Dankbaarheid

[peda]

Voor mij is de vraag of er een door God ( de Schepper ) gegeven Absolute Ethiek bestaat.
God is de Hoogste Autoriteit en geeft met die autoriteit de Absolute Ethiek.
Wanneer de mens in gedrag en handelen afwijkt van die Absolute Ethiek dan reageert de mens met leveren van foute.
Ik denk dat dezer positie niet verworpen kan worden.
De vervolgvraag is dan welke Absolute Ethiek heeft God gegeven. Bijvoorbeeld de 10 geboden.
En dan gaat de beer weer los, want hoe moeten de 10 geboden nu weer precies worden geïnterpreteerd ( de menselijke subjectiviteit )

Wanneer de idee van God-De Schepper als Absolute Ethiek leverancier wordt verlaten, is het nog maar de vraag of er dan nog gesproken kan worden
over een Absolute Ethiek. Bestaat er dan een vorm van Natuur Wet of Natuurlijk Principe waaruit de Absolute Ethiek automatisch uitrolt.
En indien ja hoe is dan deze Absolute Ethiek zonder de inbreng van menselijke subjectiviteit weer te ontdekken.

Met Leibniz in de hand vergeet ik de Absolute Ethiek en ga voor de subjectieve "' best mogelijke ethiek "'. Dit is m.i. al moeilijk genoeg om te behappen. Maar diegenen die de vleugels uitstrekken naar het Absolute, dezulken wens ik een mooie reis.

[Leon]

Voor mij is de vraag of er een door God ( de Schepper ) gegeven Absolute Ethiek bestaat.
God is de Hoogste Autoriteit en geeft met die autoriteit de Absolute Ethiek.
Wanneer de mens in gedrag en handelen afwijkt van die Absolute Ethiek dan reageert de mens met leveren van foute.
Ik denk dat dezer positie niet verworpen kan worden.
De vervolgvraag is dan welke Absolute Ethiek heeft God gegeven. Bijvoorbeeld de 10 geboden.
En dan gaat de beer weer los, want hoe moeten de 10 geboden nu weer precies worden geïnterpreteerd ( de menselijke subjectiviteit )

Wanneer de idee van God-De Schepper als Absolute Ethiek leverancier wordt verlaten, is het nog maar de vraag of er dan nog gesproken kan worden
over een Absolute Ethiek. Bestaat er dan een vorm van Natuur Wet of Natuurlijk Principe waaruit de Absolute Ethiek automatisch uitrolt.
En indien ja hoe is dan deze Absolute Ethiek zonder de inbreng van menselijke subjectiviteit weer te ontdekken.

Met Leibniz in de hand vergeet ik de Absolute Ethiek en ga voor de subjectieve "' best mogelijke ethiek "'. Dit is m.i. al moeilijk genoeg om te behappen. Maar diegenen die de vleugels uitstrekken naar het Absolute, dezulken wens ik een mooie reis.

Eigenlijk lijkt het er op neer te komen dat je of gelooft in een volmaakt geestelijk “lichaam” of niet. Je voelt dat “lichaam” of niet.

[Petra]

De mens heeft meer vermogens dan hij kan vermoeden, maar wie ze niet ontwikkeld die heeft daar geen weet van. En dat ontwikkelen kan alleen op autodidactische wijze.

Het dilemma wat Leon opgooide was nou juist dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben. En dat streven naar het wel hebben van alle vermogens uiteindelijk leidt tot -niets accepteren-.
Als je het daar niet mee eens bent, ben ik benieuwd naar jullie gesprek daarover.

[Leon]

De mens heeft meer vermogens dan hij kan vermoeden, maar wie ze niet ontwikkeld die heeft daar geen weet van. En dat ontwikkelen kan alleen op autodidactische wijze.

Het dilemma wat Leon opgooide was nou juist dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben. En dat streven naar alle vermogens leidt tot niets accepteren.
Als je het daar niet mee eens bent, ben ik benieuwd naar jullie gesprek daarover.

