Bestaat verlichting eigenlijk wel?

[hopper]

Wanneer het mogelijk zou zijn om je met lichtsnelheid door de ruimte te bewegen, staat natuurkundig quasi de tijd volkomen "' stil "". In systemen in "' rust toestand maakt de tijd zich weer volledig bemerkbaar. Het hangt er dus vanaf in welk systeem de "' beweger "" zich voortbeweegt. In een systeem in rust toestand, de tijd de facto uitschakelen, is natuurkundig niet mogelijk. Dat moet dan via de hersenen plaatsvinden. Verlichting zou dus een bewustzijnstoestand van de hersenen kunnen zijn. Het uiterste van een lange liniaal van bewustzijnsgraduaties.

Zou iemand met de lichtsnelheid bewegen dan staat de tijd stil. Beweging zelf echter is alleen te meten tussen twee objecten.
En dat is tegelijkertijd het menselijk probleem: wij zijn zelf ook een object. Zou het gehele universum slechts uit één object bestaan (peda) dan heeft dat object niks meer om zichzelf aan af te meten qua snelheid.

In spiritualiteit zien we hetzelfde principe terug. Als object/vorm meet ik mijzelf ook af aan de andere vormen (meestal andere mensen).
In geestelijk opzicht is de persoon een niet-persoon. Mensen definiëren zichzelf aan de hand van wat ze niet zijn.
Zonder anderen om mij heen had ik mijzelf nooit kunnen bepalen.

Bijvoorbeeld: ooit bepaalde ik mijzelf als 'atheïst' omdat ik het katholieke geloof had afgezworen. Ik bepaalde de persoon die ik was aan de hand van iets buiten mij. (De RKK) En dát is onderdeel van de illusie: het jezelf bepalen aan de hand van de wereld om je heen.

[Bastiaan73]

Wanneer het mogelijk zou zijn om je met lichtsnelheid door de ruimte te bewegen, staat natuurkundig quasi de tijd volkomen "' stil "". In systemen in "' rust toestand maakt de tijd zich weer volledig bemerkbaar. Het hangt er dus vanaf in welk systeem de "' beweger "" zich voortbeweegt. In een systeem in rust toestand, de tijd de facto uitschakelen, is natuurkundig niet mogelijk. Dat moet dan via de hersenen plaatsvinden. Verlichting zou dus een bewustzijnstoestand van de hersenen kunnen zijn. Het uiterste van een lange liniaal van bewustzijnsgraduaties.

Beste ""peda"" uit nieuwsgierigheid: waarom gebruik jij ""dubbele"" aanhalingstekens in plaats van "enkele" ?

[Bastiaan73]

Dat het om begrijpen gaat staat eigenlijk ook al in Joh1:5

En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

...

Zo staat het in de Statenvertaling. de NBV kiest voor

Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

en zit hiermee m.i. dichter bij de oorspronkelijke bedoeling van de schrijver.

Het Griekse grondwoord dat in de Statenvertaling wordt weergegeven als 'begrepen' is 'katalambanó'. Hieronder een aantal andere verzen waarin ditzelfde grondwoord anders is vertaald, om er een beter 'begrip' van te krijgen (voor de leesbaarheid gebruik ik de NBV):

Marcus 9:

18 steeds wanneer de geest hem overweldigt, gooit die hem op de grond, en dan komt het schuim hem op de mond te staan, hij knarst met zijn tanden en wordt helemaal stijf. Ik zei tegen uw ​leerlingen​ dat ze hem moesten uitdrijven, maar dat konden ze niet.’

Johannes 8:

3 Toen brachten de ​schriftgeleerden​ en de ​farizeeën​ een vrouw bij hem die op ​overspel​ betrapt was.

Johannes 12:

35 ‘Nog een korte tijd is het licht bij u,’ antwoordde ​Jezus. ‘Ga uw weg zolang het licht is en laat de duisternis u niet overvallen; wie in het donker loopt weet niet waar hij heen gaat.

