Drie-eenheid

[Gaitema]

ps: dat schreef ik

Je hebt overigens helemaal gelijk. Ik het NBG en de statenvertalingen staat ook gewoon "de Geest, het water en het bloed."

Het Boek geeft een vertaalslag vanuit de gedachte van de vertalers. Hoe ze bij hun vertaalslag gekomen zijn, is mij niet duidelijk.

[Sanne]

Waarom schiep God immers? God had een idee om te beginnen met Zijn schepping. God wilde immers Zijn liefde delen met Zijn geliefde, noem het een bruid, noem het zijn kind of Zijn Zoon.
God vormde Zijn geliefde en gaf zijn Liefde aan deze geliefde, die vanuit die Liefde ook weer het zelfde kon doen. Dat schept ook eenheid.

Ik geloof daarom dat Spreuken 8:22-30 ook op Jezus van toepassing kan worden gebracht. In de Groot Nieuws Bijbel staat in 8:22: "De Heer heeft mij als eerste geschapen". In 8:30 wordt hij ook Gods "troetelkind" of "lievelingskind" genoemd. Maar de Willibrordvertaling spreekt over een "uitvoerster" aan Gods zijde. Jehovah God als architect en Jezus als uitvoerder aan zijn zijde.

[robert75]

Wilsophie schreef:

Het schept verwarring dat de bijbels die ik thuis heb liggen die verschillende Bijbelteksten hebben staan. Ten eerste "Het Boek" dat zegt:
"De Vader, de Christus en de Heilige Geest", met haar eigen onderschrift naar de tweede vertaling waarin staat "De Vader, het Woord en de Heilige Geest"
en vervolgens uit de Naardense Vertaling: "De Geest, het Water en het bloed"

"Het Boek" is een "vertaling van een vertaling". De woorden zijn gemakkelijker te begrijpen voor beginnende bijbellezers.
Maar voor studiedoeleinden is de Naardense Bijbelvertaling betrouwbaarder. Deze is, evenals NBG, NBV en HSV vanuit de oudst bekende bronnen vertaald.

Wat mij vooral opvalt als ik de verschillende vertalingen naast elkaar leg dat er heel veel verschil in zit. Ik persoonlijk ga voor de Statenvertalingen, En niet omdat die beter zou zijn maar die is overgeleverd vanuit de Textus Receptus, Terwijl de nieuwere Bijbelvertalingen overgeleverd zijn vanuit de Codex Sinaiticus, En de Codex Vaticanus. De Textus Receptus is altijd erkend geweest als meest betrouwbare Bijbelbron, Maar om de een of andere reden hebben we daar afscheid van genomen. Men beweerd dat de Codex Sinaiticus en de Codex Vaticanus ouder is dus beter, Maar daar ben ik het niet geheel mee eens. Het is inderdaad welke betrouwbaarder is, En welke tekst meer aansluit bij de bronteksten, Aangezien we copy's van copy's hebben, En de originele teksten allang door de tijd verdwenen zijn is dat erg moeilijk.

Bv in de nieuwere vertalingen in Filippenzen 2:6 staat dat Christus zijn gelijkheid aan God niet vasthield, Terwijl in de Statenvertalingen staat dat hij gelijk was aan God. Welke tekst zou betrouwbaarder zijn, En sluit meer aan bij de bronteksten?
Zo staat in 1 Johannes 5:7,8 in de Statenvertaling

7 Want drie zijn er die getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze drie zijn één.
8 En drie zijn er die getuigen op de aarde: de Geest, het water en het bloed; en deze drie zijn één.

Vers 7 is al een verwijzing naar de drie-eenheid. En er wordt onderscheid gemaakt tussen drie getuigen in de hemel, En drie op aarde.
In de overige vertalingen, Inclusief de Naardense Bijbel staat het volgende.

7 Er zijn dus drie getuigen:
8 de Geest, het water en het bloed, en het getuigenis van deze drie is eensluidend. (NBV)

Hier wordt de drie-eenheid niet ons vermeld en gewoonweg ontkend. Welke tekst zou betrouwbaarder zijn? Ik persoonlijk ga voor de Statenvertalingen omdat die mijns inziens beeter aansluiten bij de bronteksten. Ik heb daar ooit eens 2 hele interessante lezingen over gezien. Die ik iedereen die daar belangstelling voor heeft kan aanraden. Zeer interessante lezingen.

