Godsbeeld

[Barnabas]

Omdat ongelovigen niet '' geloven "' dat God Zelve tot de mensen Spreekt, zien zij de "' Openbaring "' als de uitkomst van puur menselijk spreken. Praten over openbaring staat dan gelijk aan bespreken van datgene dat andere mensen gedacht hebben. De god zoals bedacht door de mens ( profeet ) wordt dan becommentarieerd. Je maakt je dan niet tot god, maar je hebt het dan over de door anderen beschreven figuur god.

Met de nieuwe leden hier, wordt het tijd dat ik mijn oude onderschrift weer eens van stal haal.
Alleen hier wordt maar een aantal tekens geaccepteerd, dus dan maar alleen in de Nederlandse vertaling.

Quand Dieu se tait, on peut lui faire dire ce que l'on veut. - Jean-Paul Sartre
Als God zwijgt, kan men Hem laten zeggen, wat men wil.

De gelovige ziet een Godsbeeld, de ongelovige ziet een romanfiguur, wel een stevig verschil.

Toch even een aantekening.
Persoonlijk heb ik idd. geen godsbeeld, maar zie het beeld van God ook niet als een romanfiguur.
Al lang voor mijn afvalligheid is dat verdwenen, met de erkenning dat God niet gekend kan worden en wij dan ook niet moeten proberen een beeld van hem te maken. En dat dit niet alleen geldt voor een gesneden beeld.
Dus ook een entiteit, die we God noemen, niet.
Slechts armzalige pogingen tot een omschrijving zouden onderling begrip kunnen brengen van wat mensen daaronder kunnen verstaan.
De veelkleurigheid van zienswijzen in de geschiedenis en nu zeker ook hier op dit forum bewijzen dit al.

Het christelijk-Bijbelse godsbeeld heb ik verlaten.
Wat niet wil zeggen dat ik alle begrippen en gedachten van mystieke aard aan de kant heb gezet.
Ik zie "God" als de benaming/verwoording door veel mensen/denkers gebruikt binnen veel van de begrippen in de mystiek.
Even zo ondoorgrondelijk en wonderbaarlijk en mysterieus, als hetgeen ik onder mystiek versta, maar toch een benaming vanuit de oude theïstische mystieke bronnen.

Zonder dat verleden zou mystiek niet alleen gezien worden als een theïstische, maar een benaming zijn voor een universeel vaak overweldigend intens gevoel van verbondenheid met de hele natuur en alles erop en eraan, dat veel mensen kunnen hebben.
Soms eenmalig, waardoor gekend en soms vaker voorkomend.
Maar naar woorden moeten zoeken om dat gevoel te beschrijven en zo het woord god of goddelijk gebruiken als begrip voor alomtegenwoordigheid en alles omvattend.

Als God spreekt is het de kunst om hem te horen

[Maria K]

Ik zie "God" als de benaming/verwoording door veel mensen/denkers gebruikt binnen veel van de begrippen in de mystiek.
Even zo ondoorgrondelijk en wonderbaarlijk en mysterieus, als hetgeen ik onder mystiek versta, maar toch een benaming vanuit de oude theïstische mystieke bronnen.

Zonder dat verleden zou mystiek niet alleen gezien worden als een theïstische, maar een benaming zijn voor een universeel vaak overweldigend intens gevoel van verbondenheid met de hele natuur en alles erop en eraan, dat veel mensen kunnen hebben.
Soms eenmalig, waardoor gekend en soms vaker voorkomend.
Maar naar woorden moeten zoeken om dat gevoel te beschrijven en zo het woord god of goddelijk gebruiken als begrip voor alomtegenwoordigheid en alles omvattend.

Als God spreekt is het de kunst om hem te horen

Als je "een stem" hoort is het een kunst de oorsprong ervan te herkennen.
Maar zeker zo belangrijk is mi. om te herkennen en erkennen wat de betekenis ervan zou kunnen zijn.
Dat kan op individueel niveau op details verschillend zijn.
Maar dat zou bij een universele God in het grote geheel overal hetzelfde moeten zijn.

