Iets uit Niets

[Mart]

Ik denk niet dat de oorspronkelijke kosmologische singulariteit tijdloos bestaat of nooit is begonnen te bestaan. Het bestaat buiten de fysieke tijd (tijd zoals gedefinieerd in de algemene relativiteitstheorie) omdat het een grenspunt is van ruimtetijd in plaats van een punt in of van ruimtetijd. Desalniettemin bevindt het zich duidelijk in de metafysische tijd, aangezien het vluchtig is, in en uit het bestaan ​​komt. Dienovereenkomstig vereist het een oorzaak voor het ontstaan ​​ervan. Kwantumvelden bevinden zich in metafysische tijd, heeft dus een begin en dus een oorzaak nodig.

Als we het over tijd hebben, hebben we het over tijd zoals deze gemeten kan worden met een klok. Metafysische tijd en goden zijn wetenschappelijk nergens aangetoond. Er is geen reden uit te gaan van het ontstaan van kwantumvelden.

Het kwantumvacuüm is niet waar de leek aan denkt als je het woord vacuüm zegt - namelijk niets. Het kwantumvacuüm is een zee van fluctuerende energie. Het is een arena van gewelddadige activiteiten en wordt beheerst door fysieke wetten. Het is dus verre van niets. Wat er gebeurt, is volgens de Kopenhagen-interpretatie dat deze energie die in het vacuüm opgesloten zit, fluctueert en spontaan voor een korte tijd deeltjes kan wegspinnen die vervolgens weer oplossen in de energie van het vacuüm. Ze ontstaan ​​dus niet uit het niets, zoals het geval zou zijn bij het ontstaan ​​van het heelal.

Exact. Simpel gezegd: indien je alles zou weghalen, houd je kwantumvelden over die per definitie altijd in beweging zijn -- het meest fundamentele dat we kennen.

Beweging is verre van niets. Wat voor reden heb je om aan te nemen dat kwantumvelden niet ontstaan zijn?

Exact. Kwantumvelden zijn het meest fundamentele dat we kennen en zijn altijd in beweging. Heb het al eens zo beschreven: Alles dat bestaat zijn kwantumvelden. Stel een kwantumveld bijvoorbeeld eens voor als een snaar die precies op de x-as ligt. Indien er geen trillingen zijn, zou er niets zijn, want niets + niets + niets + niets, etc = niets. Het universum zou dan nergens bestaan. Maar de basistoestand van kwantumvelden is niet de rusttoestand en zodoende bestaat er per definitie iets min iets plus iets min iets, etc., hetgeen het heelal is. Indien een gitaarsnaar niet in beweging is, hoor je geen geluid. Dit is hoe ik de snaar grafisch verbeeld:

0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0
(een vlakke snaar die negens beweegt en geen geluid voortbrengt).
En dit is hoe ik dezelfde snaar grafisch verbeeld als deze trilt:

+1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1
-1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1
(een trillende snaar waar positieve eentjes de pieken voorstellen en negatieve eentjes de dalen). Echter, ondanks dat kwantumvelden per definitie in beweging zijn, is iets plus min iets plus iets plus min iets, etc., nog steeds onveranderd 0:

a + -a = 0.
a en -a = het heelal. Kwantumvelden zijn niets (0) en verre van niets (+1 -1).

Wat voor reden heb je om aan te nemen dat kwantumvelden niet ontstaan zijn?

Heb geen reden aan te nemen dat ze zijn ontstaan, noch dat ze niet zijn ontstaan.

[Makkiev]

Ik denk niet dat de oorspronkelijke kosmologische singulariteit tijdloos bestaat of nooit is begonnen te bestaan. Het bestaat buiten de fysieke tijd (tijd zoals gedefinieerd in de algemene relativiteitstheorie) omdat het een grenspunt is van ruimtetijd in plaats van een punt in of van ruimtetijd. Desalniettemin bevindt het zich duidelijk in de metafysische tijd, aangezien het vluchtig is, in en uit het bestaan ​​komt. Dienovereenkomstig vereist het een oorzaak voor het ontstaan ​​ervan. Kwantumvelden bevinden zich in metafysische tijd, heeft dus een begin en dus een oorzaak nodig.

Als we het over tijd hebben, hebben we het over tijd zoals deze gemeten kan worden met een klok. Metafysische tijd en goden zijn wetenschappelijk nergens aangetoond. Er is geen reden uit te gaan van het ontstaan van kwantumvelden.

Het kwantumvacuüm is niet waar de leek aan denkt als je het woord vacuüm zegt - namelijk niets. Het kwantumvacuüm is een zee van fluctuerende energie. Het is een arena van gewelddadige activiteiten en wordt beheerst door fysieke wetten. Het is dus verre van niets. Wat er gebeurt, is volgens de Kopenhagen-interpretatie dat deze energie die in het vacuüm opgesloten zit, fluctueert en spontaan voor een korte tijd deeltjes kan wegspinnen die vervolgens weer oplossen in de energie van het vacuüm. Ze ontstaan ​​dus niet uit het niets, zoals het geval zou zijn bij het ontstaan ​​van het heelal.