Battle of the Bibles

Changing the Word

[Gaitema]

Waarom schiep God immers? God had een idee om te beginnen met Zijn schepping. God wilde immers Zijn liefde delen met Zijn geliefde, noem het een bruid, noem het zijn kind of Zijn Zoon.
God vormde Zijn geliefde en gaf zijn Liefde aan deze geliefde, die vanuit die Liefde ook weer het zelfde kon doen. Dat schept ook eenheid.

Ik geloof daarom dat Spreuken 8:22-30 ook op Jezus van toepassing kan worden gebracht. In de Groot Nieuws Bijbel staat in 8:22: "De Heer heeft mij als eerste geschapen". In 8:30 wordt hij ook Gods "troetelkind" of "lievelingskind" genoemd. Maar de Willibrordvertaling spreekt over een "uitvoerster" aan Gods zijde. Jehovah God als architect en Jezus als uitvoerder aan zijn zijde.

Dat lijkt me heel juist weergegeven

[Gaitema]

Wilsophie schreef:

Het schept verwarring dat de bijbels die ik thuis heb liggen die verschillende Bijbelteksten hebben staan. Ten eerste "Het Boek" dat zegt:
"De Vader, de Christus en de Heilige Geest", met haar eigen onderschrift naar de tweede vertaling waarin staat "De Vader, het Woord en de Heilige Geest"
en vervolgens uit de Naardense Vertaling: "De Geest, het Water en het bloed"

"Het Boek" is een "vertaling van een vertaling". De woorden zijn gemakkelijker te begrijpen voor beginnende bijbellezers.
Maar voor studiedoeleinden is de Naardense Bijbelvertaling betrouwbaarder. Deze is, evenals NBG, NBV en HSV vanuit de oudst bekende bronnen vertaald.

Wat mij vooral opvalt als ik de verschillende vertalingen naast elkaar leg dat er heel veel verschil in zit. Ik persoonlijk ga voor de Statenvertalingen, En niet omdat die beter zou zijn maar die is overgeleverd vanuit de Textus Receptus, Terwijl de nieuwere Bijbelvertalingen overgeleverd zijn vanuit de Codex Sinaiticus, En de Codex Vaticanus. De Textus Receptus is altijd erkend geweest als meest betrouwbare Bijbelbron, Maar om de een of andere reden hebben we daar afscheid van genomen. Men beweerd dat de Codex Sinaiticus en de Codex Vaticanus ouder is dus beter, Maar daar ben ik het niet geheel mee eens. Het is inderdaad welke betrouwbaarder is, En welke tekst meer aansluit bij de bronteksten, Aangezien we copy's van copy's hebben, En de originele teksten allang door de tijd verdwenen zijn is dat erg moeilijk.

Bv in de nieuwere vertalingen in Filippenzen 2:6 staat dat Christus zijn gelijkheid aan God niet vasthield, Terwijl in de Statenvertalingen staat dat hij gelijk was aan God. Welke tekst zou betrouwbaarder zijn, En sluit meer aan bij de bronteksten?
Zo staat in 1 Johannes 5:7,8 in de Statenvertaling

7 Want drie zijn er die getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze drie zijn één.
8 En drie zijn er die getuigen op de aarde: de Geest, het water en het bloed; en deze drie zijn één.

Vers 7 is al een verwijzing naar de drie-eenheid. En er wordt onderscheid gemaakt tussen drie getuigen in de hemel, En drie op aarde.
In de overige vertalingen, Inclusief de Naardense Bijbel staat het volgende.

7 Er zijn dus drie getuigen:
8 de Geest, het water en het bloed, en het getuigenis van deze drie is eensluidend. (NBV)

Hier wordt de drie-eenheid niet ons vermeld en gewoonweg ontkend. Welke tekst zou betrouwbaarder zijn? Ik persoonlijk ga voor de Statenvertalingen omdat die mijns inziens beeter aansluiten bij de bronteksten. Ik heb daar ooit eens 2 hele interessante lezingen over gezien. Die ik iedereen die daar belangstelling voor heeft kan aanraden. Zeer interessante lezingen.

Battle of the Bibles

Changing the Word

Nu ik dit naast elkaar zet zijn er inderdaad twee versies en ik las het verkeerd, want Het Boek noemt ook de Geest, het water (toevoeging: van de doop) en het bloed (toevoeging: van Christus dat voor ons gevloeid heeft) erbij.

Kennelijk waren er twee versies in de omloop en is in de nieuwe Bijbelvertaling gekozen om dat geen in de NBG vertaling nog tussen [ ..Vader, Zoon, Geest..] stond weg te laten. Ik heb ook even de Willibrordvertaling bekeken en daarin staat deze getuigen uit de hemel Vader, Zoon en Geest ook niet vermeld.

