Zonde

[Tiberius Claudius]

Het werd in de Oudheid overal toegepast met vele varianten.
Daarnaast was er het palen, ook geen gemakkelijke dood.

Bij de Romeinen mochten eigen burgers niet worden gekruisigd.
Toen alle bewoners van het Romeinse Rijk staatsburger werden, waren er niet veel over voor deze wrede dood.

Opstandelingen en weggelopen slaven waren de usual suspects heb ik begrepen.

Yep.
Die werden meestal ter dood gebracht.
Maar ook een Romeins Staatsburger kon een slaaf worden.

[Tufkah]

Klopt, Jezus deed altijd de wonderen voor een ander. In de navolging leren we daar uit om te geven zonder iets terug te vragen. Dat is daadwerkelijke naastenliefde, om niet.

Doch in de allegorische uitleg is het verhaal wel waar, maar niet waar gebeurd. Voor mij is de historische Jezus van geen belang, de 'wonderen' voltrekken zich gewoon in 2024. De Bijbel letterlijk nemen doodt slechts de geest.

Destijds nog lid zijnd van de RKK trof mij het vreselijke lijden van de historische Jezus zoals dat in de 14 Staties van de Kruisweg werd afgebeeld en wat vandaag herdacht wordt. Kruisigen is/blijft een afschuwelijk gebeuren.

https://www.statenvertaling.net/kunst/kruisweg.html

Wat mij deze dagen echter verheugt is het feit dat hij na een paar dagen uit de dood opstond en aan Maria Magdalena, de ongelovige Thomas en vele anderen als astrale geest verscheen: het leven houdt niet op bij de lichamelijke dood, maar gaat aan Gene Zijde verder.

Ik denk dat ik er anders in sta. Het kruisigen is een vreugde, omdat Jezus het meest intieme weggaf wat hij bezat, namelijk zichzelf. Nog van God verlaten ook. Daarmee maakte Jezus zijn uitspraak in Lucas 18:19 ongedaan: alleen dat is goed wat zichzelf weggeeft.

Dat van dat wederopstaan vind ik dan weer teleurstellend. Dat hadden wij niet hoeven te weten. Hoe kunnen we nu nog onszelf wegschenken als we menen weder op te staan?

[Tiberius Claudius]

Destijds nog lid zijnd van de RKK trof mij het vreselijke lijden van de historische Jezus zoals dat in de 14 Staties van de Kruisweg werd afgebeeld en wat vandaag herdacht wordt. Kruisigen is/blijft een afschuwelijk gebeuren.

https://www.statenvertaling.net/kunst/kruisweg.html

Wat mij deze dagen echter verheugt is het feit dat hij na een paar dagen uit de dood opstond en aan Maria Magdalena, de ongelovige Thomas en vele anderen als astrale geest verscheen: het leven houdt niet op bij de lichamelijke dood, maar gaat aan Gene Zijde verder.

Ik denk dat ik er anders in sta. Het kruisigen is een vreugde, omdat Jezus het meest intieme weggaf wat hij bezat, namelijk zichzelf. Nog van God verlaten ook. Daarmee maakte Jezus zijn uitspraak in Lucas 18:19 ongedaan: alleen dat is goed wat zichzelf weggeeft.

Dat van dat wederopstaan vind ik dan weer teleurstellend. Dat hadden wij niet hoeven te weten. Hoe kunnen we nu nog onszelf wegschenken als we menen weder op te staan?

Ik denk, dat het kruisigingsverhaal gewoon weg kan worden gelaten.

De boodschap verandert niet wezenlijk als Jezus na het laatste avondmaal (of een paar dagen later) met de nodige beloften ten hemel stijgt.

[peda]

Ik denk dat ik er anders in sta. Het kruisigen is een vreugde, omdat Jezus het meest intieme weggaf wat hij bezat, namelijk zichzelf. Nog van God verlaten ook. Daarmee maakte Jezus zijn uitspraak in Lucas 18:19 ongedaan: alleen dat is goed wat zichzelf weggeeft.

Dat van dat wederopstaan vind ik dan weer teleurstellend. Dat hadden wij niet hoeven te weten. Hoe kunnen we nu nog onszelf wegschenken als we menen weder op te staan?

Ik denk, dat het kruisigingsverhaal gewoon weg kan worden gelaten.

De boodschap verandert niet wezenlijk als Jezus na het laatste avondmaal (of een paar dagen later) met de nodige beloften ten hemel stijgt.

Je vergeet dan wel het klassiek christelijke adagium van "' Alzo lief heeft God ......."".
Jouw gedachten ter zake zijn dan die van de "' bricoleur "" die eigen tuinaanleg inbrengt is andermans tuinontwerp.
Niets op tegen overigens. In mijn visie past iedere "bricoleur "" in de bonte stoet.

