De Bijbel, letterlijk of symbolisch

[hopper]

Ach joh, wellicht ben jij de enige. Misschien ook niet.

Doet me denken aan Paulus zoals imo zeer goed uitgelegd in het epistel wat ik hier aanhaalde: viewtopic.php?p=355425#p355425

Vrouwen die je "joh" noemen. Dat vind ik echt iets vreselijks.

O ja joh? Wat zul jij Rotterdamse vrouwen vreselijk vinden. Gelukkig ben ik een man, dus ik mag het wel!

[hopper]

Vrouwen die je "joh" noemen. Dat vind ik echt iets vreselijks.

Zo valt bij mij "' meiske "' of "' vrouwke "' gemakkelijk uit de mond wanneer ik een dame erg sympathiek/aansprekend vind. Wordt ook in de regel niet hoog op prijs gesteld, omdat prioriteit wordt gegeven aan het letterlijk verstaan ( verklein woord ) en niet zo zeer bij de vriendelijk, amicaal bedoelde symboliek.

Meiske klinkt best wel aardig, beter als het denigrerende 'vrouwtje'.
(Mannen die over hun vrouw praten als 'het vrouwtje'.)

[Nic]

Jouw opmerking doet met overigens sterk denken aan Abraham en gesprek over Sodom en Gomorra in Genesis 18:23-33

Genesis 18:32 Verder zei hij: Laat de Heere toch niet in toorn ontbranden, omdat ik nog eenmaal spreek: Misschien zullen er tien gevonden worden. En Hij zei: Ik zal haar niet te gronde richten omwille van die tien.

Tien is het minimale aantal nodig voor een Joodse gebedsdienst.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Minjan

In het NT zijn ze al wat nuchterder:
Mattheüs 18:20 Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.
(Wellicht zijn er toch wel tien op dit forum )

Ach joh, wellicht ben jij de enige. Misschien ook niet.

Doet me denken aan Paulus zoals imo zeer goed uitgelegd in het epistel wat ik hier aanhaalde: viewtopic.php?p=355425#p355425

.. wie het hele betoog uitleest, ziet dat het eindigt in een aanval van Paulus op de hypocrisie van zijn lezers. ‘Natuurlijk, u veroordeelt dit alles. Maar u bent evenmin te verontschuldigen. Het oordeel dat u over anderen velt, velt u over uzelf’… Wie de passage uit Romeinen gebruikt om homo’s te veroordelen, druist dus regelrecht tegen de oorspronkelijke bedoeling van de auteur in. De auteur wilde zijn publiek er juist op aanspreken dat het veroordelen van anderen een verkeerde houding is voor christenen.

Ik heb Alain Verheij weleens ontmoet.
Is dit waar of een verzinsel?

[Snelheid]

Zo valt bij mij "' meiske "' of "' vrouwke "' gemakkelijk uit de mond wanneer ik een dame erg sympathiek/aansprekend vind. Wordt ook in de regel niet hoog op prijs gesteld, omdat prioriteit wordt gegeven aan het letterlijk verstaan ( verklein woord ) en niet zo zeer bij de vriendelijk, amicaal bedoelde symboliek.

Meiske klinkt best wel aardig, beter als het denigrerende 'vrouwtje'.
(Mannen die over hun vrouw praten als 'het vrouwtje'.)

Als een vrouw maar 1,50cm is zo ook een man is het een vrouwtje en een mannetje daar kan het nog wel een grote man of vrouw zijn.

[hopper]

Meiske klinkt best wel aardig, beter als het denigrerende 'vrouwtje'.
(Mannen die over hun vrouw praten als 'het vrouwtje'.)

Als een vrouw maar 1,50cm is zo ook een man is het een vrouwtje en een mannetje daar kan het nog wel een grote man of vrouw zijn.

Dat zijn uitvluchten, Snelheid. Als een man over zijn 'vrouwtje' spreekt dan staat ze er in de regel niet naast en wordt niet de lengte bedoeld.
Het verkleinwoord duidt meestal op de wens om te overheersen over vrouwen.

