Ekkehard Muth: Niet de Schrift zelf is de openbaring van God.

[Reiziger]

Dat godsdienst niet iets van het verstand is, maar van het hart valt op vele plaatsen in de Bijbel na te lezen. Mattheüs 13:19 bijvoorbeeld of 2 Korinthiërs 3:15 Dus weg met de dogma's en laat je hart spreken.

Daarbij vergeet je dan (gemakshalve?) Lukas 10:27.
Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand.

[Tufkah]

Dat godsdienst niet iets van het verstand is, maar van het hart valt op vele plaatsen in de Bijbel na te lezen. Mattheüs 13:19 bijvoorbeeld of 2 Korinthiërs 3:15 Dus weg met de dogma's en laat je hart spreken.

Daarbij vergeet je dan (gemakshalve?) Lukas 10:27.
Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand.

Wie zich God voorstelt, denkt zich een God in en maakt daarmee God afhankelijk van het menselijk denken. Een afhankelijke God? Serieus? God is een kennen wat alleen Zichzelf kent. Naar die gelijkenis is de mens geschapen: het zichzelf-kennende. Daarmee kent de mens God Zelf niet, maar kent middels zichzelf de gelijkenis. Deze gelijkenis is vervolgens waarheid; ik ben.

[Dat_beloof_ik]

Daarbij vergeet je dan (gemakshalve?) Lukas 10:27.
Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand.

Wie zich God voorstelt, denkt zich een God in en maakt daarmee God afhankelijk van het menselijk denken. Een afhankelijke God? Serieus? God is een kennen wat alleen Zichzelf kent. Naar die gelijkenis is de mens geschapen: het zichzelf-kennende. Daarmee kent de mens God Zelf niet, maar kent middels zichzelf de gelijkenis. Deze gelijkenis is vervolgens waarheid; ik ben.

Vaag. Vriendelijk verzoek om gewoon concreet te reageren op de vette tekst in mijn punt
Jij stelde dat godsdienst niet iets van het verstand is
Ik liet zien dat in de bijbel exact het tegenovergestelde staat.

[Bastiaan73]

Een rookgordijn is een tactische dikke rooklaag die andere zaken uit het zicht houdt of verdoezelt. In de communicatie kan in overdrachtelijke zin een rookgordijn worden opgeworpen, wat wil zeggen dat met tactiek iemand kan worden afgeleid van het eigenlijke (gespreks-)onderwerp.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Rookgordijn

[Mullog]

... valt op vele plaatsen in de Bijbel na te lezen. ...

Er is heel veel op vele plaatsen in de Bijbel na te lezen. Voor alles wat je in de Bijbel leest is elders in datzelfde boek wel het tegenovergestelde te vinden. Ik zou verwachten dat je als fervent lezer je daar toch wel bewust van zou zijn.

[Tufkah]

BOT

https://www.augustijnen.nl/C130-in-gesp ... -Muth.html

Als Augustinus in zijn Regel zegt: ‘eer in elkaar God’ dan zegt dat iets over zijn mensbeeld. Mens als beeld en gelijkenis van God. Dat is ons op de universiteit ingepeperd als echt Luthers, maar dat is gewoon augustijns. In zijn boek ‘Belijdenissen’ beschrijft Augustinus zijn Godservaring als volgt: ‘Ja, u was binnen in mij en ik buiten en daar zocht ik u’. Onooglijk als ik was, stortte ik mij op al het mooie dat u geschapen hebt. U was bij mij, maar ik was niet bij u’ (Conf. 10.38). De spiritualiteit van Augustinus wordt vaak een ´horizontale´ spiritualiteit genoemd, God in mensen, Jij-in-mij. Maar dat is dus maar ten dele waar. Augustinus verlangt net zo vaak naar de verticale ervaring: ik-in-Jou. Misschien moeten we bij Augustinus horizontaal en verticaal niet zozeer als twee polen van een spanningsveld zien, maar veeleer als twee middelpunten van één ellips die bij elkaar horen. De ellips draait gewoon om ‘U hoger, dan mijn hoogste hoogte’ en ‘U mij dichter bij dan ik mijzelf’.

De kracht van de augustijnse spiritualiteit ligt daarin dat Augustinus de verticaliteit en de horizontaliteit bij elkaar brengt. De weg naar het hogere leidt linea recta naar de mens: God licht op in mensen. Keer terug naar je hart en herken in het beeld van God de Schepper ervan.