Het was gebruikelijk (en kan je soms bij scherp opletten nog zien) om hier en daar in de vertalingen extra toevoegingen of uitleg bij te plaatsen.
Bijvoorbeeld als er over Judas Iskariot opeens de vermelding staat dat hij later Jezus zou uitleveren. Dat is later toegebracht in de tekst. Dat soort dingen.

Matteüs 10,4

en ten slotte Simon Kananeüs en Judas Iskariot, die hem zou uitleveren.

[Piebe]

Is de Drie-eenheid God? Dat lijkt mij een onvolledige weergave van Johannes' woorden.

'Want drie zijn er die getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze drie zijn één.' (1 Joh 5,7)

Deze zinsnede komt niet voor in de vroege handschriften. Het wordt ook wel het "Comma Johanneum" genoemd. Het is pas later toegevoegd. Daarom staat het in veel vertalingen tussen teksthaken of wordt het weggelaten.

Dat meen je niet!

Nee, ik ken die verhalen wel en ik weet dat het vers ter discussie staat. Wat echter bij trinitariers niet ter discussie staat is het concilie te Nicea en dát bevreemdt me.

[Gaitema]

Er valt me nog iets op.
Zet de twee maal drie getuigen eens onder elkaar

Vader, Woord en heilige Geest

Geest, water en bloed.

Wat dubbel is geef ik even rood aan.
Dat valt mij op.

[Gaitema]

Het doet me ook voorkomen bij zo iets, alsof deze Geest meer is dan de twee andere getuigen in de hemel,
alsof de Vader en de Zoon voor ons enkel via bemiddeling van de Heilige Geest te bereiken is "en" alsof Vader en Zoon ook niet op de aarde aanwezig is. Voor ons dus hier op aarde onbereikbaar is als een God hoog boven ons. Ver weg van ons.

[Piebe]

Het doet me ook voorkomen bij zo iets, alsof deze Geest meer is dan de twee andere getuigen in de hemel,
alsof de Vader en de Zoon voor ons enkel via bemiddeling van de Heilige Geest te bereiken is "en" alsof Vader en Zoon ook niet op de aarde aanwezig is. Voor ons dus hier op aarde onbereikbaar is als een God hoog boven ons. Ver weg van ons.

De Geest is God (Joh 4,24) en de Vader en de Zoon zijn de eerste en de laatste en God zegt:

'Zo zegt de HEERE, de Koning van Israël, zijn Verlosser, de HEERE van de legermachten: Ik ben de Eerste en Ik ben de Laatste, en buiten Mij is er geen God.' (Jes 44,6)

[HarryK]

Het is belangrijk om de Here Jezus te onderscheiden in Jezus als de Redder, dus de Jehoshua die naar de aarde kwam en een andere positie innam dan de Christus als de Gezalfde bij de opstanding toen Hij uitermate verhoogd werd, want als Jezus werd Hij uitermate vernederd.
Hij werd niet de verhoogde slang bij Zijn kruisiging maar bij Zijn opstanding, een kruisiging is nooit een verhoging, daarom zouden wij zien op de OPgewekte Christus die weer de Positie kreeg van voor de nederwerping ( kataballoo) van de kosmos ( de wereld) en Jezus was een korte tijd beneden de engelen gesteld.
Dat Hij tot Zijn Vader bad of riep, verandert niets daaraan. Dat zijn nooit de juiste vragen, tot Wie bad Hij dan?
Op dat moment niet tot Zichzelf uiteraard, want Hij was in een andere gestalte, andere hoedanigheid, en andere positie en andere bediening.
De Christus is niet Jezus. Wel Dezelfde, maar zoals God in verschillende bedelingen niet hetzelfde handelt zo is het ook met Jezus van Nazareth, de Nazoreeer en Christus de Gezalfde.

Wat betekent in dit kader volgens jou dan deze tekst in Mattheüs 16:15-17 (hier geciteerd uit de NBV):
Toen vroeg hij (Jezus) hun: ‘En wie ben ik volgens jullie?’
‘U bent de messias, de Zoon van de levende God,’ antwoordde Simon Petrus.
Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Gelukkig ben je, Simon Barjona, want dit is je niet door mensen van vlees en bloed geopenbaard, maar door mijn Vader in de hemel.

[Wilsophie]

Er valt me nog iets op.
Zet de twee maal drie getuigen eens onder elkaar

Vader, Woord en heilige Geest

Geest, water en bloed.

