven Brahma bestaat in Hindoe land kennelijk nog de "' Allerhoogste "", de overtreffende trap.

[hopper]

Para betekent de "' allerhoogste "'. Para Brahman is derhalve de Allerhoogste Brahma. Boven Brahma bestaat in Hindoe land kennelijk nog de "' Allerhoogste "", de overtreffende trap.

Als ik er naar zoek dan is Para Brahman de Ene: het gaat alle voorstellingen te boven (staat boven het kennen) en is vormloos.
Het wordt ook omschreven als Allerhoogste Gelukzaligheid, dat kan niks anders zijn dan Liefde. De manifestatie van de Ene zoals die zich in de mens kan voordoen.

Het hindoeïsme is niet wezenlijk anders dan bv het neo-platonisme of taoïsme. Dat komt omdat er maar één Absolute werkelijkheid is.
Overal ter wereld is die onafhankelijk van elkaar gevonden. Ook in het christendom, maar de meeste christenen herkennen het niet.

[peda]

Para betekent de "' allerhoogste "'. Para Brahman is derhalve de Allerhoogste Brahma. Boven Brahma bestaat in Hindoe land kennelijk nog de "' Allerhoogste "", de overtreffende trap.

Als ik er naar zoek dan is Para Brahman de Ene: het gaat alle voorstellingen te boven (staat boven het kennen) en is vormloos.
Het wordt ook omschreven als Allerhoogste Gelukzaligheid, dat kan niks anders zijn dan Liefde. De manifestatie van de Ene zoals die zich in de mens kan voordoen.

Het hindoeïsme is niet wezenlijk anders dan bv het neo-platonisme of taoïsme. Dat komt omdat er maar één Absolute werkelijkheid is.
Overal ter wereld is die onafhankelijk van elkaar gevonden. Ook in het christendom, maar de meeste christenen herkennen het niet.

Ik denk dat jij daar gelijk in hebt. Waar het geloven aan de basis stopt, gaat het overdenken/ beschouwen verder en zoekt nieuwe grenzen op. Mystiek is in mijn optiek zo'n nieuwe grens van beschouwen. Ik moet bij mystiek ( helaas ) afhaken omdat bij mij de aanleg daartoe ontbreekt. Maar bij geloven aan de basis haak ik ook af. Ik ben dus een "" afhaker "'.

[Mart]

Volgens mij is er iemand die zijn kennis van andere goden eens moet bijspijkeren, of erover moet zwijgen. Brahma is wel de schepper.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brahma_(hindoe%C3%AFsme)

Kijk dan maar onder Para Brahman.

Brahma (ब्रह्म) is een mannelijk zelfstandig naamwoord in het Sanskriet. Het woord verwijst naar "vorm", "schepping", etc., en wordt onder andere gebruikt om de Schepper te duiden in de hindoemythologie. Brahman/Brahma (ब्रह्मन् - een onzijdig zelfstandig naamwoord) is een ander woord dat wordt gebruikt om naar de ultieme waarheid te verwijzen. Zo komt het eveneens voor in de Veda's, maar is prominenter aanwezig in Oepanisjaden en in de latere filosofische scholen. Dan is er nog Brahmin/Brahmana (ब्राह्मण - een mannelijk zelfstandig naamwoord) refererend aan degene die het Brahman volgt uit de hoogste kaste, zoals een priester.

Para betekent de "' allerhoogste "'. Para Brahman is derhalve de Allerhoogste Brahma. Boven Brahma bestaat in Hindoe land kennelijk nog de "' Allerhoogste "", de overtreffende trap.

Het gaat erom dat je beweerde dat Brahma niet de Hindoe Schepper zou zijn, maar dat is incorrect. Brahma als mannelijk zelfstandig naamwoord (ब्रह्म) is wel degelijk de Hindoe Schepper, al heeft de term daarnaast eveneens andere betekenissen. Het brahman (ब्रह्मन्) en het overtreffende para brahman (परब्रह्म) als onzijdige zelfstandige naamwoorden, betreffen verwijzingen om de ultieme waarheid te duiden en niet de Hindoe Schepper.

Deze Hindoe Schepper wordt veel eerder vermeld dan Elohiem, die eveneens werd voorafgegaan door de grote Vadergod, El (𐎛𐎍), waar de god van de T'NaCH El (אל)/Eloah (אלוה) en Elohiem (אֱלֹהִים) van is afgeleid. De Mesopotamische God had bovendien - net zoals Elohiem - eveneens Asjerah/Athirat/Asjtoret ooit als echtgenote. Ook leefden in de Mesopotamische mythologie de slang en de demon Lielieth (לילית) die beiden in de T'NaCH worden vermeld, samen in de boom.

[peda]

Volgens mij is er iemand die zijn kennis van andere goden eens moet bijspijkeren, of erover moet zwijgen. Brahma is wel de schepper.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brahma_(hindoe%C3%AFsme)

Kijk dan maar onder Para Brahman.

Brahma (ब्रह्म) is een mannelijk zelfstandig naamwoord in het Sanskriet. Het woord verwijst naar "vorm", "schepping", etc., en wordt onder andere gebruikt om de Schepper te duiden in de hindoemythologie. Brahman/Brahma (ब्रह्मन् - een onzijdig zelfstandig naamwoord) is een ander woord dat wordt gebruikt om naar de ultieme waarheid te verwijzen. Zo komt het eveneens voor in de Veda's, maar is prominenter aanwezig in Oepanisjaden en in de latere filosofische scholen. Dan is er nog Brahmin/Brahmana (ब्राह्मण - een mannelijk zelfstandig naamwoord) refererend aan degene die het Brahman volgt uit de hoogste kaste, zoals een priester.

Para betekent de "' allerhoogste "'. Para Brahman is derhalve de Allerhoogste Brahma. Boven Brahma bestaat in Hindoe land kennelijk nog de "' Allerhoogste "", de overtreffende trap.

