hopper schreef: 06 aug 2021, 15:17
Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar strijd.
Het Koninkrijk Gods is niet ván deze wereld, maar staat wel tegenover deze wereld. Dat is de betekenis van deze woorden.
Dat zie ik anders. Dat het Koninkrijk van God niet van deze wereld is wil gewoon zeggen, dat de mens er niet de bron (oorzaak) van is. Dat het in conflict komt met de wereld (als plaats van heerschappij) is een gevolg van de weigering van de mens z'n knieën te buigen voor de Koning van God's Koninkrijk. Het is de mens die in opstand komt en derhalve strijd veroorzaakt.
Wat wil zeggen dat er zich een innerlijke strijd in de mens zich afspeelt waarin hij toch al het wereldse onrecht moet verdragen (het recht van de sterkste) en tevens voor de minste mijner broeders zorgt.
Ik moet je zeggen dat ik van die innerlijke strijd weinig last heb. Ik zie de 'mens van de wereld' meer als slachtoffer. Ik ben in de laatste jaren veel meer het verdriet van God gaan voelen met betrekking tot het leed dat de mens zichzelf aandoet. De hulpeloosheid en zwakheid om voor zichzelf te zorgen.
Vandaar dat ik niks met het dualistische christendom heb. Ik bega geen overtredingen omdat wetten en regels van een kerk dat opdringen. Ik bega geen overtredingen uit intrinsiek beleefde liefde voor mijn medemens.
Die eerste opmerking begrijp ik niet. De rest van jouw opmerking komt mij wat gekunsteld (en vroom) over. Ik houd het maar op wat Paulus zegt in 1 Cor. 4:3-5 (HSV)
"Ja, ik beoordeel ook mijzelf niet.Want ik ben mij van niets bewust, maar daardoor ben ik nog niet gerechtvaardigd. Wie mij echter beoordeelt, is de Heere. Oordeel daarom niets vóór de tijd, totdat de Heere komt. Hij zal ook wat in de duisternis verborgen is aan het licht brengen, en de voornemens van het hart openbaar maken. En dan zal ieder van God lof ontvangen".
Ik heb niet echt problemen met religies. Des te meer religies er zijn des te liever het me is. Ze hebben allemaal hun hebbelijkheden en onhebbelijkheden.
Religie hoort bij de natuurlijke mens. Ik heb er begrip voor dat hij niet zonder kan als hij zoekt naar methoden om 'zijn' God te dienen. Heb je God echter als Vader leren kennen, dan begrijp je ook dat je Hem het meeste dient door je als Zoon te gedragen.
Waarheid is alleen kenbaar door God te ontkennen. Deze waarheid maakt vrij, vrij van 'de wereld'.
Dat lijkt me onbijbels. Jezus zegt: Joh. 17:3 (NBG1951)
"Dit nu is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt." Johannes de doper zegt in Joh 1:16-18 (NBG1951)
Immers uit zijn volheid hebben wij allen ontvangen zelfs genade op genade; want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid zijn door Jezus Christus gekomen. Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen.
Daarin volg ik Meister Eckhart: God (open)baart zich in de mens en de mens (open)baart zich in God.
Niet omdat God iets nodig heeft, maar uit liefde.
Vreemd, dat sommigen toch altijd weer een tussenstop nodig hebben. Ik heb meer dan genoeg aan Jezus Christus en de Heilige Geest:
1 Petrus 1:8-12 (NBG1951)
Hem hebt gij lief, zonder Hem gezien te hebben; in Hem gelooft gij, zonder Hem thans te zien, en gij verheugt u met een onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde, daar gij het einddoel des geloofs bereikt, dat is de zaligheid der zielen. Naar deze zaligheid hebben gezocht en gevorst de profeten, die van de voor u bestemde genade geprofeteerd hebben, terwijl zij naspeurden, op welke of hoedanige tijd de Geest van Christus in hen doelde, toen Hij vooraf getuigenis gaf van al het lijden, dat over Christus zou komen, en van al de heerlijkheid daarna. Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met die dingen, welke u thans verkondigd zijn bij monde van hen, die door de heilige Geest, die van de hemel gezonden is, u het evangelie hebben gebracht, in welke dingen zelfs engelen begeren een blik te slaan.