Wat dubbel is geef ik even rood aan.
Dat valt mij op.

Inderdaad en plaats nu eens i.p.v. het woordje "en" het woordje namelijk.

[HarryK]

Eens hoorde ik dat de joden geloven dat ook engelen mee hebben geholpen in het scheppen. Als ik vanuit dat oogpunt naar deze tekst kijk, zie ik in "ons" ook die engelen in gedachten weer. Het is dan maar net wie je in "ons" ziet.

Dan ben ik wel benieuwd hoe de Joden daar bij komen.
Overigens: het in het Hebreeuws gebruikte woord voor "God" (elohiym) is ook een meervoudig woord (meervoud van elowahh).

[Gaitema]

Er valt me nog iets op.
Zet de twee maal drie getuigen eens onder elkaar

Vader, Woord en heilige Geest

Geest, water en bloed.

Wat dubbel is geef ik even rood aan.
Dat valt mij op.

Inderdaad en plaats nu eens i.p.v. het woordje "en" het woordje namelijk.

Dan mag je me uitleggen wat er dan staat, want ik begrijp het dan niet.
Dan krijg je:
"er zijn drie getuigen in de hemel: Vader, Zoon en Heilige Geest
Namelijk drie getuigen op de aarde: "Geest, water en bloed."

Het klinkt nog steeds wat vreemd in de oren. Ik denk dat Vader, Zoon en Heilige Geest er is toegevoegd om een beeld van God te schetsen, door de kerkvaders.

[Gaitema]

Eens hoorde ik dat de joden geloven dat ook engelen mee hebben geholpen in het scheppen. Als ik vanuit dat oogpunt naar deze tekst kijk, zie ik in "ons" ook die engelen in gedachten weer. Het is dan maar net wie je in "ons" ziet.

Dan ben ik wel benieuwd hoe de Joden daar bij komen.
Overigens: het in het Hebreeuws gebruikte woord voor "God" (elohiym) is ook een meervoudig woord (meervoud van elowahh).

Dat is wel opvallend, aangezien de Joden geloven in één God. Ik ben benieuwd hoe ze dit zien.
Wel dat Jezus duidelijk aantoonde dat Hij als Heer wel op Joodse gronden als persoon naast de Vader toch ook God is en te gelijk geen God naast Hem. Ik zit bij de engelen ook te denken aan Psalm 82

"Psalm 82:1

1 Een psalm van Asaf.

God staat op in de hemelse raad,

hij spreekt recht in de kring van de goden: "

Wat is hier de bronwoord voor God eigenlijk? Is dat elohiym of elowahh?
Ik vraag dat omdat ik geen idee heb eigenlijk.

[Gaitema]

Het doet me ook voorkomen bij zo iets, alsof deze Geest meer is dan de twee andere getuigen in de hemel,
alsof de Vader en de Zoon voor ons enkel via bemiddeling van de Heilige Geest te bereiken is "en" alsof Vader en Zoon ook niet op de aarde aanwezig is. Voor ons dus hier op aarde onbereikbaar is als een God hoog boven ons. Ver weg van ons.

De Geest is God (Joh 4,24) en de Vader en de Zoon zijn de eerste en de laatste en God zegt:

'Zo zegt de HEERE, de Koning van Israël, zijn Verlosser, de HEERE van de legermachten: Ik ben de Eerste en Ik ben de Laatste, en buiten Mij is er geen God.' (Jes 44,6)

De hele Godheid van Jezus is dan ook de Godheid van Zijn Vader.
Ik zie hierin wel twee personen, waarvan de Zoon afhankelijk is van de Vader om te zijn wie Hij is.
De Heilige Geest zie ik als een werkzame deel van God dat door ons heen werkt.
Niet een persoon naast de andere twee, al lijkt Hij wel een persoon, zoals de bijbel het hier en daar presenteert.
Echter als de Heilige Geest een persoon is, dan kan ik niet de verklaring vinden hoe Hij dan ook God kan zijn.
Juist Jezus kan God zijn, doordat de Heilige Geest dat deel van God is dat in Hem doorwerkt en Hem zo al werkende tot God laat zijn.

[Sanne]

Overigens: het in het Hebreeuws gebruikte woord voor "God" (elohiym) is ook een meervoudig woord (meervoud van elowahh).

"Elohim" heeft soms betrekking op een aantal goden, maar het wordt ook gebruikt om verhevenheid aan te duiden. Ook wanneer er over afgoden gesproken wordt, wordt soms wel eens de meervoudsvorm gebruikt, bijvoorbeeld bij "Dagon" in 1 Samuel 5:7 en "Astoreth" in 1 Koningen 11:5.

