Ik en mijn Vader zijn één

[Piebe Paulusma]

Wat vind je precies respectloos? De gedachte dat Jezus Christus de mensen gelijk werd en zich de mensenzoon noemde? Of de mogelijkheid dat Jezus getrouwd geweest kan zijn met Magdalena? Of het idee dat Johannes aan de borst van Jezus lag en de geliefde discipel genoemd werd?

Als Jezus gehuwd was met Maria Magdalena kon hij de Messias niet zijn, dat ik je dat zelfs moet uitleggen.

Een getrouwde Jezus kan de Christus niet zijn? Waarom niet? En welke Messias bedoel je dan exact, de christelijke of de joodse?

En waarom beantwoord je mijn vraag niet gewoon?

Het leek mij basiskennis.

Christus wordt de Bruidegom genoemd en het was mij niet bekend dat die getrouwd zijn.

Wordt Jezus zo genoemd of wordt Christus zo genoemd?

Dat lijkt me duidelijk, of dacht je soms dat Jezus getrouwd was en de Messias ongehuwd? Nou, in dat geval was hij dan zeker de Christus niet!

[Vertrokken user 5]

Als Jezus gehuwd was met Maria Magdalena kon hij de Messias niet zijn, dat ik je dat zelfs moet uitleggen.

Een getrouwde Jezus kan de Christus niet zijn? Waarom niet? En welke Messias bedoel je dan exact, de christelijke of de joodse?

En waarom beantwoord je mijn vraag niet gewoon?

Het leek mij basiskennis.

Christus wordt de Bruidegom genoemd en het was mij niet bekend dat die getrouwd zijn.

Wordt Jezus zo genoemd of wordt Christus zo genoemd?

Dat lijkt me duidelijk, of dacht je soms dat Jezus getrouwd was en de Messias ongehuwd? Nou, in dat geval was hij dan zeker de Christus niet!

Aangezien jij de bruiloft van het lam ziet als een aardse aangelegenheid van Jezus, waardoor Hij niet met de Magdaleense getrouwd kon zijn volgens jou, omdat Jezus de bruidegom zou zijn: was Jezus een polygamist dan volgens jou? Of ben jij de enige die met hem is getrouwd? Viel Jezus dan toch alleen op mannen? Heb jij dan een homohuwelijk met Hem? Omdat je de terminologie bruidegom uitsluitend als een aards huwelijk interpreteert?

Omdat Jezus de Messias en bruidegom zou zijn, kon Hij volgens jou niet met de Magdaleense getrouwd zijn. Ik borduur slechts voort op jouw eigen redenering. Als je dat respectloos vind is je spiegel kapot.

[Piebe Paulusma]

Misschien moet je voor de gekkigheid eens lezen wat ik schreef, of anders het woordenboek er even bij pakken en even opzoeken wat een bruidegom is. Succes!

[Vertrokken user 5]

Misschien moet je voor de gekkigheid eens lezen wat ik schreef, of anders het woordenboek er even bij pakken en even opzoeken wat een bruidegom is. Succes!

Ik denk dat je gewoon moeite hebt met overdrachtelijke dingen. Dat is helemaal niet erg, alleen wat lastig als je je daarom zou beperken tot letterlijke betekenissen.

[Piebe Paulusma]

Wat ben je weer lekker aan het zuigen.

[Vertrokken user 5]

Wat ben je weer lekker aan het zuigen.

Stel nou dat Jezus met de Magdaleense getrouwd was. Zou dat iets afdoen aan het geloof van een christen? Kan de Christus dan niet nog steeds de bruidegom zijn van en voor ieder mens? In mijn optiek is de bruiloft van het lam de eenwording van de individu met Christus. Of Jezus getrouwd was met de Magdaleense, doet er dan in positieve zin geheel niet meer toe. En daarom kan het juist wel tot de mogelijkheden behoord hebben. Het doet niets af noch voegt het iets toe aan het evangelie. Dan is de mogelijkheid geen bedreiging voor iemands geloof. Een geschilpunt minder met de meer esoterisch gelovigen.

Bovendien is het verschil tussen de Vader en de Zoon precies het punt waarom jij blijft zeggen dat Jezus de Vader is. En dat is hij niet. De Vader is groter dan Jezus.

Johannes 15:

1 Ik ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman.
2 Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage.
3 Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.
4 Blijft in Mij, en Ik in u. Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.
5 Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen.
6 Zo iemand in Mij niet blijft, die is buiten geworpen, gelijkerwijs de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en men werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand.
7 Indien gij in Mij blijft, en Mijn woorden in u blijven, zo wat gij wilt, zult gij begeren, en het zal u geschieden.
8 Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt; en gij zult Mijn discipelen zijn.
9 Gelijkerwijs de Vader Mij liefgehad heeft, heb Ik ook u liefgehad; blijft in deze Mijn liefde.
10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven; gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.
11 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u blijve, en uw blijdschap vervuld worde.
12 Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijkerwijs Ik u liefgehad heb.
13 Niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zette voor zijn vrienden.
14 Gij zijt Mijn vrienden, zo gij doet wat Ik u gebiede.
15 Ik heet u niet meer dienstknechten; want de dienstknecht weet niet, wat zijn heer doet; maar Ik heb u vrienden genoemd; want al wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, dat heb Ik u bekend gemaakt.
16 Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u gesteld, dat gij zoudt heengaan en vrucht dragen, en dat uw vrucht blijve; opdat, zo wat gij van den Vader begeren zult in Mijn Naam, Hij u dat geve.
17 Dit gebied Ik u, opdat gij elkander liefhebt.
18 Indien u de wereld haat, zo weet, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft.
19 Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.
20 Gedenk des woords, dat Ik u gezegd heb: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij Mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren.
21 Maar al deze dingen zullen zij doen om Mijns Naams wil, omdat zij Hem niet kennen, Die Mij gezonden heeft.
22 Indien Ik niet gekomen ware, en tot hen gesproken had, zij hadden geen zonde; maar nu hebben zij geen voorwendsel voor hun zonde.
23 Die Mij haat, die haat ook Mijn Vader.
24 Indien Ik de werken onder hen niet had gedaan, die niemand anders gedaan heeft, zij hadden geen zonde; maar nu hebben zij ze gezien, en beiden Mij en Mijn Vader gehaat.
25 Maar dit geschiedt, opdat het woord vervuld worde, dat in hun wet geschreven is: Zij hebben mij zonder oorzaak gehaat.
26 Maar wanneer de Trooster zal gekomen zijn, Dien Ik u zenden zal van den Vader, namelijk de Geest der waarheid, Die van den Vader uitgaat, Die zal van Mij getuigen.
27 En gij zult ook getuigen, want gij zijt van den beginne met Mij geweest.

[Vertrokken user 5]

Dat in het esoterische denken de Goddelijke innerlijke mens zich zodanig door de stoffelijke wereld laat beinvloeden dat de Goddelijke Afkomst en Essentie geheel vergeten zijn, ben ik ook nooit goed verklaard tegengekomen. Het Goddelijke zou daar in mijn ogen eigenlijk immuun voor moeten zijn. Wellicht dat iemand op dit forum hierover nog eens helderheid het licht kan laten zien. Het zal jou overigens wel bekend zijn dat het citeren van veel bijbel passages geen indruk maakt op diegenen die schuilen onder de esoterie paraplu. Bij hen heeft de orthodoxe lezing van de bijbelinhoud geen gezag. Zij halen hun kennis nagenoeg geheel uit andere geschriften.

Nochtans stelt Johannes 1:1-5

1.In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.
2 Dit was in den beginne bij God.
3 Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
4 In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
5 En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

Het leven is het licht der mensen. Het maakt dus niet uit of je donker bent of blank, of je homo bent of hetero, of Iers, Frans of Duits. Het maakt allemaal niets uit, want van binnen zijn we allemaal hetzelfde. Het leven in Piebe, Callista, Peda, Zolderworm, Anja, Doemdenker, Trajecto, Tin, etcetera etcetera, is hetzelfde leven. Dezelfde electriciteit die alleen een andere lamp laat branden.

[Gaitema]

Nochtans is niets zo opwindend als een goddelijke man.