[Snelheid]

Als een vrouw maar 1,50cm is zo ook een man is het een vrouwtje en een mannetje daar kan het nog wel een grote man of vrouw zijn.

Dat zijn uitvluchten, Snelheid. Als een man over zijn 'vrouwtje' spreekt dan staat ze er in de regel niet naast en wordt niet de lengte bedoeld.
Het verkleinwoord duidt meestal op de wens om te overheersen over vrouwen.

Geen uitvluchten; als men klein van stuk is is men klein van stuk;voorts een normale man heerst niet over zijn vrouw, beetje eng dat jij daar mee komt.

[Messenger]

Er zijn ook mannen die over hun vrouw praten als 'de directrice'.

Verder is dit allemaal off topic.

[Zolderworm]

Vrouwen die je "joh" noemen. Dat vind ik echt iets vreselijks.

Zo valt bij mij "' meiske "' of "' vrouwke "' gemakkelijk uit de mond wanneer ik een dame erg sympathiek/aansprekend vind. Wordt ook in de regel niet hoog op prijs gesteld, omdat prioriteit wordt gegeven aan het letterlijk verstaan ( verklein woord ) en niet zo zeer bij de vriendelijk, amicaal bedoelde symboliek.

Ik denk inderdaad dat zoiets niet wordt gewaardeerd. Of feitelijk op z'n waarde wordt geschat.

[Zolderworm]

Vrouwen die je "joh" noemen. Dat vind ik echt iets vreselijks.

O ja joh? Wat zul jij Rotterdamse vrouwen vreselijk vinden. Gelukkig ben ik een man, dus ik mag het wel!

Ik denk dat het typsch iets is, wat vrouwen doen tegenover mannen. Het heeft naar mijn gevoel iets kleinerends. Het draagt ook een soort afkeuring in zich. Gelukkig kom ik zelden in Rotterdam. Overigens steeds meer een gezellige stad.

[hopper]

O ja joh? Wat zul jij Rotterdamse vrouwen vreselijk vinden. Gelukkig ben ik een man, dus ik mag het wel!

Ik denk dat het typsch iets is, wat vrouwen doen tegenover mannen. Het heeft naar mijn gevoel iets kleinerends. Het draagt ook een soort afkeuring in zich. Gelukkig kom ik zelden in Rotterdam. Overigens steeds meer een gezellige stad.

Het klopt wel wat je zegt. (Behalve bij Rotterdammers, bij hen is het een stopwoordje.)

Maar mannen doen het net zo goed. Die zeggen soms 'Joh!' als teken dat je iets verteld wat bij hen al lang al bekend was.

[Petra]

Zo valt bij mij "' meiske "' of "' vrouwke "' gemakkelijk uit de mond wanneer ik een dame erg sympathiek/aansprekend vind. Wordt ook in de regel niet hoog op prijs gesteld, omdat prioriteit wordt gegeven aan het letterlijk verstaan ( verklein woord ) en niet zo zeer bij de vriendelijk, amicaal bedoelde symboliek.

Dat ligt vaak aan de leeftijd.. naarmate de jaren vorderen wordt meiske navenant leuker.

[Mullog]

Zo valt bij mij "' meiske "' of "' vrouwke "' gemakkelijk uit de mond wanneer ik een dame erg sympathiek/aansprekend vind. Wordt ook in de regel niet hoog op prijs gesteld, omdat prioriteit wordt gegeven aan het letterlijk verstaan ( verklein woord ) en niet zo zeer bij de vriendelijk, amicaal bedoelde symboliek.

Dat ligt vaak aan de leeftijd.. naarmate de jaren vorderen wordt meiske navenant leuker.

Hoe moet ik dit duiden? Kom je op leeftijd Petra?

[Petra]

Ach joh, wellicht ben jij de enige. Misschien ook niet.

Doet me denken aan Paulus zoals imo zeer goed uitgelegd in het epistel wat ik hier aanhaalde: viewtopic.php?p=355425#p355425

Ik heb Alain Verheij weleens ontmoet.
Is dit waar of een verzinsel?

