(On-)voorwaardelijke liefde OT vs NT

[Storm]

Ja dat is antisemitisch, omdat jij Jezus berooft van zijn Joodse identiteit. Zie hierboven.

[modbreak Bonjour] Ik vind dit een waardeloze redenatie. Ik wil niet zien dat je op deze basis anderen voor antisemiet uit maakt.

Het klopt dat we moeten oppassen met het gebruik van dit woord.
Het is wel zo dat de Christelijke kerk (Europa) wel een groot probleem heeft gehad met de Joodse afkomst van OT en NT en
dus ook van Jezus.
Het speelt geen rol in de geloofsbelijdenis van Nicea.
Ik dacht, ik zal de Barmer Thesen eens bekijken (vooral in die tijd) en nee hoor totaal geen verwijzing naar het
Joods zijn van het OT en NT en Jezus.
De PKN (waar ik lid van ben) heeft het nu wel over een onopgeefbare band met Israël:
https://www.protestantsekerk.nl/verdiep ... lk-israel/

Hoe ik het zie: wij mogen meedoen met Israël. Het gaat over de God van Abraham, Isaak en Jacob, de God van Israël.
Romeinen 11:18 beroem u dan niet tegenover de takken. En als u zich beroemt: U draagt de wortel niet, maar de wortel u.
Ik sta wellicht bekend om mijn onhistorische (literaire) benadering van de bijbel.
De positie van Israël (uitverkiezing) zie ik als historisch. Het verbond met Israël en God is niet losgelaten.
Hier hangt de geloofwaardigheid van het OT en NT vanaf.
Dat laat ook alles zien, wat voor God deze God is.

Vraag: hoe moeten we het ontkennen van het Jood zijn van Jezus (Messias) benoemen?

@nic,
Vanuit de Joodse religie hoor ik -ook op dit forum- geluiden dat de christenen het O-T, de Tenach gekaapt hebben. De meesten zien het christelijke geloof als een andere religie, @mart kan daar ws meer overzeggen. Veel christenen ervaren die band wel omdat Jezus een Joodse rabbi was uit het geslacht van David, dus de meeste christen zien het volk Israël als het verbondsvolk. Maar of we mee mogen doen met Israël ???

[Christosoof]

Hoe ik het zie: wij mogen meedoen met Israël. Het gaat over de God van Abraham, Isaak en Jacob, de God van Israël.

Israel mag net als wij meedoen met Abraham. Abraham geloofde rotsvast in de opstanding uit de doden van zijn zoon. Dit is iets wat veel christenen over het hoofd zien. In Genesis 22:4,5 zegt Abraham namelijk vooraf tegen zijn knechten dat hij MET zijn zoon zal terugkeren, terwijl hij weet dat hij hem gaat offeren.

4Toen Abraham op de derde dag zijn ogen opsloeg, zag hij die plaats in de verte. 5En Abraham zeide tot zijn knechten: Blijft gij hier met de ezel, terwijl ik en de jongen daarginds heengaan; wanneer we hebben aangebeden, zullen wij tot u terugkeren.

Hij zegt “ wij zullen aanbidden en wij zullen terugkeren.” Dat wil dus zeggen dat Abraham geloofde dat God hem naar zijn belofte uit de dood zou opwekken. Abraham moet gedacht hebben “U wilt dat ik hem offer, maar als ik dat doe dan laat U hem opstaan uit de dood, want U heeft gezegd dat U me deze zoon zou geven en dat door hem de hele wereld gezegend zou worden.” Hij had een rotsvast vertrouwen.

[Petra]

Toch volg ik Jezus ook in filosofische zin. Ik leg alleen het NT anders uit.

In mijn speurtocht naar de "volmaakte mannen en vrouwen" van Clemens kwam ik op deze site:
https://verbodengeschriften.nl/html/de- ... pag-2.html


Nou kan ik niet beoordelen of het allemaal hoogwaardige kost is en het is een enorm epistel maar ik moest bij dit stukje aan jou denken.

Voor het christendom was er nog een andere, mogelijke uitweg, een manier om zo begrijpelijk mogelijk het gebod te handhaven dat mensen zichzelf even volmaakt als God moesten maken. Het christendom had kunnen zwichten en zichzelf neoplatoniseren. Het had tevoorschijn kunnen komen als de zienswijze dat de mens zichzelf kan vervolmaken door het mens-zijn op te geven, door zichzelf op te lossen in God. Jezus had heel goed in dat beeld kunnen passen, door middel van de Grieks-Hebreeuwse voorstelling van de Logos. Hij is, zogezegd, de vleesgeworden Logos - die dient om alle mensen, bij wijze van voorbeeld, te laten zien dat zij hoewel zij van vlees zijn, toch nog steeds de hoop kunnen koesteren dat ze, zij het alleen door dat vlees te offeren, God kunnen worden.

