De kracht van God en de lege gaten in onze kennis

[Zolderworm]

Een transformatie gaat toch wel wat verder dan dat. Bij een transformatie verandert ook de basis, in casu de gebondenheid aan de natuur.

Dat kan dus niet weer een andere vorm zijn.

Volgens mij wel. Een vernieuwd ego. Ik denk niet in termen van alles of niets.

[small brother]

Geloof ontstaat vanuit denken. Er wordt iets uitgedacht om de raadselachtige werkelijkheid te verklaren. Er wordt iets bedacht. Dit omdat we niet kunnen waarnemen wat is. Veel geloofsinhouden zijn door de wetenschap ontkracht. Van andere is het nog maar de vraag of zij kloppen. Richard Carrier schreef een boek van meer dan zevenhonderd pagina's om aan te tonen dat Jezus nooit echt bestaan heeft. Daar is hij glansrijk in geslaagd.

Nee Zolderworm, het geloof is de relativiteit van het weten. Voor jou kan gelden dat jouw geloof ontstaat vanuit je denken om raadselachtige werkelijkheid te verklaren. Maar de mate waarin je denken in staat is om iets tot weten te kunnen verheffen of verklaren, dat hangt af van wat je denkt. Iemand die nooit nadenkt, kan toch veel weten door veel te geloven. Iemand die niets gelooft, kan toch heel veel denken en weten en hij gelooft vast dat dat waar is. En in beide gevallen zegt het geloven helemaal werkelijk niets over de mate van onzekerheid van dat geloof en ook niet over de mate van onzekerheid van wat wordt geloofd. Want daar gelden meer algemene regels voor van verstand en oriëntatie op wat er waargenomen en bedacht en betuigd wordt door mensen, dingen, en alle soorten van verschijningen. En zelfs iemand die alle onzin gelooft die hem wordt voorgespiegeld, die kan menen dat zeker te weten. Omdat hij dat gelooft. Daar is al helemaal niets raadselachtigs aan, niet voor degene die gelooft, want hij weet het, en ook niet voor de rest van de wereld, want daar is het geloof dat dat goedgelovige er met zijn geloof helemaal naast zit.

Maar wat jij doet (lijkt te doen) is eenzijdig de wereld classificeren op basis van wat jij onwaarschijnlijk en raadselachtig vindt. En dat, jouw bevindelijk beoordelen van wat raadselachtig is of minder waarschijnlijk wat anderen kunnen denken, dat definieer jij als geloof. Dat lijkt me voor jou erg verwarrend, en zeker in die situaties waarin je te maken krijgt net grensoverschrijdende kennis. Hoewel ik wel snap dat het dat voor jou niet is, want je gelooft immers je werkelijkheid volgens jouw systeem van denken.

Geloof is het zeker weten, op gezag van wat je waarneemt. De waarneming kan alle soorten van zin en onzin zijn. Maar de waarneming is reëel. Want jij gelooft het echt. Dat is geloven. Dus als iemand dan met jou in gesprek komt over wat jij gelooft, en jij vertelt hem dan dat je best wel heel veel raadselachtig vindt wat je wel of niet gelooft, maar dat jij verder helemaal niets gelooft, ja dan vrees ik toch echt dat je een flinke ruis in je communicatie hebt.

Veel geloofsinhouden zijn door de wetenschap ontkracht. Van andere is het nog maar de vraag of zij kloppen. Richard Carrier schreef een boek van meer dan zevenhonderd pagina's om aan te tonen dat Jezus nooit echt bestaan heeft. Daar is hij glansrijk in geslaagd.

Nou, nu weet ik wel zeker, zei de gek, dat jij wel degelijk gelovig bent, en dan ook nog het niveau van licht gelovig. Want niets is misleidender dan boeken en verbluffende experimentuitslagen en theoretisch geneuzel van hier tot Tokio. Dat zijn processen van stiekeme overreding die gebruik makend van psychologische processen van identificatie, adaptatie, en acceptatie, je meetrekken in hun rijk van fantasie en zelfreflectie beïnvloedende bespiegelingen. Waarbij de meeste schakels van misleiding kort en direct zijn, net zoals ook de evolutietheorie de echte stappen in ontwikkelingen ziet bij kort en exorbitant direct. Dus, helaas, je begripsverwarrend omgaan met het begrip geloof, zit volgens mij veel dieper dan je zelf gelooft, maar daar kom je nooit achter omdat dat geloof bij jou geregistreerd staat als een weten, en zeker niet als geloof. Moeizaam hoor!

Dat is een lege huls; oftewel spelen met woorden. Het experiment dat duizend keer dezelfde onmogelijke uitkomst geeft,
wordt overgeleverd aan de consensus over een verklaring.

Noem me eens wat wetenschappelijke stellingen, waarover er alleen maar een een consensus is. Dat geldt misschien alleen voor de menswetenschappen.

Ha, inkoppertje; stellingen op basis van het experiment van Michelson & Morley. En eigenlijk bij alle experimenten in de quantummechanica, omdat de theorie en de leer, niet werkelijk te vatten zijn, zodat uiteindelijk steeds nieuwe theorieën mogelijk zijn die worden geplakt aan de bestaande experimenten en theorieën. Mooi voorbeeld is toen Hawking kwam met een totaal nieuwe theorie over wat er gebeurt op de randen van zwarte gaten. Principieel geldt dat alle theorieën die passen bij een experiment, gewoon kunnen worden geaccepteerd als absolute waarheid van huidige wetenschap, indien ze wiskundig een model hebben, en er een consensus over bestaat dat de theorie passend is. Wat natuurlijk met waarheid niets te maken heeft. Maar vooral met geloof; in jouw betekenis van niet geloven, maar zeker weten.

Dat is inderdaad kortom, kort door de bocht. Moeiteloos wordt waarheid duizenden jaren onder het tapijt geveegd, gewoon omdat de maatschappij er niet aan toe is en de consensus er niet aan wil. En dat zou je ook niet mogen verbazen, want elke waarheid en elke geraffineerde onwaarheid, is speelbal van de geesten, die zich ervan bedienen. De mens is uiteindelijk speelveld en hoofdrolspeler en slachtoffer tegelijk.

Welke waarheid wordt onder het tapijt geveegd. De dingen waar jij in gelooft?

Laten we liever onze begrippen en definities op orde brengen. Want deze discussie over geloof en weten hebben we al eerder in extensie gehad.

Zelfs de godsdienstwetenschappers zijn het erover eens dat Mozes nooit echt bestaan heeft. Over een consensus gesproken. Daar heb je er een.
En bestaat het kwaad wel als aparte entiteit? Ik denk het niet. Ook dat is in de loop der tijd verzonnen. Er is alleen de natuur. En die is een combinatie van goede en slechte dingen. Dat wil zeggen dingen ten voordele en ten nadele van de verschillende in de natuur levende wezens.