Het besef, dat we zelf slechts een radertje zijn in het geheel, maar als gezamenlijke onderdelen iedereen en alles zijn belang heeft.
Aandacht, liefde en zorg voor elkaar en alles om ons heen is dan een goed begin.
De rest en wat volgt kun je aan de hand daarvan zelf invullen.

[Barnabas]

Ik zie "God" als de benaming/verwoording door veel mensen/denkers gebruikt binnen veel van de begrippen in de mystiek.
Even zo ondoorgrondelijk en wonderbaarlijk en mysterieus, als hetgeen ik onder mystiek versta, maar toch een benaming vanuit de oude theïstische mystieke bronnen.

Zonder dat verleden zou mystiek niet alleen gezien worden als een theïstische, maar een benaming zijn voor een universeel vaak overweldigend intens gevoel van verbondenheid met de hele natuur en alles erop en eraan, dat veel mensen kunnen hebben.
Soms eenmalig, waardoor gekend en soms vaker voorkomend.
Maar naar woorden moeten zoeken om dat gevoel te beschrijven en zo het woord god of goddelijk gebruiken als begrip voor alomtegenwoordigheid en alles omvattend.

Als God spreekt is het de kunst om hem te horen

Als je "een stem" hoort is het een kunst de oorsprong ervan te herkennen.
Maar zeker zo belangrijk is mi. om te herkennen en erkennen wat de betekenis ervan zou kunnen zijn.
Dat kan op individueel niveau op details verschillend zijn.
Maar dat zou bij een universele God in het grote geheel overal hetzelfde moeten zijn.

Het besef, dat we zelf slechts een radertje zijn in het geheel, maar als gezamenlijke onderdelen iedereen en alles zijn belang heeft.
Aandacht, liefde en zorg voor elkaar en alles om ons heen is dan een goed begin.
De rest en wat volgt kun je aan de hand daarvan zelf invullen.

Het is inderdaad belangrijk te onderscheiden of een stem van God komt of niet. Het is heel makkelijk om een stem als die van God aan te nemen terwijl het voortkomt uit de eigen verlangens. Wishful thinking zeg maar. Dat is inderdaad een gevaar.

[Messenger]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

[Maria K]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Soms merk je alleen signalen op.
Dat kan van alles zijn, maar wel van een bijzonder heldere soort.
Alsof je ineens "het licht" ziet.
En krijg je ervaringen, die gedachten opwekken alsof stukjes, die als losse draadjes steeds maar weer in je leven opduiken en waar je geen verklaringen voor had, op zijn plaats vallen.
Of dat oude altijd weer opkomende vragen eigenlijk helemaal geen antwoord meer behoeven, omdat ze ingebed liggen in vertrouwen en een gevoel, dat "het is zoals het is en dat het goed is, zoals het is".
Geen opeisen van antwoord of strijd meer nodig is.
Dat is, wat je kunt ervaren als een bijzondere openbaring.
Dat is alsof het vrede breng in je gedachten.

[Maria K]

Als je "een stem" hoort is het een kunst de oorsprong ervan te herkennen.
Maar zeker zo belangrijk is mi. om te herkennen en erkennen wat de betekenis ervan zou kunnen zijn.

Het is inderdaad belangrijk te onderscheiden of een stem van God komt of niet. Het is heel makkelijk om een stem als die van God aan te nemen terwijl het voortkomt uit de eigen verlangens. Wishful thinking zeg maar. Dat is inderdaad een gevaar.

Wat, als je wanhopig verlangt naar een teken van God en een teken wat je de weg wijst hoe verder te gaan in je leven?
En je ziet en merkt dat teken op en je hart loopt over van dankbaarheid.

Is het dan duidelijk, waar dat precies vandaan komt of en is dat dan belangrijk?
Of is het dan erg, dat het misschien niet van de God komt, waar jij zo naar hebt verlangd.
Maar vanuit een innerlijke inspiratie komt, die misschien op iets heel anders gestoeld is?
Veel andere verklaringen zijn de laatste jaren ons via de neurofysiologie duidelijker geworden.

[Leerling]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Heb jij wel eens daadwerkelijk een stemgeluid gehoord, waarbij je dacht: "O, dat moet God zijn."