Filippenzen 3:

12 Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor ​Christus​ ​Jezus​ mij gegrepen heeft.

1 Tessalonicenzen 5:

4 Maar u, broeders en zusters, u leeft niet in de duisternis, zodat de ​dag van de ​Heer​ u zou kunnen overvallen als een ​dief

Het woord 'begrijpen' zoals jij dat waarschijnlijk bedoelt staat bijvoorbeeld in Mattheüs 13:

13 Dit is de reden waarom ik in ​gelijkenissen​ tot hen spreek: omdat zij ziende ​blind​ en horende doof zijn en niets begrijpen.
14 In hen komt deze ​profetie​ van ​Jesaja​ tot vervulling: “Jullie zullen goed luisteren maar niets begrijpen, en jullie zullen goed kijken maar geen inzicht hebben.
15 Want het ​hart​ van dit volk is afgestompt, hun oren zijn doof en hun ogen houden zij gesloten. Met hun ogen willen ze niets zien, met hun oren niets horen, met hun ​hart​ niets begrijpen. Want anders zouden ze tot inkeer komen en zou ik hen genezen.”

[Atheist2]

Als ''verlichting'' wordt gedefinieerd als het opheffen van de illusie, heb ik geen reden aan te nemen dat het niet zou bestaan, noch een reden aan te nemen dat het wél zou bestaan: het zou kunnen bestaan.

Niet te genuanceerd, daar houden ze hier niet van

Zolderworm en Hopper zijn hier de wetenden.

[Mart]

Dat het om begrijpen gaat staat eigenlijk ook al in Joh1:5

En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

...

Zo staat het in de Statenvertaling. de NBV kiest voor

Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

en zit hiermee m.i. dichter bij de oorspronkelijke bedoeling van de schrijver.

Ik prefereer hier de Statenvertaling, want de betreffende passage staat in de Aoristus en dan zijn de betekenissen ''begrepen'', ''bevat'', ''waargenomen'' en ''bereikt'' goede vertalingen. Kijk eveneens naar Romeinen 9:30, waar exact dezelfde actieve Aoristus in de derde persoon enkelvoud aantonende wijs wordt gebruikt.

[hopper]

Dat het om begrijpen gaat staat eigenlijk ook al in Joh1:5

En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

...

Zo staat het in de Statenvertaling. de NBV kiest voor

Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

en zit hiermee m.i. dichter bij de oorspronkelijke bedoeling van de schrijver.

In de HSV vind ik het volgende:

En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.

Met de aantekening dat 'begrepen' ook 'gegrepen' mag zijn. Gegrepen is synoniem aan 'in haar macht gekregen'.
Maar wie weet wat er met 'licht' bedoeld wordt, die weet dat de 'duisternis' over het licht überhaupt geen enkele 'greep' heeft.
Het kan wel bégrepen worden, maar alleen als je dat licht bent.
Wat op zijn beurt verwijst naar 'zijn'.

[Zolderworm]

Omdat de mens zelf het eeuwige en onveranderlijke is, kan dat eeuwige en onveranderlijke alleen in de mens zelf gevonden worden. Dat eeuwige...

Dat eeuwige zou best kunnen bestaan. Krishnamurti sprak er eveneens over. Maar woorden verwijzen naar de essentie erachter, terwijl de meesten voornamelijk worden geboeid door de verwijzing -- het verstandelijk begrijpen van de betekenis bereikt de essentie erachter nooit. Echter, het valt niet uit te sluiten dat er mensen zijn die het eeuwige en onveranderlijke volledig ervaren en hun ego volledig kwijt zijn, zoals wellicht ooit Boeddha, Lao Tze, Ramakrishna, Krishnamurti, etc.

De conclusie dat verlichting niet bestaat, lijkt me vooralsnog even voorbarig als de conclusie dat er geen goden bestaan.