Het gaat erom dat je beweerde dat Brahma niet de Hindoe Schepper zou zijn, maar dat is incorrect. Brahma als mannelijk zelfstandig naamwoord (ब्रह्म) is wel degelijk de Hindoe Schepper, al heeft de term daarnaast eveneens andere betekenissen. Het brahman (ब्रह्मन्) en het overtreffende para brahman (परब्रह्म) als onzijdige zelfstandige naamwoorden, betreffen verwijzingen om de ultieme waarheid te duiden en niet de Hindoe Schepper.

Hallo Mart,

Het is weer zo lang geleden. Ik ga de Hindoe literatuur maar weer eens langs. Schepper en dan weer het "' Allerhoogste "" quasi Boven/Achter de Schepper, Brahma. Brahma lijkt wel op de Demiurch van de Gnostiek. Maar nogmaals, ik ga het weer eens ophalen, dan ligt het weer "' fris "' op het netvlies.

[Piebe Paulusma]

Ergens las ik eens dat Brahma verwijst naar Abraham.

[hopper]

Para betekent de "' allerhoogste "'. Para Brahman is derhalve de Allerhoogste Brahma. Boven Brahma bestaat in Hindoe land kennelijk nog de "' Allerhoogste "", de overtreffende trap.

Als ik er naar zoek dan is Para Brahman de Ene: het gaat alle voorstellingen te boven (staat boven het kennen) en is vormloos.
Het wordt ook omschreven als Allerhoogste Gelukzaligheid, dat kan niks anders zijn dan Liefde. De manifestatie van de Ene zoals die zich in de mens kan voordoen.

Het hindoeïsme is niet wezenlijk anders dan bv het neo-platonisme of taoïsme. Dat komt omdat er maar één Absolute werkelijkheid is.
Overal ter wereld is die onafhankelijk van elkaar gevonden. Ook in het christendom, maar de meeste christenen herkennen het niet.

Ik denk dat jij daar gelijk in hebt. Waar het geloven aan de basis stopt, gaat het overdenken/ beschouwen verder en zoekt nieuwe grenzen op. Mystiek is in mijn optiek zo'n nieuwe grens van beschouwen. Ik moet bij mystiek ( helaas ) afhaken omdat bij mij de aanleg daartoe ontbreekt. Maar bij geloven aan de basis haak ik ook af. Ik ben dus een "" afhaker "'.

Geloven kan ik sowieso afraden, dus dat spreekt in je voordeel. Mystiek kun je niet 'doen', er bestaat geen cursus voor. Ergo: juist het willen weten veroorzaakt dat je nooit verder komt. Jouw houding is dus veruit het beste. In de Advaita Vedanta zijn er mensen die wel verder komen tot op het niveau van 'bewustzijn' middels onderzoek, maar ook dat is een doodlopende weg.

Eenheid, het enkelvoudige kan nu eenmaal niet gedacht worden. Meister Eckhart heeft gelijk dat het middels zelflediging verloopt. Maar aangezien zelflediging een actie van het 'zelf' is, is er altijd een belang bij zelflediging en zo houdt het zelf zich'zelf in stand.

[Mart]

Ergens las ik eens dat Brahma verwijst naar Abraham.

De namen lijken op elkaar: Brahma en z'n vrouw Saraswati/Abra(ha)m en Sarah. Ook veel gebeurtenissen komen overeen, maar een linguïstisch verband is er verder niet. Het zou echter kunnen dat Abram oorsponkelijk uit India afkomstig was, aangezien de naam in het Sanskriet ''priester van Rama'' betekent en de T'NaCH bevestigt dat hij uit een cultuur kwam die meerdere goden aanbad. Veruit de meeste historici vermoeden dat Abram/Avraham een mythologische figuur is.

Maar, als hierboven reeds gezegd, bestaat er wel een linguïstisch verband tussen de grote Vadergod, 'El (𐎛𐎍) uit Mesopotamische teksten en de latere god van de T'NaCH 'El (אל)/'Eloah (אלוה)/'Elohiem (אֱלֹהִים). De Mesopotamische God had bovendien - net zoals Elohiem ooit - eveneens Asjerah/Athirat/Asjtoret als echtgenote. Daarnaast leefden in de Mesopotamische mythologie de slang en Lielieth (לילית) - die beiden in de T'NaCH worden vermeld - samen in de boom. Daar is ongetwijfeld een historische connectie.

[hopper]

Het gaat erom dat je beweerde dat Brahma niet de Hindoe Schepper zou zijn, maar dat is incorrect. Brahma als mannelijk zelfstandig naamwoord (ब्रह्म) is wel degelijk de Hindoe Schepper, al heeft de term daarnaast eveneens andere betekenissen. Het brahman (ब्रह्मन्) en het overtreffende para brahman (परब्रह्म) als onzijdige zelfstandige naamwoorden, betreffen verwijzingen om de ultieme waarheid te duiden en niet de Hindoe Schepper.

Deze Hindoe Schepper wordt veel eerder vermeld dan Elohiem, die eveneens werd voorafgegaan door de grote Vadergod, El (𐎛𐎍), waar de god van de T'NaCH El (אל)/Eloah (אלוה) en Elohiem (אֱלֹהִים) van is afgeleid. De Mesopotamische God had bovendien - net zoals Elohiem - eveneens Asjerah/Athirat/Asjtoret ooit als echtgenote. Ook leefden in de Mesopotamische mythologie de slang en de demon Lielieth (לילית) die beiden in de T'NaCH worden vermeld, samen in de boom.

Ik denk dat het klopt wat je hier schrijft. Brahman wordt omschreven als bewustzijn c.q. zuiver zijn.
Bewustzijn schept niet, bewustzijn neemt de schepping waar. Dus dan moet er ook iets zijn wat schept, dat is Brahma. De eerste van de Hindoe drie-eenheid.

En ondanks dat Brahman één, eeuwig, onvergankelijk, oneindig en onveranderlijk is, staat er toch nog wat boven Brahman: Para Brahman.