(Ben ook wel benieuwd wat die andere mogelijkheden zijn, maar laten we beginnen bij de stem.... )

[hopper]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Heb jij wel eens daadwerkelijk een stemgeluid gehoord, waarbij je dacht: "O, dat moet God zijn."

(Ben ook wel benieuwd wat die andere mogelijkheden zijn, maar laten we beginnen bij de stem.... )

Misschien is het verstandig om eerst stilte in de geest te scheppen. Dan weet je zeker dat je zelf geen stemmetje laat spreken.

[Petra]

Bijbelwetenschappelijk.

Ook daar verschillen de meningen nogal over.

Persoonlijke meningen doen niets af aan de kracht van wetenschappelijke en tekstkritische data.

Wat is die kracht?
Een overtuigingskracht of een pressiemiddel?

Omdat de wetenschap geen uitspraak kan doen over de realiteit van Goddelijke Openbaring, zit daar de grote handicap aangaande de waardering van uitspraken. Net zo min als de wetenschap in de E T de I D 'er definitief kan uitschakelen, kan de wetenschap Openbaring ( met God ) niet herleiden tot openbaring ( zonder god ) . Het is een blijvende pat situatie waar je individueel uitkomt door de eigen basis-overtuiging uit te roepen tot winnaar van het debat. Dus meerdere winnaars naast elkaar, daar leeft een forum dat geen eenheidsworst wenst na te streven van. Haal de kleuring weg en een monotoon forum verdampt, zo mijn overtuiging.

Ja dat denk ik ook.
Ik geloof heilig in de schoonheid van de wetenschappelijke overtuigingskracht; als het bewijs goed genoeg is komt de overtuiging vanuit de mens zelf. Pressiemiddelen gebruiken in de wetenschap is imo een brevet van onvermogen. Vandaar mijn opmerking.
Meerdere winnaars naast elkaar vind ik een mooi streven. Mits we het hebben over levensovertuigingen waar anderen er geen schade van oplopen. En dat is denk ik wel waar we in de moderne wereld (dankzij de Verlichting en secularisatie) staan. Was dat anders dan zou ik daar anders over denken.
Ik noem mezelf dan ook niet voor niks een Possibillian; hoe meer zielen hoe meer vreugd en dat liefst met zoveel mogelijk kleurrijke verscheidenheid.
Maar goed, er is nou eenmaal ook een verschil in doelstellingen/prioriteit. Voor mij is dat diversiteit, voor een ander om anderen te 'helpen' en weer een ander om alleen op het erepodium te staan. We verschillen..... Goddank.

[Messenger]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Soms merk je alleen signalen op.
Dat kan van alles zijn, maar wel van een bijzonder heldere soort.
Alsof je ineens "het licht" ziet.
En krijg je ervaringen, die gedachten opwekken alsof stukjes, die als losse draadjes steeds maar weer in je leven opduiken en waar je geen verklaringen voor had, op zijn plaats vallen.
Of dat oude altijd weer opkomende vragen eigenlijk helemaal geen antwoord meer behoeven, omdat ze ingebed liggen in vertrouwen en een gevoel, dat "het is zoals het is en dat het goed is, zoals het is".
Geen opeisen van antwoord of strijd meer nodig is.
Dat is, wat je kunt ervaren als een bijzondere openbaring.
Dat is alsof het vrede breng in je gedachten.

Nou Maria K, je beschrijft exact mijn ervaringen. Ik had het niet beter kunnen verwoorden.

[Messenger]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Heb jij wel eens daadwerkelijk een stemgeluid gehoord, waarbij je dacht: "O, dat moet God zijn."

(Ben ook wel benieuwd wat die andere mogelijkheden zijn, maar laten we beginnen bij de stem.... )

Ik heb wel eens een stem gehoord die net zo duidelijk was alsof iemand naast me stond. Maar er was niemand die dat kon hebben gesproken. De stem van een oude man, die iets plechtigs zei. Slechts 1 zinnetje.
Mijn enige ervaring met een 'stem'.
Geen idee wat er gezegd werd, heb er geen herinnering aan verder.