Dat was een ware verzoeking voor het christendom. Hoe zeer dat speelde is te zien door de zaak van "Dionysius de Aeropagiet" of zoals hij soms genoemd wordt, "pseudo-Dionysius" in ogenschouw te nemen. Dionysius was een christelijke neoplatonist uit de vijfde eeuw en schrijver van onder andere Goddelijke Namen waarin hij de aard en attributen van God onderzoekt en Mystieke Theologie, dat een beschrijving geeft van de opgang van de ziel naar de mystieke eenwording met God. Hij wordt onjuist vereenzelvigd - of deed dat zelf, maar wat dat betreft bestaat er enig meningsverschil - niet alleen met de Dionysius van wie de bekering door Paulus opgetekend is in het Nieuwe Testament maar ook met Saint Denis, de Franse martelaar.

Na zijn vertaling in het Latijn door John Scotus Erigena in de negende eeuw, oefende Dionysius grote invloed uit op de middeleeuwse theologie, vooral in haar mystieke en negatieve vormen. Pas in de zestiende eeuw werd algemeen erkend dat Dionysius in feite een vijfde-eeuwse ketter was. In zijn Summa Theologica - en met name in het hoofdstuk "Traktaat over God" - verwijst Aquino doorlopend naar hem. Eigenlijk is Dionysius zijn belangrijkste "platoonse" bron. Zonder het gezag van Dionysius zou het voor de christelijke mystiek veel moeilijker geweest zijn om haar rechtzinnigheid te bewaren; zijn geschriften waren, zoals dat gesteld is, "het handvest van de christelijke mystiek." Toen, zoals we later zullen zien, de Spaanse mysticus Johannes van het Kruis door de Inquisitie beticht werd van ketterij, beriep zijn verdediger, de hoogleraar theologie aan de Universiteit van Salamanca, zich op de "Heilige Dionysius" als een overtuigend bewijs dat de mystiek van Johannes de grenzen van de orthodoxie niet overschreed.

God is voor Dionysius "meer dan wezenlijk," en overstijgt elke "Rede, Intuïtie en Zijn." Wij kunnen van "Het," in zijn meer dan wezenlijke aard, alleen kennis verwerven door "niet-weten," door mystiek begrijpen. (Een van de beroemdste Engelse mystieke geschriften heet De Wolk van Niet-Weten; het beroept zich op Dionysius als een autoriteit die "van begin tot eind, duidelijk alles onderschrijft wat ik heb gezegd of nog zal zeggen.") 24 Het blijkt, zegt Dionysius, dat de Schriften Gods natuur beschrijven in alledaagse bewoordingen, maar ze spreken niet over God zoals hij geopenbaard wordt aan de mysticus. Ze beschrijven God in bewoordingen die geschikt zijn voor het beperkte begripsvermogen van de gewone, niet verlichte mens - bijvoorbeeld als ze spreken over God als "Oorzaak, Oorsprong, Wezen en Leven van de hele schepping." Daartegenover moet "iedere minnaar van de Waarheid die boven alle waarheid verheven is" God niet "loven als Rede, Macht, Geest, Leven of Wezen, maar in plaats daarvan als iets dat toestand, beweging, leven, verbeelding, vermoeden, naam, redenering, gedachte, mening, zijn, rust, verblijfplaats, eenheid, grens en al het bestaande ver te boven gaat." 25

[hopper]

Toch volg ik Jezus ook in filosofische zin. Ik leg alleen het NT anders uit.

In mijn speurtocht naar de "volmaakte mannen en vrouwen" van Clemens kwam ik op deze site:
https://verbodengeschriften.nl/html/de- ... pag-2.html


Nou kan ik niet beoordelen of het allemaal hoogwaardige kost is en het is een enorm epistel maar ik moest bij dit stukje aan jou denken.

Ook onder christenen zijn er velen geweest die de leer van Jezus trachtten te begrijpen.
Maar wel een zware minderheid.

In deze 'discussie' (Mag dat zo genoemd worden?) zie ik hetzelfde. Alleen maar kletspraat over Israël, de vraagstelling of Jezus een Jood was enz.
Christenen interesseren zich hoogst zelden voor de leer van Jezus en dat is best wel merkwaardig te noemen.
En dan is GG nog een gematigd forum.

