Mullog schreef: 13 nov 2021, 15:26
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
...
Ik denk dat het niet zo is dat de hersenen in dit geval trucjes met je uithalen. Dus die hoef ik ook geen plaats te geven. Voorts geven de verschillende filosofische visies over de werkelijkheid geen verklaring. Het gaat niet om wetenschappelijke verklaringstheorieën.
Ik heb al een paar keer aangegeven dat ik accepteer en begrijp dat de ervaringen die jij beschrijft voor jou realistisch zijn. Ik beweer dat het illusies zijn die je hersenen creëren maar die voor degene die ze ervaart reëel zijn, ook als het niet werkelijk gebeurt. Jij beweert dat het wel werkelijk gebeurt in een bovennatuurlijk niveau. Als we het dan niet over wetenschappelijke verklaringstheorieën hebben, waar hebben we het dan nog over?
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
Dat experimenten met uittreding niet echt goed gelukt zijn, is inderdaad een probleem. Maar het is mijn ervaring dat je tijdens de uittreding een andere aandachtsgerichtheid hebt. En dat kaartjes met cijfers erop je echt geen bal interesseren.
Het kan zijn dat je een ander aandachtsgebied hebt maar eerder gaf je als argument dat je het aantal tegeltjes in de badkamer astraal bekend waren. Voor mij is de inconsistentie in de argumentatie en de verandering in gewicht van argumenten een indicatie dat de zelf gecreëerde realiteit beschermd moet worden en dat er mogelijk getwijfeld wordt aan de realiteit van de ervaringen. Zoals ik hierboven al heb uitgelegd heb hoeft dat voor mij niet.
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
De astrale wereld heeft volgens mij niet de eigenschappen van de driedimensionale wereld. Zo kan het zijn dat als je door een deur gaat, dat je in een geheel ander landschap terecht komt. Het zijn de eigenschappen van een geestelijke wereld. En dit komt overeen met wat je in dromen ervaart, maar dan veel realistischer en echter, en minder warrig, meer consistent, en met vol behoud van de cognitieve functie, en met de mogelijkheid in de bestaande wereld rond te dwalen. De verschillen tussen dromen en ervaringen zijn fenomenaal. Met name in die zin dat uittredingen super-realistisch zijn, niet verward-symbolisch, dat je er met je volle cognitiviteit bij aanwezig bent en dat je ervaart dat je je daadwerkelijk verplaatst.
(Even alvast publiceren nu, want anders ben ik het wellicht straks opeens kwijt op m'n telefoon.)
Je telefoon heeft het tot hier gered
Kun je bovenstaande hard maken? Zijn de ervaringen zoals je die hierboven beschrijft niet gewoon dromen die je je wel tot in detail herinnerd terwijl de meeste dromen snel vervagen tussen slapen en waken in. Ik heb zelf wel een paar enkele dromen die jij als ervaring zult kwalificeren.
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
Hoeveel personen waren er aanwezig?
...
Ik geloof niet dat het suggestie was, omdat het te realistisch was. En vier mensen precies dezelfde suggestie?
Ja, 4 (of meer) personen kunnen dezelfde suggestie hebben. Ze kunnen misschien zelfs wel verschillende suggesties hebben en deze door onderlinge communicatie naar een gemeenschappelijke suggestie omvormen. Ik ga dit niet allemaal bestrijden maar als je het sceptisch benaderd blijven veel vragen onbeantwoord.
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
Campbell gelooft dat de geestelijke wereld gequantiseerd is. Dat ben ik niet met hem eens. Maar hij kan dingen we goed zeggen.
Wat ik tot op heden van en over hem gelezen heb, en ik geef toe dat het niet heel erg veel is, vraag ik mij af of hij dat echt beweerd. Maar ik moet er nog wat dieper induiken (als ik tijd heb).
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
De vraag is alleen: hoe word je je bewust van de pijn. Nadat de impuls de hersenen is binnen getreden en is verwerkt. Hoe ontstaat bewustwording? Volgens mij niet door hersenwerkzaamheid.