, ik ben een goddelijke man uit Twente

[Gaitema]

Alles wat God schept is misschien één met hem (al zou ik enkele voorbeelden kunnen bedenken die mij daaraan doen twijfelen) maar één is de Christus staat er duidelijk in Mat 23,8. Dat onderscheid wordt tussen die ene Christus en de mensheid wordt in de Bijbel gemaakt dus maak ik dat onderscheid ook.

Dat onderscheid is er vanwege de zonde die in onze levens gekomen zijn. Waren wij immers nooit zondaren geweest, dan had Jezus niet voor ons hoeven sterven. Vanwege de wig die satan tussen God en ons heeft gezet, moest Jezus komen om die eenheid tussen ons en God te herstellen. Dat maakt ons nooit Christus, maar wel verzoend met God de Vader door Jezus Christus.
Mijn doel met mijn uitspraak is om de verklaring te geven waarom Jezus één met God de Vader is, namelijk vanwege Zijn zondeloosheid. Satan heeft nooit invloed op Jezus kunnen uitoefenen. Ook niet toen Jezus verzocht werd in de woestijn. Zou Jezus wel satan gaan dienen, dan had Hij Zijn eenheid met God de Vader geheid verloren. Dan was Hij afgescheurd van God de Vader. Iets waar je niet aan moet denken. Kennelijk had dit heel goed gekund, want satan beproefde Hem niet zomaar. Jezus bleef echter in God en daardoor bleef Hij deel uitmaken van God. Satan kon niet tussen Beiden komen.

Theologisch geloof ik niet dat Jezus door het Boze verleid had kunnen worden. Het Boze behoort tot de geschapen wereld en hoewel de menselijke natuur van Jezus geschapen is, was deze menselijke vorm binnen de twee-naturenleer zodanig verbonden met de Goddelijke Christus dat verleiding tot de onmogelijkheden behoorde. De Schepper, de Logos ( Christus ) , kan niet worden verleid door een schepsel. De relatie Jezus --God is een andere als die van Adam---God. Adam was te verleiden, Jezus niet. Beiden hadden theologisch gezien een andere verbondenheid met God. Overigens betekent dit dat de menselijke natuur van Jezus zich ook nooit aan de verzoeningsopdracht ( kruisoffer ) had kunnen onttrekken om daarmede het Goddelijk Heilsplan te doorkruisen. In de Jg opvatting dat Jezus samenvalt met de geschapen Michael, dus een niet-schepper, onder die geloofsopvatting zou verleiding in mijn ogen theologisch niet uitgesloten zijn geweest. Michael stond dus voor de keuze, Jezus niet in mijn visie.

Ik ben wel geneigd het zelfde te zeggen, echter bespeur ik als ik oprecht de bijbel lees en er over nadenk wel een zekere keuzevrijheid bij Jezus. Zijn grootste worsteling was overduidelijk niet de verzoekingen door satan in de woestijn. Dat stelde voor Hem niets voor. Echter hierin zie ik wel dat satan in ieder geval geloofde dat hoewel Jezus God is, wel te verleiden viel. Hij waagde het er op. Echter bleef Jezus vertrouwen op zijn Vader en kreeg door de Heilige Geest de eenvoudige weerstand. Hierin zie je hoe door de Heilige Geest Jezus één is met God de Vader. De grootste keuzestrijd was de beker die Hij helemaal drinken moest op Golgota. Dat koste Hem echt inspanning en Hij vroeg dan ook Zijn Vader om de beker aan Hem voorbij te laten gaan, als het zou kunnen. Echter moest Hij de beker van God drinken. Het dieptepunt was misschien wel het moment waarop Jezus zich door Zijn Vader verlaten voelde, toen Hij uitriep: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?"

Origines sprak reeds van de menswording in meerdere fasen. Zelf spreekt mij de volgende theologie aan.
Voor de schepping nam de Logos de menselijke ziel aan. Hierdoor had de Logos reeds de menselijke natuur voordat er ook maar iets geschapen was. Een soort van God-Mens eenheid die in Jezus als de Christus later historische werkelijkheid is geworden op aarde. Deze God-Mens eenheid was dus van geheel andere aard als de relatie tussen Adam en God. Heeft Jezus nu tijdens zijn verblijf op aarde van deze God-Mens eenheid afstand genomen? M.i. is het antwoord neen, deze eenheid was wel in zijn aardse leven versluierd en die versluiering werd opgeheven bij de "' verheerlijking "'. De twee-naturen is theologisch een lastig thema, maar je moet wel een doordachte keuze maken. De Kruisdood kon door het "" stoffelijke deel "' van Jezus niet worden tegengehouden door het maken van een andere keuze. De versluierde God-Menseenheid in zijn ""geest"' liet een andere keuze niet toe.

Machtig interessante bijdrage. Had Origines dit zo samen gesteld en hoe kwam hij tot zijn conclusies?

[Vertrokken user 5]

Nm

[peda]

Dat onderscheid is er vanwege de zonde die in onze levens gekomen zijn. Waren wij immers nooit zondaren geweest, dan had Jezus niet voor ons hoeven sterven. Vanwege de wig die satan tussen God en ons heeft gezet, moest Jezus komen om die eenheid tussen ons en God te herstellen. Dat maakt ons nooit Christus, maar wel verzoend met God de Vader door Jezus Christus.
Mijn doel met mijn uitspraak is om de verklaring te geven waarom Jezus één met God de Vader is, namelijk vanwege Zijn zondeloosheid. Satan heeft nooit invloed op Jezus kunnen uitoefenen. Ook niet toen Jezus verzocht werd in de woestijn. Zou Jezus wel satan gaan dienen, dan had Hij Zijn eenheid met God de Vader geheid verloren. Dan was Hij afgescheurd van God de Vader. Iets waar je niet aan moet denken. Kennelijk had dit heel goed gekund, want satan beproefde Hem niet zomaar. Jezus bleef echter in God en daardoor bleef Hij deel uitmaken van God. Satan kon niet tussen Beiden komen.

Theologisch geloof ik niet dat Jezus door het Boze verleid had kunnen worden. Het Boze behoort tot de geschapen wereld en hoewel de menselijke natuur van Jezus geschapen is, was deze menselijke vorm binnen de twee-naturenleer zodanig verbonden met de Goddelijke Christus dat verleiding tot de onmogelijkheden behoorde. De Schepper, de Logos ( Christus ) , kan niet worden verleid door een schepsel. De relatie Jezus --God is een andere als die van Adam---God. Adam was te verleiden, Jezus niet. Beiden hadden theologisch gezien een andere verbondenheid met God. Overigens betekent dit dat de menselijke natuur van Jezus zich ook nooit aan de verzoeningsopdracht ( kruisoffer ) had kunnen onttrekken om daarmede het Goddelijk Heilsplan te doorkruisen. In de Jg opvatting dat Jezus samenvalt met de geschapen Michael, dus een niet-schepper, onder die geloofsopvatting zou verleiding in mijn ogen theologisch niet uitgesloten zijn geweest. Michael stond dus voor de keuze, Jezus niet in mijn visie.

Ik ben wel geneigd het zelfde te zeggen, echter bespeur ik als ik oprecht de bijbel lees en er over nadenk wel een zekere keuzevrijheid bij Jezus. Zijn grootste worsteling was overduidelijk niet de verzoekingen door satan in de woestijn. Dat stelde voor Hem niets voor. Echter hierin zie ik wel dat satan in ieder geval geloofde dat hoewel Jezus God is, wel te verleiden viel. Hij waagde het er op. Echter bleef Jezus vertrouwen op zijn Vader en kreeg door de Heilige Geest de eenvoudige weerstand. Hierin zie je hoe door de Heilige Geest Jezus één is met God de Vader. De grootste keuzestrijd was de beker die Hij helemaal drinken moest op Golgota. Dat koste Hem echt inspanning en Hij vroeg dan ook Zijn Vader om de beker aan Hem voorbij te laten gaan, als het zou kunnen. Echter moest Hij de beker van God drinken. Het dieptepunt was misschien wel het moment waarop Jezus zich door Zijn Vader verlaten voelde, toen Hij uitriep: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?"