Ik zie geen discussiepunt, het ontwikkelen van vermogen op natuurlijke wijze, of kunstmatige wijze kan. ik denk dat op natuurlijke wijze het beperkt blijft en niet te complex. Mijn ervaringen met vermogens is dat je er mentaal aan toe moet zijn.

[Petra]

Het dilemma wat Leon opgooide was nou juist dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben. En dat streven naar alle vermogens leidt tot niets accepteren.
Als je het daar niet mee eens bent, ben ik benieuwd naar jullie gesprek daarover.

Ik zie geen discussiepunt,

Ah ok. Ik zal het er voor je uitlichten.

... vermogens worden ontwikkeld door de mens en anders blijft zo'n vermogen latent aanwezig.

En dat ontwikkelen kan alleen op autodidactische wijze.

het ontwikkelen van vermogen op natuurlijke wijze, of kunstmatige wijze kan. ik denk dat op natuurlijke wijze het beperkt blijft

“Goed” zonder persoonlijke voorkeur, zou met wat ik eerder beweerde zijn accepteren dat je minder vermogens hebt (xxx), en misschien andere vermogens hebt. De reden dat ik denk dat dit “absoluut goed” is, is omdat ik denk dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben.

[peda]

Voor mij is de vraag of er een door God ( de Schepper ) gegeven Absolute Ethiek bestaat.
God is de Hoogste Autoriteit en geeft met die autoriteit de Absolute Ethiek.
Wanneer de mens in gedrag en handelen afwijkt van die Absolute Ethiek dan reageert de mens met leveren van foute.
Ik denk dat dezer positie niet verworpen kan worden.
De vervolgvraag is dan welke Absolute Ethiek heeft God gegeven. Bijvoorbeeld de 10 geboden.
En dan gaat de beer weer los, want hoe moeten de 10 geboden nu weer precies worden geïnterpreteerd ( de menselijke subjectiviteit )

Wanneer de idee van God-De Schepper als Absolute Ethiek leverancier wordt verlaten, is het nog maar de vraag of er dan nog gesproken kan worden
over een Absolute Ethiek. Bestaat er dan een vorm van Natuur Wet of Natuurlijk Principe waaruit de Absolute Ethiek automatisch uitrolt.
En indien ja hoe is dan deze Absolute Ethiek zonder de inbreng van menselijke subjectiviteit weer te ontdekken.

Met Leibniz in de hand vergeet ik de Absolute Ethiek en ga voor de subjectieve "' best mogelijke ethiek "'. Dit is m.i. al moeilijk genoeg om te behappen. Maar diegenen die de vleugels uitstrekken naar het Absolute, dezulken wens ik een mooie reis.

Eigenlijk lijkt het er op neer te komen dat je of gelooft in een volmaakt geestelijk “lichaam” of niet. Je voelt dat “lichaam” of niet.

Ik begrijp het standpunt, maar hoe is het te weten of zo'n volmaakt geestelijk lichaam wel de Absolute Ethiek kent?
Mijn probleem met Absoluut is wel dat er theoretisch gesproken wordt over Absoluut maar dat in de praktijk weer Absoluut niet Absoluut blijkt te zijn, als gevolg van de menselijke subjectiviteit.
Dan komt Leibniz weer om de hoek kijken.
Als jij daar een oplossing voor weet, dan gaarne de verkondiging daarvan , het zou voor mij veel duidelijk maken.

[Tufkah]

Dat is precies het punt van Job. Zouden wij het goede van God ontvangen, en het kwade niet? Ook het kwade ontvangen wij van God. Dat is niet omdat God ons wil treiteren, maar omdat we Gods bedoelingen niet begrijpen.

Het is een zekere zaak dat er lijden is in de wereld, miljoenen mensen lijden. Hoe dat kan en waarom God dat toestaat is het theologische vraagstuk van theodicee. Dat vraagstuk dient ieder mens voor zich te beantwoorden.

