Hiernamaals

[Messenger]

De schepping is de schepper.

Prima hoor, ik begrijp dat je van de Bijbel niet veel moet hebben. Maar in de Bijbel is sprake van God als Schepper. In jouw geloof heeft God Zichzelf geschapen. Dat klinkt mij in de oren als een meubel die zichzelf gezaagd en getimmerd heeft. En dan zou ik mijzelf ook geschapen hebben, maar ik weet toch vrij zeker dat dat niet het geval is geweest.

Volgens mij moet jij niet veel hebben van de bijbel. Het enige dat bij jou overblijft is het geloof in de weg van Jezus.

Natuurlijk heeft God zichzelf geschapen. Of is God slechts een afgod omdat er nog een Opper-God bestaat?
Als jij niet het besef hebt zelf God te zijn, dan kun je dat ook niet geloven. Misschien pas als je de Bron (God) ervaren hebt en je ontdekt dat er slechts 1 is, die Jij bent.

[Messenger]

Messenger schippert tussen pan-en-theïsme en pan-theïsme.
Tussen beide overtuigingen die zich afspelen in de positieve theologie bestaan evenwel graverende verschillen.

Ik ben meer panentheist, omdat ik geloof dat God zowel immanent als transcendent is. Er is niets anders, God is alomtegenwoordig, alles is dus God.

[peda]

In de bijbelse scheppingsgedachte is er wel degelijk een geweldig verschil tussen Schepper en schepping ( w.o. de mens).
De bijbelse scheppingsgedachte volgt nu eenmaal niet het pantheïsme, ( schepper en schepping vallen samen ) dat is gewoon een concreet feit.
In de bijbelse scheppingsgedachte is voorts het schepsel mens niet gelijk aan God Zelve.
Je kunt dan opmerken dat de bijbelse uitgangspositie geen goede uitgangspositie is, maar zulks is een geloofsuitspraak.
Geloofsuitspraak versus geloofsuitspraak, zonder dat ooit overeenstemming tussen de uitspraken tot de mogelijkheden behoort.
Kortom totaal verschillende kleuren.
De mens is een God is kleur A, de mens is geen God is een andere kleur.

[Messenger]

In de bijbelse scheppingsgedachte is er wel degelijk een geweldig verschil tussen Schepper en schepping ( w.o. de mens).
De bijbelse scheppingsgedachte volgt nu eenmaal niet het pantheïsme, ( schepper en schepping vallen samen ) dat is gewoon een concreet feit.
In de bijbelse scheppingsgedachte is voorts het schepsel mens niet gelijk aan God Zelve.
Je kunt dan opmerken dat de bijbelse uitgangspositie geen goede uitgangspositie is, maar zulks is een geloofsuitspraak.
Geloofsuitspraak versus geloofsuitspraak, zonder dat ooit overeenstemming tussen de uitspraken tot de mogelijkheden behoort.
Kortom totaal verschillende kleuren.
De mens is een God is kleur A, de mens is geen God is een andere kleur.

Ik heb een meer vanzelfsprekende, meer consistente uitleg van God dan de bijbel.

[dingo]

Ook als tijd geen factor meer is, wil dat niet zeggen dat gebeurtenissen niet achter elkaar plaatsvinden.

Ik doelde op het (laatste) oordeel. Wie of Wat wordt door Wie of Wat geoordeeld? Als God alles is dat is, hoe wordt dan geoordeeld?

Ik volg daarin de bijbelse lijn dat God uiteindelijk oordeelt over de mensen naar hun daden. Daarbij worden gelovigen geoordeeld naar hun woorden en daden t.o.v. wat hun geleerd is en niet-gelovigen naar hun eigen geweten.

[Snelheid]

Ik doelde op het (laatste) oordeel. Wie of Wat wordt door Wie of Wat geoordeeld? Als God alles is dat is, hoe wordt dan geoordeeld?

Ik volg daarin de bijbelse lijn dat God uiteindelijk oordeelt over de mensen naar hun daden. Daarbij worden gelovigen geoordeeld naar hun woorden en daden t.o.v. wat hun geleerd is en niet-gelovigen naar hun eigen geweten.

Een goed Katholiek standpunt hoe is het mogelijk en dan hier op dit forum.

[peda]

In de bijbelse scheppingsgedachte is er wel degelijk een geweldig verschil tussen Schepper en schepping ( w.o. de mens).
De bijbelse scheppingsgedachte volgt nu eenmaal niet het pantheïsme, ( schepper en schepping vallen samen ) dat is gewoon een concreet feit.
In de bijbelse scheppingsgedachte is voorts het schepsel mens niet gelijk aan God Zelve.
Je kunt dan opmerken dat de bijbelse uitgangspositie geen goede uitgangspositie is, maar zulks is een geloofsuitspraak.
Geloofsuitspraak versus geloofsuitspraak, zonder dat ooit overeenstemming tussen de uitspraken tot de mogelijkheden behoort.
Kortom totaal verschillende kleuren.
De mens is een God is kleur A, de mens is geen God is een andere kleur.