(En ik denk maar dat als het echt heel belangrijk was dat het wel zou worden herhaald; een goede haan kraait minstens 2 keer! )

[Leerling]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Heb jij wel eens daadwerkelijk een stemgeluid gehoord, waarbij je dacht: "O, dat moet God zijn."

(Ben ook wel benieuwd wat die andere mogelijkheden zijn, maar laten we beginnen bij de stem.... )

Ik heb wel eens een stem gehoord die net zo duidelijk was alsof iemand naast me stond. Maar er was niemand die dat kon hebben gesproken. De stem van een oude man, die iets plechtigs zei. Slechts 1 zinnetje.
Mijn enige ervaring met een 'stem'.
Geen idee wat er gezegd werd, heb er geen herinnering aan verder.

O, dat is wel bijzonder ja.

Stel nu dat dat vaker zou gebeuren, en dat ik zou denken dat het een stem van God was, dan zou ik mezelf afvragen: "Hoe weet ik nu met absolute zekerheid dat die stem van God afkomstig is?

Ten eerste zou ik me afvragen of die stem werkelijk bestaat of dat het slechts iets is in mijn brein wat mij dat geluid doet horen.

En verder natuurlijk: Hoe weet ik dat die stem van een God is. Of misschien wel van een engel. Of Maria. Of een duivel. Wie zal het zeggen?

Ben benieuwd of hier mensen zijn die het idee hebben dat ze God tot hen hebben horen spreken via een gewone "aardse" stem.

[Storm]

Communicatie met God gaat niet alleen via een stem. Er zijn heel veel mogelijkheden.

Soms merk je alleen signalen op.
Dat kan van alles zijn, maar wel van een bijzonder heldere soort.
Alsof je ineens "het licht" ziet.
En krijg je ervaringen, die gedachten opwekken alsof stukjes, die als losse draadjes steeds maar weer in je leven opduiken en waar je geen verklaringen voor had, op zijn plaats vallen.
Of dat oude altijd weer opkomende vragen eigenlijk helemaal geen antwoord meer behoeven, omdat ze ingebed liggen in vertrouwen en een gevoel, dat "het is zoals het is en dat het goed is, zoals het is".
Geen opeisen van antwoord of strijd meer nodig is.
Dat is, wat je kunt ervaren als een bijzondere openbaring.
Dat is alsof het vrede breng in je gedachten.

Nou Maria K, je beschrijft exact mijn ervaringen. Ik had het niet beter kunnen verwoorden.

@Messenger, @Maria K; ik dacht hetzelfde; jij verwoordt hoe ik ervaar.+1

[Messenger]

Stel nu dat dat vaker zou gebeuren, en dat ik zou denken dat het een stem van God was, dan zou ik mezelf afvragen: "Hoe weet ik nu met absolute zekerheid dat die stem van God afkomstig is?

Ten eerste zou ik me afvragen of die stem werkelijk bestaat of dat het slechts iets is in mijn brein wat mij dat geluid doet horen.

En verder natuurlijk: Hoe weet ik dat die stem van een God is. Of misschien wel van een engel. Of Maria. Of een duivel. Wie zal het zeggen?

Ben benieuwd of hier mensen zijn die het idee hebben dat ze God tot hen hebben horen spreken via een gewone "aardse" stem.

Ik toets alles dat die stem zegt aan mijn 8-gangenmenu. (8 kenmerken van God).

Als een stem mij iets zou opdragen, mij iets zou gebieden weet ik dat het niet God is.
Een almachtige en volmaakte God heeft niets van mij nodig. Al helemaal niet als datgene niet liefdevol is.

[Leerling]

Stel nu dat dat vaker zou gebeuren, en dat ik zou denken dat het een stem van God was, dan zou ik mezelf afvragen: "Hoe weet ik nu met absolute zekerheid dat die stem van God afkomstig is?

Ten eerste zou ik me afvragen of die stem werkelijk bestaat of dat het slechts iets is in mijn brein wat mij dat geluid doet horen.

En verder natuurlijk: Hoe weet ik dat die stem van een God is. Of misschien wel van een engel. Of Maria. Of een duivel. Wie zal het zeggen?

Ben benieuwd of hier mensen zijn die het idee hebben dat ze God tot hen hebben horen spreken via een gewone "aardse" stem.

