Inktvlam schreef: ↑27 mei 2022, 21:51
Eliyahu schreef: ↑27 mei 2022, 09:22
De fossiele voetstappen van een dino waar menselijke voetstappen dwars doorheen lopen, dat is ook weer een keihard bewijs dat mensen en dino's samengeleefd hebben, en dat die dingen geen honderden miljoenen jaren oud zijn.
Dino's zijn al 65 miljoen jaar geleden uitgestorven. Maar het jonge-aarde-creationisme en ook darwinistische evolutie helaas nog niet.
Men is tot de conclusie gekomen dat het geen menselijke voetstappen betrof.
Bs"d
Natuurlijk, de evo's die MOETEN wel tot de conclusie komen dat het geen menselijke voetstappen zijn, anders moet hun evolutiegeloof gelijk de afvalbak in.
Maar iedereen die daar twee seconden naar kijkt die ziet dat dat menselijke voetstappen zijn.
Eliyahu schreef:Maar dat was natuurlijk al bewezen door de zachte delen die in dinobotten gevonden worden, zoals elastische pezen, en soepele bloedvaten met daarin hemoglobine, en door het feit dat elk dinobot positief test voor C14, wat onmogelijk is als het ouder is dan 100.000 jaar.
Men heeft zelfs zacht weefsel ontdekt afkomstig van de Cambrische explosie (530 miljoen jaar geleden) en zelfs daarvoor al van de Avalon explosie.
En dat is hoe we weten dat die "explosies" dus geen 530 miljoen jaar geleden gebeurd zijn.
Het jonge-aarde-creationisme is net zo onzinnig als darwinistische evolutie.
En je zal ze de kost moeten geven die nu nog in de darwinistische evolutie geloven.
De aarde blijkt veel ouder te zijn dan de vermeende zesduizend of tienduizend jaar. De diverse aardlagen en de bijbehorende fossielen en ook de massa-uitroeiingen laten zien dat het leven op aarde een lange geschiedenis kent. De continent-verschuivingen (plaattektoniek) is ook een duidelijk bewijs voor een oude aarde.
Vertel eens, waarom is de plaattektoniek bewijs voor een oude aarde?
We hebben hier ook al gezien dat darwinistische evolutie een achterhaalde theorie is. Geen evolutiestamboom en geen geleidelijke evolutie. Fundamenteel nieuwe soorten verschijnen plotseling en volledig gevormd in het fossielenbestand.
En dat is totaal in overeenstemming met het scheppingsverhaal in de bijbel, en dat haalt de evotheorie onderuit.
Het evolutie-scenario is niet eens mogelijk. Evolutie, het blinde, niet-intelligente proces weet helemaal niet wat een oog is. Hoe kun je iets zinnigs produceren als je geen benul hebt van vorm of functie van een belangrijk onderdeel? Om een goed functionerend onderdeel te maken moet je precies weten wat de eerste stap is en elke vervolgstap moet ook precies goed zijn. Het bekende nooit opgeloste probleem van de “incipient stage” – het eerste stadium.
“we can readily understand how complex and full developed structures work and owe their maintenance and preservation to natural selection---a wing, an eye, the resemblance of a bittern to a branch or of an insect to a stick or dead leaf. But how do you get from nothing to such an elaborate something if evolution must proceed through a long sequence of intermediate stages, each favored by natural selection? You can't fly with 2% of a wing or gain much protection from an iota's similarity with a potentially concealing piece of vegetation. How, in other words, can natural selection explain these incipient stages of structures that can only be used (as we now observe them) in much more elaborated form?”
“Gould goes on to point out that among the difficulties of Darwinian theory: one point stands high above the rest: the dilemma of incipient stages. Mivart identified this problem as primary and it remains so today."
Evolutionist Gould geeft toe dat het probleem van de “incipient stage” nooit is opgelost. Ook Soren Lovtrup onderkende het probleem.
http://www.veritas-ucsb.org/library/ori ... cible.html
Dus evolutie is nog steeds principieel onmogelijk.
We hebben hier al eens eerder gesproken over de studie van Nilsson en Pelger. Volgens hun scenario was het mogelijk om in 364.000 jaar tijd (ook werd er gesproken over 364.000 generaties) stukje bij beetje een oog door evolutie te laten ontstaan. Maar dat betekent dat de geslachtsorganen in één keer functioneel moeten zijn en het vinden van een geschikte partner moet ook geen probleem zijn anders geen voortplanting en dus geen nieuwe generatie. Maar dat is blijkbaar van ondergeschikt belang. Knap lastig dat je 364.000 jaar op je oog moet wachten. En hoe zit het met het tweede oog? Het scenario is buitengewoon onwaarschijnlijk, maar vooral lachwekkend.
https://evolutionnews.org/2018/05/eyes-in-a-twinkling/
Nog meer bewijs dat evolutie onmogelijk is.
Een gemiddeld tot klein eiwit is opgebouwd uit 300 aminozuren. Er zijn 20 verschillende aminozuren, dus er zijn 20 tot de macht 300, (20^300) verschillende mogelijkheden om een eiwit in elkaar te zetten, dat is 10^390. Dat is een 1 met 390 nullen. Dat is in vergelijking met de 10^80 atomen in het heelal, een praktisch oneindig getal.
Aan de andere kant heeft een mens minder dan 100.000 genen (10^5) die een zinnige functie vervullen. Als we er vervolgens van uitgaan dat er 100 miljoen verschillende soorten zijn, (wat aan de hoge kant is) en dat die allemaal 100.000 genen hebben, (wat teveel is), en dat deze genen allemaal verschillend zijn, (wat absurd is, veel genen zijn juist gelijk), en dat er gedurende 5 miljard jaar elk jaar zoveel soorten met elk 100.000 functionerende genen geweest zijn, (wat
natuurlijk veels te veel is) dan zouden er in totaal 5 x 10^8+5+9 = is maximaal 10^23 genen geweest zijn.