Ik heb een meer vanzelfsprekende, meer consistente uitleg van God dan de bijbel.

Dat is een eigen beoordeling, niets mis mee overigens want dat doet nagenoeg iedere deelnemer alhier.
De eigen overtuiging wordt de hemel in geprezen, de dwaalleer van de ander is niet of nauwelijks het bespreken waard.
Ik zie het als brede "' kleuren-blindheid "' , slechts de eigen kleur is de moeite van de bespreking waard.
Voor mij als "' kleuren-liefhebber "' betekent zulks dat ik een eigen weg bewandel door een veelheid van eigen afgeschermde tuintjes.

[Messenger]

Ik heb een meer vanzelfsprekende, meer consistente uitleg van God dan de bijbel.

Dat is een eigen beoordeling, niets mis mee overigens want dat doet nagenoeg iedere deelnemer alhier.
De eigen overtuiging wordt de hemel in geprezen, de dwaalleer van de ander is niet of nauwelijks het bespreken waard.
Ik zie het als brede "' kleuren-blindheid "' , slechts de eigen kleur is de moeite van de bespreking waard.
Voor mij als "' kleuren-liefhebber "' betekent zulks dat ik een eigen weg bewandel door een veelheid van eigen afgeschermde tuintjes.

Ik rommel niet met de Goddelijke eigenschappen als
liefde
almacht
alomtegenwoordigheid
alziendheid
alwetendheid
volmaaktheid
onkwetsbaarheid
behoefteloosheid

en een begrip als vrije wil, daar rommel ik ook niet mee.

[Inktvlam]

Jakob Lorber heeft zes boeken geschreven over het hiernamaals.
– De geestelijke zon (2 delen)
– Bisschop Martinus – de ontwikkeling van een ziel aan gene zijde
– Van de hel tot de hemel (2 delen)
– Over de drempel van de dood (bevat allerlei teksten uit andere Lorberboeken)

Zoals de boom valt, blijft ie liggen, dat wil zeggen: onvolmaakt gaan we hier vandaan, onvolmaakt komen we daar aan.
Elk mens draagt hemel en hel in zich. De Duitse schrijver Ludwig verwoordde het zo: “de mens moet niet zorgen dat hij in de hemel komt, maar dat de hemel in hem komt”. Elk mens komt na zijn dood eerst in een tussenruimte (middenrijk), lijkend op onze aarde, waar de zielen voor de hemel of hel worden voorbereid.

Zolang er nog warmte in het hart is, scheidt de engel de ziel niet van het lichaam. Deze warmte is de zenuwgeest die eerst geheel door de ziel moet worden opgenomen, voordat de algehele scheiding plaats kan vinden.

Aan gene zijde is de ziel – wat haar gedachten, gevoelens, begeerten, neigingen, kennis en voorstellingen betreft – in het begin alleen aangewezen op dat wat zij uit haar voormalige aardse leven heeft meegebracht.
Het innerlijke gedachten-, gevoels- en driftleven van de overgegane ziel moet op het nieuwe bestaansniveau door onderricht en ervaring verder ontwikkeld worden en in god­delijke zin worden gezuiverd en vervolmaakt. Dat is de taak van zowel de ziel als van de geestelijke helpers die geroepen zijn haar behulpzaam te zijn – wat geen nieuwe opdracht voor hen is, maar slechts de zinvolle voortzetting van hun vroegere aardse vormingswerk.
We kunnen steun krijgen van engelen of andere geestelijke helpers.

– De wereld van de geesten is hun eigen wereld, het werk van hun gedachten, ideeën, begeerten en hun wil. (GJE 7 219:10)
– Niemand vindt in het hiernamaals iets anders dan hij in zijn gemoed heeft meegebracht en men staat daar geheel op eigen bodem. (GJE 7 218:8)
– We weten dat elk ding in de wereld overeen kan stemmen met goed of slecht, en dat wordt door de aard van de liefde bepaald. Is de liefde volgens Gods ordening, dan wordt door haar alles goed; is de liefde tegen Gods ordening, dan wordt door haar alles slecht. Op deze manier ontwikkelt ieder mens dan in zichzelf of de hemel of de hel.
Want elk mens wordt door de aard van zijn liefde de schepper van zijn eigen innerlijke wereld en hij kan nooit in de een of andere hemel of hel komen, maar alleen in het werk van zijn liefde. Daarom staat er ook geschreven: 'En uw werken volgen u na!' (Openb. 14:13). (Geestelijke zon 2 119:10, 13)

Wanneer wij ons aardse lichaam hebben verlaten, vinden wij dus nergens een speciaal geschapen hemel of hel, want die draagt elk mens reeds in zich, maar er opent zich voor ons een nieuwe wereld die een weerspiegeling is van ons innerlijk zelf, waar wij tot zelfkennis en daardoor tot steeds verdere geestelijke groei kunnen komen.