Ik toets alles dat die stem zegt aan mijn 8-gangenmenu. (8 kenmerken van God).

Als een stem mij iets zou opdragen, mij iets zou gebieden weet ik dat het niet God is.
Een almachtige en volmaakte God heeft niets van mij nodig. Al helemaal niet als datgene niet liefdevol is.

En wat zijn jouw 8 kenmerken?

[Messenger]

En wat zijn jouw 8 kenmerken?

God is
- échte en dus onvoorwaardelijke liefde (vandaar de écht vrije wil);
- almachtig;
- volmaakt;
- onkwetsbaar;
- alomtegenwoordig;
- alwetend;
- alziend;
- behoefteloos.

[Barnabas]

Als je "een stem" hoort is het een kunst de oorsprong ervan te herkennen.
Maar zeker zo belangrijk is mi. om te herkennen en erkennen wat de betekenis ervan zou kunnen zijn.

Het is inderdaad belangrijk te onderscheiden of een stem van God komt of niet. Het is heel makkelijk om een stem als die van God aan te nemen terwijl het voortkomt uit de eigen verlangens. Wishful thinking zeg maar. Dat is inderdaad een gevaar.

Wat, als je wanhopig verlangt naar een teken van God en een teken wat je de weg wijst hoe verder te gaan in je leven?
En je ziet en merkt dat teken op en je hart loopt over van dankbaarheid.

Is het dan duidelijk, waar dat precies vandaan komt of en is dat dan belangrijk?
Of is het dan erg, dat het misschien niet van de God komt, waar jij zo naar hebt verlangd.
Maar vanuit een innerlijke inspiratie komt, die misschien op iets heel anders gestoeld is?
Veel andere verklaringen zijn de laatste jaren ons via de neurofysiologie duidelijker geworden.

God bedriegt niet. Ieder heeft het vermogen om de stem van God te horen en God spreekt op vele manieren. Het kan best moeilijk zijn om te onderscheiden of iets van God is of niet. Als een teken je doet overlopen van dankbaarheid dan komt het van God wanneer het een eerbare zaak betreft. God wil graag dat het goed met je gaat en ook helpt Hij. Als de koers die gewezen wordt heilig is dan is het goed en het gaat om de koers.
Neurofysiologen hebben verstand van hoe het lichaam werkt, wat ze niet verklaren is hoe God gedachten of gevoelens in ons maakt. Dat is geheim.

[hopper]

Gelukkig is de Ene de God van de stilte.
De hele dag geklets aan mijn kop? Dan kan ik de radio ook wel aan zetten.
En zoals bekend kun je stilte alleen in de stilte horen;-)

Overigens ken ik iemand die soms 'radiogeluiden' hoort.
Haar advies is om zoiets te negeren. Ik vind dat verstandig.

[Leerling]

En wat zijn jouw 8 kenmerken?

God is
- échte en dus onvoorwaardelijke liefde (vandaar de écht vrije wil);
- almachtig;
- volmaakt;
- onkwetsbaar;
- alomtegenwoordig;
- alwetend;
- alziend;
- behoefteloos.

Okay..., interessant.

En hoe kom je daar aan? Heb je dat zelf bedacht?

[Maria K]

Wat, als je wanhopig verlangt naar een teken van God en een teken wat je de weg wijst hoe verder te gaan in je leven?
En je ziet en merkt dat teken op en je hart loopt over van dankbaarheid.

Is het dan duidelijk, waar dat precies vandaan komt of en is dat dan belangrijk?
Of is het dan erg, dat het misschien niet van de God komt, waar jij zo naar hebt verlangd.
Maar vanuit een innerlijke inspiratie komt, die misschien op iets heel anders gestoeld is?
Veel andere verklaringen zijn de laatste jaren ons via de neurofysiologie duidelijker geworden.

God bedriegt niet. Ieder heeft het vermogen om de stem van God te horen en God spreekt op vele manieren. Het kan best moeilijk zijn om te onderscheiden of iets van God is of niet. Als een teken je doet overlopen van dankbaarheid dan komt het van God wanneer het een eerbare zaak betreft. God wil graag dat het goed met je gaat en ook helpt Hij. Als de koers die gewezen wordt heilig is dan is het goed en het gaat om de koers.