Maar ja, dat komt er van als je God als een boven je gesteld wezen ziet en Jezus als zijn verschijning op aarde.
Ik zie er niks anders in dan afgodenaanbidding, net zoals onze heidense voorouders ook allerlei goden aanbaden.

[Mart]

De meesten zien het christelijke geloof als een andere religie, @mart kan daar ws meer over zeggen.

Al heeft het christemdom oorspronkelijk joodse wortels en waren Jezus en de apostelen door en door joods, het is uitgegroeid tot een andere religie. Overigens is ook het judaisme geen stilstaande religie geweest.

Maar of we mee mogen doen met Israël ???

Nee. Net zomin als Duitsers mee mogen doen met Nederland. We zijn een volk, waarvan reeds de helft niet of nauwelijks meer gelooft. Maar christenen mogen natuurlijk verder zelf gewoon geloven dat ze bij Israël horen, net zoals Duisters gewoon mogen geloven dat ze bij Nederland horen. Dat is hun eigen zaak. Wat maakt het uit?

Vanuit de Joodse religie hoor ik -ook op dit forum- geluiden dat de christenen het O-T, de Tenach gekaapt hebben. Veel christenen ervaren die band wel omdat Jezus een Joodse rabbi was uit het geslacht van David, dus de meeste christen zien het volk Israël als het verbondsvolk.

Doe met de T'NaCH en de joodse Jezus wat je belieft, aangezien het de meeste joden niets kan schelen. Laat ons er alleen buiten en in onze eigen waarde. Tweeduizend jaar christelijke naastenliefde heeft reeds teveel leed onder de Joden veroorzaakt.

[Piebe Paulusma]

Wil iemand even een topic openen getiteld 'vermeend antisemitisme (tenzij anders aangetoond)' waar verdere discussie over dat boeiende onderwerp gevoerd kan worden? Het is namelijk vervelend voor mensen die het oorspronkelijke onderwerp interessant vinden.

Spreuken 8:

17 Ik heb lief wie mij liefhebben, wie mij ijverig zoeken, zullen mij vinden.

Mattheüs 5:

46 Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde?

Als de God van het OT dezelfde God is als de Vader van Jezus, is er dan sprake van inconsequent zijn? Of eerder van een soort ontwikkeling?

Of zou de God van het OT toch niet dezelfde 'entiteit' zijn als de Vader van Jezus?

Nogmaals, Jezus maakt Jahweh dus duidelijk uit voor tollenaar. Dat is niet zo lief toch? Of was Jahweh juist niet zo lief door alleen lief te hebben die hem liefhebben?

Door al dat gedoe zou je haast vergeten dat er nogal wat verkeerd begrip is door een losse regel uit een heel tekstgedeelte te nemen.En daardoor appels met peren aan het vergelijken gaat.
Hier ik ik dat al op mijn manier behandeld.

En hier nogmaals.

Ik begrijp jou wel maar wij zijn Jahweh niet. Wat Jezus eigenlijk zegt is dat wie zijn nurkse buurman niet kan liefhebben, in niets verschilt van een tollenaar. En aangezien Jahweh heeft verklaard alleen lief te hebben die hem liefhebben - dus niet de nurkse buurman - verschilt hij in niets van een tollenaar.

Snap je wat ik bedoel?

[Piebe Paulusma]

De meesten zien het christelijke geloof als een andere religie, @mart kan daar ws meer over zeggen.

Al heeft het christemdom oorspronkelijk joodse wortels en waren Jezus en de apostelen door en door joods, het is uitgegroeid tot een andere religie. Overigens is ook het judaisme geen stilstaande religie geweest.

Maar of we mee mogen doen met Israël ???

Nee. Net zomin als Duitsers mee mogen doen met Nederland. We zijn een volk, waarvan reeds de helft niet of nauwelijks meer gelooft. Maar christenen mogen natuurlijk verder zelf gewoon geloven dat ze bij Israël horen, net zoals Duisters gewoon mogen geloven dat ze bij Nederland horen. Dat is hun eigen zaak. Wat maakt het uit?

Vanuit de Joodse religie hoor ik -ook op dit forum- geluiden dat de christenen het O-T, de Tenach gekaapt hebben. Veel christenen ervaren die band wel omdat Jezus een Joodse rabbi was uit het geslacht van David, dus de meeste christen zien het volk Israël als het verbondsvolk.

Doe met de T'NaCH en de joodse Jezus wat je belieft, aangezien het de meeste joden niets kan schelen. Laat ons er alleen buiten en in onze eigen waarde. Tweeduizend jaar christelijke naastenliefde heeft reeds teveel leed onder de Joden veroorzaakt.

