Over liefde en onderscheid maken.

[Maria K]

Ik las deze zin elders vanochtend.

"Mensen zullen je bewonderen, mensen zullen je haten en niets van dit alles zal iets met jou te maken hebben"

Ik schreef dit in het topic Onderscheid maken.
En dacht ook aan Praatvaria van de laatste berichten en de reden waarom Trajecto het even heeft gesloten.
Over humor en het mis-begrijpen ervan.

We kunnen spreken over liefde en respect hebben in onze relaties met elkaar.
Maar hoe uit zich dat in daden?
We kunnen zoeken naar de intenties van woorden in berichten.
Of juist niet en mensen nemen om wat er uit hun mond/pen komt.
Hoe meer we van hen weten hoe meer we hen leren kennen, hoe meer we het eerste zullen kunnen invullen.
Het moeilijkste is dat als het onderwerp erg gevoelig ligt voor onszelf.
Maar alles wat er gezegd en geschreven wordt, komt uit de gedachten van degene die ze uit.
Naar eigenlijke beweegredenen kunnen we vaak slechts raden.

Is dat misschien en reden waarom gezegd wordt, dat we (waarde)oordelen over de ander aan God over zouden moeten laten?

[dingo]

Ik las deze zin elders vanochtend.

"Mensen zullen je bewonderen, mensen zullen je haten en niets van dit alles zal iets met jou te maken hebben"

Ik schreef dit in het topic Onderscheid maken.
En dacht ook aan Praatvaria van de laatste berichten en de reden waarom Trajecto het even heeft gesloten.
Over humor en het mis-begrijpen ervan.

We kunnen spreken over liefde en respect hebben in onze relaties met elkaar.
Maar hoe uit zich dat in daden?
We kunnen zoeken naar de intenties van woorden in berichten.
Of juist niet en mensen nemen om wat er uit hun mond/pen komt.
Hoe meer we van hen weten hoe meer we hen leren kennen, hoe meer we het eerste zullen kunnen invullen.
Het moeilijkste is dat als het onderwerp erg gevoelig ligt voor onszelf.
Maar alles wat er gezegd en geschreven wordt, komt uit de gedachten van degene die ze uit.
Naar eigenlijke beweegredenen kunnen we vaak slechts raden.

Is dat misschien en reden waarom gezegd wordt, dat we (waarde)oordelen over de ander aan God over zouden moeten laten?

Klopt we kennen alleen onze eigen gedachten en vullen in, nemen die als norm etc. Waar we als we opgroeien steeds beter in worden is patroonherkenning en instinctmatige reacties. In de tijd dat we nog in schapenvellen rondliepen was dat ook hard nodig nu kan het ons in de weg zitten. Aan de andere kant als iemand op het forum continue nieuwe topics opent om met een omhaal van woorden telkens op hetzelfde uit te komen dan gaan die beweegredenen me steeds minder interesseren. Ook dat is menselijk.

[Messenger]

We kunnen spreken over liefde en respect hebben in onze relaties met elkaar.
Maar hoe uit zich dat in daden?
We kunnen zoeken naar de intenties van woorden in berichten.
Of juist niet en mensen nemen om wat er uit hun mond/pen komt.
Hoe meer we van hen weten hoe meer we hen leren kennen, hoe meer we het eerste zullen kunnen invullen.
Het moeilijkste is dat als het onderwerp erg gevoelig ligt voor onszelf.
Maar alles wat er gezegd en geschreven wordt, komt uit de gedachten van degene die ze uit.
Naar eigenlijke beweegredenen kunnen we vaak slechts raden.

Is dat misschien en reden waarom gezegd wordt, dat we (waarde)oordelen over de ander aan God over zouden moeten laten?

In de bijbel staat ook ergens een gebod/advies : "Gij zult niet oordelen"

God zal evenmin oordelen als we aannemen dat God liefde is. Liefde maakt ook geen onderscheid en is er, zonder enig voorbehoud of enige voorwaarde.

[hopper]

Ik las deze zin elders vanochtend.