Wat jij nu over God schrijft is een aanname en sluit niet echt aan bij mijn woorden en geeft ook geen antwoord op de vraag, hoe je dat dan kunt weten.

Neurofysiologen hebben verstand van hoe het lichaam werkt, wat ze niet verklaren is hoe God gedachten of gevoelens in ons maakt. Dat is geheim.

Neurofysiologisch ligt onze fysiek ook aan de basis van onze gevoelens.
En zo ook mede aan onze gedachten.
Want de meeste eigenschappen van de mens, (ook in zijn omgeving) zijn direct gerelateerd en beïnvloeden elkaar.
En idd. is lang niet alles daarover bekend, maar voldoende om hiervan uit te gaan en elk jaar de laatste jaren steeds meer.

De vraag of dat wordt veroorzaakt door God is geen wetenschappelijke, maar een existentiële of spirituele vraag.
Daar houdt de neurofysiologie zich niet mee bezig.
Wat niet wil zeggen, dat een neurofysioloog niet ook gevoelens en gedachten kan hebben, zoals ik eerder beschreef.

Igv. van een pantheïstisch en panentheïsthisch geloof kan ik deze gedachtegang wel volgen.
Ook al heb ik er voeling mee, ik hang dat toch niet aan.

[Messenger]

En wat zijn jouw 8 kenmerken?

God is
- échte en dus onvoorwaardelijke liefde (vandaar de écht vrije wil);
- almachtig;
- volmaakt;
- onkwetsbaar;
- alomtegenwoordig;
- alwetend;
- alziend;
- behoefteloos.

Okay..., interessant.

En hoe kom je daar aan? Heb je dat zelf bedacht?

Dat inzicht kreeg ik door, maar is eigenlijk universeel. Christenen, moslims en andere gelovigen delen de meeste van de genoemde kenmerken. Het is alleen vaak zo dat ze die kenmerken verlaten in de verdere gedachtegangen in het geloof.
De vaste fundamentele bakens zoals hierboven lijkt men dan te vergeten.

[Maria K]

God is
- échte en dus onvoorwaardelijke liefde (vandaar de écht vrije wil);
- almachtig;
- volmaakt;
- onkwetsbaar;
- alomtegenwoordig;
- alwetend;
- alziend;
- behoefteloos.

Okay..., interessant.

En hoe kom je daar aan? Heb je dat zelf bedacht?

Dat inzicht kreeg ik door, maar is eigenlijk universeel. Christenen, moslims en andere gelovigen delen de meeste van de genoemde kenmerken. Het is alleen vaak zo dat ze die kenmerken verlaten in de verdere gedachtegangen in het geloof.
De vaste fundamentele bakens zoals hierboven lijkt men dan te vergeten.

Je kreeg dat door, schrijf je.
Het klinkt mi. nu, alsof je op een bepaalde tijd iets begreep "uit de signalen" van buitenaf (of bovenaf), die je kreeg.

Iets anders dan ik beschreef, hoe ik tot inzicht dacht te komen, omdat er binnen mij bestaande stukjes op hun plaats vielen.
Of bedoel je met "iets doorkrijgen", net als ik "er begrip voor krijgen"?

Ook al zijn deze eigenschappen, in deze mate aangegeven, voor de mens niet mogelijk, het zijn toch menselijke begrippen.
Dus mi. een godsbeeld wat leunt op eigenschappen binnen menselijk denken en dus ook op een mensbeeld.
Maar zeker is het een beschrijving van wat je een aparte entiteit zou kunnen noemen.
Klopt dat laatste ook met jouw gedachten?

[Inktvlam]

Over de God, die vlg. de Bijbeltekst zegt, dat de mens is geschapen naar zijn beeld, maar die geen mens ooit heeft gezien.
Het enige wat blijft is daarom, dat elk godsbeeld de projectie van de mens zelf is op de God, waarin hij gelooft.
Dus waar we het dan het beste over kunnen hebben is het mensbeeld, wat de mens van zichzelf heeft en van elkaar.