[Tiberius Claudius]

Ik denk, dat het kruisigingsverhaal gewoon weg kan worden gelaten.

De boodschap verandert niet wezenlijk als Jezus na het laatste avondmaal (of een paar dagen later) met de nodige beloften ten hemel stijgt.

Je vergeet dan wel het klassiek christelijke adagium van "' Alzo lief heeft God ......."".
Jouw gedachten ter zake zijn dan die van de "' bricoleur "" die eigen tuinaanleg inbrengt is andermans tuinontwerp.
Niets op tegen overigens. In mijn visie past iedere "bricoleur "" in de bonte stoet.

Eerlijk gezegd begrijp ik je niet goed.

Ik zeg niet dat het moet worden weggelaten, slechts dat het niet veel zou uitmaken als het er niet in had gestaan.

PS.
Nu moet het blijven staan vind ik, je moet niet gaan knoeien in teksten van een kleine 2000jaar oud.

[peda]

Hallo Tiberius,

Voor de klassieke christenen maakt het nu eenmaal enorm veel uit wanneer een "' broculeur "' oude dogma's gaat aantasten.
Het oude dogma is dat het bij de Jezus-Bedoeling nu eenmaal gaat om de met de Kruisdood verbonden Boodschap.
Jezus die rustig als een Boeddha levende, op gezegende leeftijd de ogen zou hebben gesloten quasi zittende onder een olijfboom is nu eenmaal niet de boodschap van het klassieke christendom. Speciaal de Kruisdood-Boodschap staat centraal in het klassieke christendom, wat de "' bricoleurs"" met eigen interpretatie van het "' gebeuren "" , daarvan ook mogen vinden.
In mijn optiek stapt de "' bricoleur "' niet in het verhaal van de ander, maar blijft daar buiten staan en gebruikt het verhaal van de ander ( of delen daarvan ) voor eigen "' optuiging "'.

[Yours]

Destijds nog lid zijnd van de RKK trof mij het vreselijke lijden van de historische Jezus zoals dat in de 14 Staties van de Kruisweg werd afgebeeld en wat vandaag herdacht wordt. Kruisigen is/blijft een afschuwelijk gebeuren.

https://www.statenvertaling.net/kunst/kruisweg.html

Wat mij deze dagen echter verheugt is het feit dat hij na een paar dagen uit de dood opstond en aan Maria Magdalena, de ongelovige Thomas en vele anderen als astrale geest verscheen: het leven houdt niet op bij de lichamelijke dood, maar gaat aan Gene Zijde verder.

Ik denk dat ik er anders in sta. Het kruisigen is een vreugde, omdat Jezus het meest intieme weggaf wat hij bezat, namelijk zichzelf. Nog van God verlaten ook. Daarmee maakte Jezus zijn uitspraak in Lucas 18:19 ongedaan: alleen dat is goed wat zichzelf weggeeft.

Ik weet ook dat het de bedoeling is om onszelf als mens weg te schenken/ons ego te doen sterven teneinde weer bij de Bron/God te komen.

Dat van dat wederopstaan vind ik dan weer teleurstellend. Dat hadden wij niet hoeven te weten. Hoe kunnen we nu nog onszelf wegschenken als we menen weder op te staan?

Hoezo teleurstellend? Hij maakte letterlijk ‘life’ zichtbaar hoe moeilijk de (lijdens-)weg is om te gaan. Hij was uiterlijk de Jezus die lichamelijk stierf en innerlijk de Jezus Christus die voortleeft tot in de eeuwigheid. Dat laatste liet hij dan weer letterlijk bij zijn opstanding zien via zijn astrale lichaam. Geweldig!

[Tiberius Claudius]

Hallo Tiberius,

Voor de klassieke christenen maakt het nu eenmaal enorm veel uit wanneer een "' broculeur "' oude dogma's gaat aantasten.
Het oude dogma is dat het bij de Jezus-Bedoeling nu eenmaal gaat om de met de Kruisdood verbonden Boodschap.

In mijn ogen was die boodschap ook mogelijk geweest zonder de kruisdood.
Makkelijk te verwezenlijken door de hemelvaart wat aan te passen.
Er had dus wat dat betreft niets ingeleverd behoeven te worden.

[peda]

Hallo Tiberius,

Voor de klassieke christenen maakt het nu eenmaal enorm veel uit wanneer een "' broculeur "' oude dogma's gaat aantasten.
Het oude dogma is dat het bij de Jezus-Bedoeling nu eenmaal gaat om de met de Kruisdood verbonden Boodschap.

In mijn ogen was die boodschap ook mogelijk geweest zonder de kruisdood.
Makkelijk te verwezenlijken door de hemelvaart wat aan te passen.
Er had dus wat dat betreft niets ingeleverd behoeven te worden.

