Balthasar schreef: ↑19 apr 2024, 21:07
...
Dat Jezus gekruisigd is door de Romeinen, is een stelling over het verleden die door nagenoeg alle academisch aangestelde experts onderschreven wordt met een kwalificatie van meer dan 50% waarschijnlijk. (D.w.z., het is waarschijnlijker dat het klopt dan dat het niet klopt.) ...
Zou de juiste formulering hier niet moeten zijn,
Als Jezus gekruisigd is dan is dat Jezus gekruisigd is door de Romeinen, is een stelling over het verleden die door nagenoeg alle academisch aangestelde experts onderschreven ...
?
Dit omdat in jouw formulering feitelijk ingesloten is dat Jezus bestaan een zekerheid is. Ik heb de indruk dat dit meer in redeneringen insluipt (wat een risico is voor de redenering).
Ik heb ook nog eens na zitten denken over onderstaande tekst van je
Daarbij voegen zich andere overwegingen. 1. Als de schrijver van Marcus zich slechts zou baseren op de gangbare praktijk, had hij niet toegevoegd dat iemand anders het kruis (d.w.z. de dwarsbalk) moest dragen. Daarvan zijn uit de oudheid geen gevallen van bekend, de veroordeelde droeg zelf de dwarsbalk naar de plek van executie; dat hoorde bij het spektakel. Dit opmerkelijke detail draagt daarom bij aan de historische geloofwaardigheid van de scene.
2. Marcus geeft geen duiding aan het gebeuren dat Jezus niet zelf de dwarsbalk droeg. Hij deelt het alleen mee als een bijzonder detail, gewaarborgd door de overlevering via Alexander en Rufus. Er blijkt uit niets dat Marcus zelf snapte waarom het gebeurde. Vanuit de Romeinse praktijk valt dit echter betekenisvol te duiden: Simon was dan een soort spotversie van een lictor, een dienaar van Romeinse magistraten die voor hen uitliep en een bundel roedes droeg als teken van hun macht. Dus juist door aan te nemen dat Marcus' verhaal hier op zijn minst tot op zekere hoogte de werkelijkheid weerspiegelt, snappen we beter waarom er staat wat er staat.
Er zijn schattingen dat er tijdens de Romeinse tijd circa 2 miljoen mensen zijn gekruisigd. Dat is een indicatie dat de mores rondom kruisiging vrij algemeen, dus ook bij Marcus, bekend was. Als ik dan je uitleg over de lictor lees dan is volgens mij een net zo goede verklaring dat Marcus hier een metafoor gebruikt door Jezus symbolisch de macht te laten uitstralen van een Romeinse magistraat door Simon van Cyrene als lictor voor hem uit te laten lopen.
Marcus doet dat wel vaker, metaforen, zoals de twaalf manden met etensoverschot de twaalf joodse stammen vertegenwoordigen en de 7 manden de heidenen vanwege de zeven heuvels waarop Rome gebouwd is.