Toch is het mogelijk God te zien.
– Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien (Joh.14:9), zei Jezus.
– Christus is het beeld van God (2 Kor.4:4 en Kol.1:15), schreef Paulus.
In boeken als “De tweede helft” (van Ditta op den Dries) met bijna-doodervaringen en “Als Christus verschijnt – Christusverschijningen in deze tijd” (van Berthilde van der Zwaag) blijkt onmiskenbaar dat Christus en hiernamaals al door talloze mensen ervaren is.

De drie belangrijkste basiseigenschappen van God zijn de liefde (de Vader), de wijsheid of het licht (de Zoon) en de kracht (de Heilige Geest).
De Vader is dus de liefde ofwel de vlam, de Zoon is de wijsheid ofwel het licht. De Vader uit zich, openbaart zich door de Zoon. Vlam en licht zijn niet te scheiden. En de vlam kan zich niet anders tonen dan als licht. Daarom wordt Jezus het licht der wereld genoemd (Joh. 8:12).

Wat doet de liefde? De liefde wil alles vasthouden, oordeelt niet, vindt alles goed.
Wat doet het verstand? Het verstand onderzoekt, weegt af en oordeelt.
Liefde en verstand kunnen tegenover elkaar staan. “Mijn gevoel zegt ja, mijn verstand zegt nee”, of andersom. Een bekende tweestrijd. Elk mens herkent deze gewaarwording. Maar toch is de mens wel een eenheid.
Hetzelfde zien we in psalm 110:1: “De Heer sprak tot mijn Heer”. Het lijkt wel of het om twee Goden gaat. Maar het betreft een tweespraak tussen de liefde en de wijsheid in God. De liefde en wijsheid in God zijn van dezelfde heerlijkheid en werken innig met elkaar samen. Het zitten ter rechterhand is symboliek. De wijsheid (de Zoon) zit ter rechterhand van de liefde (de Vader).
Jezus verwees naar deze psalm 110 toen hij aan de farizeeën vroeg: “Wat denkt u over de messias? Van wie is hij een zoon?” (Mat. 22:42) Het antwoord van de farizeeën was: van David. Als doordenkertje vroeg Jezus daarop: 'Hoe kan David hem dan, geïnspireerd door de Geest, Heer noemen? Want hij zegt: “De Heer sprak tot mijn Heer: ‘Neem plaats aan mijn rechterhand, tot ik je vijanden onder je voeten heb gelegd.’” Als David hem dus Heer noemt, hoe kan hij dan zijn zoon zijn?’ (Mat. 22:43-45)
Het antwoord is dat Jezus zowel Davids Heer als Davids Zoon is. Davids Heer vanwege de Vadergeest in Jezus (Kol. 2:9) en Davids Zoon vanwege de geboorte uit Maria en ook zijn pleegvader Jozef is een afstammeling van David.
Christus wordt naast het beeld van God en het licht der wereld ook de wijsheid Gods genoemd (1 Kor. 1:24).

Wanneer we liefde, wijsheid en kracht nog verder uitwerken, dan komen we bij de zeven geesten (ook in Openbaring 4:5 genoemd) of speciale eigenschappen van God die zijn: liefde, wijsheid, wil, orde, ernst, geduld en barmhartigheid. De zeven geesten of speciale eigenschappen in God bevinden zich als het ware in een voortdurende strijd, zodat de ene ook de andere steeds tot activiteit uitdaagt. De zeven geesten worden ook wel de “oorlogen van Jehova” genoemd. Maar deze strijd in God is niet zodanig, dat één van de zeven geesten ernaar streeft om de andere geesten te onderdrukken en werkeloos te maken, maar de strijd is er eeuwig op gericht, dat de ene geest de andere steeds met al zijn kracht en macht ondersteunt. Hier zien we dat de mens geschapen is naar Gods beeld en gelijkenis. Want de mens heeft dezelfde zeven geestelijke eigenschappen als God. Streef naar barmhartigheid (of zachtmoedigheid) die al die andere eigenschappen in zich heeft, dan zullen die zich eveneens ontwikkelen.