Ja, dat is het probleem. Jij bent zelf de lichtgelovige. Jij gelooft alles zelfs zo gemakkelijk, dat je het woord geloof ook maar hebt buitengesloten. Mooi dat je wel gelooft dat Mozes nooit echt bestaan heeft, maar niet weet. Of geeft consensus bij jou wel zekerheid?

En bestaat het kwaad wel als aparte entiteit? Ik denk het niet. Ook dat is in de loop der tijd verzonnen. Er is alleen de natuur. En die is een combinatie van goede en slechte dingen. Dat wil zeggen dingen ten voordele en ten nadele van de verschillende in de natuur levende wezens.

Ik snap wat je zegt over aparte entiteit, maar ik begrijp niet hoe je dat kunt betitelen als 'in de loop der tijd verzonnen'. Kwaad bestaat niet als er geen goed bestaat. Kwaad bestaat bij de gratie van goed en beter. Want het goede is relatief toch kwaad ten opzichte van beter. Kwaad lijkt me typisch een relatief begrip. Kwaad is ook sprake van voor wie niet kan kiezen. Maar kwaad kan relatief geen sprake van zijn, als er geen kennis en geen besef is van kwaad. Hoezeer er ondertussen wel kwaad kan zijn. Als er bloemen groeien in de hel, dat is voor de bloem geen vuiltje aan de lucht. Zelfs niet als ze verdort en sterft.

[MagereHein]

Jij had het over de werkelijkheid. Jij hou je liever bij de feiten. Ik kan op geen enkele wijze controleren of Barnabas een man is. Iedereen hier gelooft dat Barnabas een man is. Er is geen enkel bewijs en toch schijnt iedereen hier dat te denken.

Gewoon in je profiel schrijven dat je man bent en een plaatje van een man plaatsen is voldoende. Ik ga niet zeggen dat Barnabas liegt of een vals beeld voorspiegelt, het valt niet te controleren. Jouw werkelijkheid is helemaal beeld-afhankelijk. Ik vind dat overtrokken. Omdat de mens zichzelf spiegelt aan 'de wereld' en dan alleen nog aan dat kleine stukje wat hij/zij van de wereld ziet in een klein stukje van de tijd.

Waar ik het over heb is de waarschijnlijkheid. Ik heb uitgelegd dat we bekend zijn met het fenomeen 'man'. Daarbij komt dat in mijn ogen Barnabas weinig reden zou hebben om hier te liegen. Hij kan natuurlijk een vrouw zijn, hetgeen misschien ook nog wel enigszins waarschijnlijk is (omdat we bekend zjin met het fenomeen 'vrouw'. En misschien is Barnabas wel een omgebouwde transgender biseksuele LHBTIQ-hermafrodiet. Die kans acht ik dan wel heeeeeeeeel onwaarschijnlijk.
NOG onwaarschijnlijker vind ik het als Barnabas een god zijn zijn. Dit fenomeen kennen we immers alleen van verhalen, sagen, legenden etc. En dat is nu precies het punt dat ik wil maken. Geloven in (een) god is zo onwaarschijnlijk dat ik het liever naast me neer leg als zijnde onmogelijk.

[MagereHein]

Persoonlijk denk ik dat Jezus een nieuw astraal lichaam heeft verworven. Of feitelijk een geheel nieuw ego. Althans ik denk dat het verhaal daarvoor staat. Dat beschouw ik als de wedergeboorte.

Wat is een astraal lichaam?

[small brother]

Persoonlijk denk ik dat Jezus een nieuw astraal lichaam heeft verworven. Of feitelijk een geheel nieuw ego. Althans ik denk dat het verhaal daarvoor staat. Dat beschouw ik als de wedergeboorte.

Wat is een astraal lichaam?

Het geloof dat we eens een ster zullen zijn in het firmament

[Willempie]

Wat is een astraal lichaam?

Het geloof dat we eens een ster zullen zijn in het firmament

Laat ik daar nou helemaal geen zin in hebben!

[hopper]

Dat kan dus niet weer een andere vorm zijn.

Volgens mij wel. Een vernieuwd ego. Ik denk niet in termen van alles of niets.

Alleen waar het zelf verdwijnt kan het nieuwe intreden. Het is het zelf wat afgescheidenheid veroorzaakt. Het ene ego voor het andere ruilen is dus zinloos. Zelf wil niks anders zeggen dat het bewustzijn ommuurd is. Waardoor het zelf geen weet meer heeft van bewustzijn.

Dat wat de begrenzing is, is de tijd zelf. De denkgeest kent alleen maar tijd en denken in 'gisteren' en 'morgen'. Denken aan het eeuwige nu kan niet, omdat denken altijd een denken aan iets anders is.

Daarom bezit het zelf geen autonomie. Iedereen die aan zich 'zelf' denkt, denkt zich 'zelf' als een verleden beeld. Of verbeeldend: men denkt zich 'zelf' in een bedachte toekomst (hemelvoorstellingen).

Al die voorstellingen (over verleden en toekomst) zijn dood. De mensen zijn al dood en hebben het niet eens door.... Het enige wat daadwerkelijk leeft in de mens is bewustzijn. Maar dat kun je niet bereiken omdat het zich eeuwig in het NU bevindt.

[hopper]

Jij had het over de werkelijkheid. Jij hou je liever bij de feiten. Ik kan op geen enkele wijze controleren of Barnabas een man is. Iedereen hier gelooft dat Barnabas een man is. Er is geen enkel bewijs en toch schijnt iedereen hier dat te denken.

Gewoon in je profiel schrijven dat je man bent en een plaatje van een man plaatsen is voldoende. Ik ga niet zeggen dat Barnabas liegt of een vals beeld voorspiegelt, het valt niet te controleren. Jouw werkelijkheid is helemaal beeld-afhankelijk. Ik vind dat overtrokken. Omdat de mens zichzelf spiegelt aan 'de wereld' en dan alleen nog aan dat kleine stukje wat hij/zij van de wereld ziet in een klein stukje van de tijd.

Waar ik het over heb is de waarschijnlijkheid. Ik heb uitgelegd dat we bekend zijn met het fenomeen 'man'. Daarbij komt dat in mijn ogen Barnabas weinig reden zou hebben om hier te liegen. Hij kan natuurlijk een vrouw zijn, hetgeen misschien ook nog wel enigszins waarschijnlijk is (omdat we bekend zjin met het fenomeen 'vrouw'. En misschien is Barnabas wel een omgebouwde transgender biseksuele LHBTIQ-hermafrodiet. Die kans acht ik dan wel heeeeeeeeel onwaarschijnlijk.
NOG onwaarschijnlijker vind ik het als Barnabas een god zijn zijn. Dit fenomeen kennen we immers alleen van verhalen, sagen, legenden etc. En dat is nu precies het punt dat ik wil maken. Geloven in (een) god is zo onwaarschijnlijk dat ik het liever naast me neer leg als zijnde onmogelijk.