Origines sprak reeds van de menswording in meerdere fasen. Zelf spreekt mij de volgende theologie aan.
Voor de schepping nam de Logos de menselijke ziel aan. Hierdoor had de Logos reeds de menselijke natuur voordat er ook maar iets geschapen was. Een soort van God-Mens eenheid die in Jezus als de Christus later historische werkelijkheid is geworden op aarde. Deze God-Mens eenheid was dus van geheel andere aard als de relatie tussen Adam en God. Heeft Jezus nu tijdens zijn verblijf op aarde van deze God-Mens eenheid afstand genomen? M.i. is het antwoord neen, deze eenheid was wel in zijn aardse leven versluierd en die versluiering werd opgeheven bij de "' verheerlijking "'. De twee-naturen is theologisch een lastig thema, maar je moet wel een doordachte keuze maken. De Kruisdood kon door het "" stoffelijke deel "' van Jezus niet worden tegengehouden door het maken van een andere keuze. De versluierde God-Menseenheid in zijn ""geest"' liet een andere keuze niet toe.

Machtig interessante bijdrage. Had Origines dit zo samen gesteld en hoe kwam hij tot zijn conclusies?

De vraag over hoe Origines tot zijn conclusie kwam, kan ik niet beantwoorden. Wel is het m.i. duidelijk dat over het scenario rond de 2 naturen van Jezus in het vroege christendom stevig werd nagedacht. In het N T zelve wordt dit thema theologisch bezien niet op heldere wijze uit de doeken gedaan. Wat mij wel opvalt, is dat er in het jaar 2018 aangaande het denken over de "'status"' van Jezus geen enkele voortgang is gemaakt qua inzicht als reeds bestond ten tijde van de vroegste kerkvaders. Toen waren alle varianten reeds bedacht en in de huidige tijd komen nog steeds die varianten weer naar voren.

[Alpha]

Ja, met name zwarte kousen refo's, die de NBG51 gebruiken. De SV wordt weinig gebruikt en is afgezien van de hoofdletters een prima vertaling.

Ik heb nog een kleine Statenvertaling uit 1921

De Gansche Heilige Schrift
Ouden en Nieuwen Testaments...

Staten-Generaal der Vereenigde Nederlanden

Mijn man scheumde altijd rommelmarkten af...ook op zoek naar boeken en heel oude boeken...

Ik heb geen een hardware Bijbel, als ik een tekst zoek gebruik ik een online editie. Momenteel de Statenvertaling omdat dit de enige gratis beschikbare is.

welnee, er zijn meerdere sites met Bijbelvertalingen.
Ik gebruik deze regelmatig:https://bible.hispage.nl/

Die site kende ik nog niet, hij staat in mijn favorieten, dank! .

Graag gedaan.
Voor naslagwerk gebruik ik regelmatig deze: https://biblehub.com/text/genesis/1-1.htm
Zo kan ik nagaan welk woord is gebruikt in het Hebreeuws of Grieks.
Je kan dan zien of de betekenis is aangepast.

[Alpha]

Het betekent dat Jezus claimde God te zijn. In de ogen van de joden was dat godslastering en daarom namen ze stenen op.

Dat heeft niets te maken met het uitverkoren zijn.
Wat betekent het uitverkoren zijn ?

Je zit in het verkeerde topic, hier bespreken we wat Johannes 10 vers 30 betekent.

Ik citeer mezelf: Het betekent dat Jezus claimt God te zijn en daarom wilden de joden hem stenigen.

Als je verder leest zie je dat Jezus hun redenering ontkracht:

34 Jezus antwoordde: ‘Staat er niet in jullie wet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘Jullie zijn goden’”?
35 Een Schriftgedeelte kun je niet ongeldig verklaren. Als degenen tegen wie het woord van God gericht was “goden” werden genoemd,
36 hoe kunnen jullie dan zeggen dat ik — door de Vader geheiligd en naar de wereld gestuurd — laster als ik zeg dat ik Gods Zoon ben? 37 Als ik niet het werk van mijn Vader doe, geloof me dan niet.
38 Maar als ik dat wel doe, geloof dan het werk, ook al geloof je mij niet. Dan zul je te weten komen en duidelijker begrijpen dat de Vader in eendracht met mij is en ik in eendracht met de Vader ben.’ NWV.

Jezus was ook één met zijn discipelen.

Vandaar ook dat zijn discipelen apostelen werden en goddelijke eigenschappen kregen (Hand. 14:11) echter leerde Christus dat ondanks die eenheid één de Christus is (Matth. 23:8) hetgeen ook Johannes de Doper beleed (Joh. 3:28) die voor hem was uitgezonden. Dat Christus en de Vader één zijn betekent dus dat de Vader Christus is (Joh (Joh 10,30) maar de apostelen met wie hij ook een was zijn niet de Christus, alhoewel ze wel zijn eigenschappen vertoonden.

Handelingen 14:
11 Toen de menigte zag wat Paulus had gedaan, riepen ze in het Lykaonisch: ‘De goden zijn als mensen geworden en naar ons afgedaald!’
12 En ze noemden Barnabas Zeus, maar Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde.

14 Toen de apostelen Barnabas en Paulus dat hoorden, scheurden ze hun kleren. Ze sprongen tussen de mensen en riepen: 15 ‘Mannen, waarom doen jullie dit? Ook wij zijn mensen en we hebben dezelfde zwakheden als jullie. We maken jullie het goede nieuws juist bekend in de hoop dat jullie deze zinloze dingen de rug toekeren en de levende God gaan aanbidden, die de hemel, de aarde en de zee heeft gemaakt, en alles wat daarin is. NWV

Nee, ze hadden geen Goddelijke eigenschappen.

Mt 23:
8 Maar jullie moeten je geen rabbi laten noemen, want jullie hebben maar één Meester, terwijl jullie allemaal broeders zijn.
9 Noem niemand op aarde je vader, want jullie hebben maar één Vader, die in de hemel is.
10 Laat je ook geen leider noemen, want jullie hebben maar één Leider, de Christus.
11 De grootste onder jullie zal degene zijn die jullie dient.
12 Iedereen die zichzelf verhoogt, zal vernederd worden, en iedereen die zichzelf vernedert, zal verhoogd worden. NWV.

Jezus reageerde hier op de huichelarij van de Schriftgeleerden en de farizeeën.
Elders noemde hij hen witgekalkte graven.

Johannes de doper was de wegbereider van de Messias.

Jezus zei o.a.:

Johannes 20:17 Jezus zei tegen haar: ‘Houd me niet vast, want ik ben nog niet naar de Vader opgestegen. Maar ga naar mijn broeders en vertel hun: “Ik stijg op naar mijn Vader en jullie Vader en naar mijn God en jullie God.”’

Markus 13:32 Van die dag of dat uur weet niemand iets af, ook de engelen in de hemel en de Zoon niet, maar alleen de Vader NWV.

De vader van Jezus is JHWH.

[Alpha]

Een getrouwde Jezus kan de Christus niet zijn? Waarom niet? En welke Messias bedoel je dan exact, de christelijke of de joodse?

En waarom beantwoord je mijn vraag niet gewoon?

Het leek mij basiskennis.

Christus wordt de Bruidegom genoemd en het was mij niet bekend dat die getrouwd zijn.

Wordt Jezus zo genoemd of wordt Christus zo genoemd?

Dat lijkt me duidelijk, of dacht je soms dat Jezus getrouwd was en de Messias ongehuwd? Nou, in dat geval was hij dan zeker de Christus niet!

Aangezien jij de bruiloft van het lam ziet als een aardse aangelegenheid van Jezus, waardoor Hij niet met de Magdaleense getrouwd kon zijn volgens jou, omdat Jezus de bruidegom zou zijn: was Jezus een polygamist dan volgens jou? Of ben jij de enige die met hem is getrouwd? Viel Jezus dan toch alleen op mannen? Heb jij dan een homohuwelijk met Hem? Omdat je de terminologie bruidegom uitsluitend als een aards huwelijk interpreteert?