[Maria K]

Over de God, die vlg. de Bijbeltekst zegt, dat de mens is geschapen naar zijn beeld, maar die geen mens ooit heeft gezien.
Het enige wat blijft is daarom, dat elk godsbeeld de projectie van de mens zelf is op de God, waarin hij gelooft.
Dus waar we het dan het beste over kunnen hebben is het mensbeeld, wat de mens van zichzelf heeft en van elkaar.

Toch is het mogelijk God te zien.

.......knip........

Wanneer we liefde, wijsheid en kracht nog verder uitwerken, dan komen we bij de zeven geesten (ook in Openbaring 4:5 genoemd) of speciale eigenschappen van God die zijn: liefde, wijsheid, wil, orde, ernst, geduld en barmhartigheid. De zeven geesten of speciale eigenschappen in God bevinden zich als het ware in een voortdurende strijd, zodat de ene ook de andere steeds tot activiteit uitdaagt. De zeven geesten worden ook wel de “oorlogen van Jehova” genoemd. Maar deze strijd in God is niet zodanig, dat één van de zeven geesten ernaar streeft om de andere geesten te onderdrukken en werkeloos te maken, maar de strijd is er eeuwig op gericht, dat de ene geest de andere steeds met al zijn kracht en macht ondersteunt. Hier zien we dat de mens geschapen is naar Gods beeld en gelijkenis. Want de mens heeft dezelfde zeven geestelijke eigenschappen als God. Streef naar barmhartigheid (of zachtmoedigheid) die al die andere eigenschappen in zich heeft, dan zullen die zich eveneens ontwikkelen.

Mooi verwoord.
Mooi verslag van hoe een mens via dit soort metaforen een psychologisch beeld kan scheppen, wat volledig logisch in elkaar kan steken of minstens lijkt te steken.
Als je maar bereid bent op deze manier de spirituele weg wil bewandelen, die met een speciaal oog uit Bijbelverhalen te halen is.
Komt in de kern overeen met vele soorten teksten, die ik in mijn leven, ook onafhankelijk van de Bijbel, onder ogen heb gekregen.

[Messenger]

God is
- échte en dus onvoorwaardelijke liefde (vandaar de écht vrije wil);
- almachtig;
- volmaakt;
- onkwetsbaar;
- alomtegenwoordig;
- alwetend;
- alziend;
- behoefteloos.

Okay..., interessant.

En hoe kom je daar aan? Heb je dat zelf bedacht?

Dat inzicht kreeg ik door, maar is eigenlijk universeel. Christenen, moslims en andere gelovigen delen de meeste van de genoemde kenmerken. Het is alleen vaak zo dat ze die kenmerken verlaten in de verdere gedachtegangen in het geloof.
De vaste fundamentele bakens zoals hierboven lijkt men dan te vergeten.

Je kreeg dat door, schrijf je.
Het klinkt mi. nu, alsof je op een bepaalde tijd iets begreep "uit de signalen" van buitenaf (of bovenaf), die je kreeg.

Iets anders dan ik beschreef, hoe ik tot inzicht dacht te komen, omdat er binnen mij bestaande stukjes op hun plaats vielen.
Of bedoel je met "iets doorkrijgen", net als ik "er begrip voor krijgen"?

Ook al zijn deze eigenschappen, in deze mate aangegeven, voor de mens niet mogelijk, het zijn toch menselijke begrippen.
Dus mi. een godsbeeld wat leunt op eigenschappen binnen menselijk denken en dus ook op een mensbeeld.
Maar zeker is het een beschrijving van wat je een aparte entiteit zou kunnen noemen.
Klopt dat laatste ook met jouw gedachten?

Het was een serie eurekamomenten, zoals kwartjes die ineens op hun plaats vielen, ik noem het ook wel zip-bestandjes in mijn bewustzijn die werden uitgepakt.
Als mens heb ik een mensbeeld, als Ork zou ik een orkbeeld gehad hebben.

Maar het Godsbeeld overstijgt het mensbeeld, in wezen elk leven-beeld.

Het mooiste was dat ik bevestiging kreeg in de boeken van Neale Donald Walsch die mijn 8 kenmerken ondersteunen.
Dat sterkte mij in mijn spiritualiteit, dat was een feest van grote herkenning.