Jehovah de oorlogsgod

[Zolderworm]

Feitelijk gaan alleen de eerste twee pagina's van het eerste hoofdstuk over het OT. Namelijk over de meedogenloze wrede God, die we daarin zie optreden. De oorlogsgod. Maar welke naam raad je me aan in plaats van Jehovah? Ik plaats dit, onder meer, ook even om te zien wat de kenners erover zeggen.

Ik raad je aan je hele stuk te schrappen en te stoppen met schrijven.

Ook weer zo'n nare en gevoelloze reactie. Wat ben jij voor een mens? Op mij kom je over als een nare, kille man.

[Balthasar]

Heb het over de God van de romeinse jood Paulus, vooropgesteld dat Paulus niet simpel zijn eigen persoonlijke mening gaf.

Uiteraard geeft hij zijn persoonlijke mening, en op dat moment komt het hem goed uit om gebruik te maken van de onder Joden (en Grieken) voorkomende opvatting dat God de wereld heeft geordend en de overheden daarin ook een plek heeft gegeven.

[Mart]

Heb het over de God van de romeinse jood Paulus, vooropgesteld dat Paulus niet simpel zijn eigen persoonlijke mening gaf.

Uiteraard geeft hij zijn persoonlijke mening, en op dat moment komt het hem goed uit om gebruik te maken van de onder Joden (en Grieken) voorkomende opvatting dat God de wereld heeft geordend en de overheden daarin ook een plek heeft gegeven.

Ben er niet zo zeker van dat de apostel slechts zijn eigen mening geeft. Hij hanteert de passieve imperatief ὑποτασσέσθω niet zonder reden en gezag, terwijl eveneens 1 Petrus 2:13-15 iets vergelijkbaars zegt, begeleid door ὅτι οὕτως ἐστὶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ: ''Want dit is de wil van God''. Zo lees ik de intentie van 1 Petrus 2:13-15: zoals ik jullie door inspiratie verzeker, dat door goed te doen, door jullie gepaste onderwerping aan magistraten en het uitvoeren van alle andere christelijke plichten, jullie het zwijgen kunnen opleggen, in toom kunt houden - Φιμουν - de laster die voortkomt uit de onwetendheid van dommerikken, van mensen die verstoken zijn van de vrees voor God, die jullie de schuld geven omdat ze jullie niet kennen en proberen te bevestigen dat jullie religie je tot slechte onderdanen zou maken.

[Mart]

Welke naam raad je me aan in plaats van Jehovah?

Gewoon JHWH. De uitspraak van het Tetragrammaton weten we niet geheel zeker, al bestaat er tegenwoordig een sterke wetenschappelijke consensus dat de oorspronkelijke uitspraak van het Tetragrammaton Jahweh (יַהְוֶה‎) is.

[Zolderworm]

Welke naam raad je me aan in plaats van Jehovah?

Gewoon JHWH. De uitspraak van het Tetragrammaton weten we niet geheel zeker, al bestaat er tegenwoordig een sterke wetenschappelijke consensus dat de oorspronkelijke uitspraak van het Tetragrammaton Jahweh (יַהְוֶה‎) is.

Dank je. Het is dus toch mogelijk hier veel van af te weten en toch een prettig mens te zijn. Wat vind jij trouwens van Richard Carrier? Ik bedoel z'n werk.

[Mullog]

<knip...knip>... Het was geen kwestie van erbij verzinnen, maar van weglaten (in sommige kopieën), omdat men van mening was dat overspelige vrouwen gestraft dienden te worden. Sommigen konden niet accepteren dat een overspelige vrouw zonder straf wegkwam.

Dat is de dood in de pot voor de Bijbel als zijnde God's woord of door God geïnspireerd. Als mensen naar believen verhalen erbij kunnen zetten of weg kunnen laten dan blijft van enige van regie van boven niks over en is het allemaal mensen werk.

Als ik het goed begrijp is dat vroeger allemaal gebeurd, meer dan 1500 jaar geleden. Nu verandert men niets meer aan de bijbel. Op zich wel komisch te weten dat er met de samenstelling van de bijbel is gesjoemeld, zelfs met de verhalen op zich terwijl het gewone kerkvolk lang heeft gedacht dat het van A tot Z Gods woord was.

