Niets

[Snelheid]

Men kan hele verhalen opschrijven in de verblinding van dat men denkt dat men het weet;ook hier weer het is zo eenvoudig......................NIETS is NIETS en nog is NIETS.

[Leon]

de “Eerste Wet” lijkt mij: “ er is geen schending van het Niets mogelijk”, alsnog zien we dat deze wet verbroken is.

De primaire vraag is dan; “Hoe kan dit”? Een mogelijk antwoord is: “iets is een illusie” (aan het bewustzijn).

[peda]

de “Eerste Wet” lijkt mij: “ er is geen schending van het Niets mogelijk”, alsnog zien we dat deze wet verbroken is.

De primaire vraag is dan; “Hoe kan dit”? Een mogelijk antwoord is: “iets is een illusie” (aan het bewustzijn).

Ook dit is een niet opgeloste vraag. Is de menselijke waarneming, met behulp van het menselijk bewustzijn, een "' illusie "" of is waarneming gedaan door mensen, keiharde echte zuivere Absolute werkelijkheid. Het is een filosofisch vraagstuk, waarop een eenduidig antwoord niet gegeven wordt. Ook hier volgt een ieder het eigen inzicht, de bekende "' bonte stoet "', van materiële monisten tot aam psychische monisten. Als Niets Absoluut Onmogelijk is, is er geen sprake van een wet, die wordt verbroken. Is Niets Absoluut ( On) Mogelijk ??

[vegan-revolution]

 

Een vraagstuk is “ waarom is er iets en niet veeleer niet?” Is door Heidegger wel de metafysische vraag genoemd. Het gaat er om dat we een begintoestand met direct iets niet goed kunnen voorstellen, want wat is dan de oorzaak van dat iets?

 
Logisch lijkt mij dat er altijd al iets in een bepaalde zijnstoestand moet zijn geweest waaruit een ander iets in een andere zijnstoestand ontstond. Dan heb je een eeuwig verleden. De oorzaak van iets is dan altijd een ander iets waarbij er geen begintoestand is aan te wijzen aangezien een oneindig verleden geen begintoestand heeft.
 

[peda]

 

Een vraagstuk is “ waarom is er iets en niet veeleer niet?” Is door Heidegger wel de metafysische vraag genoemd. Het gaat er om dat we een begintoestand met direct iets niet goed kunnen voorstellen, want wat is dan de oorzaak van dat iets?

 
Logisch lijkt mij dat er altijd al iets in een bepaalde zijnstoestand moet zijn geweest waaruit een ander iets in een andere zijnstoestand ontstond. Dan heb je een eeuwig verleden. De oorzaak van iets is dan altijd een ander iets waarbij er geen begintoestand is aan te wijzen aangezien een oneindig verleden geen begintoestand heeft.
 

Het axioma van de Aseïteit, let wel axioma !!!!

[Mart]

 

 
Logisch lijkt mij dat er altijd al iets in een bepaalde zijnstoestand moet zijn geweest waaruit een ander iets in een andere zijnstoestand ontstond. Dan heb je een eeuwig verleden. De oorzaak van iets is dan altijd een ander iets waarbij er geen begintoestand is aan te wijzen aangezien een oneindig verleden geen begintoestand heeft.
 

Het axioma van de Aseïteit, let wel axioma !!!!

Waarom zouden we überhaupt uitgaan van een begin van kwantumvelden als er geen reden is daarvan uit te gaan? Laat het gewoon zo als het is. Indien er een reden wordt ontdekt om ervan uit te gaan dat zelfs kwantumvelden een begin hebben, dan kunnen we brainstormen over een oorzaak.

[peda]

Hallo Mart,

Omdat niet iedereen uitgaat van het Absolute Weten dat kwantum velden de Aseïteit verklaren. Wat in de kosmos plaatsvindt ( kwantum velden ) , hoeft niet de Aseïteit te betekenen. Dan was de Nobel prijs voor De Oplossing inmiddels uitgereikt Ik constateer nog steeds gissen/ speculeren/ doordenken in theologie, filosofie en wetenschap over/rond de Aseïteit. Als de Nobelprijs was uitgekeerd, was het Mysterie verhaal wel over. Nu komt nog steeds een ieder met eigen Oplossingen, wel kleuring overigens.

[Willempie]

Het axioma van de Aseïteit, let wel axioma !!!!