Geloven in een God is geloven in een voorstellingsbeeld van je zelf. En dat is ook mijn punt betreffende @Barnabas. Omdat hij een plaatje heeft van een lelijke, oude man, denken we dat hij een lelijke oude man is.

Geloof in voorstellingsbeelden is je eigen vijand. De vraag of Barnabas een lelijke man is of een mooie vrouw hoeft niet beantwoord te worden.

[modbreak Bonjour] Het is niet de bedoeling dat er een dergelijke mening gegeven wordt over een avatar, die hoogst waarschijnlijk een echte foto is van Barnabas. Excuses zijn op hun plaats

[MagereHein]

Geloven in een God is geloven in een voorstellingsbeeld van je zelf. En dat is ook mijn punt betreffende @Barnabas. Omdat hij een plaatje heeft van een lelijke, oude man, denken we dat hij een lelijke oude man is.

Geloof in voorstellingsbeelden is je eigen vijand. De vraag of Barnabas een lelijke man is of een mooie vrouw hoeft niet beantwoord te worden.

Ik vraag me af of ik wel duidelijk ben in waar ik naar toe wil. Dit heeft niets meer met NBarnabas zelf te maken. Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

[hopper]

Geloven in een God is geloven in een voorstellingsbeeld van je zelf. En dat is ook mijn punt betreffende @Barnabas. Omdat hij een plaatje heeft van een lelijke, oude man, denken we dat hij een lelijke oude man is.

Geloof in voorstellingsbeelden is je eigen vijand. De vraag of Barnabas een lelijke man is of een mooie vrouw hoeft niet beantwoord te worden.

Ik vraag me af of ik wel duidelijk ben in waar ik naar toe wil. Dit heeft niets meer met NBarnabas zelf te maken. Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

Het gaat me ook niet om Barnabas. Het ging hier om:

viewtopic.php?p=374387#p374387

Barnabas claimt dat hij een man is en om jouw voorstellingsvermogen te stimuleren heeft hij ook een plaatje van een man.
Wat is er ingewikkeld aan om zo'n vraag onbeantwoord te laten? Leer je eigen geest kennen en hoe deze jou manipuleert.

[peda]

Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

Hallo Magere Hein,

Op een geloofsforum bepaalt in mijn optiek ten diepste ieder die deelneemt zelf, wanneer hij/ zij iets aanneemt, verwerpt en wanneer hij/ zij kritisch is en op welk thema. De ene mens is goedgeloviger of skeptischer als de ander en het lijkt mij onwenselijk dat alhier de ene beschouwer de andere gaat vertellen volgens welke normen en regels al of niet geloofd kan worden. Zolang de inhoud van het geloof niet in gaat tegen de Nederlandse wet, is dat voor mij ook prima. Gaat de geloofsboodschap in tegen de Nederlandse wet, dan wordt bij het publiekelijk promoten van de boodschap in mijn optiek een niet te accepteren grens overschreden. Verder mogen voor mij individuele beschouwers geloven in astrale lichamen, hogere bewustzijnswerelden, bewustzijn buiten de hersenen, in reincarnatie, in erfzonde en Verzoening via een Goddelijk Persoon woonachtig in de hemel, in Tenach is einde Openbaring, in de koran, in apostolische successie, in preterisme, in een christus-ik, in een komende nieuwe of vernieuwde aarde, in de ( het ) ENE of dat elke metafysische boodschap grote Onzin is omdat de uitspraak niet wetenschappelijk kan worden getoetst op juistheid. Elck wat wils, met de Nederlandse wet als voor allen geldende bindende grens. Kortom op jouw vraag komt er m.i. geen voor iedereen bevredigend antwoord. Als iemand hierop commentaar heeft, ik hoor het wel.

[MagereHein]

Ik vraag me af of ik wel duidelijk ben in waar ik naar toe wil. Dit heeft niets meer met NBarnabas zelf te maken. Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

Het gaat me ook niet om Barnabas. Het ging hier om:

viewtopic.php?p=374387#p374387

Barnabas claimt dat hij een man is en om jouw voorstellingsvermogen te stimuleren heeft hij ook een plaatje van een man.
Wat is er ingewikkeld aan om zo'n vraag onbeantwoord te laten? Leer je eigen geest kennen en hoe deze jou manipuleert.

Wil je hiermee misschien duidelijk maken dat we God een Hem noemen om maar een voorstellingsvermogen te creëren bij mensen? Dat de bijbel open laat of God een man, vrouw, onzijdig of iets anders uit de LHBTQ etc categorie is? Heer, Here, de Vader is slechts om geesten te manipuleren>?
Wat was Jezus?
Waar t mij om draait is dat het me in geval van Barnabas geen doen is om ALLES op een goudschaaltje te moeten afwegen. Als mensen iets beweren dan neem je dat doorgaans aan ALS de bewering redelijk is. Dat Barnabas (of diegene die de postst plaatst) en man was vroeger ongeveer 50/50. Nu met LHBTQ-I zou dit nog net even iets anders kunnen zijn. Barnabas is geboren als jongetje, maar voelt zich vrouw etc.
Maar wat ik eerder zei: Ik heb nu geen reden om zwaar te gaan twijfelen aan zijn bewering. Ik weet wat mannen zijn en hoef daar geen encyclopedieën op na te slaan.
Ook heb ik nog geen reden te veronderstellen dat Barnabas zou liegen tegen mij. Dat hij dus een vrouw is, die zich op internet voordoet als man.

Anders wordt het als Barnabas gaat beweren: "Ik ben een walvis" en Barnabas plaatst ook een plaatje van een walvis als avatar.
Dan denk ik: "He....doorgaans kunnen walvissen niet praten, dus diegene die de post plaatst zou de boel wel eens kunnen flessen. Maar goed, nu blijft Barnabas beweren dat hij toch echt een walvis is en dat ik hem moet geloven en dat ik mijn voorstellingsvermogen moet gebruiken.
Dan gaat Magere op onderzoek uit, want noem me dan maar MagereThomas. Ik zou dit niet geloven en zou bewijs willen voor die stelling.
De claim is onvoorstelbaar en dus ik laat het niet bij mijn voorstellingsvermogen (zoals blijkbaar gelovigen dat met het bestaan van een god doen?)

Dit is het terrein van de wetenschap en de wetenschappelijke methode die ontwikkeld is. Zelfs logica en/of filosofie zou je hier nog op kunnen toepassen. Dan kunnen we voor 99,9% uitsluiten dat Barnabas een walvis zou zijn.