Ik vraag me af of je vol kunt houden of dat allemaal alleen maar vroeger, meer dan 1500 jaar geleden, is gebeurd:

• Het Boek van Mormon heeft er toch mooi voor gezorgd dat er een christelijke sekte van circa 16 miljoen leden is ontstaan;

• Het WTG hanteert zo zijn eigen vertalingen om hun eigen variant te onderbouwen;

• Jakob Lorber komt sinds kort regelmatig voorbij op dit forum. Wat ik ervan gelezen heb lijkt hij eerder een eigen variant van het Evangelie te hebben geschreven dan een interpretatie.

En er zijn vast wel meer voorbeelden te verzinnen.

[Mullog]

<knip...knip>
Je hebt niet zo goed begrepen wat de essentie van dit topic is. Ik heb het over God als oorlogsgod met de bijkomende wreedheden, onredelijkheden en woedeaanvallen. Je kunt zeggen dat dit is hoe God zich het begin kenbaar maakte. Maar mijn betoog is juist dat dit een door het volk van Israël verzonnen oorlogsgod is, zoals vrijwel alle oude volken hun oorlogsgoden hadden. Die bestonden natuurlijk niet echt, maar waren een product van de fantasie van die volken om zichzelf te sterken in hun strijd.

Eerder een stamgod, lijkt mij. Oorlogsgoden zijn voor oorlogen en hoe je het ook went of keert het OT gaat niet alleen over oorlogen.

[Zolderworm]

<knip...knip>
Je hebt niet zo goed begrepen wat de essentie van dit topic is. Ik heb het over God als oorlogsgod met de bijkomende wreedheden, onredelijkheden en woedeaanvallen. Je kunt zeggen dat dit is hoe God zich het begin kenbaar maakte. Maar mijn betoog is juist dat dit een door het volk van Israël verzonnen oorlogsgod is, zoals vrijwel alle oude volken hun oorlogsgoden hadden. Die bestonden natuurlijk niet echt, maar waren een product van de fantasie van die volken om zichzelf te sterken in hun strijd.

Eerder een stamgod, lijkt mij. Oorlogsgoden zijn voor oorlogen en hoe je het ook went of keert het OT gaat niet alleen over oorlogen.

Nee, dat klopt. Daar heb je gelijk in, denk ik. Die neem ik mee in m'n verhaal.

[callista]

Als je daar echt een serieus boek over wilt schrijven zou ik eerst maar eens zorgen als ik jou was dat je goed beslagen ten ijs komt
En alles grondig hebt onderzocht....

[Zolderworm]

Als je daar echt een serieus boek over wilt schrijven zou ik eerst maar eens zorgen als ik jou was dat je goed beslagen ten ijs komt
En alles grondig hebt onderzocht....

Zoals ik al zei, gaan alleen de eerste twee pagina's over deze kwestie. Als ondedeel van een hoofdstuk dat gaat over verschillende godsbeelden en hoe deze vanuit de menselijke behoefte zijn ontstaan.

[callista]

Vanwaar dan die titel?
Waar gaat de rest dan over?

[Zolderworm]

Vanwaar dan die titel?
Waar gaat de rest dan over?

Dit is niet de titel van het boek, zelfs niet van de eerste paragraaf. Ik heb alleen dit topic even deze titel meegegeven. Het boek gaat over natuuroverstijgende transformatire, maar moet wat beter te behappen worden dan mijn eerdere boek hierover.

[hopper]

Vanwaar dan die titel?
Waar gaat de rest dan over?

Dit is niet de titel van het boek, zelfs niet van de eerste paragraaf. Ik heb alleen dit topic even deze titel meegegeven. Het boek gaat over natuuroverstijgende transformatire, maar moet wat beter te behappen worden dan mijn eerdere boek hierover.

Ik krijg nu een ander beeld van je nog te schrijven boek. Natuuroverstijgende transformatie is interessanter dan het OT of Jehova.
Dan kom je altijd uit bij je eigen geest.

[Robert Frans]

Waarmee duidelijk wordt dat God door de mens is geschapen en niet andersom. God vormt zich naar de waarden van de mensen in de loop der tijd en niet andersom.