Laten we daar maar niet over beginnen want de joden hebben de christenen ook genoeg leed berokkend. Graag on topic blijven.

[Maria K]

De meesten zien het christelijke geloof als een andere religie, @mart kan daar ws meer over zeggen.

Al heeft het christemdom oorspronkelijk joodse wortels en waren Jezus en de apostelen door en door joods, het is uitgegroeid tot een andere religie. Overigens is ook het judaisme geen stilstaande religie geweest.

Maar of we mee mogen doen met Israël ???

Nee. Net zomin als Duitsers mee mogen doen met Nederland. We zijn een volk, waarvan reeds de helft niet of nauwelijks meer gelooft. Maar christenen mogen natuurlijk verder zelf gewoon geloven dat ze bij Israël horen, net zoals Duisters gewoon mogen geloven dat ze bij Nederland horen. Dat is hun eigen zaak. Wat maakt het uit?

Vanuit de Joodse religie hoor ik -ook op dit forum- geluiden dat de christenen het O-T, de Tenach gekaapt hebben. Veel christenen ervaren die band wel omdat Jezus een Joodse rabbi was uit het geslacht van David, dus de meeste christen zien het volk Israël als het verbondsvolk.

Doe met de T'NaCH en de joodse Jezus wat je belieft, aangezien het de meeste joden niets kan schelen. Laat ons er alleen buiten en in onze eigen waarde. Tweeduizend jaar christelijke naastenliefde heeft reeds teveel leed onder de Joden veroorzaakt.

Eindelijk geef je hier ondubbelzinnig je mening over de onzinnige "antisemitisch beschuldigingen" en het oordelen over christenen, die Jezus zouden "ontjoodsen" volk, terwijl dit los staat van de joodse religie.

Ik hoop, dat eindelijk eens wordt begrepen, dat je het joodse geloof en de joodse afkomst/etniciteit niet door elkaar kunt halen.
Het is meerdere keren benoemd en uitgelegd.
En ik hoop, dat iedereen, die nu nog dit woord onterecht gebruikt in de zin zoals Balthasar dat nog steeds blijft doen, een waarschuwing aan zijn broek krijgt.

[Piebe Paulusma]

Dat gebeurt toch niet Maria K, het zoveelste topic vergalt met dezelfde issue. Eigenlijk hoef je de naam Mart alleen maar te noemen om al verdacht te zijn.

Ik haak weer af, veel plezier verder.

[peda]

Doe met de T'NaCH en de joodse Jezus wat je belieft, aangezien het de meeste joden niets kan schelen. Laat ons er alleen buiten en in onze eigen waarde. Tweeduizend jaar christelijke naastenliefde heeft reeds teveel leed onder de Joden veroorzaakt.

Hallo Mart,

Zinnen om in te lijsten.
Ik zie er ook niets in om elkaar met de eigen religieuze mattenklopper achterna te rennen. Primitief gedoe, in eerdere eeuwen, zo mijn visie.

[callista]

Doe met de T'NaCH en de joodse Jezus wat je belieft, aangezien het de meeste joden niets kan schelen.
Laat ons er alleen buiten en in onze eigen waarde.

Tweeduizend jaar christelijke naastenliefde heeft reeds teveel leed onder de Joden veroorzaakt.

[Maria K]

Wil iemand even een topic openen getiteld 'vermeend antisemitisme (tenzij anders aangetoond)' waar verdere discussie over dat boeiende onderwerp gevoerd kan worden? Het is namelijk vervelend voor mensen die het oorspronkelijke onderwerp interessant vinden.

Spreuken 8:

17 Ik heb lief wie mij liefhebben, wie mij ijverig zoeken, zullen mij vinden.

Mattheüs 5:

46 Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde?

Als de God van het OT dezelfde God is als de Vader van Jezus, is er dan sprake van inconsequent zijn? Of eerder van een soort ontwikkeling?

Of zou de God van het OT toch niet dezelfde 'entiteit' zijn als de Vader van Jezus?

Nogmaals, Jezus maakt Jahweh dus duidelijk uit voor tollenaar. Dat is niet zo lief toch? Of was Jahweh juist niet zo lief door alleen lief te hebben die hem liefhebben?

Door al dat gedoe zou je haast vergeten dat er nogal wat verkeerd begrip is door een losse regel uit een heel tekstgedeelte te nemen.En daardoor appels met peren aan het vergelijken gaat.
Hier ik ik dat al op mijn manier behandeld.

En hier nogmaals.

