Kwantumvelden... met of zonder potentie ?

[MagereHein]

Kwantumvelden zijn m.i. pas te begrijpen als je de wiskunde kunt doorgronden. Mij 1 stap (eigenlijk veel meer stappen) te ver. Een plastische uitleg is leuk en aardig maar je loopt vroeger of later toch vast omdat je vragen blijft hebben.

Ik zou wel willen weten wat in dit topic met 'potentie' bedoeld wordt in relatie tot de kwantumvelden.

[peda]

In dit epistel wordt het uitgelegd op een hoger niveau, inclusief berekeningen. Volgens mij is *dit relevant om het veldenprincipe te begrijpen door het te zien als operatorveld.

Hallo Petra,

Dat zie ik zeker ook zo, maar nu de brug slaan van het "" operatorveld "" naar zoals Mart het quasi opmerkt de "' Bron "' van alles wat bestaat. Bij de hypothetische snaar theorie kan ik mij dat bij de trillende concrete "' snaren "" eerder denken, maar concrete "'velden"' ? Ik blijf bij de velden hangen in "' beschrijvingen "' en dan zoek ik naar de brug die de beschrijving quasi "'materialiseert"', zoals bij de "' snaren "' wel het geval is . Kun jij die brug leveren, of een denkfout in mijn betoog aangeven ? ik hoop dat Mart ook nog meedoet om het voor mij "" pareltje "' te vinden.

[hopper]

Ik dacht verder dat jij Jezus-bewustzijn kende. Wederkeren van Jezus gebeurt dan veel, in bewustzijn.

Nee, dat is niet zo. Dat is de interpretatie van gelovigen, die maar blijven denken dat Jezus terug keert.
Bewustzijn is juist vrij van personen. Het neemt de personen waar, in mijn geval de persoon Hopper.
Jezus als persoon is dus ook niet aanwezig in Christus-bewustzijn, dat kan niet.

Maar met dat bewustzijn komt inderdaad een openheid, en mogelijkheden. Punt van twist was hier trouwens eerder of geschiedenis vastligt. Ik zou zeggen als de toekomst niet vastligt dan ook de geschiedenis niet… Als de geschiedenis vastligt is er maar 1 toekomst.

Geschiedenis ligt vast vanuit het eeuwige NU-punt. De toekomst is altijd onbekend. Zou dat niet zo zijn, dan was het hele leven niet meer dan een predestinatie. De acteurs in het leven (wij dus) kunnen het leven daarmee opvatten als 'echt' en we kunnen de onechtheid (het worden) door krijgen. Maar ook binnen de onechtheid kun je niet anders dan in de rol van acteur blijven.

[Messenger]

Ik hoop meer van je te lezen want ik denk dat we het eens zijn over de tijd, zoals jij zegt dat daarvan niets vast ligt.
Daar word ik niet nerveus van.

Heel fijn dat jij niet nerveus van een idee van een niet-vastgelegde werkelijkheid. Walsh is volgens mij ook een denker die wil dat je mogelijkheden blijft zien. Op een gegeven moment kan het ook voor je gaan werken.

Voor mij werkt het al jaren en heeft het grote invloed op mijn leven.

[peda]

Hallo Petra,

Even naar de metaforenwereld. Je hebt een taart, een receptenboek en deeg. Zo lees ik voor taart "' alles wat bestaat "' voor deeg het '' concrete, waaruit alles wat bestaat, voortpruit"' en voor het receptenboek de beschrijving van het ermergentie proces. Bij de snaren theorie zijn de snaren ( één dimensionaal en Plancklengte ) het deeg en "' alles wat bestaat "" de taart. Bij Mart lees ik dat hij de Kwantumvelden ziet als het deeg, terwijl ik het Kwantumveld vooreerst zie als het receptenboek ( beschrijving ). Zo zijn in mijn voorstelling de snaren en het Kwantumveld ook geen concurrenten van elkaar , maar passen de snaren in de Kwantumvelden theorie, waarbij de kwantumvelden niet de snaren "' produceren "". Waar zit ik eventueel fout in de metafoor?

[Mart]

De deeltjes zijn verstoringen van het kwantumveld die zich binnen het veld voortplanten en staan er niet los van.