Waarom zouden we überhaupt uitgaan van een begin van kwantumvelden als er geen reden is daarvan uit te gaan? Laat het gewoon zo als het is. Indien er een reden wordt ontdekt om ervan uit te gaan dat zelfs kwantumvelden een begin hebben, dan kunnen we brainstormen over een oorzaak.

Noem die zogenaamde kwantumvelden dan niet langer niets maar gewoon kwantumvelden. Dat maakt de zaak in ieder geval duidelijker. Dan kunnen we in ieder geval verder met filosoferen over kwantumvelden In plaats van over niets. Dat besef is blijkbaar zelfs niet bij Krauss aanwezig. Pure geestelijke armoede volgens mij.

[peda]

Waarom zouden we überhaupt uitgaan van een begin van kwantumvelden als er geen reden is daarvan uit te gaan? Laat het gewoon zo als het is. Indien er een reden wordt ontdekt om ervan uit te gaan dat zelfs kwantumvelden een begin hebben, dan kunnen we brainstormen over een oorzaak.

Noem die zogenaamde kwantumvelden dan niet langer niets maar gewoon kwantumvelden. Dat maakt de zaak in ieder geval duidelijker. Dan kunnen we in ieder geval verder met filosoferen over kwantumvelden In plaats van over niets. Dat besef is blijkbaar zelfs niet bij Krauss aanwezig. Pure geestelijke armoede volgens mij.

Inderdaad Kwantumvelden zijn niet Niets, maar Kwantumvelden. Of Kwantumvelden daarmede Fundamenteel ( Ultieme Bron ) zijn voor alles wat bestaat, dat is nu juist onderwerp van de grote discussie in de domeinen theologie/ filosofie en wetenschap. Krauss lost dat probleem ook niet in universele zin op, anders was hem m.i. met grote zekerheid de Nobel- prijs toegekend. Nu is de Krauss-visie een mooie wetenschappelijke visie ( hypothese ) te midden van andere hypothetische visies.

[Leon]

Inderdaad Kwantumvelden zijn niet Niets, maar Kwantumvelden. Of Kwantumvelden daarmede Fundamenteel ( Ultieme Bron ) zijn voor alles wat bestaat, dat is nu juist onderwerp van de grote discussie in de domeinen theologie/ filosofie en wetenschap. Krauss lost dat probleem ook niet in universele zin op, anders was hem m.i. met grote zekerheid de Nobel- prijs toegekend. Nu is de Krauss-visie een mooie wetenschappelijke visie ( hypothese ) te midden van andere hypothetische visies.

Een kwantumveld is een verzameling waarschijnlijkheden of mogelijkheden, horende bij parallelle universa, uiteindelijk is het “zijnde” iets van die mogelijkheden. Het onbepaalde (kwantumveld) wordt bepaald. De bepaling heet als reden te hebben: “decoherentie”. De reden van decoherentie is nog niet duidelijk. Iets verstoort het onbepaalde waarna het bepaald wordt. Ik noem dat iets bewustzijn.

Het “niets” is het onbepaalde, Het “iets” is het bepaalde. Van “niets” naar “iets” ga je via bewustzijn, zodat je achteraf het onbepaalde bijvoorbeeld kwantumveld kunt noemen.

Bewustzijn komt gelijktijdig in bestaan met “iets”. Je kunt deze niet los van elkaar denken. Het “iets” los van bewustzijn denken is verward zijn.

[peda]

Hallo Leon,

Een kwantumveld is geen quasi substantie waarin je een stekker kunt steken, waarna er vervolgens deeltjes, energie en zwaartekracht uit komen rollen. Dat is een New-Age achtige voorstelling van de kwantum wereld. Kwantum velden worden wel gerelateerd aan de idee parallelle universa, maar een noodzakelijke ( causale ) verbinding is er niet, althans ik heb van een dwingend verband nooit gehoord.

[Leon]

Hallo Leon,

Een kwantumveld is geen quasi substantie waarin je een stekker kunt steken, waarna er vervolgens deeltjes, energie en zwaartekracht uit komen rollen. Dat is een New-Age achtige voorstelling van de kwantum wereld. Kwantum velden worden wel gerelateerd aan de idee parallelle universa, maar een noodzakelijke ( causale ) verbinding is er niet, althans ik heb van een dwingend verband nooit gehoord.

hallo peda,

mij gaat het er om dat we eenmaal begiftigd met bewustzijn kwantumvelden kunnen omschrijven, maar dat er zonder bewustzijn niets is.