De thread was al weer verzandt in "Jouw God, mijn God" geneuzel, en dan is het goed om weer terug te keren waar het beeld van God oplicht: in je eigen hart en nergens anders. De Godservaring van de levende Vader is niet nieuw, Augustinus was er al bekend mee. Zoals het citaat aangeeft is er een horizontale lijn (de Tijd) en een verticale lijn (de Eeuwigheid) en op het kruispunt (het hart) raken zij elkaar! Dat is de ervaring van de levende Vader welke de mens kan herkennen in bv Augustinus maar ook in de preken van Eckhart. We staan op de schouders van deze mensen en dat overstijgt het geneuzel over een bedachte God.

[Bastiaan73]

Wie begint er ook alweer elke keer over een bedachte god als het niet over de god van Tufkah gaat?

[peda]

De God "' van het verstand "" is het domein van de positieve theologie, met als resultaat de enorme kolonne aan verstands-godsbeelden.
Theologie betekent heel simpel "' bestudeer de door God geïnspireerde Openbaring "', ofwel God-kennis.
Bestuderen gebeurt met het verstand, daarvoor hoef je geen professor te zijn om dat te begrijpen en daarom is christelijke theologie dan ook een
studierichting aan een hogeschool.
Positieve theologie is "'werken"' met het verstand.

In de "" negatieve theologie"' ofwel het domein "' transcendentie "" schiet het met het gebruik van verstand niet op.
Het domein "' Transcendentie "' is niet Geopenbaard en ook niet empirisch te onderzoeken.
Of er over het "" Transcendente "' zonder Openbaring toch op "" intuïtieve "' wijze mystieke "" kennis/ weten "' kan worden verkregen,
daarover zijn de visies totaal verschillend. Opnieuw de bekende bonte stoet aan ja/ neen opvattingen.

[Bastiaan73]

De God "' van het verstand "" is het domein van de positieve theologie, met als resultaat de enorme kolonne aan verstands-godsbeelden.
Theologie betekent heel simpel "' bestudeer de door God geïnspireerde Openbaring "', ofwel God-kennis.
Bestuderen gebeurt met het verstand, daarvoor hoef je geen professor te zijn om dat te begrijpen en daarom is christelijke theologie dan ook een
studierichting aan een hogeschool.
Positieve theologie is "'werken"' met het verstand.

Betekent dit volgens jou dat als iemand aan 'negatieve theologie' doet, het 'logisch' is dat die persoon denkt dat hij niet meer denkt?

[Tufkah]

De God "' van het verstand "" is het domein van de positieve theologie, met als resultaat de enorme kolonne aan verstands-godsbeelden.
Theologie betekent heel simpel "' bestudeer de door God geïnspireerde Openbaring "', ofwel God-kennis.
Bestuderen gebeurt met het verstand, daarvoor hoef je geen professor te zijn om dat te begrijpen en daarom is christelijke theologie dan ook een
studierichting aan een hogeschool.
Positieve theologie is "'werken"' met het verstand.

Exact Peda. De positieve theologie kan dan ook niet anders dan bij een bedachte God uitkomen.

Uit dezelfde link van Ekkehard Muth:

Rituelen activeren ons zintuig voor het mysterie. Ons zintuig voor het goddelijke, transcendente, mysterie of hoe je het ook wilt noemen, is het symbolisch bewustzijn. Maar anders dan ons gewone dagbewustzijn is het symbolisch bewustzijn niet door ons rationeel denken op te roepen. We kunnen het alleen waarnemen als het door symbolen en rituelen zichtbaar gemaakt wordt. Rituelen werken daarbij als projectieschermen. Zolang de lichtstraal van een projector niet op een projectiescherm valt, is er niets te zien, maar zodra de lichtstraal op het scherm komt, worden de beelden wel zichtbaar. Zo wordt bijvoorbeeld een kaars tot ‘projectiescherm’ waarop we beelden kunnen zien van geborgenheid, warmte, leven in het licht, enz. Zie mijn uitleg bij rijke rituelen.nl