Deeltjes zijn kwantumvelden volgens mij. Ik zie tenminste het golf-karakter van het deeltje als kwantumveld. Als je wilt rekenen met het spleet experiment gebruik je het kwantumveld.

Ja, volgens mij impliceer ik dat ook. Alle elementaire deeltjes betreffen een eigen uniek kwantumveld, maar het kwantumveld is fundamenteel en niet de deeltjes -- de deeltjes zijn simpel verstoringen binnen het betreffende kwantumveld.

[Leon]

Ik dacht verder dat jij Jezus-bewustzijn kende. Wederkeren van Jezus gebeurt dan veel, in bewustzijn.

Nee, dat is niet zo. Dat is de interpretatie van gelovigen, die maar blijven denken dat Jezus terug keert.
Bewustzijn is juist vrij van personen. Het neemt de personen waar, in mijn geval de persoon Hopper.
Jezus als persoon is dus ook niet aanwezig in Christus-bewustzijn, dat kan niet.

Maar met dat bewustzijn komt inderdaad een openheid, en mogelijkheden. Punt van twist was hier trouwens eerder of geschiedenis vastligt. Ik zou zeggen als de toekomst niet vastligt dan ook de geschiedenis niet… Als de geschiedenis vastligt is er maar 1 toekomst.

Geschiedenis ligt vast vanuit het eeuwige NU-punt. De toekomst is altijd onbekend. Zou dat niet zo zijn, dan was het hele leven niet meer dan een predestinatie. De acteurs in het leven (wij dus) kunnen het leven daarmee opvatten als 'echt' en we kunnen de onechtheid (het worden) door krijgen. Maar ook binnen de onechtheid kun je niet anders dan in de rol van acteur blijven.

Hups daar leg je jezelf weer vast. Dat zal wel onbewust zijn denk ik.

[Leon]

Deeltjes zijn kwantumvelden volgens mij. Ik zie tenminste het golf-karakter van het deeltje als kwantumveld. Als je wilt rekenen met het spleet experiment gebruik je het kwantumveld.

Ja, volgens mij impliceer ik dat ook. Alle elementaire deeltjes betreffen een eigen uniek kwantumveld, maar het kwantumveld is fundamenteel en niet de deeltjes -- de deeltjes zijn simpel verstoringen binnen het betreffende kwantumveld.

Tijdelijke verstoringen…

[Bonjour]

Tijdelijke verstoringen…

Die aan de wet van behoud van energie, impuls, lading etc moeten voldoen.

[Leon]

Tijdelijke verstoringen…

Die aan de wet van behoud van energie, impuls, lading etc moeten voldoen.

Binnen 1 gedetermineerd universum wel, alleen is dat niet de kwantumrealiteit.

[Petra]

Hallo Petra,

Even naar de metaforenwereld. Je hebt een taart, een receptenboek en deeg. Zo lees ik voor taart "' alles wat bestaat "' voor deeg het '' concrete, waaruit alles wat bestaat, voortpruit"' en voor het receptenboek de beschrijving van het ermergentie proces. Bij de snaren theorie zijn de snaren ( één dimensionaal en Plancklengte ) het deeg en "' alles wat bestaat "" de taart. Bij Mart lees ik dat hij de Kwantumvelden ziet als het deeg, terwijl ik het Kwantumveld vooreerst zie als het receptenboek ( beschrijving ). Zo zijn in mijn voorstelling de snaren en het Kwantumveld ook geen concurrenten van elkaar , maar passen de snaren in de Kwantumvelden theorie, waarbij de kwantumvelden niet de snaren "' produceren "". Waar zit ik eventueel fout in de metafoor?

Hi Peda,
Ik heb weinig tijd.. dus hopelijk ga ik niet te kort door de bocht.
Eigenlijk zeg je het toch zelf al, de snaartheorie kun je zien als zelf een soort tweedimensionale kwantumveldentheorie met conforme symmetrie.
In principe is een snaar toch gewoon een uitgestrekt deeltje.
Er zijn snaartheorieën voor een driedimensionaal heelal die equivalent zijn aan theorieën in een tweedimensionale ruimte, dat zijn quantumtheorieën die geen zwaartekracht bevatten = de gewone quantumtheorieën van puntdeeltjes. (Omdat de zwaartekracht is verborgen als hologram).