Exact. Simpel gezegd: indien je alles zou weghalen, houd je kwantumvelden over die per definitie altijd in beweging zijn -- het meest fundamentele dat we kennen.

Beweging is verre van niets. Wat voor reden heb je om aan te nemen dat kwantumvelden niet ontstaan zijn?

Exact. Kwantumvelden zijn het meest fundamentele dat we kennen en zijn altijd in beweging. Heb het al eens zo beschreven: Alles dat bestaat zijn kwantumvelden. Stel een kwantumveld bijvoorbeeld eens voor als een snaar die precies op de x-as ligt. Indien er geen trillingen zijn, zou er niets zijn, want niets + niets + niets + niets, etc = niets. Het universum zou dan nergens bestaan. Maar de basistoestand van kwantumvelden is niet de rusttoestand en zodoende bestaat er per definitie iets min iets plus iets min iets, etc., hetgeen het heelal is. Indien een gitaarsnaar niet in beweging is, hoor je geen geluid. Dit is hoe ik de snaar grafisch verbeeld:

0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0
(een vlakke snaar die negens beweegt en geen geluid voortbrengt).
En dit is hoe ik dezelfde snaar grafisch verbeeld als deze trilt:

+1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1
-1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1
(een trillende snaar waar positieve eentjes de pieken voorstellen en negatieve eentjes de dalen). Echter, ondanks dat kwantumvelden per definitie in beweging zijn, is iets plus min iets plus iets plus min iets, etc., nog steeds onveranderd 0:

a + -a = 0.
a en -a = het heelal. Kwantumvelden zijn niets (0) en verre van niets (+1 -1).

Maar hoe ontstaat die allereerste +1? Deeltjes kunnen niet spontaan ontstaan. Dus, zoals Christopher Isham, de belangrijkste kwantumkosmoloog van Groot-Brittannië, aangeeft, moet er in de eerste plaats nog steeds "ontisch zaaien" plaatsvinden om de positieve en negatieve energie te creëren.
Maargoed, het is alsof je zegt dat iemands schulden en het vermogen van diegene elkaar precies opheffen, zodat de nettowaarde nul is, en er dus geen oorzaak is van de huidige financiële toestand van diegene. Onzin natuurlijk.

Wat voor reden heb je om aan te nemen dat kwantumvelden niet ontstaan zijn?

Heb geen reden aan te nemen dat ze zijn ontstaan, noch dat ze niet zijn ontstaan.

Geloof dus

[Mart]

Maar hoe ontstaat die allereerste +1?

Kwantumvelden zijn fundamenteel en beweging is de basistoestand. Als gezegd, is er geen reden ervan uit te gaan dat ze zijn ontstaan.

Deeltjes kunnen niet spontaan ontstaan. Dus, zoals Christopher Isham, de belangrijkste kwantumkosmoloog van Groot-Brittannië, aangeeft, moet er in de eerste plaats nog steeds "ontisch zaaien" plaatsvinden om de positieve en negatieve energie te creëren.

Kwantumvelden. Deeltjes en energie zijn niet meer fundamenteel.

Wat voor reden heb je om aan te nemen dat kwantumvelden niet ontstaan zijn?

Heb geen reden aan te nemen dat ze zijn ontstaan, noch dat ze niet zijn ontstaan.

Geloof dus

Als gezegd, is het verschil tussen kwantumvelden en goden, dat Gerard 't Hooft en Martinus Veltman hebben bewezen dat de kwantumveldentheorie consistent is en iedereen het mag checken en tot dezelfde resultaten zal komen, terwijl het bestaan van goden in geloof zit gebed en het bestaan van goden nergens buiten de psyche van de gelovige valt aan te tonen. Er is geen reden ervan uit te gaan dat ze zijn ontstaan, noch dat ze niet zijn ontstaan -- geloof is onnodig.

[peda]

Voor mij is het de vraag of kwantum velden fundamenteel zijn. Bestond er in de singulariteit reeds een kwantum veld of was er de potentie van een later kwantum veld. Hetzelfde vraagstuk als met de bekende natuurwetten. Er is ook de hypothese dat in de singulariteit alle natuurwetten "' verenigd "' waren en zich eerst post-big bang afzonderlijk manifesteerden. Kortom over de singulariteit is praktisch niets met zekerheid bekend. Theoretische modellen nemen het over. Zo kan de ene beschouwer aangaande de singulariteit een Schepper postuleren, terwijl de andere beschouwer 100 % natuurlijke pre-oorzaken de arena binnen voert. De beslissende mat-zet kan in de praktijk des levens niet geleverd worden.