In eerste instantie dragen wij ook in het hiernamaals de zelfde kleren waarmee we op aarde vertrouwd zijn.

Miljoen aardse jaren zijn een zeer respectabele tijdsduur voor een geschapen geest, doch nauwelijks iets voor God, omdat Zijn bestaan niet in dimensies van tijd en ruimte kan worden bemeten, maar in alles eeuwig en oneindig is.

Of je nu op aarde een bedelaar of een keizer was, dat maakt in het geestenrijk geen enkel verschil. Daar krijgt niemand een voorkeursbehandeling, opdat niemands eigendunk gevoed wordt en de grote niet langer verblind wordt door zijn grootheid, de arme niet door zijn aanspraak op het hemelrijk omdat hij op de wereld veel armoe heeft geleden, en de vrome niet door zijn 'verdienste voor het hemelrijk'! Maar zoals al vaker gezegd, geldt daar – begrijp dat goed – niets anders dan alleen de zuivere liefde.

Bisschop Martinus op dwaalwegen in het hiernamaals – over geestelijke toestanden en de beelden die daarmee overeenkomen.
Langzaam en met behoedzame stappen gaat hij (bisschop Martinus) weer voorwaarts, bij iedere tred proberend of de grond wel sterk genoeg is om hem te dragen. Want de grond wordt nu hier en daar drassig en moerasachtig, wat betekent dat al zijn onjuiste en ongefundeerde opvattingen in een ondoorgrondelijke zee van geheimen zullen uitmonden. Daarom stoten zij nu reeds op verschillende kleine, mysterieuze poelen in de steeds toenemende duisternis. Een toestand die reeds op de aarde bij veel mensen is waar te nemen, zodra iemand met meer wijsheid met hen begint te spreken over het leven van de geest en de ziel na de dood.
Kijk, de grond die onze man draagt begint steeds grotere plassen en kleine meren te vormen, waartussen zich nog slechts smalle schijnbare landtongen doorheen slingeren. Dit beeld stemt overeen met het zinloze gepraat zonder kennis en inzicht van iemand, die met de mond God belijdt, maar in zijn hart nog een pure atheïst is.
Op zo'n grond vervolgt onze man dus de weg die vele miljoenen bewandelen!
Zulke mensen moeten in de geestenwereld in grote schijnbare verlatenheid komen en in de diepste nacht; eerst dan is het mogelijk hen te veranderen.

[Tufkah]

Als volgens jou God zichzelf niet heeft geschapen.. wie of wat heeft dan wel God geschapen?

En hoe kun je zeker weten dat je jezelf niet geschapen hebt en je ouders en al wat is.. heb je aan hemeltoerisme gedaan ?

God is Bron, niemand heeft God geschapen. Zelf behoor ik tot het geschapene, geboren uit een vrouw.

[Tufkah]

Volgens mij moet jij niet veel hebben van de bijbel. Het enige dat bij jou overblijft is het geloof in de weg van Jezus.

Dat is onjuist, ook de zondeval van de mens onderschrijf ik. (Genesis). Veel andere verhalen uit het OT hebben ook zo hun waarde, of bv Exodus 20:3-4 onderschrijf ik ook. (Geen beeld maken van God) De brieven van Paulus niet te vergeten. En ja, er staan ook zaken in waar ik moeite mee heb.

[Messenger]

Volgens mij moet jij niet veel hebben van de bijbel. Het enige dat bij jou overblijft is het geloof in de weg van Jezus.

Dat is onjuist, ook de zondeval van de mens onderschrijf ik. (Genesis). Veel andere verhalen uit het OT hebben ook zo hun waarde, of bv Exodus 20:3-4 onderschrijf ik ook. (Geen beeld maken van God) De brieven van Paulus niet te vergeten. En ja, er staan ook zaken in waar ik moeite mee heb.

De zondeval onderschrijf ik dus niet. Ook maakt het niet uit of je God probeert te vangen in een beeldhouwwerk of schilderij.
De zondeval is tegenstrijdig met de liefde en de vrije wil.