Anyway...ik had herinnerde me vaag iets over Spinoza in verband met quantum, en verhip gevonden; een metafysische verbinding.
Die wilde ik ff kwijt maar kwam in je taart terecht. Misschien is dit de slagroom op de taart.
Spinoza en quantum field theory


En als kers op de slagroom een toevalstreffer (door het zoeken naar Spinoza) ... een recent Stanford epistel over de verbinding met bewustzijn.
Quantumbenaderingen Van Bewustzijn

[peda]

Anyway...ik had herinnerde me vaag iets over Spinoza in verband met quantum, en verhip gevonden; een metafysische verbinding.
Die wilde ik ff kwijt maar kwam in je taart terecht. Misschien is dit de slagroom op de taart.
Spinoza en quantum field theory

Hallo Petra,

Dank voor 2 interessante links.
Wat mij bij de Spinoza link opviel waren 2 uitspraken en wel op blz 2 en blz 4
Bladzijde 2;
In de kwantumvelden theorie worden krachten tussen deeltjes overgebracht door andere deeltjes, maar deze deeltjes worden niet gezien als deeltjes maar als "'excitaties "' in een veld. Dit wil zeggen dat delen van dit veld in een hogere energietoestand verkeren. Een electron is niet een klein balletje, maar een "" excitatie "" in een electron veld, dat op iedere plaats in de ruimte een zekere waarde heeft. Deeltjes zijn "' excitaties "" van velden.
Deeltje= excitatie in een kwantumveld, dat kan ik snappen en zo reageerde ik ook in mijn bijdrage richting Bonjour.

Maar nu de opmerking op blz 4.
Stel nu dat een deeltje ophoudt te bestaan. Dit betekent dan dat een bepaald veld van eigenschap verandert. Maar deze verandering van eigenschap betekent niet dat het veld ophoudt te bestaan. M.a.w. als een deeltje ophoudt te bestaan dan komt er geen niets voor in de plaats. Het veld met andere eigenschap blijft bestaan.
Wordt hiermede nu in de link gezegd dat het Kwantumveld als enig veld in onze kosmos het eerst bestond en dat daaruit vervolgens deeltjes via veld "excitatie "" tevoorschijn komen ( de inbreng van Mart ) of is er een ander ( bijv. het bestaan van vele velden ) begrijpen. Is het enige Kwantumveld het Unificatieveld, waarnaar zo vlijtig maar tot dusverre zonder resultaat wordt gezocht ?

[Tin]

Hallo Tin,

Zie jij de WERKELIJKHEID in het metafysische domein, in het fysische domein, of weet je het niet ( agnost ).
De WERKELIJKHEID in het fysische domein is het minst gecompliceerd, volg de consensus van de wetenschap.
De WERKELIJKHEID in het metafysische domein is gecompliceerd, gezien het aantal totaal uiteenlopende opvattingen, wat in het zeer kleine reeds zichtbaar is op dit forum. Consensus is niet te vinden, de wereld van de kleinste gemene veelvouden in opvattingen.

Hallo Peda,
Niet eerder de gelegenheid gehad hier te reageren, maar het onderwerp is heel interessant. Een fundamenteel onderwerp.
Ook nog geen gelegenheid gehad dit topic hier verder door te lezen, evenmin als het verwante topic dat als TS meekreeg `Kees van de Spek over dood, God en hiernamaals`.
Toch wil ik hier in ieder geval even op deze post van jou reageren.
In het algemeen voel ik mij wel verwant met de stellingname die je inneemt op het forum: die van de agnost.
Hoe kunnen wij iets zeker weten terwijl we inherent gebonden zijn aan onze beperkte kenvermogen?
Zie al mijn bespiegeling dus in dat licht.
Hoewel jij en ik zich dus in zekere zin neutraal opstellen, lijkt het me niet te ontkennen dat we wel degelijk bepaalde uitgangspunten hebben. Zo ben jij duidelijk 'vriend van de wetenschap'. Nou ben ik ook 'vriend van de wetenschap' in die zin dat ik geen behoefte heb de uitkomsten der wetenschap te ontkennen wanneer daar voldoende bewijs voor is. Maar ik zie de reikwijdte van wetenschap (weten= kennis) als beperkt. En dus lijkt het me onwaarschijnlijk dat de `Werkelijkheid` een kwestie van een te bewijzen wetenschap kan zijn.
Niet de werkelijkheid van het individu. Ieder heeft zijn eigen werkelijkheid opgebouwd uit wetenschappelijke feiten, relgieuze fantasiën etc.etc., maar de universele Werkelijkheid.
Wanneer er een universele werkelijkheid bestaat natuurlijk.