Je kunt dit mystieke, transcendente bijv. ook teruglezen in de Belijdenissen van Augustinus als hij schrijft over zijn bekering met het verhaal in de tuin, waar hij een kinderstem hoort die zegt: ‘Tolle lege! - Neem en lees!’ Augustinus kan het niet anders verstaan dan een opdracht van God om het boek open te slaan en te doen wat hij daar zou lezen. (Conf. 8,29). In boek 7 van de Belijdenissen beschrijft Augustinus hoe hij dit stemmetje stapsgewijs op het spoor kwam. Kees Waaijman 'Handboek spiritualiteit' onderscheidt in Augustinus' zoektocht naar God drie fasen waarbij Augustinus in de derde fase via vijf stappen de weg aflegt van het begrijpen:

1. De zichtbare lichamen/dingen. In zijn ‘vroegere leven’ bestonden voor Augustinus eigenlijk alleen de zichtbare en tastbare dingen. Maar gaandeweg komt hij tot het inzicht dat de ziel zich van de lichamen blijkt te onderscheiden. Hij ervaart namelijk de ziel als de instantie die de lichamen waarneemt. Hoe kan dat toch?

2. In de ziel komen allerlei indrukken samen en worden daar gebundeld. De ziel blijkt een waarnemingscentrum, een soort centrale die het overzicht houdt.

3. De ziel neemt de waarnemingen niet alleen in zich op, maar zij heeft ook redenerend vermogen. Zij is ook in staat te oordelen over wat er binnenkomt. Neem ik adequaat waar? Combineer ik de waarnemingen op de juiste manier?

4. Dit redenerend vermogen van de ziel kan niet alleen oordelen over de waarnemingen, maar het kan ook zichzelf onder de loep nemen, over zichzelf reflecteren. En daarvoor moet het zich eigenlijk los kunnen maken van zijn gewone werkzaamheden. Het moet zijn eigen onbetrouwbaarheid en instabiliteit, zijn eigen veranderlijkheid opmerken. De vraag is hoe het mogelijk is dat het redenerend vermogen in staat is het veranderlijke als veranderlijk te doorzien. Daarvoor moet het redenerend vermogen een notie hebben van ‘het onveranderlijke’.

Deze notie wijst op een impliciete kennis van het onveranderlijke. Een impliciete kennis van God.



1. Mensen leven doorgaans in een zintuigelijke wereld, de wereld welke ze waarnemen is de enige realiteit. Wie zichzelf een God bedenkt (de positieve theologie) plaatst God in de zintuigelijk waarneembare wereld.

2. De ziel is inderdaad een waarnemingscentrum. Maar de mens kent doorgaans de ziel niet.

4. Het is de ziel welke een notie kan hebben van 'het onveranderlijke'. Maar deze notie kan de ziel niet hebben zolang deze nog verduisterd wordt door de eigen onbetrouwbaarheid en instabiliteit. God kan zich alleen openbaren als de ziel afstand heeft gedaan van zijn eigen veranderlijkheid (het ego).

[peda]

De God "' van het verstand "" is het domein van de positieve theologie, met als resultaat de enorme kolonne aan verstands-godsbeelden.
Theologie betekent heel simpel "' bestudeer de door God geïnspireerde Openbaring "', ofwel God-kennis.
Bestuderen gebeurt met het verstand, daarvoor hoef je geen professor te zijn om dat te begrijpen en daarom is christelijke theologie dan ook een
studierichting aan een hogeschool.
Positieve theologie is "'werken"' met het verstand.

Betekent dit volgens jou dat als iemand aan 'negatieve theologie' doet, het 'logisch' is dat die persoon denkt dat hij niet meer denkt?

Neen. Ook over of binnen de negatieve theologie kan er worden gedacht, alleen levert zulk denkwerk in mijn optiek geen positieve god-kennis op.
Is mystiek toch een vorm van met het verstand verkregen "' kennis "" of is het een vorm van "' ingeboren intuïtief "" weten.
De mystici neigen tot het laatste en dat kom je ook tegen in de m.i. goede metafysica.

[Tufkah]

https://vpwinfo.nl/index.php/beroep/sch ... isecentrum

Drs. Ekkehard Muth geeft ook les in symbolisch bewustzijn. Alleen voor de nieuwsgier zou het al leuk zijn om eens een keer een les bij te wonen. Maar wellicht niet verstandig, ik weet immers alles beter. Ik zie ook dat men zich bezig houdt met Dag Hammarskjöld. Goed bezig!