"Mensen zullen je bewonderen, mensen zullen je haten en niets van dit alles zal iets met jou te maken hebben"

Ik schreef dit in het topic Onderscheid maken.
En dacht ook aan Praatvaria van de laatste berichten en de reden waarom Trajecto het even heeft gesloten.
Over humor en het mis-begrijpen ervan.

Ik ben eerlijk gezegd niet zo bezig met wat anderen van mij vinden. Het gelijke spiegelt zich nu eenmaal aan elkaar en herkent zichzelf. En vice versa.
In mijn beleving waren we maar een beetje aan het dollen in Praatvaria. Maar Trajecto heeft wat anders gezien. Dat laat ik bij hem.

[hopper]

In de bijbel staat ook ergens een gebod/advies : "Gij zult niet oordelen"

God zal evenmin oordelen als we aannemen dat God liefde is. Liefde maakt ook geen onderscheid en is er, zonder enig voorbehoud of enige voorwaarde.

Als gebod is is dat natuurlijk een beetje mal. Je moet innerlijk constateren dat liefde niet oordeelt en ook begrijpen waarom dat zo is.
En dat is omdat liefde hetzelfde in een ander is. Hetzelfde oordeelt nu eenmaal niet over zichzelf.

[Messenger]

In de bijbel staat ook ergens een gebod/advies : "Gij zult niet oordelen"

God zal evenmin oordelen als we aannemen dat God liefde is. Liefde maakt ook geen onderscheid en is er, zonder enig voorbehoud of enige voorwaarde.

Als gebod is is dat natuurlijk een beetje mal. Je moet innerlijk constateren dat liefde niet oordeelt en ook begrijpen waarom dat zo is.
En dat is omdat liefde hetzelfde in een ander is. Hetzelfde oordeelt nu eenmaal niet over zichzelf.

Liefde oordeelt niet inderdaad.

[peda]

Rechtvaardigheid oordeelt wel degelijk en tot de Eigenschappen die aan de in de bijbel beschreven God wordt toegekend, behoort nu eenmaal de Rechtvaardigheid/ Gerechtigheid. Wanneer een gelovige persoonlijk een enorm gevoel voor Gerechtigheid heeft dan vertaalt zulks door naar de geloofsleer. Ik herhaal de uitspraak van de bekende William James. Een andere gelovige heeft weer een hang naar Liefde, Harmonie, Verzoening en ook dat vertaalt zich eveneens door naar de persoonlijke God-kijk. Vandaar bij hen de belangstelling voor bijvoorbeeld de Alverzoening. Vertel mij Uw godsbeeld en ik zal zeggen wie U bent, klopt dus volledig. Niet de H Geest fluistert bij de ene gelovige de Gerechtigheid in de oren en bij de andere gelovige de Liefde/ Harmonie, maar het is de inhoud van de eigen hoofden van de gelovigen die de persoonlijke kijk op God bepalen. Vandaar ook ben ik zo content met het credo "' laat het aan God over "', dan ligt het precies waar het thuis hoort en dat is m.i. goed.

[Messenger]

Liefde staat los van gerechtigheid. Liefde geneest en heelt alle wonden, pijn en verdriet. Dat is het belangrijkste.

[Snelheid]

Wist men maar wat echte LIEFDE is.......................voorts Liefde maakt geen onderscheidt,dat doet alleen de figuren die de haat liefhebben.Echte Liefde is zuiver en oprecht.

[Willempie]

Liefde staat los van gerechtigheid. Liefde geneest en heelt alle wonden, pijn en verdriet. Dat is het belangrijkste.

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

[Zolderworm]

Liefde staat los van gerechtigheid. Liefde geneest en heelt alle wonden, pijn en verdriet. Dat is het belangrijkste.

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

Toch is het zo. De liefdevolle heeft de ongerechtigheids-pleger lief. Want liefde is onvoorwaardelijk. Er is dus niet de voorwaarde dat er eerst gerechtigheid moet zijn geschied.

