Mart schreef: 26 dec 2020, 22:10
Balthasar schreef: 26 dec 2020, 21:04 Zie 1 Korintiërs 7. Dat staat duidelijk in het kader van het nadere einde van de wereld.
Klopt. Je bent goed op de hoogte.
Zoals je hebt kunnen lezen, zie ik dat niet in het betreffende hoofdstuk over seksualiteit en het prefereren van een geestelijk leven.
Wel, dat het geestelijk leven zoals in de Bijbel beschreven is, heel belangrijk gevonden wordt vanwege het belang hechten aan een tijdelijk versus een eeuwig leven.
De Bijbel is ervan doordrenkt en het christendom iha. is erop gebaseerd.
Jezus en het vroegste christendom, waren - net zoals de Essenen en vele andere joden toendertijd - apocalyptisch. Ze vermoedden dat het einde nabij was, dat het kwaad zeer spoedig zou worden verslagen, samen met degenen die de zijde van het kwade hadden gekozen en dat dit alles zeer binnenkort zou worden vervangen door het koninkrijk van God op aarde, waar God zou heersen. Degenen die zich op tijd zouden bekeren, zouden toestemming hebben dit koninkrijk binnen te gaan, maar de rest zou door de Mensenzoon worden berecht.
De vroegste bronnen - Q (de uitspraken die Mattheus en Lukas gemeen hebben, maar die niet in Markus worden gevonden), Markus, M en L - portretteerden Jezus dan ook als een apocalypticus, terwijl de latere bronnen (het evangelie van Johannes en Thomas) dat niet meer doen.
Jezus werd gedoopt door Johannes de Doper, een apocalytisch profeet -- iets dat zowel door de tradities in het evangelie van Markus, Q en het evangelie van Johannes onafhankelijk wordt bevestigd en hetgeen bovendien verschilde van de manier waarop het latere christendom Jezus graag zou willen zien, aangezien het beeld zou kunnen suggereren dat Jezus inferieur was aan Johannes de Doper. Het betreft zodoende iets dat latere christenen niet zullen hebben toegvoegd en dat daarmee waarschijnlijk authentiek zal zijn. Daarnaast werden er vrij snel na Jezus' dood christelijke gemeenschappen gesticht waarvan we weten dat ze eveneens het apocalyptische gedachtengoed hadden, zoals uit de brieven van Paulus naar voren komt. Hieruit kan worden afgeleid dat de historische Jezus een apocalypticus moest zijn geweest.
Toen het voorspelde einde uitbleef, werd deze apocalyptische Jezus weggelaten.
Precies.
Omdat voorspellingen niet bleken uit te komen is het geworden: Het einde van de wereld komt als een dief in de nacht.
Maar de tekenen vooraf, die het aankondigen, bleven.
Maar daarin was de door jou beschreven periode geen uitzondering.
Vandaar dat elke tijd zijn eigen voorspellingen bleef invullen in tijden van onderdrukkingen, oorlogen, rampen en wat voor tegenspoed dan ook.
De meeste religies kennen die en de offers en voorschriften in het leven in de pogingen die voorspellingen te niet te doen.
Of belofte te doen en een overgang naar een eeuwig leven te bewerkstelligen.
En dat vooral die religies, die bleken te gedijen onder dreiging en angst en een belofte op een gelukkige uitkomst, bleken het goed te doen in dit soort denken.
Dat mensen door de eeuwen heen steeds een soort einde van de wereld voorspellen, enerzijds vanwege het geloof dat het kwaad in en van mensen zijn gevolgen zal hebben voor de mensheid in zijn geheel, is duidelijk.
Apocalyptische gedachtengoed is van alle tijden.
Historische en mythische verhalen te over.
Ook dat dit het meeste geloofd wordt in tijden van ongeluk, en machteloosheid tav. het wereldgebeuren.
Of dat nu kleinschalig is voor bepaalde groepen of dat het een wereldgebeuren zal zijn, die een hele mensheid zoals die bestaat weg zal vagen.
Ook nu in deze tijd is het weer heel duidelijk, dat mensen hier gevoelig voor zijn.
En dat zowel gelovigen alsook niet gelovigen.
Dan wordt er ook geloofd, dat het einde van de wereld, een einde zal hebben in zeer korte tijd.
En dan bedoel ik niet eens, dat er een einde zal komen aan onze wereld en ons leefmilieu, zoals die nu bestaat.
Want dat is evident, zoals alles vroeg of laat eindig is.
Een nieuwe lente een nieuw geluid.
Gorter.