Het is niet zo dat het eeuwige bestaat, maar dat er niet anders bestaat dan het eeuwige. En dat het bestaan van het tijdelijke een illusie is. Of althans het ervaren van het verlopen van de tijd.

Als ''verlichting'' wordt gedefinieerd als het opheffen van de illusie, heb ik geen reden aan te nemen dat het niet zou bestaan, noch een reden aan te nemen dat het wél zou bestaan: het zou kunnen bestaan.

Nogmaals, het gaat er niet om of het al of niet bestaat. Het is het enige dat bestaat. Het is de vraag of de tijdelijkheid echt bestaat. Dat is niet het geval. Het verloop van de tijd is een illusie. Denk ik.

[hopper]

Ik prefereer hier de Statenvertaling, want de betreffende passage staat in de Aoristus en dan zijn de betekenissen ''begrepen'', ''bevat'', ''waargenomen'' en ''bereikt'' goede vertalingen. Kijk eveneens naar Romeinen 9:30, waar exact dezelfde actieve Aoristus in de derde persoon enkelvoud aantonende wijs wordt gebruikt.

Ik zou 'waargenomen' ook een goede betekenis vinden, dan wordt het: En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet waargenomen. Het 'hetzelve' wat hier bedoeld wordt is het waarnemen zelf. (Licht) Oftewel: Ik, de waarnemer.

Het oog kan zichzelf niet waarnemen, zoals men placht te zeggen. Hetgeen niet helemaal waar is. Plotinus zei hier over: "degene die ziet, zelf dát is wat gezien wordt". Een man die dát door heeft acteert op een hoog niveau.

Het gaat hier om ver-lichting. Dus de connotatie met licht is er wel, maar de essentie gaat over het licht waarmee je ziet. Maar onder verlichting verstaan we normaliter zon, maan, kunstlicht. Dat wordt iig niet bedoeld in Joh 1:5

Hoe dan ook, ik ben de oude talen niet machtig en ben aangewezen op anderen. Ik kan alleen begrijpen vanuit zelfkennis.

[Mart]

Nogmaals, het gaat er niet om of het al of niet bestaat.

Dat is nou juist exact waar het hier wél om gaat: bestaat verlichting eigenlijk wel?

Het is het enige dat bestaat.

Welk bewijsmateriaal toont de correctheid van je stelligheid?

Het is de vraag of de tijdelijkheid echt bestaat. Dat is niet het geval. Het verloop van de tijd is een illusie.

Dat is eveneens een natuurkundig issue en het is moeilijk aan te tonen dat tijdelijkheid niet bestaat, aangezien deze overal wordt waargenomen en gemeten. Zelfs zwarte gaten zullen uiteindelijk gewoon met de tijd verdwijnen.

Denk ik.

Het zou kunnen bestaan.

[callista]

Ik lees het heel anders...Johannes 1.....
Ik zie het als een aanval op diegenen die Het Licht [Jezus] niet willen aannemen.....een aanval op het OT dus....waar m.i. de beschuldiging wil zeggen dat diegenen het Licht niet kennen.

Joh.1:11
11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

L

[Bastiaan73]

De tijd bestaat alleen maar omdat anders alles tegelijk zou gebeuren.

Ray Cummings

Tijd is geen illusie maar de enige dimensie waarin we maar één kant op kunnen. Als een rivier die één kant opstroomt.

[hopper]

De stelling dat tijd niet bestaat is wel verwant aan dit onderwerp. Maar als we de aanname doen dat tijd niet bestaat dan vervalt ook alle kosmische wetmatigheid. Het principe waar het boeddhisme op gebaseerd is (karma) is dan ook onwaar. Voor oorzaak en gevolg is (lineaire) tijd noodzakelijk.
Reïncarnatie vervalt dan ook, dat is immers gebaseerd op Karma/oorzakelijkheid.

De stelling dat (lineaire) tijd niet bestaat maakt eigenlijk het hele universum van oerknal tot nu -inclusief evolutie- onmogelijk.
Evolutie speelt zich immers binnen de lineaire tijd af.

