Bastiaan73 schreef: 02 dec 2020, 08:18
Messenger schreef: 01 dec 2020, 23:59
Bastiaan73 schreef: 01 dec 2020, 23:00
Heeft jouw God ook een moraal? Een moreel kompas? Besef van goed en kwaad? Of is het hem/haar/het allemaal om het even? Leert jouw God ook iets van al die individuaties? Vind er iets van een ontwikkeling plaats?
Moraal, begrippen als goed en kwaad, wordt door mensen bepaald van tijd tot tijd en van plaats tot plaats.
God oordeelt niet maar drukt zich het liefst uit als liefde. Leed doet God geen genoegen.
Als moraal en begrippen als goed en kwaad door
mensen worden bepaald (en dus
niet door
God volgens jou) dan is de bewering 'leed doet God geen genoegen' inhoudsloos. Je geeft er dan namelijk een kwalificatie aan, dat leed niet fijn is. God zou dan volgens jou van mensen moeten aannemen/leren dat leed niet fijn is. Wat is anders het criterium?
De allerhoogste gedachte is de inspiratie van God, waarbij altijd gekozen wordt voor liefde die de ware aard is van God. Angst en haat zijn niet het 'echte' ding maar worden geschapen door Godsdelen die hun ware aard niet herinneren.
De meeste mensen die leed toebrengen beseffen niet eens (deel van) God te zijn, die zien hun leven als geschapen door een superieure afstandelijke God. Zij zien zich als schepsel en hebben in hun leven de idee gekregen dat ze toch al verdoemd zijn en dat ze de liefde die God is niet kunnen verdienen. Zij voelen dat het leven hen overkomt, in plaats van dat het leven zich door hen voltrekt. Het enige dat hen rest is dan hopen/bidden voor genade. Ze geloven niet in hun Goddelijk potentiële eigen kracht.
Op het moment dat de onwetende geest de alwetende ziel ontdekt, is de ziel (en God in het algemeen) bijzonder verheugd. Dan jubelen de hemelen.
Bastiaan73 schreef:
En 'God oordeelt niet maar drukt zich het liefst uit als liefde' heeft ook alleen maar betekenis door de tegenhangers van liefde: angst en haat. Zonder die tegenhangers zou geen enkele 'individuatie' weten wat liefde in zou moeten houden. Als God dat echter wel weet, wordt e.e.a. dus niet door mensen bepaald.
In plaats van 'niet door mensen bepaald' spreek ik liever over 'door Godsdelen bepaald'.
Als mensen geloven zelf (deel van) God te zijn zouden zij vaker kiezen voor de liefde en voor wat wel werkt, dan voor angst/haat en wat niet werkt.
Messenger schreef: 01 dec 2020, 23:59
De individuaties die empirisch (onwetend, blanco) het leven met hun vrije wil ervaren kunnen zich tijdens dat leven hun ware Zelf herinneren of eventueel nadat dat leven is geëindigd.
Bastiaan73 schreef:
'Hun ware Zelf'. Is dat dan volgens jou de terugkeer naar de blanco toestand? Wat valt er anders te herinneren? Het leven zoals jij dat beschrijft komt dan neer op indrukken opdoen die uiteindelijk weer ongedaan zouden moeten worden, om weer terug te kunnen keren naar dat 'ware Zelf', wat dat dan ook moge betekenen.
Nee de blanco toestand maakte juist dat er geen herinnering is. Het terugkeren naar het ware Zelf, is de terugkeer van het volledig beseffen God te zijn, waarbij je ontdekt schepper te zijn in plaats van schepsel. Voorzien van de kenmerken:
onvoorwaardelijke liefde, almacht, alomtegenwoordigheid, alwetendheid, alziendheid, onkwetsbaarheid, volmaaktheid en zonder behoefte zijn.
Bastiaan73 schreef:
Daarnaast suggereer je hiermee dat er ook individuaties zijn die niet empirisch (onwetend, blanco) het leven met hun vrije wil ervaren. Anders zou je wel hebben getypt: 'alle individuaties ervaren het leven empirisch (onwetend, blanco) met hun vrije wil.' En je suggereert dan ook dat er individuaties zijn die zich tijdens dat leven niet hun ware Zelf herinneren.
Er zijn individuaties die niet onwetend, niet volledig empirisch de Aarde bezoeken voor een specifiek doel zoals bijvoorbeeld kennis overbrengen. Zij worden meestal op dezelfde wijze als andere mensen geboren, voeren hun agenda uit en verdwijnen weer. Zij komen van hoger ontwikkelde beschavingen naar de nog jonge menselijke soort op Aarde.
Over Hoger Ontwikkelde Wezens heb ik eerder geschreven.
Messenger schreef: 01 dec 2020, 23:59
Het is geen leerproces, het is een herinneringsproces. Alle Godsdelen ontwikkelen zich via herinneren tot een steeds hogere versie van zichzelf.
Bastiaan73 schreef:
Idem; herinneringen aan wat? En wat bedoel je met 'hoger'? Da's ook weer een kwalificatie die aan één of ander criterium moet worden afgemeten, anders is het een inhoudsloze kwalificatie. Wat is dan in deze context een 'lagere versie' van jezelf?
En kan volgens jou 'het ware Zelf' zijn of haar individuatie(s) herinneren?
Herinnering aan wat je reeds wist maar nog niet had ervaren. Weten en ervaren zijn niet hetzelfde ding.
Met 'lager' geef ik aan dat je blanco start en de ervaring begint of daarmee bezig bent, en met 'hoger' geef ik de vordering in de ervaring aan waardoor je jezelf telkens overstijgt in Wie en Wat je wilt zijn.
Het ware Zelf, de God in jou, kan op zielsniveau alle individuaties herinneren als deze zich hebben ervaren. De God in jou weet alleen van de individuaties zolang deze zich niet hebben ervaren. Net als dat de God in jou alle mogelijke keuzes kent, alle mogelijke routes kent, en alle mogelijke uitkomsten kent.
Met het ervaren wordt daar dus een wezenlijk aspect aan toegevoegd.
De geesten (persoonlijkheden) die je hebt ervaren gaan ook niet verloren. Ze zullen elkaar allemaal weerzien en de dierbaren in hun levens.
Mijn boodschap is als een gedachte waarmee je kunt spelen zonder deze te accepteren.