Het aantal mogelijke eiwitten die geproduceerd kunnen worden door een gen is 10^390.
Dat betekent dat de kans op het ontstaan van 1 functioneel eiwit 10^23 op 10^390, en dat is gelijk aan een kans van 1 op 10^367. En dat is in vergelijking met de 10^80 atomen in het heelal, een oneindig kleine kans.
De wetenschap gaat er van uit dat iets wat een kans heeft van maar 1 op 10^200, dat dat nooit gebeurt.
Het moge duidelijk zijn dat blind toeval niet in staat zal zijn om een nuttig functioneel gen te ontwerpen.
"Een eiwit-molecueel bestaat uit een groot aantal onderdelen die op een speciale manier gerangschikt zijn. Het aantal manieren waarop die onderdelen gerangschikt zouden kunnen worden is overdreven groot. In het geval van zo'n eiwit-molecuul kunnen we dat grote getal feitelijk berekenen. Isaac Asimov deed dat voor het specifieke hemoglobine- eiwit, en noemde dat het Hemoglobine Nummer. Het heeft 190 nullen. Dat is het aantal manieren waarop de bitjes van hemoglobine opnieuw gerangschikt kunnen worden zodat het resultaat geen hemoglobine meer is. In het geval van het oog kunnen we die berekening niet maken zondere een heleboel veronderstellingen in te bouwen, maar we voelen intuitief aan dat daar nog zo'n stompzinnig groot getal uit komt."
Richard Dawkins, Climbing Mount Improbable.
"De kans dat 1 eiwit dat uit 100 aminozuren bestaat door toeval onstaat, is 10^ -130. Probeer maar niet om je dit getal voor te stellen, of het te vertalen in bekende grootheden. Laat eenvoudig het idee maar varen om op goed geluk eiwitten te maken. Zelfs als de hele wereldbevolking je zou helpen door dag en nacht te werken met de ongelooflijke sneheid van een miljoen eiwitten per seconde, zonder ooit tweemaal hetzelfde eiwit te maken, dan zou het hun nog altijd
10^107 jaar kosten, ofwel meer dan 5.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000
keer de geschatte leeftijd van het heelal, om alle mogelijke combinaties tevoorschijn te toveren.
Genoeg hierover, het is nu wel duidelijk."
Christian de Duve; De Levende Cel, deel 2.
Christian de Duve is emeritus professor in de biologie, en ontvanger van de nobelprijs voor geneeskunde:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Christian_de_Duve
Duidelijk genoeg dat de kans dat ook maar 1 functioneel eiwit zoals bv hemoglobine door stom toeval ontstaan is, nul is?
Dawkins probeert op de volgende manier onder het probleem uit te komen, hij schrijft in de Blind Watchmaker:
"Beantwoord de volgende vragen:
1: Heeft het menselijk oog in 1 keer direct kunnen ontstaan, in 1 enkele stap?
2: Heeft het menselijk oog kunnen ontstaan uit iets wat maar een heel klein beetje anders was dan het menselijk oog?
Het antwoord op Vraag 1 is een onbetwistbaar “Nee”. De kans dat het misgaat is vele miljarden malen groter dan het aantal atomen in het heelal.
Het antwoord op vraag 2 is is een duidelijk “Ja”, met als enige voorwaarde dat het verschil tussen het oog en zijn voorganger maar klein genoeg is.”
Hij geeft dus gewoon toe dat het oog niet in 1 keer door toeval ontstaan kan zijn. En daarom houdt hij het op heel veel kleine stapjes, heel veel kleine verbeteringen, die een stuk waarschijnlijker zijn dan in 1 keer een oog door toeval in elkaar draaien.
MAAR: Als de kans om de hele stap in 1 keer te maken vele miljarden malen kleiner is dan het aantal atomen in het heelal, dan volgt daaruit dat de benodigde tijd om de klus te klaren door middel van vele kleine stapjes die veel waarschijnlijker zijn (maar nog steeds onwaarschijnlijk) veel te groot is. Je zou dan namelijk absurd veel kleine stapjes = een absurd lange tijd nodig hebben om zoiets voor elkaar te krijgen.
Het aantal atomen in het heelal wordt geschat op 10 tot de macht 80 (10^80), dat is een 1 met 80 nullen.
De kans op het in 1 keer door toeval samenstellen van een oog ligt in de orde van grootte van 1 op 10^300. (de wetenschap gaat er van uit dat iets wat een kans heeft van 1 op 10^200 nooit voorkomt) Dus dat is geen optie. Dan maar met heel veel kleine meer waarschijnlijke (maar nog steeds onwaarschijnlijke) stapjes. Ik kan geen 10^300 meter in 1 keer afleggen, ik kan maar 1 stap per seconde doen, dus heb ik dan 10^300 seconden nodig om 10^300 meter af te leggen. Dat komt overeen met meer dan 10^290 jaar, terwijl volgens de evo's de leeftijd van het heelal maar 20 x10^9 jaar oud is. Dat betekent dat we tijd te kort komen, iets in de grootte van 10^280 jaar. Dat is voluit geschreven:10.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 jaar te kort.
De tijd, slechts 5 miljard jaar, is niet genoeg om zoveel stappen te maken. Het komt niet eens in de buurt.
Oftewel: Evolutie is geen serieuze optie.
Iemand die in evolutie gelooft die gelooft in absurdere en meer onmogelijke dingen dan iemand die gelooft in iemand die over water liep of de doden opwekte.