[Yours]

Mart schreef:

Kwantumvelden zijn fundamenteel en beweging is de basistoestand. Als gezegd, is er geen reden ervan uit te gaan dat ze zijn ontstaan.

evenals:

Kwantumvelden zijn het meest fundamentele dat we kennen en zijn altijd in beweging. Heb het al eens zo beschreven: Alles dat bestaat zijn kwantumvelden. Stel een kwantumveld bijvoorbeeld eens voor als een snaar die precies op de x-as ligt. Indien er geen trillingen zijn, zou er niets zijn, want niets + niets + niets + niets, etc = niets. Het universum zou dan nergens bestaan. Maar de basistoestand van kwantumvelden is niet de rusttoestand en zodoende bestaat er per definitie iets min iets plus iets min iets, etc., hetgeen het heelal is. Indien een gitaarsnaar niet in beweging is, hoor je geen geluid. Dit is hoe ik de snaar grafisch verbeeld:

0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0
(een vlakke snaar die negens beweegt en geen geluid voortbrengt).
En dit is hoe ik dezelfde snaar grafisch verbeeld als deze trilt:

+1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1
-1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1
(een trillende snaar waar positieve eentjes de pieken voorstellen en negatieve eentjes de dalen). Echter, ondanks dat kwantumvelden per definitie in beweging zijn, is iets plus min iets plus iets plus min iets, etc., nog steeds onveranderd 0:

a + -a = 0.
a en -a = het heelal. Kwantumvelden zijn niets (0) en verre van niets (+1 -1).

Bedankt voor deze uiteenzetting, Mart.
Kwantumvelden Zijn dus en zijn zoals je zegt altijd in beweging.

Een voorzichtige gedachte: ik denk dat het een (onbewuste) Gedachte is geweest waardoor binnen dat kwantumveld/die kwantumvelden de singulariteit en dus de Schepping in gang is gezet: analoog aan zoals creatieve processen bij de mens ook in gang gezet worden door een (opwellende) gedachte.

[Mart]

Mart schreef:

Kwantumvelden zijn fundamenteel en beweging is de basistoestand. Als gezegd, is er geen reden ervan uit te gaan dat ze zijn ontstaan.

evenals:

Kwantumvelden zijn het meest fundamentele dat we kennen en zijn altijd in beweging. Heb het al eens zo beschreven: Alles dat bestaat zijn kwantumvelden. Stel een kwantumveld bijvoorbeeld eens voor als een snaar die precies op de x-as ligt. Indien er geen trillingen zijn, zou er niets zijn, want niets + niets + niets + niets, etc = niets. Het universum zou dan nergens bestaan. Maar de basistoestand van kwantumvelden is niet de rusttoestand en zodoende bestaat er per definitie iets min iets plus iets min iets, etc., hetgeen het heelal is. Indien een gitaarsnaar niet in beweging is, hoor je geen geluid. Dit is hoe ik de snaar grafisch verbeeld:

0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0
(een vlakke snaar die negens beweegt en geen geluid voortbrengt).
En dit is hoe ik dezelfde snaar grafisch verbeeld als deze trilt:

+1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1 +1
-1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1 -1
(een trillende snaar waar positieve eentjes de pieken voorstellen en negatieve eentjes de dalen). Echter, ondanks dat kwantumvelden per definitie in beweging zijn, is iets plus min iets plus iets plus min iets, etc., nog steeds onveranderd 0:

a + -a = 0.
a en -a = het heelal. Kwantumvelden zijn niets (0) en verre van niets (+1 -1).

Bedankt voor deze uiteenzetting, Mart.
Kwantumvelden Zijn dus en zijn zoals je zegt altijd in beweging.

Een voorzichtige gedachte: ik denk dat het een (onbewuste) Gedachte is geweest waardoor binnen dat kwantumveld/die kwantumvelden de singulariteit en dus de Schepping in gang is gezet: analoog aan zoals creatieve processen bij de mens ook in gang gezet worden door een (opwellende) gedachte.

Die voorzichtige gedachte betreft een gigantische aanname waarvoor geen enkel bewijs is. Maar natuurlijk ben je vrij erin te geloven.

[Yours]

Dag Mart,

Ik zal mijn filosofie/denkwijze toelichten.

Wij mensen zijn ontstaan uit de kwantumvelden/singulariteit/oerknal/sterren en planeten. Waardoor we ons op aarde mijns inziens vanuit ons gevoel als zich verstrengelende deeltjes via de stoffelijke ééncelligen met elkaar verbonden hebben. Waar onze verdere evolutie uit voortkwam.

Omdat het denken volgens mij primair voortkomt uit het voelen is mijn gedachte dat we zelf deel hebben uitgemaakt van die Schepping en we er met dié (onbewuste) Gedachte de aanzet toe hebben gegeven. Teneinde ons - uiteindelijk - bewust te worden van onszelf.
Via Baring en Schepping waar ik het eerder over heb gehad: beide factoren zijn even belangrijk.

Ik geef absoluut toe dat er geen flinter bewijs voor is.
Dit is echter mijn idee van: Iets uit Niets.

