Doordenken

[thom]

Geraakt door de natuur die niet van deze wereld is. Door het Zijne.

Daar kun je niet door geraakt worden, dat ben je.

Nee dat ben je niet. Dat is wat je zou willen, en wat uit al je reacties blijkt, maar wat meent te zijn is wat deze natuur is, afhankelijk van deze wereld.

[hopper]

Daar kun je niet door geraakt worden, dat ben je.

Nee dat ben je niet. Dat is wat je zou willen, en wat uit al je reacties blijkt, maar wat meent te zijn is wat deze natuur is, afhankelijk van deze wereld.

Prima Thom, jij zal het wel weten......

[thom]

Nee dat ben je niet. Dat is wat je zou willen, en wat uit al je reacties blijkt, maar wat meent te zijn is wat deze natuur is, afhankelijk van deze wereld.

Prima Thom, jij zal het wel weten......

Nee, ik kan het lezen.

[callista]

Lezen tja...maar begrijp je ook alles wat je leest?

[thom]

Lezen tja...maar begrijp je ook alles wat je leest?

Dat leg ik hopper net uit.

[callista]

Oh...dan heb ik dat niet goed gelezen...

[thom]

Oh...dan heb ik dat niet goed gelezen...

[Leon]

Ja je blijft maar denken dat het lichaam een geheel is met geest en ziel, maar ik ga dus uit van externe elementen, je hebt nature, maar ook nurture en dan nog een bewustzijnsmogelijkheid van de ziel.

Er is voor jou maar 1 lichaam, maar voor mij zijn het er meer, je bent hoe dan ook verbonden met anderen, in overeenkomst en tegenstelling. De focus bij 1 lichaam leggen is absurd. Deze hoort bij een collectief.

Als je de wil van het lichaam en de wil van de geest wilt vergelijken..(wat je o.a. hier schreef.viewtopic.php?p=391258#p391258 "Wel jammer dat de wil van het lichaam en de wil van de geest dan niet vergeleken mogen worden")

.. leg je dan de focus op de wil van jouw lichaam en Jouw geest, of op die van een collectief?
Het klinkt mij niet collectief in de oren.

Willen is eigenlijk niet individueel voor de geest en ziel

Ik bepaald opzicht ontheft determinisme je juist van alle verantwoordelijkheden, je kunt alles afdoen als voorbestemd. Ik ontsnap aan die gedachte door een universum als geheel deterministisch te noemen, maar mensen bewoners van het multiversum te maken, waar keuzes het dominante bewustzijn naar een bepaald universum voeren. Dan ben je voor jezelf verantwoordelijk of je dominante bewustzijn in een gunstige wereld leeft of niet. De rechtvaardigheid van God is dat deze jouw keuzes onmiddelijk door laat werken op jouw dominante bewustzijn.

Ik probeer met je mee te denken Leon. (Fijn dat Damaris een richting aangaf want ik kon er geen knoop aan vasttouwen waar je nou naartoe wide denken).

Aldus..
We zijn niet 1 lichaam maar een collectief wat leeft in een multiversum en door de keuzes van ons dominante bewustzijn in een bepaalde al of niet gunstige wereld leven.

En nu Leon?
Kennelijk hebben jij en ik (e.a.) gekozen om in ons vergankelijke lijf in deze wereld te leven.
Denk je dat je tijdens dit leven m.b.v. je dominante bewustzijn jezelf naar een gunstiger wereld kan voeren ?
Of maakten we die keuze voor onze geboorte op deze aardkloot ?
Betekent het feit dat wij voor deze wereld gekozen hebben dat dit volgens ons de meest gunstige wereld is ?

Ik ben aanhanger van Leibniz die beweerde dat we in de beste van de mogelijke werelden leven. Ik vrees dat het waar is.

Ja vaak denk ik dat we al een bepaald plan hebben voor de geboorte, wat daar van terecht komt is altijd nog de vraag.

Dit blijft speculatie.

[Leon]

Ja ik ben zelf op latere leeftijd “geraakt” door het geloof, en denk dat als je alleen maar “vorming” hebt gehad en niet “geraakt” wordt je eigenlijk niet kunt geloven. Dat “geraakt” worden is dus de “onverdiende gunst” of “genade” wat wel leuk is in theorie maar dan vrij nietszeggend blijft denk ik dan.

Zoals de hele Bijbel nietszeggend is, totdat je het doorhebt.