Ik denk dat wij als mensheid het lijden in de wereld laten bestaan. Waarom is er honger, waarom beschikken ze in delen van de wereld niet over sanitair en schoon drinkwater? Waarom wordt elke dag wel ergens op de wereld oorlog gevoerd? Waarom worden mensen ziek? Waarom vergiftigen we onze omgeving en waarom dumpen we veel afval in derde wereldlanden? Waarom worden medische innovaties tegengehouden door geloofsovertuigingen?
God staat dat toe omdat we een vrije wil hebben. En God heeft slechts het verlangen naar empirische ervaring.
Als we het collectief anders gaan zien en andere beslissingen gaan nemen, kan de wereld bijna van de een op de andere dag veranderen.

Ik tel mijn zegeningen. Ik zegen elke persoon en elke omstandigheid. Want ook wat ik zie als een pijnlijke hindernis, overzie ik van enige afstand als onderdeel van wie ik ben en wie ik besluit te worden in het volgende moment en van het uiteindelijke succes.

Jij bespreekt de 'waarom-kwestie' , ik bespreek de 'acceptatie-kwestie'.

[Leon]

Ik zie geen discussiepunt,

Ah ok. Ik zal het er voor je uitlichten.

... vermogens worden ontwikkeld door de mens en anders blijft zo'n vermogen latent aanwezig.

En dat ontwikkelen kan alleen op autodidactische wijze.

het ontwikkelen van vermogen op natuurlijke wijze, of kunstmatige wijze kan. ik denk dat op natuurlijke wijze het beperkt blijft

“Goed” zonder persoonlijke voorkeur, zou met wat ik eerder beweerde zijn accepteren dat je minder vermogens hebt (xxx), en misschien andere vermogens hebt. De reden dat ik denk dat dit “absoluut goed” is, is omdat ik denk dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben.

Als Tufkah reageert zal ik kijk wat precies de stelling is.

[Leon]

Eigenlijk lijkt het er op neer te komen dat je of gelooft in een volmaakt geestelijk “lichaam” of niet. Je voelt dat “lichaam” of niet.

Ik begrijp het standpunt, maar hoe is het te weten of zo'n volmaakt geestelijk lichaam wel de Absolute Ethiek kent?
Mijn probleem met Absoluut is wel dat er theoretisch gesproken wordt over Absoluut maar dat in de praktijk weer Absoluut niet Absoluut blijkt te zijn, als gevolg van de menselijke subjectiviteit.
Dan komt Leibniz weer om de hoek kijken.
Als jij daar een oplossing voor weet, dan gaarne de verkondiging daarvan , het zou voor mij veel duidelijk maken.

“Volmaakt” lijkt mij wiskundig/eeuwig onvermijdelijk, de interpretatie van “volmaakt” kan verschillen, als je regels maakt of wetten dan zullen die gebaseerd zijn op de volmaaktheid, absolute ethiek. Alleen dat laat zich dus maar moeilijk “vertalen” en nog moeilijker “interpreteren”.

Zoiets als “volmaakt eerlijk” bestaat wel, maar wordt gebrekkig vertaald en toegepast. Dat is mijn visie. Toch kan volgens mij iemand zonder veel moeite “volmaakt eerlijk” begrijpen.

In principe zou het begrijpen (voelen) het verschil moeten kunnen maken.

[Tufkah]

De mens heeft meer vermogens dan hij kan vermoeden, maar wie ze niet ontwikkeld die heeft daar geen weet van. En dat ontwikkelen kan alleen op autodidactische wijze.

Het dilemma wat Leon opgooide was nou juist dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben. En dat streven naar het wel hebben van alle vermogens uiteindelijk leidt tot -niets accepteren-.
Als je het daar niet mee eens bent, ben ik benieuwd naar jullie gesprek daarover.