[Makkiev]

Maar hoe ontstaat die allereerste +1?

Kwantumvelden zijn fundamenteel en beweging is de basistoestand. Als gezegd, is er geen reden ervan uit te gaan dat ze zijn ontstaan.

Deeltjes kunnen niet spontaan ontstaan. Dus, zoals Christopher Isham, de belangrijkste kwantumkosmoloog van Groot-Brittannië, aangeeft, moet er in de eerste plaats nog steeds "ontisch zaaien" plaatsvinden om de positieve en negatieve energie te creëren.

Kwantumvelden. Deeltjes en energie zijn niet meer fundamenteel.

Wat voor reden heb je om aan te nemen dat kwantumvelden niet ontstaan zijn?

Heb geen reden aan te nemen dat ze zijn ontstaan, noch dat ze niet zijn ontstaan.

Geloof dus

Als gezegd, is het verschil tussen kwantumvelden en goden, dat Gerard 't Hooft en Martinus Veltman hebben bewezen dat de kwantumveldentheorie consistent is en iedereen het mag checken en tot dezelfde resultaten zal komen, terwijl het bestaan van goden in geloof zit gebed en het bestaan van goden nergens buiten de psyche van de gelovige valt aan te tonen. Er is geen reden ervan uit te gaan dat ze zijn ontstaan, noch dat ze niet zijn ontstaan -- geloof is onnodig.

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

1. Wat begint te bestaan, heeft een oorzaak.
2. De big bang heeft een begin.
3. Daarom hebben we reden om aan te nemen dat de big bang een oorzaak heeft.

Vacuümfluctuatiemodellen zijn onverenigbaar met observationele kosmologie. Zoals Isham ([1990], p. 10; [1992], deel 2) opmerkt, is er in dergelijke modellen eenvoudigweg geen manier waarop de wiskunde een bepaald moment kan selecteren binnen de vooraf bestaande, oneindige en homogene tijd. waarbij een fluctuatie zou moeten optreden die een universum zal voortbrengen. Evenzo bestaat er geen manier om een ​​bepaald punt in de ruimte te specificeren waarop een dergelijke creatiegebeurtenis zou moeten plaatsvinden. Theorieën over vacuümfluctuaties hebben de neiging om een ​​scheppingsgebeurtenis op elk tijdstip t te voorspellen, of beter gezegd, als kwantumtheorieën voorspellen ze een kans van een andere dan nul op een scheppingsgebeurtenis binnen een eindig tijdsinterval, met een oneindig aantal scheppingspunten gelijkmatig over de ruimte verdeeld. Dit leidt meteen tot een oneindig aantal scheppingsgebeurtenissen binnen de ruimere ruimtetijd. Maar dan zouden de door fluctuatie gevormde universums onvermijdelijk met elkaar in botsing komen als ze zich uitbreiden, wat in tegenspraak is met de bevindingen van de observationele kosmologie, aangezien we dergelijke 'werelden in botsing' niet zien.

[peda]

Geen botsing noodzakelijk bij meer dimensionale ruimten. ( uitgebreide snaar theorie ).

[Makkiev]

Geen botsing noodzakelijk bij meer dimensionale ruimten. ( uitgebreide snaar theorie ).

Omdat de Sitter-ruimte oneindig is, kan men dus een model construeren van een oneindig aantal disjuncte universums gevormd door fluctuaties. Maar dit scenario is niet alleen buitengewoon ad hoc , maar het lijkt de moeilijkheid niet eens te vermijden. Voor een gegeven oneindig verleden langere tijd, zal elk van de oneindige gebieden van de de Sitter-ruimte een open universum hebben voortgebracht dat het volume van dat gebied volledig zal hebben gevuld, zodat alle bellen-universums nu zullen zijn gebotst of samengevoegd. De enige manier om dit gevolg te vermijden, is door een uitbreiding van de achtergrondruimte zelf te postuleren. Maar dan lijken we gedwongen om een ​​of andere oorsprong van de ruimere ruimtetijd te poneren - en dus zijn we precies terug bij waar we begonnen zijn

[peda]

Geen botsing noodzakelijk bij meer dimensionale ruimten. ( uitgebreide snaar theorie ).

Omdat de Sitter-ruimte oneindig is, kan men dus een model construeren van een oneindig aantal disjuncte universums gevormd door fluctuaties. Maar dit scenario is niet alleen buitengewoon ad hoc , maar het lijkt de moeilijkheid niet eens te vermijden. Voor een gegeven oneindig verleden langere tijd, zal elk van de oneindige gebieden van de de Sitter-ruimte een open universum hebben voortgebracht dat het volume van dat gebied volledig zal hebben gevuld, zodat alle bellen-universums nu zullen zijn gebotst of samengevoegd. De enige manier om dit gevolg te vermijden, is door een uitbreiding van de achtergrondruimte zelf te postuleren. Maar dan lijken we gedwongen om een ​​of andere oorsprong van de ruimere ruimtetijd te poneren - en dus zijn we precies terug bij waar we begonnen zijn

Inderdaad wanneer de "'parameters'' van de Sitter-ruimte de exclusieve oplossing zou zijn, maar hoe is dat op harde wijze empirisch te bewijzen. Vooreerst is de Sitter gedachten een interessante hypothese.