[Mart]

Geloven kan ik sowieso afraden, dus dat spreekt in je voordeel. Mystiek kun je niet 'doen', er bestaat geen cursus voor. Ergo: juist het willen weten veroorzaakt dat je nooit verder komt. Jouw houding is dus veruit het beste. In de Advaita Vedanta zijn er mensen die wel verder komen tot op het niveau van 'bewustzijn' middels onderzoek, maar ook dat is een doodlopende weg.

Eenheid, het enkelvoudige kan nu eenmaal niet gedacht worden. Meister Eckhart heeft gelijk dat het middels zelflediging verloopt. Maar aangezien zelflediging een actie van het 'zelf' is, is er altijd een belang bij zelflediging en zo houdt het zelf zich'zelf in stand.

Het rationele neti-neti van Krishnamurti biedt wel een rationele ingang, net zoals Rumi een poëtische ingang biedt. Maar natuurlijk kan een ander nooit meer aanreiken dan een opening.

[hopper]

Geloven kan ik sowieso afraden, dus dat spreekt in je voordeel. Mystiek kun je niet 'doen', er bestaat geen cursus voor. Ergo: juist het willen weten veroorzaakt dat je nooit verder komt. Jouw houding is dus veruit het beste. In de Advaita Vedanta zijn er mensen die wel verder komen tot op het niveau van 'bewustzijn' middels onderzoek, maar ook dat is een doodlopende weg.

Eenheid, het enkelvoudige kan nu eenmaal niet gedacht worden. Meister Eckhart heeft gelijk dat het middels zelflediging verloopt. Maar aangezien zelflediging een actie van het 'zelf' is, is er altijd een belang bij zelflediging en zo houdt het zelf zich'zelf in stand.

Het rationele neti-neti van Krishnamurti biedt wel een rationele ingang, net zoals Rumi een poëtische ingang biedt. Maar natuurlijk kan een ander nooit meer aanreiken dan een opening.

Krishnamurti bood een rationele ingang, maar hij waarschuwde er ook voor dat het 'zelf' de neiging heeft zichzelf te verbeteren in de zoektocht naar niet-zelf. Boeddhisten bijvoorbeeld oefenen zich in wellevendheid. Op zich niet verkeerd, maar men dient wel te beseffen dat dat een verbetering van het 'zelf' is. En niet het opheffen van het zelf.

Vandaar mijn mantra dat het 'zelf' iets van buiten zichzelf nodig heeft om zichzelf te verlossen van het 'zelf'. Rumi komt aardig in de buurt met zijn poëtische ingang. Maar beiden zijn helpend: zowel de rationele als de poëtische ingang. En Jezus mag ook niet uitgevlakt worden, die geeft weer andere instrumenten aan welke op zowel het intellectuele vlak liggen als het gevoelsmatige vlak.

[Piebe Paulusma]

Ergens las ik eens dat Brahma verwijst naar Abraham.

De namen lijken op elkaar: Brahma en z'n vrouw Saraswati/Abra(ha)m en Sarah. Ook veel gebeurtenissen komen overeen, maar een linguïstisch verband is er verder niet. Het zou echter kunnen dat Abram oorsponkelijk uit India afkomstig was, aangezien de naam in het Sanskriet ''priester van Rama'' betekent en de T'NaCH bevestigt dat hij uit een cultuur kwam die meerdere goden aanbad. Veruit de meeste historici vermoeden dat Abram/Avraham een mythologische figuur is.

Maar, als hierboven reeds gezegd, bestaat er wel een linguïstisch verband tussen de grote Vadergod, 'El (𐎛𐎍) uit Mesopotamische teksten en de latere god van de T'NaCH 'El (אל)/'Eloah (אלוה)/'Elohiem (אֱלֹהִים). De Mesopotamische God had bovendien - net zoals Elohiem ooit - eveneens Asjerah/Athirat/Asjtoret als echtgenote. Daarnaast leefden in de Mesopotamische mythologie de slang en Lielieth (לילית) - die beiden in de T'NaCH worden vermeld - samen in de boom. Daar is ongetwijfeld een historische connectie.

Of de persoon Abraham historisch was of niet kan ik niet controleren, maar wat in deze ook opmerkelijk is is dat hij volgens Josephus de grondlegger was van het monotheïsme. Dat impliceert immers dat hij daarvoor polytheïst was.

[Mart]

Ergens las ik eens dat Brahma verwijst naar Abraham.

De namen lijken op elkaar: Brahma en z'n vrouw Saraswati/Abra(ha)m en Sarah. Ook veel gebeurtenissen komen overeen, maar een linguïstisch verband is er verder niet. Het zou echter kunnen dat Abram oorsponkelijk uit India afkomstig was, aangezien de naam in het Sanskriet ''priester van Rama'' betekent en de T'NaCH bevestigt dat hij uit een cultuur kwam die meerdere goden aanbad. Veruit de meeste historici vermoeden dat Abram/Avraham een mythologische figuur is.

Maar, als hierboven reeds gezegd, bestaat er wel een linguïstisch verband tussen de grote Vadergod, 'El (𐎛𐎍) uit Mesopotamische teksten en de latere god van de T'NaCH 'El (אל)/'Eloah (אלוה)/'Elohiem (אֱלֹהִים). De Mesopotamische God had bovendien - net zoals Elohiem ooit - eveneens Asjerah/Athirat/Asjtoret als echtgenote. Daarnaast leefden in de Mesopotamische mythologie de slang en Lielieth (לילית) - die beiden in de T'NaCH worden vermeld - samen in de boom. Daar is ongetwijfeld een historische connectie.

Of de persoon Abraham historisch was of niet kan ik niet controleren, maar wat in deze ook opmerkelijk is is dat hij volgens Josephus de grondlegger was van het monotheïsme. Dat impliceert immers dat hij daarvoor polytheïst was.