[callista]

Ik hou het er maar op dat tijd relatief is [Einstein] .....en dat zou ook op verschillende manieren kunnen worden uitgelegd,.

[Mart]

Ik hou het er maar op dat tijd relatief is [Einstein] .....en dat zou ook op verschillende manieren kunnen worden uitgelegd,.

Hetgeen Einstein bedoelde, is helder beschreven in Einsteins speciale relativiteitstheorie, welke aantoont dat de tijd vertraagt ​​of versnelt, afhankelijk van hoe snel men beweegt ten opzichte van iets anders.

[hopper]

Einstein had daar natuurlijk een punt aan, het verleden staat relatief tegenover de toekomst.
De persoon die we zijn is ontstaan uit het verleden en imagineert de toekomst.
Feitelijk zijn verleden en toekomst niet meer dan imaginaties van je zelf.
Dat door krijgen maakt het verband duidelijk tussen het eeuwige en het tijdelijke.
In de geestelijke mens bestaat verleden en toekomst alleen als denkbeeld.
En als je een marsmannetje (be)denkt, bestaat die dan ook echt?
Zijn al je denkbeelden echt waar? De persoon denkt van wel.....

[callista]

Ik hou het er maar op dat tijd relatief is [Einstein] .....en dat zou ook op verschillende manieren kunnen worden uitgelegd,.

Hetgeen Einstein bedoelde, is helder beschreven in Einsteins speciale relativiteitstheorie, welke aantoont dat de tijd vertraagt ​​of versnelt, afhankelijk van hoe snel men beweegt ten opzichte van iets anders.

Ja.
De tijdservaring van iemand die een paar minuten op een hete kachel zit herinner ik mij tegenover diezelfde tijd die je doorbrengt met een geliefde.
Maar is tijd dan niet afhankelijk van hoe je deze zelf ervaart?
Ik zal wel iets doms zeggen, maar ja anders leer ik ook niets....

[Zolderworm]

Nogmaals, het gaat er niet om of het al of niet bestaat.

Dat is nou juist exact waar het hier wél om gaat: bestaat verlichting eigenlijk wel?

Het is het enige dat bestaat.

Welk bewijsmateriaal toont de correctheid van je stelligheid?

Het is de vraag of de tijdelijkheid echt bestaat. Dat is niet het geval. Het verloop van de tijd is een illusie.

Dat is eveneens een natuurkundig issue en het is moeilijk aan te tonen dat tijdelijkheid niet bestaat, aangezien deze overal wordt waargenomen en gemeten. Zelfs zwarte gaten zullen uiteindelijk gewoon met de tijd verdwijnen.

Denk ik.

Het zou kunnen bestaan.

Ik had het over eeuwigheid, niet over verlichting. Eeuwigheid is het enige dat werkelijk bestaat. Tijdelijkheid bestaat voor de mens, maar het is een illusie. In de wereld van illusie kunnen we, binnen hetzelfde beeld, ook de tijdelijkheid meten. Het meetproces valt binnen dezelfde illusie.
De vraag is wat je onder verlichting verstaat. Zich bewustworden van een realiteit boven het ego? Of feitelijk van DE realiteit, want ook het ego is een illusie.

[Mart]

Hetgeen Einstein bedoelde, is helder beschreven in Einsteins speciale relativiteitstheorie, welke aantoont dat de tijd vertraagt ​​of versnelt, afhankelijk van hoe snel men beweegt ten opzichte van iets anders.

Ja.
De tijdservaring van iemand die een paar minuten op een hete kachel zit herinner ik mij tegenover diezelfde tijd die je doorbrengt met een geliefde.
Maar is tijd dan niet afhankelijk van hoe je deze zelf ervaart?
Ik zal wel iets doms zeggen, maar ja anders leer ik ook niets....