[Makkiev]

Geen botsing noodzakelijk bij meer dimensionale ruimten. ( uitgebreide snaar theorie ).

Omdat de Sitter-ruimte oneindig is, kan men dus een model construeren van een oneindig aantal disjuncte universums gevormd door fluctuaties. Maar dit scenario is niet alleen buitengewoon ad hoc , maar het lijkt de moeilijkheid niet eens te vermijden. Voor een gegeven oneindig verleden langere tijd, zal elk van de oneindige gebieden van de de Sitter-ruimte een open universum hebben voortgebracht dat het volume van dat gebied volledig zal hebben gevuld, zodat alle bellen-universums nu zullen zijn gebotst of samengevoegd. De enige manier om dit gevolg te vermijden, is door een uitbreiding van de achtergrondruimte zelf te postuleren. Maar dan lijken we gedwongen om een ​​of andere oorsprong van de ruimere ruimtetijd te poneren - en dus zijn we precies terug bij waar we begonnen zijn

Inderdaad wanneer de "'parameters'' van de Sitter-ruimte de exclusieve oplossing zou zijn, maar hoe is dat op harde wijze empirisch te bewijzen. Vooreerst is de Sitter gedachten een interessante hypothese.

Ik bedoel meer dat de sitter ruimte geen echte oplossing biedt voor ‘botsende’ werelden

[peda]

Geen botsing noodzakelijk bij meer dimensionale ruimten. ( uitgebreide snaar theorie ).

Omdat de Sitter-ruimte oneindig is, kan men dus een model construeren van een oneindig aantal disjuncte universums gevormd door fluctuaties. Maar dit scenario is niet alleen buitengewoon ad hoc , maar het lijkt de moeilijkheid niet eens te vermijden. Voor een gegeven oneindig verleden langere tijd, zal elk van de oneindige gebieden van de de Sitter-ruimte een open universum hebben voortgebracht dat het volume van dat gebied volledig zal hebben gevuld, zodat alle bellen-universums nu zullen zijn gebotst of samengevoegd. De enige manier om dit gevolg te vermijden, is door een uitbreiding van de achtergrondruimte zelf te postuleren. Maar dan lijken we gedwongen om een ​​of andere oorsprong van de ruimere ruimtetijd te poneren - en dus zijn we precies terug bij waar we begonnen zijn

Inderdaad wanneer de "'parameters'' van de Sitter-ruimte de exclusieve oplossing zou zijn, maar hoe is dat op harde wijze empirisch te bewijzen. Vooreerst is de Sitter gedachten een interessante hypothese.

Ik bedoel meer dat de sitter ruimte geen echte oplossing biedt voor ‘botsende’ werelden

Ik wijs er op dat de Sitter ruimte niet HET paradepaardje is van alle kosmologen. Consensus is er per heden nog niet onder de deskundigen.

[Makkiev]

Geen botsing noodzakelijk bij meer dimensionale ruimten. ( uitgebreide snaar theorie ).

Omdat de Sitter-ruimte oneindig is, kan men dus een model construeren van een oneindig aantal disjuncte universums gevormd door fluctuaties. Maar dit scenario is niet alleen buitengewoon ad hoc , maar het lijkt de moeilijkheid niet eens te vermijden. Voor een gegeven oneindig verleden langere tijd, zal elk van de oneindige gebieden van de de Sitter-ruimte een open universum hebben voortgebracht dat het volume van dat gebied volledig zal hebben gevuld, zodat alle bellen-universums nu zullen zijn gebotst of samengevoegd. De enige manier om dit gevolg te vermijden, is door een uitbreiding van de achtergrondruimte zelf te postuleren. Maar dan lijken we gedwongen om een ​​of andere oorsprong van de ruimere ruimtetijd te poneren - en dus zijn we precies terug bij waar we begonnen zijn

Inderdaad wanneer de "'parameters'' van de Sitter-ruimte de exclusieve oplossing zou zijn, maar hoe is dat op harde wijze empirisch te bewijzen. Vooreerst is de Sitter gedachten een interessante hypothese.

Ik bedoel meer dat de sitter ruimte geen echte oplossing biedt voor ‘botsende’ werelden

Ik wijs er op dat de Sitter ruimte niet HET paradepaardje is van alle kosmologen. Consensus is er per heden nog niet onder de deskundigen.

Dus dan vertrouw je er eigenlijk op dat de wetenschap wel een antwoord zal vinden?