[peda]

De zondeval is het verhaal dat verklaart hoe het mogelijk is dat God Algoed is en de mens daarentegen geneigd is tot het kwaad.
De mens is volgens de bijbel geschapen door de Goede God ( niet aan God-gelijk ) en er is dus een verklaring ( zondeval ) nodig in de dualistische bijbel visie.
Diegenen die niets zien in een Algoede God, verklaren de neiging van de mens uit het feit dat de kosmos noch Goed noch Kwaad kent en vanaf den beginne ook nooit volmaakt/ volkomen is geweest. Een ander axioma vraagt om een ander verhaal ter verklaring van de gegevenheden in de praktijk des levens. Walsch heeft bij zijn axioma weer een ander verhaal. Kortom axioma's genoeg en derhalve zijn er ook de verschillende axioma's volgende verhalen genoeg.

[Tufkah]

Dat is onjuist, ook de zondeval van de mens onderschrijf ik. (Genesis). Veel andere verhalen uit het OT hebben ook zo hun waarde, of bv Exodus 20:3-4 onderschrijf ik ook. (Geen beeld maken van God) De brieven van Paulus niet te vergeten. En ja, er staan ook zaken in waar ik moeite mee heb.

De zondeval onderschrijf ik dus niet. Ook maakt het niet uit of je God probeert te vangen in een beeldhouwwerk of schilderij.
De zondeval is tegenstrijdig met de liefde en de vrije wil.

Dat is in jouw geloof zo, daar is zelfs Hitler nog liefde. De werkelijkheid is dat wie in zonde leeft afgesloten is van God. Genesis 2:3 schrijft: " En God heeft den zevenden dag gezegend, en dien geheiligd; omdat Hij op denzelven gerust heeft van al Zijn werk, hetwelk God geschapen had, om te volmaken."

Wat hier staat is dat God rust in Zijn schepping. De 7e dag is eigenlijk de belangrijkste dag van de schepping. In dat rusten in de schepping kan de mens God vinden. Dan rust ik in God en God rust in mij. Dat 'rusten' kan alleen plaats vinden als de mens de zonde afzweert. Dan blijkt God een levende God te zijn. Mijn energetisch lichaam is hetgeen wat leeft in mij. God schept mij als levende mens voortdurend.

Dat is niet iets wat ik op internet of in een boek heb gelezen, dat is levende realiteit. Net zoals 'bewustzijn' niet van mijzelf is, is ook het energetisch lichaam niet van mijzelf. Het komt uit God voort (Bron) en als God stopt met scheppen dan ben ik dood. Dan is er niet meer dan 80 kg onbezield sterrenstof.

Daarmee is de vraag over het hiernamaals ook beantwoord: van de mens die ik ben blijft niks over. Bewustzijn is nu al niet van mij, net zoals het levende energetische lichaam. En de fysieke stof verdwijnt weer in de natuur zoals we allemaal weten. Mijn denkgeest is ook van nul en generlei waarde, want met mijn denkgeest heb ik mijzelf bepaald in deze wereld. Doch als ik dood ben dan heb ik niets meer aan die bepaling, want 'deze wereld' zoals ik die gekend heb bestaat al niet meer als ik dood ben.

Zelfkennis is Godskennis en tevens de kennis dat degene die zich 'ik' noemt niet eens naar een hiernamaals toe kan. Jammer, maar zo is het. Alleen als een gedachte kan je naar een hiernamaals toe gaan.

Maar ja, ik kan mijzelf op Mars denken, maar daarom ben ik er nog niet. Ik kan mijzelf verbeelden dat ik een of andere Adonis ben, maar daarom ben ik het nog niet. De grootste vijand van de mens is zijn eigen denken en verbeeldingsvermogen.

[Tufkah]

De zondeval is het verhaal dat verklaart hoe het mogelijk is dat God Algoed is en de mens daarentegen geneigd is tot het kwaad.
De mens is volgens de bijbel geschapen door de Goede God ( niet aan God-gelijk ) en er is dus een verklaring ( zondeval ) nodig in de dualistische bijbel visie.
Diegenen die niets zien in een Algoede God, verklaren de neiging van de mens uit het feit dat de kosmos noch Goed noch Kwaad kent en vanaf den beginne ook nooit volmaakt/ volkomen is geweest. Een ander axioma vraagt om een ander verhaal ter verklaring van de gegevenheden in de praktijk des levens. Walsch heeft bij zijn axioma weer een ander verhaal. Kortom axioma's genoeg en derhalve zijn er ook de verschillende axioma's volgende verhalen genoeg.