Volgens de Torah zou hij geboren zijn in 'Oer, dat Handelingen 7:2-4 in Mesopotamië plaatst en Jozua 24:2 zegt dat Terah - de vader van Avraham - afgoden aanbad. Ook Midrasj Genesis Rabbah vertelt een mooie midrasj aggadah over Avraham als kind in de winkel van zijn vader, waar afgoden werden gemaakt en verkocht. Moet nu snel naar m'n werk, maar indien je het interessant vind, zal ik de midrasj hier vanavond neertypen.

[Piebe Paulusma]

Ergens las ik eens dat Brahma verwijst naar Abraham.

De namen lijken op elkaar: Brahma en z'n vrouw Saraswati/Abra(ha)m en Sarah. Ook veel gebeurtenissen komen overeen, maar een linguïstisch verband is er verder niet. Het zou echter kunnen dat Abram oorsponkelijk uit India afkomstig was, aangezien de naam in het Sanskriet ''priester van Rama'' betekent en de T'NaCH bevestigt dat hij uit een cultuur kwam die meerdere goden aanbad. Veruit de meeste historici vermoeden dat Abram/Avraham een mythologische figuur is.

Maar, als hierboven reeds gezegd, bestaat er wel een linguïstisch verband tussen de grote Vadergod, 'El (𐎛𐎍) uit Mesopotamische teksten en de latere god van de T'NaCH 'El (אל)/'Eloah (אלוה)/'Elohiem (אֱלֹהִים). De Mesopotamische God had bovendien - net zoals Elohiem ooit - eveneens Asjerah/Athirat/Asjtoret als echtgenote. Daarnaast leefden in de Mesopotamische mythologie de slang en Lielieth (לילית) - die beiden in de T'NaCH worden vermeld - samen in de boom. Daar is ongetwijfeld een historische connectie.

Of de persoon Abraham historisch was of niet kan ik niet controleren, maar wat in deze ook opmerkelijk is is dat hij volgens Josephus de grondlegger was van het monotheïsme. Dat impliceert immers dat hij daarvoor polytheïst was.

Volgens de Torah zou hij geboren zijn in 'Oer, dat Handelingen 7:2-4 in Mesopotamië plaatst en Jozua 24:2 zegt dat Terah - de vader van Avraham - afgoden aanbad. Ook Midrasj Genesis Rabbah vertelt een mooie midrasj aggadah over Avraham als kind in de winkel van zijn vader, waar afgoden werden gemaakt en verkocht. Moet nu snel naar m'n werk, maar indien je het interessant vind, zal ik de midrasj hier vanavond neertypen.

Gaarne en werk ze!

[Bastiaan73]

Of God man of vrouw is, is eigenlijk een vreemde vraag. God is volgens de definitie, immaterieel en heeft dus geen mannelijk of vrouwelijk lichaam.
... Traditie heeft een zeer, zeer lange adem.

Sommige ingesleten tradities zijn bijzonder lastig te doorbreken.
Ik lees velen die het beweren dat God niet mannelijk/vrouwelijk is of juist beide eigenschappen heeft.. maar ook degenen die dat vinden hebben het immer over een Hij. Ook als het de Ene wordt genoemd, of de Beminde of roep maar wat er allemaal voor woorden aan gehangen worden.
Het zit er zo ingebakken dat er niet eens over nagedacht wordt.

Hallo Petra,

Let maar eens op hoe 95 % van de mensen praten over God. Het is een volledig antropomorfe God met puur menselijke eigenschappen. Zo was het in het verleden ook. De gelovige mocht van JHWH geen beeldende voorstellingen maken, maar denkbeeldige voorstellingen waren/zijn niet verboden. Dat is ook m.i. de grote handicap bij het onderling spreken over God. Een gelovige beschrijft een voor hem/ haar gevisualiseerde God, die een ander weer niet herkent. En dan wordt er over God gesproken als over een uitvergrote mannelijke Trump, die je favoriseert of waarvan je gruwelt. Hoe moderner de theoloog, hoe minder hij/zij nog in concrete termen over God weet te vertellen, laat staan of hij/zij mannelijk of vrouwelijk is. Dat is antropomorf bijgeloof.

(Subjectieve) projectie dus.

Idd. Idd. Idd. !!!
Maar mijn punt is.. of dat een eigen keuze is of is aangeleerd of opgelegd en... of het wel zo correct is.
Wat is Waarheid? Is er wel een Waarheid? Is dat nodig?
En wat wil jij/ik/wij er Zelf mee?
Heb je erover nagedacht en wil je graag vasthouden aan dat wat gepaplepelde traditie is .. dan heb ik daar geen moeite mee.
Waar ik wel moeite mee heb is als mij (of wiedanook) de ruimte wordt ontnomen om er een eigen invulling aan te geven omdat andere mensen hun eigen projectie liefst bij iedereen door de (desnoods onwillige) strot duwen.
Dat is een proces wat zich de afgelopen eeuwen heeft afgespeeld en wat imo afgebroken moet worden.

Ik wil niemand iets opdringen. Heb ik jou ergens 'ruimte ontnomen'? Ik heb van huis uit überhaupt geen religie meegekregen en daar ben ik blij mee. Ik heb zelf ook een hekel aan opdringerigheid. Als ik een Bijbeltekst plaats dan doe ik dat puur ter overweging. Je hoeft er niets mee te doen.

Iedereen weet instinctief wat de waarheid is en wat een leugen is. Tenzij je een psychopaat of sociopaat bent. De waarheid is puur en blijvend, de leugen is corrupt en zal ooit door de waarheid een leugen blijken te zijn. Kijk maar naar Trump.

[Mart]

Gaarne! ...