Het gaat dus beiden kanten uit. God past zich aan aan de mens, opdat Hij de mens zo rustig naar zijn wil kan aanpassen.
Het is zelfs nog sterker: Hij wórdt zelfs Mens, geboren uit een vrouw en opgroeiend als kind, en gaat zelfs met ons mee tot in het lijden en de dood. Hij vernedert zich volledig voor ons, om ons zo van daaruit te verheffen tot het goddelijk leven.
Hij schaamt zich er niet voor menselijk te worden om mens onder de mensen te zijn, opdat wij ons niet meer schamen voor Hem en ons niet meer voor Hem verbergen.

Een dergelijke werkwijze werkt ook bij mensen onderling het beste. Als je iemand of een gemeenschap vooruit wil helpen in een positieve ontwikkeling, dan moet je toch ook eerst aansluiten op haar ideeën, talen, geschiedschrijving en leefwijzen, anders zal ze niet begrijpen waar je over spreekt. Of ze zal je woorden heel anders interpreteren dan jij bedoelt, waardoor misverstanden ontstaan.
Pas als die gemeenzaamheid er is, pas als je echt elkaar begrijpt, kun je geleidelijk samen met haar de gewenste voortgang maken. Jij moet je dan dus ook eerst aanpassen aan haar, je schikken naar haar ideeën, doch natuurlijk zonder je eigen geweten geweld aan te doen, om van daaruit samen op te trekken.

Een mooi bijbels voorbeeld vind je in de verkondiging van Paulus in Athene in Handelingen 17. Als Hij daar het Evangelie verkondigt, spreekt hij niet vanuit de oudtestamentische offercultus en citeert hij zelfs niet uit het OT. Beiden kenden de Grieken immers niet.
Hij citeert louter hun eigen schrijvers en denkers, haakt aan bij hun 'onbekende god' en geeft een voor hen voldoende begrijpelijke duiding van de dood en verrijzenis van Christus, namelijk als bewijs dat Hij gemachtigd is over de wereld te oordelen. En hij geeft ook aan dat God voor alle volken zorgt, opdat zij Hem tastenderwijs zouden vinden.
Dat is de wijze waarop God werkt, waarop de hele schepping werkt, van de kosmos tot het kleinste micro-organisme, en waarop wij als gelovigen opgedragen worden te werken.

[Mart]

Goden volgen de mens opvallend gewillig.

[J-W]

Goden zijn net mensen, zij moeten zich aan ons aanpassen om ons te begrijpen.

Pas als die gemeenzaamheid er is, pas als je echt elkaar begrijpt, kun je geleidelijk samen met haar de gewenste voortgang maken.

Welke voortgang hebben de rk-geestelijken na Paulus eigenlijk gemaakt?
En gesteld dat onze normen en waarden beter zijn dan die van de volgelingen van Mozes, hebben wij dat dan aan 3000 jaar begeleiding van de God van Mozes te danken? Ik zie daar geen aanwijzingen voor.

[Robert Frans]

Goden zijn net mensen, zij moeten zich aan ons aanpassen om ons te begrijpen.

God ís zelfs Mens geworden. Maar misschien is het wel precies andersom: misschien zijn wij wel net goden, geschapen naar Gods beeld. Misschien is alles wat wij menselijk en natuurlijk noemen, wel goddelijk en bovennatuurlijk. Al het goede en mooie komt van God vandaan en keert uiteindelijk weer naar Hem terug. Misschien is het onderscheid tussen natuur en bovennatuur wel enkel door onszelf gemaakt, daar waar God deze scheiding keer op keer ongedaan maakt.

Welke voortgang hebben de rk-geestelijken na Paulus eigenlijk gemaakt?

De verspreiding van het Evangelie wereldwijd. De voortdurende strijd tegen de meest heftige aanvallen van het kwaad binnen en buiten de Kerk die zowel de ziel als de Kerk zelf loutert. De vele kloosters, orden, gemeenschappen, kerken en individuele gelovigen die zelfs op de meest afgelegen plekken en in de meest gevaarlijke, turbulente regio's toch tekenen van hoop en licht laten zien. Die onderwijs geven, hulp verlenen, zieken en gewonden verplegen.
De vele universiteiten, onderzoekers, sterrenwachten en ontdekkingsreizigers die het heelal bestudeerden en kennis probeerden te verwerven over de schepping. Die zelfs nog zowel christelijke als pagane geschriften kopieerden en bewaarden en het cultureel erfgoed van Europa ontwikkelden.
De ontwikkeling van de evolutietheorie en de oerknal. De theologie van Thomas van Aquino. De Regel van Benedictus. Het Requiem van Mozart.