[peda]

Omdat de Sitter-ruimte oneindig is, kan men dus een model construeren van een oneindig aantal disjuncte universums gevormd door fluctuaties. Maar dit scenario is niet alleen buitengewoon ad hoc , maar het lijkt de moeilijkheid niet eens te vermijden. Voor een gegeven oneindig verleden langere tijd, zal elk van de oneindige gebieden van de de Sitter-ruimte een open universum hebben voortgebracht dat het volume van dat gebied volledig zal hebben gevuld, zodat alle bellen-universums nu zullen zijn gebotst of samengevoegd. De enige manier om dit gevolg te vermijden, is door een uitbreiding van de achtergrondruimte zelf te postuleren. Maar dan lijken we gedwongen om een ​​of andere oorsprong van de ruimere ruimtetijd te poneren - en dus zijn we precies terug bij waar we begonnen zijn

Inderdaad wanneer de "'parameters'' van de Sitter-ruimte de exclusieve oplossing zou zijn, maar hoe is dat op harde wijze empirisch te bewijzen. Vooreerst is de Sitter gedachten een interessante hypothese.

Ik bedoel meer dat de sitter ruimte geen echte oplossing biedt voor ‘botsende’ werelden

Ik wijs er op dat de Sitter ruimte niet HET paradepaardje is van alle kosmologen. Consensus is er per heden nog niet onder de deskundigen.

Dus dan vertrouw je er eigenlijk op dat de wetenschap wel een antwoord zal vinden?

Ik ben agnost, dat betekent dat ik zeer bewust toegeef een aantal zaken/ antwoorden niet te weten. Als de wetenschap een hard bewijs levert, dan moet het antwoord wel empirisch onderbouwd zijn. Of dat in het onderhavige geval ooit zal lukken, weet ik niet want ik ben geen helderziende. Als "' vriend "' der wetenschap neem ik uiteraard wel verschillende hypotheses ter kennis, maar bij mij is een hypothese geen hard bewijs, maar een logische doordenking op basis van beschikbaar feiten materiaal.

[EdVaessen]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

1. Wat begint te bestaan, heeft een oorzaak.
2. De big bang heeft een begin.
3. Daarom hebben we reden om aan te nemen dat de big bang een oorzaak heeft.

Punt 1 en 2 zijn zo onduidelijk geformuleerd dat we in het geheel niet kunnen weten of 3 er logisch uit volgt.
Minimaal de volgende zaken moeten derhalve worden toegelicht:

'begint te bestaan'
Aangegeven moet worden of dit bijvoorbeeld te vergelijken is met een auto. Die begint immers te bestaan als men via een industrieel proces bestaande atomen samenvoegt. De auto is daarmee een herschikking van wat reeds bestaat.
Het kan ook betekenen dat er iets gaat bestaan dat er voorheen op geen enkele manier was, nog in de vorm van materie, noch in die van energie.

'oorzaak'
Gaat het om een volgordelijkheid in die zin dat het gevolg na de oorzaak komt en alleen door die oorzaak? Als 'oorzaak' alleen een ander woord is voor 'reden', moet dit worden aangegeven.

'begin'
Dit kan een begin in de tijd zijn of een begin van de tijd. Ook hierover is een uitspraak gewenst.

[Mart]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

Nee dus, en dat heb ik legio malen uitgelegd. Er is geen reden te veronderstellen dat kwantumvelden een oorzaak of een begin hebben. Ze zijn fundamenteel en alles bestaat uit kwatumvelden. Ook Isham beschrijft de kwantumvelden die de basis van al het bestaande vormen. Kwantumvelden zijn het enige dat men niet weg kan halen: perfect vacuum bestaat uit kwantumvelden.

[Makkiev]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

Nee dus, en dat heb ik legio malen uitgelegd. Er is geen reden te veronderstellen dat kwantumvelden een oorzaak of een begin hebben. Ze zijn fundamenteel en alles bestaat uit kwatumvelden. Ook Isham beschrijft de kwantumvelden die de basis van al het bestaande vormen. Kwantumvelden zijn het enige dat men niet weg kan halen: perfect vacuum bestaat uit kwantumvelden.

Zoals ik al zei, het is alsof je zegt dat iemands schulden en het vermogen van diegene elkaar precies opheffen, zodat de nettowaarde nul is, en er dus geen oorzaak is van de huidige financiële toestand van diegene. Onzin natuurlijk. En geen reden hebben om aan te nemen dat het een oorzaak heeft is geen weerlegging op mijn eerste premisse: ‘alles wat een begin heeft, heeft een oorzaak’. Om dat te weerleggen heb je bewijs nodig dat dat niet waar is, en niet aankomen met ‘ geen reden om aan te nemen’ dat. Dat weerlegt de premisse niet. Want in de eerste plaats zijn niet alle wetenschappers het erover eens dat subatomaire gebeurtenissen niet worden veroorzaakt. Heel veel natuurkundigen zijn tegenwoordig nogal ontevreden over deze mening (de zogenaamde Copenhagen Interpretatie) van de kwantumfysica en onderzoeken deterministische theorieën zoals die va David Bohm. De kwantumfysica is dus geen bewezen uitzondering op premisse 1. Ten tweede, zelfs bij de traditionele, indeterministische interpretatie, ontstaan deeltjes niet uit het niets. Ze ontstaan ​​als spontane fluctuaties van de energie vervat in het subatomaire vacuüm,

[Makkiev]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

1. Wat begint te bestaan, heeft een oorzaak.
2. De big bang heeft een begin.
3. Daarom hebben we reden om aan te nemen dat de big bang een oorzaak heeft.