[Messenger]

Liefde staat los van gerechtigheid. Liefde geneest en heelt alle wonden, pijn en verdriet. Dat is het belangrijkste.

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

Voor gerechtigheid is oordeel nodig. Echte liefde oordeelt niet, is onvoorwaardelijk en om niet en de vrije wil vloeit daaruit voort.

[Willempie]

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

Toch is het zo. De liefdevolle heeft de ongerechtigheids-pleger lief. Want liefde is onvoorwaardelijk. Er is dus niet de voorwaarde dat er eerst gerechtigheid moet zijn geschied.

Liefde kan niet bestaan zonder gerechtigheid. Het is geen gevoelszaak maar uit zich in handelen. Het is niet hetzelfde als lief zijn. En ja, we horen alle mensen lief te hebben, zelfs onze vijanden en zelfs onszelf maar we moeten niet het kwaad liefhebben.

[Willempie]

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

Voor gerechtigheid is oordeel nodig. Echte liefde oordeelt niet, is onvoorwaardelijk en om niet en de vrije wil vloeit daaruit voort.

Alleen God kan rechtvaardig oordelen omdat alleen Hij alles weet. Wij zien slechts de buitenkant.

[Messenger]

Voor gerechtigheid is oordeel nodig. Echte liefde oordeelt niet, is onvoorwaardelijk en om niet en de vrije wil vloeit daaruit voort.

Alleen God kan rechtvaardig oordelen omdat alleen Hij alles weet. Wij zien slechts de buitenkant.

God is echte liefde en oordeelt daardoor niet. Echte liefde is onvoorwaardelijk en de vrije wil is dat ook.

Liefde heeft een grotere kracht dan oordelen en dat is alle leed, verdriet en pijn helen en genezen.
Met rechtvaardigheid blijft leed, verdriet en pijn bestaan en is er alleen een gevoel van wraak ontstaan. En wraak komt niet voort uit liefde.
"Vergeef het hen, zij weten niet wat zij doen."

[Willempie]

Alleen God kan rechtvaardig oordelen omdat alleen Hij alles weet. Wij zien slechts de buitenkant.

God is echte liefde en oordeelt daardoor niet. Echte liefde is onvoorwaardelijk en de vrije wil is dat ook.

Liefde heeft een grotere kracht dan oordelen en dat is alle leed, verdriet en pijn helen en genezen.
Met rechtvaardigheid blijft leed, verdriet en pijn bestaan en is er alleen een gevoel van wraak ontstaan. En wraak komt niet voort uit liefde.
"Vergeef het hen, zij weten niet wat zij doen."

Ik heb het nadrukkelijk niet over wraak maar over het rechtvaardige oordeel van God.

[peda]

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

Voor gerechtigheid is oordeel nodig. Echte liefde oordeelt niet, is onvoorwaardelijk en om niet en de vrije wil vloeit daaruit voort.

De christelijke klassieke theologie is gewoon een oordeelstheologie. Als Walsch zegt dat zulks fout denken is, komt per kerende post terug dat Walsch er niets van begrijpt en derhalve dwalingen verkondigt. Dan gaat zoals bij een tenniswedstrijd de bal maar heen en weer, in een nooit eindigende cyclus. De innerlijke mens is een geschapen wezen, neen helemaal niet de innerlijke mens is een God Zelve. Neen de mens heeft Jezus nodig om de God verzoening te verkrijgen, welneen de godsvonk heeft Jezus helemaal niet nodig om in het reine te komen met God, immers de mens is immers God in mini formaat. De God in mini formaat kent geen oordeel, maar dat is een fout inzicht want de geschapen mens die in zonde gevallen is, is door de zondeval verwijderd van God en die verwijdering moet worden opgeheven en wel door Jezus en gebeurt dat niet dan worden de gevolgen zichtbaar in het komende oordeel. Helemaal niet God oordeelt immers God niet en de innerlijke mens is immers God. Volledig naast de pot, nergens schrijft de bijbel dat de innerlijke mens een God Zelve is. Daar zit de bijbel totaal verkeerd, want Walsch heeft in zijn gesprekken met God geheel andere boodschappen binnengekregen als de inhoud van de verhalen in de bijbel aanreiken. Neen dat is juist het bewijs dat Walsch God nooit heeft horen spreken, want God identificeert zich in de bijbel geheel anders. En zo blijf je tot in lengte van dagen bezig met het benoemen van verschillen. Of het nu een Walsch gelovige is, een reincarnatie volger, een ENE overtuigde, een Koran enthousiast, een psychisch monist,