Wat de gemiddelde geestelijke of leek bereikt heeft? Velen zullen in nederigheid zeggen: niets, want God heeft het al gedaan. Maar uiteindelijk zal zelfs de kleinste goede daad, in het verborgene gedaan, aan het licht komen.
Die oude vrouw met de rozenkrans daar, die haar leven lang altijd klaarstond voor haar familie, al kreeg ze stank voor dank. Die jongeman knielend voor het altaar, die elke zaterdagavond in de gaarkeuken staat en er niets voor terugvraagt. De bescheiden dirigent die met zijn koorleden probeert de liturgie zo mooi en waardig mogelijk te zingen.

En gesteld dat onze normen en waarden beter zijn dan die van de volgelingen van Mozes, hebben wij dat dan aan 3000 jaar begeleiding van de God van Mozes te danken? Ik dacht het niet.

We hebben veel gezondigd, we hebben veel misdaan en we hebben het geloof op de meest weerzinwekkende manieren verraden. Er is níéts waarop wij kunnen roemen, dan op het levenschenkend Kruis van onze Heer Jezus Christus.
En toch zijn we er nog steeds. Toch weten wij ons nog steeds door God geliefd en geleidt. Toch wordt de wereld stukje bij beetje nog steeds getransformeerd door Gods Rijk. Vaak in het verborgene, soms toch ineens zichtbaar als een lichtje in de duisternis.
Zijn onze normen en waarden beter dan toen? Dat bevestigen zou al naar hoogmoed leiden, dus laten we het oordeel maar liever aan God over. Wie zijn wij om te oordelen over onze voorvaderen, of over wie dan ook? Zij waren toch ook mensen zoals wij, met zowel hun tekortkomingen als hun mooie idealen, in een harde tijd waar de mens heel dicht bij de natuur leefde en waar men elkaar nodig had om te overleven.
In sommige dingen zullen we zeker gevorderd zijn, maar in andere dingen juist weer niet. Maar al met al hebben we veel ontwikkeling doorgemaakt, een onvoorstelbare geschiedenis samen met God beleefd en mogen we vanuit dat besef, vanuit die wijsheid het oog blijven richten op de toekomst.

Op een dag zal alles aan het licht komen. Zal de Kerk, gelouterd en genezen van het verschrikkelijke kwaad dat tegen haar kinderen strijdt en hen doet vallen, in volle glorie zichtbaar worden, schoon als een Bruid en heel de heilsgeschiedenis omvattend.
We zullen haar dan eindelijk zien zoals God haar altijd al gezien heeft en hoe Hij ons ook ziet: als zijn geliefde, het lijden dragend als een stralende kroon, in volle gemeenschap met Hem.
Nu zien we dat nog niet of slechts in flauwe voorafschaduwingen, door alle zonde en alle kwaad dat ons teistert, waardoor Gods voorzienigheid voor ons soms zo pijnlijk verborgen blijft. Maar dat zal niet altijd zo blijven, daar ben ik van overtuigd.

[Mart]

Goden zijn net mensen, zij moeten zich aan ons aanpassen om ons te begrijpen.

God ís zelfs Mens geworden. Maar misschien is het wel precies andersom: misschien zijn wij wel net goden, geschapen naar Gods beeld. Misschien is alles wat wij menselijk en natuurlijk noemen, wel goddelijk en bovennatuurlijk. Al het goede en mooie komt van God vandaan en keert uiteindelijk weer naar Hem terug. Misschien is het onderscheid tussen natuur en bovennatuur wel enkel door onszelf gemaakt, daar waar God deze scheiding keer op keer ongedaan maakt.