[peda]

Hallo Leon,

Een kwantumveld is geen quasi substantie waarin je een stekker kunt steken, waarna er vervolgens deeltjes, energie en zwaartekracht uit komen rollen. Dat is een New-Age achtige voorstelling van de kwantum wereld. Kwantum velden worden wel gerelateerd aan de idee parallelle universa, maar een noodzakelijke ( causale ) verbinding is er niet, althans ik heb van een dwingend verband nooit gehoord.

hallo peda,

mij gaat het er om dat we eenmaal begiftigd met bewustzijn kwantumvelden kunnen omschrijven, maar dat er zonder bewustzijn niets is.

Het vervelende is wel dat daarover de visies totaal uiteenlopen. Zelf denk ik wel dat er zonder bewustzijn "Iets "" is, maar dat zulk "" Iets "" niet waargenomen wordt. Maar nogmaals, de visies daaromtrent lopen filosofisch uiteen.

[Leon]

hallo peda,

mij gaat het er om dat we eenmaal begiftigd met bewustzijn kwantumvelden kunnen omschrijven, maar dat er zonder bewustzijn niets is.

Het vervelende is wel dat daarover de visies totaal uiteenlopen. Zelf denk ik wel dat er zonder bewustzijn "Iets "" is, maar dat zulk "" Iets "" niet waargenomen wordt. Maar nogmaals, de visies daaromtrent lopen filosofisch uiteen.

Ja dat is het realisme https://nl.wikipedia.org/wiki/Realisme_(filosofie). Dat er een van de geest onafhankelijke wereld bestaat, dan hier, denk ik.

Ik beschouw dat als een seculier denken.

[vegan-revolution]

Logisch lijkt mij dat er altijd al iets in een bepaalde zijnstoestand moet zijn geweest waaruit een ander iets in een andere zijnstoestand ontstond. Dan heb je een eeuwig verleden. De oorzaak van iets is dan altijd een ander iets waarbij er geen begintoestand is aan te wijzen aangezien een oneindig verleden geen begintoestand heeft.

Het axioma van de Aseïteit, let wel axioma !!!!

Een eeuwig verleden omvat ook de mogelijkheid van God bijvoorbeeld. Onder "iets" schaar ik ook God als die er zou zijn. Dus met mijn uitspraak hier van wat mij logisch lijkt (een oneindig verleden) kun je nog allerlei kanten uit.

Als "oneindig verleden" een axioma is wat is daar dan een alternatief voor en hoe zou dat alternatief zonder ongerijmdheid kunnen zijn?

[peda]

Het axioma van de Aseïteit, let wel axioma !!!!

Een eeuwig verleden omvat ook de mogelijkheid van God bijvoorbeeld. Onder "iets" schaar ik ook God als die er zou zijn. Dus met mijn uitspraak hier van wat mij logisch lijkt (een oneindig verleden) kun je nog allerlei kanten uit.

Als "oneindig verleden" een axioma is wat is daar dan een alternatief voor en hoe zou dat alternatief zonder ongerijmdheid kunnen zijn?

De uitbreiding met de God hypothese ( hoe God dan ook weer zou kunnen worden ingevuld, is een ander verhaal ) lijkt mij correct. Een alternatief voor een "' oneindig verleden " ken ik ook niet. Maar waarom zou zo'n alternatief "' per definitie zonder ongerijmdheid "' moeten zijn ? Het axioma van de AseÏteit gaat m.i. wel uit van een "' oneindig verleden "' . Nooit geschapen, nooit veroorzaakt, eeuwig bestaand, nooit een Niets altijd een Iets ( met bewustzijn, zonder bewustzijn ) , etc. Hoe dat voor te stellen is, ik kan het mij niet voorstellen, dat is wel zeker.

[Bonjour]

Eén van de dingen die ik bij kwantummechanica geleerd heb is dat de mogelijkheid je iets voor te kunnen stellen alleen maar een belemmering oplevert. Dat dingen gebeuren heeft niets te maken met het voorstellingsvermogen

[Leon]

Dat dingen gebeuren heeft niets te maken met het voorstellingsvermogen

Dat kan je ook denken bij psychoses.

[Mart]

.., maar dat er zonder bewustzijn niet is.

Dat er zonder bewustzijn niets zou zijn, heb je nergens aangetoond. Sterker, er is geen reden ervan uit te gaan dat Kwantumvelden er zonder ons bewustzijn niet zouden zijn.

mij gaat het er om dat we eenmaal begiftigd met bewustzijn kwantumvelden kunnen omschrijven.