De omgang met Kwantumvelden in de wetenschappelijke omgeving, zie ik als fors anders als de invulling van een metafysische kwantumveld opvatting.

Dat ligt voor de hand, vanwege het feit dat wetenschap empirisch is. Ze houdt zich bezig met empirische bestudering van de werkelijkheid. Daarom is zij niet onwaar, maar wel beperkt en dus niet de totale werkelijkheid.

Worden die verschillende opvattingen niet inhoudelijk gescheiden dan voorzie ik babylonische spraakverwarring, maar de praktijk zal uitwijzen of ik met mijn gedachten daaromtrent al of niet gelijk krijg.
Waar zie jij eventuele symbiose mogelijkheden ?

Het scheiden van de Werkelijkheid zorgt voor Babylonische spraakverwarring.
Je kunt verzonnen goden, bewustzijn en empirische wetenschap wel categoriseren in een kaartenbak of een forum zoals dit, maar het blijft dan wel de verzuiling van de persoonlijke stukjes waarheid.

Ik denk dat jij meer van dualiteit als fundamenteel uitgaat dan ik.
Ik neig meer naar het 'ene' om een leenwoordje te gebruiken.

Je kunt natuurlijk zeggen dat de gebruiker van het woord 'kwantumveld' niks wil weten van het wetenschappelijk onbewijsbare. Dat blijkt ook wel.
En van wie God of Maha Brahma als bron van alles ziet, zou er wetenschappelijk niks onderbouwd mogen.
Als agnost kunnen we misschien zeggen niet achter de werkelijkheid te kunnen komen.
Maar een symbiose tussen de diverse standpunten lijkt mij toch wel mogelijk.
En zeker noodzakelijk.
De praktijk van dit forum laat natuurlijk wel zien dat iedereen eigenlijk alleen het eigen standpunt herhaalt.

Wat mij persoonlijk altijd verbaasd, is wanneer wetenschappers de m.i. wetenschappelijk onbewijsbare zaken als bewustzijn en liefde eigenlijk ontkent. Wanneer men de materiële werkelijkheid als enige werkelijkheid ziet.
Dat staat op zich ook helemaal los van de vraag of bewustzijn mogelijk is los van de fysieke hersenen.
Immers: ook als dat niet mogelijk is hoeft het niet zo te zijn dat je het wetenschappelijk bewijsbare aangezicht als meest fundamenteel beschouwd.
Het onbewijsbare aspect van hetgeen men bewijst zou veel fundamenteler kunnen zijn.
Het ligt dan ook voor mij voor de de hand dat ik de uitspraak 'alles is bewustzijn' veel plausibeler vind dan 'alles is materie'
Het woord 'metafysisch' geeft me een beetje te zweverige inhoud in een gesprek als dit. Metafysisch versus de wetenschap. Maar we hebben het hier niet noodzakelijkerwijs over geesten, nymfen, goden of wat dies meer zij. We hebben het ook over waar ons leven hier en nu uit bestaat: bewustzijn.

[HJW]

Wat mij persoonlijk altijd verbaasd, is wanneer wetenschappers de m.i. wetenschappelijk onbewijsbare zaken als bewustzijn en liefde eigenlijk ontkent. Wanneer men de materiële werkelijkheid als enige werkelijkheid ziet.
Dat staat op zich ook helemaal los van de vraag of bewustzijn mogelijk is los van de fysieke hersenen.
Immers: ook als dat niet mogelijk is hoeft het niet zo te zijn dat je het wetenschappelijk bewijsbare aangezicht als meest fundamenteel beschouwd.
Het onbewijsbare aspect van hetgeen men bewijst zou veel fundamenteler kunnen zijn.
Het ligt dan ook voor mij voor de de hand dat ik de uitspraak 'alles is bewustzijn' veel plausibeler vind dan 'alles is materie'
Het woord 'metafysisch' geeft me een beetje te zweverige inhoud in een gesprek als dit. Metafysisch versus de wetenschap. Maar we hebben het hier niet noodzakelijkerwijs over geesten, nymfen, goden of wat dies meer zij. We hebben het ook over waar ons leven hier en nu uit bestaat: bewustzijn.