Of aanzienlijk eenvoudiger: er bestaan simpelweg geen goden. Al die tienduizenden verschillende goden die de mens heeft en heeft gehad, zijn verreweg het makkelijkst te verklaren als menselijke bedenksels. Vandaar dat JHWH bijvoorbeeld homoseksualiteit afzichtelijk vond en wilde dat homoseksuele mannen werden gedood. En waar staat dat JHWH homoseksualiteit nu ineens okay vindt? Nergens. Het zijn de gelovigen die JHWH telkens braaf met de menselijke tijdgeest mee laten evolueren en doorlopend consessies doen aan de tijdgeest om hun eigen geloof niet ten onder te zien gaan.

[J-W]

Goden zijn net mensen, zij moeten zich aan ons aanpassen om ons te begrijpen.

God ís zelfs Mens geworden. Maar misschien is het wel precies andersom: misschien zijn wij wel net goden, geschapen naar Gods beeld. Misschien is alles wat wij menselijk en natuurlijk noemen, wel goddelijk en bovennatuurlijk. Al het goede en mooie komt van God vandaan en keert uiteindelijk weer naar Hem terug. Misschien is het onderscheid tussen natuur en bovennatuur wel enkel door onszelf gemaakt, daar waar God deze scheiding keer op keer ongedaan maakt.

Welke voortgang hebben de rk-geestelijken na Paulus eigenlijk gemaakt?

De verspreiding van het Evangelie wereldwijd. De voortdurende strijd tegen de meest heftige aanvallen van het kwaad binnen en buiten de Kerk die zowel de ziel als de Kerk zelf loutert. De vele kloosters, orden, gemeenschappen, kerken en individuele gelovigen die zelfs op de meest afgelegen plekken en in de meest gevaarlijke, turbulente regio's toch tekenen van hoop en licht laten zien. Die onderwijs geven, hulp verlenen, zieken en gewonden verplegen.
De vele universiteiten, onderzoekers, sterrenwachten en ontdekkingsreizigers die het heelal bestudeerden en kennis probeerden te verwerven over de schepping. Die zelfs nog zowel christelijke als pagane geschriften kopieerden en bewaarden en het cultureel erfgoed van Europa ontwikkelden.
De ontwikkeling van de evolutietheorie en de oerknal. De theologie van Thomas van Aquino. De Regel van Benedictus. Het Requiem van Mozart.

Wat de gemiddelde geestelijke of leek bereikt heeft? Velen zullen in nederigheid zeggen: niets, want God heeft het al gedaan. Maar uiteindelijk zal zelfs de kleinste goede daad, in het verborgene gedaan, aan het licht komen.
Die oude vrouw met de rozenkrans daar, die haar leven lang altijd klaarstond voor haar familie, al kreeg ze stank voor dank. Die jongeman knielend voor het altaar, die elke zaterdagavond in de gaarkeuken staat en er niets voor terugvraagt. De bescheiden dirigent die met zijn koorleden probeert de liturgie zo mooi en waardig mogelijk te zingen.

En gesteld dat onze normen en waarden beter zijn dan die van de volgelingen van Mozes, hebben wij dat dan aan 3000 jaar begeleiding van de God van Mozes te danken? Ik dacht het niet.

We hebben veel gezondigd, we hebben veel misdaan en we hebben het geloof op de meest weerzinwekkende manieren verraden. Er is níéts waarop wij kunnen roemen, dan op het levenschenkend Kruis van onze Heer Jezus Christus.
En toch zijn we er nog steeds. Toch weten wij ons nog steeds door God geliefd en geleidt. Toch wordt de wereld stukje bij beetje nog steeds getransformeerd door Gods Rijk. Vaak in het verborgene, soms toch ineens zichtbaar als een lichtje in de duisternis.
Zijn onze normen en waarden beter dan toen? Dat bevestigen zou al naar hoogmoed leiden, dus laten we het oordeel maar liever aan God over. Wie zijn wij om te oordelen over onze voorvaderen, of over wie dan ook? Zij waren toch ook mensen zoals wij, met zowel hun tekortkomingen als hun mooie idealen, in een harde tijd waar de mens heel dicht bij de natuur leefde en waar men elkaar nodig had om te overleven.
In sommige dingen zullen we zeker gevorderd zijn, maar in andere dingen juist weer niet. Maar al met al hebben we veel ontwikkeling doorgemaakt, een onvoorstelbare geschiedenis samen met God beleefd en mogen we vanuit dat besef, vanuit die wijsheid het oog blijven richten op de toekomst.