Omdat Jezus de Messias en bruidegom zou zijn, kon Hij volgens jou niet met de Magdaleense getrouwd zijn. Ik borduur slechts voort op jouw eigen redenering. Als je dat respectloos vind is je spiegel kapot.

Symbolisch spraakgebruik.

Herhaaldelijk spreekt JHWH in de Schrift over zichzelf als een echtgenoot. Hij beschouwde zich als getrouwd met de natie Israël (Jes 54:1, 5, 6; 62:4). Wanneer de natie Israël tegen JHWH in opstand kwam door afgoderij te beoefenen of andere zonden tegen hem te begaan, werd dit met de prostitutie van een ontrouwe vrouw vergeleken — voor God een reden om haar door echtscheiding te ontslaan. — Jes 1:21; Jer 3:1-20; Ho 2.

In Galaten hoofdstuk 4 vergelijkt de apostel Paulus de natie Israël met de slavin Hagar, de bijvrouw van Abraham, en het joodse volk met Hagars zoon Ismaël. Net zoals Ismaël de zoon van de bijvrouw van Abraham was, zo waren de joden de kinderen van de „bijvrouw” van Jehovah. De band die Israël met Jehovah verbond, was het Wetsverbond. Paulus vergelijkt het „Jeruzalem dat boven is”, JHWH’s „vrouw”, met Sara, de vrije vrouw van Abraham. Van deze vrije vrouw, het „Jeruzalem dat boven is”, zijn christenen de vrije geestelijke kinderen. — Ga 4:21-31; vgl. Jes 54:1-6.

Als de grote Vader houdt JHWH God, net als Abraham, toezicht op het uitkiezen van een bruid voor zijn zoon Jezus Christus — niet een aardse vrouw, maar de christelijke gemeente (Ge 24:1-4; 2Th 2:13; 1Pe 2:5). De eerste leden van Jezus’ gemeente werden aan hem voorgesteld door „de vriend van de bruidegom”, Johannes de Doper, die door JHWH voor zijn Zoon uit was gezonden (Jo 3:28, 29). Deze bruid, de gemeente, is „één geest” met Christus, als zijn lichaam (1Kor 6:17; Ef 1:22, 23; 5:22, 23). Net zoals een bruid in Israël zich baadde en zich versierde, ziet Jezus Christus erop toe dat zijn bruid — als voorbereiding op het huwelijk — gebaad is, zodat zij volkomen rein is, zonder vlek of smet (Ef 5:25-27). In Psalm 45 en Openbaring hoofdstuk 21 wordt zij beschreven als een bruid die schitterend versierd is voor het huwelijk.

Zie daarvoor de encyclopedie: "Inzicht in de schrift", onder Huwelijk.

https://wol.jw.org/nl/wol/lv/r18/lp-o/0/652

[Piebe Paulusma]

Dat heeft niets te maken met het uitverkoren zijn.
Wat betekent het uitverkoren zijn ?

Je zit in het verkeerde topic, hier bespreken we wat Johannes 10 vers 30 betekent.

Ik citeer mezelf: Het betekent dat Jezus claimt God te zijn en daarom wilden de joden hem stenigen.

Als je verder leest zie je dat Jezus hun redenering ontkracht:

34 Jezus antwoordde: ‘Staat er niet in jullie wet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘Jullie zijn goden’”?
35 Een Schriftgedeelte kun je niet ongeldig verklaren. Als degenen tegen wie het woord van God gericht was “goden” werden genoemd,
36 hoe kunnen jullie dan zeggen dat ik — door de Vader geheiligd en naar de wereld gestuurd — laster als ik zeg dat ik Gods Zoon ben? 37 Als ik niet het werk van mijn Vader doe, geloof me dan niet.
38 Maar als ik dat wel doe, geloof dan het werk, ook al geloof je mij niet. Dan zul je te weten komen en duidelijker begrijpen dat de Vader in eendracht met mij is en ik in eendracht met de Vader ben.’ NWV.

Jezus was ook één met zijn discipelen.

Vandaar ook dat zijn discipelen apostelen werden en goddelijke eigenschappen kregen (Hand. 14:11) echter leerde Christus dat ondanks die eenheid één de Christus is (Matth. 23:8) hetgeen ook Johannes de Doper beleed (Joh. 3:28) die voor hem was uitgezonden. Dat Christus en de Vader één zijn betekent dus dat de Vader Christus is (Joh (Joh 10,30) maar de apostelen met wie hij ook een was zijn niet de Christus, alhoewel ze wel zijn eigenschappen vertoonden.

Handelingen 14:
11 Toen de menigte zag wat Paulus had gedaan, riepen ze in het Lykaonisch: ‘De goden zijn als mensen geworden en naar ons afgedaald!’
12 En ze noemden Barnabas Zeus, maar Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde.

14 Toen de apostelen Barnabas en Paulus dat hoorden, scheurden ze hun kleren. Ze sprongen tussen de mensen en riepen: 15 ‘Mannen, waarom doen jullie dit? Ook wij zijn mensen en we hebben dezelfde zwakheden als jullie. We maken jullie het goede nieuws juist bekend in de hoop dat jullie deze zinloze dingen de rug toekeren en de levende God gaan aanbidden, die de hemel, de aarde en de zee heeft gemaakt, en alles wat daarin is. NWV

Nee, ze hadden geen Goddelijke eigenschappen.

Nee?

Het eerste door Petrus verrichte wonder was de genezing van een man die verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 3:1 e.v.). Paulus' eerste wonder was de genezing van een man die ook niet kon lopen en ook verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 14:8). Wie anders koos deze identieke woorden dan de Heilige Geest Zelf? En welk ander doel zou dat kunnen hebben, dan het trekken van onze aandacht, zodat we het verband tussen deze beide wonderen zouden zien? Bovendien worden we zo aangemoedigd om ook de andere verbanden te zoeken, die door dezelfde Goddelijke inspiratie zijn geschreven.

Petrus' tweede wonder had te maken met het oordeel over Ananias en Saffira die als gevolg daarvan stierven (Hand. 5:4 en 9). Nadat ze Petrus' ernstige woorden hadden gehoord (vs. 3, 4 en 9), vielen zij "onmiddellijk neer voor zijn voeten" en gaven de geest (vs. 5 en 10). Het gevolg daarvan was: "En er kwam grote vrees over heel de gemeente en over allen die dit hoorden" (vs. 11).

Het hiermee corresponderende wonder van Paulus omvatte ook een oordeel. Elymas, de tovenaar, werd met blindheid geslagen zoals beschreven in Handelingen 13:8-11. Na een met die van Petrus vergelijkbare aankondiging, zei Paulus: "En nu, zie, de hand van de Heere is tegen u en u zult blind zijn en de zon voor een tijd niet zien. En onmiddellijk viel er donkerheid en duisternis op hem, en rondlopend zocht hij naar mensen om hem bij de hand te leiden" (vs. 11). En ook het gevolg was vergelijkbaar: "Toen de stadhouder zag wat er gebeurd was, geloofde hij, versteld over de leer van de Heere" (vs. 12).

De derde verwijzing naar Petrus' wonderen is een algemene, die staat opgetekend in Handelingen 5:14-16: "En er werden er steeds meer toegevoegd die in de Heere geloofden, menigten van zowel mannen als vrouwen, zodat zij de zieken naar buiten droegen op de straten en hen op bedden en ligmatten legden, opdat, wanneer Petrus voorbijkwam, ook maar zijn schaduw op iemand van hen zou kunnen vallen. En ook de menigte uit de steden in de omgeving kwam gezamenlijk naar Jeruzalem. Men bracht zieken en hen die door onreine geesten gekweld werden, en zij werden allen genezen”.

Geheel gelijk daarin is het verslag van een serie wonderen door de hand van Paulus in Handelingen 19:11 en 12: "En God deed buitengewone krachten door de handen van Paulus, zo zelfs dat, als de zweetdoeken of de doeken die hij om zijn middel droeg, van zijn lichaam op de zieken gelegd werden, de ziekten van hen weken en de boze geesten uit hen weggingen".