God is een onbezoedeld Licht in Zichzelf. God is Een, hoe kan Een een ander kwaad of goed doen? Dat is een onmogelijkheid. God is goed noch kwaad en staat daarmee boven de scheiding van goed en kwaad. We moeten God niet teveel proberen te begrijpen omdat we als mens een andere natuur hebben. God heeft niemand tegenover zich, omdat God Een is. (Ik volg dus niet de kerkleer van 3 personen, welke ik als blasfemie beschouw)

Wij als mens hebben wel iets en iemand tegenover ons. Iets wat Een is kan alleen door Zichzelf bepaald worden, wij als mens worden door de wereld en door elkaar bepaald. Daarom zegt Jezus ook om niet te oordelen, we oordelen immers altijd over iets of iemand buiten ons. Door Jezus' leer te volgen kunnen we God benaderen en ons van de zonde ontdoen welke in onze natuur besloten ligt. Helemaal lukken zal dat niet, geen mens is zonder zonde.

[peda]

Hallo Tufkah,

Over God zijn geen uitspraken te doen, ware het niet dat er toch uitspraken over God mogelijk zijn.
Over die toch mogelijke God-uitspraken ( God-kennis ) draait de gehele God-discussie.
Hoe krijgt de mens God-kennis.
Is dat uit de bijbel ( openbaring ) en welke interpretatie moet dan worden gevolgd.
Is dat uit de Koran ( openbaring ) en welke interpretatie geeft dan juiste God-kennis
Is dat via Walsch ( openbaring )
Is dat via Lorber ( openbaring )
Is dat via Filosofen
Is dat via eigen innerlijke intuÏtie
En zo zijn er nog vele andere bronnen van God-kennis te noemen.

Het punt is vervolgens dat de talloze bronnen geen universele God-kennis leveren, veelal is zelfs sprake
van een hoge mate aan kleinste gemene veelvoud God-kennis.
Dat iedere God-kenner zijn/ haar eigen bron + zijn/haar broninterpretatie de hemel in prijst en van de ingebrachte god-kennis
van de ander niets wil weten, dat is in de praktijk overduidelijk zichtbaar.
Daarom ook voortdurende inbreng aan totaal verschillende god-kennis uit totaal verschillende bronnen. Kleuring volop in de bonte stoet.
Allemaal wandelaars met eigen god-kennis als kompas. Een heel mooi gezicht, althans in mijn visie. Een ander wil niets weten van de bonte stoet,
ook prima in mijn optiek.

[Messenger]

De zondeval is het verhaal dat verklaart hoe het mogelijk is dat God Algoed is en de mens daarentegen geneigd is tot het kwaad.
De mens is volgens de bijbel geschapen door de Goede God ( niet aan God-gelijk ) en er is dus een verklaring ( zondeval ) nodig in de dualistische bijbel visie.

De bijbel zegt ook dat God alomtegenwoordig is, dat er niets buiten God bestaat. Dus hetgeen God schept vindt plaats binnen God.
Al hetgeen geschapen is, is daardoor onlosmakelijk met God verbonden.

Liefde (het algoede) kan niet bestaan in de afwezigheid van angst (kwaad).

De verklaring die gezocht wordt in de bijbel is dat de mens afgescheiden is van God (hetgeen onmogelijk is bij alomtegenwoordigheid) en dat de zonde mogelijk is (waardoor de mens tegen de wil van een almachtige God kan ingaan, logisch gezien onmogelijk).

Diegenen die niets zien in een Algoede God, verklaren de neiging van de mens uit het feit dat de kosmos noch Goed noch Kwaad kent en vanaf den beginne ook nooit volmaakt/ volkomen is geweest.

De mens probeert het onvolmaakte te verklaren in Gods Schepping. Men gelooft dan dat een volmaakte God onvolmaakt schept. Ook dit is weer een denkfout volgens mij. De mens is wellicht niet in staat de perfectie te zien in de Schepping.

[Messenger]

De zondeval onderschrijf ik dus niet. Ook maakt het niet uit of je God probeert te vangen in een beeldhouwwerk of schilderij.
De zondeval is tegenstrijdig met de liefde en de vrije wil.

Dat is in jouw geloof zo, daar is zelfs Hitler nog liefde.

Daar is Hitler een van de vele individuaties van God, die vergeten is Wie en Wat hij is. In oorsprong is Hitler, net als anderen, liefde maar herinnert zich dat niet. Ook hij zag zichzelf als schepsel. Iemand die ontwaakt is zou zich niet als Hitler gedragen.

De werkelijkheid is dat wie in zonde leeft afgesloten is van God.

Waar gaat een zondaar heen? Buiten God? En er is niks anders dan God, dus is het onmogelijk dat men wordt afgesloten of verstoten bij een alomtegenwoordige God waarbuiten niets bestaat.