[Sanne]

Wat echter bij trinitariers niet ter discussie staat is het concilie te Nicea en dát bevreemdt me.

En waarom bevreemd jou dat?

[robert75]

Er valt me nog iets op.
Zet de twee maal drie getuigen eens onder elkaar

Vader, Woord en heilige Geest

Geest, water en bloed.

Wat dubbel is geef ik even rood aan.
Dat valt mij op.

Inderdaad en plaats nu eens i.p.v. het woordje "en" het woordje namelijk.

Dan mag je me uitleggen wat er dan staat, want ik begrijp het dan niet.
Dan krijg je:
"er zijn drie getuigen in de hemel: Vader, Zoon en Heilige Geest
Namelijk drie getuigen op de aarde: "Geest, water en bloed."

Het klinkt nog steeds wat vreemd in de oren. Ik denk dat Vader, Zoon en Heilige Geest er is toegevoegd om een beeld van God te schetsen, door de kerkvaders.

Dat staat er in wat daar mee bedoelt wordt. Zo lezen we in vers 6 van 1 Johannes:" Hij is het Die kwam door water en bloed: Jezus, de Christus; niet door het water alleen, maar door het water en het bloed. En de Geest is het Die getuigt, omdat de Geest de waarheid is."

Dat verwijst naar zijn geboorte. Vers 7, verwijst naar de drie-eenheid, Naar Gods natuurlijke staat, Daar bestaat God uit, Uit de Vader, Zoon en Heilige Geest. En die is het die getuigd in de Hemel. Zoals Jezus heeft gezegd. Die mijn naam belijden zal voor de mensen, Die zal ik belijden voor mijn Vader die in de hemelen is.

En vers 8 verwijst gewoon naar God als mens, Naar Christus. Jezus is zelf het bewijs dat Gods Woord waar is. Christus was het die getuigde van Gods Woord. En is als mens geboren, maar niet uit een mens verwekt, Maar verwekt uit de Geest. In Jesaja staat bv. Ik zal zelf een teken geven. Zie de maagd zal zwanger worden. Alleen al de wonderbaarlijke geboorte van Christus was een getuigenis voor Gods woord. En Jezus heeft vervolgens getuigd van dat Woord. Als God niet waar zou zijn zou Jezus nooit geboren zijn.

Er zijn 3 grote bewijzen voor de Bijbel. Jezus zelf natuurlijk. Wat het grootste bewijs is. Verder Profetie en typologie.

Hoewel er zijn mensen die beweren dat vers 8 verwijst naar zijn doop, en sterven. Maar ik denk dat het verwijst naar de geboorte van Christus. Beide verzen horen in de Bijbel.

[Gaitema]

Door water en het bloed van het lichaam zelf?
Kan ook.

Hier heb je alleen nu wel dat dus de volgorde dan eigenlijk wordt:

Er zijn drie getuigen in de hemel: "Vader, Zoon en Heilige Geest"
en op de aarde De Geest en Jezus Christus.

Het klinkt zo toch wat dubbelzinnig.
Het klinkt mij beter als er staat:
Er zijn drie getuigen: "Geest, water en bloed"
Waarin dan inderdaad ervoor beschreven staat dat Jezus door het water en het bloed gegaan is.

Het komt er hoe dan ook op neer dat in Hem God vlees is geworden en deze gang over de aarde tot aan het kruis is gegaan.
De Heilige Geest getuigd daarvan, staat er in vers 6.

Het staat er in ieder geval zwart op wit (en daar gaat het om) dat Jezus de Zoon van God is (vers 5), dat Hij ook die ene God is zien we in vers 20 en dat de Geest ervan getuigd zien we in vers 6 en vers 8, samen dus met het water en het bloed waar Jezus doorheen gegaan is.

[Gaitema]

Overigens: het in het Hebreeuws gebruikte woord voor "God" (elohiym) is ook een meervoudig woord (meervoud van elowahh).

"Elohim" heeft soms betrekking op een aantal goden, maar het wordt ook gebruikt om verhevenheid aan te duiden. Ook wanneer er over afgoden gesproken wordt, wordt soms wel eens de meervoudsvorm gebruikt, bijvoorbeeld bij "Dagon" in 1 Samuel 5:7 en "Astoreth" in 1 Koningen 11:5.