[MagereHein]

Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

Hallo Magere Hein,

Op een geloofsforum bepaalt in mijn optiek ten diepste ieder die deelneemt zelf, wanneer hij/ zij iets aanneemt, verwerpt en wanneer hij/ zij kritisch is en op welk thema. De ene mens is goedgeloviger of skeptischer als de ander en het lijkt mij onwenselijk dat alhier de ene beschouwer de andere gaat vertellen volgens welke normen en regels al of niet geloofd kan worden. Zolang de inhoud van het geloof niet in gaat tegen de Nederlandse wet, is dat voor mij ook prima. Gaat de geloofsboodschap in tegen de Nederlandse wet, dan wordt bij het publiekelijk promoten van de boodschap in mijn optiek een niet te accepteren grens overschreden. Verder mogen voor mij individuele beschouwers geloven in astrale lichamen, hogere bewustzijnswerelden, bewustzijn buiten de hersenen, in reincarnatie, in erfzonde en Verzoening via een Goddelijk Persoon woonachtig in de hemel, in Tenach is einde Openbaring, in de koran, in apostolische successie, in preterisme, in een christus-ik, in een komende nieuwe of vernieuwde aarde, in de ( het ) ENE of dat elke metafysische boodschap grote Onzin is omdat de uitspraak niet wetenschappelijk kan worden getoetst op juistheid. Elck wat wils, met de Nederlandse wet als voor allen geldende bindende grens. Kortom op jouw vraag komt er m.i. geen voor iedereen bevredigend antwoord. Als iemand hierop commentaar heeft, ik hoor het wel.

Natuurlijk bepaalt een ieder zelf wanneer hij of zij wel of niet iets gelooft/aanneemt. We zijn vrij in onze gedachten, meningen en overtuigingen, alleen niet vrij in het poneren van feiten.
Zelfde geldt voor kritisch zijn of denken. In mijn voorbeeld: Ik spreek mijn kritische brein niet aan als iemand op dit forum beweert een man te zijn, wel als iemand beweert een walvis (of God) te zijn.
Dan ben ik vervolgens van mening dat iedereen dat zou moeten doen. Dat iedereen het liefst valide methoden gebruikt om tot een betrouwbaar wereldbeeld te komen. Maar dat is geen wet van Meden en Perzen. Het staat ook (in de ideale situatie) los van iedere wet. Je bent vrij om te geloven wat je wilt. Maar in een gesprek mag je een geloof verdedigen of aanvallen. En dan denk ik dat je dat het beste met argumenten kunt niet, niet slechts met een geloofsovertuiging. Want dan is iedere overtuiging even geldig. Dan IS Barnabas een walvis, omdat ik het geloof.

Wat ik m.a.w. voorsta is een wereldbeeld die gebaseerd is op valide kenbronnen en betrouwbare informatie. En dat die informatie misschien achteraf niet bleek te kloppen is de kracht van de overtuigingen en de werkwijze van die methode, omdat ze leert en vooruitgaat. Je kunt uiteraard in gebedsgenezers blijven geloven, als je kindje leukemie krijgt hoop ik dat je die andere methode serieus neemt (wetenschappelijke) en niet de geloofsmethode.
Zelfde geldt voor ouderdom van de aarde (om maar een zijstraat te noemen). Iedereen is vrij er een datum of tijdspanne aan te geven, maar houd in je achterhoofd dat je er met geloof alleen niet een heel betrouwbaar wereldbeeld op nahoudt. Evolutie idem. Iedereen mag denken en hardop zeggen dat hij of zij uit de klei is getrokken of een oer-ei is gekomen, ik weet niet of je dan in ieder gesprek serieus genomen moet worden.
Je mag van mening zijn (en met hart en ziel en zaligheid geloven) dat je gewoon kunt zoenen met iemand die corona heeft, ik zou het je afraden.

[peda]

Hallo Magere Hein,

Op een geloofsforum bepaalt in mijn optiek ten diepste ieder die deelneemt zelf, wanneer hij/ zij iets aanneemt, verwerpt en wanneer hij/ zij kritisch is en op welk thema. De ene mens is goedgeloviger of skeptischer als de ander en het lijkt mij onwenselijk dat alhier de ene beschouwer de andere gaat vertellen volgens welke normen en regels al of niet geloofd kan worden. Zolang de inhoud van het geloof niet in gaat tegen de Nederlandse wet, is dat voor mij ook prima. Gaat de geloofsboodschap in tegen de Nederlandse wet, dan wordt bij het publiekelijk promoten van de boodschap in mijn optiek een niet te accepteren grens overschreden. Verder mogen voor mij individuele beschouwers geloven in astrale lichamen, hogere bewustzijnswerelden, bewustzijn buiten de hersenen, in reincarnatie, in erfzonde en Verzoening via een Goddelijk Persoon woonachtig in de hemel, in Tenach is einde Openbaring, in de koran, in apostolische successie, in preterisme, in een christus-ik, in een komende nieuwe of vernieuwde aarde, in de ( het ) ENE of dat elke metafysische boodschap grote Onzin is omdat de uitspraak niet wetenschappelijk kan worden getoetst op juistheid. Elck wat wils, met de Nederlandse wet als voor allen geldende bindende grens. Kortom op jouw vraag komt er m.i. geen voor iedereen bevredigend antwoord. Als iemand hierop commentaar heeft, ik hoor het wel.

Natuurlijk bepaalt een ieder zelf wanneer hij of zij wel of niet iets gelooft/aanneemt. We zijn vrij in onze gedachten, meningen en overtuigingen, alleen niet vrij in het poneren van feiten.
Zelfde geldt voor kritisch zijn of denken. In mijn voorbeeld: Ik spreek mijn kritische brein niet aan als iemand op dit forum beweert een man te zijn, wel als iemand beweert een walvis (of God) te zijn.
Dan ben ik vervolgens van mening dat iedereen dat zou moeten doen. Dat iedereen het liefst valide methoden gebruikt om tot een betrouwbaar wereldbeeld te komen. Maar dat is geen wet van Meden en Perzen. Het staat ook (in de ideale situatie) los van iedere wet. Je bent vrij om te geloven wat je wilt. Maar in een gesprek mag je een geloof verdedigen of aanvallen. En dan denk ik dat je dat het beste met argumenten kunt niet, niet slechts met een geloofsovertuiging. Want dan is iedere overtuiging even geldig. Dan IS Barnabas een walvis, omdat ik het geloof.