Jouw visie, jouw goed recht, daarover geen misverstand.
Maar jouw positie zie ik als die van de "' bricoleur "" die met een eigen kijk op de dingen, inbreekt in het verhaal van de ander. Dat inbreken betekent de "' plot "' van het oude verhaal veranderen.
Zo is er ook de "'plot "' dat God kon vergeven zonder bloedig Kruisoffer.
Prima zo'n opvatting van een "" bricoleur "" maar wel een ander "' Verzoeningsverhaal "' als Verzoening door Voldoening.

Niets op tegen overigens, in mijn optiek is er voor elke "' bricoleur "" plaats in de bonte stoet.

[Tufkah]

Ik denk dat ik er anders in sta. Het kruisigen is een vreugde, omdat Jezus het meest intieme weggaf wat hij bezat, namelijk zichzelf. Nog van God verlaten ook. Daarmee maakte Jezus zijn uitspraak in Lucas 18:19 ongedaan: alleen dat is goed wat zichzelf weggeeft.

Ik weet ook dat het de bedoeling is om onszelf als mens weg te schenken/ons ego te doen sterven teneinde weer bij de Bron/God te komen.

Dat van dat wederopstaan vind ik dan weer teleurstellend. Dat hadden wij niet hoeven te weten. Hoe kunnen we nu nog onszelf wegschenken als we menen weder op te staan?

Hoezo teleurstellend? Hij maakte letterlijk ‘life’ zichtbaar hoe moeilijk de (lijdens-)weg is om te gaan. Hij was uiterlijk de Jezus die lichamelijk stierf en innerlijk de Jezus Christus die voortleeft tot in de eeuwigheid. Dat laatste liet hij dan weer letterlijk bij zijn opstanding zien via zijn astrale lichaam. Geweldig!

Je kunt niet jezelf weg schenken als dat een doel heeft, een tegenprestatie. Daarmee hou je jezelf juist in stand. Schenken betekent : zonder beloning of tegenprestatie. Ook bij de Bron/God komen is een tegenprestatie. Met dien verstande dat niemand weet wie of wat God is natuurlijk.

Zelflediging is nog geen eenvoudige zaak.

[Tufkah]

Hallo Tiberius,

Voor de klassieke christenen maakt het nu eenmaal enorm veel uit wanneer een "' broculeur "' oude dogma's gaat aantasten.
Het oude dogma is dat het bij de Jezus-Bedoeling nu eenmaal gaat om de met de Kruisdood verbonden Boodschap.

In mijn ogen was die boodschap ook mogelijk geweest zonder de kruisdood.
Makkelijk te verwezenlijken door de hemelvaart wat aan te passen.
Er had dus wat dat betreft niets ingeleverd behoeven te worden.

De essentie van het verhaal is dat Jezus gemakkelijk voor de verleidingen van Satan had kunnen gaan. Satan bood hem allerlei wereldse bezittingen en genoegens aan. Jezus weigerde en onderging met gepaste tegenzin (Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiede) de kruisweg. Onderwijl werd Jezus ook nog eens verraden door een van zijn vrienden en die gluiperd van een Petrus deed net alsof hij hem niet meer kon.

Pontius Pilatus waste zijn handen in onschuld en van 'het volk' moest Jezus het ook al niet hebben. (Kruisigt hem)

Ik ben het dus niet eens, de dramatiek van de kruisdood hoort helemaal in het verhaal. We kunnen allemaal Pontius Pilatus zijn, of Judas of Petrus. Of we kunnen Jezus volgen en zelf ons kruis opnemen. Niet alleen Jezus moest sterven, zijn volgelingen moeten dat ook. Immers: wie het leven wenst te behouden (door naar de hemel te willen) die zal het verliezen!

[HJW]

Jouw visie, jouw goed recht, daarover geen misverstand.
Maar jouw positie zie ik als die van de "' bricoleur "" die met een eigen kijk op de dingen, inbreekt in het verhaal van de ander. Dat inbreken betekent de "' plot "' van het oude verhaal veranderen.
Zo is er ook de "'plot "' dat God kon vergeven zonder bloedig Kruisoffer.
Prima zo'n opvatting van een "" bricoleur "" maar wel een ander "' Verzoeningsverhaal "' als Verzoening door Voldoening.

Niets op tegen overigens, in mijn optiek is er voor elke "' bricoleur "" plaats in de bonte stoet.

Wat is het verschil met het christendom dat inbreekt in het jodendom ?
En daarmee het plot ook veranderend ?

[HJW]

Ik denk, dat het kruisigingsverhaal gewoon weg kan worden gelaten.

De boodschap verandert niet wezenlijk als Jezus na het laatste avondmaal (of een paar dagen later) met de nodige beloften ten hemel stijgt.