Okay, hieronder de aggadah uit Midrasj Beresjiet Rabbah 38:13 op de passage uit Genesis 11:28 ("En Haran stierf in het bijzijn van zijn vader Terach"):

וַיָּמָת הָרָן עַל פְּנֵי תֶּרַח אָבִיו (בראשית יא, כח), רַבִּי חִיָּא בַּר בְּרֵיהּ דְּרַב אַדָא דְּיָפוֹ, תֶּרַח עוֹבֵד צְלָמִים הָיָה, חַד זְמַן נְפֵיק לַאֲתַר, הוֹשִׁיב לְאַבְרָהָם מוֹכֵר תַּחְתָּיו. הֲוָה אָתֵי בַּר אֵינַשׁ בָּעֵי דְּיִזְבַּן, וַהֲוָה אֲמַר לֵהּ בַּר כַּמָּה שְׁנִין אַתְּ, וַהֲוָה אֲמַר לֵיהּ בַּר חַמְשִׁין אוֹ שִׁתִּין, וַהֲוָה אֲמַר לֵיהּ וַי לֵיהּ לְהַהוּא גַבְרָא דַּהֲוָה בַּר שִׁתִּין וּבָעֵי לְמִסְגַּד לְבַר יוֹמֵי, וַהֲוָה מִתְבַּיֵּשׁ וְהוֹלֵךְ לוֹ. חַד זְמַן אֲתָא חַד אִתְּתָא טְעִינָא בִּידָהּ חָדָא פִּינָךְ דְּסֹלֶת, אֲמָרָהּ לֵיהּ הֵא לָךְ קָרֵב קֳדָמֵיהוֹן, קָם נְסֵיב בּוּקְלָסָא בִּידֵיהּ, וְתַבְרִינוּן לְכָלְהוֹן פְּסִילַיָא, וִיהַב בּוּקְלָסָא בִּידָא דְּרַבָּה דַּהֲוָה בֵּינֵיהוֹן. כֵּיוָן דַּאֲתָא אֲבוּהָ אֲמַר לֵיהּ מַאן עָבֵיד לְהוֹן כְּדֵין, אֲמַר לֵיהּ מַה נִּכְפּוּר מִינָךְ אֲתַת חָדָא אִתְּתָא טְעִינָא לָהּ חָדָא פִּינָךְ דְּסֹוֹלֶת, וַאֲמַרַת לִי הֵא לָךְ קָרֵיב קֳדָמֵיהון, קָרֵיבְתְּ לָקֳדָמֵיהוֹן הֲוָה דֵּין אֲמַר אֲנָא אֵיכוֹל קַדְמָאי, וְדֵין אֲמַר אֲנָא אֵיכוֹל קַדְמָאי, קָם הָדֵין רַבָּה דַּהֲוָה בֵּינֵיהוֹן נְסַב בּוּקְלָסָא וְתַבַּרִינוֹן. אֲמַר לֵיהּ מָה אַתָּה מַפְלֶה בִּי, וְיָדְעִין אִינוּן. אֲמַר לֵיהּ וְלֹא יִשְׁמְעוּ אָזְנֶיךָ מַה שֶּׁפִּיךָ אוֹמֵר. נַסְבֵיהּ וּמְסָרֵיהּ לְנִמְרוֹד. אֲמַר לֵיהּ נִסְגוֹד לְנוּרָא, אֲמַר לֵיהּ אַבְרָהָם וְנִסְגּוֹד לְמַיָא דְּמַטְפִין נוּרָא. אֲמַר לֵיהּ נִמְרוֹד נִסְגּוֹד לְמַיָא, אֲמַר לֵיהּ אִם כֵּן נִסְגּוֹד לַעֲנָנָא דְּטָעִין מַיָא. אֲמַר לֵיהּ נִסְגּוֹד לַעֲנָנָא. אָמַר לֵיהּ אִם כֵּן נִסְגּוֹד לְרוּחָא דִּמְבַדַּר עֲנָנָא. אֲמַר לֵיהּ נִסְגּוֹד לְרוּחָא. אֲמַר לֵיהּ וְנִסְגּוֹד לְבַר אֵינָשָׁא דְּסָבֵיל רוּחָא. אֲמַר לֵיהּ מִלִּין אַתְּ מִשְׁתָּעֵי, אֲנִי אֵינִי מִשְׁתַּחֲוֶה אֶלָּא לָאוּר, הֲרֵי אֲנִי מַשְׁלִיכֲךָ בְּתוֹכוֹ, וְיָבוֹא אֱלוֹהַּ שֶׁאַתָּה מִשְׁתַּחֲוֶה לוֹ וְיַצִּילְךָ הֵימֶנּוּ. הֲוָה תַּמָן הָרָן קָאֵים פְּלוּג, אָמַר מַה נַּפְשָׁךְ אִם נָצַח אַבְרָהָם אֲנָא אָמַר מִן דְּאַבְרָהָם אֲנָא וְאִם נָצַח נִמְרוֹד אֲנָא אֲמַר דְּנִמְרוֹד אֲנָא. כֵּיוָן שֶׁיָּרַד אַבְרָהָם לְכִבְשַׁן הָאֵשׁ וְנִצֹּל, אָמְרִין לֵיהּ דְּמַאן אַתְּ, אֲמַר לְהוֹן מִן אַבְרָהָם אֲנָא, נְטָלוּהוּ וְהִשְּׁלִיכוּהוּ לָאוּר וְנֶחְמְרוּ בְּנֵי מֵעָיו, וְיָצָא וּמֵת עַל פְּנֵי תֶּרַח אָבִיו, הֲדָא הוּא דִכְתִיב: וַיָּמָת הָרָן עַל פְּנֵי תֶּרַח וגו'.