Ik begrijp jou wel maar wij zijn Jahweh niet. Wat Jezus eigenlijk zegt is dat wie zijn nurkse buurman niet kan liefhebben, in niets verschilt van een tollenaar. En aangezien Jahweh heeft verklaard alleen lief te hebben die hem liefhebben - dus niet de nurkse buurman - verschilt hij in niets van een tollenaar.

Snap je wat ik bedoel?

Klopt.
Dat is inderdaad de betekenis van wat Jezus zegt in de Bijbel.
Zo heb ik dat ook uitgelegd.

Het gaat mij echter om jouw "Of was Jahweh juist niet zo lief door alleen lief te hebben die hem liefhebben?"
Die conclusie trek je uit beide teksten, omdat je mi. Spreuken verkeerd leest.

Ik begrijp, dat jij in de tekst van Spreuken God aan het woord laat, zoals ik in mijn eerste bericht hierover al aangaf, dat veel christenen geleerd hebben te doen.
Van wie geleerd?
Het is niet wat er staat.
Met "mij" is het niet God of Jezus, die aan het woord is, maar "Wijsheid".

[Maria K]

Dat gebeurt toch niet Maria K, het zoveelste topic vergalt met dezelfde issue. Eigenlijk hoef je de naam Mart alleen maar te noemen om al verdacht te zijn.

Ik haak weer af, veel plezier verder.

Niet door Mart, Piebe.
En het gaat verder niet om jou en al helemaal niet om jullie verhouding.
En je hebt helemaal gelijk, als je dit soort discussies verafschuwt en hier verder buiten wil blijven, omdat dit onderwerp ook voor jou gevoelig ligt.
Je bent verontschuldigd.

Zoals dit steeds weer volgehouden wordt door Balthasar moeten we echter niet willen.

[callista]

Niet door Mart, Piebe.

Laat dat duidelijk zijn..
Het gaat weer een eerdere kant op en dat moeten we ook niet willen...never nooit niet...

Nou BOT maar weer, wat dat ook moge betekenen..

[peda]

Zowel de joodse als de christelijke Godsdienst behandelen het thema van de relatie God en mens. Beiden leven niet los van elkaar, maar trekken tezamen op ( de Weg naar het Heil ). Dat optrekken van God en mens wordt op onderling verschillende wijze ingevuld. Daarom ook verschillende Godsdiensten. Dat het christelijke geloof daarbij uitgaat van de eerdere Tenach, waarop God in het N T Voortgaande Informatie ( Openbaring ) geeft, is bestanddeel van het geloof. Als God God is, dan is Hij Soeverein en kan Hij Zelve bepalen hoe Hij de relatie alsmede de inhoud/ vormen en in welk tempo aan de wereld bekend geeft. Zie je de Tenach als een 100 % sprookjesboek, dan is het vervolgverhaal op een eerder sprookjesboek uiteraard ook een sprookje. Je geeft dan fundamenteel andere antwoorden op dezelfde vragen. De gnosis hangt zo'n beetje tussen beiden in. Geen Openbaring en geen sprookjesboek, maar gebaseerd op Weten verkregen uit de grote ervaringswereld van zeer belangrijke "" Zieners "" . Maar het resultaat is hetzelfde, ook weer andere antwoorden op dezelfde vragen. Omdat het christendom ook geen koekoek-eenzang is, opnieuw andere antwoorden op dezelfde vragen. Geen grootste gemene deler antwoorden, maar kleinste gemene veelvoud. Kleuring, dat wel of de mattenklopper, een ieder de keuze.

[Piebe Paulusma]

Wil iemand even een topic openen getiteld 'vermeend antisemitisme (tenzij anders aangetoond)' waar verdere discussie over dat boeiende onderwerp gevoerd kan worden? Het is namelijk vervelend voor mensen die het oorspronkelijke onderwerp interessant vinden.

Spreuken 8:

17 Ik heb lief wie mij liefhebben, wie mij ijverig zoeken, zullen mij vinden.

Mattheüs 5:

46 Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde?

Als de God van het OT dezelfde God is als de Vader van Jezus, is er dan sprake van inconsequent zijn? Of eerder van een soort ontwikkeling?

Of zou de God van het OT toch niet dezelfde 'entiteit' zijn als de Vader van Jezus?

Nogmaals, Jezus maakt Jahweh dus duidelijk uit voor tollenaar. Dat is niet zo lief toch? Of was Jahweh juist niet zo lief door alleen lief te hebben die hem liefhebben?

Door al dat gedoe zou je haast vergeten dat er nogal wat verkeerd begrip is door een losse regel uit een heel tekstgedeelte te nemen.En daardoor appels met peren aan het vergelijken gaat.
Hier ik ik dat al op mijn manier behandeld.

