Het begrip 'ziel' komt voort uit de zeer krachtige, dwingende ervaring van zowel individuele als gemeenschappelijke autonomie, zelfbewustzijn en vrijheid van handelen die we als mensen bezitten en waar elke samenleving geheel op gegrond is.Mart schreef: 14 apr 2022, 18:25 Ik denk dat het antwoord op de topicvragen al duidelijk is: "Is het al of niet hebben van een ziel iets wat we aantoonbaar kunnen aannemen of verwerpen ? Zijn er bewijzen die voor en/of tegen spreken?"
Nee, wat dat betreft behoort de ziel tot dezelfde categorie als alle andere zaken waarin enkele mensen geloven maar niet kunnen aantonen. Hier heeft MagereHein - dunkt me - gewoon gelijk.
"Is het nodig of belangrijk dat het te bewijzen is of (ooit) bewezen wordt? Maakt het erg veel uit of we een ziel hebben of niet?"
Dat is subjectief en daar zal iedereen anders over denken. Zelf vermoed ik dat het geloof erin voor zielgelovigen psychologisch nuttig kan zijn zoals een placebo dat ook kan, maar ik zie geen reden van het bestaan ervan uit te gaan.
Deze oerervaring is dus niet zomaar een 'placebo' als de ziel niet zou bestaan, maar de grondslag van heel ons handelen, ons rechtssysteem, onze vrijheden, noem maar op, waar ook zij die niet in een ziel geloven in de praktijk volledig vanuit leven, denken en spreken.
Mocht de ziel echter dezelfde status hebben als de cirkel in de wiskunde, dus niet-bestaand maar alsnog relevant voor wie en wat wij zijn en doen, en mocht het in de natuur zo zijn dat onnuttig geworden functies door evolutie uiteindelijk verdwijnen, dan luidt natuurlijk wel de vraag welk belang ons brein dan precies heeft om die zo meedogenloos krachtige illusie aan te houden?
Waarom zo enorm veel tijd en energie verspillen aan iets waar we als mensheid op zich ook prima zonder mee zouden kunnen om te overleven?