[Messenger]

God is echte liefde en oordeelt daardoor niet. Echte liefde is onvoorwaardelijk en de vrije wil is dat ook.

Liefde heeft een grotere kracht dan oordelen en dat is alle leed, verdriet en pijn helen en genezen.
Met rechtvaardigheid blijft leed, verdriet en pijn bestaan en is er alleen een gevoel van wraak ontstaan. En wraak komt niet voort uit liefde.
"Vergeef het hen, zij weten niet wat zij doen."

Ik heb het nadrukkelijk niet over wraak maar over het rechtvaardige oordeel van God.

God oordeelt niet, oordelen is mensenwerk.

'Goed' en 'Slecht' zijn oordelen die verschillen van plaats tot plaats en van tijd tot tijd.
Mensen spreken zich uit met oordelen, God doet dit niet.

[Zolderworm]

Toch is het zo. De liefdevolle heeft de ongerechtigheids-pleger lief. Want liefde is onvoorwaardelijk. Er is dus niet de voorwaarde dat er eerst gerechtigheid moet zijn geschied.

Liefde kan niet bestaan zonder gerechtigheid. Het is geen gevoelszaak maar uit zich in handelen. Het is niet hetzelfde als lief zijn. En ja, we horen alle mensen lief te hebben, zelfs onze vijanden en zelfs onszelf maar we moeten niet het kwaad liefhebben.

Eerst is er liefde. Daarna pas is er handelen. Dus kan er liefde zijn zonder handelen. Er kan ook liefde zijn daar waar er geen gerechtigheid is. Want liefde gaat vooraf aan de status van gerechtigheid. Het is er superieur aan.
Ook gaat liefde vooraf aan het al of niet kwaadaardig zijn. Dus kunnen we het kwaad liefhebben. Onvoorwaardelijke liefde houdt in: alles en iedereen hoe dan ook liefhebben. Los van de status van gerechtigheid. En los van de status van goed of kwaad zijn.

[Messenger]

De christelijke klassieke theologie is gewoon een oordeelstheologie. Als Walsch zegt dat zulks fout denken is, komt per kerende post terug dat Walsch er niets van begrijpt en derhalve dwalingen verkondigt. Dan gaat zoals bij een tenniswedstrijd de bal maar heen en weer, in een nooit eindigende cyclus. De innerlijke mens is een geschapen wezen, neen helemaal niet de innerlijke mens is een God Zelve. Neen de mens heeft Jezus nodig om de God verzoening te verkrijgen, welneen de godsvonk heeft Jezus helemaal niet nodig om in het reine te komen met God, immers de mens is immers God in mini formaat. De God in mini formaat kent geen oordeel, maar dat is een fout inzicht want de geschapen mens die in zonde gevallen is, is door de zondeval verwijderd van God en die verwijdering moet worden opgeheven en wel door Jezus en gebeurt dat niet dan worden de gevolgen zichtbaar in het komende oordeel. Helemaal niet God oordeelt immers God niet en de innerlijke mens is immers God. Volledig naast de pot, nergens schrijft de bijbel dat de innerlijke mens een God Zelve is. Daar zit de bijbel totaal verkeerd, want Walsch heeft in zijn gesprekken met God geheel andere boodschappen binnengekregen als de inhoud van de verhalen in de bijbel aanreiken. Neen dat is juist het bewijs dat Walsch God nooit heeft horen spreken, want God identificeert zich in de bijbel geheel anders. En zo blijf je tot in lengte van dagen bezig met het benoemen van verschillen. Of het nu een Walsch gelovige is, een reincarnatie volger, een ENE overtuigde, een Koran enthousiast, een psychisch monist,

Ik vind het grappig hoe jouw monoloog een dialoog wordt.