[Reiziger]

Betekent dit volgens jou dat als iemand aan 'negatieve theologie' doet, het 'logisch' is dat die persoon denkt dat hij niet meer denkt?

Neen. Ook over of binnen de negatieve theologie kan er worden gedacht, alleen levert zulk denkwerk in mijn optiek geen positieve god-kennis op.
Is mystiek toch een vorm van met het verstand verkregen "' kennis "" of is het een vorm van "' ingeboren intuïtief "" weten.
De mystici neigen tot het laatste en dat kom je ook tegen in de m.i. goede metafysica.

Inderdaad!

Tufkah redeneert in bewoordingen die hij zonder uitzondering aan de 'positieve' Theologie ontleent. Echter zijn uitkomsten zijn consequent negatief. Die (negatieve) consequentie ziet hij als de ultieme waarheid. Daarom is hij altijd onderweg, maar weet hij niet waarnaartoe; hij staat zichzelf niet toe een doel te hebben en dus maakt hij zichzelf wijs dat het doel het onderweg zijn is.

Hij heeft gelijk dat we God niet kunnen 'zien'. Dat vertelt de Bijbel mij ook! Maar de Bijbel vertelt mij ook dat we wél de effecten kunnen 'zien' van Zijn aanwezigheid. We 'zien' die effecten (de werken van God!) in de persoon Jezus. Met andere woorden: we zien God nog altijd niet, maar kunnen Hem wel (in z'n werken) herkennen in Christus. Christus kunnen we zien (ons voorstellen of een beeld vormen) met ons denken.

Nu is het punt dat het 'beeld' van Christus niet door de mens zelf wordt gegenereerd, maar door de Geest van God zelf: "Maar, gelijk geschreven staat: Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen, die Hem liefhebben. Want óns heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods." 1 Corinthiërs 2:9-10 (NBG1951)

Conclusie:

God zelf kunnen we nog altijd niet zien en dat zullen we waarschijnlijk ook nooit! Maar wie we wel kunnen zien is Christus in wie 'de werken van God' zichtbaar zijn. Maar omdat Jezus zelf onttrokken is aan de zichtbare realiteit, is ons de Geest gegeven: "Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was". Johannes 7:38-39 (NBG1951).

Het is die Heilige Geest die ons Christus Jezus toont, met eer en heerlijkheid gekroond. Dat is het getuigenis van Jezus dat God zelf van Hem aflegt. Door zijn Geest die zich verbonden heeft met die van ons.

Overigens kun je dit getuigenis altijd negeren en/of ontkennen. Of, zoals Tufkah consequent doet: van de positieve uitspraak een negatieve maken. Daarom is wat hij zegt altijd zo verwarrend; hij stuurt je letterlijk (woordelijk!) met een boom terug in het bos, waardoor je altijd het idee krijgt te verdwalen. Maar dat is nu juist de bedoeling (volgens Tufkah).

[peda]

Inderdaad gaat in mijn optiek zo'n 99,9 % van de God-inbreng over de God van de positieve theologie.
In de christelijke theologie is Jezus de 100 % Juiste Beelddrager van God in de wereld, derhalve God -in- immanentie en dat is voluit positieve theologie.
Je kunt het ermee volledig eens zijn, of gedeeltelijk of helemaal niet, maar het is mogelijk om met het eigen denkraam de eigen visie te beargumenteren en dat gebeurt ook in 99,9 % van de God-inbreng.
Omdat, ook weer in mijn optiek, minder dan 1 % van de metafysica volgers een mysticus is, slaat het volgens velen "" zweverige "" taalgebruik van de mystici ten diepste bij de denkende mens niet aan.
Zelf probeer ik een en ander wel te volgen, omdat ik persoonlijk de metafysica niet wil onderverdelen, maar voor mij is het wel lopen door stroop, simpel omdat ik vanuit mijn aard geen mysticus ben. Maar geen mysticus zijn = voor mij niet gelijk aan het ridiculiseren van de mystiek.

[Bastiaan73]

God zelf kunnen we nog altijd niet zien en dat zullen we waarschijnlijk ook nooit! Maar wie we wel kunnen zien is Christus in wie 'de werken van God' zichtbaar zijn. Maar omdat Jezus zelf onttrokken is aan de zichtbare realiteit, is ons de Geest gegeven: "Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was". Johannes 7:38-39 (NBG1951).

