Ok. Zelf vul ik het 'eindresultaat' niet in. Daarom noemde ik Abraham, dat vertelt geen verhaal dat je kan lezen als een uiteindelijk onvermijdelijke terugkeer naar iets ultiems wat er oorspronkelijk altijd al was, maar het grondthema is weggaan uit het bekende op basis van vertrouwen. De premisse van vrijheid is een weg met een open einde - ultieme existentiële consequenties staan niet bij voorbaat vast.HJW schreef: 07 apr 2024, 20:29Nee, dat stel ik niet. Integendeel. Ik heb niet dezelfde gedachten als Walsch en Messenger hierover.Pyro_123 schreef: 07 apr 2024, 19:15
Je gaat dus om te beginnen niet mee in de suggestie van Bonjour. In plaats daarvan lijkt je visie te zijn: iedereen op deze aarde is een verloren zoon/dochter die bij de fysieke dood meteen automatisch weer Thuis is bij de Bron van de Onvoorwaardelijke Liefde. (correct me if I'm wrong)
Ik zie niet echt iets om over door te praten met deze premisse omdat die in mijn beleving volledig eendimensionaal is.
Ik stel dat voor de één de reis veel langer kan en zal zijn dan voor de ander. En dat past allemaal niet in één verschijningsvorm op deze bol.
Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden. Misschien gaat de ene persoon wel gelijk terug naar de Bron want het was een gekozen eenmalige ervaring en gaat de ander van huis met een onbekende bestemming en onbekende lengte. Als je al in lineaire tijd gelooft.
Misschien komt de ene persoon wel 100 keer terug hier en de ander nooit.
Hoe kijk jij er naar ?
Een en ander is qua zienswijze mooi verwoord in het oude artikel in Trouw waar ik eerder naar linkte. "Jede Konsequenz führt zum Teufel", zoals Goethe, Brecht of Luther zeiden. Een mysterie volgt wel een onderliggende logica of rationale, maar die kan je niet tot zijn uiterste consequentie doorredeneren.
https://www.trouw.nl/nieuws/consequent- ... ~b77fc3fd/