[Willempie]

Eerst is er liefde. Daarna pas is er handelen. Dus kan er liefde zijn zonder handelen. Er kan ook liefde zijn daar waar er geen gerechtigheid is. Want liefde gaat vooraf aan de status van gerechtigheid. Het is er superieur aan.
Ook gaat liefde vooraf aan het al of niet kwaadaardig zijn. Dus kunnen we het kwaad liefhebben. Onvoorwaardelijke liefde houdt in: alles en iedereen hoe dan ook liefhebben. Los van de status van gerechtigheid. En los van de status van goed of kwaad zijn.

Liefde zonder handelen is geen liefde maar een gevoel.

[peda]

De christelijke klassieke theologie is gewoon een oordeelstheologie. Als Walsch zegt dat zulks fout denken is, komt per kerende post terug dat Walsch er niets van begrijpt en derhalve dwalingen verkondigt. Dan gaat zoals bij een tenniswedstrijd de bal maar heen en weer, in een nooit eindigende cyclus. De innerlijke mens is een geschapen wezen, neen helemaal niet de innerlijke mens is een God Zelve. Neen de mens heeft Jezus nodig om de God verzoening te verkrijgen, welneen de godsvonk heeft Jezus helemaal niet nodig om in het reine te komen met God, immers de mens is immers God in mini formaat. De God in mini formaat kent geen oordeel, maar dat is een fout inzicht want de geschapen mens die in zonde gevallen is, is door de zondeval verwijderd van God en die verwijdering moet worden opgeheven en wel door Jezus en gebeurt dat niet dan worden de gevolgen zichtbaar in het komende oordeel. Helemaal niet God oordeelt immers God niet en de innerlijke mens is immers God. Volledig naast de pot, nergens schrijft de bijbel dat de innerlijke mens een God Zelve is. Daar zit de bijbel totaal verkeerd, want Walsch heeft in zijn gesprekken met God geheel andere boodschappen binnengekregen als de inhoud van de verhalen in de bijbel aanreiken. Neen dat is juist het bewijs dat Walsch God nooit heeft horen spreken, want God identificeert zich in de bijbel geheel anders. En zo blijf je tot in lengte van dagen bezig met het benoemen van verschillen. Of het nu een Walsch gelovige is, een reincarnatie volger, een ENE overtuigde, een Koran enthousiast, een psychisch monist,

Ik vind het grappig hoe jouw monoloog een dialoog wordt.

Hoe ouder je wordt hoe meer monologen je voert. Sommigen verwarren zulks met wijsheid maar dat is onjuist in mijn optiek

[Maria K]

Laten we onderscheid maken.
Tussen oordelen in de zin van beoordelen van de verschillende dingen, die we zien.
En het veroordelen ervan. Een negatief waardeoordeel geven dus aan wat we tegenkomen in de ander.
Overigens geldt dit ook voor het als positief zien van de objecten van onze liefde en het daarin onderscheid maken

Liefde is daarin geen tegenhanger, maar een gevoel van waaruit onze blik op anderen dus gevoed kan worden.
Dus staat onze liefde voor het één de beoordeling van het andere toe?
Of wordt die juist vertroebeld door een negatieve kijk op alles, wat wij zelf veroordelen?

Pas daarna, als duidelijk is geworden van waaruit onze oordelen gevormd worden, is men in staat over gerechtigheid te gaan spreken.
En weer daarna zal er een veroordeling uit kunnen volgen.
Een veroordeling uit naam van de liefde, die de één voelt voor de ander, op het moment dat iemand door een andere persoon moedwillig schade wordt berokkend.

Een veroordeling, die niets zegt over wel of geen liefde voor de schuldige zelf.
Bedenk hierbij dat als moeder scheidsrechter moet spelen tussen 2 van haar kinderen, da he;emaal niets zegt over haar liefde voor beiden.