Het is heel simpel. Haal de hersenen uit iemands hoofd en ga met een hamer op zijn tenen beuken. Je zult zien dat hij of zij geen pijn ervaart.
Mijn schoonmoeder is overleden aan dementie. Ze was op het laatst zo ver heen dat ze mijn vrouw, haar dochter, niet meer herkende. Ze had op dat moment een blaasontsteking waar je U tegen zou hebben gezegd. De artsen gaven aan dat ze daar niks meer aan deden omdat haar hersenen zover heen waren dat ze er toch niks meer van voelde. Het was zo'n beetje de situatie die ik hier met mijn eerste zin schets.
Volgens mij kun je bovenstaand experiment (met die hamer) ook uitvoeren met mensen die op de juiste plaats een dwarslaesie hebben.
Je kunt hersenwerkzaamheid ontkennen maar dan moet je wel met hele goede argumenten komen wil je mij overtuigen.
Zolderworm schreef: 13 nov 2021, 13:28
In het standaardwerk van Campbell "The Big Toe" komt geen wiskunde voor. Ik begrijp hem prima.
Zoals gezegd. Ik weet er (nog) onvoldoende van.
Ik heb al een paar keer aangegeven dat er geen wetenschappelijke verklaringstheorieën zijn die pleiten voor mijn stellingen. Als ik die zou kunnen geven, dan ben ik rijp voor de Nobelprijs.
Maar er zijn wel wetenschappelijke verklaringstheorieën tegen mijn stellingen. En daar zouden we het over kunnen hebben. Neem bijvoorbeeld de experimenten van Michael Persinger. Susan Blackmore heeft het in haar boek "Seeing myself" onder meer uitgebreid gehad over dergelijke wetenschappelijk theorieën.
Om vast te stellen dat de uittredingservaringen zeer realistisch zijn, hoef je niet precies het aantal tegeltjes in je badkamer te kennen. Je kunt sowieso vastsstellen dat de ervaring je huis exact weergeeft. Zoals bijvoorbeeld wanneer je boven het dak zweeft en de dakpannen zeer realistisch onder je ziet. En des te meer als je ziet dat je moeder wasgoed op het ouderlijk bed heeft uitgespreid en even later bij verificatie in de werkelijkheid vaststelt dat dat ook echt het geval is. Maar dat is natuurlijk wel een persoonlijke ervaring en geen bewijs. Zoals gezegd heb ik geen wetenschappelijk bewijs.
Ook kan ook niet vaststellen dat mijn ervaringen geen superrealistische dromen zijn. Alhoewel het wasgoed-verhaal anders doet vermoeden. En ook bijvoorbeeld het feit dat je boven het dak zweeft en weet dat je lichaam onder het dak ligt en dat je daarnaar terug moet, vervolgens in de dakpannen duikt en met een boog, waarbij je expliciet de beweging ervaart, razendsnel en met veel lawaai weer in je lichaam terecht komt.
Ik heb ook nog nooit in een droom mijn eigen lichaam zien liggen.
Er vond geen redenatie achteraf plaats om de waarneming gelijk te krijgen. Iedereen was het er meteen over eens wat men gezien had. Theoretisch beschouwd zou het een collectieve illusie kunnen zijn geweest. Maar dat lijkt mij sterk.
Campbell beweert dat. Maar dan moet je zijn boek "My big toe" lezen, dat hier naast mij op de bank ligt.
Ik ontken hersenwerkzaamheid niet, zoals ik ook niet de werkzaamheid van je radio ontken. Maar geef een klap op de radio en hij werkt niet meer. Maar in de radiostudio blijven ze gewoon doorpraten. Zo is de verhouding ook tussen hersenen en geest. Alhoewel deze vergelijking wel op een bepaald moment mank gaat.
Zoals meermaals gezegd: het gaat om bewustwording, niet om bewustzijnsinhoud. En bij dementerenden is de bewustwording onveranderd. Zij worden zich nog steeds bewust.
Overigens was mijn vrouw, die ernstig cognitief beschadigd was, op de laatste momenten voor haar dood verrassend helder.