Vertaling:

"En Haran stierf in het bijzijn van zijn vader Terach" (Genesis 11:28). Rabbi Hijja vertelde dat Terach (de vader van Avraham) een maker van afgoden was en heenging om ze te verkopen. Een ​​man wilde er eentje kopen. ''Hoe oud ben je?'', vroeg Abraham aan de man. ''Vijftig'',' antwoordde hij. Avraham lachtte: "Iemand die vijftig jaar oud is, wil een ding aanbidden dat slechts een dag oud is?" Een vrouw kwam binnen met meel en vroeg hem: ''Neem dit en bied het de afgoden aan''. Avraham sloeg alle afgoden in duigen met een stok en legde deze vervolgens in de hand van de grootste afgod. Toen zijn vader terugkeerde, vroeg hij: ''Wat heb je met ze gedaan?'' Avraham antwoordde: ''Een vrouw kwam met een lekkere maaltijd en vroeg me om het aan de goden te geven, maar de ene god zei: ''Ik wil het eerst eten'', terwijl een andere god eveneens zei: ''Nee, ik wil eerst eten'', waarop de grootste god opstond, de stok pakte en ze allemaal in duigen sloeg. "Waarom spot je mij alsof deze beelden enige kennis hebben?'', zei Terach en hij bracht Avraham naar Nimrod. ''Laten we vuur aanbidden'', zei Nimrod. "Laten we liever water aanbidden dat vuur dooft", zei Avraham. ''Okay, laten we het water aanbidden'', reageerde Nimrod. ''Nee, laten we liever de wolken aanbidden die het water dragen'', zei Avraham. ''Okay, laten we dan de wolken aanbidden'', zei Nimrod. "Nee, laten we de wind aanbidden die de wolken uiteendrijft", zei Avraham. ''Okay, laten we de wind aanbidden'', antwoordde Nimrod. "Nee, laten we mensen aanbidden die tegen de wind in kunnen lopen", zei Avraham. "Je drijft slechts de spot met mij en we zullen niets dan het vuur aanbidden waarin ik je zal werpen en laat de God die jij aanbidt, je maar komen redden!" Reageerde Nimrod. Haran (Avrahams broer) stond daar onbeslist en dacht: "Indien Avraham wint, zal ik zeggen dat ik Avrahams vertrouwen in zijn God deel, maar als Nimrod zegeviert, zal ik zeggen dat ik aan de kant van Nimrod sta". Toen Avraham in de oven werd gegooid en gered werd, vroeg Nimrod aan Haran: "Wie vertrouw jij?" "Avraham", antwoordde hij toen, waarop Nimrod hem in het vuur wierp en hij stierf in het bijzijn van z'n vader. Daarom staat er geschreven: "En Haran stierf in het bijzijn van zijn vader Terach" (Genesis 11:28).

[Petra]

ZHij is een rare constructie omdat er geen enkel woord in het Nederlands bestaat dat met twee hoofdletters begint.

Dan maak je er toch een Zhij of Hzij van. Maar hé.. taal is ook maar een manier van uitdrukken en altijd in ontwikkeling.
Dus ook die dubbele hoofdletter kan ingeburgerd raken.

Maar ik zal er nooit op hameren dat God een man of een vrouw is, want beide zijn m.i. niet waar.

Jawel dat doe je wel. Dat doe je namelijk elke keer als jij God alleen in de Hij/Hem vorm aanspreekt/beschrijft.

Het zhij zo. Heb je een soort van penisnijd?

Spiegeltje spiegeltje aan de wand..
Ik heb net zoveel penisnijd als jij misogynie hebt.

Allemachtig prachtig hoor die wijsheden.

Maar ik ben nooit zo onder indruk van wat mensen zeggen, ik kijk liever naar wat ze doen en hoe ze het toepassen in de dagelijkse praktijk.

...

Dat wordt lastig op een forum.

Nee hoor, dat is helemaal niet lastig.
Zeggen wat je doet en doen wat je zegt.

Dat betekent bv. ...dat als je zegt dat God voor jou zowel mannelijk als vrouwelijk is dat je dat dan niet alleen zegt maar er ook naar handelt.

Ik ben van mening dat we niet ons lichaam zijn maar een lichaam hebben, als een soort voertuig.

Prima hoor.
Wie of wat zou je zijn zonder dat voertuig hè, i.i.g. geen mens. (In de zin van wat gewoonlijk mens wordt genoemd).

[Petra]

Idd. Idd. Idd. !!!
Maar mijn punt is.. of dat een eigen keuze is of is aangeleerd of opgelegd en... of het wel zo correct is.
Wat is Waarheid? Is er wel een Waarheid? Is dat nodig?
En wat wil jij/ik/wij er Zelf mee?
Heb je erover nagedacht en wil je graag vasthouden aan dat wat gepaplepelde traditie is .. dan heb ik daar geen moeite mee.
Waar ik wel moeite mee heb is als mij (of wiedanook) de ruimte wordt ontnomen om er een eigen invulling aan te geven omdat andere mensen hun eigen projectie liefst bij iedereen door de (desnoods onwillige) strot duwen.
Dat is een proces wat zich de afgelopen eeuwen heeft afgespeeld en wat imo afgebroken moet worden.

Ik wil niemand iets opdringen. Heb ik jou ergens 'ruimte ontnomen'?

Verkeer je in de waan dat jij de bijbel hebt geschreven/samengesteld?
Dus nee. Het sloeg niet op jou. Het sloeg op de geïnstitutionaliseerde opgelegde manier van interpreteren. Door Bijbelse geloofsdwingelarij is God in onze cultuur/traditie een Hij geworden i.p.v. Zij. (of Zhij/Hzij). Waar helaas maar moeizaam van afgeweken wordt omdat het simpelweg zodanig is ingeburgerd dat er niet eens over nagedacht wordt.

Ik heb van huis uit überhaupt geen religie meegekregen en daar ben ik blij mee. Ik heb zelf ook een hekel aan opdringerigheid. Als ik een Bijbeltekst plaats dan doe ik dat puur ter overweging. Je hoeft er niets mee te doen.

Iedereen weet instinctief wat de waarheid is en wat een leugen is. Tenzij je een psychopaat of sociopaat bent. De waarheid is puur en blijvend, de leugen is corrupt en zal ooit door de waarheid een leugen blijken te zijn. Kijk maar naar Trump.

Je plaatst mooie teksten. En ik vind ze niet opdringerig.
En idd. al is de leugen nog zo snel... de Waarheid achterhaalt haar wel.