Prachtige bijdrage !

[Mart]

Wat mij persoonlijk altijd verbaasd, is wanneer wetenschappers de m.i. wetenschappelijk onbewijsbare zaken als bewustzijn en liefde eigenlijk ontkent.

Bewustzijn is geen fenomeen dat men ontkent, maar dat men onderzoekt. Liefde wordt evenmin ontkend, maar kan gewoon worden bestudeerd door de Psychologie, Biologie en Chemie.

Wanneer men de materiële werkelijkheid als enige werkelijkheid ziet.

De wetenschap zegt helemaal niet dat de materiële werkelijkheid de enige werkelijkheid is. Psychologie is wetenschap en erkent gewoon het bestaan van emoties.

Het onbewijsbare aspect van hetgeen men bewijst zou veel fundamenteler kunnen zijn.

Het gaat erom dit aan te tonen of er in ieder geval voldoende bewijsmateriaal voor aan te dragen dat het meer is dan een overtuiging van een gelovige, anders blijft het een beetje zweverig en weinig ondersteund door bewijsmateriaal. Ik ken een vrouw die in kabouters gelooft en mensen die in goden geloven. Ja, toegegeven: interessant! Maar als men zich niet op het gebied van de wetenschap kan begeven met voldoende bewijsmateriaal, dan sta je in de boekenkast naast de goden, kabouters, metafysica en filosofie.

Het ligt dan ook voor mij voor de de hand dat ik de uitspraak 'alles is bewustzijn' veel plausibeler vind dan 'alles is materie'

Toon maar aan dat alle materie bewustzijn is, of draag er genoeg bewijsmateriaal voor aan dat het aannemelijk wordt. Bewustzijn buiten de hersenen is nergens aangetoond; materie is daarentegen eenvoudig buiten de hersenen aan te tonen.

Het woord 'metafysisch' geeft me een beetje te zweverige inhoud in een gesprek als dit.

Nogal.

Metafysisch versus de wetenschap. Maar we hebben het hier niet noodzakelijkerwijs over geesten, nymfen, goden of wat dies meer zij. We hebben het ook over waar ons leven hier en nu uit bestaat: bewustzijn.

Je wilt toch niet beweren dat de gedachte dat bomen, stenen, planeten en sterren uit bewustzijn bestaan, betere kaarten heeft dan het bestaan van geesten, goden en kabouters? Het is allemaal metafysica. Interessant, maar m.i. inderdaad redelijk zweverig als het als waarheidsclaim wordt ingezet.

[Petra]

Hallo Petra,

Dank voor 2 interessante links.
Wat mij bij de Spinoza link opviel waren 2 uitspraken en wel op blz 2 en blz 4
Bladzijde 2;
In de kwantumvelden theorie worden krachten tussen deeltjes overgebracht door andere deeltjes, maar deze deeltjes worden niet gezien als deeltjes maar als "'excitaties "' in een veld. Dit wil zeggen dat delen van dit veld in een hogere energietoestand verkeren. Een electron is niet een klein balletje, maar een "" excitatie "" in een electron veld, dat op iedere plaats in de ruimte een zekere waarde heeft. Deeltjes zijn "' excitaties "" van velden.
Deeltje= excitatie in een kwantumveld, dat kan ik snappen en zo reageerde ik ook in mijn bijdrage richting Bonjour.