Ik ben het op dat punt met Leon eens, mensen hebben ook verschillende geestelijke vermogens. Als je een geestelijk vermogen niet ontwikkeld, dan heb je dat geestelijk vermogen ook niet.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gelijkeni ... osterdzaad

De gelijkenis van het mosterdzaad is een gelijkenis van Jezus die voorkomt in de drie synoptische evangeliën. De gelijkenis staat in Matteüs 13:31–32, Marcus 4:30–32 en Lucas 13:18–19. Ook het apocriefe Evangelie van Thomas vermeldt het mosterdzaad in logion 20.

Jezus zei tegen zijn leerlingen dat het koninkrijk lijkt op het allerkleinste zaadje op aarde, een mosterdzaad. Eenmaal in de grond gezaaid schiet het op en wordt het groter dan de andere gewassen. Het krijgt grote takken, zodat de vogels in zijn schaduw kunnen nestelen.

De parabel maakt deel uit van een reeks die Jezus gebruikt om het koninkrijk van God te verklaren aan zijn leerlingen. Deze parabel wordt gezien als een aankondiging dat het koninkrijk van God zal groeien uit een minuscuul begin.

De gelijkenis van het mosterdzaadje gaat over het Koninkrijk Gods , dat Koninkrijk is potentieel in ieder mens aanwezig. Het vergt geestelijke vermogens om dat Koninkrijk in u tot stand te brengen. Het komt niet met uiterlijk gelaat. (Dat is niet helemaal waar, maar ik begrijp de insteek van de Evangelisten)

[Tufkah]

Voor mij is de vraag of er een door God ( de Schepper ) gegeven Absolute Ethiek bestaat.
God is de Hoogste Autoriteit en geeft met die autoriteit de Absolute Ethiek.
Wanneer de mens in gedrag en handelen afwijkt van die Absolute Ethiek dan reageert de mens met leveren van foute.
Ik denk dat dezer positie niet verworpen kan worden.
De vervolgvraag is dan welke Absolute Ethiek heeft God gegeven. Bijvoorbeeld de 10 geboden.
En dan gaat de beer weer los, want hoe moeten de 10 geboden nu weer precies worden geïnterpreteerd ( de menselijke subjectiviteit )

Wanneer de idee van God-De Schepper als Absolute Ethiek leverancier wordt verlaten, is het nog maar de vraag of er dan nog gesproken kan worden
over een Absolute Ethiek. Bestaat er dan een vorm van Natuur Wet of Natuurlijk Principe waaruit de Absolute Ethiek automatisch uitrolt.
En indien ja hoe is dan deze Absolute Ethiek zonder de inbreng van menselijke subjectiviteit weer te ontdekken.

Met Leibniz in de hand vergeet ik de Absolute Ethiek en ga voor de subjectieve "' best mogelijke ethiek "'. Dit is m.i. al moeilijk genoeg om te behappen. Maar diegenen die de vleugels uitstrekken naar het Absolute, dezulken wens ik een mooie reis.

De door God gegeven ethiek bestaat alleen als men de ethiek over draagt aan God. Ook daarin kan de mens Jezus volgen. Jezus zei: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij den Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook de Zoon desgelijks. Daar zou ik de 10 geboden niet aan koppelen, want dat is gekoppeld aan de letteren. Dan kom je idd in de menselijke subjectiviteit terecht.

Wat Jezus eigenlijk probeert te vertellen (mijn inziens) is dat hij alles in de handen van de Vader legt. En daarmee zijn eigen subjectiviteit opgeeft. Daarom is ook het hoogste gebod het dubbelgebod, en daarmee zijn (als iemand daaraan voldoet) de 10 geboden vervallen.