Het is die Heilige Geest die ons Christus Jezus toont, met eer en heerlijkheid gekroond. Dat is het getuigenis van Jezus dat God zelf van Hem aflegt. Door zijn Geest die zich verbonden heeft met die van ons.

Dit is echter geen 'zintuiglijk' zien. 2 Korintiërs 5:7.

[Tufkah]

Tufkah redeneert in bewoordingen die hij zonder uitzondering aan de 'positieve' Theologie ontleent. Echter zijn uitkomsten zijn consequent negatief. Die (negatieve) consequentie ziet hij als de ultieme waarheid. Daarom is hij altijd onderweg, maar weet hij niet waarnaartoe; hij staat zichzelf niet toe een doel te hebben en dus maakt hij zichzelf wijs dat het doel het onderweg zijn is.

Johannes 3:8. De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.

Hallo Reiziger,

Johannes 3:8 zijn niet mijn woorden, maar die van Jezus. Geloof mij niet, maar geloof Jezus.

Nu is het punt dat het 'beeld' van Christus niet door de mens zelf wordt gegenereerd, maar door de Geest van God zelf: "Maar, gelijk geschreven staat: Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen, die Hem liefhebben. Want óns heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods." 1 Corinthiërs 2:9-10 (NBG1951)

Hoe kan God jou openbaren als je nog altijd een Doel/doel hebt? Jij bent nog 'onderweg' naar jouw Doel/doel. Datgeen wat God aan de mens openbaart is niet-zintuigelijk, zoals Korintiërs 2 9-10 aangeeft. Ik kan hier schrijven tot mijn vingers er blauw van zien, maar ik ga jou niks openbaren, het openbaren dat doet God.

[J-W]

Niet te rijmen dat iemand die beweert uit de Geest geboren te zijn en goddelijke openbaringen zou ontvangen de hele dag op een forum zit om behoorlijk krampachtig anderen te overtuigen van zijn geloofsopvatting.

[Tufkah]

In de "" negatieve theologie"' ofwel het domein "' transcendentie "" schiet het met het gebruik van verstand niet op.
Het domein "' Transcendentie "' is niet Geopenbaard en ook niet empirisch te onderzoeken.
Of er over het "" Transcendente "' zonder Openbaring toch op "" intuïtieve "' wijze mystieke "" kennis/ weten "' kan worden verkregen,
daarover zijn de visies totaal verschillend. Opnieuw de bekende bonte stoet aan ja/ neen opvattingen.

Derrida heeft zich uitgesproken over de negatieve theologie:

De zin van negatieve theologieën is dat ze de positieve theologie behoeden voor een al te zelfgenoegzaam spreken over God, wat uiteindelijk tot idolatrie leidt. Negatieve theologieën breken het systeem van de positieve theologie open door te wijzen op de onmogelijkheid God ooit in woorden te vatten.

De God welke in woorden wordt gevat is per definitie onwaar. Net zoals een boek over Parijs nooit Parijs zelf is.

Geloof klopt nooit, hetgeen voor Derrida voor alle denkconstructies geldt. Hij wijst er voortdurend op, dat we alleen maar kunnen geloven, dat onder ieder weten een vorm van geloof schuilgaat, dat nooit sluitend te krijgen is.
Wel lijkt Derrida te zoeken naar een soort puur geloof, een geloof dat niet stil blijft staan bij het zichtbare, maar steeds verder gaat. Iedere vormgeving is al verdacht. In plaats daarvan wil Derrida een ‘religie zonder religie’, zonder dogma’s en geloofsartikelen, omdat het ‘andere’ daarin teveel vastgelegd wordt. Geïnstitutionaliseerde religie heeft, meent hij, de gebeurtenis van een openbaring of de openbaring van een gebeurtenis niet meer nodig. Zij ‘heeft’ de openbaring immers al.

Wat Derrida hier omschrijft is een steeds verdiepend geloof. Ik ben dan ook geen tegenstander van geïnstitutionaliseerde religie of van positieve theologie. Maar geïnstitutionaliseerde religie heeft reeds de openbaring omdat het in de Bijbel staat. En zoals Reiziger terecht opmerkte met Korintiërs 2: 9-10, het is God zelve die aan de mens openbaart. Maar hoe kan God openbaren als de gelovige in kwestie reeds meent in het bezit van de openbaring te zijn? Het staat immers in de Bijbel!

