Geestelijk onderscheidingsvermogen is net zo min een geloof als zintuigelijk onderscheidingsvermogen. Maar mensen die in de zonde leven ontwikkelen in het geheel geen geestelijk onderscheidingsvermogen. Dat is zo'n beetje de boodschap van Jezus in Matt 13.Tiberius Claudius schreef: 14 dec 2024, 10:46Je denkt kennelijk dat jouw geloof wezenlijk anders is dan dat van anderen.Tufkah schreef: 13 dec 2024, 16:16
Inderdaad, geloof -begrepen als mentale overtuiging- is het probleem van de mens(heid), de mens denkt zichzelf als een denkbeeld en gelooft ook in dat denkbeeld. De mens gelooft hardnekkig in het zelfbedachte zelf. En in sommige gevallen gelooft het zelfbedachte zelf ook in een zelfbedachte God en wil het zelfbedachte zelf naar een zelfbedacht hiernamaals.
Alles wat zelfbedacht is gaat helemaal nergens heen. Dat gelooft alleen het zelfbedachte zelf. Het zelfbedachte zelf ziet één ding over het hoofd: zowel het verleden als de toekomt kun je alleen maar bedenken. Je kunt er nooit zijn.
Wat daadwerkelijk geloof een mens dan ook naar toebrengt is een afscheid van alle illusionaire bedenksels. Maar dat vraagt ook daadwerkelijk volgen van Jezus en niet omtrent Jezus en de Bijbel weer allerlei nieuwe filosofie te scheppen. Daar waarschuwt Paulus al voor: al dat gefilosofeer brengt je nergens.
Het zelfbedachte zelf is een eindeloze herhaling.....wat ook de basis is van geloof: zelfovertuiging.
Maar dat denken zij natuurlijk ook.
Het comment waar je op reageert geeft aan hoe de mens gevangen zit in mentaal geloof. De gevangenis is dat het zelfbedachte zelf dat vooral gelooft in zichzelf. En omdat het zelfbedachte zelf dat doet houdt het stand, het geloof in een zelfbedachte zelf is een selffulfilling prophecy.
Het wegvallen van dit geloof (het geloof in een zelfbedachte zelf) kun je natuurlijk niet wederom een geloof noemen. Anders blijven we maar naar elkaar wijzen. En het naar elkaar wijzen is nu juist weer een trekje van het zelfbedachte zelf!
De volgeling van Jezus laat dus het mentale geloof voor wat het is, zodat het hart kan gaan spreken. Om de mens te bevrijden van zichzelf (het zelfbedachte zelf) is er iets 'extern' nodig. De mens dient het leven te verliezen ter wille van Mij, zo spreekt Jezus ons toe. Jezelf verliezen is iets geheel anders dan Jezus op een voetstuk zetten.