[Piebe Paulusma]

Gaarne! ...

Okay, hieronder de aggadah uit Midrasj Beresjiet Rabbah 38:13 op de passage uit Genesis 11:28 ("En Haran stierf in het bijzijn van zijn vader Terach"):

וַיָּמָת הָרָן עַל פְּנֵי תֶּרַח אָבִיו (בראשית יא, כח), רַבִּי חִיָּא בַּר בְּרֵיהּ דְּרַב אַדָא דְּיָפוֹ, תֶּרַח עוֹבֵד צְלָמִים הָיָה, חַד זְמַן נְפֵיק לַאֲתַר, הוֹשִׁיב לְאַבְרָהָם מוֹכֵר תַּחְתָּיו. הֲוָה אָתֵי בַּר אֵינַשׁ בָּעֵי דְּיִזְבַּן, וַהֲוָה אֲמַר לֵהּ בַּר כַּמָּה שְׁנִין אַתְּ, וַהֲוָה אֲמַר לֵיהּ בַּר חַמְשִׁין אוֹ שִׁתִּין, וַהֲוָה אֲמַר לֵיהּ וַי לֵיהּ לְהַהוּא גַבְרָא דַּהֲוָה בַּר שִׁתִּין וּבָעֵי לְמִסְגַּד לְבַר יוֹמֵי, וַהֲוָה מִתְבַּיֵּשׁ וְהוֹלֵךְ לוֹ. חַד זְמַן אֲתָא חַד אִתְּתָא טְעִינָא בִּידָהּ חָדָא פִּינָךְ דְּסֹלֶת, אֲמָרָהּ לֵיהּ הֵא לָךְ קָרֵב קֳדָמֵיהוֹן, קָם נְסֵיב בּוּקְלָסָא בִּידֵיהּ, וְתַבְרִינוּן לְכָלְהוֹן פְּסִילַיָא, וִיהַב בּוּקְלָסָא בִּידָא דְּרַבָּה דַּהֲוָה בֵּינֵיהוֹן. כֵּיוָן דַּאֲתָא אֲבוּהָ אֲמַר לֵיהּ מַאן עָבֵיד לְהוֹן כְּדֵין, אֲמַר לֵיהּ מַה נִּכְפּוּר מִינָךְ אֲתַת חָדָא אִתְּתָא טְעִינָא לָהּ חָדָא פִּינָךְ דְּסֹוֹלֶת, וַאֲמַרַת לִי הֵא לָךְ קָרֵיב קֳדָמֵיהון, קָרֵיבְתְּ לָקֳדָמֵיהוֹן הֲוָה דֵּין אֲמַר אֲנָא אֵיכוֹל קַדְמָאי, וְדֵין אֲמַר אֲנָא אֵיכוֹל קַדְמָאי, קָם הָדֵין רַבָּה דַּהֲוָה בֵּינֵיהוֹן נְסַב בּוּקְלָסָא וְתַבַּרִינוֹן. אֲמַר לֵיהּ מָה אַתָּה מַפְלֶה בִּי, וְיָדְעִין אִינוּן. אֲמַר לֵיהּ וְלֹא יִשְׁמְעוּ אָזְנֶיךָ מַה שֶּׁפִּיךָ אוֹמֵר. נַסְבֵיהּ וּמְסָרֵיהּ לְנִמְרוֹד. אֲמַר לֵיהּ נִסְגוֹד לְנוּרָא, אֲמַר לֵיהּ אַבְרָהָם וְנִסְגּוֹד לְמַיָא דְּמַטְפִין נוּרָא. אֲמַר לֵיהּ נִמְרוֹד נִסְגּוֹד לְמַיָא, אֲמַר לֵיהּ אִם כֵּן נִסְגּוֹד לַעֲנָנָא דְּטָעִין מַיָא. אֲמַר לֵיהּ נִסְגּוֹד לַעֲנָנָא. אָמַר לֵיהּ אִם כֵּן נִסְגּוֹד לְרוּחָא דִּמְבַדַּר עֲנָנָא. אֲמַר לֵיהּ נִסְגּוֹד לְרוּחָא. אֲמַר לֵיהּ וְנִסְגּוֹד לְבַר אֵינָשָׁא דְּסָבֵיל רוּחָא. אֲמַר לֵיהּ מִלִּין אַתְּ מִשְׁתָּעֵי, אֲנִי אֵינִי מִשְׁתַּחֲוֶה אֶלָּא לָאוּר, הֲרֵי אֲנִי מַשְׁלִיכֲךָ בְּתוֹכוֹ, וְיָבוֹא אֱלוֹהַּ שֶׁאַתָּה מִשְׁתַּחֲוֶה לוֹ וְיַצִּילְךָ הֵימֶנּוּ. הֲוָה תַּמָן הָרָן קָאֵים פְּלוּג, אָמַר מַה נַּפְשָׁךְ אִם נָצַח אַבְרָהָם אֲנָא אָמַר מִן דְּאַבְרָהָם אֲנָא וְאִם נָצַח נִמְרוֹד אֲנָא אֲמַר דְּנִמְרוֹד אֲנָא. כֵּיוָן שֶׁיָּרַד אַבְרָהָם לְכִבְשַׁן הָאֵשׁ וְנִצֹּל, אָמְרִין לֵיהּ דְּמַאן אַתְּ, אֲמַר לְהוֹן מִן אַבְרָהָם אֲנָא, נְטָלוּהוּ וְהִשְּׁלִיכוּהוּ לָאוּר וְנֶחְמְרוּ בְּנֵי מֵעָיו, וְיָצָא וּמֵת עַל פְּנֵי תֶּרַח אָבִיו, הֲדָא הוּא דִכְתִיב: וַיָּמָת הָרָן עַל פְּנֵי תֶּרַח וגו'.