- Rechtvaardigheid oordeelt wel degelijk.
- Wanneer een gelovige persoonlijk een enorm gevoel voor Gerechtigheid heeft dan vertaalt zulks door naar de geloofsleer.
- Een andere gelovige heeft weer een hang naar Liefde, Harmonie,
- Verzoening en ook dat vertaalt zich eveneens door naar de persoonlijke God-kijk.

Vertel mij Uw godsbeeld en ik zal zeggen wie U bent, klopt dus volledig.
Vandaar ook ben ik zo content met het credo "' laat het aan God over "', dan ligt het precies waar het thuis hoort en dat is m.i. goed.

Peda voorspelde het volgende al en er komt nu duidelijk tot uiting
.

Ik denk niet dat liefde los staat van gerechtigheid.

Voor gerechtigheid is oordeel nodig. Echte liefde oordeelt niet, is onvoorwaardelijk en om niet en de vrije wil vloeit daaruit voort.

God's liefde is hier niet het onderwerp.
En ook niet wat ware liefde is.
En gerechtigheid is al helemaal een ander onderwerp.

Graag jullie persoonlijke ervaringen aangaande dit onderwerp.

"Mensen zullen je bewonderen, mensen zullen je haten en niets van dit alles zal iets met jou te maken hebben"

We kunnen spreken over liefde en respect hebben in onze relaties met elkaar.
Maar hoe uit zich dat in daden?

Maar alles wat er gezegd en geschreven wordt, komt uit de gedachten van degene die ze uit.
Naar eigenlijke beweegredenen kunnen we vaak slechts raden.

Waarom wordt er nu geschreven, wat er geschreven wordt door ieder van jullie apart?

[Zolderworm]

Eerst is er liefde. Daarna pas is er handelen. Dus kan er liefde zijn zonder handelen. Er kan ook liefde zijn daar waar er geen gerechtigheid is. Want liefde gaat vooraf aan de status van gerechtigheid. Het is er superieur aan.
Ook gaat liefde vooraf aan het al of niet kwaadaardig zijn. Dus kunnen we het kwaad liefhebben. Onvoorwaardelijke liefde houdt in: alles en iedereen hoe dan ook liefhebben. Los van de status van gerechtigheid. En los van de status van goed of kwaad zijn.

Liefde zonder handelen is geen liefde maar een gevoel.

Het openbaart zich in ons wezen als een gevoel. Maar het is meer dan dat. Het heeft een diepe grond.
Zou elke liefde tot handelen moeten leiden? Ik kan toch ook gewoon zeggen: "ik heb mij oma lief" zonder dat ik meteen naar haar toe ga om een kopje thee voor haar in te schenken? Is dat dan geen liefde? Ik dacht het wel.

[Maria K]

Eerst is er liefde. Daarna pas is er handelen. Dus kan er liefde zijn zonder handelen. Er kan ook liefde zijn daar waar er geen gerechtigheid is. Want liefde gaat vooraf aan de status van gerechtigheid. Het is er superieur aan.
Ook gaat liefde vooraf aan het al of niet kwaadaardig zijn. ...........knip.........
Onvoorwaardelijke liefde houdt in: alles en iedereen hoe dan ook liefhebben. Los van de status van gerechtigheid. En los van de status van goed of kwaad zijn.

Eens.
Op dit na.

.........Dus kunnen we het kwaad liefhebben..........

Nee, want als we niet oordelen in goed of kwaad, is er geen goed of kwaad om apart te benoemen.
Dan kun je dit ook niet zo stellen.
Dit heeft enkel een theoretische (filosofische) waarde.
Wat je wel kunt stellen is, dat onvoorwaardelijke liefde is het houden van iets of iemand inclusief alle te onderscheiden eigenschappen.
Dus niet liefhebben ondanks de negatieve aspecten.

Liefde zonder handelen is geen liefde maar een gevoel.

Liefde is altijd een gevoel.