En hier nogmaals.

Ik begrijp jou wel maar wij zijn Jahweh niet. Wat Jezus eigenlijk zegt is dat wie zijn nurkse buurman niet kan liefhebben, in niets verschilt van een tollenaar. En aangezien Jahweh heeft verklaard alleen lief te hebben die hem liefhebben - dus niet de nurkse buurman - verschilt hij in niets van een tollenaar.

Snap je wat ik bedoel?

Klopt.
Dat is inderdaad de betekenis van wat Jezus zegt in de Bijbel.
Zo heb ik dat ook uitgelegd.

Het gaat mij echter om jouw "Of was Jahweh juist niet zo lief door alleen lief te hebben die hem liefhebben?"
Die conclusie trek je uit beide teksten, omdat je mi. Spreuken verkeerd leest.

Ik begrijp, dat jij in de tekst van Spreuken God aan het woord laat, zoals ik in mijn eerste bericht hierover al aangaf, dat veel christenen geleerd hebben te doen.
Van wie geleerd?
Het is niet wat er staat.
Met "mij" is het niet God of Jezus, die aan het woord is, maar "Wijsheid".

Dat is goed mogelijk want elders staat kennis maakt opgeblazen (1 Kor. 8:1). En kennis leidt tot wijsheid.

Maar, nu een Colombo moment: is Jahweh in essentie niet wijsheid? De schrijver van Spreuken associeert Jahweh er overduidelijk mee (Zie Spr. 1vers 7 en 9 vers 10.) dus kan ik niet anders dan concluderen dat Jezus Jahweh op z'n minst associeert met een tollenaar.

En let wel: ik probeer heus Jahweh niet te lasteren want dat lijkt me geen wijsheid.

[Storm]

Hoe ik het zie: wij mogen meedoen met Israël. Het gaat over de God van Abraham, Isaak en Jacob, de God van Israël.

Israel mag net als wij meedoen met Abraham. Abraham geloofde rotsvast in de opstanding uit de doden van zijn zoon. Dit is iets wat veel christenen over het hoofd zien. In Genesis 22:4,5 zegt Abraham namelijk vooraf tegen zijn knechten dat hij MET zijn zoon zal terugkeren, terwijl hij weet dat hij hem gaat offeren.

4Toen Abraham op de derde dag zijn ogen opsloeg, zag hij die plaats in de verte. 5En Abraham zeide tot zijn knechten: Blijft gij hier met de ezel, terwijl ik en de jongen daarginds heengaan; wanneer we hebben aangebeden, zullen wij tot u terugkeren.

Hij zegt “ wij zullen aanbidden en wij zullen terugkeren.” Dat wil dus zeggen dat Abraham geloofde dat God hem naar zijn belofte uit de dood zou opwekken. Abraham moet gedacht hebben “U wilt dat ik hem offer, maar als ik dat doe dan laat U hem opstaan uit de dood, want U heeft gezegd dat U me deze zoon zou geven en dat door hem de hele wereld gezegend zou worden.” Hij had een rotsvast vertrouwen.

@Christosoof,
Ja, ik dacht vaak "die Abraham heeft een rotsvast geloof, ik zou mijn kind niet naar de brandstapel brengen", maar Abraham rekende er ook op dat ze beiden terugkwamen" die drie dagen en het offeren van een Zoon linken christenen wel eens aan Jezus.

Maar we hebben het zo weinig over die andere zoon van Abraham, Ismaël . Een triest verhaal zoals toen -maar ook nu nog- slaven/slavinnen gebruikt werden.

(Genesis 16 en 21)
Hagar de slavin van Sara en Abraham
Hagar is de Egyptische slavin van Sara. Ze is door haar meesteres aan Abraham als bijvrouw gegeven. Als Hagar zwanger is ontstaan er spanningen tussen haar en Sara. Zij maakt het leven van Hagar zo zwaar dat ze de woestijn in vlucht. Daar spreekt een engel van de Heer haar toe. Zij moet terug, maar zal een zoon baren die vader van vele stammen zal worden. Als Ismaël geboren is en opgroeit, krijgen Abraham en Sara alsnog een zoon. Ismaël is te veel en wordt samen met zijn moeder Hager definitief weggestuurd.

Ismaël zal vader worden van vele stammen, Ismaël ook een zoon van Abraham.

De Abrahamistische godsdiensten hebben voor mij veel gemeen; Jaweh, Allah, God zoals we ze noemen...Soms zie je kleinschalige initiatieven, het hoeft niet maar het mag.