Voor de één is het kruisverhaal wezenlijk, voor de ander kan het weggelaten worden. Voor mij heeft het geen betekenis. Voor mensen die erg gespitst zijn op lijden en dat zelfs een vreugde vinden zal het wezenlijk zijn.
Beide leiden uiteindelijk tot dezelfde uitkomst, in mijn optiek.
De weg ertoe is alleen anders.

[HJW]

De essentie van het verhaal is dat Jezus gemakkelijk voor de verleidingen van Satan had kunnen gaan. Satan bood hem allerlei wereldse bezittingen en genoegens aan. Jezus weigerde en onderging met gepaste tegenzin (Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiede) de kruisweg. Onderwijl werd Jezus ook nog eens verraden door een van zijn vrienden en die gluiperd van een Petrus deed net alsof hij hem niet meer kon.

Pontius Pilatus waste zijn handen in onschuld en van 'het volk' moest Jezus het ook al niet hebben. (Kruisigt hem)

Ik ben het dus niet eens, de dramatiek van de kruisdood hoort helemaal in het verhaal. We kunnen allemaal Pontius Pilatus zijn, of Judas of Petrus. Of we kunnen Jezus volgen en zelf ons kruis opnemen. Niet alleen Jezus moest sterven, zijn volgelingen moeten dat ook. Immers: wie het leven wenst te behouden (door naar de hemel te willen) die zal het verliezen!

Je kiest voor een weg van zelflediging, zelfkruisiging, lijden en afzien. Je pikt het negatieve eruit. We kunnen allemaal de negatievelingen zijn (Pilatus, Petrus, Judas). We kunnen echter ook de positievelingen zijn, het is een keuze.
Jij kiest voor lijden en afzien en ziet dat als onvermijdelijk deel van de weg.
Daarmee geef je op jouw manier een plaats aan het diepe lijden wat jij in je leven hebt meegemaakt.

Ik heb ook zo het nodige meegemaakt. Ik ga er anders mee om. Ik zie het niet als noodzakelijkheid om dat mee te moeten maken om Jezus te kunnen volgen.
Daar waar jij aangeeft dat iedereen zal moeten lijden om dat te bereiken geef ik aan dat ik hoop dat werkelijk niemand hoeft mee te maken wat ik heb meegemaakt.
Ook al heb ik dat wel moeten doorstaan, hoop ik van ganser harte dat een ander dat bespaard blijft.
Dat een ander dan dezelfde uitkomst heeft als ik, maar dan zonder dat lijden.......ik gun het ze zeer.

Het zijn twee verschillende manieren van omgaan met wat je hebt meegemaakt.

[peda]

Jouw visie, jouw goed recht, daarover geen misverstand.
Maar jouw positie zie ik als die van de "' bricoleur "" die met een eigen kijk op de dingen, inbreekt in het verhaal van de ander. Dat inbreken betekent de "' plot "' van het oude verhaal veranderen.
Zo is er ook de "'plot "' dat God kon vergeven zonder bloedig Kruisoffer.
Prima zo'n opvatting van een "" bricoleur "" maar wel een ander "' Verzoeningsverhaal "' als Verzoening door Voldoening.

Niets op tegen overigens, in mijn optiek is er voor elke "' bricoleur "" plaats in de bonte stoet.

Wat is het verschil met het christendom dat inbreekt in het jodendom ?
En daarmee het plot ook veranderend ?

In mijn optiek ligt het grote verschil in de Goddelijke Rechtvaardiging.
Bij de joden gaat het daarbij om het zich houden aan zo'n ongeveer 700 geboden en verboden ( wat in de praktijk volgens velen onmogelijk is ) en bij de klassieke christenen gaat het exclusief cq primair om het '' Goddelijk Genade Trajekt "", wat verloopt via geloof in het Kruisoffer. Een forse inbreking, met een totaal andere "plot "" als gevolg.

[HJW]

Een forse inbreking, met een totaal andere "plot "" als gevolg.

En doen dus eigenlijk hetzelfde als wat Tiberius doet.
Helder.

[peda]

Een forse inbreking, met een totaal andere "plot "" als gevolg.

En doen dus eigenlijk hetzelfde als wat Tiberius doet.
Helder.

Tiberius schrijft de plotwijziging in zijn "' uppie "' , terwijl de klassieke christelijke gelovigen in zeer groot groepsverband hun "'plotwijziging "' ter harte nemen. De kracht der massa.

[HJW]

Tiberius schrijft de plotwijziging in zijn "' uppie "' , terwijl de klassieke christelijke gelovigen in zeer groot groepsverband hun "'plotwijziging "' ter harte nemen. De kracht der massa.