Dank je voor de uitleg

[robert75]

Er zijn drie getuigen in de hemel: "Vader, Zoon en Heilige Geest"
en op de aarde De Geest en Jezus Christus.

Hier kan ik het niet mee eens zijn. Nu heb je er twee, De Geest en Christus. Maar Christus en de Geest zijn één, Zoals Christus ook één is met de Vader.

1 Kor 6:17 Wie zich echter met de Heere verenigt, is één geest met Hem.

Ef 4:4,1 Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is,
2 in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen,
3 en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede:
4 één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping,
5 één Heere, één geloof, één doop,
6 één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is.

Zo staat in Handelingen 16:7 in de HSV: En bij Mysië gekomen, probeerden zij naar Bithynië te reizen, maar de Geest liet het hun niet toe.

In de NBV staat vervolgens: Toen ze bij de grens van Mysië kwamen, wilden ze doorreizen naar Bitynië, maar dat stond de Geest van Jezus hun niet toe

In de HSV zijn Christus en de Geest één, Terwijl in de NBV de Geest los staat van Christus. Maar dat klopt natuurlijk niet.
Sterker nog de Geest heeft macht over Christus, Want het is de Geest van die het hun niet toe liet.

[Gaitema]

Dus Vader, Zoon en heilige Geest in de hemel
op de aarde: Eén Geest van Jezus, als een samenzijn van de Heilige Geest en Jezus in één Geest,
die ons allen ook in eenheid bindt.
Maar in dat beeld is Vader, Zoon en Geest in de Hemel feitelijk ook één.
Daar ben ik overigens wel op een bepaalde manier mee eens.
God de Vader is de Bron en de Vader is Liefde, De Zoon draagt de wijsheid van de Vader uit en de Geest zet ons vanuit Jezus en de Vader in beweging met kracht.
Zo zijn Vader, Zoon en heilige Geest één.
Liefde, wijsheid en kracht.

Niet spirituele energie overigens, maar echt vanuit onze Vader als een Persoon die bestaat,
maar dan in de gedaante van God die overal is. In de Heilige Geest is God de Vader overal aanwezig
en als Persoon treffen we Hem in zijn Zoon Jezus Christus, die wel één is met de Geest.

[Piebe]

Wat echter bij trinitariers niet ter discussie staat is het concilie te Nicea en dát bevreemdt me.

En waarom bevreemd jou dat?

Omdat als het comma Johanneum een vervalsing is het concilie te Nicea wel weinig beter zal zijn.

[HarryK]

Wel dat Jezus duidelijk aantoonde dat Hij als Heer wel op Joodse gronden als persoon naast de Vader toch ook God is en te gelijk geen God naast Hem.
Ik zit bij de engelen ook te denken aan Psalm 82

"Psalm 82:1

1 Een psalm van Asaf.

God staat op in de hemelse raad,

hij spreekt recht in de kring van de goden: "

Wat is hier de bronwoord voor God eigenlijk? Is dat elohiym of elowahh?
Ik vraag dat omdat ik geen idee heb eigenlijk.

Het bronwoord in Ps. 82 is elohiym.

Het meervoud "elohiym" wordt in de bijbel ruim 2600 keer gebruikt.
Het enkelvoud "elowahh" zo'n 57 keer, waarvan 40 keer in het boek Job.

[Sanne]

Overigens: het in het Hebreeuws gebruikte woord voor "God" (elohiym) is ook een meervoudig woord (meervoud van elowahh).

"Elohim" heeft soms betrekking op een aantal goden, maar het wordt ook gebruikt om verhevenheid aan te duiden. Ook wanneer er over afgoden gesproken wordt, wordt soms wel eens de meervoudsvorm gebruikt, bijvoorbeeld bij "Dagon" in 1 Samuel 5:7 en "Astoreth" in 1 Koningen 11:5.

Ik kon het gisteren niet zo snel vinden, maar deze vorm heeft ook een naam, namelijk: "pluralis majestatis" of "majesteitsmeervoud". In het Nederlands kennen we dat ook. Zo kan de koning zeggen: "Wij, koning Willem-Alexander".
Ook het hebreeuwse woord "adhonai" (heer), kent zo'n meervoudsvorm. Het wordt toegepast voor God, maar ook voor mensen. In Genesis 42:30 wordt Jozef, "de heer van het land" genoemd. En hier wordt een meervoudsvorm van "adhonai" gebruikt. En dit is dan om de verhevenheid van zijn positie aan te duiden.

Deze meervoudsvormen brengen dus niet de gedachte over van verschillende personen in één godheid.