Maar nu de opmerking op blz 4.
Stel nu dat een deeltje ophoudt te bestaan. Dit betekent dan dat een bepaald veld van eigenschap verandert. Maar deze verandering van eigenschap betekent niet dat het veld ophoudt te bestaan. M.a.w. als een deeltje ophoudt te bestaan dan komt er geen niets voor in de plaats. Het veld met andere eigenschap blijft bestaan.
Wordt hiermede nu in de link gezegd dat het Kwantumveld als enig veld in onze kosmos het eerst bestond en dat daaruit vervolgens deeltjes via veld "excitatie "" tevoorschijn komen ( de inbreng van Mart ) of is er een ander ( bijv. het bestaan van vele velden ) begrijpen. Is het enige Kwantumveld het Unificatieveld, waarnaar zo vlijtig maar tot dusverre zonder resultaat wordt gezocht ?

Hi Peda,
Naar ik begrijp moeten we het zien als een velden in velden (met overlap) systeem. (Natuurkundige velden zijn temperatuur, luchtdruk, luchtvochtigheid, elektriciteit, zwaartekracht en magnetisme. Waarbij zwaartekracht de enige is die nog niet kloppend beschreven kan worden zonder de snaartheorie).

Kwantumveld/velden en wat er aan ten grondslag ligt.. dat moet de studie naar voor-/ het begin van de Big Bang uitwijzen.
(Is zwaartekracht een veld of een emergent verschijnsel door veranderingen in de informatieverdeling?).


Wat je vraag betreft.. aangezien "bestaan" een eigenschap van een veld is door veranderde informatie verdeling (excitatie)
Excitaties
Het bestaan van B is dus een eigenschap van een veld in de ruimte. Dingen bestaan echter doorgaans niet alleen op een bepaald tijdstip t, maar hebben een zekere bestaansduur. Deze ruimte-tijdcontinuïteit kan als volgt worden uitgedrukt. Een object x bestaat gedurende periode t_1 tot en met t_n als voor een bepaald veld X geldt dat X op ieder moment van de periode x-achtig is. Als x beweegt dan betekent dit dat een zeker veld zijn x-achtigheid verliest terwijl een ander veld x-achtig wordt.
Dit betekent dat een bepaald veld van eigenschap verandert, het verandert van x-achtig in niet-x-achtig. Maar deze verandering van eigenschap betekent niet dat het veld ophoudt te bestaan. Met andere woorden, als object x ophoudt te bestaan, dan ontstaat er geen uitgebreid niets voor in de plaats





Ik vond het tweede epistel nou juist zo geweldig!
Voor het eerst dat ik een samenhangend (redelijk beknopt) overzicht zie van alle degelijke goed onderbouwde wetenschappelijke onderzoeken naar bewustzijn m.b.v. kwantumbenaderingen. (Het Lichaam-Geest probleem).
Wetenschappelijke bruggetjes tussen de metafysische wereld en materiële stof.. hoe fantastisch is dat!

En als kers op de slagroom een toevalstreffer (door het zoeken naar Spinoza) ... een recent Stanford epistel over de verbinding met bewustzijn.
Quantumbenaderingen Van Bewustzijn

[peda]

Hallo Petra,

Bewustzijnsvelden ja of neen, dat is nu juist de cruciale vraag met een daarop inspelend antwoord. Sheldrake bijvoorbeeld met zijn morfogenetische velden, waaraan hij bewustzijn toekent. Teilhard met materie + plus bewustzijn beneden de waarnemingsdrempel. Böhm in zijn gesprekken met Krishnamurti, steeds draait het om Bewustzijn ( grote Letter B) als fundament voor de stof of stof met Bewustzijn of om stof als fundament voor bewustzijn ( kleine letter b ). B of b, that is the big question, voor de nooit ophoudende onderlinge informatie uitwisseling.

[Petra]

Hi Peda,
Idd.
Wie weet vinden we ooit nog 's een Unificatieveld wat 't stof deed opwaaien.

[Mart]

Heb Sheldrake overigens ooit ontmoet toen hij tijdens de Studium Generale een toespraak hield. Het is m.i. nogal onwetenschappelijk om zonder enig bewijsmateriaal iets als waarheid neer te zetten.

[hopper]

https://evolutiegids.nl/rupert-sheldrake/

Morfogenetische velden lijken erg op wat Carl Gustav Jung het collectief onderbewuste noemt en wat in de Veda’s wordt aangeduid met de Akasha-kronieken, de bibliotheek of geheugenbank van de aarde die alles bevat wat elk individu en elke soort ooit hebben ervaren.