Of veel mensen of weinig mensen het doen verandert niets aan het principe.
Het christendom is daarnaast ook klein begonnen, de plotwijziging is ook toen niet ontstaan door de kracht der massa.

[peda]

Tiberius schrijft de plotwijziging in zijn "' uppie "' , terwijl de klassieke christelijke gelovigen in zeer groot groepsverband hun "'plotwijziging "' ter harte nemen. De kracht der massa.

Of veel mensen of weinig mensen het doen verandert niets aan het principe.
Het christendom is daarnaast ook klein begonnen, de plotwijziging is ook toen niet ontstaan door de kracht der massa.

Dat klopt, maar wanneer je in je "' uppie "' op de snelweg gaat zitten om een doel te bereiken , ben je een "' zonderling "'.
Ga je met duizenden gelijkgezinden tegelijkertijd op dezelfde snelweg zitten, is er sprake van een maatschappelijk relevante situatie.
Het christendom is inderdaad klein en in grote geloofs-verscheidenheid begonnen, maar vervolgens (als een dogmatische eenheid) groot uitgegroeid. Nu is in onze omstreken een duidelijke afkalving begonnen. Panta Rhei.

[Tufkah]

Je kiest voor een weg van zelflediging, zelfkruisiging, lijden en afzien. Je pikt het negatieve eruit. We kunnen allemaal de negatievelingen zijn (Pilatus, Petrus, Judas). We kunnen echter ook de positievelingen zijn, het is een keuze.
Jij kiest voor lijden en afzien en ziet dat als onvermijdelijk deel van de weg.
Daarmee geef je op jouw manier een plaats aan het diepe lijden wat jij in je leven hebt meegemaakt.

Ik heb ook zo het nodige meegemaakt. Ik ga er anders mee om. Ik zie het niet als noodzakelijkheid om dat mee te moeten maken om Jezus te kunnen volgen.
Daar waar jij aangeeft dat iedereen zal moeten lijden om dat te bereiken geef ik aan dat ik hoop dat werkelijk niemand hoeft mee te maken wat ik heb meegemaakt.
Ook al heb ik dat wel moeten doorstaan, hoop ik van ganser harte dat een ander dat bespaard blijft.
Dat een ander dan dezelfde uitkomst heeft als ik, maar dan zonder dat lijden.......ik gun het ze zeer.

Het zijn twee verschillende manieren van omgaan met wat je hebt meegemaakt.

De zelflediging gaat per definitie gepaard met lijden, dat is de diepe essentie van het lijdensverhaal van de stervende Jezus. Dat lijden komt voort uit onze eigen gehechtheid aan de geschapen vorm. Doch ik zie lijden niet als negatief, de onvatbaarheid van God is alleen te benaderen in Zijn afgrondelijkheid. Daar is God een verschrikking.

Wat jij hebt meegemaakt, daar heb ik natuurlijk geen idee van, maar ik breng het boek Job in herinnering. Alleen in diepe tegenspoed kan de mens zichzelf zuiveren. Huisje, boompje beestje en een gezapig leven met echtgenoot en kinderen, dat kunnen we allemaal wel. Daarom dienen we te aanvaarden dat het leven komt zoals het komt. Er is geen wedstrijd gaande wie er het ergste aan toe is. Zie de zaligsprekingen: Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden. De troost is van dien aard, dat alles wat ons ook overkomt 'getroost' zal worden. Mits we ons natuurlijk overgeven aan God.

Ik wens dus een ander niet toe wat ik heb meegemaakt en ik wens ze ook niet wel toe wat ik heb meegemaakt. Mijn wens-natuur is overleden. Alles is zoals het is.

[HJW]

De zelflediging gaat per definitie gepaard met lijden

Dat lijden komt voort uit onze eigen gehechtheid aan de geschapen vorm.

Lees: in jouw persoonlijke ervaring was de zelflediging via lijden.
En vervolgens maak je je persoonlijke ervaring tot de absolute norm.
Ik denk dat zelflediging alleen tot lijden leidt als je erg gehecht bent aan jezelf en aan de wereld. Blijkbaar is dat bij jou het geval.
Van iets afscheid nemen doet alleen erg pijn als je er erg aan gehecht bent.
Ben je er niet zo aan gehecht, dan is afscheid nemen een vreugde en in het geheel geen lijden.

Alleen in diepe tegenspoed kan de mens zichzelf zuiveren.

Ook hier: je eigen persoonlijke ervaring verhef je tot de absolute norm.
Dat is een keuze die je maakt.

Er is geen wedstrijd gaande wie er het ergste aan toe is.

Dat maak ik er ook niet van. Ik geloof alleen aan dat er verschillende manieren zijn om met diep lijden om te gaan.

Mits we ons natuurlijk overgeven aan God.