Of iemand kwantumvelden al dan niet kan omschrijven, heeft geen invloed op het bestaan ervan.

[vegan-revolution]

Als er iets is maar er is niemand voor wie het er is dan zou je met een beetje goede wil kunnen stellen dat dit iets voor niemand bestaand is aangezien er dan nergens een iemand is. Je kunt dan zelfs verder gaan door te stellen dat als er niemand is dat er dan feitelijk niets bestaands is omdat het er dan voor niemand iets toe doet.

[Mart]

Als er iets is maar er is niemand voor wie het er is dan zou je met een beetje goede wil kunnen stellen dat dit iets voor niemand bestaand is aangezien er dan nergens een iemand is. Je kunt dan zelfs verder gaan door te stellen dat als er niemand is dat er dan feitelijk niets bestaands is omdat het er dan voor niemand iets toe doet.

Het is nu eenvoudig aantoonbaar dat er voorafgaand aan de mens reeds iets was en niet niets.

[Leon]

Als er iets is maar er is niemand voor wie het er is dan zou je met een beetje goede wil kunnen stellen dat dit iets voor niemand bestaand is aangezien er dan nergens een iemand is. Je kunt dan zelfs verder gaan door te stellen dat als er niemand is dat er dan feitelijk niets bestaands is omdat het er dan voor niemand iets toe doet.

Het is nu eenvoudig aantoonbaar dat er voorafgaand aan de mens reeds iets was en niet niets.

Je kunt pas zinvol over “iets” spreken als er bewuste waarneming is. Dat is niet alleen door mensen.

Bewuste waarneming is een eigenschap van de materialiteit. Zodra er sprake is van “twee” (of meer) is er bewuste waarneming. Je zou het een relationele eigenschap van de ruimte kunnen noemen.

[Tin]

Als er iets is maar er is niemand voor wie het er is dan zou je met een beetje goede wil kunnen stellen dat dit iets voor niemand bestaand is aangezien er dan nergens een iemand is. Je kunt dan zelfs verder gaan door te stellen dat als er niemand is dat er dan feitelijk niets bestaands is omdat het er dan voor niemand iets toe doet.

En zo kan je leuk met je gedachten spelen.
Mooi topic van Leon!
Belangrijk is denk ik dat je blijft open staan voor het Mysterie. Dus vooral geen simpele conclusies maken waar het denken zich zo in thuis voelt. De rede voelt zich thuis in logica maar het voelen van de paradoxen van iets en niets openbaren eerder iets van de Werkelijkheid dan veel denkwerk, is mijn overtuiging.

[Mart]

Het is nu eenvoudig aantoonbaar dat er voorafgaand aan de mens reeds iets was en niet niets.

Bewuste waarneming is een eigenschap van de materialiteit. Zodra er sprake is van “twee” (of meer) is er bewuste waarneming. Je zou het een relationele eigenschap van de ruimte kunnen noemen.

Wat voegt dat toe aan de discussie? Relevant is dat het nu eenvoudig aantoonbaar is dat er voorafgaand aan de mens reeds iets was en niet niets.

Je kunt pas zinvol over “iets” spreken als er bewuste waarneming is. Dat is niet alleen door mensen.

Nou en? Je kunt ook pas zinvol over “niets” spreken als er bewuste waarneming is.

[Leon]

Bewuste waarneming is een eigenschap van de materialiteit. Zodra er sprake is van “twee” (of meer) is er bewuste waarneming. Je zou het een relationele eigenschap van de ruimte kunnen noemen.

Wat voegt dat toe aan de discussie? Relevant is dat het nu eenvoudig aantoonbaar is dat er voorafgaand aan de mens reeds iets was en niet niets.

Je kunt pas zinvol over “iets” spreken als er bewuste waarneming is. Dat is niet alleen door mensen.

Nou en? Je kunt ook pas zinvol over “niets” spreken als er bewuste waarneming is.

Dat is niet alleen voor mensen. Het een verhoudt zich tot het ander in bewuste waarneming, in het besef van tegenover het andere staan.

Dat “bewustzijn” is gegeven in de relatie van het een tegenover het ander. Met “bewustzijn” vormt zich een universum (in een multiversum).

Alleen in een dergelijk universum heb je tijd, heb je “worden”.

Het kan gewoon niet los van elkaar gedacht worden, bewustzijn en materieel universum.