Maria K schreef: ↑20 aug 2022, 17:08
Je kraakt de hele ET, omdat er nog zoveel onbekend is, maw. zoveel gaten zijn, terwijl je dat geen enkel probleem lijkt te vinden bij een machtige designer.
Het gaat om het principe van het vermijden zelf gaten te gaan vullen, maar eerder jezelf onwetend te kunnen noemen voor wat betreft de onduidelijkheden.
En niet een hele wetenschap "biologische evolutie" vanwege hiaten weg te gooien en er alleen de wonderen van een designer voor in de plaats te nemen.
Dat is wel een heel gekleurde voorstelling van zaken. "Intelligent Design" is een term van de vijand. Laat je even al je vooroordelen los, dan zegt de term niets anders dan dat wat nu aan intelligentie bestaat, vroeger ook al bestond. Eerlijkheid gebied te erkennen dat het al bestaan hebben van tenminste de intelligentie die nu bestaat, logischer is dan aan te nemen dat de intelligentie van nu overstijgt wat er aan intelligentie eerder was. Dat zou ook geen discussiepunt moeten zijn, maar als triviaal reeds als aangenomen moeten worden beschouwd.
Als de intelligentie die nu bestaat, kan bestaan omdat die intelligentie een afgeleide is van een hogere intelligentie, dan is dat niet onlogisch en past een zeker respect voor hetgeen meer is dan wij nu kunnen overzien. Dat gaat niet om de erkenning van een maker, maar om de erkenning dat wij niet verder komen dan een afgeleide vorm van wat mogelijk ook in meervoud of in puurdere vorm kan zijn.
Tot zover is het volkomen logisch. Want we weten niet alles. We weten niet of de kip er eerder was dan het ei. Dat is buitengewoon wonderlijk, want logica gebiedt dat er een zekere oorsprong en volgorde moet zijn geweest. Waarom kun je dan die orde niet bedenken?
Maar onlogisch wordt het dan waar wij vanuit ons beperkte zicht gaan redeneren hoe dat alles kan ontstaan zijn zonder ook maar enige logica en orde en intelligentie. Dat is onlogisch omdat de herkomst van die chaostheorie ontspruit in onze eigen intelligentie. Dus ons verhoogde staat van denken over hetgeen niet denken kan, geeft ons middelen om te bedenken dat hoger denken dan ons denken niet te bedenken zijn kan. Maar dat is absurd. Als wij kunnen bedenken dat meer denken dan ons denken mogelijk is, dan moeten we deze mogelijkheid van een beter denken meenemen als denkbaar alternatief. Het is hier niet meer erg eenvoudig, maar het is allemaal nog zeer logisch.
Bij 'Intelligent Design' moet je je dus niet laten afleiden door minder intelligente gedachten en aannames over wonderlijke onnavolgbaarheden, maar je concentreren op de evidente waarheid: Als wat er nu is bij toeval kan ontstaan zonder intelligentie, dan kan het zeer wel ook zonder toeval ontstaan bij meer intelligentie. Krankzinnig is om op dit punt de grens van mogelijke intelligentie en macht te leggen bij wat wij persoonlijk kunnen opbrengen. Wat alleen al door het benoemen, zoals ik nu doe, ligt de mogelijkheid van een meer intelligente variant op tafel.
Intelligent Design, is dan niet meer dan een verzamelterm voor alle mogelijkheden die ons begrip overstijgen. Welke mogelijkheden véél waarschijnlijker zijn, dan die ene onnavolgbare en nooit aangetoonde mogelijkheid, dat door toeval en schaarste en excessieve tekorten van het minst intelligente, iets is ontstaan dat qua maximum toevallig precies even intelligent en machtig is als wij onszelf kunnen toedenken. Maar wel in een bij toeval samenhangend systeem dat in intelligentie en organisatie de meest denkbare intelligente nog overstijgt. Dat is krankzinnig. Ik moet dat zo formuleren, want elke psycholoog kan bevestigen dat bij mindere intelligentie alle wezens de neiging vertonen om de wereld voor te stellen in termen van hun eigen reikwijdte van begrip en denkkunst. Creatief wetenschappelijk zou dan zijn om tenminste je denken de vrijheid te geven om even buiten het eigen kunnen te denken, en op z'n minst de mogelijkheid in te ruimen dat door je gebrek aan kennis en denken, er nog iets te bedenken zou kunnen zijn waaraan je niet had gedacht.
En dat er dan allerlei vormen ontstaan van "natuurgodsdiensten" is ook weer psychologisch te duiden als uiting van een onderbewuste beleving dat het mogelijk is dat wij in onze beperkte belevingswereld, iets wezenlijks aan waarneming of begrip missen. Dat er ergens ook wel evident is. Net zoals het ei van de kip.
Dus: het punt is niet om te geloven in een machtige designer die alles aan elkaar wondert. Maar het punt is om te geloven dat de wetmatigheid van het geheel in zijn eigen samenhang dwingt tot een uitgangspunt dat er iets groters moet zijn dan wij kunnen bedenken. Dat is niet raar of wonderlijk, maar dat is triviaal en noodzakelijk. Deze mogelijkheid uit je denken wegslijpen en categorisch uit de mogelijkheden weren, is een sterke vorm van een diep gelovige houding, die uiteraard niet kwalificeert als wetenschappelijk, maar wel vooral als diep gelovig.
Dat is een paradox inderdaad. Maar dat kan alleen een paradox zijn in een wereld waar de mens zodanig geconditioneerd is gaan denken, dat hij elk gevoel is kwijtgeraakt voor wat hij gelooft, en wat hij weet. Hij heeft heel eenvoudig geen maatstaven van onderscheid meer. En dat is niet erg wetenschappelijk. En ook niet erg doordacht.