[Leon]

Voor mij is de vraag of er een door God ( de Schepper ) gegeven Absolute Ethiek bestaat.
God is de Hoogste Autoriteit en geeft met die autoriteit de Absolute Ethiek.
Wanneer de mens in gedrag en handelen afwijkt van die Absolute Ethiek dan reageert de mens met leveren van foute.
Ik denk dat dezer positie niet verworpen kan worden.
De vervolgvraag is dan welke Absolute Ethiek heeft God gegeven. Bijvoorbeeld de 10 geboden.
En dan gaat de beer weer los, want hoe moeten de 10 geboden nu weer precies worden geïnterpreteerd ( de menselijke subjectiviteit )

Wanneer de idee van God-De Schepper als Absolute Ethiek leverancier wordt verlaten, is het nog maar de vraag of er dan nog gesproken kan worden
over een Absolute Ethiek. Bestaat er dan een vorm van Natuur Wet of Natuurlijk Principe waaruit de Absolute Ethiek automatisch uitrolt.
En indien ja hoe is dan deze Absolute Ethiek zonder de inbreng van menselijke subjectiviteit weer te ontdekken.

Met Leibniz in de hand vergeet ik de Absolute Ethiek en ga voor de subjectieve "' best mogelijke ethiek "'. Dit is m.i. al moeilijk genoeg om te behappen. Maar diegenen die de vleugels uitstrekken naar het Absolute, dezulken wens ik een mooie reis.

De door God gegeven ethiek bestaat alleen als men de ethiek over draagt aan God. Ook daarin kan de mens Jezus volgen. Jezus zei: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij den Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook de Zoon desgelijks. Daar zou ik de 10 geboden niet aan koppelen, want dat is gekoppeld aan de letteren. Dan kom je idd in de menselijke subjectiviteit terecht.

Wat Jezus eigenlijk probeert te vertellen (mijn inziens) is dat hij alles in de handen van de Vader legt. En daarmee zijn eigen subjectiviteit opgeeft. Daarom is ook het hoogste gebod het dubbelgebod, en daarmee zijn (als iemand daaraan voldoet) de 10 geboden vervallen.

Een belemmering om het ideale lichaam van Christus te voelen kan zijn dat men subjectiviteit zelf als goed beoordeelt.

[Petra]

Ik ben het op dat punt met Leon eens, mensen hebben ook verschillende geestelijke vermogens. Als je een geestelijk vermogen niet ontwikkeld, dan heb je dat geestelijk vermogen ook niet.

Dat mensen verschillende (al of niet geestelijke) vermogens/talenten hebben, is klontje klaar.
Dat was het punt of dilemma dan ook niet.
De vraag waar het dilemma om draait was of je vindt dat je je beperkte vermogens moet accepteren of zien te ontwikkelen of verbeteren.

[Leon]

Ik ben het op dat punt met Leon eens, mensen hebben ook verschillende geestelijke vermogens. Als je een geestelijk vermogen niet ontwikkeld, dan heb je dat geestelijk vermogen ook niet.

Dat mensen verschillende (al of niet geestelijke) vermogens/talenten hebben, is klontje klaar.
Dat was het punt of dilemma dan ook niet.
De vraag in het dilemma was of je vindt dat je je beperkte vermogens moet accepteren of zien te ontwikkelen of verbeteren.

Nu snap ik de vraag.

Ik vind zelf dat je beperkte vermogens moet accepteren, en niet moet streven naar allerlei extra vermogens. Maar in een Leven met de Vader krijg je ineens vol vermogen. Alleen niet voor “eigen doelen”. Dit hangt samen, met “eigen doelen” is “beperkte vermogens” beter, omdat “eigen/ego doelen” verwerpelijk zijn.

[Petra]

Nu snap ik de vraag

Dat mag ik hopen
Het was jouw dilemma niet het mijne.

....Dat is duidelijk niet “accepteren” van de onvermijdelijkheid dat de een meer talent heeft dan de ander.