Ik denk ook niet dat dit met wetenschap van doen heeft. Wel met occulte kennis.

[hopper]

Hoe vaak sceptische wetenschappers ook aangeven dat Sheldrake’s boek Seven experiments that could change the world (1994) de wereld niet veranderd heeft en dat ook in de toekomst niet zal doen, is zijn theorie dat mentale activiteiten van mensen inderdaad invloed kunnen uitoefenen op de wereld. Niemand kan de scheiding beschrijven tussen de bizarre kwantumwereld (waar verstrengeling een gegeven is) en de alledaagse realiteit (waar de natuur lijkt te werken volgens oorzaak en gevolg). Kan het zijn dat beide werkelijkheden tegelijkertijd waar zijn?

Zelfkennis leert mij dat de werkelijkheid van bewustzijn een geheel andere werkelijkheid is dan die van ruimte en tijd.
Het éne is de zijnde werkelijkheid en de andere is de wordende werkelijkheid.
Deze twee werkelijkheden zijn strikt gescheiden van elkaar.
Je kunt dus niet met de werkelijkheid van het wordende, het zijnde proberen te begrijpen.
Gelovigen proberen dat wel, maar hun pogingen mislukken jammerlijk.
Anderzijds kan de wetenschap ook niet doordringen in het zijnde.
Empirisch onderzoek is daar onmogelijk.

[peda]

Heb Sheldrake overigens ooit ontmoet toen hij tijdens de Studium Generale een toespraak hield. Het is m.i. nogal onwetenschappelijk om zonder enig bewijsmateriaal iets als waarheid neer te zetten.

Wat een ander ook moge beweren, voor mij zijn het overtuigingen en overtuigingen zijn er als de zandkorrels, maar desalniettemin interessant. De ene overtuiging zie ik naar mijn overtuiging wel kwalitatief beter als de andere overtuiging, maar een ieder volge de eigen weg. Agnosticisme maakt niet iedereen gelukkig, vandaar.

[MagereHein]

Het mooie van wetenschap is dan dat overtuigingen gefilterd worden, samen komen waarna we feiten overhouden

[hopper]

https://www.trouw.nl/wetenschap/kunnen- ... gle.com%2F

Jolij wijst naar de boom die omvalt in een volstrekt verlaten woud. Een filosofisch probleem: Maakt die vallende boom geluid? Nou, niet als er niemand is om de trillingen die hij veroorzaakt als geluid waar te nemen.

Dat brengt Jolij bij een andere tak van wetenschap waarin de waarnemer de werkelijkheid maakt: de kwantummechanica. In de natuurkunde van het allerkleinste verkeren deeltjes in verschillende toestanden tegelijk, tot ze door een waarneming worden gedwongen een ­gezicht te laten zien. Dat idee is zo onwerkelijk dat zelf natuurkundigen nog niet precies weten wat ze ­ermee aan moeten.

We begeven ons hier op een bijzonder terrein. Het heeft er alles van weg dat bewustzijn (de waarnemer) onze werkelijkheid (gedwongen een gezicht te laten zien) schept. Om vervolgens dat 'geschapen gezicht' waar te nemen. Wat zou betekenen dat bewustzijn waarnemer en schepper in één is.

Nu volgt het wat speculatieve idee dat bewustzijn een rol speelt in die natuurkunde van het allerkleinste; dat bewustzijn de fysieke werkelijkheid kan maken of breken. Het zou paranormale verschijnselen kunnen verklaren, omdat gebeurtenissen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, toch verstrengeld zijn geraakt, zoals simultane pijn­ervaringen van eeneiige tweelingen.

Niet alleen eeneiige tweelingen, maar ook andere mensen kunnen 'verstrengeld' raken.

[Leon]

We begeven ons hier op een bijzonder terrein. Het heeft er alles van weg dat bewustzijn (de waarnemer) onze werkelijkheid (gedwongen een gezicht te laten zien) schept. Om vervolgens dat 'geschapen gezicht' waar te nemen. Wat zou betekenen dat bewustzijn waarnemer en schepper in één is.

De waarnemer is onbepaald voor de waarneming. Relationeel is er pas 1 als er 2 is.