We zien een zelfde soort wonderen: de ‘schaduw’ van Petrus en de ‘zweetdoeken’ van Paulus. Dit zijn de grotere en meerdere werken die de apostelen zouden doen en waarvan de Heere gesproken had (Joh. 14:12). Ze waren zelfs 'meerder' dan de werken die Hij deed; het wonder dat er wat dit betreft het dichtst bij kwam, was dat van de vrouw die slechts het kleed van de Heere aanraakte om genezen te worden.

Petrus' vierde wonder geschiedde aan Eneas “die al acht jaar op bed lag en verlamd was" (Hand. 9:33 e.v.). Paulus verrichtte een vergelijkbaar wonder in verband met de ziekte van de vader van Publius, die "door koorts en buikloop bevangen, op bed lag" (Hand. 28:8).

Petrus' vijfde wonder deed hij aan een gelovige, genaamd Tabita (Dorkas), een vrouw die vele goede werken deed en aalmoezen gaf. Deze goede vrouw werd ziek en stierf. Nadat Petrus bij haar gekomen was en voor haar gebeden had, stond zij weer op en werd levend voor de heiligen en de weduwen gesteld, die daardoor zeer vertroost werden (Hand. 9:36-41).

-lees verder-

[Zolderworm]

Je zit in het verkeerde topic, hier bespreken we wat Johannes 10 vers 30 betekent.

Ik citeer mezelf: Het betekent dat Jezus claimt God te zijn en daarom wilden de joden hem stenigen.

Als je verder leest zie je dat Jezus hun redenering ontkracht:

34 Jezus antwoordde: ‘Staat er niet in jullie wet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘Jullie zijn goden’”?
35 Een Schriftgedeelte kun je niet ongeldig verklaren. Als degenen tegen wie het woord van God gericht was “goden” werden genoemd,
36 hoe kunnen jullie dan zeggen dat ik — door de Vader geheiligd en naar de wereld gestuurd — laster als ik zeg dat ik Gods Zoon ben? 37 Als ik niet het werk van mijn Vader doe, geloof me dan niet.
38 Maar als ik dat wel doe, geloof dan het werk, ook al geloof je mij niet. Dan zul je te weten komen en duidelijker begrijpen dat de Vader in eendracht met mij is en ik in eendracht met de Vader ben.’ NWV.

Jezus was ook één met zijn discipelen.

Vandaar ook dat zijn discipelen apostelen werden en goddelijke eigenschappen kregen (Hand. 14:11) echter leerde Christus dat ondanks die eenheid één de Christus is (Matth. 23:8) hetgeen ook Johannes de Doper beleed (Joh. 3:28) die voor hem was uitgezonden. Dat Christus en de Vader één zijn betekent dus dat de Vader Christus is (Joh (Joh 10,30) maar de apostelen met wie hij ook een was zijn niet de Christus, alhoewel ze wel zijn eigenschappen vertoonden.

Handelingen 14:
11 Toen de menigte zag wat Paulus had gedaan, riepen ze in het Lykaonisch: ‘De goden zijn als mensen geworden en naar ons afgedaald!’
12 En ze noemden Barnabas Zeus, maar Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde.

14 Toen de apostelen Barnabas en Paulus dat hoorden, scheurden ze hun kleren. Ze sprongen tussen de mensen en riepen: 15 ‘Mannen, waarom doen jullie dit? Ook wij zijn mensen en we hebben dezelfde zwakheden als jullie. We maken jullie het goede nieuws juist bekend in de hoop dat jullie deze zinloze dingen de rug toekeren en de levende God gaan aanbidden, die de hemel, de aarde en de zee heeft gemaakt, en alles wat daarin is. NWV

Nee, ze hadden geen Goddelijke eigenschappen.

Nee?

Het eerste door Petrus verrichte wonder was de genezing van een man die verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 3:1 e.v.). Paulus' eerste wonder was de genezing van een man die ook niet kon lopen en ook verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 14:8). Wie anders koos deze identieke woorden dan de Heilige Geest Zelf? En welk ander doel zou dat kunnen hebben, dan het trekken van onze aandacht, zodat we het verband tussen deze beide wonderen zouden zien? Bovendien worden we zo aangemoedigd om ook de andere verbanden te zoeken, die door dezelfde Goddelijke inspiratie zijn geschreven.

Petrus' tweede wonder had te maken met het oordeel over Ananias en Saffira die als gevolg daarvan stierven (Hand. 5:4 en 9). Nadat ze Petrus' ernstige woorden hadden gehoord (vs. 3, 4 en 9), vielen zij "onmiddellijk neer voor zijn voeten" en gaven de geest (vs. 5 en 10). Het gevolg daarvan was: "En er kwam grote vrees over heel de gemeente en over allen die dit hoorden" (vs. 11).

Het hiermee corresponderende wonder van Paulus omvatte ook een oordeel. Elymas, de tovenaar, werd met blindheid geslagen zoals beschreven in Handelingen 13:8-11. Na een met die van Petrus vergelijkbare aankondiging, zei Paulus: "En nu, zie, de hand van de Heere is tegen u en u zult blind zijn en de zon voor een tijd niet zien. En onmiddellijk viel er donkerheid en duisternis op hem, en rondlopend zocht hij naar mensen om hem bij de hand te leiden" (vs. 11). En ook het gevolg was vergelijkbaar: "Toen de stadhouder zag wat er gebeurd was, geloofde hij, versteld over de leer van de Heere" (vs. 12).

De derde verwijzing naar Petrus' wonderen is een algemene, die staat opgetekend in Handelingen 5:14-16: "En er werden er steeds meer toegevoegd die in de Heere geloofden, menigten van zowel mannen als vrouwen, zodat zij de zieken naar buiten droegen op de straten en hen op bedden en ligmatten legden, opdat, wanneer Petrus voorbijkwam, ook maar zijn schaduw op iemand van hen zou kunnen vallen. En ook de menigte uit de steden in de omgeving kwam gezamenlijk naar Jeruzalem. Men bracht zieken en hen die door onreine geesten gekweld werden, en zij werden allen genezen”.

Geheel gelijk daarin is het verslag van een serie wonderen door de hand van Paulus in Handelingen 19:11 en 12: "En God deed buitengewone krachten door de handen van Paulus, zo zelfs dat, als de zweetdoeken of de doeken die hij om zijn middel droeg, van zijn lichaam op de zieken gelegd werden, de ziekten van hen weken en de boze geesten uit hen weggingen".

We zien een zelfde soort wonderen: de ‘schaduw’ van Petrus en de ‘zweetdoeken’ van Paulus. Dit zijn de grotere en meerdere werken die de apostelen zouden doen en waarvan de Heere gesproken had (Joh. 14:12). Ze waren zelfs 'meerder' dan de werken die Hij deed; het wonder dat er wat dit betreft het dichtst bij kwam, was dat van de vrouw die slechts het kleed van de Heere aanraakte om genezen te worden.

Petrus' vierde wonder geschiedde aan Eneas “die al acht jaar op bed lag en verlamd was" (Hand. 9:33 e.v.). Paulus verrichtte een vergelijkbaar wonder in verband met de ziekte van de vader van Publius, die "door koorts en buikloop bevangen, op bed lag" (Hand. 28:8).

Petrus' vijfde wonder deed hij aan een gelovige, genaamd Tabita (Dorkas), een vrouw die vele goede werken deed en aalmoezen gaf. Deze goede vrouw werd ziek en stierf. Nadat Petrus bij haar gekomen was en voor haar gebeden had, stond zij weer op en werd levend voor de heiligen en de weduwen gesteld, die daardoor zeer vertroost werden (Hand. 9:36-41).

-lees verder-

Volgens mij wordt het bijbelgesprek meer een bijbalgesprek.

[Piebe Paulusma]

Het is een gesprek tussen twee sites. Alpha citeert van zijn WTG cd en ik citeer van een site.