Mits we de band herstellen met het goddelijke. Niet iets om te verdienen, niet iets wat met vooraarden is omgeven. Het is vooral een kwestie van herinneren.

Ik wens dus een ander niet toe wat ik heb meegemaakt en ik wens ze ook niet wel toe wat ik heb meegemaakt.

Maar zonder zulk lijden is zuivering niet mogelijk en is zelflediging niet mogelijk......volgens jou.

Eerder gaf je aan:

Onvoorwaardelijke liefde bestaat eigenlijk niet. Dat is net zoiets als nat water.

Toch is jouw beeld doordrenkt van voorwaarden, je moet wel voldoen aan een aantal zaken:
- zelflediging
- weer worden als een kind
- jezelf verloochenen
- de wereld niet liefhebben
- geen beelden maken
Jouw gedachten over God zijn dus redelijk vol met voorwaarden en volgens je eigen woorden is er dan geen sprake van liefde.

Zelf geloof ik in Onvoorwaardelijke Liefde. Iedereen is altijd welkom Thuis. Als je Thuis komt is er vreugde van een terugkeer, is het leed geleden.
Of je nu geleden hebt of een gezapig leven hebt gehad. Of je jezelf hebt verloochend of jezelf wilt vinden. Of je de wereld hebt liefgehad of niet. Of je in de kruisdood van Jezus hebt geloofd of niet. Of je beelden hebt gemaakt of niet.........het is allemaal niet relevant. Het is allemaal vorm.
Er wordt van je gehouden. Onvoorwaardelijk.

De één zal langer van Huis blijven dan de ander. Dat is een keuze die die persoon maakt. Mensen die niet geloven dat er een Thuis is, zullen er niet naar op weg gaan. Overal zal ooit het Licht schijnen en ook deze mensen raken.
Gruwelen van Poetin en Trump ? Zieke mensen hebben harder een dokter nodig dan gezonde mensen.
Veroordeel de zonde maar niet de zondaar. Ook zij komen uit de Bron, net als alle anderen. Ook van hen wordt onvoorwaardelijk gehouden en ook voor hen staat de deur open.
Ik denk dat zij bij Thuiskomst het moeilijk zullen hebben met de daden die zij gepleegd hebben. De goddelijke Liefde zal ze dan ondersteunen.

Ergens aan moeten voldoen zijn menselijke gedachten, die we projecteren op het goddelijke.
Bij het goddelijke hoef je niet te voldoen aan.

[Tufkah]

Lees: in jouw persoonlijke ervaring was de zelflediging via lijden.
En vervolgens maak je je persoonlijke ervaring tot de absolute norm.
Ik denk dat zelflediging alleen tot lijden leidt als je erg gehecht bent aan jezelf en aan de wereld. Blijkbaar is dat bij jou het geval.
Van iets afscheid nemen doet alleen erg pijn als je er erg aan gehecht bent.
Ben je er niet zo aan gehecht, dan is afscheid nemen een vreugde en in het geheel geen lijden.

Dat zou kunnen dat ik nog teveel gehecht was aan mijzelf en de wereld. Ik kan dat niet vergelijken, ik ken geen mensen die aan zelflediging doen.

Gruwelen van Poetin en Trump ? Zieke mensen hebben harder een dokter nodig dan gezonde mensen.
Veroordeel de zonde maar niet de zondaar.

Poetin en Trump zijn niet te redden door welke dokter dan ook. Ik veroordeel ze niet, maar zonde en zondaar bestaan niet zonder elkaar. Deze arme mannen zijn van God los.

Toch is jouw beeld doordrenkt van voorwaarden, je moet wel voldoen aan een aantal zaken:
- zelflediging
- weer worden als een kind
- jezelf verloochenen
- de wereld niet liefhebben
- geen beelden maken
Jouw gedachten over God zijn dus redelijk vol met voorwaarden en volgens je eigen woorden is er dan geen sprake van liefde.

Het zijn niet mijn gedachten, dit is zoals Jezus en de Bijbel het leert. Ik beaam slechts dat dat waar is. Je spreekt jezelf ook tegen, we mogen geen beeld maken van God. Hoe kan ik dan gedachten hebben over God? Verder zullen zondaars het Evangelie sowieso niet herkennen als waar, juist omdat ze in de zonde leven. Dat heet dan weer een selffulfilling prophecy. Poetin of Trump kunnen geen notie hebben van de liefde des Vaders, om de eenvoudige reden dat ze de wereld liefhebben. Het zal beide heren ook geen fluit interesseren, hun liefde ligt bij aardse zaken zoals vrouwen lastig vallen en landen veroveren. Gewoon aantoonbaar, geen oordeel.