Als ik dit zo schrijf, snap je dan het dilemma? iedereen wil natuurlijk alle talenten/vermogens. “Goed” zonder persoonlijke voorkeur, zou met wat ik eerder beweerde zijn accepteren dat je minder vermogens hebt (toondoof), en misschien andere vermogens hebt. De reden dat ik denk dat dit “absoluut goed” is, is omdat ik denk dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben. Dat streven naar alle vermogens (door techniek bijvoorbeeld) leidt tot niets accepteren, want je bent een minuut later geboren, accepteer je niet, om maar het door te trekken tot het absurde.

[Leon]

Nu snap ik de vraag

Dat mag ik hopen
Het was jouw dilemma niet het mijne.

....Dat is duidelijk niet “accepteren” van de onvermijdelijkheid dat de een meer talent heeft dan de ander.

Als ik dit zo schrijf, snap je dan het dilemma? iedereen wil natuurlijk alle talenten/vermogens. “Goed” zonder persoonlijke voorkeur, zou met wat ik eerder beweerde zijn accepteren dat je minder vermogens hebt (toondoof), en misschien andere vermogens hebt. De reden dat ik denk dat dit “absoluut goed” is, is omdat ik denk dat het onvermijdelijk is dat mensen verschillende vermogens hebben. Dat streven naar alle vermogens (door techniek bijvoorbeeld) leidt tot niets accepteren, want je bent een minuut later geboren, accepteer je niet, om maar het door te trekken tot het absurde.

Omdat je niet ingaat op mijn toelichting, denk ik dat je die helemaal snapt?

[Petra]

Dat mag ik hopen
Het was jouw dilemma niet het mijne.

Omdat je niet ingaat op mijn toelichting, denk ik dat je die helemaal snapt?

Sja..als je nu zegt -niet moet streven naar extra vermogens- kun je je afvragen of je nog wel hetzelfde bedoelt als -minder vermogens accepteren- Bij toondoof accepteren betreft het geen extra vermogen maar een beperkt vermogen. Maar je zou ook kunnen zeggen dat het voor degene die toondoof is een extra vermogen is.
Hoe dan ook maakt het het vraagstuk wat diffuus. Ik probeerde Tufkah te helpen om je dilemma te snappen. De makkelijkste manier lijkt mij dus om de vraag of je vindt dat je je beperkte vermogens moet accepteren of zien te ontwikkelen of verbeteren te laten beantwoorden. En dan stapsgewijs door naar het dilemma.

[Tufkah]

Een belemmering om het ideale lichaam van Christus te voelen kan zijn dat men subjectiviteit zelf als goed beoordeelt.

Ja. Een 'goedmens' stelt de eigen subjectiviteit voorop, die is immers 'goed'. Voor Christus is goed-zijn niet goed genoeg. Daarom is het beter om in de duisternis en de onwetendheid te blijven staan. Alleen de liefde van de Vader kan de eigen subjectiviteit doden. Dan gaat de mens de ballingschap van de woestijn in. Zie ook hoe Jezus werd verzocht in de woestijn. Dit Bijbelse beeld van de woestijn kan 'verinnerlijkt' worden. Jezus ging niet in op alle aardse verleidingen welke hem werden aangeboden.

Van Jezus' verzoeking in de woestijn (en andere uitspraken van Jezus) kunnen we leren om "de wereld te laten zijn". Zoals deze zich voordoet.

[Leon]

Omdat je niet ingaat op mijn toelichting, denk ik dat je die helemaal snapt?

Sja..als je nu zegt -niet moet streven naar extra vermogens- kun je je afvragen of je nog wel hetzelfde bedoelt als -minder vermogens accepteren- Bij toondoof accepteren betreft het geen extra vermogen maar een beperkt vermogen. Maar je zou ook kunnen zeggen dat het voor degene die toondoof is een extra vermogen is.
Hoe dan ook maakt het het wat diffuus. Ik probeerde Tufkah te helpen om je dilemma te snappen.

Ja dat is niet helemaal hetzelfde. Streven naar absoluut gehoor via bijvoorbeeld technische hulpmiddelen is concreet wat anders dan toondoof niet accepteren, bij dat laatste is niet specifiek ingevuld wat je doet. Andersom dus ook niet-streven en nalaten.