Mijn energetisch lichaam is hetgeen wat leeft in mij. God schept mij als levende mens voortdurend.

Dat is niet iets wat ik op internet of in een boek heb gelezen, dat is levende realiteit. Net zoals 'bewustzijn' niet van mijzelf is, is ook het energetisch lichaam niet van mijzelf. Het komt uit God voort (Bron) en als God stopt met scheppen dan ben ik dood. Dan is er niet meer dan 80 kg onbezield sterrenstof.

God is een eindeloos proces dat nooit ophoudt te scheppen.

Daarmee is de vraag over het hiernamaals ook beantwoord: van de mens die ik ben blijft niks over. Bewustzijn is nu al niet van mij, net zoals het levende energetische lichaam. En de fysieke stof verdwijnt weer in de natuur zoals we allemaal weten. Mijn denkgeest is ook van nul en generlei waarde, want met mijn denkgeest heb ik mijzelf bepaald in deze wereld. Doch als ik dood ben dan heb ik niets meer aan die bepaling, want 'deze wereld' zoals ik die gekend heb bestaat al niet meer als ik dood ben.

De persoon en de wereld om jou heen blijft bestaan in parallelle dimensies. Je kunt niet dood gaan en verdwijnen omdat God onkwetsbaar is, evenals elk deel van God.

[peda]

De bijbel zegt ook dat God alomtegenwoordig is, dat er niets buiten God bestaat. Dus hetgeen God schept vindt plaats binnen God.
Al hetgeen geschapen is, is daardoor onlosmakelijk met God verbonden.

Liefde (het algoede) kan niet bestaan in de afwezigheid van angst (kwaad).

De verklaring die gezocht wordt in de bijbel is dat de mens afgescheiden is van God (hetgeen onmogelijk is bij alomtegenwoordigheid) en dat de zonde mogelijk is (waardoor de mens tegen de wil van een almachtige God kan ingaan, logisch gezien onmogelijk).

De mens probeert het onvolmaakte te verklaren in Gods Schepping. Men gelooft dan dat een volmaakte God onvolmaakt schept. Ook dit is weer een denkfout volgens mij. De mens is wellicht niet in staat de perfectie te zien in de Schepping.

Hallo Messenger,

Gewoon een ander axioma kiezen en wat jij logisch onmogelijk noemt, wordt onder een ander axioma wel degelijk logisch mogelijk.
God kan onder een dualistisch axioma wel degelijk alomtegenwoordig en tevens niet gelijk aan de schepping zijn. Dit valt wel degelijk onder pan-en-theïsme.
Dat God ex-nihilo schept, zegt er niets over dat de schepping buiten God heeft plaatsgevonden.

Waarom kan Liefde niet bestaan in de afwezigheid van angst en kwaad. Dat is nu juist de bedoeling van de christelijke nieuwe schepping, waar angst en kwaad geen deel meer van uitmaken.

Alomtegenwoordig en toch gescheiden, kan zoals eerder gezegd prima samengaan bij een dualistisch axioma.
God schept in het christelijke axioma een schepping waar de mens met zijn vrije wil inderdaad in kan gaan tegen de Wil van God.
De door mij regelmatig gebruikte term van Goddelijke Zelfbeperking ( Soevereiniteit van God ).

Zo zie je dat bij verandering van het axioma er andere uitkomsten logisch mogelijk worden.

Een argumentatie dat het christelijke axioma Onmogelijk is, zie ik persoonlijk als niet mogelijk om te leveren.

[Messenger]

We moeten God niet teveel proberen te begrijpen omdat we als mens een andere natuur hebben.

Oh ja, vooral niet nadenken over God is het advies. Als de mens dat wel doet en God gaat begrijpen zal de mens zichzelf ook begrijpen. Nee dat wil je niet hebben...

God heeft niemand tegenover zich, omdat God Een is. (Ik volg dus niet de kerkleer van 3 personen, welke ik als blasfemie beschouw)

Dus heeft God ook geen Satan en geen mensen tegenover zich.

Wij als mens hebben wel iets en iemand tegenover ons. Iets wat Een is kan alleen door Zichzelf bepaald worden, wij als mens worden door de wereld en door elkaar bepaald. Daarom zegt Jezus ook om niet te oordelen, we oordelen immers altijd over iets of iemand buiten ons. Door Jezus' leer te volgen kunnen we God benaderen en ons van de zonde ontdoen welke in onze natuur besloten ligt. Helemaal lukken zal dat niet, geen mens is zonder zonde.

De mens is één met God, maar is zich daar niet altijd bewust van. Zonde is een menselijk begrip dat voor God niet bestaat.