En.. was het interessant?
Ik heb geen idee of je dat verzint of niet. Als je zijn eigen teksten gaat tegenspreken klinkt het niet geloofwaardig, maar verder.. waarom niet.

[Petra]

Dat ligt vaak aan de leeftijd.. naarmate de jaren vorderen wordt meiske navenant leuker.

Hoe moet ik dit duiden? Kom je op leeftijd Petra?

Het is dat of je kist in hè.

[Nic]

Ik heb Alain Verheij weleens ontmoet.
Is dit waar of een verzinsel?

En.. was het interessant?
Ik heb geen idee of je dat verzint of niet. Als je zijn eigen teksten gaat tegenspreken klinkt het niet geloofwaardig, maar verder.. waarom niet.

Ik heb een lezing bijgewoond over zijn eerste boek en mijn versie laten signeren.
Spreek ik Alain ergens tegen?

[Nic]

Zo valt bij mij "' meiske "' of "' vrouwke "' gemakkelijk uit de mond wanneer ik een dame erg sympathiek/aansprekend vind. Wordt ook in de regel niet hoog op prijs gesteld, omdat prioriteit wordt gegeven aan het letterlijk verstaan ( verklein woord ) en niet zo zeer bij de vriendelijk, amicaal bedoelde symboliek.

Dat ligt vaak aan de leeftijd.. naarmate de jaren vorderen wordt meiske navenant leuker.

Deze:
viewtopic.php?p=335845#p335845

[Barnabas]

Zoals ik al eerder heb opgemerkt, @peda. Niet alle christenen gaan uit van een relatieve God.

In Exodus 3: 14 staat ook dat God het Zijn is. ( IK ZAL ZIJN, Die IK ZIJN ZAL! )

Hoe christenen dan weer bij een relatieve en sprekende God komen is mij ook een raadsel.
Het 'zijn' spreekt niet.

Zie ook wat de heer Zolder schrijft: een zijnde is een relatieve God, het Zijn is het Zijn zelf.

Jij bent een zijnde t.o.v.van mij en vice versa. Wij kunnen spreken (schrijven) tot elkaar.

Voorgaande in aanmerking genomen is het OT een vreemd boek. God zegt zelf tot Mozes dat hij het ZIJN is.
Feitelijk kan dat helemaal niet, het ZIJN is volledig in zichzelf.

Kortom, het gaat er om, om het verschil te begrijpen tussen ZIJN en 'zijnde'. Oftewel: absoluut en relatief.

Een God die is kan meer zijn dan het zijn. Als God buiten zichzelf dingen heeft gemaakt zoals de mens dan is er meer dan God alleen. Dan is God het zijn dus niet. Maar wat is kan meer zijn dan alleen dat het er is. Een mens is er en daarnaast doet hij van alles. Hij is dus mens en dat houdt in dat hij meer is dan alleen een wezen.
Zo ben ik het dus met je eens dat er een verschil is tussen "het zijn" en zijnde.
Nu is de vraag in welke categorie God valt. Exodus 3;13-14: "13 En Mozes zei tegen God: Zie, wanneer ik bij de Israëlieten kom en tegen hen zeg: De God van uw vaderen heeft mij naar u toe gezonden, en zij mij zeggen: Wat is Zijn Naam? Wat moet ik dan tegen hen zeggen?
14 En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN. Ook zei Hij: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden." In deze tekst zegt God dat Hij "is', Hij zegt niet dat hij het "zijn" is. Hij zegt dat hij "is" oftewel bestaat. Net als een mens bestaat. Daarnaast is het iets dat God zegt. God spreekt uit dat Hij is. Hij vertelt het aan Mozes. Zo valt God dus in de categorie "zijnde" en niet "Zijn".
Dan is het oude testament ook geen vreemd boek maar een realistisch boek.