Niet-accepteren toondoof kan ook zijn eindeloos mokken en een cynische levenshouding.

[Leon]

Een belemmering om het ideale lichaam van Christus te voelen kan zijn dat men subjectiviteit zelf als goed beoordeelt.

Ja. Een 'goedmens' stelt de eigen subjectiviteit voorop, die is immers 'goed'. Voor Christus is goed-zijn niet goed genoeg. Daarom is het beter om in de duisternis en de onwetendheid te blijven staan. Alleen de liefde van de Vader kan de eigen subjectiviteit doden. Dan gaat de mens de ballingschap van de woestijn in. Zie ook hoe Jezus werd verzocht in de woestijn. Dit Bijbelse beeld van de woestijn kan 'verinnerlijkt' worden. Jezus ging niet in op alle aardse verleidingen welke hem werden aangeboden.

Van Jezus' verzoeking in de woestijn (en andere uitspraken van Jezus) kunnen we leren om "de wereld te laten zijn". Zoals deze zich voordoet.

Je kunt toch aanleren (als een hond) om de eigen subjectiviteit niet voorop te zetten?

[Tufkah]

Ik ben het op dat punt met Leon eens, mensen hebben ook verschillende geestelijke vermogens. Als je een geestelijk vermogen niet ontwikkeld, dan heb je dat geestelijk vermogen ook niet.

Dat mensen verschillende (al of niet geestelijke) vermogens/talenten hebben, is klontje klaar.
Dat was het punt of dilemma dan ook niet.
De vraag waar het dilemma om draait was of je vindt dat je je beperkte vermogens moet accepteren of zien te ontwikkelen of verbeteren.

Dat hangt er dus van af. Een talent voor bv wiskunde kun je ontwikkelen. Zo'n talent is subjectief. Maar dat wat van Christus uitgaat is meer iets wat je nalaat. Dat komt omdat degene die het beoefent niet Christus is.

Is de liefde van de Vader een vermogen/talent? De Vader kan het alleen schenken als de mens zijn subjectiviteit opgeeft. Het (de liefde van de Vader) vernietigt juist de subjectiviteit, het is dus een samenspel met iets wat je niet kent. En in het geval van Christus is het beter om je beperking te accepteren.

Kierkegaard zou zeggen: we leven voorwaarts en we leren achterwaarts. En je kunt dus niet sneller leren dan dat je leeft. Een leren wat meer een 'afleren' is.

[Tufkah]

Ja. Een 'goedmens' stelt de eigen subjectiviteit voorop, die is immers 'goed'. Voor Christus is goed-zijn niet goed genoeg. Daarom is het beter om in de duisternis en de onwetendheid te blijven staan. Alleen de liefde van de Vader kan de eigen subjectiviteit doden. Dan gaat de mens de ballingschap van de woestijn in. Zie ook hoe Jezus werd verzocht in de woestijn. Dit Bijbelse beeld van de woestijn kan 'verinnerlijkt' worden. Jezus ging niet in op alle aardse verleidingen welke hem werden aangeboden.

Van Jezus' verzoeking in de woestijn (en andere uitspraken van Jezus) kunnen we leren om "de wereld te laten zijn". Zoals deze zich voordoet.

Je kunt toch aanleren (als een hond) om de eigen subjectiviteit niet voorop te zetten?

Ja, precies. Dat is dan ook wat Jezus (in geschreven woord) leert. Wie daadwerkelijke naastenliefde praktiseert bemerkt een geestelijke verandering, wie zijn vijanden vergeeft bemerkt een geestelijke verandering.