[Tufkah]

Dat is in jouw geloof zo, daar is zelfs Hitler nog liefde.

Daar is Hitler een van de vele individuaties van God, die vergeten is Wie en Wat hij is. In oorsprong is Hitler, net als anderen, liefde maar herinnert zich dat niet. Ook hij zag zichzelf als schepsel. Iemand die ontwaakt is zou zich niet als Hitler gedragen.

De werkelijkheid is dat wie in zonde leeft afgesloten is van God.

Waar gaat een zondaar heen? Buiten God? En er is niks anders dan God, dus is het onmogelijk dat men wordt afgesloten of verstoten bij een alomtegenwoordige God waarbuiten niets bestaat.

Mijn energetisch lichaam is hetgeen wat leeft in mij. God schept mij als levende mens voortdurend.

Dat is niet iets wat ik op internet of in een boek heb gelezen, dat is levende realiteit. Net zoals 'bewustzijn' niet van mijzelf is, is ook het energetisch lichaam niet van mijzelf. Het komt uit God voort (Bron) en als God stopt met scheppen dan ben ik dood. Dan is er niet meer dan 80 kg onbezield sterrenstof.

God is een eindeloos proces dat nooit ophoudt te scheppen.

Daarmee is de vraag over het hiernamaals ook beantwoord: van de mens die ik ben blijft niks over. Bewustzijn is nu al niet van mij, net zoals het levende energetische lichaam. En de fysieke stof verdwijnt weer in de natuur zoals we allemaal weten. Mijn denkgeest is ook van nul en generlei waarde, want met mijn denkgeest heb ik mijzelf bepaald in deze wereld. Doch als ik dood ben dan heb ik niets meer aan die bepaling, want 'deze wereld' zoals ik die gekend heb bestaat al niet meer als ik dood ben.

De persoon en de wereld om jou heen blijft bestaan in parallelle dimensies. Je kunt niet dood gaan en verdwijnen omdat God onkwetsbaar is, evenals elk deel van God.

Ik geloof niet in parallelle dimensies, de door mij genoemde zaken (Bewustzijn, energetisch lichaam en stoffelijk lichaam) zijn vergankelijk. In die zin dat het zich in de tijd voordoet. En het vergankelijke zal het onvergankelijke niet beërven zoals Paulus ons reeds leerde. Paulus is voor mij geloofwaardiger, er is geen hiernamaals voor degene die hier rond loopt op deze planeet.

Ik sta liever in de realiteit van het geloof zoals het in het Evangelie staat, dan dat ik mijzelf zaken ga wijsmaken.

[Messenger]

De bijbel zegt ook dat God alomtegenwoordig is, dat er niets buiten God bestaat. Dus hetgeen God schept vindt plaats binnen God.
Al hetgeen geschapen is, is daardoor onlosmakelijk met God verbonden.

Liefde (het algoede) kan niet bestaan in de afwezigheid van angst (kwaad).

De verklaring die gezocht wordt in de bijbel is dat de mens afgescheiden is van God (hetgeen onmogelijk is bij alomtegenwoordigheid) en dat de zonde mogelijk is (waardoor de mens tegen de wil van een almachtige God kan ingaan, logisch gezien onmogelijk).

De mens probeert het onvolmaakte te verklaren in Gods Schepping. Men gelooft dan dat een volmaakte God onvolmaakt schept. Ook dit is weer een denkfout volgens mij. De mens is wellicht niet in staat de perfectie te zien in de Schepping.

Hallo Messenger,

Gewoon een ander axioma kiezen en wat jij logisch onmogelijk noemt, wordt onder een ander axioma wel degelijk logisch mogelijk.

Ik zie een verschil tussen onbewezen stellingen en onmogelijke stellingen.

God kan onder een dualistisch axioma wel degelijk alomtegenwoordig en tevens niet gelijk aan de schepping zijn. Dit valt wel degelijk onder pan-en-theïsme.

Dat stel ik ook, God is zowel immanent als transcendent. God is meer dan alleen de schepping, maar is daar vanwege de alomtegenwoordigheid wel onlosmakelijk mee verbonden.

Dat God ex-nihilo schept, zegt er niets over dat de schepping buiten God heeft plaatsgevonden.

Buiten God is ook onmogelijk.

Waarom kan Liefde niet bestaan in de afwezigheid van angst en kwaad. Dat is nu juist de bedoeling van de christelijke nieuwe schepping, waar angst en kwaad geen deel meer van uitmaken.

Die christelijke nieuwe schepping heeft geen plaats voor de vrije wil. Ergens tegenaan schoppen is onmogelijk want het moet vredig zijn en blijven. Verbaal agressief zijn kan daar ook niet.
Voor mij is dat de hel. Liefde als dictatuur? Liefde is geen dictatuur.