[Piebe Paulusma]

Israel mag net als wij meedoen met Abraham. Abraham geloofde rotsvast in de opstanding uit de doden van zijn zoon. Dit is iets wat veel christenen over het hoofd zien. In Genesis 22:4,5 zegt Abraham namelijk vooraf tegen zijn knechten dat hij MET zijn zoon zal terugkeren, terwijl hij weet dat hij hem gaat offeren.

4Toen Abraham op de derde dag zijn ogen opsloeg, zag hij die plaats in de verte. 5En Abraham zeide tot zijn knechten: Blijft gij hier met de ezel, terwijl ik en de jongen daarginds heengaan; wanneer we hebben aangebeden, zullen wij tot u terugkeren.

Hij zegt “ wij zullen aanbidden en wij zullen terugkeren.” Dat wil dus zeggen dat Abraham geloofde dat God hem naar zijn belofte uit de dood zou opwekken. Abraham moet gedacht hebben “U wilt dat ik hem offer, maar als ik dat doe dan laat U hem opstaan uit de dood, want U heeft gezegd dat U me deze zoon zou geven en dat door hem de hele wereld gezegend zou worden.” Hij had een rotsvast vertrouwen.

Mooi gezegd! Echter kan je beter het gedeelte 'ik en de jongen' onderstrepen want 'wij' staat niet in de grondtekst. Maar de strekking is hetzelfde.

[Mart]

Ja, ik dacht vaak "die Abraham heeft een rotsvast geloof, ik zou mijn kind niet naar de brandstapel brengen", maar Abraham rekende er ook op dat ze beiden terugkwamen" die drie dagen en het offeren van een Zoon linken christenen wel eens aan Jezus.

Maar we hebben het zo weinig over die andere zoon van Abraham, Ismaël . Een triest verhaal zoals toen -maar ook nu nog- slaven/slavinnen gebruikt werden.

(Genesis 16 en 21)
Hagar de slavin van Sara en Abraham
Hagar is de Egyptische slavin van Sara. Ze is door haar meesteres aan Abraham als bijvrouw gegeven. Als Hagar zwanger is ontstaan er spanningen tussen haar en Sara. Zij maakt het leven van Hagar zo zwaar dat ze de woestijn in vlucht. Daar spreekt een engel van de Heer haar toe. Zij moet terug, maar zal een zoon baren die vader van vele stammen zal worden. Als Ismaël geboren is en opgroeit, krijgen Abraham en Sara alsnog een zoon. Ismaël is te veel en wordt samen met zijn moeder Hager definitief weggestuurd.

Ismaël zal vader worden van vele stammen, Ismaël ook een zoon van Abraham.

De Abrahamistische godsdiensten hebben voor mij veel gemeen; Jaweh, Allah, God zoals we ze noemen...Soms zie je kleinschalige initiatieven, het hoeft niet maar het mag.

Avraham, Sarah, Jitschak en Jisjma'el hebben waarschijnlijk nooit bestaan. De T'NaCH is pas rond de Babylonische ballingschap samengesteld op basis van materiaal uit kana'anitische, Mesopotamische en andere culturen.

[Bastiaan73]

Ja, ik dacht vaak "die Abraham heeft een rotsvast geloof, ik zou mijn kind niet naar de brandstapel brengen", maar Abraham rekende er ook op dat ze beiden terugkwamen" die drie dagen en het offeren van een Zoon linken christenen wel eens aan Jezus.

Maar we hebben het zo weinig over die andere zoon van Abraham, Ismaël . Een triest verhaal zoals toen -maar ook nu nog- slaven/slavinnen gebruikt werden.

(Genesis 16 en 21)
Hagar de slavin van Sara en Abraham
Hagar is de Egyptische slavin van Sara. Ze is door haar meesteres aan Abraham als bijvrouw gegeven. Als Hagar zwanger is ontstaan er spanningen tussen haar en Sara. Zij maakt het leven van Hagar zo zwaar dat ze de woestijn in vlucht. Daar spreekt een engel van de Heer haar toe. Zij moet terug, maar zal een zoon baren die vader van vele stammen zal worden. Als Ismaël geboren is en opgroeit, krijgen Abraham en Sara alsnog een zoon. Ismaël is te veel en wordt samen met zijn moeder Hager definitief weggestuurd.

Ismaël zal vader worden van vele stammen, Ismaël ook een zoon van Abraham.

De Abrahamistische godsdiensten hebben voor mij veel gemeen; Jaweh, Allah, God zoals we ze noemen...Soms zie je kleinschalige initiatieven, het hoeft niet maar het mag.