Op een dag zal alles aan het licht komen. Zal de Kerk, gelouterd en genezen van het verschrikkelijke kwaad dat tegen haar kinderen strijdt en hen doet vallen, in volle glorie zichtbaar worden, schoon als een Bruid en heel de heilsgeschiedenis omvattend.
We zullen haar dan eindelijk zien zoals God haar altijd al gezien heeft en hoe Hij ons ook ziet: als zijn geliefde, het lijden dragend als een stralende kroon, in volle gemeenschap met Hem.
Nu zien we dat nog niet of slechts in flauwe voorafschaduwingen, door alle zonde en alle kwaad dat ons teistert, waardoor Gods voorzienigheid voor ons soms zo pijnlijk verborgen blijft. Maar dat zal niet altijd zo blijven, daar ben ik van overtuigd.

Een lange reactie, mooi gezegd allemaal maar je overtuigt me niet. Jij schrijft al het goede aan jouw God toe terwijl ik me afvraag waarom achter al het goede een God zou moeten zitten. Sommige mensen zijn gewoon goed van zichzelf. En wanneer jij zegt dat men 3000 jaar geleden nog niet rijp was voor onze normen en waarden en dat jouw God daarom met hun wreedheden meedeed begrijp ik niet waarom Hij het zover heeft laten komen. Wanneer Hij echt een betere wereld zou willen, stapje voor stapje zoals jij zegt, dan had Hij de mens gelijk vanaf de schepping in het gareel moeten houden en ze er niet eerst een zootje van laten maken om vervolgens als de grote redder naar voren te komen. Ik geloof er daarom helemaal niets van dat er een God achterr zit als wij door de eeuwen heen op een steeds wat hoger niveau komen. Maar zoals ik al zei, het is jouw geloof en in een geloof ben je vrij de God van je keuze toe te schrijven wat je wil, dat gebeurt in elke religie bij elke God.

[Snelheid]

De vraag komt toch steeds op is Jehovah wel een oorlogsgod of is dat geen invulkunde of meng men de vroege geschiedenis van de Joden

[Mart]

De vraag komt toch steeds op is Jehovah wel een oorlogsgod?

In het vroege Israël vormt het karakter van JHWH als oorlogsgod een prominent kenmerk in de conceptie van God. Numeri 21:14 verwijst naar een bron genaamd Het Boek van de oorlogen van JHWH (ספר מלחמת יהוה) en JHWH wordt in de Torah - in Exodus 15:3 - nog beschreven als ''een Man van oorlog'' (יהוה איש מלחמה), al is JHWH in de T'NaCH uiteraard niet slechts een oorlogsgod.

[J-W]

De vraag komt toch steeds op is Jehovah wel een oorlogsgod?

In het vroege Israël vormt het karakter van JHWH als oorlogsgod een prominent kenmerk in de conceptie van God. Numeri 21:14 verwijst naar een bron genaamd Het Boek van de oorlogen van JHWH (ספר מלחמת יהוה) en JHWH wordt in de Torah - in Exodus 15:3 - nog beschreven als ''een Man van oorlog'' (יהוה איש מלחמה), al is JHWH in de T'NaCH uiteraard niet slechts een oorlogsgod.

Als ik RF goed begrijp leest hij de oudere bijbelverhalen door een wat andere bril dan een niet-gelovige. De mensen in die tijd waren nu eenmaal wat wreder dan wij en wanneer God daarin niet met hen mee was gegaan zou Hij de aansluiting hebben gemist volgens hem. God zou voor de geleidelijke bijsturing hebben gekozen. Ik vraag me daarbij nog steeds af waarin de gelovigen van vandaag nu beter zijn. Staan zij dichter bij hun God dan Mozes of Paulus? Begrijpen zij hun God door alle oorlogen beter dan hen? Wat heeft de weg van stapje voor stap je opgeleverd? Volgens mij helemaal niets. Dat een gelovige met met het ouder worden gevoelsmatig wat heeft bereikt kan ik me nog wel voorstellen maar dat geldt voor de meeste mensen met het ouder worden, ook voor ongelovigen. Een God speelt daarin geen enkele rol. M.a.w. ik betwijfel zijn argumenten dat het van God de juiste keus was om met de wreedheden van zijn volk in te stemmen of vaak juist aan te moedigen om meer grip op hen te kunnen krijgen. Het is slechts zijn geloof dat zijn God geen kwaad kan doen en al al het goede in ons van Hem afkomstig is en dat ooit het goede zal zegevieren. Een mooi geloof maar ook niet meer dan dat, de bewandelde weg van de God in het OT blijft voor mij als buitenstaander niet goed te praten. Of de opdrachten tot het doden van de volken die het Joodse volk in de weg stonden van hun God afkomstig was of dat zij zich dat hebben ingebeeld is hier niet aan de orde. Feit blijft dat zij hebben opgeschreven dat zij het moorden in opdracht van hun God deden. Dat valt niet te ontkennen ook al zoekt men naar uitvluchten dat die God alles goed bedoelde in ons belang, op de lange termijn, ooit............kenmerkend voor een geloof.

