Peter79 schreef:
De aarde is rond, dat is eigenlijk heel goed te begrijpen als je naar de horizon kijkt. Ik vind het intuïtief veel moeilijker te begrijpen dat de aarde plat zou zijn. Dat de aarde rond is, lijkt mij plausibel, maar het bewijs daarvan heb ik nog nooit onderzocht en ik heb ook geen concrete aanleiding om dat te willen onderzoeken. Vind jij het niet belastend dat je van jezelf pas mag geloven dat de aarde rond is als je het beschikbare bewijs in ogenschouw hebt genomen? Ik denk dat ik nooit alles kan bevatten en vind het redelijk om allerlei kennis uit te besteden. Dat de aarde rond is, is voor mij basisschoolstof waarvoor ik geen aanleiding heb om te gaan onderzoeken of het misschien anders zit.
Nogmaals, dat is niet het geval. Zoals ik eerder in deze post (en eerder posts) heb uitgelegd: het in lijn met mijn beeld van de realiteit (gebaseerd op opgedane kennis, ervaringen en tools). Het is niet altijd een intellectuele exercitie, maar het gaat 'automatisch'. Hopelijk is het duidelijk.
Dus ik denk dat onze denkwijze niet per sé verschilt, maar de consclusies op basis van deze denkwijze. Om het voorbeeld van de ronde aarde te nemen: ik kán, desgewenst, onderzoeken en aantonen (met bewijs) dat de aarde rond is. Kun jij dat ook met de claim dat de natuur een gebouw is?
Peter79 schreef:
Christiaan schreef:Welk peer-reviewed werk hebben Dembski en Behe gepubliceerd dat de test heeft doorstaan? Dat is er volgens mij niet.
En wat wil dat peer review dan zeggen? Je gaat je ideeën voorleggen aan mensen die het niet met je eens zijn en door een wonder zijn ze het met je eens en dan is het peer reviewed? Volgens mij hebben zij ideeën gelanceerd en zijn die niet geland; mensen in de vakgebieden zien het niet zitten en werken er niet aan mee. Net als dat jij en ik hetzelfde zien en ik zeg ontwerp en jij zegt: bewijs dat eerst maar.
Ik kan er ook niets aan doen dat collega-wetenschappers niks zien in de ideeën van Dembski en Behe. Ligt dat aan de wetenschappers of ligt dat aan de ideeën? Zelf was je ook niet erg enthousiast over het werk van Behe. En ja, zolang het niet bewezen of ontkracht is, zie ik geen reden het te geloven.
Peter79 schreef:
Christiaan schreef:Het argument is "irreducible complexity", therefore design. Ofwel, ik geloof dat het niet natuurlijk kan zijn ontstaan, dus is er een ontwerper. Dat is een argument uit onwetendheid.
Er zijn twee argumentaties te onderscheiden (Van Woudenberg in Dekker
et al. 2005):
[1]argument from design
[2]argument to design
[1] is het argument van Paley:
Omdat een bepaald verschijnsel tekens van ontwerp vertoont, en die tekens alleen maar aangebracht kunnen zijn door een intelligente actor, moet er wel een intelligente actor bestaan. Volgens Van Woudenberg hoeven Paleys redeneringen geenszins God-van-de-gaten-redeneringen te zijn. Iemand kan namelijk heel goed in staat zijn een natuurlijke verklaring van een fenomeen te geven, terwijl hij ook concludeert tot het bestaan van een goddelijke ontwerper. Het kan immers zijn dat de puur natuurlijk verklaarbare fenomenen ontwerpkenmerken vertonen - en die kenmerken vormen dan het uitgangspunt voor de conclusie dat er een ontwerper bestaat. Maar het kan natuurlijk wel een argument uit onwetendheid zijn, namelijk wanneer men meent dat van de ontwerpkenmerken geen natuurlijke verklaring valt te geven en ook meent dat zodra een wetenschappelijke verklaring is gegeven dat een goede reden is om te denken dat God het verschijnsel niet heeft veroorzaakt.
We gaan nu wat dieper in de materie dat eigenlijk een eigen topic verdient. Ik zal een kijken of ik die kan opzetten. Mijn vragen zouden zijn: wat zijn ontwerpkenmerken? Hoe onderscheiden we ontwerp van natuurlijk? Kunnen we überhaupt onderscheid maken als alles ontworpen is door God?
Peter79 schreef:
Maar Van Woudenberg denkt dat de designargumenten van o.a. Behe van het type 2 zijn: argument to design: Immers, de conclusie van die argumenten is niet dat er een intelligente ontwerper is maar dat er bepaalde verschijnselen intelligent ontworpen zijn. Het zijn dus geen God-van-de-gatenargumenten. Niettemin zijn het gatenargumenten, ten eerste omdat er geen natuurlijke verklaring is te geven en ten tweede dat ze gaten in wetenschappelijke verklaringen signaleren die ze bedoelen op te vullen. En dat is natuurlijk schering en inslag in de wetenschap: wetenschappelijke theoriën bevatten vaak veel gaten en één aspect van wetenschappelijk onderzoek is het opsporen en dichten van gaten, bijvoorbeeld door bestaande theorieën te verfijnen, maar ook door radicaal nieuwe theorieën te ontwikkelen.
Bron: Dekker et al. (2005) Schitterend ongeluk of sporen van ontwerp?
Ik ben blij met het werk van Behe en anderen, maar mijn argument is denk ik eerder het eerste. De bliksem wordt bijvoorbeeld vaak aangehaald als een voorbeeld wat goden vroeger deden maar nu door een wetenschappelijke verklaring achterhaald is. Maar voor mij kunnen beide waar zijn. Martin Luther gooide zijn leven over een andere boeg toen hij in een zwaar onweer terecht kwam. Dat is zo'n geval waarvan ik denk: waarom zou God die bui niet gestuurd hebben? In de Bijbel kan je daar ook voorbeelden van lezen.