[Gaitema]

Theologisch geloof ik niet dat Jezus door het Boze verleid had kunnen worden. Het Boze behoort tot de geschapen wereld en hoewel de menselijke natuur van Jezus geschapen is, was deze menselijke vorm binnen de twee-naturenleer zodanig verbonden met de Goddelijke Christus dat verleiding tot de onmogelijkheden behoorde. De Schepper, de Logos ( Christus ) , kan niet worden verleid door een schepsel. De relatie Jezus --God is een andere als die van Adam---God. Adam was te verleiden, Jezus niet. Beiden hadden theologisch gezien een andere verbondenheid met God. Overigens betekent dit dat de menselijke natuur van Jezus zich ook nooit aan de verzoeningsopdracht ( kruisoffer ) had kunnen onttrekken om daarmede het Goddelijk Heilsplan te doorkruisen. In de Jg opvatting dat Jezus samenvalt met de geschapen Michael, dus een niet-schepper, onder die geloofsopvatting zou verleiding in mijn ogen theologisch niet uitgesloten zijn geweest. Michael stond dus voor de keuze, Jezus niet in mijn visie.

Ik ben wel geneigd het zelfde te zeggen, echter bespeur ik als ik oprecht de bijbel lees en er over nadenk wel een zekere keuzevrijheid bij Jezus. Zijn grootste worsteling was overduidelijk niet de verzoekingen door satan in de woestijn. Dat stelde voor Hem niets voor. Echter hierin zie ik wel dat satan in ieder geval geloofde dat hoewel Jezus God is, wel te verleiden viel. Hij waagde het er op. Echter bleef Jezus vertrouwen op zijn Vader en kreeg door de Heilige Geest de eenvoudige weerstand. Hierin zie je hoe door de Heilige Geest Jezus één is met God de Vader. De grootste keuzestrijd was de beker die Hij helemaal drinken moest op Golgota. Dat koste Hem echt inspanning en Hij vroeg dan ook Zijn Vader om de beker aan Hem voorbij te laten gaan, als het zou kunnen. Echter moest Hij de beker van God drinken. Het dieptepunt was misschien wel het moment waarop Jezus zich door Zijn Vader verlaten voelde, toen Hij uitriep: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?"

Origines sprak reeds van de menswording in meerdere fasen. Zelf spreekt mij de volgende theologie aan.
Voor de schepping nam de Logos de menselijke ziel aan. Hierdoor had de Logos reeds de menselijke natuur voordat er ook maar iets geschapen was. Een soort van God-Mens eenheid die in Jezus als de Christus later historische werkelijkheid is geworden op aarde. Deze God-Mens eenheid was dus van geheel andere aard als de relatie tussen Adam en God. Heeft Jezus nu tijdens zijn verblijf op aarde van deze God-Mens eenheid afstand genomen? M.i. is het antwoord neen, deze eenheid was wel in zijn aardse leven versluierd en die versluiering werd opgeheven bij de "' verheerlijking "'. De twee-naturen is theologisch een lastig thema, maar je moet wel een doordachte keuze maken. De Kruisdood kon door het "" stoffelijke deel "' van Jezus niet worden tegengehouden door het maken van een andere keuze. De versluierde God-Menseenheid in zijn ""geest"' liet een andere keuze niet toe.

Machtig interessante bijdrage. Had Origines dit zo samen gesteld en hoe kwam hij tot zijn conclusies?

De vraag over hoe Origines tot zijn conclusie kwam, kan ik niet beantwoorden. Wel is het m.i. duidelijk dat over het scenario rond de 2 naturen van Jezus in het vroege christendom stevig werd nagedacht. In het N T zelve wordt dit thema theologisch bezien niet op heldere wijze uit de doeken gedaan. Wat mij wel opvalt, is dat er in het jaar 2018 aangaande het denken over de "'status"' van Jezus geen enkele voortgang is gemaakt qua inzicht als reeds bestond ten tijde van de vroegste kerkvaders. Toen waren alle varianten reeds bedacht en in de huidige tijd komen nog steeds die varianten weer naar voren.

Ik denk dat dit ook wel komt, omdat christenen het antwoord zoeken bij de christenen van het begin. Juist omdat zij nog vlak na Christus hier leefden en de overlevering van Jezus vrij vers moet zijn geweest.

[Piebe Paulusma]

De overlevering was zeker vers, maar hoe daar mee om is gegaan mag je met grote scepsis betrachten.

[Alpha]

Je zit in het verkeerde topic, hier bespreken we wat Johannes 10 vers 30 betekent.

Ik citeer mezelf: Het betekent dat Jezus claimt God te zijn en daarom wilden de joden hem stenigen.

Als je verder leest zie je dat Jezus hun redenering ontkracht:

34 Jezus antwoordde: ‘Staat er niet in jullie wet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘Jullie zijn goden’”?
35 Een Schriftgedeelte kun je niet ongeldig verklaren. Als degenen tegen wie het woord van God gericht was “goden” werden genoemd,
36 hoe kunnen jullie dan zeggen dat ik — door de Vader geheiligd en naar de wereld gestuurd — laster als ik zeg dat ik Gods Zoon ben? 37 Als ik niet het werk van mijn Vader doe, geloof me dan niet.
38 Maar als ik dat wel doe, geloof dan het werk, ook al geloof je mij niet. Dan zul je te weten komen en duidelijker begrijpen dat de Vader in eendracht met mij is en ik in eendracht met de Vader ben.’ NWV.

Jezus was ook één met zijn discipelen.

Vandaar ook dat zijn discipelen apostelen werden en goddelijke eigenschappen kregen (Hand. 14:11) echter leerde Christus dat ondanks die eenheid één de Christus is (Matth. 23:8) hetgeen ook Johannes de Doper beleed (Joh. 3:28) die voor hem was uitgezonden. Dat Christus en de Vader één zijn betekent dus dat de Vader Christus is (Joh (Joh 10,30) maar de apostelen met wie hij ook een was zijn niet de Christus, alhoewel ze wel zijn eigenschappen vertoonden.

Handelingen 14:
11 Toen de menigte zag wat Paulus had gedaan, riepen ze in het Lykaonisch: ‘De goden zijn als mensen geworden en naar ons afgedaald!’
12 En ze noemden Barnabas Zeus, maar Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde.

14 Toen de apostelen Barnabas en Paulus dat hoorden, scheurden ze hun kleren. Ze sprongen tussen de mensen en riepen: 15 ‘Mannen, waarom doen jullie dit? We maken jullie het goede nieuws juist bekend in de hoop dat jullie deze zinloze dingen de rug toekeren en de levende God gaan aanbidden, die de hemel, de aarde en de zee heeft gemaakt, en alles wat daarin is. NWV



Nee, ze hadden geen Goddelijke eigenschappen.

Nee?

Het eerste door Petrus verrichte wonder was de genezing van een man die verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 3:1 e.v.). Paulus' eerste wonder was de genezing van een man die ook niet kon lopen en ook verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 14:8). Wie anders koos deze identieke woorden dan de Heilige Geest Zelf? En welk ander doel zou dat kunnen hebben, dan het trekken van onze aandacht, zodat we het verband tussen deze beide wonderen zouden zien? Bovendien worden we zo aangemoedigd om ook de andere verbanden te zoeken, die door dezelfde Goddelijke inspiratie zijn geschreven.

Petrus' tweede wonder had te maken met het oordeel over Ananias en Saffira die als gevolg daarvan stierven (Hand. 5:4 en 9). Nadat ze Petrus' ernstige woorden hadden gehoord (vs. 3, 4 en 9), vielen zij "onmiddellijk neer voor zijn voeten" en gaven de geest (vs. 5 en 10). Het gevolg daarvan was: "En er kwam grote vrees over heel de gemeente en over allen die dit hoorden" (vs. 11).

Het hiermee corresponderende wonder van Paulus omvatte ook een oordeel. Elymas, de tovenaar, werd met blindheid geslagen zoals beschreven in Handelingen 13:8-11. Na een met die van Petrus vergelijkbare aankondiging, zei Paulus: "En nu, zie, de hand van de Heere is tegen u en u zult blind zijn en de zon voor een tijd niet zien. En onmiddellijk viel er donkerheid en duisternis op hem, en rondlopend zocht hij naar mensen om hem bij de hand te leiden" (vs. 11). En ook het gevolg was vergelijkbaar: "Toen de stadhouder zag wat er gebeurd was, geloofde hij, versteld over de leer van de Heere" (vs. 12).