Maar wie denkt dat naastenliefde 100 euro aan Afrika over maken is, die merkt niks. Naastenliefde kan alleen 'om niet' zijn. Dus er kan ook geen hemelse beloning zijn, maar het kan wel een gemoedsbeweging van het hart zijn. Stel, je komt een dakloze tegen en je geeft hem 10 euro omdat je hart mededogen voelt, dan schenkt de Vader die 10 euro. Jij geeft niks. Alles wat je doet, doet de Vader. Zo voorkom je ook dat je een goedmens wordt.

[Petra]

Ik denk dat wij als mensheid het lijden in de wereld laten bestaan. Waarom is er honger, waarom beschikken ze in delen van de wereld niet over sanitair en schoon drinkwater? Waarom wordt elke dag wel ergens op de wereld oorlog gevoerd? Waarom worden mensen ziek? Waarom vergiftigen we onze omgeving en waarom dumpen we veel afval in derde wereldlanden? Waarom worden medische innovaties tegengehouden door geloofsovertuigingen?
God staat dat toe omdat we een vrije wil hebben. En God heeft slechts het verlangen naar empirische ervaring.
Als we het collectief anders gaan zien en andere beslissingen gaan nemen, kan de wereld bijna van de een op de andere dag veranderen.

Ik tel mijn zegeningen. Ik zegen elke persoon en elke omstandigheid. Want ook wat ik zie als een pijnlijke hindernis, overzie ik van enige afstand als onderdeel van wie ik ben en wie ik besluit te worden in het volgende moment en van het uiteindelijke succes.

Ja, dat is ook een bekende Theodicee.
In de theodicee van de vrije wil accepteert God het bestaan van het kwaad in de wereld omdat de mens pas iets heeft aan zijn vrije wil als hij er ook iets mee te kiezen heeft.

[peda]

Ik denk dat wij als mensheid het lijden in de wereld laten bestaan. Waarom is er honger, waarom beschikken ze in delen van de wereld niet over sanitair en schoon drinkwater? Waarom wordt elke dag wel ergens op de wereld oorlog gevoerd? Waarom worden mensen ziek? Waarom vergiftigen we onze omgeving en waarom dumpen we veel afval in derde wereldlanden? Waarom worden medische innovaties tegengehouden door geloofsovertuigingen?
God staat dat toe omdat we een vrije wil hebben. En God heeft slechts het verlangen naar empirische ervaring.
Als we het collectief anders gaan zien en andere beslissingen gaan nemen, kan de wereld bijna van de een op de andere dag veranderen.

Ik tel mijn zegeningen. Ik zegen elke persoon en elke omstandigheid. Want ook wat ik zie als een pijnlijke hindernis, overzie ik van enige afstand als onderdeel van wie ik ben en wie ik besluit te worden in het volgende moment en van het uiteindelijke succes.

Ja, dat is ook een bekende Theodicee.
In de theodicee van de vrije wil accepteert God het bestaan van het kwaad in de wereld omdat de mens pas iets heeft aan zijn vrije wil als hij er ook iets mee te kiezen heeft.

Past in mijn optiek precies bij de schepping van de "' best mogelijke wereld "' van Leibniz.
De toekenning van de vrije wil bij de mens geeft ook qua logica onderbouwing een andere wereld als een wereld waarin de mens geen eigen vrije wil heeft. In een paar woorden, heb jij in mijn optiek een heel waardevolle inbreng geleverd. Een driewerf

[peda]

In dit topic van Leon lees ik ook bij voortduring de worsteling tussen twee wereldbeelden.
Deze "' best mogelijke wereld "' ( Leibniz ) en een vorm van "" ideale wereld "'. Maar het loopt m.i. voortdurend spaak als geprobeerd wordt deze Ideale wereld waar het Absolute quasi de regie voert, vanuit deze "" best mogelijke wereld "" onder woorden te brengen en concreet in te vullen. Best wel interessante denkmaterie, maar ik heb gegronde twijfel of zulks lukt.
Leon gaat evenwel onverdroten voort, wat ik wel te prijzen vind. Zelf heb ik de moed op resultaat opgegeven.