Punt 1 en 2 zijn zo onduidelijk geformuleerd dat we in het geheel niet kunnen weten of 3 er logisch uit volgt.
Minimaal de volgende zaken moeten derhalve worden toegelicht:

'begint te bestaan'
Aangegeven moet worden of dit bijvoorbeeld te vergelijken is met een auto. Die begint immers te bestaan als men via een industrieel proces bestaande atomen samenvoegt. De auto is daarmee een herschikking van wat reeds bestaat.
Het kan ook betekenen dat er iets gaat bestaan dat er voorheen op geen enkele manier was, nog in de vorm van materie, noch in die van energie.

'oorzaak'
Gaat het om een volgordelijkheid in die zin dat het gevolg na de oorzaak komt en alleen door die oorzaak? Als 'oorzaak' alleen een ander woord is voor 'reden', moet dit worden aangegeven.

'begin'
Dit kan een begin in de tijd zijn of een begin van de tijd. Ook hierover is een uitspraak gewenst.

Bij ‘begint te bestaan’ bedoel ik een absoluut beginnen te bestaan. Geen energie en materie die ervoor bestonden.
Ik bedoel oorzaak in de volgordelijkheid van die zin, dus niet als een ander woord voor ‘reden’.
Wat betreft ‘begin’ bedoel ik de ‘knal’ van de big bang.

[EdVaessen]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

1. Wat begint te bestaan, heeft een oorzaak.
2. De big bang heeft een begin.
3. Daarom hebben we reden om aan te nemen dat de big bang een oorzaak heeft.

Punt 1 en 2 zijn zo onduidelijk geformuleerd dat we in het geheel niet kunnen weten of 3 er logisch uit volgt.
Minimaal de volgende zaken moeten derhalve worden toegelicht:

'begint te bestaan'
Aangegeven moet worden of dit bijvoorbeeld te vergelijken is met een auto. Die begint immers te bestaan als men via een industrieel proces bestaande atomen samenvoegt. De auto is daarmee een herschikking van wat reeds bestaat.
Het kan ook betekenen dat er iets gaat bestaan dat er voorheen op geen enkele manier was, nog in de vorm van materie, noch in die van energie.

'oorzaak'
Gaat het om een volgordelijkheid in die zin dat het gevolg na de oorzaak komt en alleen door die oorzaak? Als 'oorzaak' alleen een ander woord is voor 'reden', moet dit worden aangegeven.

'begin'
Dit kan een begin in de tijd zijn of een begin van de tijd. Ook hierover is een uitspraak gewenst.

Bij ‘begint te bestaan’ bedoel ik een absoluut beginnen te bestaan. Geen energie en materie die ervoor bestonden.
Ik bedoel oorzaak in de volgordelijkheid van die zin, dus niet als een ander woord voor ‘reden’.
Wat betreft ‘begin’ bedoel ik de ‘knal’ van de big bang.

Je licht je premissen toe, waarvoor waardering.
Maar uit je toelichting kunnen we niet afleiden dat er een oorzaak is voor het heelal.
Premisse 1 is onbewezen.

[Makkiev]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

1. Wat begint te bestaan, heeft een oorzaak.
2. De big bang heeft een begin.
3. Daarom hebben we reden om aan te nemen dat de big bang een oorzaak heeft.

Punt 1 en 2 zijn zo onduidelijk geformuleerd dat we in het geheel niet kunnen weten of 3 er logisch uit volgt.
Minimaal de volgende zaken moeten derhalve worden toegelicht:

'begint te bestaan'
Aangegeven moet worden of dit bijvoorbeeld te vergelijken is met een auto. Die begint immers te bestaan als men via een industrieel proces bestaande atomen samenvoegt. De auto is daarmee een herschikking van wat reeds bestaat.
Het kan ook betekenen dat er iets gaat bestaan dat er voorheen op geen enkele manier was, nog in de vorm van materie, noch in die van energie.

'oorzaak'
Gaat het om een volgordelijkheid in die zin dat het gevolg na de oorzaak komt en alleen door die oorzaak? Als 'oorzaak' alleen een ander woord is voor 'reden', moet dit worden aangegeven.

'begin'
Dit kan een begin in de tijd zijn of een begin van de tijd. Ook hierover is een uitspraak gewenst.