Zelf geloof ik in Onvoorwaardelijke Liefde. Iedereen is altijd welkom Thuis. Als je Thuis komt is er vreugde van een terugkeer, is het leed geleden.
Of je nu geleden hebt of een gezapig leven hebt gehad. Of je jezelf hebt verloochend of jezelf wilt vinden. Of je de wereld hebt liefgehad of niet. Of je in de kruisdood van Jezus hebt geloofd of niet. Of je beelden hebt gemaakt of niet.........het is allemaal niet relevant. Het is allemaal vorm.
Er wordt van je gehouden. Onvoorwaardelijk.

Nu schrijf je zelf dan ook weer over nat water (onvoorwaardelijke liefde). Ja, iedereen is welkom in het huis van de Vader. Maar velen houden dat zelf tegen door de zonde te begaan. Dat ligt niet aan de Vader, maar aan de zondaar.

Veroordeel de zonde maar niet de zondaar. Ook zij komen uit de Bron, net als alle anderen. Ook van hen wordt onvoorwaardelijk gehouden en ook voor hen staat de deur open.
Ik denk dat zij bij Thuiskomst het moeilijk zullen hebben met de daden die zij gepleegd hebben.

Alle mensen komen voort uit de Bron, anders zou de Bron geen Bron zijn. Thuis komen zullen de zondaars echter niet. Als jij daadwerkelijk de betekenis van 'Thuis' kent, dan weet je ook dat de zonde daar niet is. En waarom die daar niet kan zijn. De zonde heeft een connotatie met de tijd. Zonde kan alleen in een gebeurtenis in de tijd gepleegd worden. In tegenwoordigheid van geest is de zonde afwezig omdat het begrip 'tijd' daar niet eens is. Wie de zonde pleegt en daar geen berouw over heeft, blijft in de 'geest der wereld' vast zitten. Het is dan de eigen geest welke herinnert aan de zonde. Levensschouw en dergelijke flauwekul zijn fantasieën over het hiernamaals. Niemand weet iets af over het hiernamaals. Mochten er hemeltoeristen zijn dan adviseer ik een publiek optreden op TV, ik zal kijken!

[HJW]

Dat zou kunnen dat ik nog teveel gehecht was aan mijzelf en de wereld. Ik kan dat niet vergelijken, ik ken geen mensen die aan zelflediging doen.

Als je mensen kent die dat doen, kun je ook geen algemene uitspraken erover doen dat iedereen het moet doen en dat het per definitie lijden is.
Je baseert je dan inderdaad alleen op je eigen ervaring.

Poetin en Trump zijn niet te redden door welke dokter dan ook. Ik veroordeel ze niet, maar zonde en zondaar bestaan niet zonder elkaar. Deze arme mannen zijn van God los.

Dan onderschat je de kracht van de goddelijke Liefde. Die transformeert alles.
Zoals Paulus schrijdt in de brief aan Korinthe (hoofdstuk 13 vers 6):
Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.

Het zijn niet mijn gedachten, dit is zoals Jezus en de Bijbel het leert. Ik beaam slechts dat dat waar is.

Je pikt de negatieve teksten eruit en verkondigt dat als absolute waarheid. Daar waar je van anderen zegt dat ze aan cherry picking doen, doe je zelf meer aan azijnpicking.
Jezus leert ook:
- heb je vijanden lief
- splinter en balk
- voedt de hongerigen, bezoek de gevangenen
- doe iets met je talenten
- als je gelooft de werken die ik doe, zul jij ze ook doen
- heb je het geloof van een mosterdzaadje, dan kun je bergen verzetten
Ik hoor je er nooit over. al het positieve laat je liggen.
En dan houd je vanzelf een erg negatief verhaal over.

Je spreekt jezelf ook tegen, we mogen geen beeld maken van God.

Waar spreek ik mijzelf tegen ?

Nu schrijf je zelf dan ook weer over nat water (onvoorwaardelijke liefde). Ja, iedereen is welkom in het huis van de Vader. Maar velen houden dat zelf tegen door de zonde te begaan. Dat ligt niet aan de Vader, maar aan de zondaar.

Dat mensen niet Thuis komen, ligt inderdaad aan de mensen. Het is de vrije wil om zolang weg te blijven als je zelf wilt of waar je zelf voor kiest.
Voor iedereen zal de reis een keer eindigen en zal men aangetrokken worden door Thuis. Bij de één zal dat sneller gaan dan bij de ander.
Hoe verder iemand van Huis is, hoe meer de Liefde kan bereiken.

Alle mensen komen voort uit de Bron, anders zou de Bron geen Bron zijn. Thuis komen zullen de zondaars echter niet. Als jij daadwerkelijk de betekenis van 'Thuis' kent, dan weet je ook dat de zonde daar niet is. En waarom die daar niet kan zijn.