Alomtegenwoordig en toch gescheiden, kan zoals eerder gezegd prima samengaan bij een dualistisch axioma.
God schept in het christelijke axioma een schepping waar de mens met zijn vrije wil inderdaad in kan gaan tegen de Wil van God.

Alomtegenwoordig is alles omvattend. God is nooit gescheiden van zichzelf/haarzelf.
God heeft geen voorkeur, dus geen eigen wil. God heeft slechts het verlangen zichzelf empirisch te ervaren via alles dat er is.
De mens heeft de vrije wil en dat is nooit in strijd met de wil van de almachtige God. Dat wat de mens kiest (individueel of collectief) wordt door God mogelijk gemaakt.

De door mij regelmatig gebruikte term van Goddelijke Zelfbeperking ( Soevereiniteit van God ).

Ik noem het liever Goddelijk gekozen onwetendheid.

Zo zie je dat bij verandering van het axioma er andere uitkomsten logisch mogelijk worden.

Het is maar welke onbewezen stelling je inneemt, als het onmogelijke stellingen zijn haal je ze eenvoudig onderuit.

Een argumentatie dat het christelijke axioma Onmogelijk is, zie ik persoonlijk als niet mogelijk om te leveren.

Een goed verstaander van de taal herkent de onmogelijke stellingen feilloos. En we werken hier nu eenmaal met taal.

[Messenger]

Daar is Hitler een van de vele individuaties van God, die vergeten is Wie en Wat hij is. In oorsprong is Hitler, net als anderen, liefde maar herinnert zich dat niet. Ook hij zag zichzelf als schepsel. Iemand die ontwaakt is zou zich niet als Hitler gedragen.

Waar gaat een zondaar heen? Buiten God? En er is niks anders dan God, dus is het onmogelijk dat men wordt afgesloten of verstoten bij een alomtegenwoordige God waarbuiten niets bestaat.

God is een eindeloos proces dat nooit ophoudt te scheppen.

De persoon en de wereld om jou heen blijft bestaan in parallelle dimensies. Je kunt niet dood gaan en verdwijnen omdat God onkwetsbaar is, evenals elk deel van God.

Ik geloof niet in parallelle dimensies, de door mij genoemde zaken (Bewustzijn, energetisch lichaam en stoffelijk lichaam) zijn vergankelijk. In die zin dat het zich in de tijd voordoet. En het vergankelijke zal het onvergankelijke niet beërven zoals Paulus ons reeds leerde. Paulus is voor mij geloofwaardiger, er is geen hiernamaals voor degene die hier rond loopt op deze planeet.

Ik sta liever in de realiteit van het geloof zoals het in het Evangelie staat, dan dat ik mijzelf zaken ga wijsmaken.

Prima toch? Kies jij maar voor de realiteit van jouw geloof.

[peda]

Een goed verstaander van de taal herkent de onmogelijke stellingen feilloos. En we werken hier nu eenmaal met taal.

In de metafysica wordt gewerkt met axioma's en een axioma is inderdaad een niet hard te bewijzen stelling.
Dat elke beschouwer het eigen axioma de hemel in prijst en het axioma van de ander een nul, komma fles waardering geeft, is ook de dagelijkse praktijk.
in mijn optiek is het de hemel in prijzen van het eigen axioma gebaseerd op een geloofsovertuiging ( bias ) en de juistheid van een geloofsovertuiging is ook niet hard te bewijzen.
Jouw onderschrift bevestigt mijn reactie. Jij vertelt in jouw bijdragen over jouw geloofsovertuiging en Tufkah en anderen doen precies hetzelfde.
Daarom ook vele verhalen keurig naast elkaar.

[Messenger]

Een goed verstaander van de taal herkent de onmogelijke stellingen feilloos. En we werken hier nu eenmaal met taal.

In de metafysica wordt gewerkt met axioma's en een axioma is inderdaad een niet hard te bewijzen stelling.
Dat elke beschouwer het eigen axioma de hemel in prijst en het axioma van de ander een nul, komma fles waardering geeft, is ook de dagelijkse praktijk.
in mijn optiek is het de hemel in prijzen van het eigen axioma gebaseerd op een geloofsovertuiging ( bias ) en de juistheid van een geloofsovertuiging is ook niet hard te bewijzen.
Jouw onderschrift bevestigt mijn reactie. Jij vertelt in jouw bijdragen over jouw geloofsovertuiging en Tufkah en anderen doen precies hetzelfde.
Daarom ook vele verhalen keurig naast elkaar.

Het mooie is dat het niet uitmaakt of en wat men gelooft of niet.