https://bijbel.nbv21.nl/bijbel/NBV21/JHN.2/Johannes-2/
En toen de ceremoniemeester het water dat wijn geworden was, proefde – hij wist niet waar die vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden wisten het wel – riep hij de bruidegom en zei tegen hem: ‘Iedereen zet zijn gasten eerst de goede wijn voor en als ze dronken zijn de minder goede. Maar u hebt de beste wijn tot nu bewaard!’ Dit heeft Jezus in Kana, in Galilea, gedaan als eerste teken; Hij toonde zo zijn grootheid en zijn leerlingen geloofden in Hem.
Nou zat ik dat gister te lezen.. en dacht.. wablief... wat is dat nou eigenlijk voor raar verhaal.
Ik kan me best wat mooie Wonderen indenken.. dat alle gasten die blind/doof/gebrekkig/ziek etc. waren weer gezond naar huis toe gingen bv.
En mooie wijsgerige uitspraken kan ik me ook nog voorstellen.
Maar dan meer in de richting van... ohhhh help de wijn is op. Waarop Jezus dan bv. zegt.. nou nou waar maken jullie je druk om, wees blij dat je dorst gelest wordt, wees blij dat er überhaupt wat te drinken is; een glaasje tevredenheid. Er zijn wel belangrijker dingen dan je dronken zuipen. Enfin... ik kan er zat moois over bedenken.
Maar nee, zo ging het niet.
Goddank konden er weer vaten met flink veel wijn worden aangeboden, en dan niet eens "als ze dronken zijn de minder goeie", niks daarvan... Hoezeeeeeeee de beste wijn voor de dronken gasten.
Zo heeft Jezus dan voor het eerst zijn grootheid getoond.
Snap ik nou de tekst niet?
Zitten er nou hoogwaardige inzichten in dit epistel?