Thuis is geen zonde, dat klopt.
Naarmate je dichter bij Huis komt, wordt het steeds lichter en heb je steeds minder behoefte aan moorden, scheiden, begeren etc.
Het verdwijnt gewoon, je hoeft er geen strijd tegen te voeren. Als het Licht weer schijnt, is de duisternis verdwenen.
Je keert weer terug in het licht.
Zoek het Koninkrijk Gods en de rest zal u gegeven worden. Oftewel: keer Huiswaarts.

Wie de zonde pleegt en daar geen berouw over heeft, blijft in de 'geest der wereld' vast zitten.

Wie terugkeert naar de Bron krijgt alles duidelijk. Met het menselijk bewustzijn is het niet te doorgronden.

Levensschouw en dergelijke flauwekul zijn fantasieën over het hiernamaals.

Iets "flauwekul" noemen of een "gruwel" is een oordeel. Dat gebeurt alleen in het veld van goed en kwaad.

Niemand weet iets af over het hiernamaals.

I Kor 2 vers 9:
Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen

[Pyro_123]

In mijn ogen was die boodschap ook mogelijk geweest zonder de kruisdood.
Makkelijk te verwezenlijken door de hemelvaart wat aan te passen.
Er had dus wat dat betreft niets ingeleverd behoeven te worden.

Het was ook mogelijk geweest dat Boeddha en Jezus samen de boodschap doorgeven, bijvoorbeeld iets in deze trant:

Pilatus: "Wat is de beschuldiging tegen u, Jezus van Nazareth?"

Jezus: "Mijn koninkrijk is niet van deze wereld. Als het dat wel was, zouden mijn dienaren voor mij gevochten hebben om te voorkomen dat ik aan de Joden werd overgeleverd. Maar mijn koninkrijk is niet van hier."

Op dat moment verschijnt Boeddha, gekleed in een serene gloed, te midden van de menigte.

Boeddha: "Pontius Pilatus, ik bied mezelf aan om de straf te dragen die voor deze man bestemd is. Laat hem gaan, en laat mij in zijn plaats worden gekruisigd."

Pilatus, overweldigd door deze onverwachte gebeurtenis, aarzelt een moment.

Pilatus: "Jezus, wat zeg jij hiervan?"

Jezus: (Met een blik vol mededogen) "Boeddha, jij hebt het grootste offer gebracht. Maar dit is mijn pad, mijn bestemming. Laat hem gaan."

Pilatus, geraakt door de nobele daad van Boeddha en de serene aanvaarding van Jezus, verklaart Jezus vrij van alle beschuldigingen.

Boeddha neemt rustig de plaats van Jezus in voor zijn veroordeling en kruisiging, terwijl Jezus, verlost van zijn lot, zijn weg naar de hemel vindt.

Terwijl Boeddha de straf voor de zonden van de mensheid draagt, wordt Jezus, nu bevrijd, opgenomen in de hemel, omringd door een stralend licht.

Met Boeddha's opoffering en Jezus' verlossing als een symbool van universele liefde en zelfverloochening, verspreidt zich een gevoel van vrede en verzoening over de wereld.

[Yours]

Alle mensen komen voort uit de Bron, anders zou de Bron geen Bron zijn. Thuis komen zullen de zondaars echter niet. Als jij daadwerkelijk de betekenis van 'Thuis' kent, dan weet je ook dat de zonde daar niet is. En waarom die daar niet kan zijn. De zonde heeft een connotatie met de tijd. Zonde kan alleen in een gebeurtenis in de tijd gepleegd worden. In tegenwoordigheid van geest is de zonde afwezig omdat het begrip 'tijd' daar niet eens is. Wie de zonde pleegt en daar geen berouw over heeft, blijft in de 'geest der wereld' vast zitten. Het is dan de eigen geest welke herinnert aan de zonde. Levensschouw en dergelijke flauwekul zijn fantasieën over het hiernamaals. Niemand weet iets af over het hiernamaals.

Als de mens in de eeuwigheid van de Bron leeft is er inderdaad geen levensschouw bij de dood.

Als men binnen de tijd leeft is een levensschouw beslist het geval. Mensen die een BDE hebben gehad vermelden vaak als eerste dat hun leven in een flits voorbij kwam en reflecteren daar na het gebeuren op. Daarnaast beschrijft men nogal eens het Licht en de Liefde die men tijdens de BDE van het Hiernamaals ervaren heeft.

Dat alles gebeurt niet binnen de eeuwigheid waar jij in leeft. Jij reflecteert in tegenwoordigheid van geest: dan is het enige residu de tekst die je hier en elders schrijft. Dan leef je weer verder in het ‘niets’.

Dat je mensen probeert van jouw gelijk te overtuigen is je goed recht, maar houdt er rekening mee dat velen van Thuis/de Bron weg zijn en proberen op hùn manier daar weer naar terug te keren.