Nee. Heb het niet over subjectieve menselijke ervaring, maar over objectieve tijd die met een klok wordt gemeten. Hoe sneller iets gaat, des te langzamer de tijd verloopt. Voor iemand die met grote snelheid een jaar de ruimte in zou vliegen, is bij terugkomst objectief meetbaar minder tijd verstreken dan voor degene die op aarde zijn geleven. Ga je bijna met de lichtsnelheid een paar jaar de ruimte in en je komt terug, dan zijn bij terugkomst al je kennissen reeds overleden en zullen zelfs je kleinkinderen ouder zijn dan jij. Hetzelfde gebeurt eveneens bij grote zwaartekracht. Het betreft geen psychologie, maar fysica.

[Zolderworm]

De stelling dat tijd niet bestaat is wel verwant aan dit onderwerp. Maar als we de aanname doen dat tijd niet bestaat dan vervalt ook alle kosmische wetmatigheid. Het principe waar het boeddhisme op gebaseerd is (karma) is dan ook onwaar. Voor oorzaak en gevolg is (lineaire) tijd noodzakelijk.
Reïncarnatie vervalt dan ook, dat is immers gebaseerd op Karma/oorzakelijkheid.

De stelling dat (lineaire) tijd niet bestaat maakt eigenlijk het hele universum van oerknal tot nu -inclusief evolutie- onmogelijk.
Evolutie speelt zich immers binnen de lineaire tijd af.

Tijd is een illusie, een manier van waarnemen van de wereld. Maar dat wil niet zeggen dat het niet bestaat. Het is het waarneming van de wekelijkheid via het hersenbewustzijn in plaats van rechtstreeks. Maar het betreft dezelfde werkelijkheid.

[callista]

Hetgeen Einstein bedoelde, is helder beschreven in Einsteins speciale relativiteitstheorie, welke aantoont dat de tijd vertraagt ​​of versnelt, afhankelijk van hoe snel men beweegt ten opzichte van iets anders.

Ja.
De tijdservaring van iemand die een paar minuten op een hete kachel zit herinner ik mij tegenover diezelfde tijd die je doorbrengt met een geliefde.
Maar is tijd dan niet afhankelijk van hoe je deze zelf ervaart?
Ik zal wel iets doms zeggen, maar ja anders leer ik ook niets....

Nee. Heb het niet over subjectieve menselijke ervaring, maar over objectieve tijd die met een klok wordt gemeten. Hoe sneller iets gaat, des te langzamer de tijd verloopt.

Voor iemand die met grote snelheid een jaar de ruimte in zou vliegen, is bij terugkomst objectief meetbaar minder tijd verstreken dan voor degene die op aarde zijn geleven.

Ga je bijna met de lichtsnelheid een paar jaar de ruimte in en je komt terug, dan zijn bij terugkomst al je kennissen reeds overleden en zullen zelfs je kleinkinderen ouder zijn dan jij. Hetzelfde gebeurt eveneens bij grote zwaartekracht. Het betreft geen psychologie, maar fysica.

Oh zo...
Ja...dat is mij bekend
Alhoewel het toch moeilijk te begrijpen is.....ik heb er vaak mijn hersens over gepijnigd...
Hoe interessant is dat...

[Mart]

Eeuwigheid is het enige dat werkelijk bestaat.

Heb je daar bewijzen voor?

Tijdelijkheid bestaat voor de mens, maar het is een illusie.

Waarom iets een illusie noemen, indien het de enige werkelijkheid betreft die we aantoonbaar en meetbaar kennen?

[Mart]

Alhoewel het toch moeilijk te begrijpen is.....ik heb er vaak mijn hersens over gepijnigd...
Hoe interessant is dat...