De derde verwijzing naar Petrus' wonderen is een algemene, die staat opgetekend in Handelingen 5:14-16: "En er werden er steeds meer toegevoegd die in de Heere geloofden, menigten van zowel mannen als vrouwen, zodat zij de zieken naar buiten droegen op de straten en hen op bedden en ligmatten legden, opdat, wanneer Petrus voorbijkwam, ook maar zijn schaduw op iemand van hen zou kunnen vallen. En ook de menigte uit de steden in de omgeving kwam gezamenlijk naar Jeruzalem. Men bracht zieken en hen die door onreine geesten gekweld werden, en zij werden allen genezen”.

Geheel gelijk daarin is het verslag van een serie wonderen door de hand van Paulus in Handelingen 19:11 en 12: "En God deed buitengewone krachten door de handen van Paulus, zo zelfs dat, als de zweetdoeken of de doeken die hij om zijn middel droeg, van zijn lichaam op de zieken gelegd werden, de ziekten van hen weken en de boze geesten uit hen weggingen".

We zien een zelfde soort wonderen: de ‘schaduw’ van Petrus en de ‘zweetdoeken’ van Paulus. Dit zijn de grotere en meerdere werken die de apostelen zouden doen en waarvan de Heere gesproken had (Joh. 14:12). Ze waren zelfs 'meerder' dan de werken die Hij deed; het wonder dat er wat dit betreft het dichtst bij kwam, was dat van de vrouw die slechts het kleed van de Heere aanraakte om genezen te worden.

Petrus' vierde wonder geschiedde aan Eneas “die al acht jaar op bed lag en verlamd was" (Hand. 9:33 e.v.). Paulus verrichtte een vergelijkbaar wonder in verband met de ziekte van de vader van Publius, die "door koorts en buikloop bevangen, op bed lag" (Hand. 28:8).

Petrus' vijfde wonder deed hij aan een gelovige, genaamd Tabita (Dorkas), een vrouw die vele goede werken deed en aalmoezen gaf. Deze goede vrouw werd ziek en stierf. Nadat Petrus bij haar gekomen was en voor haar gebeden had, stond zij weer op en werd levend voor de heiligen en de weduwen gesteld, die daardoor zeer vertroost werden (Hand. 9:36-41).

-lees verder-

11 Toen de menigte zag wat Paulus had gedaan, riepen ze in het Lykaonisch: ‘De goden zijn als mensen geworden en naar ons afgedaald!’
12 En ze noemden Barnabas Zeus, maar Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde. NWV.

Zij meenden dat Paulus een God was.
Paulus ontkende dat. Hij zei:"Ook wij zijn mensen en we hebben dezelfde zwakheden als jullie".

Hand 19:11 En God bleef via Paulus buitengewoon grote wonderen doen.
Hand 14:3 Daarom bleven ze daar langere tijd en spraken vrijmoedig met autoriteit afkomstig van Jehovah, die van het woord van zijn onverdiende goedheid getuigde door hen tekenen en wonderen te laten doen. NWV.

Ze hadden dus geen goddelijke eigenschappen.

Tegenwoordig ligt die streek in Turkije

[Alpha]

Als je verder leest zie je dat Jezus hun redenering ontkracht:

34 Jezus antwoordde: ‘Staat er niet in jullie wet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘Jullie zijn goden’”?
35 Een Schriftgedeelte kun je niet ongeldig verklaren. Als degenen tegen wie het woord van God gericht was “goden” werden genoemd,
36 hoe kunnen jullie dan zeggen dat ik — door de Vader geheiligd en naar de wereld gestuurd — laster als ik zeg dat ik Gods Zoon ben? 37 Als ik niet het werk van mijn Vader doe, geloof me dan niet.
38 Maar als ik dat wel doe, geloof dan het werk, ook al geloof je mij niet. Dan zul je te weten komen en duidelijker begrijpen dat de Vader in eendracht met mij is en ik in eendracht met de Vader ben.’ NWV.

Jezus was ook één met zijn discipelen.

Vandaar ook dat zijn discipelen apostelen werden en goddelijke eigenschappen kregen (Hand. 14:11) echter leerde Christus dat ondanks die eenheid één de Christus is (Matth. 23:8) hetgeen ook Johannes de Doper beleed (Joh. 3:28) die voor hem was uitgezonden. Dat Christus en de Vader één zijn betekent dus dat de Vader Christus is (Joh (Joh 10,30) maar de apostelen met wie hij ook een was zijn niet de Christus, alhoewel ze wel zijn eigenschappen vertoonden.

Handelingen 14:
11 Toen de menigte zag wat Paulus had gedaan, riepen ze in het Lykaonisch: ‘De goden zijn als mensen geworden en naar ons afgedaald!’
12 En ze noemden Barnabas Zeus, maar Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde.

14 Toen de apostelen Barnabas en Paulus dat hoorden, scheurden ze hun kleren. Ze sprongen tussen de mensen en riepen: 15 ‘Mannen, waarom doen jullie dit? Ook wij zijn mensen en we hebben dezelfde zwakheden als jullie. We maken jullie het goede nieuws juist bekend in de hoop dat jullie deze zinloze dingen de rug toekeren en de levende God gaan aanbidden, die de hemel, de aarde en de zee heeft gemaakt, en alles wat daarin is. NWV

Nee, ze hadden geen Goddelijke eigenschappen.

Nee?

Het eerste door Petrus verrichte wonder was de genezing van een man die verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 3:1 e.v.). Paulus' eerste wonder was de genezing van een man die ook niet kon lopen en ook verlamd was van de moederschoot aan (Hand. 14:8). Wie anders koos deze identieke woorden dan de Heilige Geest Zelf? En welk ander doel zou dat kunnen hebben, dan het trekken van onze aandacht, zodat we het verband tussen deze beide wonderen zouden zien? Bovendien worden we zo aangemoedigd om ook de andere verbanden te zoeken, die door dezelfde Goddelijke inspiratie zijn geschreven.

Petrus' tweede wonder had te maken met het oordeel over Ananias en Saffira die als gevolg daarvan stierven (Hand. 5:4 en 9). Nadat ze Petrus' ernstige woorden hadden gehoord (vs. 3, 4 en 9), vielen zij "onmiddellijk neer voor zijn voeten" en gaven de geest (vs. 5 en 10). Het gevolg daarvan was: "En er kwam grote vrees over heel de gemeente en over allen die dit hoorden" (vs. 11).

Het hiermee corresponderende wonder van Paulus omvatte ook een oordeel. Elymas, de tovenaar, werd met blindheid geslagen zoals beschreven in Handelingen 13:8-11. Na een met die van Petrus vergelijkbare aankondiging, zei Paulus: "En nu, zie, de hand van de Heere is tegen u en u zult blind zijn en de zon voor een tijd niet zien. En onmiddellijk viel er donkerheid en duisternis op hem, en rondlopend zocht hij naar mensen om hem bij de hand te leiden" (vs. 11). En ook het gevolg was vergelijkbaar: "Toen de stadhouder zag wat er gebeurd was, geloofde hij, versteld over de leer van de Heere" (vs. 12).

De derde verwijzing naar Petrus' wonderen is een algemene, die staat opgetekend in Handelingen 5:14-16: "En er werden er steeds meer toegevoegd die in de Heere geloofden, menigten van zowel mannen als vrouwen, zodat zij de zieken naar buiten droegen op de straten en hen op bedden en ligmatten legden, opdat, wanneer Petrus voorbijkwam, ook maar zijn schaduw op iemand van hen zou kunnen vallen. En ook de menigte uit de steden in de omgeving kwam gezamenlijk naar Jeruzalem. Men bracht zieken en hen die door onreine geesten gekweld werden, en zij werden allen genezen”.

Geheel gelijk daarin is het verslag van een serie wonderen door de hand van Paulus in Handelingen 19:11 en 12: "En God deed buitengewone krachten door de handen van Paulus, zo zelfs dat, als de zweetdoeken of de doeken die hij om zijn middel droeg, van zijn lichaam op de zieken gelegd werden, de ziekten van hen weken en de boze geesten uit hen weggingen".