Avraham, Sarah, Jitschak en Jisjma'el hebben waarschijnlijk nooit bestaan. De T'NaCH is pas rond de Babylonische ballingschap samengesteld op basis van materiaal uit kana'anitische, Mesopotamische en andere culturen.

Uit oprechte belangstelling: wat is de Joodse identiteit eigenlijk? Joden zijn toch geen apart ras? Als het Jood zijn is gebaseerd op mensen die niet echt hebben bestaan, wat houdt het dan eigenlijk in?

Volgens sommige meningen zijn Abraham en Sara het begin van het Joodse geslacht. Volgens de meeste meningen is het jodendom evenwel ontstaan bij het massaal accepteren van de Thora op de berg Sinaï door de nazaten van de aartsvaders Abraham, Izaak en Jakob. Dit evenement vond plaats na de uittocht uit Egypte in het jaar 1312 v.Chr. (6 Sivan 2448). Aan deze massale acceptatie van de Thora als grondwet ging een massale bekering van het volk vooraf. Evenwel hebben later door de eeuwen heen verschillende mensen zich individueel bekeerd tot het jodendom. Op wat uitzonderingen na, zoals het volk van de Chazaren, gaat het meestal om individuen, zoals Ruth, Rabbi Shemaya, Rabbi Avtalyon, Rabbi Meir, Onkelos en de ouders van Rabbi Akiva.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Joden#Wie_is_Joods?

[Mart]

Uit oprechte belangstelling: wat is de Joodse identiteit eigenlijk? Joden zijn toch geen apart ras? Als het Jood zijn is gebaseerd op mensen die niet echt hebben bestaan, wat houdt het dan eigenlijk in?

Israël is een volk dat historisch uit de Kana'anitische culturen voorkwam en een eigen identiteit ontwikkelde met eigen verhalen en een eigen religie. Weinig anders dan andere volken uit die tijd.

[EdVaessen]

Ja dat is antisemitisch, omdat jij Jezus berooft van zijn Joodse identiteit. Zie hierboven.

Jezus heeft zijn Joodse identiteit afgelegd aan het kruis. Dat schijn jij niet te begrijpen. De Christus is Jood noch Griek.

2 Kor 5, 16 Zo kennen wij dan van nu aan niemand naar het vlees. Indien wij al Christus naar het vlees gekend hebben, thans niet meer.

Galaten 3:28 Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.
29. En als u van Christus bent, dan bent u Abrahams nageslacht en overeenkomstig de belofte erfgenamen.

Het gaat niet om Jezus, die geen Jood of Griek meer is, maar om de mensen, die het nu horen, waarvan het niet meer van belang is dat ze Joods of Grieks zijn. Ze kunnen zich niet meer daarop beroemen. De belofte is nog steeds uit Abraham.

God heeft wat moeite met het rechtstreeks benaderen van mensen met een heldere boodschap.

Ja klopt, gaat in Genesis 3 al fout. Het listig verdraaien van woorden. Heb jij een idee om beter te communiceren?

Zeker. God zou gewoon rechtstreeks tegen mensen moeten praten in plaats zich te bedienen van menselijke intermediairs.

[Bastiaan73]

Avraham, Sarah, Jitschak en Jisjma'el hebben waarschijnlijk nooit bestaan. De T'NaCH is pas rond de Babylonische ballingschap samengesteld op basis van materiaal uit kana'anitische, Mesopotamische en andere culturen.

De naam Israël was oorspronkelijk een erenaam voor Jakob. Heeft hij volgens jou wél echt bestaan?

[Mart]

Avraham, Sarah, Jitschak en Jisjma'el hebben waarschijnlijk nooit bestaan. De T'NaCH is pas rond de Babylonische ballingschap samengesteld op basis van materiaal uit kana'anitische, Mesopotamische en andere culturen.

De naam Israël was oorspronkelijk een erenaam voor Jakob. Heeft hij volgens jou wél echt bestaan?

Nee, Ja'akov maakt slechts deel uit van de Israëlische religie.

[Bastiaan73]

Avraham, Sarah, Jitschak en Jisjma'el hebben waarschijnlijk nooit bestaan. De T'NaCH is pas rond de Babylonische ballingschap samengesteld op basis van materiaal uit kana'anitische, Mesopotamische en andere culturen.

De naam Israël was oorspronkelijk een erenaam voor Jakob. Heeft hij volgens jou wél echt bestaan?

Nee, Ja'akov maakt slechts deel uit van de Israëlische religie.

Het woord 'semiet' is afgeleid van Sem, één van de zonen van Noach. Hebben Noach, Sem, Cham en Japhet wél echt bestaan?