Ik denk ook dat het "" geraakt "' worden of in christelijke bewoording de "' genade "' deelachtig worden, de verklaring is voor het kunnen "' geloven "".
Zelf mis ik deze geraaktheid en terugkijkende ben ik ook nooit geraakt geweest. Ik was dus altijd een ongelovige gelovige, die de geloofsleer van buiten leerde, zoals ik alle voor het examen vereiste lesstof van buiten leerde zonder mij met de inhoud van de lesstof te identificeren. Er innerlijk echt wat mee te hebben, kende ik niet. Zo'n ongelovige gelovige haakt dan in mijn optiek makkelijker van de geloofsleer af, wat in de praktijk ook duidelijk waar te nemen is.

Ja dan ben je goed instaat om vergelijkingen te trekken, omdat je niet bevooroordeeld bent.

[Messenger]

Als je de wil van het lichaam en de wil van de geest wilt vergelijken..(wat je o.a. hier schreef.viewtopic.php?p=391258#p391258 "Wel jammer dat de wil van het lichaam en de wil van de geest dan niet vergeleken mogen worden")

.. leg je dan de focus op de wil van jouw lichaam en Jouw geest, of op die van een collectief?
Het klinkt mij niet collectief in de oren.

Willen is eigenlijk niet individueel voor de geest en ziel

Ik probeer met je mee te denken Leon. (Fijn dat Damaris een richting aangaf want ik kon er geen knoop aan vasttouwen waar je nou naartoe wide denken).

Aldus..
We zijn niet 1 lichaam maar een collectief wat leeft in een multiversum en door de keuzes van ons dominante bewustzijn in een bepaalde al of niet gunstige wereld leven.

En nu Leon?
Kennelijk hebben jij en ik (e.a.) gekozen om in ons vergankelijke lijf in deze wereld te leven.
Denk je dat je tijdens dit leven m.b.v. je dominante bewustzijn jezelf naar een gunstiger wereld kan voeren ?
Of maakten we die keuze voor onze geboorte op deze aardkloot ?
Betekent het feit dat wij voor deze wereld gekozen hebben dat dit volgens ons de meest gunstige wereld is ?

Ik ben aanhanger van Leibniz die beweerde dat we in de beste van de mogelijke werelden leven. Ik vrees dat het waar is.

Ja vaak denk ik dat we al een bepaald plan hebben voor de geboorte, wat daar van terecht komt is altijd nog de vraag.

Dit blijft speculatie.

Er zijn volgens mij nog wel betere werelden. Niet alleen op Aarde is er leven. Het zou een grote verspilling van de ruimte zijn.

En onze ziel heeft inderdaad een agenda, een soort bucketlist van wat de ziel wil ervaren via de geest (als onwetend en blanco uitvoerder) en het lichaam als voertuig/instrument.

De ziel maakt alles mogelijk dat de geest kiest. Dat is niet alleen wat we graag zien maar ook wat we helemaal niet willen zien.
We moeten daarom voorzichtig zijn met wat we bedoeld of onbedoeld kiezen.

[Messenger]

Ik denk ook dat het "" geraakt "' worden of in christelijke bewoording de "' genade "' deelachtig worden, de verklaring is voor het kunnen "' geloven "".
Zelf mis ik deze geraaktheid en terugkijkende ben ik ook nooit geraakt geweest. Ik was dus altijd een ongelovige gelovige, die de geloofsleer van buiten leerde, zoals ik alle voor het examen vereiste lesstof van buiten leerde zonder mij met de inhoud van de lesstof te identificeren. Er innerlijk echt wat mee te hebben, kende ik niet. Zo'n ongelovige gelovige haakt dan in mijn optiek makkelijker van de geloofsleer af, wat in de praktijk ook duidelijk waar te nemen is.

Ja dan ben je goed instaat om vergelijkingen te trekken, omdat je niet bevooroordeeld bent.

Ik heb het mogen ervaren, geraakt te zijn. Daarom is het deels niet alleen geloven maar ook innerlijk weten/overtuigd zijn.

[hopper]

Lezen tja...maar begrijp je ook alles wat je leest?

Zelfs al lees je de bijbel, dan is het maar net hoe je het leest.

[hopper]

Willen is eigenlijk niet individueel voor de geest en ziel

Ik heb individueel vast gesteld dat er 'willen' is in de geest en ziel.
Ik ben dan een uitzondering denk ik.

[hopper]

Ja vaak denk ik dat we al een bepaald plan hebben voor de geboorte, wat daar van terecht komt is altijd nog de vraag.

Dit blijft speculatie.

Het valt te weten dat ik (individueel) geen bepaald plan had voor de geboorte.
Misschien anderen wel, maar ik zeker niet!

[hopper]

Ik heb het mogen ervaren, geraakt te zijn. Daarom is het deels niet alleen geloven maar ook innerlijk weten/overtuigd zijn.

Weten en overtuigd zijn, zijn verschillend. Bij een overtuiging weet je juist niet.