Wat ik m.a.w. voorsta is een wereldbeeld die gebaseerd is op valide kenbronnen en betrouwbare informatie. En dat die informatie misschien achteraf niet bleek te kloppen is de kracht van de overtuigingen en de werkwijze van die methode, omdat ze leert en vooruitgaat. Je kunt uiteraard in gebedsgenezers blijven geloven, als je kindje leukemie krijgt hoop ik dat je die andere methode serieus neemt (wetenschappelijke) en niet de geloofsmethode.
Zelfde geldt voor ouderdom van de aarde (om maar een zijstraat te noemen). Iedereen is vrij er een datum of tijdspanne aan te geven, maar houd in je achterhoofd dat je er met geloof alleen niet een heel betrouwbaar wereldbeeld op nahoudt. Evolutie idem. Iedereen mag denken en hardop zeggen dat hij of zij uit de klei is getrokken of een oer-ei is gekomen, ik weet niet of je dan in ieder gesprek serieus genomen moet worden.
Je mag van mening zijn (en met hart en ziel en zaligheid geloven) dat je gewoon kunt zoenen met iemand die corona heeft, ik zou het je afraden.

Hallo Magere Hein,

In mijn bijdrage is te lezen dat in mijn optiek iedere deelnemer alhier vrij is om zijn/ haar persoonlijke waarden en normen te gebruiken ter toetsing van de inbreng van anderen. Jij toetst op basis van de wetenschappelijke methode, in mijn optiek prima. Waar het mij om gaat is dat wat voor jou de norm is ( wetenschappelijke methode ) dat voor een andere deelnemer helemaal niet zo behoeft te zijn en dat die andere deelnemer een persoonlijk geloofs- of filosofisch bewijs mag hanteren. Ik ben nadrukkelijk voorstander van het gebruik van meerdere soorten bewijzen naast elkaar. De wetenschappelijke methode uitroepen als de "" heilige graal "' ter toetsing van inbreng, is zeker niet mijn ding. Als iemand beweert een walvis te zijn, dan draai ik mij om, verlaat de discussie en ga niet proberen hem/ haar te overtuigen dat de soort mens nooit "'drager"' kan zijn van walvis dna. Serieus hoef je niet iedere inbrenger te nemen, er bestaat alhier gelukkig geen discussie dwang.

[small brother]

Waar ik het over heb is de waarschijnlijkheid. Ik heb uitgelegd dat we bekend zijn met het fenomeen 'man'.
Hij kan natuurlijk een vrouw zijn, hetgeen misschien ook nog wel enigszins waarschijnlijk is (omdat we bekend zjin met het fenomeen 'vrouw'. En misschien een omgebouwde transgender biseksuele LHBTIQ-hermafrodiet. Die kans acht ik dan wel heeeeeeeeel onwaarschijnlijk.
NOG onwaarschijnlijker vind ik een god. Dit fenomeen kennen we immers alleen van verhalen, sagen, legenden etc. En dat is nu precies het punt dat ik wil maken. Geloven in (een) god is zo onwaarschijnlijk dat ik het liever naast me neer leg als zijnde onmogelijk.

God heeft de wereld gemaakt zonder goden. God verbiedt om afgoden te eren. Dus is het de wet van God zelf om niet in goden te geloven of om in termen van goden en geesten te denken. De mens is zelf god van de aarde, en wat de mens bezielt en drijft en voeding moet geven is dat in hemzelf wat groter is dan hijzelf, en daarvan zegt God, dat je het moet aannemen als God.

Dat is niet het eigen bewustzijn in hogere sferen, maar het eigen bewustzijn, dat aanvaardt en accepteert, dat er een groter ander bewustzijn moet zijn dan hijzelf, dat verder gaat in denken en doen en bewustzijn dan de mens zelf is. Hoewel je ook dat niet moet overdrijven. Want immers, de mens wordt geleerd en voorgehouden dat God net zo denkt als de mens, en dat zijn geduld en zijn acceptatie en zijn liefde en alles van zijn bewustzijn, net zo schakelt en redeneert als de mens. Ja, op een ander niveau, maar principieel volgens dezelfde lijnen en beslispunten en afgrenzingen.

Dat kan de mens meestal niet verwerken. De mens maakt van zijn goden iets gruwelijks, wat de mens zichzelf niet toerekenen zou.
Of de mens maakt van zijn goden iets alles-accepterends, wat de mens zichzelf niet toerekenen zou.
En in beide uitersten, en in alle mogelijkheden ertussen, ontkoppelt de mens dus wat hij aan goden toerekent,
van wat hijzelf aan persoonlijke overwegingen ten goede en ten kwade kan hebben.
Dus ten diepste, acht de mens zichzelf altijd en eeuwig van een hogere geestelijke standaard en zijn, dan zijn god.
Maar hij kan niet zonder god, dus je ziet altijd dat god slaaf wordt van de mens, en de mens heerst namens z'n god, en
stelt zichzelf op als wachter, en vertolker, en beheerser, en beterweter, en alles wat maar op het terrein ligt van zelf-zucht.

God zegt tegen hen: Dwazen! IK Ben Die IK Ben!
De mens heeft dus geen inspraak in wie God is.
De mens kan niet treden in wie God is.
De mens mag niet bedenken wie God is.
De mens kan niet bedenken wie God is.

De mens moet weten dat God onmogelijk is?
Kijk om je heen; het leven is onmogelijk.
Het bewustzijn van de mens, is gemaakt,
om het mogelijke te optimaliseren.
Niet om zichzelf te verliezen,
in onmogelijkheden.

Besef daarom dat God evengoed mogelijk is,
als je jezelf mogelijk kunt achten,
om lief te hebben, of te haten.
om te bouwen en te bewaren,
of te breken en kaal te slaan.

Gods bestaan rust dus op het bestaan van de mens.
En dat daarboven God Persoonlijk Toeziet,
dat is ook een Persoonlijke tragedie,
want zij die dat het meest geloven,
kunnen dat ook het meeste tarten.

Een wijs man gaat niet zo ver,
en is beducht te treden in wat ver boven
zijn bewustzijn en verstand en weten uitgaat.
Want er is genoeg te zien en te doen,
in het land der mogelijkheden.
Mogelijkheden zat.

[small brother]

Ik vraag me af of ik wel duidelijk ben in waar ik naar toe wil. Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

Wat is er ingewikkeld aan om zo'n vraag onbeantwoord te laten? Leer je eigen geest kennen en hoe deze jou manipuleert.

Alle middelen kunnen dienen om te onderbouwen en mede te ondersteunen van wie je bent en wat je doet.
En alle middelen kunnen dienen om te onderbouwen en mede te ondersteunen wat je daarvan aanneemt en maakt.

De geesten worden dus voortdurend geprikkeld en beproefd en getest op hun snaar-zuiverheid en hun bezieling.
En de personen, beiden zender aan ontvanger, moeten die geesten vervolgens ordenen en richten en onderwerpen.
Want de mens is gezet om te heersen over de geesten en over de engelen.
Dat is hier en nu gewoon aan de orde, en niet onmogelijk.