[Barnabas]

De bijbel letterlijk of symbolisch bespreken, daar ligt wel een heel duidelijk verschil tussen de bril die daarbij op het hoofd wordt gezet. De bespreking met de seculiere bril op het hoofd, verloopt totaal anders als met de geloofsbril op het hoofd. Het is vergelijkbaar met de kijk op Jezus. Jezus vanuit de kerkelijke geloofsvisie is een andere als de kijk op Jezus vanuit esoterie of de ongelovige visie op Jezus. Neem je alle Jezus-kijken bij elkaar dan is Jezus de bekende duizendpoot, vanuit de geloofsvisie verkokert zich de kijk op de dominante geloofsbetekenis van de persoon Jezus.

De Jezus die letterlijk door christenen beleden wordt en aangenomen als redder en verlosser is een bestaande God die niets uit te staan heeft met een gerelativeerde Jezus die niet echt bestaan zou hebben of die niet voor de zonden van de mensen geleden zou hebben. Het verschil is dat in het eerste geval de zonden werkelijk zijn weggenomen en dat in het tweede geval de zonden nog aanwezig zijn. Dat is het verschil. Die twee kun je niet bij elkaar voegen. Een Jezus als duizendpoot bestaat dan ook niet. Het kan niet zijn dat jezus tegelijkertijd de zonden wegneemt en tegelijkertijd de zonden niet wegneemt. Zo komt de ene categorie in de hel en de andere categorie in de hemel.

[Barnabas]

De bijbel letterlijk of symbolisch bespreken, daar ligt wel een heel duidelijk verschil tussen de bril die daarbij op het hoofd wordt gezet. De bespreking met de seculiere bril op het hoofd, verloopt totaal anders als met de geloofsbril op het hoofd. Het is vergelijkbaar met de kijk op Jezus. Jezus vanuit de kerkelijke geloofsvisie is een andere als de kijk op Jezus vanuit esoterie of de ongelovige visie op Jezus. Neem je alle Jezus-kijken bij elkaar dan is Jezus de bekende duizendpoot, vanuit de geloofsvisie verkokert zich de kijk op de dominante geloofsbetekenis van de persoon Jezus.

Ik denk dat je het erover moet hebben of je wel de juiste bril op hebt.

Het is een questie van waarheidsvinding. Jezus openbaart zich als God. Hij zegt dat zelf in de bijbel. Jezus staat boven de bijbel. Hij is onafhankelijk van de bijbel. Maar de bijbel is Gods woord en God heeft er voor gezorgd dat Zijn woord betrouwbaar is. Dat is te onderzoeken. Zelfs de gekste verhalen blijken onderbouwingen te hebben. Maar je moet er wel naar zoeken zoals een politieagent onderzoek doet. Dan is het zaak de feiten te erkennen en de waarheid zelf in acht te nemen. anders kom je bedrogen uit en kan men geen rechter zijn over de schrift of de juistheid er van.

[Barnabas]

Iedereen heeft de juiste bril op, heb je dat na jarenlange deelname aan G G nog niet ontdekt

De bijbel is historisch, onhistorisch, letterlijk, niet letterlijk, je kunt er dus vele kanten mee op.
De bril die past, is de bril die de bijbel uitlegt binnen zijn eigen raamwerk.
Ga je die er buiten zoek dan, dan kun je zomaar de bocht uitvliegen
Aan dat raamwerk is overigens vele eeuwen getimmerd en verbouwd, maar steeds in het achterhoofd de zaak waarom het draait.
De zaak is het verbond van deze God met mensen. Eerst in het klein (Israel) want het moest wel goed gezegd worden,
later in het groot (alle windstreken), maar ook dat laatste was al vanaf het begin de insteek.

Als delen van de bijbel niet waar zijn dan kan de hele schrift niet onderbouwt worden. Dan is de bijbel niet betrouwbaar.

[peda]

De bijbel letterlijk of symbolisch bespreken, daar ligt wel een heel duidelijk verschil tussen de bril die daarbij op het hoofd wordt gezet. De bespreking met de seculiere bril op het hoofd, verloopt totaal anders als met de geloofsbril op het hoofd. Het is vergelijkbaar met de kijk op Jezus. Jezus vanuit de kerkelijke geloofsvisie is een andere als de kijk op Jezus vanuit esoterie of de ongelovige visie op Jezus. Neem je alle Jezus-kijken bij elkaar dan is Jezus de bekende duizendpoot, vanuit de geloofsvisie verkokert zich de kijk op de dominante geloofsbetekenis van de persoon Jezus.