[peda]

Ik ben aanhanger van Leibniz die beweerde dat we in de beste van de mogelijke werelden leven. Ik vrees dat het waar is.

Ja vaak denk ik dat we al een bepaald plan hebben voor de geboorte, wat daar van terecht komt is altijd nog de vraag.

Dit blijft speculatie.

Wanneer je God als Schepper serieus neemt, dan is de Leibniz conclusie niet zo vreemd. De Schepper vond een schepping met vrije wil, beter als een schepping zonder vrije wil bij de mens. Of het zo in elkaar zit is een tweede, maar de Leibniz -conclusie spreekt mij bij het Schepper-schepsel scenario wel aan. Wie geen Schepper aan het werk ziet, volgt uiteraard een andere weg, waarop hij/zij Leibniz ook niet ontmoet. Verschil in axioma moet er wel zijn.

[Messenger]

Ik heb het mogen ervaren, geraakt te zijn. Daarom is het deels niet alleen geloven maar ook innerlijk weten/overtuigd zijn.

Weten en overtuigd zijn, zijn verschillend. Bij een overtuiging weet je juist niet.

Bij een overtuiging weet je het wel, bij een geloofsovertuiging weet je het niet maar ben je er vrij zeker van.

[Leon]

Willen is eigenlijk niet individueel voor de geest en ziel



Ik ben aanhanger van Leibniz die beweerde dat we in de beste van de mogelijke werelden leven. Ik vrees dat het waar is.

Ja vaak denk ik dat we al een bepaald plan hebben voor de geboorte, wat daar van terecht komt is altijd nog de vraag.

Dit blijft speculatie.

Er zijn volgens mij nog wel betere werelden. Niet alleen op Aarde is er leven. Het zou een grote verspilling van de ruimte zijn.

En onze ziel heeft inderdaad een agenda, een soort bucketlist van wat de ziel wil ervaren via de geest (als onwetend en blanco uitvoerder) en het lichaam als voertuig/instrument.

De ziel maakt alles mogelijk dat de geest kiest. Dat is niet alleen wat we graag zien maar ook wat we helemaal niet willen zien.
We moeten daarom voorzichtig zijn met wat we bedoeld of onbedoeld kiezen.

Ja voorzichtig zijn, daar gaat hem om.

[Leon]

Willen is eigenlijk niet individueel voor de geest en ziel

Ik heb individueel vast gesteld dat er 'willen' is in de geest en ziel.
Ik ben dan een uitzondering denk ik.

Het willen van de geest is dan bijvoorbeeld eervol sterven, dat is geen wil voor het individu maar voor een grotere groep, het vaderland.

[hopper]

Ik heb individueel vast gesteld dat er 'willen' is in de geest en ziel.
Ik ben dan een uitzondering denk ik.

Het willen van de geest is dan bijvoorbeeld eervol sterven, dat is geen wil voor het individu maar voor een grotere groep, het vaderland.

Sorry, met nationalisme heb ik niks. Laat staan dat het eervol is.

[Leon]

Het willen van de geest is dan bijvoorbeeld eervol sterven, dat is geen wil voor het individu maar voor een grotere groep, het vaderland.

Sorry, met nationalisme heb ik niks. Laat staan dat het eervol is.

Het was een voorbeeld hoe de wil van de geest groter is dan het individu. Maar bij jou dus niet?

[hopper]

Sorry, met nationalisme heb ik niks. Laat staan dat het eervol is.

Het was een voorbeeld hoe de wil van de geest groter is dan het individu. Maar bij jou dus niet?

Het 'willen' was in mijzelf te vinden, mijn ziel was belast met 'willen'.
En wie deed dat 'willen'? Mijn geest.

[Leon]

Het was een voorbeeld hoe de wil van de geest groter is dan het individu. Maar bij jou dus niet?

Het 'willen' was in mijzelf te vinden, mijn ziel was belast met 'willen'.
En wie deed dat 'willen'? Mijn geest.

Daar gaat het dus niet om. Het gaat om het meervoudige. Voorbij de beperking van 1 geest.

[hopper]

Het 'willen' was in mijzelf te vinden, mijn ziel was belast met 'willen'.
En wie deed dat 'willen'? Mijn geest.

Daar gaat het dus niet om. Het gaat om het meervoudige. Voorbij de beperking van 1 geest.

Met het meervoudige ben ik niet meer bezig sinds ik het 'willen' heb opgegeven en weet heb van het 'enkelvoudige'.

[Leon]

Daar gaat het dus niet om. Het gaat om het meervoudige. Voorbij de beperking van 1 geest.

Met het meervoudige ben ik niet meer bezig sinds ik het 'willen' heb opgegeven en weet heb van het 'enkelvoudige'.

Als je het zo brengt is het enkelvoudige niet het vergankelijke.