Romeinen 2:14-21
Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen,
die der wet zijn, deze, de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet;
Als die betonen het werk der wet geschreven in hun harten, hun geweten medegetuigende,
en de gedachten onder elkander hen beschuldigende, of ook ontschuldigende.
In den dag wanneer God de verborgene dingen der mensen zal oordelen door Jezus Christus.
Zie, gij wordt een Jood genaamd en rust op de wet; en roemt op God,
En gij weet Zijn wil, en beproeft de dingen, die daarvan verschillen, zijnde onderwezen uit de wet;
En gij betrouwt uzelven te zijn een leidsman der blinden, een licht dergenen, die in duisternis zijn;
Een onderrichter der onwijzen, en een leermeester der onwetenden,
hebbende de gedaante der kennis en der waarheid in de wet.
Die dan een anderen leert, leert gij uzelven niet?
Die predikt, dat men niet stelen zal, steelt gij?

1Johannes 4:1
Geliefden, gelooft niet een iegelijken geest, maar beproeft de geesten,
of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld.

Philipenzen 1:9-11
En dit bid ik God, dat uw liefde nog meer en meer overvloedig worde in erkentenis en alle gevoelen;
Opdat gij beproeft de dingen, die daarvan verschillen, opdat gij oprecht zijt, en zonder aanstoot te geven, tot den dag van Christus;
Vervuld met vruchten der gerechtigheid, die door Jezus Christus zijn tot heerlijkheid en prijs van God.

[Messenger]

NOG onwaarschijnlijker vind ik een god. Dit fenomeen kennen we immers alleen van verhalen, sagen, legenden etc. En dat is nu precies het punt dat ik wil maken. Geloven in (een) god is zo onwaarschijnlijk dat ik het liever naast me neer leg als zijnde onmogelijk.

Veel gelovigen maken van hun God een grote onwaarschijnlijkheid of grote onmogelijkheid.
Neem nou:

God heeft de wereld gemaakt zonder goden.

Hoe kan dat als God overal en alomvattend is en buiten zichzelf niets kan scheppen omdat er buiten God niets is en niets zal zijn?

God verbiedt om afgoden te eren. Dus is het de wet van God zelf om niet in goden te geloven of om in termen van goden en geesten te denken.

Naar mijn idee verbiedt een God van liefde niets en heeft die God geen wetten, want echte liefde is onvoorwaardelijk (vrij van voorwaarden en mét vrije wil).

De mens is zelf god van de aarde, en wat de mens bezielt en drijft en voeding moet geven is dat in hemzelf wat groter is dan hijzelf, en daarvan zegt God, dat je het moet aannemen als God.

De mens is deel van God, omdat God binnenin zichzelf heeft geschapen en de mens dus een Godsdeel (of Godsvonk) is.

Dat is niet het eigen bewustzijn in hogere sferen, maar het eigen bewustzijn, dat aanvaardt en accepteert, dat er een groter ander bewustzijn moet zijn dan hijzelf, dat verder gaat in denken en doen en bewustzijn dan de mens zelf is.

De geest van elke mens heeft zichzelf beperkt in het bewustzijn. Daarom probeert de gelovige en ook de onderzoekende (wetenschappelijke) mens invulling te geven aan de tijdelijke leemtes van de kennis.

Hoewel je ook dat niet moet overdrijven. Want immers, de mens wordt geleerd en voorgehouden dat God net zo denkt als de mens, en dat zijn geduld en zijn acceptatie en zijn liefde en alles van zijn bewustzijn, net zo schakelt en redeneert als de mens. Ja, op een ander niveau, maar principieel volgens dezelfde lijnen en beslispunten en afgrenzingen.

God denkt niet net zo als de mens, de mens is een primitief denkend wezen, God denkt op supraniveau.

Liefde van God heeft tomeloos geduld en accepteert onvoorwaardelijk en om niet.
Het denken van de mens is op geen manier te vergelijken met het denken van God. Beweren dat dit wel zo is, kleineert God en degradeert God tot een menselijke uitvergroting.

En inderdaad doe ik ook beweringen die niet toetsbaar zijn. Ik denk echter dat ze wel consistent zijn, omdat ze nooit tegenstrijdig zijn aan de 8 kenmerken die ik aan God toedicht en die voor mij een filter vormen voor ruis.

[small brother]

Wanneer neem je iets aan? Wanneer ben je kritischer in je aannames? Wanneer verwerp je een claim?

Gaat de geloofsboodschap in tegen de Nederlandse wet, dan wordt bij het publiekelijk promoten van de boodschap in mijn optiek een niet te accepteren grens overschreden. Verder mogen voor mij individuele beschouwers geloven in astrale lichamen, hogere bewustzijnswerelden, bewustzijn buiten de hersenen, in reincarnatie, in erfzonde en Verzoening via een Goddelijk Persoon woonachtig in de hemel, in Tenach is einde Openbaring, in de koran, in apostolische successie, in preterisme, in een christus-ik, in een komende nieuwe of vernieuwde aarde, in de ( het ) ENE of dat elke metafysische boodschap grote Onzin is omdat de uitspraak niet wetenschappelijk kan worden getoetst op juistheid. Elck wat wils, met de Nederlandse wet als voor allen geldende bindende grens. Kortom op jouw vraag komt er m.i. geen voor iedereen bevredigend antwoord. Als iemand hierop commentaar heeft, ik hoor het wel.

In de Nederlandse wet, is het gevoelen in de mens, boven het zijn van de mens gesteld.
Dat is in strijd met de vrijheid van anderen om dat maar niets te vinden.
En het is ook in strijd met de natuur. En in strijd met het fysisch zijn.

En ook in strijd met de logica. Want hoe kun je de wereld in het hoofd van een mens,
normatief achten voor een wereld buiten het hoofd en het denken van die mens?
De god die de mens is van zijn denken, wordt zo aan andere mensen opgelegd,
niet beseffende dat vanaf dat moment de mensen aan elkaars denkgenade zijn overgeleverd.
En binnen de kortste keren krijg je de onmogelijkste verwarring, met zedenpolitie
en moraal van beheersing in onverstand, en gripverliezende consensus.

Kortom, de Nederlandse wet, kan technisch niet gelden als normatief,
als zij niet wordt gedragen door een morele, meer fysische wet.
Dat moreel-fysisch tegenstrijdig klinkt, dat is ook het probleem.

[small brother]

God heeft de wereld gemaakt zonder goden.

Hoe kan dat als God overal en alomvattend is en buiten zichzelf niets kan scheppen omdat er buiten God niets is en niets zal zijn?

Dat laatste kan niet. God is niet alles in allen. Materie is buiten God, omdat materie God niet naderen kan.
Maar alsdan, als God is als de mens is, namelijk verbonden met materie, vanaf dan zal God alles zijn in allen.
Want de mens gaat dan (als gelijke) om met geest en materie en met leven en dood, en vanaf dat moment God ook.
Bedenk dat er steeds een aartsengel was, die met de materie omgaat.
Jouw vragen over het onmogelijke, betreffen dus het proces ertussenin.