De Jezus die letterlijk door christenen beleden wordt en aangenomen als redder en verlosser is een bestaande God die niets uit te staan heeft met een gerelativeerde Jezus die niet echt bestaan zou hebben of die niet voor de zonden van de mensen geleden zou hebben. Het verschil is dat in het eerste geval de zonden werkelijk zijn weggenomen en dat in het tweede geval de zonden nog aanwezig zijn. Dat is het verschil. Die twee kun je niet bij elkaar voegen. Een Jezus als duizendpoot bestaat dan ook niet. Het kan niet zijn dat jezus tegelijkertijd de zonden wegneemt en tegelijkertijd de zonden niet wegneemt. Zo komt de ene categorie in de hel en de andere categorie in de hemel.

Jezus kan inderdaad niet tegelijkertijd zonden wegnemen en zonden niet wegnemen. Jezus kan wel door de ene beschouwer gezien worden als de zonde-wegnemer, door de andere beschouwer heeft hij niets met zonden te doen, voor de derde beschouwer was hij een vroege aankondiger van gender gelijkheid en voor een vierde beschouwer is Jezus de naam van een niet bestaande. Ga zo maar duizend maal voort met het toekennen aan Jezus van geheel andere eigenschappen en betekenissen.

[peda]

Een God die is kan meer zijn dan het zijn. Als God buiten zichzelf dingen heeft gemaakt zoals de mens dan is er meer dan God alleen. Dan is God het zijn dus niet. Maar wat is kan meer zijn dan alleen dat het er is. Een mens is er en daarnaast doet hij van alles. Hij is dus mens en dat houdt in dat hij meer is dan alleen een wezen.
Zo ben ik het dus met je eens dat er een verschil is tussen "het zijn" en zijnde.
Nu is de vraag in welke categorie God valt. Exodus 3;13-14: "13 En Mozes zei tegen God: Zie, wanneer ik bij de Israëlieten kom en tegen hen zeg: De God van uw vaderen heeft mij naar u toe gezonden, en zij mij zeggen: Wat is Zijn Naam? Wat moet ik dan tegen hen zeggen?
14 En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN. Ook zei Hij: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden." In deze tekst zegt God dat Hij "is', Hij zegt niet dat hij het "zijn" is. Hij zegt dat hij "is" oftewel bestaat. Net als een mens bestaat. Daarnaast is het iets dat God zegt. God spreekt uit dat Hij is. Hij vertelt het aan Mozes. Zo valt God dus in de categorie "zijnde" en niet "Zijn".
Dan is het oude testament ook geen vreemd boek maar een realistisch boek.

E Rutten heeft Heidegger volgend een interessante uitwerking gegeven van de IK BEN DIE IK BEN uitspraak. Sprak God daar als '' HET ZIJN '' of als "" Hoogst Zijnde (onder zijnden) "". Volgens Heidegger bestaat er een wisselwerking tussen Het Zijn en de Hoogst Zijnde. De positieve theologie refereert dan aan het Hoogst Zijnde en de negatieve theologie aan "" Het Zijn "'. Zelf zie ik ook nog de Goddelijke Zelfbeperking, God die accommodeert met het niet-goddelijke, de schepping. Inderdaad er is zeker wel wat te zeggen voor spreken als "" Hoogst Zijnde "' bij de IK BEN formulering. Het blijft toch een mysterie, althans in mijn optiek.

[Barnabas]

De Jezus die letterlijk door christenen beleden wordt en aangenomen als redder en verlosser is een bestaande God die niets uit te staan heeft met een gerelativeerde Jezus die niet echt bestaan zou hebben of die niet voor de zonden van de mensen geleden zou hebben. Het verschil is dat in het eerste geval de zonden werkelijk zijn weggenomen en dat in het tweede geval de zonden nog aanwezig zijn. Dat is het verschil. Die twee kun je niet bij elkaar voegen. Een Jezus als duizendpoot bestaat dan ook niet. Het kan niet zijn dat jezus tegelijkertijd de zonden wegneemt en tegelijkertijd de zonden niet wegneemt. Zo komt de ene categorie in de hel en de andere categorie in de hemel.