[Mullog]

<knip...knip>...
De verspreiding van het Evangelie wereldwijd. De voortdurende strijd tegen de meest heftige aanvallen van het kwaad binnen en buiten de Kerk die zowel de ziel als de Kerk zelf loutert. De vele kloosters, orden, gemeenschappen, kerken en individuele gelovigen die zelfs op de meest afgelegen plekken en in de meest gevaarlijke, turbulente regio's toch tekenen van hoop en licht laten zien. Die onderwijs geven, hulp verlenen, zieken en gewonden verplegen.
De vele universiteiten, onderzoekers, sterrenwachten en ontdekkingsreizigers die het heelal bestudeerden en kennis probeerden te verwerven over de schepping. Die zelfs nog zowel christelijke als pagane geschriften kopieerden en bewaarden en het cultureel erfgoed van Europa ontwikkelden.
De ontwikkeling van de evolutietheorie en de oerknal. De theologie van Thomas van Aquino. De Regel van Benedictus. Het Requiem van Mozart.
<knip...knip>...

Persoonlijk vind ik dat je hier een beetje doorslaat. Ik denk dat veel van wat je hierboven beschrijft eerder voort komt uit ordinair eigenbelang, het platvloers najagen van winst en zonder scrupules proberen macht te verwerven in plaats van het beeld van een romantische epische reis door de geschiedenis zoals jij probeert te schetsen.

[Robert Frans]

Persoonlijk vind ik dat je hier een beetje doorslaat. Ik denk dat veel van wat je hierboven beschrijft eerder voort komt uit ordinair eigenbelang, het platvloers najagen van winst en zonder scrupules proberen macht te verwerven in plaats van het beeld van een romantische epische reis door de geschiedenis zoals jij probeert te schetsen.

Niet alles zal met de meest zuivere bedoelingen gedaan zijn, daar kun je inderdaad de klok wel op gelijk zetten. Net zoals je ook vandaag de dag genoeg wetenschappers, leraren, journalisten en politici hebt die uit dergelijke motieven hun professie uitoefenen en niet zelden een meer kwade dan goede invloed uitoefenen in hun vakgebied.
Toch mogen wij positief blijven staan tegenover de wetenschap, het onderwijs, de pers en de politiek en hebben we mijns inziens wel de plicht om van het goede uit te blijven gaan. We kunnen niet zomaar over de harten van mensen oordelen, ook niet over die van toen.
Ook toen waren er ontelbaar veel mensen die vanuit een diep geloof in rechtvaardigheid, veiligheid, vrede en innerlijk geluk de meest prachtige werken verrichten, niet zelden in het verborgene. Die met alle beperkingen die ze hadden, toch het verschil wisten te maken in hun omgeving.
Zowel theologen als boeren, bouwers als onderzoekers, kunstenaars als filosofen hebben op de meest unieke wijzen bijgedragen aan het Europa en aan de wereld zoals zij nu is. En door het grote verhaal van de wereldwijde broederschap konden ook toen katholieken uit verschillende landen en stammen elkaar toch vreedzaam ontmoeten, bijvoorbeeld op de vele universiteiten of in de vele kloosters.