God verbiedt om afgoden te eren. Dus is het de wet van God zelf om niet in goden te geloven of om in termen van goden en geesten te denken.

Naar mijn idee verbiedt een God van liefde niets en heeft die God geen wetten, want echte liefde is onvoorwaardelijk (vrij van voorwaarden en mét vrije wil).

God ziet dat anders. Gij zult niet doodslaan.

De mens is zelf god van de aarde, en wat de mens bezielt en drijft en voeding moet geven is dat in hemzelf wat groter is dan hijzelf, en daarvan zegt God, dat je het moet aannemen als God.

De mens is deel van God, omdat God binnenin zichzelf heeft geschapen en de mens dus een Godsdeel (of Godsvonk) is.

Misschien is dat zo. Zou jou dat reden geven om God te knechten en te onderwerpen aan jouw godsbeeld? Of concreet, zou jouw toevoeging van het woordje "binnenin" voldoende macht en kracht hebben, om God tot binnenin te veroordelen en te binden? Volgens mij was dat concept voorbehouden aan God, en zal dat ook inderdaad plaatsvinden, met betrekking tot de engelen en geesten en mensen van kwade wil, die worden gebonden en uiteindelijk verworpen.

Dat is niet het eigen bewustzijn in hogere sferen, maar het eigen bewustzijn, dat aanvaardt en accepteert, dat er een groter ander bewustzijn moet zijn dan hijzelf, dat verder gaat in denken en doen en bewustzijn dan de mens zelf is.

De geest van elke mens heeft zichzelf beperkt in het bewustzijn. Daarom probeert de gelovige en ook de onderzoekende (wetenschappelijke) mens invulling te geven aan de tijdelijke leemtes van de kennis.

Dat is aan jezelf om te denken en ook om te doen, of te laten.

Hoewel je ook dat niet moet overdrijven. Want immers, de mens wordt geleerd en voorgehouden dat God net zo denkt als de mens, en dat zijn geduld en zijn acceptatie en zijn liefde en alles van zijn bewustzijn, net zo schakelt en redeneert als de mens. Ja, op een ander niveau, maar principieel volgens dezelfde lijnen en beslispunten en afgrenzingen.

God denkt niet net zo als de mens, de mens is een primitief denkend wezen, God denkt op supraniveau.

Dat is niet samenhangend. Hoe zou jij als primitieve denker,
kunnen bedenken wat God beter bedenkt?

Liefde van God heeft tomeloos geduld en accepteert onvoorwaardelijk en om niet.
Het denken van de mens is op geen manier te vergelijken met het denken van God. Beweren dat dit wel zo is, kleineert God en degradeert God tot een menselijke uitvergroting.

Dat ben ik wel met je eens. Ik hoor ook wel, dat je sporen hebt gevolgd en opgepikt.
Benieuwd of dat tot een paddestoel ontkiemt en groeit, of tot een machtige boom.

En inderdaad doe ik ook beweringen die niet toetsbaar zijn. Ik denk echter dat ze wel consistent zijn, omdat ze nooit tegenstrijdig zijn aan de 8 kenmerken die ik aan God toedicht en die voor mij een filter vormen voor ruis.

Jouw ruis. Jouw filter. Jouw god. Besef wel, dat de oorsprong van de ruis een mate van kennis is, zonder samenhang.
Gods Geest leert ons tot bevrijding; om de vrijheid te zoeken. Want in vrijheid komt ook de samenhang.
Ontga de knechtingen, en ontdek de renaissance opnieuw, en je zult verlicht worden.
Maar bedenk goed, dat daarna ook de zichzelf verliezende romantiek komt,
die de grote oorlog ontketent.

[hopper]

Dat is niet het eigen bewustzijn in hogere sferen, maar het eigen bewustzijn, dat aanvaardt en accepteert, dat er een groter ander bewustzijn moet zijn dan hijzelf, dat verder gaat in denken en doen en bewustzijn dan de mens zelf is.

Bewustzijn heeft geen afmetingen.....

Daar ga je dan met al je beweringen.

[small brother]

Dat is niet het eigen bewustzijn in hogere sferen, maar het eigen bewustzijn, dat aanvaardt en accepteert, dat er een groter ander bewustzijn moet zijn dan hijzelf, dat verder gaat in denken en doen en bewustzijn dan de mens zelf is.

Bewustzijn heeft geen afmetingen.....

Daar ga je dan met al je beweringen.

Mijn bewustzijn kan met je antwoord alle kanten op.
En jouw bewustzijn zal op dit punt zeker groter zijn dan dat.
Care to share?

[MagereHein]

Hallo Magere Hein,

In mijn bijdrage is te lezen dat in mijn optiek iedere deelnemer alhier vrij is om zijn/ haar persoonlijke waarden en normen te gebruiken ter toetsing van de inbreng van anderen. Jij toetst op basis van de wetenschappelijke methode, in mijn optiek prima. Waar het mij om gaat is dat wat voor jou de norm is ( wetenschappelijke methode ) dat voor een andere deelnemer helemaal niet zo behoeft te zijn en dat die andere deelnemer een persoonlijk geloofs- of filosofisch bewijs mag hanteren. Ik ben nadrukkelijk voorstander van het gebruik van meerdere soorten bewijzen naast elkaar. De wetenschappelijke methode uitroepen als de "" heilige graal "' ter toetsing van inbreng, is zeker niet mijn ding. Als iemand beweert een walvis te zijn, dan draai ik mij om, verlaat de discussie en ga niet proberen hem/ haar te overtuigen dat de soort mens nooit "'drager"' kan zijn van walvis dna. Serieus hoef je niet iedere inbrenger te nemen, er bestaat alhier gelukkig geen discussie dwang.

Je MAG iedere overtuiging erop na houden die je prefereert. Mijn bezwaar daartegen is dat je dan ieder wereldbeeld moet accepteren en dat gaat mij te ver. Dan krijg je o.a. te maken met gebedsgenezers, Jomanda's en mensen die menen dat Covid slechts een griepje is. Allemaal persoonlijke waarden, normen en meningen, maar 2+2 blijft 4.
Want wat ik hier lees is meten met 2 maten. Voor mij is de wetenschappelijke methode de norm, voor een ander niet. Maar die ander vist m.i. in 2 vijvers. Die wetenschappelijke methode heeft nl. haar vruchten wel afgeworpen en ik denk dat je daar niet meer omheen kunt, behalve misschien als je filosofisch gaat draaien. Neem discussies Adam en Eva versus de evolutietheorie. Als je eerlijk bent kan dit helemaal geen discussie meer zijn, zoals Barnabas ook absoluut geen walvis kan zijn. Tenzij je je gaat verlagen tot slechte filosofie en de overtuiging dat geloof een even valide weg is om tot de werkelijkheid te komen. Ik spreek dat tegen omdat ik denk dat ik daar voldoende reden en zelfs bewijs voor heb. Vliegtuigen vliegen en dat is niet omdat de piloot gelooft dat God zijn vliegtuig wel in de lucht zal houden als hij maar krachtig genoeg bidt. Zelfde geldt voor DNA en afstamming. Is het dan valide om filosofisch een geloofs-gelijk te behalen?
Want als dat kan, dan is Barnabas een walvis!