Het is eenvoudig voor te stellen met Einsteins eigen gedachtenexperimenten. Licht legt een snelheid af van 299.792.458 meters per seconde. Zaken die ver in het heelal hebben plaatsgevonden, zijn reeds miljoenen of zelfs miljarden jaren geleden gebeurd. Veel sterren die we kunnen waarnemen, zijn er allang niet meer, maar het licht bereikt ons nu pas. Stel je staat op het perron en twee bliksem-inslagen vinden tegelijkertijd plaats. Maar voor degene die in de trein zit, vindt de bliksem-inslag waar hij het dichtsbij is en naartoe gaat, het eerst plaats, want het licht van deze inslag bereikt hem simpelweg het eerst. Dit is, vermoed ik, nog vrij eenvoudig voor te stellen.

Stel nu, je staat voor een klok en je ziet de wijzers bewegen. Vervolgens ga je met de lichtsnelheid van de klok weg, dan blijven vanwege hetzelfde principe vanuit jouw perspectief de wijzers stilstaan, terwijl ze weer gaan bewegen indien je stil zou gaan staan: hoe sneller je door de ruimte beweegt, des te langzamer je door de tijd beweegt. Letterlijk.

[hopper]

Tijd is een illusie, een manier van waarnemen van de wereld. Maar dat wil niet zeggen dat het niet bestaat. Het is het waarneming van de wekelijkheid via het hersenbewustzijn in plaats van rechtstreeks. Maar het betreft dezelfde werkelijkheid.

Het is ten aller tijde bewustzijn wat het tijdelijke (de vormen) waarneemt. Vormen zijn altijd tijdelijk. Al het waarneembare stroomt voortdurend (Aristoteles).

Het verborgene waar al die grote zieners uit het verleden het over hadden is dat je helemaal niet de vorm bent. Dat is het directe zien dat jij degene bent die de vormen (het tijdelijke) waarneemt.

Zonder tijd valt er niks waar te nemen. Dat wat illusionair aan de tijd is, is dat je zelf niet aanwezig bent in de tijd.

Wie zelf wil ontdekken op de topic-stelling al dan niet klopt, die dient juist 'de tijd' te onderzoeken en buiten werking te stellen.
Het is de enige ontsnappingsroute aan de (tijdelijke) persoon die je bent. Zodat er ooit een finale conclusie getrokken kan worden dat de persoon die je bent na de fysieke dood ophoudt te bestaan. Een atheïst gelooft dat de persoon na de dood ophoudt te bestaan. Maar dat kan ook zeker geweten worden na een onderzoek van de persoon zelf. Dat is het "sterven voor het sterven".

Bewustzijn is het eeuwige. Maar bewustzijn kan niet bestaan zonder de vormen (tijd). Dat is tevens de reden dat er iets moet zijn boven bewustzijn. De Ene.

[hopper]

hoe sneller je door de ruimte beweegt, des te langzamer je door de tijd beweegt. Letterlijk.

Voor een mens op (bijna) lichtsnelheid verloopt de tijd toch even snel als op aarde?
Je merkt alleen dat als je op aarde terug komt dat op de aarde de tijd sneller is verlopen.
Je achter-achter kleinkinderen zijn al overleden.

Zo heb ik het althans begrepen.

[Mart]

hoe sneller je door de ruimte beweegt, des te langzamer je door de tijd beweegt. Letterlijk.

Voor een mens op (bijna) lichtsnelheid verloopt de tijd toch even snel als op aarde?

Nee. Terwijl voor jou een minuut verstrijkt, verstrijkt ginds aanzienlijk meer tijd. Tijd is niet absoluut, zoals Newton nog dacht. Tijd is aantoonbaar relatief en slechts de menselijke erváring ervan blijft hetzelfde.

Je merkt alleen dat als je op aarde terug komt dat op de aarde de tijd sneller is verlopen.
Je achter-achter kleinkinderen zijn al overleden.

Zo heb ik het althans begrepen.

Dat is exact wat de tijd relatief maakt: hoe sneller je beweegt ten opzichte van iets anders, des te langzamer de tijd verstrijkt ten opzichte van iets anders. Ook indien de zwaartekracht groter wordt, zal de tijd langzamer verlopen dan ergens waar de zwaartekracht minder is. De verschillen zijn objectief meetbaar.