Hoewel Behe niet nadrukkelijk stelt dat de intelligente ontwerper God is, kom je uiteindelijk daar wel op uit als complexiteit het argument is. Nogmaals, het is prima (juist goed) om vragen te stellen, kritisch te zijn en onderzoek te doen. Maar zoals je stelt heeft het nog geen werkbare theorie opgelevert.
Peter79 schreef:
Christiaan schreef:En dat is wel degelijk een drogreden. Welk wetenschappelijke hypothese hebben zijn opgesteld die voorspellingen doet, falsifieerbaar is etc? Ik ben erg benieuwd. Of is het in dit geval ook dat zij niet zo in bewijs geloven zoals ik (of de wetenschap) dat doe?
Ik denk dat Behe en de zijnen zich er heel bewust van zijn dat je verschillend naar bewijs kan kijken. Zelf was ik wel teleurgesteld over Behes werk tot nu toe. Hij is wel sterk in het aantonen dat gebruikelijke redeneringen om gaten te vullen niet deugen, maar hij is volgens mij niet de genius die een werkbare nieuwe theorie levert.
Christaan schreef:We hebben heel veel bewijs dat de mens (Homo sapiens) is ontstaan uit een voorouder (Australopithecus).
Dat geloof jij. Maar dit is net zo iets als een face-swap die je kan laten doen: je kan twee verschillende gezichten geleidelijk in elkaar over laten gaan met de juiste software. De evolutie van mensachtigen is ook een kwestie van plaatjes op de juiste volgorde zetten zodat een zo vloeiend mogelijk patroon ontstaat. Helaas is het allemaal historische reconstructie, experimenteel bewijs is er niet.
Het is niet alleen plaatjes, we hebben DNA bewijs. Francis Collins (een christen) gaf leiding aan het Humane Genome Project en hij zegt zelfs dat het DNA-bewijs alleen al voldoende bewijs is dat de mens is geëvolueerd. Vooralsnog is dat 'geloof' het beste model dat we nu tot onze beschikking hebben.
Peter79 schreef:
Dat is niet absurd. Dat jij daar zonder bewijs, op basis van persoonlijk ongeloof (personal incredulity), een bovennatuurlijke intelligentie aan toevoegt is uiteraard jouw zaak. Maar iets absurd vinden is geen reden te geloven in een hogere macht.
Klopt, maar als je een leegte hebt omdat je ziet dat surrogaatverklaringen niet meer overtuigen, dan wordt het bestaan van een hogere macht wel meer een reële optie.
Het is pas een optie als die hogere macht ook echt bestaat. Wat je eigenlijk probeert te doen is die hogere macht bewijzen door te bewijzen dat iets is ontworpen. En dat is dan bewijs voor die hogere macht. Dat is "begging the question".
Iets is pas een kandidaat oplossing als die kandidaat ook echt bestaat. Als er een moord plaatsvindt in mijn huis, dan ben ik een kandidaat verdachte. Mijn vrouw ook. Maar om te zeggen dat onze butler een verdachte is is absurd. Er is namelijk geen enkel bewijs of reden te geloven dat er wij een butler hebben. De butler is dus geen
reële optie als verdachte.
Peter79 schreef:
Sinds mensenheugenis proberen we natuurlijke fenomenen te verklaren. Het bestaan van de mens, bomen, bergen, bliksem, de zon, de sterren, het vallen van objecten, getijden, seizoenen, aardbevingen etc. Deze fenomenen werder vroeger doorgaans toebedeeld aan allerlei goden: Zeus, Thor, Bhrama, Poseidon, Moeder Aarde, Jahweh etc. Door wetenschap zijn deze goden voor een groot deel verdreven en worden de gaten steeds kleiner waarin ze worden gestopt. We hebben kennis over astronomie, plaattektoniek, biologie en evolutie, zwaartekracht, elektromagnetische straling, zwaartekrachtgolven etc. Nu zijn we inmiddels aangekomen tot de bacteriële zweepstaart. Hoe vaak en hoe lang moeten we het antwoord "God" ontkrachten om te laten zien dat het drogredenen zijn? Iets niet kunnen verklaren is geen reden te geloven dat het dan maar god is.
Als wetenschappelijk wordt aangetoond dat de bacteriele zweepstaart niet "irreducible complex" is, maar dat het een natuurlijk oorsprong heeft, is het dan genoeg? Of is dan het volgende vraagstuk een reden te geloven dat God het gedaan heeft? Dat is de God van de gaten. En ja, dat is een drogreden. Ook al zeg je dat het geen drogreden is of dat anderen zeggen dat het geen drogreden is.
Ik ben er boven met Van Woudenberg al op ingegaan. Waarom zou ik geen ontwerp zien in astronomie, plaattektoniek, zwaartekracht, etc. Dat vind ik altijd de paradox van de natuurwetenschap: we gaan ervan uit dat de natuur aan natuurwetten gehoorzaamt, maar ondertussen doen we alsof God niet meedoet. Maar waarom zou je uitgaan van natuurwetten als God niet meedoet? Wat is dat dan? Intuïtie? Bewijs?
Omdat we natuurlijke verklaringen hebben voor deze fenomenen. Weten we alles tot in detail? Nee. Maar waarom zou ik iets aan een verklaring toevoegen als daar geen reden voor is. Waarom zou ik geloven in onzichtbare kabouters die via onzichtbare draadjes objecten naar elkaar laten toetrekken?
Natuurwetten zijn beschrijvingen over hoe de natuur werkt. Geen voorschriften waaraan de natuur moet voldoen.