[Reiziger]

God zelf kunnen we nog altijd niet zien en dat zullen we waarschijnlijk ook nooit! Maar wie we wel kunnen zien is Christus in wie 'de werken van God' zichtbaar zijn. Maar omdat Jezus zelf onttrokken is aan de zichtbare realiteit, is ons de Geest gegeven: "Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was". Johannes 7:38-39 (NBG1951).

Het is die Heilige Geest die ons Christus Jezus toont, met eer en heerlijkheid gekroond. Dat is het getuigenis van Jezus dat God zelf van Hem aflegt. Door zijn Geest die zich verbonden heeft met die van ons.

Dit is echter geen 'zintuiglijk' zien. 2 Korintiërs 5:7.

Correct. Je zou dit zien intuïtief kunnen noemen.

Hetzelfde geldt voor, bijvoorbeeld, het 'zien' van een oplossing van een wiskundig probleem. Ik vergelijk dit wel eens met het momentaan doorbreken van zonlicht tussen de wolken door. Op dat moment 'zie' je duidelijk wat er aan de hand is, maar op het volgende moment zie je het niet meer en kan je het óók niet meer her-denken.

Ik denk overigens dat Jezus zelf dit 'zien' al voorspelt:

• Johannes 14:16-17 (NBG1951) En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn.

En:

• Johannes 14:25-26 (NBG1951) Dit heb Ik tot u gesproken, terwijl Ik nog bij u verblijf; maar de Trooster, de heilige Geest, die de Vader zenden zal in mijn naam, die zal u alles leren en u te binnen brengen al wat Ik u gezegd heb.

[peda]

In wezen gaat de gehele goede metafysica in mijn optiek over het "' intuïtieve weten of intuïtieve kennis "', dat wil concreet zeggen dat dit metafysische weten ofwel de metafysische kennis wordt verkregen aan de empirie ( wetenschap ) voorbij. Daarom ook het aparte domein metafysica.
Vanuit de intuïtie worden vele "' verhalen "" de wereld in gezonden.
Openbaring ( toegeschreven aan welke Bron dan ook ) reken ik ook tot de "" intuïtief "" verkregen kennis.
Wie niets heeft met metafysica zeggen de verhalen niets, wie wel wat heeft met metafysica kijkt of de inhoud van het verhaal past bij de eigen "" bias "".
Om met Plato te spreken metafysica gaat over het zien van het Licht dat straalt buiten de grot.
Maar welk Licht wordt daar gezien, daarover bestaat bij de metafysica-volgers geen eenheid in bias.

[Tufkah]

Er bestaat niet zoiets als 'goede' metafysica. Zou dat wel het geval zijn dan zitten we nog in het veld der overtuigingen. Waar metafysica in de kern over gaat is het besef hebben van Zijn. (Ik ben)

Empirische en conceptueel bewustzijn kennen we allemaal, dat is het vermogen om na te denken over jezelf, je gedachten, emoties en ervaringen. Dit empirische en conceptueel bewustzijn schept altijd een afstand tot jezelf. Het is daarom altijd secundair, want het geeft commentaar, oordeelt, interpreteert en calculeert altijd over iets dat ofwel geweest is of nog komen moet.

Het is het empirische en conceptueel bewustzijn wat oordeelt over anderen en daarmee gelijkvormig is aan de wereld. Het geeft het besef van in de Tijd geplaatst zijn.

Metafysica gaat dus niet over wat geweest is of nog komen moet. Metafysica kan nergens anders zijn dan in 'het moment'. Dat is waarlijk geest. Het besef van Zijn is in haar kern zó eenvoudig, dat de mens er zelden of nooit komt. In het besef van Zijn is er geen tijdsverschil meer tussen waarnemer (Ik ben) en het waargenomene (de wereld). Het Zijn komt dan ook nergens vandaan en gaat ook nergens naar toe. (Lees voor de grap eens Joh 3:8). Het Zijn is dermate arm van geest (Mattheüs 5:3) dat er geen verlangens aanwezig zijn naar iets wat zich in de Tijd bevindt.

Het is het empirische en conceptueel bewustzijn wat besef heeft van Tijd en iets verlangt uit de Tijd of iemand oordeelt die zich in de Tijd bevindt. Het Zijn is ook middels geen enkele overtuiging te bereiken, want iedere overtuiging heeft betrekking op de Tijd.