Bij ‘begint te bestaan’ bedoel ik een absoluut beginnen te bestaan. Geen energie en materie die ervoor bestonden.
Ik bedoel oorzaak in de volgordelijkheid van die zin, dus niet als een ander woord voor ‘reden’.
Wat betreft ‘begin’ bedoel ik de ‘knal’ van de big bang.

Je licht je premissen toe, waarvoor waardering.
Maar uit je toelichting kunnen we niet afleiden dat er een oorzaak is voor het heelal.
Premisse 1 is onbewezen.

Noem eens iets wat een absoluut begin heeft zonder een oorzaak?
Premisse 1 lijkt duidelijk waar, althans meer dan de ontkenning ervan. Om te suggereren dat dingen zomaar kunnen ontstaan uit het niets is stoppen met serieuze metafysica en toevlucht nemen tot magie.

Als premissen waar zijn garanderen ze de uitkomst van de conclusie. Dus is het aan jou om de premisses te weerleggen.

[Mart]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

Nee dus, en dat heb ik legio malen uitgelegd. Er is geen reden te veronderstellen dat kwantumvelden een oorzaak of een begin hebben. Ze zijn fundamenteel en alles bestaat uit kwatumvelden. Ook Isham beschrijft de kwantumvelden die de basis van al het bestaande vormen. Kwantumvelden zijn het enige dat men niet weg kan halen: perfect vacuum bestaat uit kwantumvelden.

Zoals ik al zei, het is alsof je zegt dat iemands schulden en het vermogen van diegene elkaar precies opheffen, zodat de nettowaarde nul is, en er dus geen oorzaak is van de huidige financiële toestand van diegene. Onzin natuurlijk.

De 0 waarde is niet het argument voor het gegeven dat er niet vanuit moet worden gegaan dat kwantumvelden ooit zijn begonnen. Kantumvelden zijn fundamenteel en er is simpelweg geen argument te geven dat kwantumvelden ooit zijn ontstaan, hetgeen impliceert dat er geen reden is ervan uit te gaan dat ze ooit zijn ontstaan.

‘alles wat een begin heeft, heeft een oorzaak’.

Toon maar aan dat kwantumvelden een begin hebben, voordat je van anderen verlangt ervan uit te gaan.

[Makkiev]

Een nul energie heeft ook een oorzaak nodig zoals ik al zei.

Nee dus, en dat heb ik legio malen uitgelegd. Er is geen reden te veronderstellen dat kwantumvelden een oorzaak of een begin hebben. Ze zijn fundamenteel en alles bestaat uit kwatumvelden. Ook Isham beschrijft de kwantumvelden die de basis van al het bestaande vormen. Kwantumvelden zijn het enige dat men niet weg kan halen: perfect vacuum bestaat uit kwantumvelden.

Zoals ik al zei, het is alsof je zegt dat iemands schulden en het vermogen van diegene elkaar precies opheffen, zodat de nettowaarde nul is, en er dus geen oorzaak is van de huidige financiële toestand van diegene. Onzin natuurlijk.

De 0 waarde is niet het argument voor het gegeven dat er niet vanuit moet worden gegaan dat kwantumvelden ooit zijn begonnen. Kantumvelden zijn fundamenteel en er is simpelweg geen argument te geven dat kwantumvelden ooit zijn ontstaan, hetgeen impliceert dat er geen reden is ervan uit te gaan dat ze ooit zijn ontstaan.

‘alles wat een begin heeft, heeft een oorzaak’.

Toon maar aan dat kwantumvelden een begin hebben, voordat je van anderen verlangt ervan uit te gaan.

Sinds wanneer moeten er argumenten gegeven worden voor het ontstaan van iets, in plaats van argumenten voor het niet ontstaan van iets? Alles wat bestaat heeft een begin, waarom dan aannemen dat kwantumvelden dat niet hebben? Dat vergt veel geloof, en bovenal bewijs! Ook weerlegt het premisse 1 niet. Ervan uitgaan is geen bewijs dus ook geen mogelijk weerlegging van premisse 1. Het is niet aan degene die premissen opwerpt om ze bewijzen dat het waar is, maar aan de tegenpartij om te bewijzen dat het niét waar is.

[Mart]

Sinds wanneer moeten er argumenten gegeven worden voor het ontstaan van iets?

Als de claim wordt gelegd. Aangezien jij claimt dat het meest fundamentele dat er bestaat een begin heeft, is het aan jou dit aan te tonen.

[Makkiev]

Sinds wanneer moeten er argumenten gegeven worden voor het ontstaan van iets?

Als de claim wordt gelegd. Aangezien jij claimt dat het meest fundamentele dat er bestaat een begin heeft, is het aan jou dit aan te tonen.

Ten eerste claimde ik niet dat kwantumvelden omstonden, het ging namelijk over de big bang. En ten tweede behoren premissen niet bewezen te worden maar behoort het tegendeel bewezen te worden door de tegenpartij.