In elk episch verhaal vind je een grootse strijd tegen het kwaad en kom je zowel verliezers als winnaars tegen, zowel slachtoffers als daders. Maar in verreweg de meeste epische verhalen overwint uiteindelijk altijd het goede, niet zelden ook in de held zelf, omdat ze eigenlijk altijd over de mens gaat, die altijd hoop blijft houden.
De epische verhalen uit de Bijbel zijn ook doorspekt met oorlogen, wreedheden, persoonlijke zonden, vreemde offercultussen, kortzichtige denkwijzen, noem maar op. Zelfs van de grootste geloofshelden worden hun zonden en kwade neigingen volop omschreven.
Maar ze zijn ook doorspekt van hoop, van liefde, van mystieke lagen die bijzonder veel betekenis in de vele gebeurtenissen en legendes leggen. Heftige oorlogstaferelen worden er nogal eens onverwacht afgewisseld met tedere passie.

Mensen vertellen elkaar verhalen, dat zit in onze natuur. Deze verhalen binden ons, vormen ons tot gemeenschappen die verder reiken dan de familie of stam alleen. Verhalen van hoop, geloof en liefde, ondanks alle kwaad en alle lijden.
We moeten het kwaad en het lijden daarom niet bagatelliseren, alsof het allemaal wel meevalt. Want dat doet het niet en dat deed het toen ook niet. Maar we moeten ons ook niet uitsluitend daarop blindstaren, alsof dat de mens en haar geschiedenis het voornaamst zou definiëren. Want dat doet het niet en dat deed het toen ook niet.
We mogen ook het leven met al haar schoonheid en alle goedheid van de mens met vreugde en uitbundigheid vieren, we mogen ons ook door onze voorouders laten inspireren en we mogen ook alles blijven zien in het licht van de hoop, van een grootse toekomst die nog voor ons ligt en waar we langzaam maar zeker naartoe werken. Met vallen en opstaan, door dood en verrijzenis.

[Inktvlam]

Het verhaal van Jezus en de overspelige vrouw is wel interessant om verder door te spitten. Ik was ooit van plan om het hier verder door te nemen. Misschien komt het er ooit van.
Bart Ehrman schrijft zelf: “De meeste wetenschappers denken dat het waarschijnlijk een bekend verhaal was dat circuleerde in de mondelinge traditie over Jezus, en op een keer in de marge van een manuscript werd opgeschreven.”
In plaats van aan te nemen dat het verhaal later is toegevoegd, kun je net zo goed de vraag stellen: waarom ontbreekt het in sommige manuscripten? In het oudste manuscript ontbreekt het verhaal, maar dat zegt niet alles, omdat we het origineel niet hebben. In de meeste manuscripten komt het verhaal gewoon voor. Augustinus (354-430) en Hiëronymus (347-430) kenden het verhaal van de overspelige vrouw al. Het was geen kwestie van erbij verzinnen, maar van weglaten (in sommige kopieën), omdat men van mening was dat overspelige vrouwen gestraft dienden te worden. Sommigen konden niet accepteren dat een overspelige vrouw zonder straf wegkwam.

In geen enkele van de oudste manuscripten komt het voor -- geen enkele. Pas honderden jaren na dato werd het verhaal toegevoegd. Zoals Ehrman ook schrijft, was er een traditie onder de kerkvaders. De beste hypothese is dat het verhaal uit een apocrief beschouwd (het bevond zich onder de antilegomena - teksten waarvan aan de betrouwbaarheid werd getwijfeld) en verloren gegaan evangelie van de Hebreeën is genomen.

Na honderden jaren circuleerden er al vele manuscripten over de wereld, als je dan nog een verhaal erbij verzint ben je simpelweg te laat. Je moet dan zoveel mogelijk andere manuscripten zien aan te passen. Dat kan niet werken. 1495 Griekse manuscripten hebben het verhaal en 267 niet, maar het staat niet in de oudste manuscripten. Niet onbelangrijk is verder met welk motief wil iemand dat verhaal verzinnen en toevoegen? Er moet toch een motief zijn om zoiets te doen. Weglating om de reden eerder genoemd vind ik de meest plausibele verklaring. Augustinus, maar ook anderen, jammerde dat mensen “met weinig geloof of eerder vijanden van het ware geloof” het verhaal verwijderd hebben omdat men van mening was dat overspel niet ongestraft mocht blijven. In het Groot Johannes evangelie van Lorber is het verhaal van Jezus en de overspelige vrouw ook gewoon aanwezig.