Jezus kan inderdaad niet tegelijkertijd zonden wegnemen en zonden niet wegnemen. Jezus kan wel door de ene beschouwer gezien worden als de zonde-wegnemer, door de andere beschouwer heeft hij niets met zonden te doen, voor de derde beschouwer was hij een vroege aankondiger van gender gelijkheid en voor een vierde beschouwer is Jezus de naam van een niet bestaande. Ga zo maar duizend maal voort met het toekennen aan Jezus van geheel andere eigenschappen en betekenissen.

Inderdaad, op die manier wordt van Hem iets gemaakt dat Hij helemaal niet is. En wie gelooft in de Jezus zoals Hij is die zal Hem vinden en zalighied zal zijn deel zijn.

[Nic]

De Jezus die letterlijk door christenen beleden wordt en aangenomen als redder en verlosser is een bestaande God die niets uit te staan heeft met een gerelativeerde Jezus die niet echt bestaan zou hebben of die niet voor de zonden van de mensen geleden zou hebben. Het verschil is dat in het eerste geval de zonden werkelijk zijn weggenomen en dat in het tweede geval de zonden nog aanwezig zijn. Dat is het verschil. Die twee kun je niet bij elkaar voegen. Een Jezus als duizendpoot bestaat dan ook niet. Het kan niet zijn dat jezus tegelijkertijd de zonden wegneemt en tegelijkertijd de zonden niet wegneemt. Zo komt de ene categorie in de hel en de andere categorie in de hemel.

Jezus kan inderdaad niet tegelijkertijd zonden wegnemen en zonden niet wegnemen. Jezus kan wel door de ene beschouwer gezien worden als de zonde-wegnemer, door de andere beschouwer heeft hij niets met zonden te doen, voor de derde beschouwer was hij een vroege aankondiger van gender gelijkheid en voor een vierde beschouwer is Jezus de naam van een niet bestaande. Ga zo maar duizend maal voort met het toekennen aan Jezus van geheel andere eigenschappen en betekenissen.

De bijbel moet het zelf zeggen.
De uitleg zit al ingebakken, maar moet ontdekt worden.
Niet dat het een geheime boodschap is, maar wel een eigen taalwereld.

Je kunt ook niet alle kanten op met de bijbel, hoewel het historische, onhistorische, letterlijke, symbolische teksten kent.
Onhistorisch of symbolisch wil n.l. niet zeggen dat het geen boodschap kan verkondigen die waarachtig en betrouwbaar is.

Over zonden wegnemen is m.i. echt wel een bijbelse visie te geven.
1 Johannes 2:2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld.

Maar om te zeggen de ene categorie komt in de hemel en de andere categorie komt in de hel, ja dat wordt dan weer niet onderbouwd en is dus een eigen verzinsel van Barnabas.
@Barnabas: hele delen van de bijbel zijn niet historisch, dus als je dat als onwaar beschouwt, dan is de bijbel dus voor een
groot deel onwaar.
Daarom vallen veel orthodoxe gelovigen van hun geloof, als ze iets verder spitten in de onstaansgeschiedenis van de teksten.

Onhistorisch kan echter heel erg waar zijn, maar dan moeten we de Westerse visie op waar en onwaar en historisch en onhistorisch flink bijstellen.
Maar ik reken me niet rijk: velen (atheïsten en orthodoxen) kunnen die omslag niet maken en we zitten nog jaren vast aan de
welles nietes discussie.