We zien een zelfde soort wonderen: de ‘schaduw’ van Petrus en de ‘zweetdoeken’ van Paulus. Dit zijn de grotere en meerdere werken die de apostelen zouden doen en waarvan de Heere gesproken had (Joh. 14:12). Ze waren zelfs 'meerder' dan de werken die Hij deed; het wonder dat er wat dit betreft het dichtst bij kwam, was dat van de vrouw die slechts het kleed van de Heere aanraakte om genezen te worden.

Petrus' vierde wonder geschiedde aan Eneas “die al acht jaar op bed lag en verlamd was" (Hand. 9:33 e.v.). Paulus verrichtte een vergelijkbaar wonder in verband met de ziekte van de vader van Publius, die "door koorts en buikloop bevangen, op bed lag" (Hand. 28:8).

Petrus' vijfde wonder deed hij aan een gelovige, genaamd Tabita (Dorkas), een vrouw die vele goede werken deed en aalmoezen gaf. Deze goede vrouw werd ziek en stierf. Nadat Petrus bij haar gekomen was en voor haar gebeden had, stond zij weer op en werd levend voor de heiligen en de weduwen gesteld, die daardoor zeer vertroost werden (Hand. 9:36-41).

-lees verder-

Volgens mij wordt het bijbelgesprek meer een bijbalgesprek.

last van je hormonen?

[Alpha]

Het is een gesprek tussen twee sites. Alpha citeert van zijn WTG cd en ik citeer van een site.

Sorry, ik citeer gewoon uit de Bijbel.
Alle info die op de CD staat, kan je ook op het internet vinden.
Het zijn hulpmiddelen, die veel zoektijd besparen en die zijn voor iedereen toegankelijk.

[Alpha]

Jezus zei: “ Ik en mijn vader zijn één “

Bedoelde Jezus letterlijk één met God zijn of meer figuurlijk. Bijvoorbeeld één zijn in doel en liefde. Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken?

Op een dag trok ik een conclusie om dit raadsel ook op te lossen:
"Alles wat God schept is één met Hem." Vervolgens komt satan om er een wig in te zetten en schept verdeeldheid.
Jezus is echter altijd één met God gebleven, ook toen satan Hem verzocht in de woestijn.

Jezus is dus letterlijk één met zijn Vader en is zo God in én uit God. Eén God. "Als geen van zijn gelijken", staat er nog bij ergens in de bijbel. De Hebreeën?

Nee. Jezus is een aparte persoon, net als alle andere scheppingen.

Johannes 10:30 Ik en de Vader zijn één.’

Johannes 17:
21 zodat ze allemaal één zullen zijn, net zoals u, Vader, in eendracht met mij bent en ik in eendracht met u ben, dat ook zij in eendracht met ons zijn, zodat de wereld gelooft dat u mij hebt gestuurd.
22 Ik heb ze de eer gegeven die u mij hebt gegeven, zodat ze één zullen zijn net zoals wij één zijn.

1 Korinthiërs 1:10 Broeders, in de naam van onze Heer Jezus Christus vraag ik jullie dringend om allemaal eensgezind te spreken. Laat er geen verdeeldheid onder jullie zijn, maar wees volkomen verenigd in dezelfde manier van denken en in dezelfde overtuiging. NWV.

Degenen die Gods goedkeuring hebben zijn niet onderling verdeeld, hebben dezelfde overtuiging, zij zijn a.h.w. één met JHWH God.

[Gaitema]

Jezus zei: “ Ik en mijn vader zijn één “

Bedoelde Jezus letterlijk één met God zijn of meer figuurlijk. Bijvoorbeeld één zijn in doel en liefde. Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken?

Op een dag trok ik een conclusie om dit raadsel ook op te lossen:
"Alles wat God schept is één met Hem." Vervolgens komt satan om er een wig in te zetten en schept verdeeldheid.
Jezus is echter altijd één met God gebleven, ook toen satan Hem verzocht in de woestijn.

Jezus is dus letterlijk één met zijn Vader en is zo God in én uit God. Eén God. "Als geen van zijn gelijken", staat er nog bij ergens in de bijbel. De Hebreeën?

Nee. Jezus is een aparte persoon, net als alle andere scheppingen.

Johannes 10:30 Ik en de Vader zijn één.’

Johannes 17:
21 zodat ze allemaal één zullen zijn, net zoals u, Vader, in eendracht met mij bent en ik in eendracht met u ben, dat ook zij in eendracht met ons zijn, zodat de wereld gelooft dat u mij hebt gestuurd.
22 Ik heb ze de eer gegeven die u mij hebt gegeven, zodat ze één zullen zijn net zoals wij één zijn.

1 Korinthiërs 1:10 Broeders, in de naam van onze Heer Jezus Christus vraag ik jullie dringend om allemaal eensgezind te spreken. Laat er geen verdeeldheid onder jullie zijn, maar wees volkomen verenigd in dezelfde manier van denken en in dezelfde overtuiging. NWV.

Degenen die Gods goedkeuring hebben zijn niet onderling verdeeld, hebben dezelfde overtuiging, zij zijn a.h.w. één met JHWH God.

Ja Jezus is één met de Vader, ja Jezus is een apart persoon en toch ook God, door Zijn volmaakte eenheid met God

[Alpha]

Alles wat God schept is misschien één met hem (al zou ik enkele voorbeelden kunnen bedenken die mij daaraan doen twijfelen) maar één is de Christus staat er duidelijk in Mat 23,8. Dat onderscheid wordt tussen die ene Christus en de mensheid wordt in de Bijbel gemaakt dus maak ik dat onderscheid ook.

Dat onderscheid is er vanwege de zonde die in onze levens gekomen zijn. Waren wij immers nooit zondaren geweest, dan had Jezus niet voor ons hoeven sterven. Vanwege de wig die satan tussen God en ons heeft gezet, moest Jezus komen om die eenheid tussen ons en God te herstellen. Dat maakt ons nooit Christus, maar wel verzoend met God de Vader door Jezus Christus.
Mijn doel met mijn uitspraak is om de verklaring te geven waarom Jezus één met God de Vader is, namelijk vanwege Zijn zondeloosheid. Satan heeft nooit invloed op Jezus kunnen uitoefenen. Ook niet toen Jezus verzocht werd in de woestijn. Zou Jezus wel satan gaan dienen, dan had Hij Zijn eenheid met God de Vader geheid verloren. Dan was Hij afgescheurd van God de Vader. Iets waar je niet aan moet denken. Kennelijk had dit heel goed gekund, want satan beproefde Hem niet zomaar. Jezus bleef echter in God en daardoor bleef Hij deel uitmaken van God. Satan kon niet tussen Beiden komen.

Theologisch geloof ik niet dat Jezus door het Boze verleid had kunnen worden. Het Boze behoort tot de geschapen wereld en hoewel de menselijke natuur van Jezus geschapen is, was deze menselijke vorm binnen de twee-naturenleer zodanig verbonden met de Goddelijke Christus dat verleiding tot de onmogelijkheden behoorde. De Schepper, de Logos ( Christus ) , kan niet worden verleid door een schepsel. De relatie Jezus --God is een andere als die van Adam---God. Adam was te verleiden, Jezus niet. Beiden hadden theologisch gezien een andere verbondenheid met God. Overigens betekent dit dat de menselijke natuur van Jezus zich ook nooit aan de verzoeningsopdracht ( kruisoffer ) had kunnen onttrekken om daarmede het Goddelijk Heilsplan te doorkruisen. In de Jg opvatting dat Jezus samenvalt met de geschapen Michael, dus een niet-schepper, onder die geloofsopvatting zou verleiding in mijn ogen theologisch niet uitgesloten zijn geweest. Michael stond dus voor de keuze, Jezus niet in mijn visie.

Ik geloof wat de Bijbel leert.

Adam, een volmaakt mens, werd door Satan misleid.
Jezus, een volmaakt mens, werd NIET door Satan misleid.

Vandaar: 1Kor 15: 45 Zo staat er geschreven: ‘De eerste mens, Adam, werd een levend wezen.’ De laatste Adam werd een leven gevende geest. NWV.

Info over Michaël kan je in de "inzicht in de schrift" encyclopedie vinden.

https://wol.jw.org/nl/wol/d/r18/lp-o/1200003035