[MagereHein]

God heeft de wereld gemaakt zonder goden. God verbiedt om afgoden te eren. Dus is het de wet van God zelf om niet in goden te geloven of om in termen van goden en geesten te denken. De mens is zelf god van de aarde, en wat de mens bezielt en drijft en voeding moet geven is dat in hemzelf wat groter is dan hijzelf, en daarvan zegt God, dat je het moet aannemen als God.

Dat is niet het eigen bewustzijn in hogere sferen, maar het eigen bewustzijn, dat aanvaardt en accepteert, dat er een groter ander bewustzijn moet zijn dan hijzelf, dat verder gaat in denken en doen en bewustzijn dan de mens zelf is. Hoewel je ook dat niet moet overdrijven. Want immers, de mens wordt geleerd en voorgehouden dat God net zo denkt als de mens, en dat zijn geduld en zijn acceptatie en zijn liefde en alles van zijn bewustzijn, net zo schakelt en redeneert als de mens. Ja, op een ander niveau, maar principieel volgens dezelfde lijnen en beslispunten en afgrenzingen.

Dat kan de mens meestal niet verwerken. De mens maakt van zijn goden iets gruwelijks, wat de mens zichzelf niet toerekenen zou.
Of de mens maakt van zijn goden iets alles-accepterends, wat de mens zichzelf niet toerekenen zou.
En in beide uitersten, en in alle mogelijkheden ertussen, ontkoppelt de mens dus wat hij aan goden toerekent,
van wat hijzelf aan persoonlijke overwegingen ten goede en ten kwade kan hebben.
Dus ten diepste, acht de mens zichzelf altijd en eeuwig van een hogere geestelijke standaard en zijn, dan zijn god.
Maar hij kan niet zonder god, dus je ziet altijd dat god slaaf wordt van de mens, en de mens heerst namens z'n god, en
stelt zichzelf op als wachter, en vertolker, en beheerser, en beterweter, en alles wat maar op het terrein ligt van zelf-zucht.

God zegt tegen hen: Dwazen! IK Ben Die IK Ben!
De mens heeft dus geen inspraak in wie God is.
De mens kan niet treden in wie God is.
De mens mag niet bedenken wie God is.
De mens kan niet bedenken wie God is.

De mens moet weten dat God onmogelijk is?
Kijk om je heen; het leven is onmogelijk.
Het bewustzijn van de mens, is gemaakt,
om het mogelijke te optimaliseren.
Niet om zichzelf te verliezen,
in onmogelijkheden.

Besef daarom dat God evengoed mogelijk is,
als je jezelf mogelijk kunt achten,
om lief te hebben, of te haten.
om te bouwen en te bewaren,
of te breken en kaal te slaan.

Gods bestaan rust dus op het bestaan van de mens.
En dat daarboven God Persoonlijk Toeziet,
dat is ook een Persoonlijke tragedie,
want zij die dat het meest geloven,
kunnen dat ook het meeste tarten.

Een wijs man gaat niet zo ver,
en is beducht te treden in wat ver boven
zijn bewustzijn en verstand en weten uitgaat.
Want er is genoeg te zien en te doen,
in het land der mogelijkheden.
Mogelijkheden zat.

Amen!

[MagereHein]

...En inderdaad doe ik ook beweringen die niet toetsbaar zijn. Ik denk echter dat ze wel consistent zijn, omdat ze nooit tegenstrijdig zijn aan de 8 kenmerken die ik aan God toedicht en die voor mij een filter vormen voor ruis.

En die 8 kenmerken zijn?

[small brother]

Je MAG iedere overtuiging erop na houden die je prefereert. Mijn bezwaar daartegen is dat je dan ieder wereldbeeld moet accepteren en dat gaat mij te ver. Dan krijg je o.a. te maken met gebedsgenezers, Jomanda's en mensen die menen dat Covid slechts een griepje is. Allemaal persoonlijke waarden, normen en meningen, maar 2+2 blijft 4.
Want wat ik hier lees is meten met 2 maten. Voor mij is de wetenschappelijke methode de norm, voor een ander niet. Maar die ander vist m.i. in 2 vijvers. Die wetenschappelijke methode heeft nl. haar vruchten wel afgeworpen en ik denk dat je daar niet meer omheen kunt, behalve misschien als je filosofisch gaat draaien. Neem discussies Adam en Eva versus de evolutietheorie. Als je eerlijk bent kan dit helemaal geen discussie meer zijn, zoals Barnabas ook absoluut geen walvis kan zijn. Tenzij je je gaat verlagen tot slechte filosofie en de overtuiging dat geloof een even valide weg is om tot de werkelijkheid te komen. Ik spreek dat tegen omdat ik denk dat ik daar voldoende reden en zelfs bewijs voor heb. Vliegtuigen vliegen en dat is niet omdat de piloot gelooft dat God zijn vliegtuig wel in de lucht zal houden als hij maar krachtig genoeg bidt. Zelfde geldt voor DNA en afstamming. Is het dan valide om filosofisch een geloofs-gelijk te behalen?
Want als dat kan, dan is Barnabas een walvis!

Dat is nogal dubbel van jezelf. Of de ander te verbieden om te vissen in jouw vijver, zo je wilt. Want de vijver is niet jouw vijver, maar zij is gemeenschappelijk. Ik vang Adam en Eva, en jij vangt bot. Ik vang Elia die met hemelse wagens opgenomen werd, en jij een piloot in een vliegtuig. Jij vangt een oude man, en ik Joses. Jij slechte filosofie, en ik jouw kraag.

De wetenschappelijke methode is besmet. Zij doet hetzelfde als google.
Namelijk selecteren en filteren op basis van plukken en uiteen trekken van wat bij elkaar hoort.
Zonder de samenhang te zoeken, om die dan ook te bewaren als samenhang.
Zo vind je steeds minder waarheid, waar je steeds méér samenhang zoekt.

Zoek je bijvoorbeeld op domheid onbeschoft en zolderworm, dan vind je dat small brother dat zegt.
En alles wat je méér weet, en dus gaat toevoegen in je zoektermen, brengt je verder af van die gevonden waarheid.
Wat je méér weet, brengt je dus minder snel bij wat je zoekt. De waarheid is zoek.

En de moraal van de wetenschappelijke methode is: wie zoekt, kan niet meer vinden.
Een vijver vol, maar zonder vis.