[Barnabas]

Een God die is kan meer zijn dan het zijn. Als God buiten zichzelf dingen heeft gemaakt zoals de mens dan is er meer dan God alleen. Dan is God het zijn dus niet. Maar wat is kan meer zijn dan alleen dat het er is. Een mens is er en daarnaast doet hij van alles. Hij is dus mens en dat houdt in dat hij meer is dan alleen een wezen.
Zo ben ik het dus met je eens dat er een verschil is tussen "het zijn" en zijnde.
Nu is de vraag in welke categorie God valt. Exodus 3;13-14: "13 En Mozes zei tegen God: Zie, wanneer ik bij de Israëlieten kom en tegen hen zeg: De God van uw vaderen heeft mij naar u toe gezonden, en zij mij zeggen: Wat is Zijn Naam? Wat moet ik dan tegen hen zeggen?
14 En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN. Ook zei Hij: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden." In deze tekst zegt God dat Hij "is', Hij zegt niet dat hij het "zijn" is. Hij zegt dat hij "is" oftewel bestaat. Net als een mens bestaat. Daarnaast is het iets dat God zegt. God spreekt uit dat Hij is. Hij vertelt het aan Mozes. Zo valt God dus in de categorie "zijnde" en niet "Zijn".
Dan is het oude testament ook geen vreemd boek maar een realistisch boek.

E Rutten heeft Heidegger volgend een interessante uitwerking gegeven van de IK BEN DIE IK BEN uitspraak. Sprak God daar als '' HET ZIJN '' of als "" Hoogst Zijnde (onder zijnden) "". Volgens Heidegger bestaat er een wisselwerking tussen Het Zijn en de Hoogst Zijnde. De positieve theologie refereert dan aan het Hoogst Zijnde en de negatieve theologie aan "" Het Zijn "'. Zelf zie ik ook nog de Goddelijke Zelfbeperking, God die accommodeert met het niet-goddelijke, de schepping. Inderdaad er is zeker wel wat te zeggen voor spreken als "" Hoogst Zijnde "' bij de IK BEN formulering. Het blijft toch een mysterie, althans in mijn optiek.

Dat God de hoogste is wordt door de bijbel bevestigd. Maar dat Hij "het zijn" is kan niet. Het zijn veronderstelt een alles zijn. God heeft wezens buiten zichzelf gemaakt. Wezens die een bestaan hebben zonder God. Ook de ziel blijft bestaan zonder God. Er is dus een zijn dat zonder God bestaat. Maar God is de allerhoogste en staat daar boven.
Dat god "is" is iets anders dan dat Hij alles is. Hij heeft de mens buiten zichzelf gemaakt met een eigen zijn en een eigen wil en denken. Een mens kan zelfstandig zijn en een relatie met God hebben of niet. Zonder God gaat hij verloren maar met God bestaat hij voor eeuwig. Met God wordt zijn denken gericht op waarheid en liefde en raakt zijn denken gezond en in overeenstemming met de waarheid. Zonder God bedenkt hij vreemde dingen en komt om in hersenspinsels. Hij "is" wel maar niet gezond. Zonder God is niemand gezond en kan niet gezond denken.
Maar bij God is ook een zijn. Zoals een mens even gewoon kan zijn wie hij is. Dat is ook wat God zegt in die tekst. Hij zal zij wie Hij is. Daar zit iets in van zichzelf zijn en niet een ander nadoen of als een ander proberen te zijn. Maar het zijn van God beperkt zich tot God. Hij is zichzelf en niet een ander. Die ander heeft de verantwoordelijkheid ook zichzelf te zijn maar alleen in God kan men zijn bestemming bereiken en leven in blijdschap.
En het gaat om dat leven van alledag. Er staat dat de gelovigen samen de hoogte en breedte en diepte van God zullen kennen. Dus zal er iemand zijn die het zijn van God doorgronden kan. Maar voor de meesten zal dat praktisch geen waarde hebben. Wel wanneer deze persoon het praktisch kan maken voor anderen of wanneer anderen dat namens hem kunnen doen. Voor degene die het doorgronden kan, is het op een gegeven moment geen mysterie meer en ook kan het leuk zijn om over hoogstaande zaken te filosoferen. Maar voor de meesten zal gelden dat de waarheid is om zichzelf te zijn