Vertaling:

"En Haran stierf in het bijzijn van zijn vader Terach" (Genesis 11:28). Rabbi Hijja vertelde dat Terach (de vader van Avraham) een maker van afgoden was en heenging om ze te verkopen. Een ​​man wilde er eentje kopen. ''Hoe oud ben je?'', vroeg Abraham aan de man. ''Vijftig'',' antwoordde hij. Avraham lachtte: "Iemand die vijftig jaar oud is, wil een ding aanbidden dat slechts een dag oud is?" Een vrouw kwam binnen met meel en vroeg hem: ''Neem dit en bied het de afgoden aan''. Avraham sloeg alle afgoden in duigen met een stok en legde deze vervolgens in de hand van de grootste afgod. Toen zijn vader terugkeerde, vroeg hij: ''Wat heb je met ze gedaan?'' Avraham antwoordde: ''Een vrouw kwam met een lekkere maaltijd en vroeg me om het aan de goden te geven, maar de ene god zei: ''Ik wil het eerst eten'', terwijl een andere god eveneens zei: ''Nee, ik wil eerst eten'', waarop de grootste god opstond, de stok pakte en ze allemaal in duigen sloeg. "Waarom spot je mij alsof deze beelden enige kennis hebben?'', zei Terach en hij bracht Avraham naar Nimrod. ''Laten we vuur aanbidden'', zei Nimrod. "Laten we liever water aanbidden dat vuur dooft", zei Avraham. ''Okay, laten we het water aanbidden'', reageerde Nimrod. ''Nee, laten we liever de wolken aanbidden die het water dragen'', zei Avraham. ''Okay, laten we dan de wolken aanbidden'', zei Nimrod. "Nee, laten we de wind aanbidden die de wolken uiteendrijft", zei Avraham. ''Okay, laten we de wind aanbidden'', antwoordde Nimrod. "Nee, laten we mensen aanbidden die tegen de wind in kunnen lopen", zei Avraham. "Je drijft slechts de spot met mij en we zullen niets dan het vuur aanbidden waarin ik je zal werpen en laat de God die jij aanbidt, je maar komen redden!" Reageerde Nimrod. Haran (Avrahams broer) stond daar onbeslist en dacht: "Indien Avraham wint, zal ik zeggen dat ik Avrahams vertrouwen in zijn God deel, maar als Nimrod zegeviert, zal ik zeggen dat ik aan de kant van Nimrod sta". Toen Avraham in de oven werd gegooid en gered werd, vroeg Nimrod aan Haran: "Wie vertrouw jij?" "Avraham", antwoordde hij toen, waarop Nimrod hem in het vuur wierp en hij stierf in het bijzijn van z'n vader. Daarom staat er geschreven: "En Haran stierf in het bijzijn van zijn vader Terach" (Genesis 11:28).

Dank je! Hoe oud is die Midrasj en zijn er ook Nederlands- of Engelstalige boeken van?

[Mart]

Dank je! Hoe oud is die Midrasj en zijn er ook Nederlands- of Engelstalige boeken van?

Midrasj aggadah maakt deel uit van de mondelinge traditie, bestrijkt een lange periode en bevat aggadot (overleveringen en verhalen) vanaf de eerste Zoegot (515 voor Chr. tot 70 na Chr.) zoals Hillel de Oudere, Sjim'on de Rechtvaardige, Gamali'el, etc., de Tanna'iem (70 - 200 na. Chr.) zoals Rabbi Akiva, Sjim'on bar Jochaj, etc., helemaal totaan de Amora'iem (vanaf 200 na Chr.) zoals Hillel de Jongere, Abba Aricha, Rav Nachman, Rabbah bar Nachmanie, etc., en is - net als de Talmoediem - pas veel later opgeschreven en zo rond de derde tot de vijfde eeuw samengesteld. De verhalen die erin staan, betreffen geen geschiedenis, maar betekenis en zijn altijd commentaren op bijbelverzen om concepten te verduidelijken. Zie ze als de verhalen van Jezus over de verloren zoon, de barmhartige Sameritaan, de trouwe knecht, de vijf wijze en de vijf dwaze maagden, etc. Wat klopt in deze aggadah, is dat Avraham in de T'NaCH inderdaad uit een cultuur kwam waar afgoden werden aanbeden (zie bijv. Jozua 24:2, waar wordt gezegd dat Terah - de vader van Avraham - afgoden aanbad). Deze midrasj aggadah over Avraham (Beresjiet Rabbah 38:13) heeft het trouwens tevens tot in de Koran gemaakt, waar deze eveneens in is opgenomen.

Er bestaan enorm veel midrasjiem en ze zijn eveneens in andere talen beschikbaar, maar de betekenis is onmogelijk volledig te vatten indien men het Hebreeuws en Aramees niet machtig is, want deze hangt vrijwel altijd samen met letter-constructies waaruit de behandelde concepten worden afgeleid, zoals Jezus naar de letters Gimel en de Ajien verwees door te zeggen dat een kameel (ג) eenvoudiger door het oog van de naald (ע) kan, dan een rijk mens naar de komende wereld, maar dat bij God alles mogelijk is. Wat dan overblijft zijn simpel verhalen. Midrasj Rabbah maakt deel uit van de midrasjische traditie en bestaat uit 5 boeken:

Genesis Rabbah: Beresjiet Rabbah
Exodus Rabbah: Sjemot Rabbah
Leviticus Rabbah: Wajikra Rabbah
Numeri Rabbah: Bemidbar Rabbah
Deuteronomium Rabbah: Dewariem Rabbah

[Piebe Paulusma]

Zeer interessant Mart, dank je wel! En de overeenkomst met Jezus' gelijkenissen was me al opgevallen. De ietwat sprookjesachtige stijl van vertellen. Dat die orale traditie zo ver teruggaat als 500 voor Christus is wel heel bijzonder. Denk je niet dat latere rabbijn e.e.a. hebben aangepast naar eigen inzicht?

[Petra]

..de trouwe knecht, de vijf wijze en de vijf dwaze maagden, ..

Die andere verhalen 'ken' ik wel, maar deze niet.
Leuk! Vertel